TARWEBLOEM
I
GRITZNER EXTRA
J. ZIJLSTRA Hzn.
Nieuw ingerichte Toonkamers.
t
Pink Pillen
zijn de toevlucht voor
Brandenburgh, Boschma Co
emdukks
En gros: N.V. R.A.M.I.,
vb Pa. NAUTA LEEUW ARDEN
KOOPMANS’
—PAASCH PUDDING
^UITNEMENDHEID
e rrrrt1rt i n n
Laat Lusht
hteïfeï
N ieu wstijdingen.
Brieven aan de Redactie
ir
de beste V S Naaimachine
E
I,
Officiéél Orgaan der Gemeente Sneek.
- annex SNEEKER COURANT en WYMBRITSERADEEL
„KRISTAL”
xImeelfabriekIx
[ü^fa. I. L Bm,;'
Zaterdag 12 Maart 1921
37e Jaargang
«o. 47
T?i~FnKT A ~1Vr~Rn<OT .OM
XZI
I
SBSBsemsHSBsasBSBsasasasH
B|B5B5B5E5B5H5B52555B5BSB5c!S|E1
vin.
voor hniahondelijk gebruik
gel.
uwe
Grootzand.
1
iiijk.
.AP
0&
ten,
aat
»de
band
ken-
aeni-
f 700
- 800
ngen
L.O.
voor xaxhie. ereblankeYmiA..
(JueraL -uerferyybaar k 50 ct.
De
de verzwakten,
de zwtarmoedigen,
de bloedarmen,
de onmacht'gen.
Varsuhiint
DINSDAGS on VRIJDAGSA VONDS
Uitgevers
Meubelfabriek Nederland,
Ter kennismaking met onze fijne kwaliteiten
Volgende week ieder kooper van
1 POND KOFFIE, ontvangt P/2 POND.
2 POND KOFFIE, ontvangt 3 POND.
Prijzen45-55-70-83-100.
n:
AG.
DT
Hoe- I
Abonnementper ja&r f 2.50 fr p.
pont f 3 60. Buitenland f8.alles
bij vooruitbetaling. Losse Nos. 5 ot.
Advertentlën 10 et. p. regel. Inge
zonden Mededeelingen dubbel tarief, bij
Abonnement belangrijke korting
Kleine Adv. kunnen ingezonden wor
den op den dag der uitgifte, tot 10 uur
raakst dil faLril\aat in de a
fabrieksverpakki ngvan
en 2/2KG
I
Rus-
7E gld. bij verUe. en
Iv van aan daim. vV
KOFFIE-RECLAME
56 jr.
Franco levering
Telefoon 118
Voetbal.
Gegroet
lulp
100'
25
90
280
28
niets anders op
yckel, hazen en
t. t.
HAECXMA
Sksek Telefoon No. 150.
J. A. HUIZINGA,
NIEUWE SNEEKEH COURANT
hoofdweg had afgevoerd; door de duisternis Amsterdam.
Het huis aan de le Oosterkade, vroeger
DRUKKERS WIJSHEID.
XI.
LESSEN UIT DE PRACTIJK.
De label.
Klein en onbeteekenend lijkt ze: de label.
Toch een ding van belang. Een soliede label,
die niet gemakkelijk losscheurt, brengt Uw waar
veilig bij den klant. Scheurt een label onderweg
af, dali heeft de zending geen adres hetgeen
beteekent: herrie met Uw klant.
Dus in de eerste plaats een label van goed
materiaal. Maar ook een netjes bedrukte label,
want de zending komt heel vaak nog onder
andere oogen dan die van Uw klant. Die oogen
moeten zien, dat de zending van U komt. De
bezitter van die oogen moet tot zich zelf kun
nen zeggen: „hé, levert die man hier ook al”.
Dat is reclame voor U en voor Uw waar, ten
minste wanneer de label ook goed bedrukt is.
Labels van solied materiaal in alle modellen en
netjes bedrukt leveren U
BRANDENBURGH, BOSCHMA Co.
Boek- en Steendrukkers,
Kleinzand, Sneek.
Tel. 111 en 150.
0.90
).00
0.64
0.64
vette
jver;
orige
gzen
isrkt
zich den mensch en
ARNHEM, midden Maart ’21.
Het verhaal van Oom Evert (vervolg 2).
Schenk mij nog maar eens in, vrouw: ’n
kostelijke drank, honing met druivengist, vooral,
wanneer je den geheelen dag in ’t veld geweest
bent.
