T
i.
T. R. TJERKSTRA,
Kruizebroederstraat 26.
Ruitenboer
J
s
WESTERHOF’s
THEE.
„LEEUWENBURG”
h
Brandenburgb, Bosdima Co
De Nationale Bankvereeniging
GESTREEPTE PANTALON
1
MODERNE JAQUET en VEST
Officieel Orgaan der Semsente SneeL
Uitgemaakt
5 pCt* Pandbrieven
E
Woensdag 3'Wlei 1822
88s Jaargssg
N ieuwstijdingen
RECLAME KOLOM.
BUITENLAND.
t.
18
Pecco
20
Roodzak
24
No. 3
28
China Souchon
36
Imperial Pecco
40
P
97 pCte
Prijren per o»s i
Broken Pecco
V.%V.W.V.V.W
62
koHs$s<4taftfr t« Sohteti&m etjo onze Aboxmé’a verzekerd tegen ongelukken voor
I
waarnemen
Hypotheekbank voor Nederland
ke
;e-
ami
5
FEUILLETON
„Telt
5
(Nadruk verboden.)
HOOFDSTUK XIV.
Een groot ding.
zeide hij,
kon helpen,” zeide zij eindelijk.
Wordt vervolgd.
Verplichte jaarl. uitloiing van vier pCt
Behooren tot de beleggingsfondsen der
Rijkspostspaarbank.
gld. Ingeval van over
lijden binnen 80 d.
MET
door
ETHEL M. DELL.
Ver schijnt
DINSDAG» en VRIJDAGSAVONDS
Uitgever»
Smuk Telefooa No. 450.
is he*, dat er geen betere PEPERMUNT
bestaat, dan de beroemde, zuivere
medicinale
Vra’gt dus uwen winkelier DAT merk.
Ook voor kinderen
zijn Foster’s Maagpillen het ideale laxeermiddel,
gemakkelijk in te nemen en aangenaam van
smaak. Prijs f 0.65 per flacon, alom verkrijgbaar.
„Neen,” antwoordde hij, „u zult ze niet
vergeten. Het zou me zelfs niet verwonderen
dat u voor hen bidt. Ik weet zeker, dat u ge-
loovig bent.” Er klonk meer onderdrukte
wanhoop dan ironie in zijn stem. „Maar zal
dat helpen, wanneer u niet eens weet, waar
voor u bidden moet?”
Hij stond op en verwijderde zich van haar
met den geruischloozen stap, die zooveel
leek op het sluipen van een wild dier.
Anne lag zwijgend naar hem te kijken.
Haar onzekerheid omtrent hem was reeds
lang verdwenen. Hoewel ze nog maar heel
Abonaeme&tperj&ar f2.50 fr. p.
pcsl f 3.60. Buitenland f8,—, alles
bij vooruitbetaling. Losse Nee. 5 et.
Advertentièa 10 ot. p. regel. In ge
zonden Mededelingen dubbel tarief, bij
AböBnement belangrijke, korting
Kleine Adv. kunne» ingezonden wor
den op den dag der uitgifte, tot 10 nor.
Genua.
De toestand is nog altijd dezelfde, er zit
weinig schot in de onderhandelingen. Het
antwoord van de geallieerden aan Rusland
is nog niet verschenen. De Russen worden
al ongeduldig en vragen in een brief spoe
dig antwoord, terwijl zij er de nadruk op
leggen dat zij vooral hechten aan crediet-
verleening.
Frankrijk zal daar echter niet aan mee
doen, daar het medegedeeld heeft zijn mid
delen voor de eigen herbouw te moeten ge
bruiken. Ook blijft Frankrijk vast houden
aan erkenning door de Russen der oorlogs
schaden, waarin Engeland concessies wil
doen. De kleinere geallieerden: Tsjecho-
Slowakije vooraan hebben nu getracht het
Engelsche en het Rransche standpunt te ver
zoenen, o.a. zou voorgesteld worden dat
Engeland zijne vorderingen op Frankrijk
met zooveel vermindert als laatstgenoemd
land aan Rusland kwijt scheldt.
De Franschman Barthou is intusschen
naar Parijs gegaan om eens met het Fran-
sche ministerie te overleggen. Welke bood
schap zal hij vandaar mee terug brengen?
Huurweigering.
