E MéUBELF/iBRiiK ..^EDERLflUqr Q\ RECLAME KOLOM. Vao de Grenzen. zS LH/i NGCP Nieuwstijding vallen van besmettelgke ziekten kwam in 500 ze op reis, na een aller- waren 1 -- Zoo was alles voor vertrek gereed het wachten was nu op ’n goede gelegenheid om weg te komen. Die bood zich Vrijdag middag de post die op hen moest passen was even gaan koffiedrinken. Een enkel knipoogje was voldoende om elkaar te waar schuwen gauw hun bagage gehaald en het eerste halfjaar ondervonden, toen ze nog geen berichten van huis kregen. Want ze waren 7 September gevangen genomen, maar pas op 24 April ’t eerste bericht van huis ontvangen. Wat een vreeselijke tijd van spanning ze toen hebben doorgemaakt, laat zich denken! Wel 50 brieven hadden ze geschreven, maar blijkbaar waren die nooit doorgelaten Maar nu was alles vergeten nu zouden ze met een paar dagen thuis zijn de een bij vrouw en eenig kind, de ander bij zijn oude moeder, een vriendelijke, krasse Bre- met ongeduld thuis ontvluchte den kachel „Tot weerziens! maar, na V 3Ni r< verwachtte En dan, vroegen we Dan weer naar ’t front O, neen, dat zouden ze wel niet hoeven. Men zou hun wel een baantje geven aan een gevangenenkamp of zoo ietsen hij glunderde al bij ’t idee, dat zij de Duit- schers dan ook eens konden aanporren tot werken, zooals men hen zoo dikwijls had gedaan in de afgeloopen week Toen ze goed gegeten hadden ’t Hol- landsche brood smaakte zoo fijn was ’t ruim 4 uur geworden, ze konden dus niets beter doen dan een paar uurtjes sla pen, want voor 8 uur konden ze toch niet verder worden getransporteerd. Nu dat leek de heeren goed toe ze waren al aar- zou toch niet kwaad zijn. Maar toen ik den volgenden morgen op stond zaten ze al weer aan ’t ontbijt ze hadden heerlijk gerust, maar slapen wilde niet. Daarvoor waren ze veel te gelukkig geweest. Elk oogenblik moesten ze elkaar weer eens op den schouder kloppen en uit den blik hunner schitterende oogen bleek voldoende hoe ze hun vrijheid genoten Eindelijk was ’t tijd van vertrekken en toen moesten we nog een alleraardigst oogenblik meemaken. Onze kostbaas de boer waar onze wacht in gekwartierd is een Duitscher die op Hollandschen grond woont kwam hun nog wat appelen en *“De L. C. schrgft in een critiek over het werk van den schilder, thans bgeen te Leeuwarden in de groepen-tentoonstelling van de Mg. van Schilder- v. Toekenkunst: »Ma«r zjjn kracht zit toch in zjjn figu ren, hetzjj dun louter als figuur dan als portret bedoeld. Trouwens het figuur is bjj iemand als Wiersma tevens portret, want ook daarbjj zal hg de gelgkenis niet ver- waarloozen. Een mooi staal daarvan is „Klaas Akkerman”, wiens geljjkenis tref fend is al is hg misschien meer als type weergegeven en dien wg ook iu de tee- kening „Friesche klokkenmaker” meenen terug te vinden. In de figuurstukken merkt men een krachtige bezonken kleur op, die misschien haar hoogtepunt heeft bereikt in het gloeiend rood van het meisjesportret, waarin het teere van het tot vrouwelgke rgpheid komend meisje zuiver is gevoeld. Ziet men in deze portretten meer de uiter- Ijjke verschgning dan de innerlgke persoon naar voren komen, in de kinderportretten gaat Wiersma dieper en vooral bjj „Dirk” is psychologische doordringing waar te ne men in het gespannen staren van het kind naar het speeltuig.