uk a
F I
It Krystfeest fen Pake.
SNEEKER COURANT(67ste Jaargang) en WYMBRITSERADBBl(14deJaaraanfl)
MEUBELFABRIEK NEDERLAND
P. SLUIS,
VOGELr EN PLUIM.VEEVOEDIR
No, 24.
e.
m-
ijd
ne
33e Ja&rgang.
Zaterdag 23 December S9i6.
n
h
RECLAMEKOLOM.
Uit de stilte.
H,
J.A. HUIZINGA, Groningen.
H.
AA,
rjE
is
F.
i
m
Het oordeel der
m ens che n.
er
MATRASSEN, DEKENS etc.
den Ouderdom
ii
au
k.
T.
1
ike
aan
aat
ale-
i
Hja draegt in greate, och, sa’n greate hoed.
gyng er nei de krêbbe ta om to sjen, ho’t dy
RINKE TOLMAN.
omkriten.
Hwet kloppe syn hert, do’t er it gerdyn oan
jWitte ho’t it fjürseinen harde? Harkje den mar j
him!”
om?"
ren
op
te
zal
is
lat
rd.
Telefoon 118.
an
r-
>P
:h
,u
ri
ie.
de
?e
j-
.ft
zn.
Onder dezen titel zuilen wij nu en dan
eenvoudige opstellen publiceeren, die, geschre
ven van'een Sneeker ziekbed, getuigen hoe het
niet altijd waar is, dat een gezonde geest slechts
in een gezond lichaam kan wonen,' en die onze
lezers allicht een oogenblik stof tot nadenken
geven. RED’.
byinoar bliuwe, los mei woartel en sêfte, wea-
ke ierde. En it liket den. as hat men yn
keapje. Hwent de boerkes meitsje sé mei hjar
mar winskje, kin men krije. En hwet binne
kinstich biskildere! De kleuren binne tear
depót der Pink Pillen, Dacostakade 15, Amster
dam.
Voor Sneek en Omstreken bij de Erven Joh.
W. Meijer en fa. B. Meindersma te Sneek en
bij alle goede Apotheken en Drogisterijen.
ris goed nei my: x
Foar’t men by de tafel sitten gyng en alle
hüsgenoaten byinoar wierne (oh! dy prachtige
Krysttafels, blank-blinkjend en fol mei alder-
hanne fruchten: dadels en oranjeapels, dy’t
forsierd wierne mei griene laurier), liken as ik
sei: as men by de tafel-sitten gean scoe en der
nimmen üntbriek, den gyng de aldste ef de jóng
ste nei de skoarstien ta, stiek dè hanüt nei de
flam fen_.it hirdfjür en- sei: „Fjür, wêz seine!
Jy forwaermje üs en bakke ós brea: wêz seine!
En pleagje üs neajiet: wird nea in bran. Wy
halde fen jo, Ijeaf fjür en seine jo”.
As dizze ef likernóch deselde wirden spritsen
wierne, gyng meh om ’e tafel hinne sitten. om
sellich meiinoar to iten.
It aldermoaiste fen de Krysttiid wier, det
seis de sibben, dy’t noch sa fier óf wennen,
byinoar kamen en dit brükme wirdt nou noch
hildige. Minsken, dy’t eltsoar in hiel jier lang
yen
EL,
8
ein
Te
Ï8,
syn han in kampke greide! Sims wirdt der ek
VE-
lee-
e kant skotide. Alles styng noch op syn plak:
de keningen, de stjer, de harders en de hutte,
dêr’t Jezus op it strie laei.
Mar op itselde stuit nimmen wit, ho’t it
eigentlik barde forbline in fjürskynsel de
eagen fen it bern. En Japik rop: „Bran, bran!
