I
Preanger
,5.
Het Spinneweb
door
IVANS.
I Vooreen Kleintje Koffie
Westerhofs
HRWEBLOEM
„KRISTAL”
is zuiver, blank en voordeelig
in£het gebruik.
len
Brandenburgh, Boschma Co.
KOOPMANS’
Nieuw ingerichte Toonkamers.
- annex SHEERER COURANT en WYMBRITSERADEEL
RECLAME KOLOM
Officieel Ommin der Gemeente Sneek.
Officiéél gedeelte.
Brieven aan de Redactie.
Zaterdag 9 Juli 1921
37a Jaargang
■o. 81
■w
id
i<
J Per pakje V2 pond 55 cents.
Los per ons 22
Meubelfabriek Nederland,
J wordt U aanbevolen
INFLUENZA EN DE GEVOLGEN.
raaL
Xa.l en 2/^ KG
XlMEELFABRIEK]
Telefoon *118
Franco'levering
Wcstersingel Groningen
NIEUWSTIJDINGEN.
FEUILLETON.
29)
1 n g
Kleinzand, Sneek
Postchèque- en giro-no. 6039.
Tel. 111 en 150.
Kaatsen.
üitilag kaatipartij Holwerd. Ie prjji f 90
BRANDENBURGH, BOSCHMA Co.
Beek- en Steendrukkers
J. A. HUIZINGA,
NIEUWE SNEEZER COUEAET
Walter, sprak hij verder, terwijl hij dezen
aanzag, Walter, zou er wel één zijn, die er aan
twijfelt, dat jij een persoonlijkheid van de eerste
rang bent? jou persoonlijkheid ligt in de sfeer
van de hoogste eigenschappen: tevredenheid,
prettig humeur, altruistische toewijding en dat
bij jouw celibatairschap!
Kaptein, ging hij voort, ik behoef geen
woord te spreken om jou als persoonlijkheid aan
te merken; de persoonlijkheid ligt op je kop, ligt
in je gestalte, in alles!
Fokke!
Present Paping, antwoordde Fokke.
Jij, Fokke, bent de eenvoudigste onder ons,
maar desniettegenstaande de grootste persoon
lijkheid; dat heb je getoond in deze paar weken.
Dus nogmaals: Vrienden!
Laat ons beginnen met dit glas te ledigen
op deze onze onderlinge verhouding; ik spreek
daarbij de wensch uit(dat is ouderwetsch,
Paping, interrumpeerde Walter) ik spreek daarbij
de wensch uit, dat deze verhouding o zoo lang
mag blijven bestaan.
Wij klonken en noemden daarbij telkens de
naam van degene, met wien wij klonken; wij
dronken onze glazen „ten bodem” uit.
Paping schonk ons nogmaals in.
Zijn rede hervattende ging hij door:
Nu we leven in de tijden, dat het stichten
van vereenigingen „en vogue” is, wil ik voor
stellen, dat ook wij een vereeniging stichten nl.
de eierzoekersclub „het vijftal”. Jullie weet, dat
bij den laatsten aanleg de kievit enkele malen vijf
eitjes legt waarvan het laatste niet grooter is
dan een spreeuwenei; de naam wijst dus in bio-
logischen zin op iets bijzonders, in betrekking
tot het bijzondere van onze club.
Als doel wilde ik aangeven, dat telken jare
een clubtocht wordt gehouden in den geest van
die, wélke thans helaas is afgeloopen.
Het bestuur bestaat uit één persoon, die alle
functies tegelijk vervult en alles regelt.
Deze persoon, vrienden, kan niemand an
ders zijn dan vriend Walter!
Hoerah! leve Walter, daar ga je, riepen
wij uit, en wij allen liepen naar hem toe en klon
ken met hem. Zelfs de kapitein had z’n roer los
gelaten en stond ook bij ons.
Zwerver, Zwerver! riep Fokke, de aak
vliegt met de kop in de wal!
Nog juist op tijd pakte hij het roer en wierp
het met kracht te loevert; we kwamen met een
schok vrij, alleen het zwaard „tilde” even, daarna
zeilden we weer lustig midden in het vaarwater.
