E
MéUBELF/iBRiiK
..^EDERLflUqr
Q\
RECLAME KOLOM.
Vao de Grenzen.
zS LH/i NGCP
Nieuwstijding
vallen van besmettelgke ziekten kwam in
500
ze
op reis, na een aller-
waren
1
--
Zoo was alles voor vertrek gereed het
wachten was nu op ’n goede gelegenheid
om weg te komen. Die bood zich Vrijdag
middag de post die op hen moest passen
was even gaan koffiedrinken. Een enkel
knipoogje was voldoende om elkaar te waar
schuwen gauw hun bagage gehaald en
het eerste halfjaar ondervonden, toen ze
nog geen berichten van huis kregen. Want
ze waren 7 September gevangen genomen,
maar pas op 24 April ’t eerste bericht van
huis ontvangen. Wat een vreeselijke tijd
van spanning ze toen hebben doorgemaakt,
laat zich denken! Wel 50 brieven hadden
ze geschreven, maar blijkbaar waren die
nooit doorgelaten
Maar nu was alles vergeten nu zouden
ze met een paar dagen thuis zijn de een
bij vrouw en eenig kind, de ander bij zijn
oude moeder, een vriendelijke, krasse Bre-
met ongeduld thuis
ontvluchte
den kachel
„Tot weerziens! maar, na
V 3Ni r<
verwachtte
En dan, vroegen we Dan weer naar ’t
front
O, neen, dat zouden ze wel niet hoeven.
Men zou hun wel een baantje geven aan
een gevangenenkamp of zoo ietsen hij
glunderde al bij ’t idee, dat zij de Duit-
schers dan ook eens konden aanporren tot
werken, zooals men hen zoo dikwijls had
gedaan in de afgeloopen week
Toen ze goed gegeten hadden ’t Hol-
landsche brood smaakte zoo fijn was
’t ruim 4 uur geworden, ze konden dus
niets beter doen dan een paar uurtjes sla
pen, want voor 8 uur konden ze toch niet
verder worden getransporteerd. Nu dat
leek de heeren goed toe ze waren al aar-
zou toch niet kwaad zijn.
Maar toen ik den volgenden morgen op
stond zaten ze al weer aan ’t ontbijt ze
hadden heerlijk gerust, maar slapen wilde
niet. Daarvoor waren ze veel te gelukkig
geweest. Elk oogenblik moesten ze elkaar
weer eens op den schouder kloppen en uit
den blik hunner schitterende oogen bleek
voldoende hoe ze hun vrijheid genoten
Eindelijk was ’t tijd van vertrekken en
toen moesten we nog een alleraardigst
oogenblik meemaken. Onze kostbaas de
boer waar onze wacht in gekwartierd is
een Duitscher die op Hollandschen grond
woont kwam hun nog wat appelen en
*“De L. C. schrgft in een critiek over het
werk van den schilder, thans bgeen te
Leeuwarden in de groepen-tentoonstelling
van de Mg. van Schilder- v. Toekenkunst:
»Ma«r zjjn kracht zit toch in zjjn figu
ren, hetzjj dun louter als figuur dan als
portret bedoeld. Trouwens het figuur is bjj
iemand als Wiersma tevens portret, want
ook daarbjj zal hg de gelgkenis niet ver-
waarloozen. Een mooi staal daarvan is
„Klaas Akkerman”, wiens geljjkenis tref
fend is al is hg misschien meer als type
weergegeven en dien wg ook iu de tee-
kening „Friesche klokkenmaker” meenen
terug te vinden. In de figuurstukken merkt
men een krachtige bezonken kleur op, die
misschien haar hoogtepunt heeft bereikt in
het gloeiend rood van het meisjesportret,
waarin het teere van het tot vrouwelgke
rgpheid komend meisje zuiver is gevoeld.
Ziet men in deze portretten meer de uiter-
Ijjke verschgning dan de innerlgke persoon
naar voren komen, in de kinderportretten
gaat Wiersma dieper en vooral bjj „Dirk”
is psychologische doordringing waar te ne
men in het gespannen staren van het kind
naar het speeltuig.<
En verder:
>En dan is er de prachtige litho „Noor-
derbolwerk te Sneek”. De versch gevallen
sneeuw ligt er nog ongerept; slechts hier
en daar een enkel menschelgk voetspoor,
gaande naar de schuiten op den voorgrond,
die met hun lichte sneeuwranden zoo schil
derachtig in het zwarte water doen. De
mooie boomenljj^ lost zich aan den achiev
er vandoor!
