d.
c-
SNEEKER COURANT (67 ste Jaargang) en WYMBRITSERADEEL (14de Jaargang)
i
r
MEUBELFABRIEK NEDERLAND
m,
3
ie-
B.
id.
NieuwstijdbigesL
No« 14.
33e Jaargang.
Zaterdag 18 November 1916.
RECLAMËKOLOM
I
Vs«ouwem«@geeriiig
4
co
*C t. C
z> c
O
cm
J. A. HU1ZIMGA, Groningen.
binnenbetimmeringbn.
:k-
of
Friasohe Heerenbaai
•n
F r i e s o h 0 Baai
in deze gedeponeerde verpakking zijn
lo.
ES
GOEDKOOPER dan andere soor
ten van gelijke kwaliteit.
MKREX
au
kl.
INGEZONDEN.
or
Me
au
ie-
1
op
Men moet niet vergeten dat de herfst, even-
nr
tel
XXXVII.
TIENDE HOOFDSTUK.
trekking opgeven? Hij had ervaren dat Dora
Wordt vervolgd.
inaar voornamelijk tot hen die verzwakt or
overwerkt en daardoor arm aan bloed zijn.
Men moet niet vergeten dat de herfst, even
goed als de lente, het kritieke jaargetijde is
Telefoon 118.
De middenstand en een „Rusthuis” of
„Gasthuis” te Sneek.
au
de
re
ikt
een
Hij
>d-
sr-
)U-
ien
tel
•gt
re,
of
.er
N-
rel
at-
iw
bij
ijs,
;en
A,
II
)8-
en
nd
of
at.
ir-
{6-
en
>r-
U-
let
er.
SNEEK, 14 Nov. Tot onderwijzer met acte
Duitsch aan de Jan van Nassauschool alhier,
is benoemd de heer D. Fokkema, onderwijzer
aan de Leerschool (verbonden aan de Kweek
school) te Leeuwarden.
Om zes uur steeg Werner te paard en reed
naar Ivershofen, waar hij Klinter zou ontmoe
ten om mevrouw Glover af te halen. Het ver
wonderde' hem, dat hij Klinters paard niet op
het voorplein zag.
Mevrouw Barbara echter kwam te paard
uit de stallen en zei na de begroeting:
„U moet u vanmorgen met mijn gezelschap
alleen vergenoegen, mijnheer Spalding. Graaf
Klinter is door een telegram weggeroepen.
Hij moest onverwachts op reis, doch komt
waarschijnlijk vanmiddag reeds weer terug.
ROMAN NAAR HET DUITSCH
(Weiberregiment)
van
A. OSKAR KLAUSMANN.
(Geautoriseerde vertaling)
(Nadruk verboden.)
da advertentie betreffende de door de Rust
huis- Vereeniging te organiseeren kunst-avond
Terwijl de politieagent S. Postma op den
avond van 19 Juni te Hindeloopen in zijn wo
ning zat en naar buiten keek, zag hij iemand
slingerend voorbijloopen. Het was H. Z„ 34-
jarig visscherman, in datzelfde stedeke wo
nende. Hij schoof de herberg van Smid bin
nen. Postma ging ook derwaarts en verzocht
den kastelein den bezoeker niet te tappen.
Nadien is gebleken, dat de man niet dronken
was, ofschoon hij wel een .graantje gepikt had.
We zullen onze rit niet heel ver kunnen uit
strekken, want ik moet weer spoedig thuis
zijn”.
Mevrouw Glover zag er vermoeid uit en er
was iets zoo onrustigs in haar, dat het Wer
ner onmiddellijk opviel. Ook keek zij onder
het rijden voortdurend om, als vreesde zij, dat
iemand haar volgde.
Zoolang Barbara en Werner in galop reden,
was er natuurlijk geen kwestie van spreken.
Maar zelfs nadat de paarden stapvoets gin
gen, werden 'er weinig woorden tusschen hen
gewisseld. Enkele gewone opmerkingen wer
den van weerskanten gemaakt zonder dat er
een geregeld gesprek uit voortvloeide. Er
moest iets aan haperen bij mevrouw Glover,
dat zag Werner wel, doch hij voelde zich niet
gerechtigd, ernaar te vragen.
