f2000 I, Het geheim van een naam. L MEUBELFABRIEK K'EDERLANDV’ Zaterdag 4 September 1915. No. 97. RECLAMEKOLOM. Landbouwbrieven. N ieu wstijd ingen w. FK Uitgevers: Firma H. BRANDENBURGH Ged. Poortezijlen, - Hoek Kleilizafld - Sneek. Verschijnt Dinsdags- en Vrijdagsavonds. BCHHNGCR/ 00, 31e Jaargang, Officieel Orgaan der Gemeente Sneek. De Abonne’s op dit blad worden op aanvraag Gratis verzekerd tegen de gevolgen van Ongelukken voor onderstaande bedragen. (Risico gedekt door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam.) bii“8ef20An flS0f7S biiïer f S0 bvaneSn f?5 Feuilleton. - bij verlies van elke andere Vinger. J,/:.HU!ZlNGd.n\ Lm uNINGjEN 7\ AINEX SNEEKER COURANT (67ste Jaargang) en WYMBRITSERADEEL (14de Jaargang) Invaliditeit, 1 £UV Overleden, j fJU of Oog? J van een D um. J JU Wijsvinger. 4J V t 27) HOOFDSTUK IX. *(S 1 o t volg t). TELEFOON No. 150. o e )Og raag die hartstochtelijke ontvangst, die nachten zijn hart had vervuld ABONNEMENTS-PRIJS Per jaar fl.50, franco per post f2.buitenland f5.— Afzonderlijke nummers 3 cent. ADVERTBNT1E-PRIJ8 1 5 regels 35 cent, elke regel meer 6 cent. Bij abonnement belangrijke korting. Ingezonden Modedeelingen 10 cent per regel. Jaarwedden secretarie-ambtenaren. De afdeeling Friesland van den Neder- landschen Bond vcor gemeente-ambtenaren besloot in 1914, een commissie te beroemen tot het instellen van een onderzoek naar de jaarwedden der ambtenaren ter secretarie in onze provincio om daarna met voorstel len te komen tot verbetering, In het voor stel der commissie worden de Friesche ge meenten ingedeeld in 10 groepen, bjj welke vraag gesteld van de rups der peren dit jaar zoo- Naar „The Pupil of Golden Gate.” VAN BRUT HARTE. en Donderdags- Vrijdags- Groote Advertentiën kunnen uiterlijk tct Maandags avonds ingezonden worden, kleine tot Dinsdags- en morgens 10 uur indeeling, behalve -op het zielental, is gelet op de in verschillende gemeenten voorko mende bjjzondere omstandigheden, welke hoogere eischen aan de ambtenaren ter se cretarie stellen. Volgens de commissie zul len de jaarwedden voor de volgende groe pen o. a. behooren te zjjn Groep I. Sneek en Harlingenhoofd commies van f1500—f1800, commies van f 1100—f 1400, adjunct-commies van f800 f1050 en klerk van f600f750. Groep VI. Smsllingenland en Wjjmbrit- seradeel1 ambtenaar van f 1100—f1400, 1 ambtenaar van f 850f 1050, 1 klerk van f600f800. Groep IX. Baarderadeel, Franekeradeel, Gaasterland, Hennaarderadeel, Idaarderadeel, Lemsterland en Uitingeradeel1 ambtenaar van f 900—f 1100, 1 ambtenaar van f600 1850. Groep X. JEngwirden, Doniawerstal en Hemelumer Oldephaert en Noordwolde 1 ambtenaar van f 800 f 1000, 1 ambtenaar van f 500—f 700 en f 50 voor diploma. Het efdeelingsbestuur heeft thans in ver band met bovenstaande gegevens aan de raden van alle genoemde gemeenten een adres verzonden, houdende verzoek, de jaar wedde te regelen als hiervoor is aange- geven. Christelijk Nationale Werkmansbond. Het Provinciaal comité in Friesland van de .Christelijk Nationale Werkmansbond, vergaderde Woensdag te Leeuwarden, onder leiding van den heer G. I. van der Ploeg, te Bolsward. Besloten is o.a., in de volgende comité- vergadering te behandelen: 1. het cc ope ratie-vraagstuk2. het pensioenvraagstuk, in het bijzonder in betrekking tot de arbei ders in de zuivelindustrie en de boerenar beiders en meer in het algemeen voor den geheelen werkmansstand en 3. de vakor ganisatie. Wormstekige appels en peren. Nu de tijd gekomen is, dat van appels en peren de zomervruchten zijn of worden geoogst zal het menigen plukker opvallen, hoe groot dit jaar ’t percent wel is van die vruchten, welke aangetast zijn door de rup sen. Ik overdrijf zeker niet, als ik zeg, dat bij velo boomen meer dan de helft der vruchten totaal bedorven is. De stichter van bovengenoemd