Mem, bran, bran!" De krêbbe barnde en de
skoarstien loek goed: in amerij letter hienen
de flammen it gerdyn oantaest en do koe men
klear en düdlik sjen: de krêbbe, it moaije toa-
niel mei syn earme en rike persoanen, syn
harders en keningen. En alles barnde, barnde,
barndeDe bosken knitteren en wrongen
hjar yn tüzen bochten. De reade hulstbeijen
krómpen oan it ein fen ’e swarte twiichjes
■yninoar en foelen op de droege greide, dy’t
bigyng to rikjen. De heide, dêr’t de pearske
blomkes noch oan sieten, waerd ien greate sê
fen fjür en flam. En as men it net better witten
hie, den scoe men sein hawwe: der is in ma
in de Jeugd moet men voor
zorgen.
Het bovenstaande is nu meer waar dan ooit.
Tegenwoordig wordt door overspanning, bui
tensporigheden, eerzucht, dagelijksche zorgen,
ons organisme ondermijnd en zijn wij te vroeg
versleten, zoodat onze oude dag heel dikwijls
een treurige periode van ziekten en lijden
wordtwaar zijn de krasse oudjes van
weleer!
Om zijn krachten tot op vergevorderden leef
tijd te bewaren, moet men er telkens weeraan
de bronnen van ververschen; deze bronnen
zijn het bloed en het zenuwstelsel. Gij zult
steeds een zuiver, rijk en krachtig bloed heb
ben, Uwe zenuwen zullen sterk zijn en weer
stand kunnen bieden en Uw organisme zal in
goeden staat blijven verkeeren als gij U er
aan gewent, U vaiwtijd tot tijd met de Pink
Pillen te behandelen. Op alle tijdstippen des
levens wordt het bloed en de zenuwen op eene
harde proef gesteld: de groei, de overgang,
de verwisseling der jaargetijden en de talrijke
ongemakken, die ons geregeld hinderen zijn
even zoovele oorzaken dat het bloed verarmt
en het zenuwstelsel verzwakt. Neem dan in ai
deze omstandigheden uw toevlucht tot de
Pink Pillen, die aan het bloed zijn kracht terug
geven, de zenuwen versterken, het organisme
op krachtdadige wijze opwekken-.
De Pink Pillen worden in het bijzonder aan
bevolen aan degenen, die overwerkt, terneer
gedrukt, zenuwachtig of zwak zijn. Eene be
handeling met de Pink Pillen is de steeds
krachtdadige geneeswijze tegen bloedarmoede,
bleekzucht, neurasthenie, zenuwziekten, maag
pijnen, rheumatiek, algemeene zwakte.
De Pink Pillen zijn verkrijgbaar a f 1.75
per doos en f 9 per zes doozen bij het Hoofd
net sjocn hienen, seagen eltsoar dy jouns wer. sasyn rnei boskrüd yn ’e loft flein. De flam
slikke al oan it eintsje tou, dêr’t Gabriël oan
hong. Do ynienen briek it en Gabriël, de bazün
yn 'e han en wild de wjukken ütspraet, foei
mei syn hiele gewicht op in harder, dy’t op syn
bar op in skiep tolanne kaem. Dat wier ünge-
lokkichhwent it skiep wier swierder as it
mos: de harder briek ien fen syn earmen en
ien fen de wjukken fen Gabriël wier tohaverie.
Minsken, dy’t oan 'e kant fen de ófgroun fre-
dich stienen to praten, tommelen rêd nei On
deren. De twa wite keningen waerden swart
en o, nuyer wünder! de neger ‘waerd
wyt, trochdet de ferve der ófspatte! Dat wier
ne mirakels, dy’t hielendal net bilachelik wier
ne. Enjt wier sa aerdich, det men de bran net
dwêste; elts, dy’t yn 'e hüs wier roun der op
ta ën biskóge it barnende toaniel, de sliepmikse
op-’e holle!
It wetter fen it marke. dat wol bifêrzen like,
om’t it fen glês makke wier, raende. De stien--
nen spatten ütinoar en foelen del. En einliken
saeide de stjer üt ’e himel del en glanzge en
glinstere sa moai as 't mar koe.
Mar it aldermoaiste mpast noch komme: de
Jiirtte dêr’t it berntsje laei wier biskerme troch
in pear greate stiennen, dy’t djip yn ’e groun
slein wierne, en rekke it alderlêste yn ’e brün.