Dat’s nog eens ’n jager, die Pieke-Wyckel
en daarbij ’n royaal gastheer.
Wat ’n uitgestrekt jachtveld heeft hij vól
wild!
Gerrit Lyclama zat dwars bij de tafel; het
rechterbeen had hij gekruisd over het linker; de
rechterarm lag zwaar op de tafel terwijl hij
met z’n linker het weer gevulde glas in de hoogte
hield.
’t Was des avonds op den dag, toen z’n zoon
het meisje van boer Lieuwes had gered; de
regen kletterde nog tegen de vensters en de
wind huilde door de populieren en wilgen die
om het erf stonden van z’n huis, de Lyclama-
stins, die bij Oudemirdum ligt, ’t Was ’n mooi
stevig gebouw; opgetrokken uit „roode Frie- vroeg de vader sarrend.
art.
ïrietje
astma l
Dou-
asga;
1
geh.
rt ’21.
arijke
Zisser
Pier
riana
Maria
Kinderen
lijden al te vaak aan huidaandoeningen als uit
slag, gordelroos, dauwworm enz. Een probaat
geneesmiddel vindt gij in Foster’s Zalf, prijs
f 1.75 per doos, alom verkrijgbaar.
De Rotterdamsche burgemeester.
Burgemeester Zimmerman heeft aan den ge
meenteraad van Rotterdam meegedeeld, dat hij
na gedurende bijna vijftien jaren het ambt
van burgemeester van Rotterdam te hebben ver-
vuid het oogenblik gekomen acht zijn taak
neer te leggen. De burgemeester heeft aan de
Koningin verzocht, hem eervol ontslag te ver-
leenen, ingaande 1 Mei.
T Westersingel Groningen
oukje
npkje
lorne-
Werf
adina
is tra. I
ja en
aai
en individualisme. De vrij-
waar-
gewonnen
zen” met een zware achtkante toren aan de
Zuidwestkant.
'n Ophaalbrug lag over de gracht, die om de
tuin (hof) liep. In den gevel, die trapsgewijs
was opgetrokken, was boven de ingang een
steen aangebracht, waarop het geslachtswapen
der Lyclama’s was gebeiteld; de vensters wer
den gedragen door engelen-figuren. Aan de
andere kant van de tafel zat z’n vrouw; zij
luisterde blijkbaar met alle aandacht naar het
verhaal van haar man, die met Pieke-Wyckel op
jacht geweest was.
Wat ’n gezellig interieur, die kamer!
De prachtige schouw, waarin een vuurtje
brandde, dat aan de kamer een warme gloed
gaf, was opgebouwd uit tegels, die gezamentlijk
een wintergezicht weergaven, met ’n besneeuw
de molen aan de rechterkant, in ’t midden een
vaart, dichtgevroren, en die o zoo ver wegliep;
hoe ver? ja dat wisten alleen de mannen, die
er op schaatsen langs zwierden, de pukhaakjes
onder den arm.
Links langs de vaart stond een lange
rij boomen, purper gekleurd door de avondzon.
Boven op de kroonlijst der schouw, stonden
gld. bij verlies van
een wijsvinger.
Dat weet ik niet, antwoordde Abel; in lan
gen tijd heb ik Siurdsje niet gezien; ik...
Niet gezien? vielen vader en moeder hem
in de rede, niet gezien?
Nu weten jullie beiden het, zei Abel; ik
heb me versproken; ’t is trouwens maar goed
ook, want het stootte mij tegen de borst, niet
te doen, wat u van mij verlangde; ik houd niet
van het Hoppers-meisje; Riek, van Jan Lieu
wes
Prachtig! viel de vader hem in de rede;
Abel Lyclama zal trouwen met de dochter van
den Uithof-boer Pfoe! en hij lachte schamper.
Toen met klem, gebiedend, riep hij uit, terwijl
hij met de vuist op tafel sloeg:
Dat nooitnóóit, zoolang ik het hier te
zeggen heb, nóóit. En dat je naar mij zult luiste
ren en mij gehoorzamen, dat is zeker óf
Of? vroeg Abel.
Of, Lyclama-stins is je thuis niet meer!
Niet te hard, Gerrit, waagde de vrouw in
het midden te brengen.