onheil is een klein vlindertje, niet meer dan 1 cM. lang met 2 cM. vleugelspanning, dat ’t meest bij avond en bij nacht vliegt. Het wijfje legt in Juni of Juli hare geelroode eitjes, ieder afzonderlijk, aan de nog niet volgroeide appelen of peren. Op iedere vrucht wordt slechts één eitje gelegd, maar in ’t geheel legt een vlindertje er ongeveer twee dozijn. Het liefst wordt ’t eitje gelegd op plaatsen, waar twee vruchten elkaar aan raken, of waar een blad tegen een vrucht aan ligt, Daardoor is het beschut tegen feilen zonneschijn, hagel of regen. Na ongeveer 8 dagen komt uit ’t eitje een rupsje, dat onmiddellijk door de schil heen- boort en vervolgens zijn weg zoekt naar ’t binnenste der vrucht, om zijn eigenlijk In de namiddagvergadering hield de voorzitter, na psalmgezang en gebed, een rede, waarin hg met blgdschap constateerde, dat Nederland tot nog toe buiten den oor log is gebleven, en hjj Koningin, regeering, leger en vloot het beste toebad. De orga nisatie werd in hare werkzaamheden be lemmerd. Met het hebben van een 1100-tal leden in de provincie is het comité evenwel dankbaar. Daarna sprak mr. J. Aukerman uit Sche- veningen over oorlog en arbeid. De laatste spreker was de heer J. Bakker uit Menaldum, met het|onderwerp: da arbeid voor den vrede. Beroowing. De hr. K. uit Den Haag is eergisternacht op den weg tusschen Amersfoort en Apel doorn als gevolg van zjjn welwillendheid het slachtoffer geworden van een behendi- gen straatroover. In zjjn twee-persoons auto van Den Haag in Zeist gekomen, had de heer K. aldaar twee heeren, die beiden naar Amersfoort moesten, opgenomen. Na h» n in Amersfoort te hebben afgezet, werd de heer K. buiten Amersfoort aangeroepen door een ongeveer 30-jarig, net gekleed heer, die hem vroeg, tot Apeldoorn te mo gen meerjjden. Dit verzoek werd toege- slaar. Nabjj Millingen verwisselden de beide inzittenden van plaats; de oygenomen rei ziger had verteld, ook wel een auto te kun nen besturen en een korteren weg naar Apeldoorn te weten. Hjj kwam aan het stuurrad te zitten en nam zjjn weg door de Hoog-Soerensche en Wïesselsche bos- schen, den heer K. onbekend. Onderweg heeft de vreemdeling den eige naar der auto een versnapering van sterk bedwelmenden kracht aangeboden. Van wat er verder is geschied, weet de heer K. zich niets te herinneren. Gistermorgen werd hjj aan den voet van den berg bjj Mi Hingen slapende gevonden. Na gewekt te zjjn, In den laatsten tijd verkrijgt men ook goede resultaten met ’t aanleggen van z.g. „vangbanden”. Deze bestaan uit gericheld bordpapier, welke men om de boomstam men doet, een paar d M. van den grond. In dat gerichelde papier spint de rups zich gaarne in. Men legt die banden aan in Juni en neemt ze af in November, waarna men ze met haar inhoud gaat verbranden. Zulke banden staan in tuinbouwbladen voor betrekkelijk weinig geld wel geannonceerd. Ook meer indirecte middelen helpen bij de bestrijding van de rups der wormste kige appels en peren. Als zoodanig zou ik kunnen noemen het afkrabben van stam en takken in den herfst met ’t doel ’t mos te verwijderen het bekakken van stam en tak ken om dezelfde reden. Ten slotte nog deze Waarom is de plaag wormstekige appels en veel grooter dan b.v. het vorige jaar Mijns inziens zijn de oorzaken de zachte winter en ’t mooie droge weer in begin Juni. Tengevolge van de zachte winter zijn wei nige rupsen doodgevroren, terwijl daaren tegen in Juni do vlindertjes vrij hun be drijf konden uitoefenen zonder daarin door hevige regenvlagen gehinderd te worden. NIEUWE SNEEKER COURANT wel te voet volgen zou. Immers hjj vermoedde reeds iets hij gevoelde dat hem iets wachtte, waarvan hjj niet wist of hij er voor moest vreezen of er naar verlangen. In deze nog landelijke streek zou hij al wandelende al zijn kracht en zelfbeheersching