Door de spoorbrug ging het langs Nieuwen-
brug; toen duurde het nog maar een korten tijd
of we gooiden de touwen op de wal in Heeren-
veen.
Fokke stelde voor, een kar te halen om onze
bagage naar de trein te brengen; hij wilde het
als passagiersgoed aangeven.
Wij namen afscheid van onze kapitein; we be
taalden hem en bedankten voor z’n goede zorgen
en voor den prachtigen tocht die hij ons bezorgd
had.
Met ons drieën liepen we de gemeente in, naar
het telegraafkantoor, waar ik het volgende tele
gram aan mijne vrouw verzond:
Komen half zes thuis. Walter en Paping
komen eten. Kokend water onnoodig. Kie
vitseieren met koud op als kookt nog vier
minuten. Man.
De heeren waren nieuwsgierig naar het groote
telegram; ze moesten het lezen; ze lachten; von
den het te érg en te slim; maar beide verstokte
celibatairs vonden het toch maar heerlijk en fa
milie te eten.
Aan het station troffen we Fokke; hij had drie
regu’s. Van ieder kreeg hij ’n tientje fooi.
Een oogenblik stond hij paf; toen gebruikte
hij een paar krachttermen, gaf ons de hand en
zei dat hij ’n volgend jaar weer op ons rekende;
hij bleef toch bij Zwerver, omdat hij verloofd
was met diens dochter.
t. t.
HAECXMA.
Nadat we kaartjes genomen hadden, drentel
den we gezamenlijk nog wat op het perron op
en neer.
Het gesprek vlotte niet best meer; ieder voor
zich verwerkte de indrukken van voorheen, thans
en het toekomstige.
Onze trein kwam; we namen afscheid van
Fokke en stapten in.
Toen ze weg reed hingen drie hoofden uit het
portierraam, drie handen wuifden naar Fokke, die
met z’n groote hand terugwuifde in een waar
achtige stemming, die omgekeerd evenredig was
met z’n onhandigheid op dit gebied.
Wat gezellig had m’n vrouw de tafel aange
richt; bloemen en nog T eens bloemen; een der
kistjes had ze uitgepakt en de kievitseieren
waren reeds gekookt. Ze lagen op een schaal,
waarvan de bodem bedekt was met ’n servet,
omkransd door mooi gras. Hoe heerlijk wij ons
dineetje gebruikten, hoe leuk we keuvelden, hoe
prettig ’t kleintje Mokka met een lekkere sigaar
ons in stemming hield, dat is niet te beschrijven.
’s Avonds om tien uur stonden de vrienden
op; zij bedankten mijn vrouw hartelijk en wij
namen afscheid
Ook wij gingen, vroeg ter ruste; morgen wach
ten mij weer de beslommeringen van het tegen
woordige drukke leven
Gegroet
waar hij mij door u werd aanbevolen.”
van
wèl-overwogen bedrog geweest! Dat
(Nadruk verboden.)
„Kom, kom, Monsieur de Salès,” hoorden
wij thans de stem van den Graaf. „Het is
eert geluk, dat wij zonder getuigen zijn. Ver
scheur die verraderlijke biljetten en zegen
het toeval, dat u in aanraking gebracht
heeft met iemand, die niet onverbiddelijk is
in het straffen’van de misdaad.”
„Er heeft geen misdaad plaats gehad. Ik
ben het slachtoffer van een mystificatie,”
bracht de jonge man, dien wij nu' M. de
Salès hadden hooren noemen, er met moeite
uit.
De Graaf de Villemiers lachte nu even:
een korten, drogen lach.
„U is wel naief, dat u gelooft, u (met der
gelijke praatjes uit de zaak te kunnen red
den!” zeide hij toen. „De heele wereld kent
u als een lichtzinnig mensch en een harts
tochtelijk speler. Omtrent uw eigen reputatie
zult u zich wel geen illusies maken. Wan
neer ik met'mijn verhaal voor den dag kom,
en u daartegenover niets anders te beweren
hebt dan dat u het slachtoffer van een mysti
ficatie is, dan zult u wel begrijpen, aan wien
van ons beiden men geloof zal schenken.”