De huurders van een der bouwvereni
gingen tot bevordering van den bouw van
werkmanswoningen te Leiden, die tengevolge
van de weigering van den Minister om de
tot dusver genoten toeslag te bestendigen,
aanzienlijk in den huurprijs werden ver
hoogd, hebben in een drukbezochte protest-
vergadering besloten met 1 Mei den ver
hoogde huur niet te betalen.
De Kinderrechter.
Het plan bestaat de wet op den kinder
rechter en de onder-toezichtstelling van
minderjarigen met 1 September in werking
te doen treden.
De Paus over de eenheid der Nederlandsche
Katholieken.
Naar de „Tijd.” verneemt, is gedurende
de audiëntie, door den paus aan den aarts
bisschop van Utrecht j.l. Maandag ten Va-
ticane verleend, ook de dreigende verdeeld
heid in de R. K. Staatspartij ter sprake ge
komen.
De Paus betuigde hierbij, steeds alle ver
deeldheid van katholieken in het openbare
leven te betreuren. Tijdens zijn carrière had
de Paus de treurige gevolgen van verdeeFd-
dientengevolge des te meer op haar quh-
vive. Zij had zich vast voorgenomen te zor
gen, dat zij Bertie in de eerste maanden
niet alleen zou ontmoeten. Zijn aandringen
dien avond op Baronmead had haar pijnlijk
gewond. Zij was vreeselijk bang voor wat
hij zich gedwongen zou voelen tegen haar
te zeggen, was bijna angstig alleen bij het
denkbeeld van een verklaring, want dat hij
alleen verontschuldigingen maken zou, was
ondenkbaar. Het was makkelijker voor haar
om hun prettigen vriendschappelijken om
gang op te geven, ofschoon dat op zichzelf
toch werkelijk niet gemakkelijk was, en al
leen door een uiterste krachtsinspanning
kon zij het gevoel, dat zij daardoor veel ver
loor, op den achtergrond dringen.
Zij was vast besloten, dat zij hem hun
vroeger zoo prettigen omgang zou doen op
geven. Zij was nu bijna volwassen, zeide zij,
en een dergelijke intieme omgang kon ver
keerd uitgelegd worden.
In dit moeilijke geval vroeg zij aan nie
mand raad. Haar vader ging te veel in zijn
studie en in zijn overpeinzingen op, om haar
te kunnen raden, ja zelfs om te kunnen be
seffen, dat zij raad noodig had. Trouwens
Dot was haar heêle leven haar eigen weg
gegaan. Haar jonge gezonde geest was niet
gewend om te worstelen met problemen,
maar daarom wanhoopte zij niet. Zij nam
zich beslist voor om dit zoo goed als zij kon
uit te vechten, door van haar talrijke huis
houdelijke plichten een barrière op te rich
ten, die zelfs den meest vermetelen ridder
zou ontmoedigen.
TE SNEEK
STELT VERKRIJGBAAR
„Ik hoop van tijd tot tijd op Baronmead te
komen,” antwoordde zij kalm. „Maar u
zoudt mij een groot genoegen doen, als u
niet meer bij mij kwam.”
Hij keek haar aan met een blik, die nu
onnaspeurlijk geworden was. „Ik zal niet
komen tegen uw wil,” zeide hij.
„Dank je,” antwoordde zij eenvoudig.
Én zoo verliet hij haar.
IC flirt. bij verUe»
*3 van een vinger
hebben?”
Zij hoorde hem vastberaden aan.
plicht dan niet mee?” vroeg ze.
Hij maakte een ongeduldige beweging en
wilde iets zeggen, doch zij belette het hem.
„Neen, schimp niet op plicht! O, ik weet
heel goed, jouw geloofsbelijdenis is genot en
pret, maar het najagen van genot maakt ons
ten. slotte ook niet gelukkig.”
„Wie verlangt nu naar genot en pret?”
vroeg Nap heftig. „Dat zijn alleen maar ver-
doovende middeltjes, wanneer het leven on
dragelijk wordt. Op dezelfde manier ge
bruikt u plicht. Maar wat wij beiden noodig
hebben, waar wij beiden naar snakken en
smachten, dat is het leven. Wie bekommert
er zich om, of dat met pijn en smart ge
paard gaat. Ik niet en u niet. En toch blijven
we ons in slaap wiegen en bedotten met die
ouderwetsche middeltjes, terwijl we de ge-
heele wereld voor ons hebben. O, we zijn
dwazen!” Zijn stem klonk woest-hartstoch-
telijk. Hij zwaaide zijn armen uit, als wor
stelde hij met iets. „O, we zijn dwazen.”