Niet te hard? die soort van dingen moeten
absoluut uitgerukt worden; zachtheid bah!
dat helpt niet.
derworpen aan zekere vrijheidsbeperking in het
uiterlijke, onze innerlijke vrijheid behoeft daar
onder niet te lijden, getuige een Flaubert bv., die
met de gevoeligheid van een levend-gevilde door
de wereld ging, doch toch z’n innerlijke vrijheid
op de rijkste wijze kon uitleven. Het ideaal van
deze innerlijke vrijheid vindt spr. bij den apostel
Paulus, waar deze er van spreekt dat hij begeert
zich vrij te maken van zijne zonden, van wat
dus zijn innerlijke leven drukt en neerhaalt, en
dat hem zijn roeping als kind van God onwaar
dig maakt.
Op den weg naar dit vrijheidsstreven ziet
Spr. een drietal stations, het eerste, waar men
zich van buiten af door niets bepalen laat, het
tweede waar men zich van buiten af door iets
bepalen laat en het derde, waar men zich van
binnen uit door iets bepalen laat. De eerste is
die vrijheid, welke zich door niets of niemand
iets laat gezeggen, zij is vaak spontaan, maar
niet de redelijk-zedelijke, waarnaar wij dienen
te streven. De tweede is de vrijheid, die zich
door zedelijke wetten van buiten af beperken
laat, zij is echter ook die waarbij de innerlijke
vrijheidsdrang maar al te vaak in disharmonie
verkeert met het beginsel dat deze wetten ten
grondslag ligt. De derde is echter de vrijheid,
waarbij hier harmonie heerscht, waarbij wij voe
len dat ons van binnen uit zekere beperkingen
worden opgelegd, de vrijheid welke Aristoteles
bedoelde, toen hij schreef: „vrijwillig handelen
is uit zich zelf handelen”. Naar deze vrijheid is
men op weg wanneer men niet aflaat z’n eigen
karakter te vormen en de fouten aan dat karak
ter als zedelijke tekortkomingen erkent. Zullen
wij nooit deze volkomen vrijheid bereiken
welke alleen God bezit wij kunnen haar na
deren door God te naderen, door ons ik, dat in
aanleg goddelijk is, naar het goddelijke te voe
ren. Moeilijk is deze taak voor den vrijzinnige,
wier, geen uiterlijke perken zijn gesteld om zich
te oriënteeren. Voor hem moet God wèl een on-
middellijke realiteit zijn zal hij slagen, en begrij
pelijk is het dat ook in vrijzinnige kringen vaak
gevraagd wordt of het niet beter is onder een
stelsel van verboden en geboden te leven, dus*
een vrijheid van buiten af te genieten. Herinne
rend aan die prachtige bespiegeling over vrijheid
en gebondenheid in Iwans gedicht in proza „De
Groot Inquisiteur” in Dostojefski’s „De Ge
broeders Karamazow”, betoogde Spr. echter
dat waar werkelijk de liefde is, het met de vrij
heid kan worden gewaagd, de vrijheid waartoe
God, die Liefde is, roept. Er is maar één ding
dat vrijheid mogelijk, draaglijk en begeerens-
waard maakt, dat is roepingsbesef, dat nooit
zonder liefde is, en waar deze roepstem van God
gehoord wordt, daar heeft de vrijzinnigheid een
levens- en wereldkans.
Met de gebruikelijke plichtplegingen sloot de
voorzitter, de heer F. W. C. de Haas, hierna de
vergadering.
Deze vrijheid nu sta in het midden van ons
hoe je er over denkt, zónder uitstel! j tesbeweging der renaissance zich baan, de kunst
Dan, vader, sprak Abel aangedaan, blijft en wetenschap van ’n klassieke wereld worden
mij niets anders over dan u de hand tot afscheid herboren, een buiten-kerkelijke beschaving opent
daarmede geraakt hij tot het
te geven.
Brutale kwajongen! schold Gerrit LyclamaJ besef van de waarde der persoonlijkheid. Er
die tot het uiterste geprikkeld was door de vol-komen emancipatie
harding van z’n zoon, brutale vlegel! daar iszinnigheid was geboren, die vrijzinnigheid,
de deur!
Ach, maar man, moet dat nu zóó, vroeg de vrijheid tot ontwikkeling te brengen,
vrouw?
Zij was ten diepste ontroerd; dit tooneel had geestelijk leven; zijn wij door ons lichaam on-
zij niet voorzien; hun eenige zoon, een jon
gen, waarop zij trots konden zijn, die ieders
sympathie had hunnen zoon het huis ontzegd,
de deur gewezen, verstooten?!