< En verder: >En dan is er de prachtige litho „Noor- derbolwerk te Sneek”. De versch gevallen sneeuw ligt er nog ongerept; slechts hier en daar een enkel menschelgk voetspoor, gaande naar de schuiten op den voorgrond, die met hun lichte sneeuwranden zoo schil derachtig in het zwarte water doen. De mooie boomenljj^ lost zich aan den achiev er vandoor! ’t Werd gauw genoeg ontdekt, maar de vogels waren gevlogen. Arme Duitsche schildwacht, dacht ik, toen ze dit verteldenmisschien is die nu al naar ’t front gestuurd. Want dat is bij onze buren tegenwoordig zoowat de straf bij ernstige tekortkomingen Ja, de een z’n dood, is de ander z’n brood Onze beide Franschen waren vrij, tenminste tendeele, al was ’t nog lang niet zeker dat ze de veilige Hollandsche grens zouden bereiken. ’t Was drie uur in den middag en dus nog lichtze moesten zich dus schuil hou den tot ’t duister was. Een drooge sloot verborg hen eenige uren eenmaal waren ze bijna ontdekt, toen een burger op geen zes pas afstand passeerde, doch ’t ging goedtegen 6 uur ging ’t op stap. Ze wisten welke richting ze moesten ne men om de spoorlijn naar Geldern te be reiken toen ze die eenmaal hadden bereikt konden ze die al maar volgen, ’t Ging goed, maar ’t loopen viel niet mee: ze moesten allemaal binnenwegen nemende hoofdweg was te gevaarlijk. Vooral ook om hun gemerkte kleeding. Want de gevangenen die buiten ’t kamp werken, worden alle gemerkt in den letterlijken zin om hen bij ontvluchten direct te herkennen. De een had om z’n arm de Fransche kleuren blauw, wit, rood de ander had men eenvoudiger behandeld over de heele rug van z’n mooie warme overjas was met jroode verf een breede streep getrokken. Ook in z’n nieuwe zwarte pet was een roode lap gezet. De eerste nacht .ging alles goed. Om 4 uur ’s morgens waren ze in ’t groote bosch ten Zuid-Oosten van Geldern aangekomen, nadat* ze 10 uren aan een stuk hadden ge- loopen. Daar besloten ze den dag te blij ven doorbrengen, ’t dichte bosch zou hun een goede schuilplaats bieden. Toen moesten echter de reserve-kousen en schoenen dienst doen, want ze waren tot ver boven de knieën doornat. Hun weg had hen voor beekjes en plassen gebracht, denken die doorwaad moesten worden. Er zat niet anders op Een keer echter waren ze voor een 20 meter breede rivier gekomen. Doorwaden ging niet, daarvoor was ze te diep. Geluk- na eenig zoeken een boot ge vonden, maar riemen waren er niet in. Wat nu? Maar ze wisten zich te redden: in de buurt was een put, waarboven aan een lange hefboom een emmer hing. Die boom werd los gemaakt en moest toen voor vaarboom dienen. Zoo kwam men aan den overkant Den heelen dag bleven ze zich in ’t bosch schuil houden en uitrusten van de vermoeienissen van de nachtelijke tocht. Maar 't was de ware rust niet. Ze wisten wat hun wachtte, wanneer ze ontdekt wer- de andere Hollander teen oude jas aan die gladde knoopen kenden ze en toen ze die zagen kwam ’t er over-gelukkig uit „Ah, Hollande.” eens koffie, die weer doet die goeie, oude tijd thuis,” sigaren brengen voor de verdere reis. Die klaard het beroep van A. V. te Sondel. De volgende opga re van het aantal ge- de week van 24 tot en met 30 November uit Friesland ter kennis van den Centraler: Gezondheidsraad Typhus Idaarderadeel 3 gevallen. Roodvonk Achtkarspelen 2, Leeuwarden 9 en Sneek 4 gevallen Uitingeradeel, Wjjm- britseradeel en Wonseradeel elk 1 geval. DiphtheritisHarlingen 4 en Tieijerk- steradeel 2 gevallen. Aanvragen voor nieuwe buitengewone oor- logscredieten, waarvan een nog voor 1915 zal strekken, zjjn thans bij den Raad van State in behandeling. Het O. M. bjj het Kantongerecht te Den Haag eischte tegen Arie Pronk, schipper van den logger »Gerardina Sch. 243”, van de reederg wed. J. den Duik