Do’t it sahwet ófroun wier de skoarstien
koe het better lüke fleach it strie, dêr’t it
berntsje op rêste, yn 'e bran. Pake, dy’t do
noch in lytse jonge wier, bigyng to skreauwen,
fleach ünter 'e skoarstien, helle it berntsje twis-
keri de rikjende pünheapen wei en-laei it,
wylst de oaren der jüchjend nei styngen to
sjen, op it tapyt del. Sadwaende rédde pake
de Rêddër fen de wrald, om’t er him Ijeave.
Hwent hy hie yn it Evangeelje lézen: „Ljeavje
eltsoar".
En do’t de popkes wer op ’e nij biskildere
waerden, makke men it oare jier in hiele moaije
krêbbe for pake. Dy stiet noch altiten ünder ’e
skoarstien. Ik biwarje him noch altiten efter
in gerdyn; mar nimmen mei him sjen. Nea net,
hwent ik bin fiersten to bang, det in oar him
forbarnt.
gedragen.
Op 1 Jan. j.L bedroeg dit f8881.36 zoodat
het mot deze vermeerdering de eerste f 10.000
nabij komt.
De h.h. O. Vroljjk en J. Volkers werden
aangewezen de rekening over 1917 na te zien.
Mevr. Volkers-Sevensma werd als bestuurs
lid herkozen, de heer A. ten Cate als admini
strateur beide met algemeene stemmen.
Bg de rondvraag werd besloten de propaganda-
commissie uit te breiden en daarna te trachten
door persoonlek bezoek hot aantal leden der
Vereeniging uit te breiden.
AH tweede poging om voor de Ver. meer
geldeu bijeen te brengen, word de mogelijkheid
besproken om een Rusthuis-orgel aan te schaf
fen. Wanneer dat geregeld wekelijks door de
stad gaat met ’n duidelijk opschrift „Steunt
het Rusthuisfonds” verwacht men daarvan een
niet onaardige opbrengst in do collecte-bussen.
Algemeen werd de wenschelijkheid gevoeld
op deze of andere wjjze voortdurend de aan
dacht op de Ver. gevestigd te houden om zoo
spoedig mogelijk het goede doel te kunnen
verwezenlijken.
- Landstorm 1908.
In de gemeente Workum waren voor den
landstorm, jaarklasse 1908, 18 personen inge
schreven 5 zijn niet verschenen 9 zgn geschikt
en 4 ongeschikt bevonden.
Van de 8 ingeschrevenen in de gemeente
IJlst zijn 2 niet voor den keuringsraad ver
schenen 2 zjjn ongeschikt en 4 geschikt be
vonden.
Pensioen voer zuivelbewerkers*
WOMMELS. In de ledenvergadering der
ccöp. stoomzuivelfabriek is besloten om het
personeel der fabriek op 65 jarigen leeftijd pen
sioen te Verleen-m. Aan den directeur is een
toeslag van f 500 toegekend.
wol ris in farentsje mei üt 'e groun litsen; den
liket it noch mear op in stikje greide mei in
greate beam yn’t midden! As men mos ge-
nóch hat (men kin it ek op mürren fine dy’t op
't noarden lizze; mar dit mos is lang sa sêft en
moai en fris-grien net!), den bringt men it nei
hüs fci en leit it. nei ei^en ,i»
aanleg sterk staan tegenover ’s levens min
der goede verlokkingen, dat niet allen de
wilskracht bezitten om -den soms waar
schijnlijk gaarne begonnen strijd tegen
eigen verkeerdheden inderdaad te begin
nen, of zooal begonnen, door te zetten.
Medegevoel zou zijn oordeel vanzelf
minder hard doen zijn daar, waar ’s men-
schen handelingen eigen leed ten gevolge
hebben. Medegevoel laat niet‘toe zich te
verlustigen in de tegenslagen van anderen,
al hebben die ook eigen schuld tot oorzaak.
En medegevoel gepaard aan een door zelf
kennis en menschenkennis verruimden
blik, zouden hem doen begrijpen en ver
ontschuldigen, ook daar, waar derden of
hij zelf zijn geschaad.