Moeder, zei Abel, terwijl hij naar haar
toe ging en de arm om haar hals sloeg,
moeder, ’t gaat zóó toch niet; Riek is mijn alles
en haar offer ik niet op voor het geld van het
meisje van Hoppers; daarbij zou ik mijn zelf
respect, mijn eigenwaarde verliezen; ’t is dan
maar beter dat ik ga.
Toen liet hij z’n oogen nog door de zoo be
kende kamer gaan, als wilde hij de indruk zuiver
bewaren, als wilde hij elke bijzonderheid in z’n
geheugen vastleggen, uit de omgeving, die hem
zoo dierbaar was.
’n Oogenblik stond hij besluiteloostoen
opeens gaf hij z’n moeder een kus en zonder
z’n vader te groeten vloog hij de kamer uit, de
deur achter zich dichtkletsend.
De ouders hoorder, de buitendeur nog did.
slaan; toen was de stilte een poosje om hen.
Die verbroken werd door een klaagstem der
moeder:
O! die beste jongen, die beste jongen; en
verwijtend tot haar man:
Dat is jou schuld, jóu schuld!
Zij viel met het hoofd op de tafel en snikte
’t Was laat in den avond geworden; nog
altijd roesde en huilde de wind door het ge
boomte.
Abel had z’n trouwe zwarte uit de stal ge
haald; het bruiste in hem, 't was strijd in hem,
strijd tegen het onrecht. Hij liep door het hof,
het paard achter zich aan; hij liep naar de op
haalbrug, al meer met gedachten van woede,
van onmacht tegen het onrecht, in hem.
Door het kleppen van de hoeven op de brug
kwam hij even tot zich zelven; hij keerde zich
om en wierp een laatste blik op z’n ouderlijk
huis; toen ging hij denzelfden weg wèèr; het
paard nü achter zich aan. Dat de strijd heftig
was, bleek wel hieruit, dat hij soms met geweld
op den grond stampte, waarbij de modder weg
spatte; het bleek ook uit de enkele kreten, die
z’n lippen ontvloden; uit het ballen der vuisten.
Kan iemand je dwingen, om af te zien van
wat je het liefste is? riep hij; waar je geluk,
waar je heele leven van af hangt?
Neen, dat kan vader niet, dèt kan niemand!
Wat stond hij machteloos tegenover het dom-
heerschende van z’n vader en smadelijk ver
volgde hij in zich zelven:
Stel je voor, Riek niet z’n meisje!
Toen ineens riep hij rpet krachtige stem:
Riek! Riek, jóu alleen; jóu of niemand!
Waar was hij? was hij van den weg afge
dwaald? dit was de weg niet, die naar Rijs loopt.
Wat geeft het, mompelde hij, waar ik be
land, overal is 't voor mij hetzelfde; overal en
nergens is mijn thuis.
Toen keerde hij zich om; hij zag z’n trouwe
medgezel, z’n vriend; hij sprak tegen het dier op
vertrouwelijken toon, als blijk van groote ge
negenheid.
En het stomme dier schudde z’n kop, als voel
de ’t uit de klank van Abel’s,stem, dat zij samen
door de wereld moesten gaan, vertrouwend de
een op den ander.
TC gld. bij verlies
•0 van een vinger
inden I
vordt
euws I
Zondag a.s. spelen alhier voor de le klas F.
V. B. afd. B de plaatselijke clubs L. S. C. en
Vitesse. Na afloop hiervan moet Sneek in ’t krijt
tegen Z. H. C. van Harlingen.
Het perceel aan de 2e Oosterkade eigen
aan de heer 1P v. d. Zee, mast-, blok- en pomp-
maker, is onderhands aangekocht door de N. V.
Abel volgde verder het pad dat hem van den Touwfabrieken in Nederland, hoofdkantoor te
_1 _1r i - A »-v> »*/T m
Iiwiurrv^ hum m. i f-,'- v w.» v.
wist hij niet waar hij zich bevond; in z’n over-,
4 ------ - - -
onrecht, toen hij opeens voor zich zag verschij
nen het beeld van zijn Riek, hel verlicht op den
donkeren achtergrond; hij zag hare mond be
wegen, en hij verstond wat ze zei:
Abel! jöii alleen, jöü of niemand!