Dan hield hij plotseling midden in zijn uit
barsting op, ofschoon zij geen poging ge
daan had hem tot zwijgen te brengen. Haar
rustige blik was geen oogenblik terugge
deinsd voor de zijne. Met het uiterste geduld
had zij naar hem geluisterd. Toch was door
de een of andere ontastbare oorzaak de
woeste droom van zijn verzet tot staan
gebracht.
Er volgde een korte stilte. „Ik vrees, dat
ik vanavond geen erg passend gezelschap
voor beschaafde menschen ben,” zeide hij.
„Ik zal afscheid van u nemen.” Hij hield j te zullen slagen. Dot, die hem dikwijls door
reed, merkte dat meer dan eens op en was
Volgen» voorwanden overeengakomen met <U> HoJIandsoh» Algainssn® Ver*®- 2000 ^00
tanden, doch niets van een glimlach „an- dat ik mij soms afvraag, waarom wij niet
dere dingen te doen.” vluchten, als we te zeer in het nauw gedre-'
„Wat ik ook doe,” zeide zij diep-ernstig, ven worden. Waarom dulden wij alles, ter-
„ik zal mijn vrienden niet vergeten, Nap.” wijl we niets te verliezen en alles te winnen
stukken naar alle richtingen vielen. „Ik heb j vriend voor haar géworden
geleefd,” zeide hij, en er was iets in zijn iets anders dan iedere andere man, dien zij
stem, dat haar medelijden opwekte. „Ik heb vroeger ontmoet had,
denheelen^dagnaar alles gebeten als een'haar thans niet meer. Zij aanvaardde hem,
l overal, waar ik kwam, heb ik het tot een hel
[gemaakt.”
legde
eenigen tijd zwijgend zitten.
IE ft flld. bij rerliea van <7£ gld. bij vwife» Efj gid. bij verliea «an
’v" één hsnd, voet of oog iv van oen (talm, vv wijsvinger.
Voetbal.
L. S. C. speelde Zondag voor de competi
tie te Workum tegen de club van die naam
en verloor met 4—0 goals.
S. V. G. van hier speelde tegen B. V. C.
te Bolsward en won met 31 goals.
Overgangsexamen Rijksnormaallessen.
Bevorderd tot klasse II: A. Posthuma, A.
Schurink, L. Spaanstra en E. Zijlstra.
Tot klasse 111: C. G. Haaitsma, M. Mein-
sma, A. v. d. Hem en G. P. Huitema.
Tot klasse IV: J A. Bakker, J. Roersma en
J. Bos.
Alle leerlingen werden bevorderd.
Onderwijzersexamens.
Geslaagd de dames L. van Abbema en A.
Feenstra beiden van hier.
„Het Groene Kruis”.
Aan het jaarverslag over T921 van de
Provinciale Friesche Vereeniging „Het
Groéne Kruis” is het volgende ontleend:
Het aantal aangesloten vereenigingen ver
meerderde met drie, n.l. „Het Groene Kruis”
te Lemmer, de fèderatie „Achtkarspelen
Noord” en de id. „Weststellingwerf”. Het
aantal aangesloten vereenigingen is nu 128.
Niet-aangesloten zijn de vereenigingen te
Anjum, Knijpe, Paesens en Sneek
De ziekenrijtuigen te Sneek en Heerenveen
zijn door ziekenauto’s vervangen; van beide
is reeds veel gebruik gemaakt.
Zuster van der Leij gaf de eerste serie
lessen aan moeder- en bakercursussen te
Heerenveen, Wolvega, Peperga en Steg-
gerda. De cursus te Heerenveen werd bijge
woond door 106, die te Wolvega door 42,
die te Peperga door 17, die te Steggerda
door 14 leerlingen.
Er werden 16 lessen gegeven en 1 prak
tijkles; aan a.s. bakers werd een extra-les
gegeven.