Of dan het kwaad'moet worden vergoe
lijkt? Neen, steeds is strijden tegen kwaad
handelen en wijzen op de noodzakelijkheid
van het verrichten van goede daden tot
vermoeiing onzer samenleving plicht.
Maar waar de kwade daad heeft plaats ge
had, daar zij het oordeel zacht.
Sneek, December 1916.
te
en
en.
eau
oor
As 't Krysttiid wirdt yn myn lan Provence,
den binne de bern, o, sa bliid. En hwerom?
Dat scil ik jimme 's sizze.
Der is gjin Krystbeam en hja sette ek gjin
klompen ünder 'e skoarstien.: hwent dy drage
hja net. Ja, men mei se wol drage, as men
der sin oan hat,-mar it is gjin fêst'brükme yn
üs lan, tominsten net by uzes yn it doarp.
Ik haw wolris sizzen heard, dat oare bern
hjar skoen ünder 'e skoarstien setten: mar ik
haw it nea net dien. Foarst om’t ik net leaude
oan it bistean fen it krystmantsje, sa't ik ek
gjin skoen ünder ’e skoarstien sette: twad,
om’t neffens myn bitinken der dochs neat yn
leiri wirde scoe.
Mar hwerom hawwe de bern by üs den wille
as it Krysttiid wirdt?
Nou: hja meitsje lytse krêbben. En ho wirde
dy makke? Harkje mar ris nei my.
Men nimt den in houten kiste sa great as
men seis mar wol en set him den op in tafel
ef in kaske; net mei de iepening nei boppen
ta, as woe men der eat yn dwaen; né: men
leit him op ’e side. En sadwaende. troch de
iepening fen foaren, liket hy daelk al op in
lyts toaniel.
Den moat it toaniel moai makke wirde. O,
o, al dy moaije forsierings! Om mar hwet to
neamen: alderearst stiennen. Ho mear gat
ten en bulten hja hawwe, nammesto better
is it. Men kin der mear. as genóch fine bij de
heuvels of op it stran. Dêrnei moatte der prach
tige fris-griene stikken mos socht wirde. Om de
noardkant fen de heuvel en yn ’p djippe küle
dêr’t nea de sinne skynt, kin men it fine. Rês-
tich waechst it ek oan ’e heideseam. It is ticht
en sêft as in moai tapyt, en, o, men scoe it
hast forwiel neame kinne. Mar, och, it is noch
folie moaijer as forwiel! Dit mos 'bistiet üt tü-
zenen fen lytse, griene stjerren, dy’t deun
tsjininoar oan sitte. Sims lizze der dinnenid-
dels op. Dy docht men der óf, mar as der
net botte folie binne, lit men se der ek wol
ris~ op lizze, hwent dat liket tige aerdich. It
mos is, o, sa damp, hwent it libbet fen fochti-
gens. Men stekt de fiif vingers der den rjucht
vn gn den skout men tige foarsichtich de han
der ünder, krekt liken as hwennear men in
draeijende top op ’e han nimme wol. As men
de han op dizze menear ünder it mos stitsen
Met den Burgemeester werden een tweetal
conferenties gehouden, om te voorkomen,dat
bij de distribueering van levensmiddelen de
winkelier wordt uitgesloten. Een tweetal com
missies van advies: een van winkeliers en
een van slagers zgn 't resultaat geweest.
Een krachtig applaus dankte den Secretaris
voor dit verslag.
Door den heer Ypes werd een wcord van
protest gesproken, dat waar Handelscursus en
Credietbank beide instellingen van Middenstand
zgn, de ndÈjige samenwerking ontbreekt. Im
mers de HüWelscursus heeft dit jaar haar saldo
bg de Credietbank opgevraagd en belegd bij
een kassier hier ter stede.
De Voorz. meent, dat deze vergadering riet
de plaats is om deze zaak te bespreken. Hg
stelt een conferentie tusschen de besturen van
do beide ir stellingen voor- waartoe wordt be
sloten. administrateuren van^ïet fonds’zal worden af-
De heer Abbinga bracht een uitvoerig ver
slag uit van de algemeene vergaderingen die
hij als afgevaardigde bjjwoonde.