Daarna werd alles weer donker; in de duis
ternis zag hij een licht in de verte; zonder
eigen wil ging hij er op toe
Wordt vervolgd.
spannen hersenen laaide nog de strijd tegen het ejgCn aan en bewoond door de wed. S. Douma,
x i... _._t. taatst bjj pUbiiei<e verkoop aangekocht door de
hh. De Vries, Zwart en Elzer, is thans onder
hands aangekocht door de heer S. Kuipers, al-
hier, voor de som van f 5000. In genoemd pand
wordt gevestigd een mast-, blok- en pompma-
kerij.
gld. ingeval van over- |CA gld. bij verlies van
lijden binnen 30 d. 10" één hand, voet of oog
:el te
nning
meer
:n be
nd te
n zijn I
t best
iming
beide
geeft aan het gebak een
prachtige, goudgele kleur.
Vrijheid en Vrijzinnigheid.
Voor de afd. Sneek van den Nederlandschen
Protestantenbond trad Dinsdagavond in Amicitia
op prof. dr. Lindeboom van Groningen. Deze spr.
begon met te constateeren dat ook de woorden
vrijheid en vrijzinnigheid voor ons maar al te
veel zijn geworden als vaste schablonen, welke
hun innerlijke waarde voor ons hebben verloren,
woorden die we gedachteloos uitspreken of
waarvan de beteekenis, welke we er aan hech
ten, maar al te vaak blijft beneden de gedachten
wereld, welke er aan behoort te worden ver
bonden. Vrijzinnigheid en vrijheid behooren bij
elkaar, al treffen we ze niet immer bij elkaar aan.
Is de vrijheid een begrip oud als de wereld, vrij
zinnigheid als wereld- en levensbeschouwing is
in de tijden ontstaan, meer bewust kwam zij
naar voren tegen het eind der middeleeuwen. In
de middeleeuwen heerschte de kerkelijk-gebon-
den beschaving, waren kunst, wetenschap en po-
litiek R.-K.-kerkelijk georiënteerd. Tegen het
pindp van rlip mid/Jaloanxiron rlnr.
j tesbeweging der renaissance zich baan, de kunst
Vader, zei Abel met iets droevigs in z’n
stem, vader wil je dan het ongeluk van je zoon?
mijn geluk ligt niet bij Siurdsje; mijn geluk hangt
niet af van de rijkdommen van de Hopperus
familie, neen; toen werd z’n stem zachter en
gevoeliger neen, mijn geluk is mijn liefde voor
Riek en hare liefde voor mij.
Lyclama werd woedend, hij stoof op terwijl
hij bijna uitschreeuwde:
Verwaande kwajongen! wil jij mij leeren,
waar jóu geluk ligt? wil je mij leeren wat voor
jou het beste is?
Dit zeg ik voor het laatst: Siurdsje óf
Of? vroeg weer Abel.
Of je verlaat ons huis! riep hij, daarbij
nogmaals met de vuist op tafel slaand, dat mee-
glas en kandelaar rinkelden.
Een oogenblik bleef het stil; de moeder be
greep dat het verkeerd zou gaan; zij waagde
het den man hiervan te overtuigen, maar wat
gaf dat?
De koppige standfries werd nog driftiger, zijn
hoofd werd rooder, waaraan ook de drank
schuld had.
Nou, vroeg hij, nou? ik wil het weten, einde van die middeleeuwen dan breekt de gees-
I JAAG UW STOF
I niet op, maar breng het uit Uw
I huis en G(j zult meet plezier T
I van een kamerbeurt beleven-
I Gebruik voortaan den}
LAMBERT
i Electrische Stofzuigmachine. 4
A Licht van gewicht-
Altyd bij de hand. 1
x Groote zuigkracht.
Door een kind te hanteeren.
Vraag ora een gratis 1
demonstratie.
Volgons voorwanden overeengekomen met de Hollandsoho Algemeen* Verss» TDAB gld. bij levena-
keringe-Bsmk ts Schiedam sijn oruse Abonné’e versekerd tegen ongelukken voor AuvU lange invaliditeit,
borden, waarop spreuken; eenigen die de gasten
het welkom toeriepen, anderen met een wijding
aan God. 1
En in het midden boveif de schouw, evenals
boven elke deur van kast of bedstee, was een
krans van houtsnijwerk aangebracht, waaruit
een koe, ’n schaap of ’n paard te voorschijn
kwam.