Er klonk nu een geluid, dat verdacht veel
geleek op een korten drogen snik, en daarop
igl dil fabril\aat in de
an
Tegen leverkwalen
galzucht, hartwater, verstopping en alle voe
dingsstoornissen gebruike men de zeer zacht
werkende Foster’s Maagpillen, welke geen kram
pen veroorzaken en geen verstoppende reactie
hebben. Prijs f 0.65 per flacon, alom verkrijgbaar.
Velen hebben tot hun schade ondervonden, dat
de gevolgen van influenza en griep soms erger
dan de kwaal zelf zijn.
Een van de gevolgen is achteruitgang van de
nieren, en dit kan maanden van pijn en ellende
met zich brengen. Bij kou en koorts toch worden
de teere nierorganen overspannen door hun
pogen om de ongewone hoeveelheid onzuivere
stoffen uit het bloed te filtreeren. Zorg voor de
nieren bij deze inspanning zou uitputting voor
komen, doch hoe zelden wordt die zorg besteed.
En deze verwaarloozing leidt tot ontsteking van
de nieren en blaas, urinekwalen, onzuiver bloed,
niergruis, nierwaterzucht, rheumatiek, steen, rug
pijn, duizeligheid enz.
Foster’s Rugpijn Nieren Pillen baten tegen
deze nierverschijnselen. Wees niet moedeloos
door vroegere verwaarloozing; hoewel vroegere
behandeling het best is, kan verdere ernstige
ontwikkeling voorkomen worden. Dit speciaal
geneesmiddel voor de nieren behaalde zelfs bij
gevorderde en ernstige nier- en blaaskwalen suc
ces. Duizenden dankbare mannen en vrouwen
hier in het land danken hun goede gezondheid
aan tijdige behandeling met Foster’s Rugpijn
Nieren Pillen.
De handteekening van James Foster op de
verpakking waarborgt de echtheid. Foster’s Rug
pijn Nieren Pillen zijn te Sneek verkrijgbaar bij
de firma’s Joh. W. Meijer en B. Meindersma a
f 1.75 per doos.
Stremming der scheepvaart.
De Burgemeester van Sneek brengt ter open
bare kennis, dat vanaf 13 tot en met 18 Juli a.s.
alle scheepvaart door de Zuiderstadsgracht te
Sneek, tengevolge monteeren van de nieuwe
brug, gesloten zal zijn.
De Burgemeester voornoemd,
P. J. DE HOOP.
om de gevolgen te verijde-
„Daaraan zal het niet mankeeren”, zeide
i'.'un. „Maar intus-
schen is het de vraag, wat deze M. Gros,
die toch ongetwijfeld door u tot op zekere
hoogte is ingewijd, met zijn luisteren beoog
de. Ik zie niet in, dat hij er iets mee te win
nen had.”
Wordt vervelgd.
yWWWBHBEBBB JWJBgnnNBli.
„Ik dank u, M. Ie Comte!”
„Maar”, opnieuw werd de stem van den
Graaf droog en snijdend, „geen poging om
te ontsnappen, m’n waarde heer! U staat
onder surveillance; wees zoo goed dat in het
oog te houden.”
Wij hoorden aan het verschuiven van de
stoelen op den parketvloer, dat de twee
mannen opstonden en ik maakte mij gereed,
naar de speelzaal terug te keeren.
„Nog niet, Willy!” klonk het op eens
naast mij. „Nu is het oogenblik gekomen om
ruzie met je te maken. Bedenk, wat ik je
gezegd heb en verwonder je over niets!”
Tot mijn stomme verbazing greep M. Du
val mij plotseling bij den kraag en ontwik
kelde daarbij een lichaamskracht, die een
oningewijde in zijn beverige armen zeker
niet vermoed zou hebben. Tezelfdertijd
overstelpte hij mij met een zee van lieflijk
heden in de Fransche taal, maar zorgde er
blijkbaar voor, aan zijn verontwaardiging
niet al te luid lucht te geven.