Eerder dan gewoonlijk sloeg mevrouw Glo
ver den weg naar Ivershofen in en toen zij
bij het park aankwamen, hield zij den teugel
in en zei .plotseling:
„Wilt u graaf Klinter van mij groeten, als
u hem ziet? Ik denk morgenmiddag op reis
te gaan. Hoelang ik wegblijf, kan ik nog niet
zeggen. Maar ik heb ontspanning noodig en
ga weg, zonder eigenlijk al een vast reis
programma te hebben. Ik weet niet eens,
waarheen ik het eerst mijn schreden zal rich
ten; misschien ga ik naar Parijs of naar Lon
den, maar het kan zijn, dat ik nog tot een an
der besluit kom”.
„Gaat u werkelijk op reis, mevrouw?”
vroeg Werner en zijn stem drukte verwonde
ring uit.
„Ach ja, het is het gewone reis-seizoen”
antwoordde Barbara. „Iedereen gaat op reis
en je voelt je bepaald achterafgezet, als je
ook niet de jaarlijksche reis maakt. Lang ech
ter kan ik niet wegblijven, al was het alleen
maar door de muziekvereeniging. In het erg
ste geval moeten ze het maar zonder mij
doen. Onmisbaar is niemand”.
„Dat zullen we niet zoo boud beweren,
mevrouw! Ik ben pas kort hier, maar ik weet
x
SlFTFR dan andere merken van ge
K.n pri.s
au
Ds. J. L. Bommezijn B.H.zn., pred. der
Ned. Herv. Gem. te Beek en Ubbergen, vroe
ger alhier, is voornemens, na 40-jarigen
dienst, met ingang van 15 April emeritaat
aan te vragen.
Werner ontbeet en ging naar de Justinus-
mijn. Opzichter Mandllck wachtte reeds op
hem en bracht hem bij de verdachte plaats in
den zijgang.
Op bevel van Werner was er een horizon
taal boorgat gemaakt, zoover als zulks mo
gelijk was. Het drong tot ongeveer twee me
ter in de zandsteen in. Aan het eind van het
gat was een thermometer aangebracht en het
resultaat was zeer verrassend. In het binnen
ste der steenwand was het belangrijk koeler
dan op de plaats in den' gang zelf. Het ver
schil bedroeg ongeveer twaalf graden Celsius.
Aan de juistheid van dit resultaat was niet te
twijfelen; in Werners tegenwoordigheid werd
de thermometer er uit gehaald en afgelezen.
„De zaak is onnatuurlijk”, meende Mand-
lick, „en geheel verschillend van soortgelijke
gevallen. In het binnenste van de wanden is
het anders toch altijd warmer, dan aan den
buitenkant en nu is het juist andersom en is
het hier beduidend koeler”.
„Het moet aan de hoedanigheid van de ver
schillende lagen liggen, dunkt me”, meende
Werner, „anders begrijp ik het ook niet.
Maar natuurlijk geleidt brokkelige kleischiefer
warmte anders dan zandsteen zulks doet. De
zandsteen kan met kalk Vermengd zijn en dit
laatste is wel waarschijnlijk. Misschien wordt
de plaatselijke koelheid veroorzaakt door een
kleilaag, waaronder zich water bevindt.”
„Moeten de waarnemingen voortgezet wor
den?”
„Waarom niet?” antwoordde Werner. „In
elk geval krijgen we op deze manier eenige
resultaten, die ons materiaal voor een artikel
in een vaktijdschrift geven. Men moet zulke
waarnemingen den vakgenooten niet onthou
den. Misschien heeft men hier of daar wel eens
meer dergelijke temperatuur-verschillen op
gemerkt”.
van het zenuwstelsel.
De Pink Pillen zijn verkrijgbaar A f 1.75
per doos en f 9 per zes doozen bij het Hoofd
depót der Pink Pillen, Dacostakade 15, Amster
dam.