Vrouw Lyclama paste geheel in dit deftig-
rustige milieu. Zij was een vrouw van omstreeks
50 jaar, jonger dan ha^ man, die men bij de
zestig moest geven; hare trekken waren scherp
van lijn, hetgeen haar wat kouds gaf.
Zeer zeker was het kleed, dat zij droeg, ge
maakt uit eigen-geweven stof, althans het spin
newiel, dat in de hoek der kamer stond en
waarop het vlas nog in een dikke kluwen zat,
gaf aanwijzing dat het veel gebruikt werd.
Dit kleed bleek „uit één stuk” te zijn; de on
derste zoom der rok was afgezet door twee
boven elkaar liggende kunslig bewerkte stroken;
terwijl twee gelijke stroken afvielen van de
schouders, over de borst naar beneden.
Om de middel droeg zii een band van een
.eenvoudige bewerking.
Een kruisstreng viel over de borst, waar in
het midden een zwaar medaillon was bevestigd.
En over alles heen droeg zij een „slingerdoek”
die van het hoofd afhing tot half de rok.
Lyclama was meer het zwaar gebouwde boe
rentype; hij was nog gekleed in z’n grof jagers-
pak, met knielaarzen; z’n pet van achteren
met opstaande rand, welke van voren in een
klep eindigde had hij nog op.
Ik zei: Pieke is 'n prachtschutter! nou!
Als er ’n haas voor hem opspatte, nou,
hij wees er maar naar en de looper duikelde
over de kop!
En daarbij bracht hij z’n linker-elleboog in de
zij, terwijl hij de rechter tegen de borst drukte;
z’n hoofd legde hij scheef op z’n rechter schou
der en zag over z’n handen als over de loop van
’n geweer; daarbij mikte hij op de deurknop alsof
hij een hazekop op de korrel had.
Watblief?
Ik zei niets, antwoordde de vrouw.
En rö’yaal, dat hij is, buurman Pieke, ver
volgde Lyclama, royaal!
Kom vrouw, schenk nog eris in; gewéldig,
zoo’n dorst als je krijgt, als je den ganschen
dag in het veld geloopen hebt.
Nogmaals schonk z’n vrouw het glas vol.
De jager zag haar aan; flij zag zeer zeker 'n
vreemde trek, dat hij vroegj
Scheelt er wat aan?
Je zit te praten, alsofter
de wereld bestaat dan PielWF’VV
een glas honingdrank, zei de vrouw.
Met ’n ruk keerde hij zich naar haar toe, met
vragende uitdrukking.
- Wat nu? bracht hij er uit.
Man, zei ze, hoe vaak heeft Abel ons ver
teld, dat hij op de Hoppersstins is geweest en
weet jij, hoe het staat met het meisje van Hop
perus? ik niet!
Met kracht sloeg Lyclama z’n hand op de dij.
’t Is waar ook, ik zou er met Hopperus
over praten; hij was van daag ook de gast van
Pieke; hoe is ’t mogelijk dat wij nergens over
gesproken hebben.
Ja, zeg dat wel, hoe is het mogelijk, zei
vrouw Lyclama eenigszins teleurgesteld; wil ik
je eens wat zeggen? ik geloof dat Abel er nooit
geweest is; en toen als voor zich zelve:
Wat zou het mooi zijn, Siurdsje Hopperus
en onze Abel!
Maar, voor den drommel, dan heeft die
jongen ons voorgelogen; waar is hij dan ge
weest? vroeg Lyclama driftig.
Weet ik het? vroeg de vrouw, maar zeer
zeker niet bij Hopperus.
De slag van de klopper op de buitendeur
dreunde door de gang; even later piepte de
deur in hare hengsels; tegelijk gierde de wind
door het huis.
Daar is de jongen, zei de vrouw; je kunt
het hem nu zelf vragen.
Werkelijk kwam Abel de kamer in; hij groette
z’n ouders en begon over ’t weer, de zwarte
en het gladde pad te spreken.
De moeder had hem aanhoudend en met aan
dacht aangezien; zij voelde, dat hetgeen zij ver
moedde wel eens werkelijkheid kon zijn.
Wat zie je er uit, zei ze, waar heb je
gezeten?!
Er was brand op den Rijser Uithof, ant
woordde Abel; nog juist op tijd kon ik Riek
van boer Lieuwes redden; ’n minuut later en
ze was verloren geweest
Moeder! wat had ik een medelijden met dat
mooie en lieve meisje.
Mooier en liever dan Siurdsje Hoppers?
in als positieve kern leeft de lust de