’t Werd gauw genoeg ontdekt, maar de
vogels waren gevlogen.
Arme Duitsche schildwacht, dacht ik,
toen ze dit verteldenmisschien is die nu
al naar ’t front gestuurd. Want dat is bij
onze buren tegenwoordig zoowat de straf
bij ernstige tekortkomingen
Ja, de een z’n dood, is de ander z’n
brood Onze beide Franschen waren vrij,
tenminste tendeele, al was ’t nog lang niet
zeker dat ze de veilige Hollandsche grens
zouden bereiken.
’t Was drie uur in den middag en dus
nog lichtze moesten zich dus schuil hou
den tot ’t duister was. Een drooge sloot
verborg hen eenige uren eenmaal waren
ze bijna ontdekt, toen een burger op geen
zes pas afstand passeerde, doch ’t ging
goedtegen 6 uur ging ’t op stap.
Ze wisten welke richting ze moesten ne
men om de spoorlijn naar Geldern te be
reiken toen ze die eenmaal hadden bereikt
konden ze die al maar volgen, ’t Ging
goed, maar ’t loopen viel niet mee: ze
moesten allemaal binnenwegen nemende
hoofdweg was te gevaarlijk. Vooral ook
om hun gemerkte kleeding.
Want de gevangenen die buiten ’t kamp
werken, worden alle gemerkt in den
letterlijken zin om hen bij ontvluchten
direct te herkennen. De een had om z’n
arm de Fransche kleuren blauw, wit, rood
de ander had men eenvoudiger behandeld
over de heele rug van z’n mooie warme
overjas was met jroode verf een breede
streep getrokken. Ook in z’n nieuwe zwarte
pet was een roode lap gezet.
De eerste nacht .ging alles goed. Om 4
uur ’s morgens waren ze in ’t groote bosch
ten Zuid-Oosten van Geldern aangekomen,
nadat* ze 10 uren aan een stuk hadden ge-
loopen. Daar besloten ze den dag te blij
ven doorbrengen, ’t dichte bosch zou hun
een goede schuilplaats bieden.
Toen moesten echter de reserve-kousen
en schoenen dienst doen, want ze waren
tot ver boven de knieën doornat. Hun weg
had hen voor beekjes en plassen gebracht, denken
die doorwaad moesten worden. Er zat niet
anders op
Een keer echter waren ze voor een 20
meter breede rivier gekomen. Doorwaden
ging niet, daarvoor was ze te diep. Geluk-
na eenig zoeken een boot ge
vonden, maar riemen waren er niet in.
Wat nu? Maar ze wisten zich te redden:
in de buurt was een put, waarboven aan
een lange hefboom een emmer hing. Die
boom werd los gemaakt en moest toen voor
vaarboom dienen. Zoo kwam men aan den
overkant
Den heelen dag bleven ze zich in ’t
bosch schuil houden en uitrusten van de
vermoeienissen van de nachtelijke tocht.
Maar 't was de ware rust niet. Ze wisten
wat hun wachtte, wanneer ze ontdekt wer-
de andere Hollander teen oude jas aan
die gladde knoopen kenden ze en toen ze
die zagen kwam ’t er over-gelukkig uit
„Ah, Hollande.”
eens koffie, die weer doet
die goeie, oude tijd thuis,” sigaren brengen voor de verdere reis. Die
klaard het beroep van A. V. te Sondel.
De volgende opga re van het aantal ge-
de week van 24 tot en met 30 November
uit Friesland ter kennis van den Centraler:
Gezondheidsraad
Typhus Idaarderadeel 3 gevallen.
Roodvonk Achtkarspelen 2, Leeuwarden
9 en Sneek 4 gevallen Uitingeradeel, Wjjm-
britseradeel en Wonseradeel elk 1 geval.
DiphtheritisHarlingen 4 en Tieijerk-
steradeel 2 gevallen.
Aanvragen voor nieuwe buitengewone oor-
logscredieten, waarvan een nog voor 1915
zal strekken, zjjn thans bij den Raad van
State in behandeling.