Voor Sneek en Omstreken bij de Erven Joh.
W. Meijer en fa. B. Meindersma te Sneek en
bij alle goede Apotheken en Drogisterijen.
0 18
voor de bloedarmen, voor de zwakken van
allerlei soort en ook voor hen wier maag
slecht werkt. Voor die allen is een kuur met
de Pink Pillen bijzonder noodzakelijk om hun
verarmd bloed te herstellen, hunne verzwak
te zenuwen te versterken en een goede wer-
king van hun verteringstoestel te verzekeren.
De" Pink Pillen hebben merkwaardige hoeda
nigheden als hersteller van het bloed en ver
sterker der zenuwen. Zij wekken het organls-
kunnen blijven. Het zou hem al te pijnlijk
zijn, Dora steeds weer te ontmoeten. Neen,
dan wilde hij maar liever het Vaderland ver
laten en weer naar het buitenland gaan.
Zijn financieele gesteldheid liet hem daarbij
toe, niet onmiddellijk werk van een betrek
king te maken, doch nog eehigen tijd zich
aan de studie te wijden. In Noord-Amerika
zou men hem dan- weer met open armen ont
vangen, vooral in Pittsburg. Als hij van uit
zijn betrekking bij de Buchwald-werken weer
naar het buitenland ging, zou dat ook een
beteren indruk maken. Men zou zeggen: de
man heeft zijn betrekking opgegeven, om
verder te studeeren en omdat hij nog steeds
niet gevonden heeft wat hij zocht.
Zoo had Werner zich aan alle kanten ver
zekerd tegen onverhoedsche wendingen van
zijn omstandigheden. Met Dora had hij slechts
ambtelijk verkeerd. Hij deed haar schriftélijk
alle belangrijke berichten, toekomen en ge
woonlijk schreef zij dadelijk haar op- of aan
merkingen er onder en stuurde ze dan terug.
Zij ging altijd accoord met Werners voorstel
len.
Aan graaf Klinter had zij eens een Ansicht
gestuurd en voorzoover Werner wist, had
deze haar ook geantwoord. Dat zij aan hem,
Werner, zooiets niét zond, lag voor de hand.
Dit zou een vertrouwelijkheid geweest zijn,
die niet te verwachten is van een chef tegen
over een ondergeschikte.
Voetbal.
Voor Zondag a.s. worden voor de le klas
F.V.B. de volgende wedstrijden aangekondigd:
Sneek„Sneek”-,,Friesland”.
Bolsward„F.C.A”.-„W.V.C.”
Harlingen: „H.V.C.”-„L.S.C.”
Rusthuisavorcd.
Wij vestigen de aandacht onzer lezers
Cate.
Het bestuur der „Rusthuis'-vereeniging be
staat uit de volgende heeren en dames: R.
v. d. Meulen, S. Schaap, W. v. d. Meulenv.
d. Feer, A. M. VolkersSevensma, IJ. Groe-
deed, alsof er niets voorgevallen was. 'Als hij
nu wegging, was dat een bewijs, dat hij zijn
geweten bezwaard gevoelde. Bovendien zou
NIEUWE SNEEKER COURANT
Herfstgedachten.
De uitwasemingen van den herfst zijn even
gevaarlijk als die van de lente. Indien men
moet passen op de storingen die voortkomen
uit den levensdrang waardoor zich het nieuwe
jaargetijde kenmerkt, zoo moet men eveneens
zich in acht nemen tegen den invloed van het
najaar op het organisme.
Evenals in de lente, verandert in den herfst
het bloed in zeker opzicht van eigenschappen.
Het moet dan een rijkere voeding opnemen,
om aan het lichaam een voldoenden weerstand
tegen de koude en de vochtigheid te kunnen
geven. Maar het zal dit niet behoorlijk kunnen
doen, dan indien men gezorgd heeft het van
zijne onzuiverheden te verlossen en zijne
kracht, die door de zomerwarmte is vermin
derd, te hernieuwen.
Deze aanbeveling is gericht tot iedereen,
maar voornamelijk tot hen die verzwakt of
wilde de woning niet verlaten
brutaal op.