terugkrijgen in de heerlijke October-lucht. De zon neigde reeds ten ondergang en het boschrijk landschap om hem scheen den zach- ten glans van het zonlicht op de bladeren en takken duizendvoudig te weerkaatsen. Sedert zijn jeugd had Paul zulk een heerlijke omge ving en majestueuzen zonsondergang niet ge zien en een oogenblik herinnerde hij zich we der het landschap in de Sierra van Californië. Een beschaduwd voetpad kruiste den grooten weg in de richting van het huis, dat hij al eenige oogenblikken te midden van noten- en ahornboomen had opgemerkt aan den oever van de staalblauwe rivier. Hij stond nog te overpeinzen of hij dit korte pad zou opgaan of den grooten weg vervolger, toen hjj het geluid van haastig naderende voetstappen hoorde door de afgevallen bladeren in het boschje in zijn nabijheid. Hij bleef staan en in ’t volgend oogenblik kwam uit het gebla derte een lange, lieflijke gestalte te voorschijn. Het was Yerba Haastig liep zjj op hem toe, een glimlach om den mond en met stralende oogen enkele gele bladeren hingen aan haar kleed, zooals eens de rozenbladeren te Rosario haar bedekten. „Toen ik zag dat ge niet in het rijtuig zat en wist dat ge kwaamt wandelen, ben ik stil weggeloopen om u tegemoet te gaan, daar ik u iets te vertellen had voor ge de anderen ontmoeten zult. Ik dacht wel dat ge dat goed zoudt vinden.” Zij zweeg en aarzelde plotseling. Wat beteekende die vreemde schuwheid, waar voor zij do oogen scheen neer te slaan, haar trotsch hoofd en het terug trekken van haar hand, die zij hem eens zoo hartelijk had toe gestoken? En hij Paul wat deed hij Waar bleef nu dagen en roodachtige klimop, dat het een prentje geleek. Waar bleven die vragen, welke hij voor zich Het rijtuig van den heer Woods wachtte uur aan uur had herhaald Waar bleef zjjn wanhopige moed, waarmede hij de heele we reld zou vernietigd hebben, als zij tusschen hem en haar was gekomen? Waar Inderdaad, hij stond daar op een pas afstand van haar drukking op zijn gelaat ook maar eenigszins was veranderd, terwijl zij hem aanzag met vra- genden blik, bijna ademloos. „En je denkt dat dit mij ongerust maakt zeide hij bitter. „Je denkt alleen hier over, terwijl ik spreek van dien kostbaren brief, die mij hoop gaf en mij tot je bracht „Paul,” zeide het meisje met verbaasden blik en aarzelend, „bedoel je hiermede dat dat dit je niets aangaat „Ja doch vergeef mij lievelingriep hij, plotseling berouw gevoelende en hij greep haar hand, die zij weder wilde terug trekken. „Ik ben een wreedaard oen egoïstIk ver gat dat het voor jou van veel belang kon zijn.” „Paul,” hernam het meisje en haar stem beefde van vreugde, „meen je dat jij jij zelf, hier niets om geeft „Niets,” antwoordde hij, bewonderend in haar thans geheel veranderend gelaat blikkende. „En,” vervolgde zij met neergeslagen oogen, terwijl een blos zich vertoonde op haar wan gen „dat het je niet schelen kan dat dat ik tot je kom met een naam, om je dien te geven in ruil Hij schrikte. „Yerba je drijft den spot toch niet met je Je wilt mijn vrouw worden Zij glimlachte en trad langzaam achteruit, met de fierheid eener godin en als wenkte zjj hem te volgen, tot zij achter het boschje wa ren gekomen, van waar hij haar te voorschijn had zien komen. Hij volgde tot ook hij daar was en in ’t volgend oogenblik omringden hen de takken, terwijl zij rustte aan zijn borst. Een nog toevende zangvogel, die misschien met de jaargetijden in de war was en meende dat de lente was gekomen, vloog tjilpend uit het hout op als wilde hij de blijde boodschap brengen naar zuidelijker landen, maar als het diertje een oogenblik later Paul en Yerba uit het boschje had zien te voorschijn komen en gezien had, hoe zij glimlachend naast elkaar naar ’t huis wandelden, als was er niets ge beurd, hij zou niet gedacht hebben dat zij waren een gelukkig