De beide heeren waren intusschen op den
drempel verschenen en keken met eenige
verbazing toe. M. de Salès echter, die zeer
bleek was,, hield zich niet lang op. Hij had
blijkbaar, in zijn tegenwoordigen gemoeds
toestand, geen lust om zich te bemoeien
met dingen, die hem niet aangingen. Vluch
tig groetend trad hij de gang in en ver
dween door de portière, die toegang gaf tot
de trap, waarmede men naar beneden ging
om het huis te verlaten.
Mij steeds bij den kraag houdende, trok
M. Duval mij thans het vertrek binnen, maar
vond gelegenheid mij, te midden van den rijtuig naar huis gestuurd én nu vind ik hem
teren: „Stel je ’n beetje te weer, Willy!
Maar met mate, als ’t je blieft!”
Ik maakte mij dus vrij uit zijn greep, stelde
mij in postuur en vroeg met dreigende stem,
wat dit alles te beduiden had.
Tot eenig antwoord trad de Graaf de
Villemiers op de deur toe en draaide den
sleutel om. Had hij dit vroeger gedaan, wij
zouden dien nacht heel wat minder belang
rijks gehoord hebben!
„Ik ondersteun ’t verlangen van M. Gros”,
zeide hij kalm. „Gaarne zou ik de verklaring
ontvangen van deze onverwachte scène.”
„Het is begrijpelijk genoeg, dat u zich
over de zaak verwondert,” zeide M. Duval.
„Maar mijn vriend, M. Gros,” (hij sprak het
woord „vriend” op smalenden toon uit) „zal
minder verwonderd zijn. Wie voor luister
vink speelt, moet op dergelijke verrassingen
zijn voorbereid.”
„Heeft hij voor luistervink gespeeld?” Er
lag een stille bedreiging in deze woorden
van den Graaf.
„Laat mij u de zaak uitleggen”, zeide M.
Duval, terwijl hij op een stoel zitten ging
en mijn bewaking overliet aan De Villemiers,
aan wal stappen, mannen, vrouwen en kinderen.
Vlak bij ons legde een groote melkschouw
aan; hierin bevonden zich een tiental mannen,
allen reeds vergrijsd. Zij plaatsten een groote
kist op het kopje van den wal en begonnen
toen „achter elkaar” en niet in den slag het land
af te loopen.
Zijn ze gek? vroeg Paping.
Maar Fokke wist de oplossing.
-Dat is de oudste eierzoekersclub van onze
provincie, beweerde hij; hunne oogen zijn slech
ter geworden en nu redeneeren ze zóó:
Wat de eerste over het hoofd ziet, kan door
de tweede nog gezien worden, en zoo door; zóó
vertegenwoordigen ze één flink ziend persoon,
alleen natuurlijk bij het „zoeken” en niet bij dat
gedeelte, waar kunst bij komt, m. a. w. in de
verte.
Die groote kist, ging hij voort, is nog een
attribuut uit den tijd van de oprichting der club.
Toen werden hier zóóveel eieren gevonden, dat
deze grootte van kist noodig was om ze te ber
gen; thans dient ze voor proviand, kooktoestel
en wat er meer noodig is; voor eieren behoeven
ze thans geen ruimte meer beschikbaar te heb
ben!
Dat geloof ik direct, zei Walter; wij lachten.
Zoo langzamerhand liep het land vol; het leek
wel of er talrijke clubs bestonden, die dezen dag
hadden uitgezocht voor hunne tocht.
Het herinnerde mij aan een plaat, die ik inder
tijd in een Duitsch geïllustreerd tijdschrift
had gezien en waaronder stond: „das Eierrapen
in Holland”. Dames in zomertoilet, heeren in rok
en hooge hoed liepen of wandelden in een park;
hier en daar bukte zich een heer, bezig de ge
vonden eieren in den hoogen hoed te bergen; de
dames zagen er naar.