Eischf25 boete of 25 dagen hechtenis.
Vonnissen.
A. v. d. V., 50-jarig veedrijver te Leeu
warden, wegens mishandeling van een dier
in het openbaar te Sneek. Geëischt f 12 boete
of 12 dagen hechtenis en tot f'ï of 7 dagen
veroordeeld.
Sljucht *n Rjucht
van 18 November bevatIt Oardiel feu D.
Kalma. Hjersttinzen fen R. v. Z. Bakker. Do
bline oargelist fen J. P. Wiersma. Hjerst fen
A. M. v. d. Hem. Aide seden en menearen
binne taei fen J'. Bonsema. Folkssangen fen
D. Kalma. Hwet tinkt dy biroerde kearel 1 fen
D.H.Z. Selskipsnjjs.
Fabriek van springstoffen.
Naar de Tel. verneemt, zal ijabij Amster
dam, op een terrein van ongeveer 50.00b vier
kante meter, een springstoffenfabriek ge
bouwd worden.
Het nieuwe armenhuis is gereed. Het is een
gebouw geworden naar de eischen des tijds
ingericht, en zeker een groot voorrecht voor
die mingegoeden.
Waarschijnlijk zullen er meergegoeden
zijn, die den oudjes nu juist niet dat voorrecht
misgunnen, maar wel zich afvragen: wat zijn
wy als kleine middenstanders dan in een veel
minder gunstige conditie.
Wat een werken en tobben om een klein
kapitaaltje te kunnen overhouden. En dan, op
lateren leeftijd als het werken, verdienen en
sparen voorbij is, komen dikwijls onvoorziene
omstandigheden als ziekte, hulp aan getrouw
de kinderen enz. De rente van het kapitaaltje
is niet meer toereikend, het zoo zuinig ge
spaarde moet aangesproken worden.
Daar komen de grootste zorgen.
Het kapitaaltje zal zoodoende verminde
ren, en als ze dan nog meer daar af moeten
nemen, wat dan?
Naar het armenhuis, al is ’t dan nog zoo
prachtig ingericht, neen, dat stuit hun tegen
de borst, daarvoor zijn ze steeds te zelfstan
dig geweest.
Vragen om hulp?
Ze mogen, ze kunnen en ook neen,
nogmaals neen, ze willen het niet. Liever
gebrek lijden dan vragen.
En zoo tobbende, met Jiet hoofd altijd vol
zorgen, met een angstigen blik op de toekomst
gaan ze steeds onrustig verder.
Wat zouden hunne laatste levensdagen wor
den verlicht, alsook zij, evenals de oudjes in
’t Armenhuis tevreden en rustig in zulk een
tehuis plaats konden vinden. Geen geldzorgen
meer, weg met de vrees den kinderen tot
last te moeten zijn.
En dan, wie ziet en gevoelt niet den on-
houdbaren toestand van diezelfde midden
stand, als neringdoenden, ambtenaars, als an-
derzins. Gedrukt aan alle kante» verhoogde
gasprijs, dure levensmiddelen, ja en wat er
dan nog al niet bij komt.
Zeker, die middenstand heeft de groot
ste zorgen, vooral in dezen tijd. En dan
straks, is er dan ook voor hen een „Rusthuis”
of een zoogenaamd „Gasthuis” (als op zoo
vele andere, ja zelfs kleinere plaatsen dan
Sneek), waar ze hun leven naar behooren
kunnen uitleven
Gegoeden van Sneek, administrateurs van
het weldoende O.B. Weeshuis, Gemeenteraad
van Sneek en gij zelf, kleine en gegoede mid
denstanders, helpt in dezen. Alle begin is moei
lijk,, zegt ge, zeker, maar het begin is er. Een
kapitaaltje van ongeveer negen duizend gulden
is na jaren van onvermoeide propaganda voor
de Rusthuis-vereeniging bijeengebracht. Het
beheer der gelden enz. berust bij de admi
nistrateurs. Wie ze zijn en waar ge u kunt
vervoegen voor het verleenen van steun, om
het waarlijk goede doel te helpen bevorde
ren?
