GRIEP
WESTERHOF’s
KOFFIE.
35 ct.
40
55
I
■ittanM
5 pot.
No. 1
Java
Preanger
Ruitenboer
Karpetten, fiordiinstof, Bedden, Dekens, Witte- en Bonte
Confectie, Jaegerbaai, Flanel enz.
WESTERHOF’s
THEE.
Prijzen per ons i
BLOEDARMOEDE
hebben vele kinderen. Gebruikt
onechadelijken plantenfosfor en
zij zullen genezen. Vraagt uwen
apotheker of drogist het meest
geconcentreerde foeformiddel
OPRUIMING
P H YTINE
1
I
De Nationale Bankvereeniging
IIIXBI^KOOP
MEUBELFABRIEK
Prijzen p. half pond
Nieuwstijdingen.
BUITENLAND.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Pandbrieven
Tfe TJERKSTRA. Kruizebroederstraat 26.
Broken Pecco
17
20
Pecco
24
Roodzak
28
No. 3
36
China Souchon
40
Imperial Pecco
i
Officieel 0'pii dor Gemeente lost
Brandenburgh, Boschma Co
BEZOEKT OUST ZE)
annex SHEERER COURANT en WYMBRITSERADEEL
jwtfSmnI
„NEDERLAND”
97 pCt.
Woense£»$ I Febhuari 1822
38a Jaargang
Ba. 38
3Rlig
onmq
V
V.
STELT VERKRIJGBAAR
TE SNEEK
NOG VELE KOOPJES IN
6, 7 en 8 FEBRUARI 1922
10 uj,
-
OPWEKKEND
•f».l fr
i
W
7C old. by Tsrliea £G
I v van can duim, v v
Volgens voorwaurden overeengekomen met do Holiandfich^ Asg»Ki«s>«« Veras» ?00ü
Snhlsdwm siin onse Abonné’e vnraekerd tenen ongelukken voor AUUU Urn
7C gid. by verilea
van een vinger
®ntel»ö»m siin onze Abonné's verzekerd tegen ongelukken voor
i
k'v
A
M
Het dal des doods.
fera»
Hypotheekbank voor Nederland
F;
i
FEUILLETON.
(Nadrnk verbode n.)
2)
de
geest. Natuurlijk gelooft u er niets van. Ik
ijt,
hd
Een
j Zij glimlachte bij die vraag. „Ja, dat wel,
BOEK- en STEENDRUK VISITEKAARTEN
BRANDENBURGH, BOSCHMA Co., Sneek
gid. by verlies van
een wijsvinger.
lijk van!
gegeten!
arer km-
en manl
-r opg
mr
nd
ieh is
lienwe
graaf.
ver
ier in
door
ETHEL M. DELL.
VdïtiühijnÉ
DINSDAGS on VRIJDAGSAVONDSK
Uitgsvöïs
Sssik Telef&o» No. 150.
stervende boeren, hunne vrouwen en kinderen
redding kunnen brengen.
Het Nederlandse!) Nansen Comité,
J. F. NIERMEYER,
Hoogleeraar aan de Universiteit te Utrecht,
Voorzitter.
D. HUD1G,
Directeur der Kon. Ned. Stoomvaart Mij.,
Secretaris.
wist
alle
och
Ik
oen
leid
Mrs.
ler-
dat
Ind
en,
nad
ik
e ble-
m aan
Dini-
BQhtes
Staten,
ver
nis zal
digtte
viagi-
XX W»
i®as
nmsisBmraiii
t bereikf
Hen van
rny, .dal
he hulp-
De reizen van de Koningin.
Aan het Nederlandse!) Correspondentie-bureau
i’n Den Haag wordt gemeld, dat de plannen van
de Koningin voor den zomer nog volstrekt niet
vaststaan, en dat ieder bericht omtrent reisplan
nen van H. M. geheel voorbarig is.
VAN OE.
3N»|
een groote bijl om gaten in het ijs te kappen,
en een slede vol netten met een lange lat om
deze netten onder het ijs te steken, onze kust
zien verlaten, om hun koud en gevaarlijk bedrijf
uit te oefenen. De vangst is gelukkig beter dan
dé vorige winter, de visch mooi van stuk en de
prijs goed. Heden werd hier 200 K.G. spiering
aangevoerd, waarvoor 30 ets. per K.G. werd
besomd.
JORWERD, 30 Jan. De hardrijderij van leden
met dames, uitgeschreven door onze ijsclub is.
ondanks den dooi, uitstekend geslaagd. In de
eerste klasse, leden tot 35 jaar, dongen 14 paren
naar de uitgeloofde prijzen (luxe voorwerpen)
en werden winnaars: F. Jacobsma en Gerritje
Faber, terwijl de premie ten deel viel aan H.