In de Comm. voor het nazien van de reke
ning over 1917, werden benoemd de h.h. T.
WielingaHzn Tb. M. Brouwer en A. Brouwer.
Bij monde van den heer F. de Wolf, bracht
de Comm. voor 1916 rapport uit over de reke
ning van dat jaar. De uitgaven hebben f451.48
bedragen, de ontvangsten f461.48, batig saldo
f 10.—, terwjjl het spaarbankboekje f 14.69
bevat, totaal saldo f 24.69.
De begroeting voor 1917 werd vastgesteld
op f235.In die begrooting is een bedrag
van f25.opgenomen voor het houden in
samenwerking met andere corporatiën van
oen winkelweek in het volgend voorjaar.
Do heer J. Velleman werd als bestuurslid
herkozen en in de plaats van den heer A. van
der Kallen, die bedankte, de heer A. Postma,
die de-benbeming aannam.
Als afgevaardigde naar de algemeene ver
gadering werd benoemd de heer P. Abbinga.
Bij de rondvraag wei^l de aandacht geves
tigd op' het groote belang dat de kleine indu-
strieelon hier ter stede-hebben, bij zoo spoedig
mogelijke aansluiting bjj do Provinciale ELec-
trisché Centrale. Het bestuur beloofde actief
te zijn ten deze.
Nog werd de aandacht gevestigd op de groote
waarde iFan hot Prov. Bureau voor adviezen
voor de Middenstand ook voor de leden der
Sneeker vereeniging, torwjjl door een der leden
het bestuur dank werd gebracht voor zpn be
moeiingen inzake buitengewoon verlof voor
militairen.
Bij'de sluiting bracht do Voorz. onder luid
applaus der vergadering hulde aan het afgetreden
bestuurslid den heer A. van der Kallen, die
varaf de oprichting der vereeniging, zgn
krachten aan Middenstand had gewgd.
Geneesmiddelen.
Wp wyzen onze lezers op de in dit nummer
voorkomende annonce over de als deugdelijk
bekend staande geneesmiddelen der Pharma-
ceutischeFabriek A. Mgnhardt, Zeist. Adv.§
Rusthuis,
Woensdagavond vergaderde de Rutthuisver-
eeuiging in t?Cafe „Onder ’de Linden”.
In zjjn openingswoord memoreerde de Voorz.
de heer R. van der Meulen, onder dank de
toezegging van het Weeshuis van ’n jaarlgksche
subsidie van f250.Ook van andere zijde
ontving men blijk van vooitdurende belang
stelling, terwgl de propaganda-commissie weer
actief word en ’n goed geslaagde kunstavond
organiseerde, die netto f 121.50 opbracht.
In ’t geheel werd over ’t afgeloopen jaar
f736.78 ontvangen, waarvan 1’700.aan de
l En foartdaelk bigjinne de stiennen den op
bergen to lykjen. Den moatte der wegen makke
wirde for de karren en güdden dy’t sa sniel
binne. dat der allinne mar minsken en mül-
ezels lans rinne kinne: en den noch oare paed-
tsjes, dêr’t allinne mar geiten lans doare. De
harder moat fensels ünder yn ’e lichte bliuwe;
hwent dy bergen binne sa steil en heech, dat
er net nei boppen ta klimme kin.
As men den klear is mei it „lan”, den moat
er fensels ek wetter komme! Dat is net sa
slim: men leit/den in stikje glês fen in rut ef
in spegel twisken twa stiennen yn. en hielendal
yn ’e rounte moat men der den hwet grien
Maximumprijzen.
De huismoeders vinden in d’t blad eeue
publicatie van den Burgemeester dezer gemeente,
waarin du maximum-prijzen van verschillende
artikelen nogmaals wordon bekend gemaakt.
Wij raden hen aan deze publicatie, ter con-
trolaeïing van ihkoopeg uit te knippen.
Schriftelijko mededeling, dient te worden
gedaan aan den Burgemeester bij het consta-
teeren van overtreding van de maximum-prijzen.
öe Sqeisks»* ir»fcw«p.