De administrateurs van het „Rusthuis”-fonds
zijn de heeren P. J. de Hoop, Mr. P. C. An-
dreae, Dr. D. Posthumus, K. ter Horst, A. ten
neveldKooistra.
De propaganda-commissie uit de dames: A.
M. VolkersSevensma, IJ. Groeneveld—Kooi
stra, G. Waaijer, W. v. d. Meulen—v. d. Feer,
D. Schaap—Schaap, J. Vrolijk—v. d. Leij. C.
HeeremaPars.
Sneek, 16 Nov. 1916.
geweten bezwaard gevoelde. Bovendien
Kersten net zoolang bij hem aandringen, tot
dat hij zou moeten bekennen: „Ik heb
domheid begaan, die ik vrijwillig boet”,
kon nog altijd tveggaan, als de zaken ongun
stiger voor hem gingen staan, en de termijn
van de afloop van zijn contract naderde.
Wanneer hij wegging, zou hij niet in de buurt
toch al, dat u de ziel van de vereeniging bent
en hoeveel er van uw persoon afhangt”.
„Dank u voor uw vriendelijke meening",
zei Barbara en gaf Werner de hand. Deze
hield haar een oogenblik vast en kuste ze.
„Ik ga nu huiswaarts en zal mijn best doen,
niet door uw aanplantingen te rijden. Met
Klinter zal ik waarschijnlijk weinig rijden,
want ten eerste is hij voortdurend op reis en
daartiij is hij verstrooid en gereserveerd”.
„Ja, dat is mij ook al opgevallen", zei me
vrouw Glover, „ieder heeft zijn pakje te dra
gen. Ik hoop echter, dat het een voorbijgaand
geval is bij onzen vrjéhd en dat het resultaat
gunstig is. Wat u zelf betreft, doe ik een ver
zoek namens al uw vrienden, om uzelf niet
teveel in te spannen, opdat we na aller terug
keer een gezellig wederzien kunnen vieren.
Nog eens: de groeten aan Klinter”.
Nogmaals reikte Barbara Werner de hand
en weer kuste hij deze, terwijl hij staan bleef
op de plek, waar zij afscheid genomen had
den om haar na te zien, totdat zij achter de
muur van het park verdwenen was.
„Een prachtige vrouw!” zei hij bij zichzelf.
Werkelijk, een buitengewone vrouw! Ver
standig en zelfbewust in den besten zin des
woords. Tegenover haar voelt men zich zoo
zeker en vertrouwd, als bij een zuster.”
In gedachten verzonken reed Werner den
weg op naar het station Buchwald. Zijn ge
dachten waren ver wèg. Onwillekeurig gingen
ze van Barbara Glover naar een ander vrou
welijk wezen en namen Werner daarbij zoo
in beslag, dat hij pas tot de werkeliikheid
terugkeerde, toen zijn paard aanstalten maak
te, om over den straatweg-greppel een na
burig veld in te stappen. Toen eerst schrikte
hij op, trok zijn paard terug en ontwaakte
uit zijn droomerijen.
„Alles zal nog wel eens goed worden”,
troostte hij zichzelf. Dan gaf hij zijn paard
de sporen en reed in galop den weg af, over
den spoorweg bij Buchwald en zoo naar zijn
villa.
me krachtig op en hebben den besten invloed
op de maag door de eetlust en de verterings-
functies in werking te brengen.
Een kuur met de Pink Pillen is, zooals men
zich daarvan door de aanhoudend gepubli
ceerde getuigschriften kan overtuigen, de
krachtigste geneeswijze in alle gevallen van
verarming van het bloed of van verzwakking
Toen de agent later, na het uur van sluiten,
bij de leuningbank kwam, die dicht bij de her
berg van Kooi staat, zat Z. in die bank en
had een steil woord. Niet zoodra had hij het
aangezicht van den veldwachter aanschouwd,
of hij snelde naar huis en kwam vandaar met
een mes terug. En terstond schoot hij op
Postma toe, onder het uiten der woorden: „Ik
zal je g.v.d. doodmaken”.