Kundersma en Sj. v. d. WerfBijlsma. Voor
de tweede klasse, oudere leden, hadden zich 7
paren aangemeld, waarvan prijswinnaars wer
den: A. Douma en G. HoekstraHoekstra en
premiewinnaars G. D. Siesling en Jeltje v. d
Vegt. De prijsuitdeeling was gezellig en een op
gewekt bal het slot.
t.iat 2(J(I H
halen B
artleu nSI
nd noo-B
tie
Hl.
én
ld
F'J
mijne brengen?” vroeg zij met een
onwillekeurigen zucht.
Als voorbehoedmiddel wordt geprezen: Vul
een glas halfvol met warm water en roer
daarin een eetlepel ABDIJSIROOP. Hiermede
vijf maal daags goed gorgelen.
J. A. HUIZINGA Weatersingel 2—6 GRONINGEN.
Verplichte jaark uitlating van vie? pCt.
Bekomen tot de beleggingsfondsen der
Rij kepos tspaarba nk.
naar zijn handen, die vlug de kaarten in ge
heimzinnige hoopjes op het tafeltje legden.
Er volgde een oogenblik van stilte,
waarna hij weer op zijn temerigen, onver
schilligen toon, begon.
„Zoudt u mij uw voornaam willen zeggen?
Het is voor het spel beslist noodig, anders
zou ik het u natuurlijk niet vragen.”
„Ik heet Anne,” zeide zij.
Het lawaai beneden hen was minder ge
worden, wat haar eènige kalmte scheen te
geven. De spanning was uit haar houding
verdwenen. Zij zat met haar kin in de hand.
Mooi was zij volstrekt niet, maar toch be
zat zij die onbeschrijflijke bekoring, welke
steeds een aantrekkingskracht uitoefent. Er
was in iedere beweging van haar een vor
stelijke gratie, die haar dadelijk deed op
vallen, ofschoon zij in het geheel geen moeite
deed de aandacht te trekken. Op haar gelaat
Zij keek hem eenigszins verbaasd aan.
„Wat bedoelt u?”
Hij leunde wat over de tafel heen. „U weet
wat een verdoovend middel uitwerkt, niet
waar? Het verzacht de pijnen wat. Nu, een
beetje humbug werkt hetzelfde uit voor den
geest. Natuurlijk gelooft u er niets van. Ik
zelf trouwens ook niet. Maar een mensch lag een trek van onuitsprekelijke moeheid,
kan toch niet altijd in dien verschrikkelij-
ken afgrond van scepticisme blijven staren.
Er moet toch ook een beetje romantiek in
het leven zijn.”
Abonnementpe? ja»r f 2.50 fr. p.
poat f 3.60. Buitenland f8.alle»
bij vooruitbetaling. Loase No». 5 et.
Advertentl&n10 ot. p. regel. In ge
zonden M.èdedaelingen dubbel tarief, bij
Abonnement belangrijke korting
Kleine Adv. kunnen ingezonden wor
den cp den dag dar uitgifte, tot 10 uur.
SCHOTERLAND, 30 Jan. Om in de groote
werkeloosheid onder de arbeiders in deze ge
meente te voorzien zal zoo spoedig mogelijk met
der uitgebreide grondwerken in den Veenpolder
te Delfstrahüizen worden begonnen. Dit werk is
opgedragen aan den aannemer G. W. Boltje te
Heerenveen, onder voorwAarde, dat alleen arbei
ders uit deze gemeente uit één gezin niet
meer dan één in dienst genomen worden.
LEMMER, 30 Jan. Nu onze visschers niet ter
vischvangst kunnen uitzeilen, doordat onze ha
ven door het ijs gesloten is, zijn ze weer met
het spieringvisschen onder het ijs in zee begon
nen. 's Morgens zeer vroeg, wanneer het nog
donker is en een rustig burger nog aan geen
opstaan denkt, kan men hen, gewapend met
k-. 5 et.
i.-f, bij
'■VOb
i «silin
h -
toon afgeworpen als was het een kleding
stuk. „Zeg het,” drong hij aan.
Zij stond op de drempel als iemand, die
in tweestrijd verkeerde. „En als ik nu eens
niet vrij was?”
Hij lachte. „Daar is wel een middel voor
te vinden, zou ik denken. En bovendien de
Koningin kan geen kwaad doen. Wees geen
slavin van de groote godin Conventie. Zij
is zoo afschuwelijk vervelend.”