De procureur-generaal bij den Hoogen Raad
mr. Noyon, heeft conclusie genomen in zake
het cassatieberoep van de gemeente Sneek tegen
de gemeente Leeuwarden, betreffende de ont-
hij wetên, dat niet alle menschel! naar hun eigening van een gedeelte van den Sneeker
trek weg.
De conclusie strekte tot verwerping van het
beroep in cassatie, dus tot handhaving van het
in deze zaak door de rechtbank te Leeuwarden
gewezen vonnis, waarbji, met betrekking tot de
te betalen schadevergoeding, het aanbod der
onteigenende partij voldoende werd geacht.
Uitspraak heden Vrijdag.
MlëdtmutaiMl.
Op de bovenzaal van ’t café Hauenburg hield
Dinsdagavond de Ver. Middenstand haar 9e
algemeene vergadering.
Du Voorz. de heer P. Abbinga koa in zgn
openingswoord coÊstateeren/ dat de toestand
van den Middenstand onder do oorlogsomstan
digheden, nog tamfii.k gunstig genoemd mag
worden. Maar juist d. ze tjjden hebben de nood
zakelijkheid van organisatie aangetoond.- „Een
dracht maakt macht”.
Uit h> t jaarverslag door den Secretaris don
heer P. Gorier nitgebracht, sprak tevredenheid.
De handelscursus bloeit; het aantal leerlin
gen bjj ’t begin van d n vorigen- cursus 112,
was dit jaar 131. Voor klasse A waren zoo
veel liefhebbers, dat paral)elklassen moesten
worden ingesteld. Van den gemeenteraad werd
een verhooging der subsidie mot f 225
verkregen om de meerdere kosten te bestrijden.
Aan directeur en leeraren- werd hulde gebracht.
Ook de andere Middenstands-instelling, do
Coöp. Credietbank ontwikkelt zich, de om
standigheden in aanmerking genomen, bevre
digend.
Van het Bureau .;ooj derzock van Ha’j-
delswaren werd weinig gebruik gemaakt.
De pogingen om een onderlinge operatie
verzekering in ’t loven te roepen mislukten,
slechts 12 deelnemers gaven zich op buiten ’t
bestuur, waarom de betreffende commissie haar
ontslag nam.
NIEUWE SNEEKER COURANT
mos by delhingje litte. Den is de fiver en de
boarne yn oarder! O, hwet wirdt it den moai!
Mar it „décor” hat- eigentlik net folie to
bitsjutten. Der moat ek in toanielstik wêze. It
is altiten it selde, mar hwet is it oandwaenlik!
It Christusberntsje is’ berne yn in stalIt
leit op it strie. Syn mem en de hilligexJoazef
sjugge nei him en oeral fendinne komme de
boeren en harders om him presintsjes to brin-
gen, om’t in ingéi, dy’t üt 'e hiinmel del saeide,
hjar de greate Tynge brocht hat.... Ek
komme der keningen om Jezus yn syn krêbbe
to sjen. In stjer Ijochte foar har yn ’e himels
en wiisde hjar de wei
Hwerom is de berte fen Jezus sa’n blier
meitsjende Tynge? Om’t it lytse bern, do’t it
in man wirden wier, eltsenien to wrald, o,
sokke moaije en goede dingen leard hat, en
sont dy tiid leare de heiten en de memmen dy
rike dingen ek oan hjar bern. Binammen hat
er de minsken leard om stees fen inoar to hal-
den, eltsoar nea net to nleagjen én seis de
bisten to Ijeavjen, üt tankberens for de ezel en
de kou, dy’t him forwaermen mei hjar amme,
do’t er sa lyts en neaken laei op it strie.
En dat is nou it stik, dat opfierd wirde moat!
De souder fen de'krêbbe moat mei blau pom
pier biplakt wirde: dat is de himel. Ja, en der
moatte ek silveren stjerren opplakt wirde. En
oan dy souder, to sizzen: de himel, hingje twa
eintsjes tou; oan it iene hinget de ingei Ga
briël mei syn bazün yn ’e han en wiid-üt-
sprate wjukken, hwent hy sweve, do’t er it
hearlik boadskip brocht; en oan it oare tou sit
de stjer, ja: in komeet, fêst, dy’t de trije ke
ningen de wei wiist. Hja binne mei hjar trijen;
ien fen hjarren is in neger, dy’t in tulban
draegt. En hja scille wiereek en mirre en goud
bringe.