Het O. M. bjj het Kantongerecht te Den
Haag eischte tegen Arie Pronk, schipper
van den logger »Gerardina Sch. 243”, van
de reederg wed. J. den Duik Gzn. te Sche-
veningen, wegens het niet verleenen van
hulp aan de bemanning van een Deensch
stoomschip >Lilian Drost”, op 19 Mei j.l.
in de Noordzee, toen het schip op een mjjn
'vhs geloopen en de bemanning, in een
En zoo zaten ze dan weldra in onze
wacht, waar ze zich lekker warmden, want
ze hadden kou geledenwaar ze zich eens
heerlijk konden wasschen, wat ze na die
twee dagen misschien wel ’t meest noodig
hadden.
En na een half uur zaten ze aan een
goed voorziene boterhamtafel, zich te goed
te doen aan een kop sterke koffie. Of die
smaakte
„Dat is nog
aan
riep een van onze gasten verrukt uit.
En de ander moest ook erkennen,
zoo in geen jaar te hebben geproefd.
Of de verzorging dan slecht was in ’t
kamp Ze knikten beide bevestigend,
t Brood vooral was schrikkelijk slecht.
Haar gelukkig kregen ze verbazend veel
en van allerlei toegezonden uit Frankrijk
en Engeland en ook uit Holland. Maar als
ze dat niet gehad hadden was ’t honger
ig den geweest,
Zoo hadden de Russen, die in ’t zelfde
kamp waren het slecht. Die kregen niets
van huis. En ’t hardst was, dat de Fran
schen van hun overvloed niets aan de Rus
sen mochten meedeelen.
En wat ’t zeggen wilde van de gevan-
genenkost te moeten leven, hadden ze zelf
WORKUM. Ds. A. A. Dönszelmann te
Varik heeft het beroep naar de Ned. Herv.
Gem. alhier aangenomen.
Het Ned. Landbouw-comité heeft den
minister geadviseerd de bestrijding van het
mond- en klauwzeer door middel van het
afmaak-jysteem door te zetten en wel op
grond van de adviezen door eenige prov.
landbouwvereenigingen gegeven, Uit Fries
land bgv. de provincie met de grootste
veestapel (306754 stuks) werd sterk aange
drongen op voortzetting van het systeem.
In verschillende andere provincies was men
verdeeld van meening of er tegen. Gelder
land, N. Brabant en N. Holland verklaar
den zich voor het systeem.
Uitspraken. Bevestigd is de beslissing
inzake J. K. te Woudeend; G. L.t wed.
A. R. te Itens.
Bg beschikking is niet-ontvankelgk ver- Keuringdienst bedraagt voor: knecht 64,
keurmeester 65, klerk 38, amanuensis 38
en analist 31. L. C.
Te Amsterdam worden dezer dagen vei
lingen van oud porcelein, antiek meubilair
enz. gehouden. Wat dergelgke stukken wel
kunnen opbrengen blgkt uit enkele voorbeel
den hieronder
Een eiken en palissander kolomkast f 825
een fraaie porceleinkast die gedurende de
kijkdagen zó o de aandacht trok, werd voor
f 4025 aan eeu bekend Amsterdamsch lief
hebber toegeslagen een Louis XVI buffet
f1150; een prachtige Louis XVI commode
met bronzen beslag, vervaardigd door N.
Petit, een beroemd Parjjsch meubelmaker
ging voor f 12.200een staande klok in
Louis XVI-stgl f4100; een Louis XVI
schoorsteengarnituur f1275; een miniatuur
pendule met bronzen lofwerk f600.
Onder het buitenlandsch porcelein uit
een collectie bracht een koffie- en theeser
vies f2200 op.
Het >Hdb).< maakt melding van een
ergerlgk geval van dierenmishandeling. Voor
een landbouwer in den Damespolder in
Zuid-Beveland vervoerden drie knechts met
raard en kar bieten van het land. Een
Ier paarden wilde niet trekken, waarop de
tnecht Boshouwers de tong van het paard
uit den bek haalde, hierom met een touw
een strop legde en toen deze los ging, nog-
touw zoo krachtig met beide handen aan
trok, dat de tong van het arme dier bjj
het keelgat afscheurde. Na de tong te
hebben begraven gelastte de onverlaat een
der jongens, met het paard voor de bie
tenkar naar het station te rijden en de
misdaad geheim te houden. De politie heeft
evenwel thans de zaak in onderzoek.