Zijn donker-vurige oogen glimlachten
haar vrijmoedig toe. Het was duidelijk, dat
hij niet veel tijd verspilde vóór het altaar der
godheid, die hij verfoeide. Maar ondanks
al het bezielende, dat erin lag, bleven zij
toch iets charmeerends houden. Zij aarzelde
nog even en was verloren.
„Nu, waar zullen we heengaan?”
„Ik weet een heerlijk piekje, waar we kun
nen zitten, indien Uwe Majesteit zich wil
vervaardigen met mij mee te gaan, een
hoekje, waar men kan zien, zonder gezien
te worden. Dat is altijd een voordeeltje, niet
waar?”
„U schijnt hier goed thuis te zijn,” merkte
zij op, terwijl zij willoos toeliet, dat hij haar
in triomf meevoerde.
Hij glimlachte veelbeteekenend.
voorzichtig generaal neemt altijd zijn terrein
op.” zeide hij. (Wordt v<
Het Duitsche antwoord op de vragen van de
Commissie van Herstel is gepubliceerd en zou
hier gedeeltelijk zijn opgenomen, wanneer we ’t
niet van meer dringend belang achtten deze
ruimte af te staan voor het beroep op alle
regeeringen dezer dagen door het Nederlandse!)
Nansen-Comité gedaan om toch maatregelen te
nemen om de nood in Rusland eenigszins te
verlichten. Noodig is dat! Men leze voor men de
open brief leest eerst eens het volgend stukje,
aan de Russische Iswestia ontleend:
Hoe verschrikkelijk de berichten ook zijn, die
dooi de buitenlandsche hulporganisaties en door
leden van het Nansen-comité uit Rusland gezon
den worden over de ellende in de Russische hon-
gergebieden, zoo schijnen deze schilderingen
nog niet eens de afschuwelijke verschrikkingen
nabij te komen, van den toestand in de afgelegen
gebieden van Oost-Rusland. Tot de zwaarst ge
troffen gebieden behooren de districten van Poe-
gatsjef en Boezoeloek in het gouvernement Sa
mara. De bolsjewiek Chochiof heeft dit „Dal des
Doods", zooals het genoemd wordt bezocht en
geeft in de Iswestia verslag van zijn bezoek.
Zelfs de reeds ellendige voeding met allerlei
onverteerbare surrogaten is niet kunnen voort
gaan, daar de sneeuw de wortels en kruiden in
de bosschen bedekt en voor de menschen onbe
reikbaar gemaakt heeft. Gevallen paarden en
honden geiden als lekkere beetjes, die zeer zeld
zaam geworden zijn.
Bij dozijnen liggen de lijken der verhongerden
langs de straten en in de graven. Hoe het er
in de afgelegen dorpen uitziet, weet niemand,
daar het bij gebrek aan paarden onmogelijk is
er door te dringen. Het wordt waarschijnlijk
geacht, dat daar sedert lang alle leven uitge
storven is,
Chochiof heeft verder op zijn reis vastgesteld,
dat de gevallen van kannibalisme in den laatsten
tijd op schrikbarende wijze toegenomen zijn. In
het dorp Moksja heeft een vrouw haar aan hon
gerdood gestorven dochter gedeeltelijk opge
geten. In het dorp Blagodarof en het district
Boezoeloek hebben drie families, door wilden
honger gedreven, het lijk van een pas gestorven
dertienjarige!) jongen, eerst geopend, de inge
wanden er uit genomen en na oppervlakkige rei
niging rauw opgegeten. Tengevolge van het
eten van dit menschenvleesch is een der vrou-
dat it aan mij zult denken, wannee’r u uw
levensdoel bereikt hebt. Ik zou de gunst
van Uw Majesteit zeer op prijs stellen.”
,,lk zal u een plaatsje aan het hof geven
als nar der Koningin.”
Hij keek haar scherp aan, ving haar glim
lach op en boog piechtstadig. „Uwe Majes-
teits meest-nederige dienaar,” antwoordde
hij; „ik aanvaard mijn betrekking van af de
zen dag. U zult mijn kap en bellen vooraan
in het gedrang zien, wanneer u uitrijdt, om
gekroond te worden.”
„Is u er zoo zeker van, dat er een kroning'
zijn zal?”
„Dat spreekt vanzelf,” antwoordde hij met
een vaste overtuiging in zijn stem.
„Zelfs indien ik al getrouwd mochUzijn?”
Hij fronste zijn wenkbrauwen. „Zoo?”
teemde hij. „Ja, dat maakt de zaak ingewik
kelder! Tóch” hij keek weer in de kaar
ten. „Het lijkt vrij zeker. Zat die rakker van
een boer er niet tusschen, dan zou ik zeggen,
dat het beslist zeker was. Hij komt tusschen
den Koning en het hart, ziet u. Als ik u was,
zou ik niet te intiem met hem zijn.”