Al dy persoanen kinne wy by üs op 'e merk
fingers fen klaei. Lytse en greate, .hwet jy
mar xxrinclz’icï Izin rvinn T7„ 1x 1 J
- --- en -
fleurich. Wier: hja sjugge der alderaerdichst üt '.greater wierne as in pink,
‘en hja drage deselde soarte fen klean as de
minsken yn it gea.
Hoeveel milder zou het oordeel der
ménschen menigmaal kunnen zijn. Had de
gemiddelde mensch meer medegevoel,
meer zelfkennis, meer menschenkennis, hij
zou zachter oordeelen dan hij nu doet.
Krachtens zijn zelfkennis zou hij ten op
zichte van anderer falen bedenken, dat een
leelijke of slechte gewoonte, of een zoo
danige ingeboren eigenschap moeilijk
wordt overwonnen.
Op grond van zijn menschenkennis zou
ken
■vrij
tot
hat, den moat men it, o, sa sêftkes omhegens
j I tille; den skoerre de mosplantsjes, dy’t lykwol
hüs |a en leit it, nei eigen goedfinen, op de
stiennen del, dy’t it „décor” foarmje fen it
toanieltsje.
It barde wol ris det earme soannen, twa da
gen fen to foaren op reis gyngen en rinnende,
oer hichten en bergen, nei hjar ald(j mem ta
teagen. En liken as de minsken, dy’t it Chris
tusberntsje bisochten, brochten hja hwet mei:
in hin, in sek mei kastanjes. Al dizze wensten
en brukmen fordwine linkendewei. Der siet
hwet moais yn. Hja wierne alderearst in sym-
boal fen minskeljeafde. Ja, de minsken moatte
fen inoar halde, hwent it libben is faek Jroart
en dróvich. En as men eltsoar Ijeavet, is' men
hast okkich
En wylst hja ite, sjugge de bern nou en den
ris nei de krêbbe. om ris to sjen ef alles ndch
op syn plak stiet. Mar neat forweegt, as hja’
der net oap komme.....
Wy geanc nou wer nei pake fa. Liken as ik
sei: de krêbbe wier ünder de greate skoarstien
makke. O, o, hwet wier it prachtich! De lampe
waerdxoanstitsen en de bürljue kamen ek op
bisite. En eltsenien yn it doarp prate der oer.
„En forneatigje jimme dy moaije krêbbe den
wer? Ho kinne jimme soks dwaen?”
Né, hy waerd net forneatige. Der waerd bi-
sletten, dat er ünder ’e skoarstien stean bliuwe
scoe oant it oare jier ta. En yndied: hy bleau
der stean. Mar der waerd in gerdyn foar hon-
gen en de krêbbe wachte op in nije Krysttiid.
En hja seinen tsjin myn pake: „Japik, nou
meist’ der net-oan komme, foar’t it Krysttiid is.
Hwent dat wol it Krystmantsje net lije”.
Mar de divel is in hannige dogeneat. En do’t
de Krystdagen yn sicht wierne, tocht pake, de
lytse Japik, hieltiten oan ’e krêbbe. Scoe alles
noch krekt gelyk bleaun wêze? Wier it mos
noch grien? En al dy greate hulsttüken jnei
reade fruchten? En de’ heide, dy’t wierwier
bosk foarstelle moast? Scoene dy net ris nei-
sjoen wirde moatte? Japik tocht der oer nei,
En ja: der waerd in krêbbe makke ünder de dei en nacht, nacht en dei
fgreate skoarstign en de moaiste keamer fen it Mar de nachts foar Krystmis koed er it net
n er fen it
bêd óf» stiek in lüsjefer oan, dy’t er biwarre
En der is ek in man mei in tromme. De riem
fen syn tromme hinget oer it lofterskouder'en
it hiele ynstrumint slacht him tsjin syn foetten
oan. As er^rint, slacht syn rjuchter han mei in
tin stokje op de tromme en ünderwilens blaest
er op in fioitsje, dat er mei syn lofterhan ticht
by syn lippen fêsthaldt!