Er was echter één verschil; hier in ons veld
liepen menschen genoeg, maar zich bukken, dat
zagen we sporadisch.
Dit alles was aanleiding, dat Fokke voor
stelde het land maar niet meer in te gaan.
Het was thans de kaptein, die practisch begon
op te treden. Hij stelde voor om den middag
trein te nemen uit Heerenveen, ’n mooie ver
binding, waarmee we ca. half zes in Arnhem
konden zijn. We hadden nog alle tijd om
onze bagage bij elkaar te pakken.
We stemden geheel met hem in; Fokke zou
alle eieren in kistjes doen, met zaagmeel aange
vuld dat hij in een flinke bezending had mee
genomen.
En toen we onze „oogst” zagen, stonden we
pafwat ’n eieren; en wat ’n soorten
Toen alles klaar was, hcschen we de zeilen,
zoodat we nog rustig en heerlijk konden profi-
teeren van onze laatste zeiltocht.
Het ging zijwind de Geeuw uit; we draaiden
het Akkrtimer-rak op en zeilden daarna rustig
langs het Deel verder de Heeresloot in.
Paping was in het vooronder gegaan; hij
kwam thans terug met een flesch rijnwijn (ik
meende dat hij ze Yquem noemde) en vijf
glazen.
Hij trok de flesch open en schonk alle vijf
glazen boordevol; daarna reikte hij niet zon
der morsen aan ieder ’n glas aan.
Wat er toen volgde, daar verbaas ik mij nog
telkens over.
Paping stond midden in de achtermastruimte,
z’n glas in de hand; hij sprak! (Nooit had ik nog
een speech van hem gehoord.)
Hij sprak het volgende:
Vrienden!
Ik noem jullie allemaal vrienden, omdat
naar mijn inzicht en gevoelen eene verhouding,
die als zoodanig kan worden betiteld, alleen af
hankelijk is van de persoonlijkheid en nooit van
stand, wat dikwijls geld of geboorte beteekent.
Dus: Vrienden!...
Jij, Haakman, bent mijn vriend uit negatieve
persoonlijkheid, omdat je zoo’n lieve vrouw hebt.
Dank je, zei ik.
den, onverwachts naar buiten kwamen, zou
den zij ons daar aangetroffen hebben in een
positie, die voor onze eigenliefde niet zeer
aangenaam was, ook al waren onze bedoe
lingen zuiver!
Intusschen begon, na eenigen tijd, de
Graaf opnieuw te spreken. Zijn stem had een
beschermenden, bijna vaderlijken klank.
„Ik heb u al gezegd, mijn jonge vriend”,
aldus begon hij, „dat ge niet te doen hebt
met iemand, die onverbiddelijk is, waar het
betreft de fouten van de jeugd door de vin
gers te zien. Wij allen hebben onze zwak
heden en het is een plicht, die ons door
rede en menschelijkheid wordt opgelegd,
den zwakken broeder te steunen en te red
den, wanneer hij in een afgrond dreigt te
storten. Ge staat op den rand van zoo’n af-
grondL jonge vriend. En ik ben bereid u de
reddende hand te reiken.”
„Ik zal u dankbaar zijnmits ge mij
maar niet voor schuldig houdt.”
„Wees nu niet kinderachtig, M. de Salès”,
hernam de Graaf en ik kon mij voorstel
len, hoe hij de spitse kin agressief naar
voren stak „uw schuld of onschuld doet
niets ter zake. De wereld zal u voor schuldig
houden, dat weet u even goed als ik. Ik ben
bereid, de onaangename gevolgen daarvan
van u af te wenden.”
„U behoeft slechts te zwijgen,” zeide M.
de Sales.
„Juist! En ik ben bereid dat te doen, onder
zekere voorwaarden. Maar daarover praten
wij nu niet verder. Voorloopig zal ik u on-
bleef het zóó lang stil, dat ik ongerust begon gestoord laten gaan. Overdenk den toestand,
te worden; als de twee mannen, die daar-'en kom daarna wederom tot mij. Ik zal u
binnen een zoo eigenaardig gesprek voer- dan misschien een voorstel kunnen doen.” stroom verwijten, in hét Engelsch toe te luis- hier, aan de deur van dit vertrek, zóó be-
DRUKKERSWIJSHEID.