paar menschen. verwijderd koel, zwijgend, en bevend. Zij trad een stap achteruit, hief het hoofd op eu ’t scheen dat haar oogen beneveld wa ren door tranen, dat zelfs een traau scheen te hangen aan haar zachte wimpers kalm slak zij de hand in den zak van haar jacket en daaruit een brief te voorschijn halende, zeide zij tot hem „Ik wilde alleen dat gij dezen brief zoudt lezen, dien ik gisteren ontving.” Nu was het ijs gebroken. Paul greep harts tochtelijk naar do hand, die dien brief hield en zou haar naar zich toe hebben getrokken, doch ernstig stiet zij hem zacht van zich af. „Lees dien brief!” zeide zij. „Spreek mij eerst van je zelve!” riep hjj hartstochtelijk. „Vertel mij waarom je mij ontvluchtte, waarom ik je thans hier vind, toevallig, zonder dat je mij zelve liet weten waar je waart, Yerba Zeg mij, wie bij je is. Ben je vrij en je eigen meesteres vrij te handelen voor je zelve en mij Spreek, lieve ling wees niet wreedSedert dien avond heb ik gesmacht naar jou, heb ik naar je ge zocht, voor je geleden eiken dag, elk uur. Zeg mij, of ik je terugvind als dezelfde Yerba, die schreef „Lees dien brief „Ik hecht sleehts aan dengene, die je mij achterliet. Ik heb hem gelezen en herlezen, Yerba hem steeds bij mij gedragen. Kijk hier is hij Hij wilde hem uit den binnenzak van zijn jas halen, toen zij smeekend de han den ophief: „O, Paul, toe lees eerst dien brief 1” Daar was iets zoo smeekends in haar oogen, dat hij niet langer durfde weigeren. Hij opende den brief en las hem. Hij was van kolonel Pendleton. Eenvoudig, beknopt en geheel volgens de vormen, zonder naam of bron te noemen, zon der te reppen van zijn onderhoud met mevrouw Argalis, meldde hij Yerba dat hij bewijzen had dat zjj de dochter was van wijlen José de Arguello en wettelijk gerechtigd was diens naam te dragen. Ingesloten was een afschrift van de lastgeving aan zijn vrouw, waarbij hij Yerba Buena, de pupil van de voogden te San Franciscó, erkende als zijn kind en het hare en aan de moeder overliet dit aan het kind en anderen bekend te maken. Paul keek Yerba aan, zonder dat de uit- voedsel, de pitten, te bereiken. Heeft het insect het klokhuis geheel uitgevreten en alles door zijn korrelige uitwerpseleiT duch tig verontreinigd, dan vreet het zich een gang naar buiten toe, door welken het den appel verlaat. Zijn de pitten van één ap pel of peer niet voldoende om de rups vol te doen worden, dan graaft zij zich .1—i en boort zich dadelijk in een waar ze haar vernielings- Zulke aangetaste vruchten wassen l naar buiten tweede vrucht, werk herhaalt, zijn gewoonlijk vóór den normalen tijd rijp („noodnjp”). Is de rups volwassen, zoo kruipt ze tegen muren, schuttingen en boom stammen op, om zich in te spinnen om te overwinteren. In Mei verandert ze in een popje, in Juni komt ze als vlindertje voor den dag. En nu de bestrijdingsmiddelen. Deze zijn Afgevallen, aangestoken vruchten niet laten liggen, maar eiken dag zorgvuldig verzamelen en vernietigen, daar niet zelden de rups er nog in huist. Het is zelfs goed, dat men het afvallen van wormstekige vruchten, die anders toch spoedig zouden afvallen, in de hand werkt door de boomen zachtjes te schudden. Wie varkens houdt, kan dit afgevallen goedje met succes door deze „alles-eters” laten verorberen. Wil men ’t echter bewaren, dan doe men zulks in afgesloten ruimten, zoo- dat men de nog aanwezig zijnde rupsen met ^emak kan vangen. Men hoope de aan gestoken vruchten in geen geval met de gave op in zolders of schuren, want daar vinden de rupsen veel te doelmatige schuil plaatsen om zich in tc spinnen. Voor ’t op zolder brengen moet dus een nauwkeurige schifting voorafgaan. Een ander middel ter verdelging is ’t nazien in den winter van nabijzijnde oude muren, schuttingen en boomstammen. Toen het rijtuig van mevrouw Argalis de Vijfde