De tweede serie lessen werden gegeven te
Oosterwolde, Appelscha, Noordwolde en
Oldeberkoop. Respectievelijk namen aan
deze deel 40, 33, 54 en 20 leerlingen.
Evenals het vorige jaar had de praktijk
opleiding weer plaats te Harlingen, onder
leiding van mej. de Vries, kraamverzorg
ster van „Het Groene Kruis”. Uit de cur
sussen zijn dit jaar niet minder dan 25 ba
kers voortgekomen, van wie 21 in 1921 aan
het werk zijn geweest; deze hebben 37 in
terne bakerdiensten verricht, terwijl 4 bo
vendien hulp hebben verieend bij een beval
ling.
Cursussen in ziekenverpleging werden ge
geven door dr. van Albada te Sexbierum
en dr. Audier te Oosterbierum; in beide cur
sussen werd tevens Eerste Hulp onderwe
zen. Verder gaf dr. Mantel te Beers een cur
sus aan oud-leerlingen van de landbouwcur-
sussen en dr. Andela te Bolsward een idem
aan katholieke vrouwen.
Cursussen in Eerste Hulp werden nog ge
geven te Koudum, Dantumawoude, Nieuwe-
brug, Oosthem en Balk, terwijl zuster Hui
zinga te Huizum een cursus gaf in het ver
plegen van zuigelingen.
Van de door het hoofdbestuur uitgegeven
circulaire over rookende schoolkinderen
werd tot nog toe nog weinig gebruik ge
maakt.
In 1921 werden door gebroeders Hoek-
sema te Leeuwarden 309 zendingen van in
kisten gepakte goederen ontsmet; door
Hoeksema en Zn. te Sneek 74.
In 69 van de 128 aangesloten vereenigin
gen wordt thans de t.b.c.-bestrijding uitge
oefend, terwijl in 38 van de 59 vereenigin
gen, die dit niet doen, die bestrijding door
andere, met de bedoelde in verbinding
staande vereenigingen plaats heeft. Zoo ge
schiedt b.v. de t.b.c.-bestrijding te Akkrum,
- - i waarnemen
•en hij hoopte, dat de eenheid onder de Ne-
Er zijnjiu nog slechts enkele wijkverpleeg- derlandsche katholieken alsnog zal bewaard
LXj.v... De aartsbisschop meende
den paus de zekerheid te kunen geven, dat
de grootste kans bestaat, dat de eenheid
niet verstoord zal worden.
Ontploffing op een locomotief.
Een vreeselijk ongeluk heeft Vrijdag in
den vroegen morgen plaats gehad op den
grooten sneltrein LondenManchester.
De „Daily Mail” vertelt, dat toen de trein
dicht bij Cheadlehulme, kort vóór het einde
der reis was gekomen, iets defect raakte
aan de locomotief. Een stuk van de machine
doorboorde de stoompijpen en de ketel
sprong met een geweldigen knal uitelkaar.
Ofschoon staande midden in den koken
den stoom en zelf ernstig gewond, had de
machinist de tegenwoordigheid van geest,
de rem in beweging te brengen, zoodat de
trein weldra stilstond.
De stoker werd toen vermist. Een eind
terug vond men den ongelukkige dood lig
gen, met vreeselijk verminkt hoofd en ver
zengd lichaam.
Nog tijdig gered.
Het motorschip „Sir John Forrest”, dat de
verbinding onderhoudt tusschen de Fidzji-
eilanden in den Stillen Oceaan, heeft op een
reis van Nassavusavu naar Suva 10 meisjes
gered, die een 30-tal uren in een kleine boot
op de open zee hebben rondgezwalkt.
De meisjes, die slechts van 10 tot 16 jaar
oud waren, waren ’s morgens om 6 uur uit
gevaren om sici in te zamelen, een onder-
zeesch product, waarvan men knoopen
maakt. Gewapend met auto-stofbrillen om
beter onder water te kunnen zien de
meisjes duiken namelijk soms onder water
om het begeerde product te vinden spron
gen acht van de tien kinderen overboord,
terwijl twee in de boot de wacht moesten
houden.
Door de warmte bevangen, vielen deze
twee achterblijfsters echter in slaap en dre
ven met haar boot in diep water af. Op dat
oogenblik was de zee kalm, zoodat de twee
kinderen door niets uit hun slaap gewekt
werden. Zij waren reeds 2 a 3 mijl afgedre
ven, vóór de overige meisjes, die op een rif
ijverig bezig waren met sici in te zamelen,
het bemerkten.