Gzn. te Sche- veningen, wegens het niet verleenen van hulp aan de bemanning van een Deensch stoomschip >Lilian Drost”, op 19 Mei j.l. in de Noordzee, toen het schip op een mjjn 'vhs geloopen en de bemanning, in een En zoo zaten ze dan weldra in onze wacht, waar ze zich lekker warmden, want ze hadden kou geledenwaar ze zich eens heerlijk konden wasschen, wat ze na die twee dagen misschien wel ’t meest noodig hadden. En na een half uur zaten ze aan een goed voorziene boterhamtafel, zich te goed te doen aan een kop sterke koffie. Of die smaakte „Dat is nog aan riep een van onze gasten verrukt uit. En de ander moest ook erkennen, zoo in geen jaar te hebben geproefd. Of de verzorging dan slecht was in ’t kamp Ze knikten beide bevestigend, t Brood vooral was schrikkelijk slecht. Haar gelukkig kregen ze verbazend veel en van allerlei toegezonden uit Frankrijk en Engeland en ook uit Holland. Maar als ze dat niet gehad hadden was ’t honger ig den geweest, Zoo hadden de Russen, die in ’t zelfde kamp waren het slecht. Die kregen niets van huis. En ’t hardst was, dat de Fran schen van hun overvloed niets aan de Rus sen mochten meedeelen. En wat ’t zeggen wilde van de gevan- genenkost te moeten leven, hadden ze zelf WORKUM. Ds. A. A. Dönszelmann te Varik heeft het beroep naar de Ned. Herv. Gem. alhier aangenomen. Het Ned. Landbouw-comité heeft den minister geadviseerd de bestrijding van het mond- en klauwzeer door middel van het afmaak-jysteem door te zetten en wel op grond van de adviezen door eenige prov. landbouwvereenigingen gegeven, Uit Fries land bgv. de provincie met de grootste veestapel (306754 stuks) werd sterk aange drongen op voortzetting van het systeem. In verschillende andere provincies was men verdeeld van meening of er tegen. Gelder land, N. Brabant en N. Holland verklaar den zich voor het systeem. Uitspraken. Bevestigd is de beslissing inzake J. K. te Woudeend; G. L.t wed. A. R. te Itens. Bg beschikking is niet-ontvankelgk ver- Keuringdienst bedraagt voor: knecht 64, keurmeester 65, klerk 38, amanuensis 38 en analist 31. L. C. Te Amsterdam worden dezer dagen vei lingen van oud porcelein, antiek meubilair enz. gehouden. Wat dergelgke stukken wel kunnen opbrengen blgkt uit enkele voorbeel den hieronder Een eiken en palissander kolomkast f 825 een fraaie porceleinkast die gedurende de kijkdagen zó o de aandacht trok, werd voor f 4025 aan eeu bekend Amsterdamsch lief hebber toegeslagen een Louis XVI buffet f1150; een prachtige Louis XVI commode met bronzen beslag, vervaardigd door N. Petit, een beroemd Parjjsch meubelmaker ging voor f 12.200een staande klok in Louis XVI-stgl f4100; een Louis XVI schoorsteengarnituur f1275; een miniatuur pendule met bronzen lofwerk f600. Onder het buitenlandsch porcelein uit een collectie bracht een koffie- en theeser vies f2200 op. Het >Hdb).< maakt melding van een ergerlgk geval van dierenmishandeling. Voor een landbouwer in den Damespolder in Zuid-Beveland vervoerden drie knechts met raard en kar bieten van het land. Een Ier paarden wilde niet trekken, waarop de tnecht Boshouwers de tong van het paard uit den bek haalde, hierom met een touw een strop legde en toen deze los ging, nog- touw zoo krachtig met beide handen aan trok, dat de tong van het arme dier bjj het keelgat afscheurde. Na de tong te hebben begraven gelastte de onverlaat een der jongens, met het paard voor de bie tenkar naar het station te rijden en de misdaad geheim te houden. De politie heeft evenwel thans de zaak in onderzoek. Als een