Als een bijzonderheid mag zeker vermeld
worden, dat een 62 jarige beklaagde uit
Vlagtwedde, wiens appèl voor het Hof werd
behandeld, de reis naar Leeuwarden te voet
had afgelegd. Nadat de man zgn verdedi
ging had voorgedragen, zette hg kalm den
stap er weer in om de terugreis op dezelfde
wgze te doen.
Langs den kortsten weg is de afstand
LeeuwardenVlagtwedde ongeveer 110 KM.
L. C.
Het openbaar ministerie bjj de Haagsche
rechtbank vorderde 5 jaar gevangenisstraf
tegen den 24 jarigen koopman H. J F. de B.
voor heling, in verschillende diefstallen,
daar en elders gepleegd, o. a. in de villa
van minister Treub.
Te Hoek van Holland is ter hoogte van
het Oranje-Kanaal een |Duitsche luchtbal
lon neergestreken, die uit westelijke rich
ting kwam. De autoriteiten hebben den
ballon in beslag genomen.
Te Oldenzaal, aldus meldt de >»Maasb.“
zgn door de stations-douane aangehouden
10 vaten, inhoudende 3300 K.G. stopverf
vermengd met Ignolie, bestemd voor Duitsch-
land. De exporteur was jonkheer van Such-
telen, kantoorbediende te's Gravenhage. De
lading is ter beschikking van den burge
meester gesteld.
De »Zwolsche Ct.< meldt nog. dat als
leverancier een firma uit Groningen zou
dienen, die daar niet als zoodanig bekend
moet zgn.
werden natuurlijk dankbaar aanvaard. Maar
toen ik hen vertelde, dat die goeie gever
een Duitscher was, had ge de verbaasde
oogen moeten zien. „Ah, mais c’est joli
Er waren dus toch ook nog goede Duit-
schers
Toen gingen ze
hartelijkst afscheid van hun Hollandsche
kameraden, met wie ze maar een paar uur
waren samen geweest. Maar die paar uren
voldoende geweest om goede vrien
den te worden.
En echt-gemeend klonk bij ’t vertrek
dan ook het
den oorlog
open sloep ronddrgvende, in gevaar ver
keerde, twee maanden hechtenis.
G01NGARIJP, 1 Dec. Gisteravond hield
de ijsclub »Goïnga< alhier haar algemeene
ledenvergadering. Tot secretaris is met al- - -
gemeene stemmen benoemd de heer R. maa^8 de tong in den strop deed, en het
Viersen. De aftredende bestuursleden de
heeren Tj. de Jong en W. v. d. Vaart zgn
met nagenoeg algemeene stemmen herkozen.
Besloten is, als eerste rjjderjj dezen win
ter uit te schrgven een hardrgderg van
mannen, die niets hebben gewonnen, om
prgzen van f 15, f5 en f2.50.
De nieuwe g stent is verpacht voor f2.50
(per rgderg) als de prgsuitdeeling niet en
voor f 3.50 als ze wel in de tent plaats
heeft. Een paar aandeelen in die tent zgn
ingelost.
Het getal sollicitanten voor de verschil
lende betrekkingen bjj den Provincialen
grond gelukkig op en spreekt op den voor
grond met de tegenstelling der donkere
stammen en den besneeuwden weg zich
krachtig uit. Achter de boomenrg staan
droomerig de kleine huisje?. In deze litho,
van breede gevoeligheid en gevoelige breed
heid, heeft Wiersma zich zelven overtroffen.
Zjj is van een ongemeene kracht.*
Bjj onderhandschen verkoop is het
huis, eigen aan en bewoond door mej. de
wed. W. J. Oosterhoff aan de Oude Koe
markt alhier, aangekocht door den heer S.
Hoekema, Schilder te GaaSt.
Dinsdagavond werd alhier de reci-
teerwedstrgd gehouden, uitgeschreven door
de Ring Sneek van het Ned. Jongelings
Verbond.
Na het openingswoord van den heer H.
Voorthuis, hoofd der school te Folsgare,
voorzitter van den Ring, begonnen de voor
drachten.
Voor de afd. Ernst waren er 8 deelne
mers, voor de afd. Luim 6.
De jury, bestaande uit de h.h. W. Nauta,
Hommerts, D. de Jong, Hidaard en J. F.
van Diemen, Abbega. kende na afloop van
den wedstrgd de prgzen als vólgt toe
In de afd. Ernst aan R. Nooitgedagt,
Woudsend, met Wreed is de oorlog*, den
len prjjs met 77 p. Aan M. Kleibeda van
Sneek, met »De redding», den 2den prg*
met 73 p. Aan H. Wiersma, Oosthem, met
>De legende van den Drachenfels* den 3en
prgs met 71 p.