Aan terugzwemmen naar de kust om hulp
te halen viel niet te denken. Zonder aarze
ling plonsten de acht meisjes in zee en
zwommen naar de boot. Het was een lange
„rek” en toen zij het vaartuig eindelijk be
reikten, waren drie der meisjes de onmacht
nabij.
Toen zij eenmaal aan boord waren begon
nen zij weder landwaarts te roeien met de
twee kleine riemen, die zij ter harer beschik
king hadden. Doch zij hadden het getij en
den stroom tegen, zoodat zij verder naar
diep water afdreven. Zij verloren echter den
moed niet, maar hielden hardnekkig vol.
Ten slotte viel de duisternis in, toen zij
nog ver van land verwijderd waren. Den
volgenden morgen zaten zij nog aan de rie
men en bevonden zich op eenige mijlen van
het kleine eiland Namena, ten Noorden van
i Koro.
Om 'half 9 ’s morgens kreeg de „Sir John
Forrest” haar in het zicht en weldra waren
ze veilig aan boord van dit vaartuig gebor-
gen. Was de motorboot een uur later geko
men, dan zou de boot waarschijnlijk door
den sterker wordenden golfslag vol water
zijn geloopen en zouden de kinderen, die nu
te zeer uitgeput waren, niet meer in staat
zijn geweest om naar land te zwemmen.
De kinderen werden door de motorboot
naar Sevuka en vandaar naar hun angstige
ouders teruggezonden, die hen allen reeds
verdronken waanden.
23)
Plotseling boog hij zich naar haar toe, u o
zonder er zich om te bekommeren, dat de j weinig van hem begreep, was hij een intieme
stukken naar alle richtingen vielen. „Ik heb i vriend voor haar géworden en ging zij met
vandaag alles behalve in een stralenkrans hem om als zoodanig. Zeker, hij was geheel
geleefd,” zeide hij, en er was iets in zijn iets anders dan iedere andere man, dien zij
stem, dat haar medelijden opwekte. „Ik heb vroeger ontmoet had, doch dat hinderde
den heelen dag naar alles gebeten als eenhaar thans niet meer. Zij aanvaardde hem,
.wild dier. Zelf ben ik in de hel geweest, en zooals hij was.
[overal, waar ik kwam, heb ik het tot een hel I Eindelijk kwam hij terug en ging zitten,
[gemaakt.” j terwijl hij haar, al was het wat bitter, toe-
1 „O, maar waarom?” I'"-
jstak zij hem haar hand toe, als om hem in
wijn moeilijkheden te helpen. Hij nam die, geven, als hij den laatsten avond, dat u hier
legde er r” - - - -
Daar de predikant zijn vrouw verloren
had, had Dot als eenige dochter veel en ve
lerlei te doen, zoodat het voor haar niet
moeilijk was zoo geheel in die bezigheden
op te gaan, dat zij geen tijd over had om
met den leerling van den predikant om te
gaan.
Haar broer was weer naar de universiteit
gegaan en dus had gezegde leerling geen
enkel voorwendsel om nog wat te blijven,
wanneer de lessen afgeloopen waren, of
schoon hij veel dingen verzon, die niet tegen
een nader onderzoek bestand zouden
blijken.
Doch al zijn vindingrijkheid liep op niets
uit. Dot kon ook vindingrijk zijn en zij ont
week hem zoo handig, dat hij na verloop
van een week zijn pogingen opgaf.
Hij liep in die dagen rond met een zekeren
ernst, maar het was niet de ernst van een
overwonnene, doch meer het hardnekkig ge
duld van iemand, die zeker is ten slotte toch
afscheid van u nemen.” Hij hield, te zullen slagen. Dot, die hem dikwijls door
haar hand even vast. „Mag ik u nu en dan het keukenraam nakeek, wanneer hij weg-
eens komen bezoeken.” reed, merkte dat meer dan eens op en was
Oldeboorn en Terhorne door de vereenigingheid onder katholieken kunnen
voor t.b.c.-bestrijding „Utingeradeel”.
sters in Friesland, die niet tegelijk daarmee I kunnen blijven,
de t.b.c. bestrijding beoefenen.