O, en den binne der noch folie'mear persoa
nen. Der is b.g. in harder mei in greate mantel,
dy’t al syn skiep by him hat. En in aid wyfke,
dat oan ’t spinnen is. En güdden, dy’t lamkes
bringe en güdden, dy’t in sek drage. Elts docht
hwet er dwaen kin.
En sa goed as müchlik is, moatte al dy per
soanen op it toanieltsje delset wirde.
Alderearst moat it berntsje Jezus op hwet
strie leiri wirde yn in hutte, dy’t Oan alle kan
ten iepen is; en net fier fen him óf moatte syn
alden sitte; en yet.te tichter by him de ezel en
de kou, dy’t rêstich lizze, de poaten ünder 't
lichem, -en mei de koppen ticht by him, dy’t
hja forwaermje wolle.
Den krije de persoanen, dy’t ai komd binne,
in plak en den de oaren, dy’t in skoftke letter
forskine, as .somliken wer foart geane. As de
keningen yh ’e hutte binne. den bart der hwet
nuvers: hwent de stjer, dy’t hjar laet hat, moat
bütëndoar kalm op hjar wachtsje!
Fierders set men oeral popkes del. Hjir:
harders, dy’t nei de ingels harkje, wylst de
skiep it kampke mos hiplüzje, dat gêrs foar
stelle moat. Dêr: minsken dy’t eltsoar met
hawwe yn 'e bocht fen de wei en tsjininoar
sizze: „Hwer gean’ jy hinne?” „Nei Bethle-
„Rin den mar mei my op”. „Hwer-
„Dat 'scil ik jou ütjderweis woi ris
fortelle; kom gau; ik haw net folie tiid”.
En oeral fendinne komme de minsken; hja
rinne op alle paedtsjes. En der moat for sorge
wirde, det hja de kant fen de krêbbe üt geane;
hwent der moatte hja ommers nei ta.
En op dizze menear hawwe de bern wille
yn myn bertelan Provence, as it Krysttiid is
Ik haw jimme dit allegearre forteld, om’t ik
jimme in forhael meidiele wol fen myn pake',
do’t er noch lyts wier. Nou, dat is al hündert
jier likernóch forlyn. Och, och, hwet fljucht de
tiid! Ja, wy meije de skoandere tiid net for-
knoeijeDo’t myn béste pake fyftjin jier
forlyn is er stoarn lyts wier, woed er ek ris
in krêbbe meitsje. Syn heit joech him de rie
om him ünder ’e skoarstien to meitsjen, dy'-t
mar komselden brükt waerd; it wier in aldër-
wetske skoarstien, mei in greate mantel, sa
great, dat der bést twa folwoechsen minsken
ünder sitte koenen. Hwet wier pake bliid. Hwet
in greate krêbbe scoe dat wirde! Hy moast
nou poppen hawwe, sa great as in minskehan,
wylst men óars meastal popkes naem, dy’t net
Der is bygelyks in frou, dy’t in hinnepykje oan hiele hüs; en yn 'e seal dêrnjonken. dêr’t men ilanger üthaide. O, sa süntsjes gyng
Jyzus jaen wol. Hja haldt it dier oan ’e poaten altiten siet to iten, waerd it fjür oanmakke, ‘bêd óf, stiek in lüsjefer oan, dy’t e
fêst, mei de kop neLünderen ta: earm bistke! howol it dy winters net sa botte kald wier: hie (en dit hie men him noch folie faker for-
Hja draegt in greate, och, sa’n greate hoed, sa ,mar dodestiids seine men, by üs Krystmis it bean as al it oar) en mei in kears yn ’e han
great hast as in parreplu, om gjin lést fen ’e Jfjür noch. En boppedat: it is sa'n aerdich ge- gyng d“ krêbbe '’y
sinne to haw wen. Dat is de dracht by üs yn ’e sicht, sa’n moai-barnend fjürke. Wolle jimme 'der ütseach