Nog steeds glimlachend, stond zij op. „Ik
beloof u, dat ik hem op een eerbiedigen af
stand zal houden. Goedenavond.”
„Wat, gaat u nu? Laat mij met u mede
gaan. Ik heb haast niets anders te doen.”
Hij schoof de kaarten weer bij elkaar en
sprong op. „Waar mag-ik u brengen? Wilt
u misschien het een of ander gebruiken?”
j Zij nam zijn arm, dien hij haar aanbood,
aan, doch, wilde niet naar de buffetten.
de kaarten staren. „Ja", zeide hij, „ik zie1 „Zullen we naar de balzaal gaan? Onge-
- u (jen volgenden dans bespro-
UO ViÜI
ers va»!
d.tarbg
1, neox-l
oor del
bd w»3t-I
|vB*geM|
I thacjl
list bpl
bbt zaflj
l'.d DRt I
wo. dt, I
n va» I
Maai» I
u rol«j
r £>*al
tar-’N
'n het I
m voorl
ken?”
„U?” vroeg hij-nieuwsgierig.
„Dat is de quaestie niet,” antwoordde zij.
„Juist wel. Daar draait alles om. Zeg, dat
u den volgenden dans niet besproken hebt!”
Zijn manier van spreken kreeg nu iets jon-
gensachtigs-vurigs. Hij had zijn temerigen
wen gestorven; haar lijk is desniettemin opge
geten. Van het lijk van .een anderen knaap, in
hetzelfde dorp gestorven, bleken bij opgraving
uit een massa-graf hoofd en beenen verdwenen
te zijn; desniettemin werd ook nog de romp
door hongerenden weggóhaald en in hun hutten
opgegeten.
Al deze gevallen van kannibalisme, zoo zegt
nog Chochiof, zijn door het hulpcomité van het
dorp vastgesteld en een proccs-verbaal ervan
is naar de hoofdafdeeling van het district ver
zonden en de schrijver eindigt met te zeggeti,
dat in het voorjaar de ter beschikkingstelling
van zaaikoren voor deze streek wel overbodig
zal zijn, daar er daar dan niemand meer zijn zal,
in staat om het land te bebouwen.
Nu de open brief.
Aan de Regeeringen der Staten van
Europa, van Romaansch Amerika, der
Britsche Dominions en van Japan. j
Het Nederlandsch Nansen Comité komt tot U
met het verzoek, Uwe krachten te willen ver-
eenigen om de beschaafde menschheid te bren
gen tot de vervulling van den allereersten plicht,
die op haar rust. Dit comité heeft ten doel zijn
stem te voegen bij die van hen, die U vragen
Uw volle aandeel te nemen in de redding der in
Rusland verhongerende millioenen. Elke journa
list, die uit het hongergebied terugkomt, spreekt
als zijn overtuiging uit, dat daar het grootste
deel der bevolking vari een reusachtig gebied
moet sterven, indien niet onmiddellijk de regee
ringen voldoende gelden beschikbaar stellen
voor het aankoopen van 't graan, dat in Europa
te koop is. Honderdduizenden zijn al gestorven.
Reeds sedert Augustus heeft Dr. Fridtjof Nan
sen niet opgehouUen ons toe te roepen, dat ge
beuren ging wat zich nu voltrekt. Reeds in Au
gustus is Europa opgeschrikt door de gruwe
lijke mededeelingen van den Times-correspon-
dent, Bechhofer, die het kenmerk droegen.der
waarachtigheid.
En thans is Nansen opnieuw in het honger-
land geweest en heeft gezien hoe de dood steeds
verder om zich grijpt. Daarnaast staat uit den
jongsten tijd de npodkreet van Sir Philip Oibbs.
Dit mag zoo niet langer voortgaan. Tot dus
verre hebt gij geweigerd in voldoende mate te
helpen, voordat de Regeering van Rusland be
willigd had in Uwe voorwaarden. Aan de meeste
dier voorwaarden is thans voldaan en nog ont
houdt gij U. Sommigen Uwer verontschuldigen
zich door hun eigen moeilijkheden en zeker zijn
deze in eenige gevallen'zeer groot en nergens
zijn zij afwezig. Maar wij komen tot U op een
oogenblik, waarop sommige staten, die het
zwaarst gebukt gaan onder geldelijke lasten,
deze voor de naaste toekomst ten deele van zich
zien afgenomen door de besluiten van Washing
ton.