Avenue inreed, reed bijna rakelings een ander rijtuig, beladen met bagage, het hare voorbij, op weg naar het hotel. De reiziger, die in gepeins verzonken daarin zat, was Paul Hathaway, die dien morgen uit Europa was teruggekeerd. Paul trad het hotel binnen en liep als werk- tuigeljjk dadeljjk op het vreemdelingenboek toe. Hij sloeg de bladzijden met de namen der aangekomen reizigers weder om, met hetzelfde geduld, waarmee hij het reeds zes weken lang had gedaan in elk Europeesch hotel, waar bij .vas aangekomen, zonder de namen te vinden, die hij zocht. Want sedert den dag van hun vertrek had hij geen spoor van Yerba, Pen dleton, Milly of de Briones terug kunnen vin den. Het gezelschap scheen te Bazel uit elkaar te zijn gegaan en zich verspreid te hebben naar de vier windstreken van het kompas. Hij had een paar dagen in Londen getalmd om een paar zaken af te deen en zou nog een paar dagen te New-York blijven, alvorens naar San Francisco terug te keoren. De dagbladen bevatten reeds zijn naam in de lijst der passagiers der stoomers, die dien ochtend waren aangekomen. Misschien dat zij dien naam zou lezen, doch gedurende de reis had hij zich steeds verbeeld dat zij nog altijd in Europa was en zich of verscholen hield in het een of andere provincie-stadje met den half mallen Pendleton, of dat zij in een kloos ter was gegaan, of in haar wanhoop naam en rang had aangenomen van den een of anderen edelman. In dien vreeseljjken twijfel had zijn thuis reis hem soms toegeschenen een wroede desertie van haar persoon, terwijl aan den anderen kant de overtuiging, dat Milly’s betrekkingen in Californio hem misschien haar spoor zou den kunnen wijzen, hem bijna deden vreezen een uur langer dan noodig was van Californië verwjjderd te blijven. Hij kou niet gelooven, dat zij het gezelschap der Briones nog een oogenblik zou geduld hebben na het gebeurde in het Bad-Hötel en toch stelde hij geen vertrouwen in de houding des kolonels tegenover den Mexicaan. Hoe ho peloos voor do toekomst haar brief ook scheen, toch gaf hem de eenvoudige en zwijgende be kentenis van haar gevoelens op dat oogenblik toen zij schroef, moed. Twee dagen waren voorbijgegaan en nog dwaalde hij doelloos door New-York. Over twee dagen zou de Panama-stoomer vertrek ken toch had hij nog geen passage durven bespreken. Hij bezocht de kantoren der ver schillende stoomvaartmaajschappijen naar Eu ropa, las alle passagierslijsten, doch geen en kele naam van het gezelschap vond hjj. Wat zijn onderzoek nog hopeloozer maakte was de meening, dat zij na Briones’ woorden, mis schien haar naam Arguello had afgeworpen en een andere aangenomen. Misschien dat zjj onder dien naam nog te New-York toefde. In den ochtend van den derden dag vond hjj onder zijn brieven er eene, die het post merk droeg van een der voorsteden aan de Hudson-rivier, waar een groot aantal rijke lieden hun villa’s hadden. De brief was van Willy Woods, die hem meldde dat haar vader in de couranten zjjn aankomst had gelezen en hem uitnoodigde bjj hen te komen dineeren en den nacht door te brengen in „Under Cliff Villa”, althans, „zoo hjj nog belang stelde in oude vrienden.” „Natuurljjk”, voegde de altijd onbegrijpelijke Milly er bjj, „als het u tot last is zullen wjj u niet verwachten.” De blos keerde dadelijk weder op Paul’s bleek gelaat terug. Hij telegrafeerde dat hjj gaarne komen zou en dien middag stapte hij uit den trein aan een klein station in de voor stad een station, zoo eenvoudig en "schil- derachtig, door de muren, overgroeid met Het rjjtuig van den heer Woods wachtte hem, doch Paul gaf zjjn valies aan den koet sier en na den weg gevraagd te hebben en te hebben vernomen dat de villa niet ver af lag, zeide hjj den man vooruit te rjjden, daar hjj

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1915 | | pagina 1