bijzonderheid mag zeker vermeld worden, dat een 62 jarige beklaagde uit Vlagtwedde, wiens appèl voor het Hof werd behandeld, de reis naar Leeuwarden te voet had afgelegd. Nadat de man zgn verdedi ging had voorgedragen, zette hg kalm den stap er weer in om de terugreis op dezelfde wgze te doen. Langs den kortsten weg is de afstand LeeuwardenVlagtwedde ongeveer 110 KM. L. C. Het openbaar ministerie bjj de Haagsche rechtbank vorderde 5 jaar gevangenisstraf tegen den 24 jarigen koopman H. J F. de B. voor heling, in verschillende diefstallen, daar en elders gepleegd, o. a. in de villa van minister Treub. Te Hoek van Holland is ter hoogte van het Oranje-Kanaal een |Duitsche luchtbal lon neergestreken, die uit westelijke rich ting kwam. De autoriteiten hebben den ballon in beslag genomen. Te Oldenzaal, aldus meldt de >»Maasb.“ zgn door de stations-douane aangehouden 10 vaten, inhoudende 3300 K.G. stopverf vermengd met Ignolie, bestemd voor Duitsch- land. De exporteur was jonkheer van Such- telen, kantoorbediende te's Gravenhage. De lading is ter beschikking van den burge meester gesteld. De »Zwolsche Ct.< meldt nog. dat als leverancier een firma uit Groningen zou dienen, die daar niet als zoodanig bekend moet zgn. werden natuurlijk dankbaar aanvaard. Maar toen ik hen vertelde, dat die goeie gever een Duitscher was, had ge de verbaasde oogen moeten zien. „Ah, mais c’est joli Er waren dus toch ook nog goede Duit- schers Toen gingen ze hartelijkst afscheid van hun Hollandsche kameraden, met wie ze maar een paar uur waren samen geweest. Maar die paar uren voldoende geweest om goede vrien den te worden. En echt-gemeend klonk bij ’t vertrek dan ook het den oorlog open sloep ronddrgvende, in gevaar ver keerde, twee maanden hechtenis. G01NGARIJP, 1 Dec. Gisteravond hield de ijsclub »Goïnga< alhier haar algemeene ledenvergadering. Tot secretaris is met al- - - gemeene stemmen benoemd de heer R. maa^8 de tong in den strop deed, en het Viersen. De aftredende bestuursleden de heeren Tj. de Jong en W. v. d. Vaart zgn met nagenoeg algemeene stemmen herkozen. Besloten is, als eerste rjjderjj dezen win ter uit te schrgven een hardrgderg van mannen, die niets hebben gewonnen, om prgzen van f 15, f5 en f2.50. De nieuwe g stent is verpacht voor f2.50 (per rgderg) als de prgsuitdeeling niet en voor f 3.50 als ze wel in de tent plaats heeft. Een paar aandeelen in die tent zgn ingelost. Het getal sollicitanten voor de verschil lende betrekkingen bjj den Provincialen grond gelukkig op en spreekt op den voor grond met de tegenstelling der donkere stammen en den besneeuwden weg zich krachtig uit. Achter de boomenrg staan droomerig de kleine huisje?. In deze litho, van breede gevoeligheid en gevoelige breed heid, heeft Wiersma zich zelven overtroffen. Zjj is van een ongemeene kracht.* Bjj onderhandschen verkoop is het huis, eigen aan en bewoond door mej. de wed. W. J. Oosterhoff aan de Oude Koe markt alhier, aangekocht door den heer S. Hoekema, Schilder te GaaSt. Dinsdagavond werd alhier de reci- teerwedstrgd gehouden, uitgeschreven door de Ring Sneek van het Ned. Jongelings Verbond. Na het openingswoord van den heer H. Voorthuis, hoofd der school te Folsgare, voorzitter van den Ring, begonnen de voor drachten. Voor de afd. Ernst waren er 8 deelne mers, voor de afd. Luim 6. De jury, bestaande uit de h.h. W. Nauta, Hommerts, D. de Jong, Hidaard en J. F. van Diemen, Abbega. kende na afloop van den wedstrgd de prgzen als vólgt toe In de afd. Ernst aan R. Nooitgedagt, Woudsend, met