XXVII
Z. M. de Verbruiker.
Er is een tijd geweest, dat de verbruiker feite
lijk een ondergeschikte, zij het dan onmisbare,
rol speelde en dat de verkooper de markt in
handen had. De verbruiker kwam bij hem en
stelde zich tevreden met alles tegen eiken prijs.
Dat was in de dagen van den Grooten Oorlog en
kort daarna.
Dat is nu anders. We hebben nu de „buyers-
market”, hetgeen wil zeggen dat Z. M. de Ver
bruiker opnieuw regeert. Hij kan te kust en te
keur terecht tegen dalende prijzen.
De goede zakenman houdt met dezen veran
derden toestand rekening. Hij beseft dat het nu
zijn taak is Z. M. de Verbruiker te winnen,
te behagen en te behouden. De levering
van goede waar tegen billijken prijs kan hem
daarbij behulpzaam zijn, maar het leeuwendeel
van het werk moet door de Reclame ge
daan worden. Bij het maken van reclame kunt
gij goed drukwerk niet ontberen en dat
leveren
en drie medailles de twee Roukema’i en Jouw-
ima, 2e prijs f 60 G. Koster en KI. Kooistra
te Dokkum en A, Rienitra te Sneek. 8e prjji
f 30 T. Zjjlstra, J. A. Reitsma en J. Arende
allen te Witmarsum.
Aan de Zondag a.s. te Ried te houden
groote kaatipartij (3 kaatsers uit één plaats)
zullen uit Sneek deelnemen, J. de Vries, L.
Ringma en J. Meester o.e.a.
Rienstra speelt in één partuur met KI. Kooi
stra en G. Koster van Dokkum op de groote
jaarl. kaatspartjj te Harlingen.
Demonstratie van Rijkegroepen.
Deze demonstratie, gedurende eenige weken
reeds overal aangekondigd en besproken, had
Woensdag te Leeuwarden plaats. Uit alle doe
len van ons gewest waren de jongelui in de
hoofdstad samen gestroomd, in het geheel 2850,
behoorende tot 104 Rjjksgroepen.
Om half tien was het verzamelen op de vee
markt en om 10 uur begon de optocht van
alle groepen, tezamen 1100 jongens en 1250
meisjes, gekleed in kleurige, fleurige pakjes,
begeleid van vaandels en muziek. Men trok
naar de Wilhelminabaan, waar de repetitie dor
vrije oefeningen plaats had.
’s Middags 2 uur werd op het zelfde terrein
de demonstratie geopend met toespraken van
Jhr. Mr. van Beyma, burgemeester van
Leeuwarden, en den heer M. J. Graafland,
inspecteur der lichamelijke opvoeding, 8e in
spectie te Deventer, waarna de vrjje oefenin
gen onder leiding van den heer v. d. Werf uit
Heerenveen begonnen. Zjj werden door duizen
den gadegeslagen en verliepen in de beste orde.
Om drie uur werd m-t de uitvoering der
«xtra-nummers als grensslagbal, Duitsche drie
sprong, spel, Tremplinpaard, staafoefeningen
enz., enz., een aanvang gemaakt. Bovendien
werd er gekaatst door den Ned. Kaatsbond,
aan de rek gewerkt door de Gymnastiekver-
eeniging „Leeuwarden” athletiekuitgevoerdldoor
Thalia” te Leeuwarden, gekorfbald door
„Friso” te Leeuwarden en vrije oefeningen
vertoond door de Leeuwarder Turnbond.
Het weer hield zich vrjj goed. Deze demon
stratie mag dan ook als uitnemend geslaagd
worden beschouwd.
Verechijnt
DINSDAGS en VRIJDAGSAVONDS
Uitgevers
ioxx Telefooa No. 150.