Een jongmensch, zekere Meijners, sprong
tusschenbeide en hield Z. tegen. Een geluk,
meent de agent, die zeker vreesde, dat het
op zijn leven gemunt was. Later in den avond
is Z. op Postma’s erf gekomen en vroeg de
zen, of hij ook proces-verbaal zou opmaken.
Natuurlijk, was het antwoord.
Dan leef je geen twee dagen meer,' dreigde
Z., en het scheelt me ook niet veel, of ik snij
me zelf den strot af. Met bewoog hij een mes
voor zijn hals langs, dat de agent toen zag
blinken.
Wegens bedreiging met doodslag is bekl.
indertijd door de Leeuwarder rechtbank, bij
verstek, tot 2 maanden gevangenisstraf ver
oordeeld, tegen welk vonnis hij in verzet is
gekomen. Heden is hij ter terechtzitting ver
schenen met twee getuigen a décharge. Hij
beweert geen mes bij zich te hebben gehad.
De subs.-officier heeft den indruk verkre
gen, dat de verklaring van den agent in alle
opzichten te vertrouwen is. Het ten laste ge
legde feit staat vast; aan bedreiging met
doodslag heeft Z. zich schuldig gemaakt. De
vroeger opgelegde straf is niet te zwaar.
Eisch: bekrachtiging van het vonnis.
Als verdediger treedt mr. R. Römer te
Leeuwarden op. Deze werpt eenige dubia op.
Hij meent, dat de zaak vrij wat is opgeblazen
en dat daarbij in aanmerking komt, wat Z. al.
op zijn kerfstok heeft. Aanstellerij is het ware
woord voor wat beklaagde heeft gedaan. De
agent is niet in zijn vrijheid belemmerd ge
weest. Pleiter verzoekt de straf aanmerkelijk
te verlichten. Met 14 dagen zou het feit wel
geboet zijn.
Volgde re- en dupliek.
op Dinsdag 28 November in Amicitia.
Departement Sneek der Mij. tot
Nut van Algemeen.
Men schrjjft ons: Zij die verleden jaar op
een vergadering van „het Nut” de lezing met
lichtbeelden van Mr. G. J. Salm over „Een
reis doer het heelal” bgwoonden, zullen zeker
met grooto ingenomenheid vernemen, dat de
zelfde spreker ook dezen winter weer voor het
Departement zal optrfd n.
Ditmaal zal gegeven worden. „Het ontstaan
en de jeugd onzer aarde,” eveneens met licht
beelden. De populaire, maar ook belangwekken
de inhoud de fraaie voordracht en de interes
sante lichtbeelden maken de lezingen van den
Heer Salm tot de meest aantrekkelijke die wij
op het Nut hoorden. Men zie de advertentie
in dit nummer.
VAN DE LEEUWARDER RECHTBANK.
Zitting van Woensdag 15 Nov.
Niet weer doen is ’t beste berouw. En K.
de V., 20-jarig boerenknecht te Warns, be
looft den president, dat hij zich niet weer
aan ruitvernieling zal schuldig maken, zoo
als hij in den nacht van 27 op 28 Augustus
heeft gedaan, toen het jongmensch het glas
deed rinkelen in de woning van Klaas Vrolijk
te Warns.
Eisch f 8 boete of 8 dagen hechtenis.
Da zoon week naar links uit, de oude heer
reed recht door, -maar nam toen beklaagde
naast hem was plotseling zjjn draai, zoodat in
een oogenblik beiden op elkaar op den grond
lagen, ’t Was een ding van niks, volgens be
klaagde, een klein ongelukje, en daarom is hjj
toen de zaak voor het eerst werd behandeld,
ook maar thuis gebleven, er geen flauw be
grip van hebbende, dat hjj zoo slecht zou weg
komen.
De getuigenverklaringen zijn met deze lief
lijke voorstelling in strjjd. De derde getuige
a charge G. v. d. Goot, verklaart zelfs, dat
het zijn opmerkzaamheid heeft getrokken, dat
beklaagde zoo verbazend hard reed. En hij
heeft zjjn vaart niet zichtbaar verminderd.