Wreed is de oorlog*, den len prjjs met 77 p. Aan M. Kleibeda van Sneek, met »De redding», den 2den prg* met 73 p. Aan H. Wiersma, Oosthem, met >De legende van den Drachenfels* den 3en prgs met 71 p. In de afd. Luim aan T. de Boer, van IJpecolsga, met »Mooie Marg» den len prgs met 77 p. Aan S. Wiersma, Oosthem, met >Eea huiselgk tooneeltjec, den 2en prgs m»t 76 p. Aau M. Fglstra. van IJlst, met »Dood bedaard*, den 3en prgs met 71 p. Aan K. Reitsms, Scharnegoutum, met >De reis fen Ljouwert nei Jellum Boxum* den 4en prgs met 70 p. De netto opbrengst van de bgeenkomst was bestemd voor de Evangelisatie-arbeid van het Ned. Jongelings-Verbopd onder de militairen. RAUWERDERHEM. Bg kon. besluit is een buitengewoon subsidie in de gewone kosten van het lager onderwijs toegekend aan de gemeente Rauwerderhem van f 1000 Ontvluchte krijgsgevangenen. „Kaproal, kaproal, kende geen Fransch ’tWas net of ik ’t hoorde heel ver, heel onduidelijk. Maar tot me doordringen deed ’t nietwanneer men om de andere nacht wacht heeft slaapt men in de vrije beurt vast. Maar ’t gezeur bleef maar aanhou den telkens weer hoorde ik den Limbur ger dat zinnetje herhalen. En intusschen scheen ’t licht van een electrische zaklan taarn hatelijk fel in m’n gezicht. Eindelijk, met ’n wrevelig gevoel van laat-me-toch-met-rust, sloeg ik de oogen opwat was er nu weer, dat men m’n enkele vrije nacht k wam storen Toen kreeg ik ’t verhaal„Der sind twie Franzosen hier, die hebben wi opge pikt, mar niemens versteht se. Kunde nie efkes komme ’t Was midden in de nacht, bijna 3 uur. ’k Had weinig puf uit de warme dekens te kruipen, maar er zat niet anders op de menschen konden niet aan hun lot worden overgelaten. Haastig wat kleeren aangeschoten en toen naar de wacht, waar het tweetal uit Duitsche krijgsgevangenschap Franschen zich reeds bij warmde. Een „welkom in Holland” in hun eigen taal deed hen opzienhè. gelukkig einde lijk iemand die hen verstond. En toen kwamen direct de tongen los als een snel afgedraaide bioscoop-film, ont rolde hun gansche geschiedenis van den oorlog, ziëh in eenige minuten voor me af Hun radde tong scheen nog niet vlug ge noeg om me alles zoo gauw mogelijk te vertellen ze hadden ook zooveel doorge maakt Hun verhaal was te interessant om onze lezers er niet iets van na te vertellen. Vanwaar ze kwamen? Van ’t gevange nenkamp te Friedrichsfeldtenminste daar hoorden ze thuis, maar de laatste week hadden ze buiten ’t kamp gewerkt, aan wegenaanleg nabij Mors. Want uit ’t kamp was ontvluchten on mogelijk de strenge bewaking en vooral de beruchte electrische draad, maakten een poging tot ontsnappen veel te riskantEn toch was heel den tijd van hun gevangen schap al hun denken daarop gericht geweest. Of ze dan al lang gevangen hadden ge zeten O, vijftien lange maandenSedert de val van Maubeuge dat was 7 September 1914 Welk een tijd tenslotte konden ze het niet langer volhouden. Ze wilden weg en dus vroegen ze aan, om buiten ’t kamp aan ’t werk gezet te mogen worden. Dat werd toegestaanbij den aanleg van een nieuwen weg konden ze werk krij gen. ’tWas wel versohrikkelgk zwaar, dat hanteeren van schop en houweeldat sjouwen met groote, zware keien vooral voor hen, die dat soort werk niet gewoon waren En terwijl hij vertelde, wreef de kleinste van de twee een boterhandelaar uit een van de noordelijke departementen al maar zgn polsen, die geheel gezwollen wa ren van het ongewone werk. Maar ’t zou niet lang duren. Ze wacht ten slechts op de eerste goede gelegenheid om weg te