De Regeering der Verenigde Staten van
Amerika heeft reeds het voorbeeld gegeven. Zij
heeft een crediet van twintig millioen dollar be
willigd. Europa moet dat voorbeeld onmiddellijk
volgen. Evengoed als wij weet gij, dat het niet
aangaat ons langer te verschuilen achter tekort
komingen en verzuimen der Sovjet Regeering,
die, naar het getuigenis van alle helpers, in deze
zaken doet wat zij kan. Beter dan wij weet gij
dat de grootste ramp voor Europa de totale in
eenstorting van Rusland zal zijn, welke volgen
moet wanneer de hongerdood der millioenen niet
wordt voorkomen.
Wij ontleenen het recht tot U te spreken aan
den allereersten plicht der menschelijkheid. De
gedachten, dat onze kinderen en kindskinderen
nog meer schande over dit geslacht zullen spre
ken is onverdiagelijk.
''Waiuieer wij ons wenden tot de Regeeringen,
dan b^rijpen wij daarin de volksvertegenwoor
diging, wier verantwoordelijkheid even groot
is als die van staatshoofden en ministers. Gij,
volksvertegenwoordigers, behoort de uitvoeren
de machten van Uw land aan te sporen tot de
eenige daad, die noodig is: onmiddellijk de mil-
liowten beschikbaar te stellen, die alleen de arme
bij levans- 1AA gld. iugswl »azi otrar- giet bij verlies ven
ige Inv&liditeH. iuv ÜJden binnen 80 d. «vv één hand, voet oi o»g
„Neen,” zeide hij, zonder zijn oogen op te
slaan. „Óp dit oogenblik is u nog nergens
dol op. Maar dat zal wel gauw komen.”
„Dat lijkt me niet zeer waarschijnlijk.”
„En toch is het zoo.” Hij manoeuvreerde
vlug met de kaarten met zijn eene hand. „Uw
oogen zijn nog niet geopend. Ik zie een op
windenden tijd voor u komen. Eerst zult u
ziek worden. En- heel lang zal dat niet uit
blijven.”
„Ik ben nog nooit ziek geweest,” zeide zij.
„Niet? Dat zal dan een beproeving voor
u zijn, ik hoop niet al te ernstig. Wordt u
zenuwachtig?”
„In het minst niet.”
„Ha, dat is goed, want hier komt Ruiten-
koning. Hij heef.t een ernstige liefde voor u
opgevat, en indien u iets van een hart hebt,
wat ik niet uit kan maken, dan moet u de
Koningin worden. Neen, hier komt de Boer
vervloekte onbeschaamdde kerel! en
bij Jupiter, waarachtig, gevolgd door het
ontbrekende hart. Ik ben erg blij, dat u er
ten minste een hebt, ook al staat de Koning
er buiten. Het schijnt, dat u eenige moeilijk
heden met den Boer zult hebben. Neem u
dus voor hem in acht.” Hij keek haar even
aan. „Neem u voor hem in acht,” herhaalde
Zonder veel belangstelling bleef zij naar j hij met nadruk. „Het is een gevaarlijke deug-
:m kijken. De dansmuziek naderde de T''-u
Hij’maakte een buiging voor haar. „Alsfinale. Het geroezemoes van stemmen had
u het mij toestaan wilt.” j opgehouden. Blijkbaar waren velen met dan-
„Om uw verveling te verdrijven?” opperde sen uitgescheiden.
zij glimlachend. I Plotseling begon hij weer te spreken.
„En de uwe,” glimlachte hij, de kaarten„Houdt u van diamanten?”
npnemend, terug
„Hoe oud is u?” vroeg hij.
„Vijf-en-twintig.”
Hij keek haar aan.
„Ja, vijf-en-twintig,” herhaalde zij. „Van-
1 d o er hon ilz vit n f i rr fVAWAfflpn
V* VK a k v ai a vu bTvaaawa vx -v
oogen. De ernst was nog in de hare. Hij keek haar een paar seconden strak
zachten, i
I hei
Zij keek hem recht in zijn uitdagende daag ben ik vijf-en-twintig geworden.”
2Hij keek haar een paar seconden strak
”Dus u wilt een beetje romantiek in hetaan, keerde dan weer tot zijn kaarten terug.
niet. De Koning is de man voor u.”
Zij luisterde naar zijn waarschuwing met
het haar eigen flauwe glimlachje, dat haar
gelaat verzachtte, maar nooit tot haar oogen
scheen te komen.
Eenige seconden bleef hij zwijgend naar
(4a4**«*am In” rraAfAa Viil ilz
een oowindenden toekomst voor u. Ik hoop