Volaana voorwaarden overeengekomen met de Hollandsohs Algemeene Verse» 7000
kerlsgs-Bank ta Schiedam rijn onze Abonné’e verzekerd tegen ongelukken voor «VVv lang
fabriaksverpakki ngv.
Arnhem, eind Juni 1921.
XXII.
Onze laatste dag!
’t Zag er al direct naar uit, dat er op dezen
dag niet veel van ons eierzoeken zou komen.
Midden in den nacht had ik herhaaldelijk ge
klop gehoord en toen Fokke ons in den ochtend-
schemer wekte, bleek het dat wij bezoek hadden
gekregen.
Naast ons lag een bootje met twee mannen;
zij vertelden dat ze in den nacht hier reeds
heen geroeid waren en den tijd hadden zoek
gebracht met pijpjesrooken.
Het geluid was veroorzaakt door het herhaal
delijk uitkloppen van hunne pijpen tegen de boot.
Van alle kanten kwamen thans vaartuigen op
zetten; vrachtscheepjes, pramen, bootjes met en
zonder aanhangmotor, schouwen en wat al niet
meer.
En allen zetten hunne menschelijke lading aan
wal, die direct „in den slag” het land begon af
te loopen. Soms zelfs zagen we ’n heele familie
Abonnementper jau f 2.50 fr. p.
post f 3.60. Buitenland f8.—alles
bij vooruitbetaling. Lom Noa. 5 et.
Ad verten tién 10 ct. p. regel. Inge
zonden Mededeelingen dubbel tarief, bij
Abonnement belangrijke korting
Kleine Adv. kunnen ingezonden wor
den op den dag der uitgifte, tot 10 uur
bij levens- 700 gld. ingeval van over- (CA gld. bij verlies van 7C gld. bij verlies CA gld. bij verlies van JC gld. bij verlies
ige Invaliditeit. *uu lijden binnen 80 d. 'vu eén hand, voet ol oog lv van een duim, vu een wijsvinger. van een vinger
te worden; als de twee mannen, die daar-'en kom daarna wederom tot mij. Ik zal u
i J’- 1 1.1 M
langstellend luisterend naar wat hierbinnen
geschiedde, dat hij mij niet eens hoorde aan
komen!”
Hoe handig was hier waarheid en fantasie
dooréén gemengd! Mocht Graaf de Ville
miers mij de eer hebben aangedaan, mij ook
zijnerzijds onder observatie te nemen, hij
zou moeten bekennen, dat wat de oude
tooneel-directeur vertelde, volkomen in
overeenstemming was met de feiten. Maar
waartoe de geheele comedie diende, begreep
ik in de verste verte niet.
„Het schijnt, dat u nieuwsgieriger is dan
goed is voor uwe gezondheid,” zei de Graaf
op drogen toon, zich daarbij tot mij rich
tende. „Hebt u inderdaad iets gehoord van
wat hier in de kamer is afgehandeld?”
„Dat is onmogelijk!” viel M. Duval hier
haastig in. „Ik zag hem zijn plaats innemen
en hij stond hoogstens ’n minuut met zijn
oor tegen de deur aan.”
„Gelukkig!Voor hèm!” zeide de Graaf
veelbeteekenend. „Intusschen begrijp ik
niet,” vervolgde hij, zich in het bizonder tot
Duval richtende, „hoe zóó iets mogelijk is,
die naast mij stond en mij de hand op den „Vermoedelijk ben ik het slachtoffer
schouder had gelegd. „Den heelen avond al een -
is mij het vreemde gedrag van M. Gros op- spijt mij en wij zullen alles in het werk
gevallen. Met zijn vrouw is hij van het eene moeten stellen
einde van de zaal naar het andere geslen-;ien!
terd, voortdurend de aanwezige gasten ob- i
serveerend en beluisterend. Slechts nu en de’ Graaf op scherpen toon
dan namen zij blijkbaar voor de leus!
aan het spel deel. Een paar maal heb ik hem
met anderen fluisterende woorden zien wis
selen. Daarop heeft hij zijn vrouw in een