Dezelfde getuige bevestigt, dat het signaal
krachtig was, maar te laat kwam.
De Subs. Off. van Justitie acht hot ten laste
gelegde bewezen en vraagt bekrachtiging van
het vonnis.
De verdediger, mr. Hepkéma, is van oor
deel, dat de aanrijding niet te ernstig dient
opgevat. Inderdaad was het ongeluk op zich
zelf niet van zoo veel belang, maar do gevol
gen zgn nog al ernstig geweest. Nochthans
moeten de verklaringen der beide van Meeke-
ren’s wel ernstig gewogen worden, omdat zjj
groot belang bij de uitspraak hebben, daar
een schadevergoeding van f 3000 is gevraagd,
tegenover een aanbod van f 150. Er dient
ten deze te worden nagegaan, wie de oorzaak
van het ongeluk is geweest on te dier zake is
er nog een groot dubium.
Spr. concludeert dan ook tot vrjjspraak.
Uitspraak over 14 dagen.
Het is mooi voor een spreker, dat de woor
den hem gemakkeljjk toevloeien. Het moeten
evenwel goede woorden zjjn en niet dezulke,
als R. B., 61-jarig koemelker te Ferwoude, op
den 3 September in een kwade bui te Gaast
Th. Popma heeft toegevoegd. Het was een heel
ristje van de grofste scheldwoorden, zoodat
Popma een vervolging tegen den bespraakten
man wegens beleediging instelde.
Deze beweert op de terechtzitting, dat zjjn
dochter, die bij Popma diende, schreiende was
thuisgekomen, bewerende, dat zjj geen goede
behandeling ondervond.- Om dia reden is be
klaagde naar Popma toegegaan en heeft toen
veel gezegd, maar wat ....ja, dat kan hij niet
meer navertellen.
Volgens den beleedigde, was B. zoo kwaad,
dat hem het schuim op den mond stond. Hjj
wilde de woning niet verlaten e« trad zeer
Op den eersten Mei reden Hendrik en Mar
ten van Meekeren (vader en zoon) op de fiets,
met den wind in den rug, uit de richting Kott-
dum naar hun vaderstad Hindeloopen.
Het liep tegen den avond. Zij waren al dicht
hun woonplaats genaderd, de vader rechtst de
zoon links van dén weg rijdende, toen Marten
eensklaps een zwak signaal achter hen hoor
de, naar links uit week en zijn vader waar
schuwde. Deze kon zoo. vlug niet omzien, of
een motorwielrijder had hem al te pakken.
Een schok, een val op den weg en het
ongeluk was gebeurd. Hendrik van Meekeren,
die aannemer was, moest een week het bed
houden en kon geruimen tijd niet werken.
De zaak is voor eenige weken door .de Leeu
warder rechtbank behandeld. De beklaagde,
41-jarige koopman M. de W. uit St. Nicolaasga,
bleef toen absent en is bij verstek tot 14 da
gen gevangenisstraf veroordeeld.''Hij had bij
het inhalen, niet voldoende gewaarschuwd en
getracht, zonder zijn v^art te verminderen,
tusschen beide mannen door te rijden, ten ein
de hen Op die manier voorbij te komen.
Beklaagde heeft van het vonnis geappelleerd.
Bjj de behandeling der zaak op heden, in zjjn
tegenwoordigheid, worden 3 getuigen A charge
en 2 décharge gehoord, terwijl mr. M. E.
Hepkema te Leeuwarden als raadsman optreedt.
Beklaagde beweert, een goed signaal te heb
ben gegeven en heel zacht te hebben gereden.
Werner had de gedachte aan een anderen
werkkring opgegeven. Het stond vast, dat zoo
wel Kersten als Dora het merken zouden, als
hij naar een andere betrekking solliciteerde.
Het valt altijd moeilijk, iets geheim te hou
den en wel in het bijzonder als het gaat om
een betrekking. Waarom ook zou hij deze be-
0