komen alles was daarvoor ge reed Ze hadden een kaartje van ’t stukje Duitschland tot de Hollandsche grens, dat ze moesten passeeren, ze hadden een kom pas, ze hadden mondvoorraad. Hoe ze aan al die zaken kwamen Wel, van Duitsche schildwachten O, ook daaronder zgn er, die gaarne wat verdie nen, al gaat ’t dan ook tegen het belang van ’t „grosse Yaterland”, verklaarden ze lachend. En inderdaad bleek ’t kaartje een stuk te wezen van een Duitsche stafkaart, dat de Duitsche post hun voor 5 mark had verkocht. Ook ’t kompas had zooveel ge kost. ’tWas beide veel te veel, maar voor hen ’t gevraagde waard. Want geld had den ze genoeg, ’t Schenen zeer welgestelde menschen, die van huis uit geld gezonden kregen. En bovendien hadden ze nogal wat geld gehad, toen ze gevangen genomen wa ren alles goudgeld, maar dat hadden de Duitschers hun afgenomen. „Maar toch niet alles,” vertelde een van hen vol trotsch, „een deel heb ik nog weten te verstoppen.” En met haalde hij een paar reserve-schoe- nen uit z’n rugzak en begon met ’n mesje de schoen op zij los te tornen. Toen even er tegen aan geklopt en ja hoor, daar kwamen er 3 gouden Louis uitrollen ’t Was alles wat hij van 24 had over gehouden. De rest hadden de Duitschers afgenomen en gewisseld tegen Duitsch pa piergeld. Maar, daarvan kregen ze nooit meer dan 10 Mark tegelijk in handen, meer moch ten ze niet bij zich hebben, natuurlijk ook al om omkooping enz. te voorkomen. Maar door een deel te verbergen hadden ze langzamerhand toch heel wat bij elkaar gespaard. De ander haalde uit zgn jasmou wen nog Duitsch papiergeld, dat hij daarin genaaid had. Zoo waren ze dus van ’t allernoodigste kig werd voorzien kaart, kompas, geld, wat levens middelen en een paar reserve-schoenen en kousen. Dat die laatste noodig waren zult ge uit hun verder verhaal hooren. den en dus was ’t opletten, op ’t geringste onraad. Om zes uur ’s avonds gingen ze weer op stap. Ze hielden nu meer zuidelijk aan, doch de weg bracht hen, nog zuidelijker dan ze hadden gewild. Eindelijk ongeveer 12 uur ’s nachts waren ze voor een groep meren en plassen gekomen, die niet te pas seeren waren. Dat moesten de poelen bij Leuth zijn dus waren ze op een half uur afstand van de Hollandsche grens, maar om die te bereiken moesten ze nog een heele omweg maken. Twee uur ’s morgens waren ze aan de grens, maar, plotseling ontdekten ze op 20 tonsche, die hem pas van hen een Duitsche grenswacht. Dus weer terug en elders het geluk beproefd. Eindelijk, ’t was tegen drie uur, liepen ze tegen onze patrouille op, die in hinderlaag lag te wachten op smokkelaars. Ze wisten niet of ze Duitsche posten voor hadden, maar begrepen, dat ontkomen niet moge lijk was. Maar ze konden zich niet ver staanbaar maken bij onze mannen en die konden op hun beurt zich niet bekend maken. Maar ze dachten direct al met Hollan ders te doen te hebben. Ze bezagen de knoopen van de nieuwe uniform die ken den ze niet, maar toch schrokken ze eenigszins, want onze nieuwe knoopen lijken veel op de Duitsche. Maar gelukkig hac dig opgeknapt, maar een paar uurtjes slaap fflö ra W NIEUWE SNEEKER COUBAHT Ns. 13 n Zalerrtafi 4 fata 1315 '4 Ids Wiersma. Besmettelijke ziekten. Buitengewone oorlogecredieten. Geen hulpverieenlng. Het aifmaak-systeem. Invaliditeitswet. Hooge prijzen voor oudheden. Een dierenbeul. Vlagtwcddc-Leeuwarden v. v. 5 jaar «oor oen heler. Duitsche luchtballon gedaald. De smokkelarij. Provinciale keuringsdienst..

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1915 | | pagina 5