In de afd. Luim aan T. de Boer, van
IJpecolsga, met »Mooie Marg» den len prgs
met 77 p. Aan S. Wiersma, Oosthem, met
>Eea huiselgk tooneeltjec, den 2en prgs
m»t 76 p. Aau M. Fglstra. van IJlst, met
»Dood bedaard*, den 3en prgs met 71 p.
Aan K. Reitsms, Scharnegoutum, met >De
reis fen Ljouwert nei Jellum Boxum* den
4en prgs met 70 p.
De netto opbrengst van de bgeenkomst
was bestemd voor de Evangelisatie-arbeid
van het Ned. Jongelings-Verbopd onder de
militairen.
RAUWERDERHEM. Bg kon. besluit
is een buitengewoon subsidie in de gewone
kosten van het lager onderwijs toegekend
aan de gemeente Rauwerderhem van f 1000
Ontvluchte krijgsgevangenen.
„Kaproal, kaproal, kende geen Fransch
’tWas net of ik ’t hoorde heel ver, heel
onduidelijk. Maar tot me doordringen deed
’t nietwanneer men om de andere nacht
wacht heeft slaapt men in de vrije beurt
vast. Maar ’t gezeur bleef maar aanhou
den telkens weer hoorde ik den Limbur
ger dat zinnetje herhalen. En intusschen
scheen ’t licht van een electrische zaklan
taarn hatelijk fel in m’n gezicht.
Eindelijk, met ’n wrevelig gevoel van
laat-me-toch-met-rust, sloeg ik de oogen
opwat was er nu weer, dat men m’n
enkele vrije nacht k wam storen
Toen kreeg ik ’t verhaal„Der sind
twie Franzosen hier, die hebben wi opge
pikt, mar niemens versteht se. Kunde nie
efkes komme
’t Was midden in de nacht, bijna 3 uur.
’k Had weinig puf uit de warme dekens te
kruipen, maar er zat niet anders op de
menschen konden niet aan hun lot worden
overgelaten.
Haastig wat kleeren aangeschoten en
toen naar de wacht, waar het tweetal uit
Duitsche krijgsgevangenschap
Franschen zich reeds bij
warmde.
Een „welkom in Holland” in hun eigen
taal deed hen opzienhè. gelukkig einde
lijk iemand die hen verstond.
En toen kwamen direct de tongen los
als een snel afgedraaide bioscoop-film, ont
rolde hun gansche geschiedenis van den
oorlog, ziëh in eenige minuten voor me af
Hun radde tong scheen nog niet vlug ge
noeg om me alles zoo gauw mogelijk te
vertellen ze hadden ook zooveel doorge
maakt
Hun verhaal was te interessant om onze
lezers er niet iets van na te vertellen.
Vanwaar ze kwamen? Van ’t gevange
nenkamp te Friedrichsfeldtenminste daar
hoorden ze thuis, maar de laatste week
hadden ze buiten ’t kamp gewerkt, aan
wegenaanleg nabij Mors.
Want uit ’t kamp was ontvluchten on
mogelijk de strenge bewaking en vooral
de beruchte electrische draad, maakten een
poging tot ontsnappen veel te riskantEn
toch was heel den tijd van hun gevangen
schap al hun denken daarop gericht geweest.
Of ze dan al lang gevangen hadden ge
zeten
O, vijftien lange maandenSedert de
val van Maubeuge dat was 7 September
1914 Welk een tijd tenslotte konden ze
het niet langer volhouden. Ze wilden weg
en dus vroegen ze aan, om buiten ’t kamp
aan ’t werk gezet te mogen worden.
Dat werd toegestaanbij den aanleg
van een nieuwen weg konden ze werk krij
gen. ’tWas wel versohrikkelgk zwaar, dat
hanteeren van schop en houweeldat
sjouwen met groote, zware keien vooral
voor hen, die dat soort werk niet gewoon
waren
En terwijl hij vertelde, wreef de kleinste
van de twee een boterhandelaar uit een
van de noordelijke departementen al
maar zgn polsen, die geheel gezwollen wa
ren van het ongewone werk.