De algemeene vergadering wordt dit jaar
gehouden te Leeuwarden op Woensdag 17
Mei a.s. Op die vergadering zal door den
heer J. H. H. Piccardt, voorzitter van den
Raad van Arbeid te Sneek, een inleiding
worden gehouden overc Samerwerking tus
schen de Raden van Arbeid en de Groene
Krtiis-vereenigingen.
De Vrijheidsbond.
In de te Utrecht gehouden algemeene ver
gadering van den Vrijheidsbond, welke huis
houdelijk was, zijn definitieve candidaten-
lijsten vastgesteld.
Voor de kieskringen Groningen, Leeuwar
den, Assen, Zwolle luidt zij: 1. dr. S. E. B.
Bierenia, Usquert; 2. mr. G. A. Boon, Leeu
warden; 3. mevr. Welmoet Dyserinck,
’s-Gravenhage; 4. U. Huges, Assen; 5. dr.
1. H. J. Vos, Amsterdam; 6. mej. V. C. van
der Meer van Kuffeler, Zwolle; 7. dr. W. G.
van den Berg, Groningen; 8. H. Eisma,
Bolsward; 9. ir. J. Penning, Deventer; 10. E.
H. Ebels, Beerta.
De algemeene lijsten zien er als volgt uit:
Eerste: 1. Abr. Staalman, Amsterdam; 2.
M. van der Hout, NaaldvHjk; 3. B. Niewold,
Amsterdam; 4. S. Postma, Émmen; 5. G. J.
ten Bokhorst, Amsterdam; 6. mevr. A. E.
van Braam HouckgeestSchroot, ’s-Gra
venhage.
Tweede: 1. H. ter Hall, Rijswijk (Z.-H.);
2. dr. G. J. Wygchel, Hilversum; 3. S. J.
Fernandez, ’s-Gravenhage; 4. P. Goedhart,
’s-Gravenhage; 5. J. Joëls, ’s-Gravenhage,
6. J. van Geldern, Boskoop.
Platteland-Partij.
Op de candidatenlijst van de Platteland-
Partij, waarop als no. 1 voorkomt de heer
E. M. Teenstra, is als no. 2 geplaatst de
heer C. Haringbuizen, burgemeester van
Wieringerwaard; de overige candidaten zul
len spoedig worden bekend gemaakt.
Anne zeide niets. Zoo mogelijk wilde zij
lijdenden blik, liet haar hand plotseling los.den dag van morgen. Doch zij voelde, dat hij
„U hebt voor mij gedaan, wat u kondt het toch wist.
doen,” zeide hij. „U heeft mij geleerd de hel, i Zijn volgende woorden bewezen het haar,
waarin ik leef, te haten. Maar u kunt mij er;„U gaat naar het vagevuur,” zeide hij, „en
niet uit redden. U hebt” zij zag even zijn ik ga mijn ondergang tegemoet. Weet u wel,
tanden, doch niets van een glimlach „an- 1 dat ik mij soms afvraag, r.ict
dere dingen te doen.” vluchten, als we te zeer in het nauw gedre-
Half werktuigelijk lachte.
„U zult het uw armen nar zeker wel ver-
„Wat scheelt er aan? Ik wou, dat ik je'niet in uw smaak vallen.”
x.ij vl.nküjk. i Anne zeide niets. Zoo mogelijk wilde zij
Hij richtte zijn hoofd op, zag haar mede- niemand laten merken, hoe zij opzag tegen
r*
9
f
JIEUWE SNEEKER COURANT
annex SNEEKER COURANT bn WYMBRITSERADEEL
dat we in BONTE-CONFECTIE, zooals
DAMES- en KINDERSCHORTEN,
OVERHEMDEN, JONGENSPAKJES.
KRUIPPAKJES enz. een ruime keuze
hebben
.11^1 nvuiwiu uwin iiMo-wva», ...j ■- -o
1 O mnnr wournmO” I-Inl-f uin^lz+ttinr^lUlz I
J
*»v*a*i vwv, vvii, uio mj uvii iciuioicii avunu, ucll U 111C1
zijn voorhoofd op en bleef zool is, geen grapjes maakt. Hij zou veel grapjes
(kunnen maken, heel veel, maar die zouden
liW
II