Maar ’t zou niet lang duren. Ze wacht
ten slechts op de eerste goede gelegenheid
om weg te komen alles was daarvoor ge
reed Ze hadden een kaartje van ’t stukje
Duitschland tot de Hollandsche grens, dat
ze moesten passeeren, ze hadden een kom
pas, ze hadden mondvoorraad.
Hoe ze aan al die zaken kwamen
Wel, van Duitsche schildwachten O, ook
daaronder zgn er, die gaarne wat verdie
nen, al gaat ’t dan ook tegen het belang
van ’t „grosse Yaterland”, verklaarden ze
lachend. En inderdaad bleek ’t kaartje een
stuk te wezen van een Duitsche stafkaart,
dat de Duitsche post hun voor 5 mark had
verkocht. Ook ’t kompas had zooveel ge
kost.
’tWas beide veel te veel, maar voor
hen ’t gevraagde waard. Want geld had
den ze genoeg, ’t Schenen zeer welgestelde
menschen, die van huis uit geld gezonden
kregen. En bovendien hadden ze nogal wat
geld gehad, toen ze gevangen genomen wa
ren alles goudgeld, maar dat hadden de
Duitschers hun afgenomen. „Maar toch niet
alles,” vertelde een van hen vol trotsch,
„een deel heb ik nog weten te verstoppen.”
En met haalde hij een paar reserve-schoe-
nen uit z’n rugzak en begon met ’n mesje
de schoen op zij los te tornen. Toen even
er tegen aan geklopt en ja hoor, daar
kwamen er 3 gouden Louis uitrollen
’t Was alles wat hij van 24 had over
gehouden. De rest hadden de Duitschers
afgenomen en gewisseld tegen Duitsch pa
piergeld.
Maar, daarvan kregen ze nooit meer dan
10 Mark tegelijk in handen, meer moch
ten ze niet bij zich hebben, natuurlijk ook
al om omkooping enz. te voorkomen.
Maar door een deel te verbergen hadden
ze langzamerhand toch heel wat bij elkaar
gespaard. De ander haalde uit zgn jasmou
wen nog Duitsch papiergeld, dat hij daarin
genaaid had.
Zoo waren ze dus van ’t allernoodigste kig werd
voorzien kaart, kompas, geld, wat levens
middelen en een paar reserve-schoenen en
kousen. Dat die laatste noodig waren zult
ge uit hun verder verhaal hooren.
den en dus was ’t opletten, op ’t geringste
onraad.
Om zes uur ’s avonds gingen ze weer
op stap. Ze hielden nu meer zuidelijk aan,
doch de weg bracht hen, nog zuidelijker
dan ze hadden gewild. Eindelijk ongeveer
12 uur ’s nachts waren ze voor een groep
meren en plassen gekomen, die niet te pas
seeren waren. Dat moesten de poelen bij
Leuth zijn dus waren ze op een half uur
afstand van de Hollandsche grens, maar
om die te bereiken moesten ze nog een
heele omweg maken.
Twee uur ’s morgens waren ze aan de
grens, maar, plotseling ontdekten ze op 20 tonsche, die hem
pas van hen een Duitsche grenswacht. Dus
weer terug en elders het geluk beproefd.
Eindelijk, ’t was tegen drie uur, liepen ze
tegen onze patrouille op, die in hinderlaag
lag te wachten op smokkelaars. Ze wisten
niet of ze Duitsche posten voor hadden,
maar begrepen, dat ontkomen niet moge
lijk was. Maar ze konden zich niet ver
staanbaar maken bij onze mannen en die
konden op hun beurt zich niet bekend
maken.
Maar ze dachten direct al met Hollan
ders te doen te hebben. Ze bezagen de
knoopen van de nieuwe uniform die ken
den ze niet, maar toch schrokken ze
eenigszins, want onze nieuwe knoopen lijken
veel op de Duitsche. Maar gelukkig hac
dig opgeknapt, maar een paar uurtjes slaap
fflö ra W NIEUWE SNEEKER COUBAHT Ns. 13 n Zalerrtafi 4 fata 1315
'4
Ids Wiersma.
Besmettelijke ziekten.
Buitengewone oorlogecredieten.
Geen hulpverieenlng.
Het aifmaak-systeem.
Invaliditeitswet.
Hooge prijzen voor oudheden.
Een dierenbeul.
Vlagtwcddc-Leeuwarden v. v.
5 jaar «oor oen heler.
Duitsche luchtballon gedaald.
De smokkelarij.
Provinciale keuringsdienst..