WESTERHOF's
Wilhelmina Eietkolen
IIRMA H. van dev MOLEH
37V. d.
No. 1
Java
Preanger 55
Ruitenboer
KOFFIE.
V.S. pepermunt
koopen, dan kunt U de
reis prettig vervolgen.
42'/2
I
i
H
I
I
jHGMAGaïüNEH
EEREN
Brandenburgh,Boschma& Co
i
annex SNEEKER COURANT en WYMBRITSER ABEEL
Prijzen p. half pond:
STOPafstappen
Oificiiil Orgaan dar taanu Smal.
U.'
Nieuwstijdingen,
II November ISO
S9» JaMFfftllf
«o. 12
H»
Kantoor 2e Oosterkade
I
voordeelige Brandstof
- f 2 30 per H. L. -
Jongensbroekjes
geheel gevoerd.
A Jongens-Capes
li\
n
Jongens-Ulsfer
pnrn» ratlné en fbeste
ijlbterstoffeh. Mooie zachte
L’aaoron’ Matpn .^—15 laar
J i®-
ir
<72 gid. blj «erlles 2ft
13 ?an #ea dn.im. 3u
c
J
OOSTERDIJK
M
TELEFOON 53
*en
FEUILLETON.
(Nadruk verboden.)
woordelijkheid aan verbonden alleen een knield gelegen had, ten slotte open ging,ger.
1
per
ten
als
gld. ings»»l »au ovsr
H|d*n bincas 30 d.
gld. bij verlie* van
•en wijsvinger.
i
i
r
e
11
vijf
Zij
len
Engros bij
R. G. VAN SLOOTEN,
Harlingen en de bekende
grossiers.
door
ETHEL M. DELL.
Eerst
ak,.
te;
aar
op,
ak,
ad,
ten
on,
ent
akt
te
am
Irs.
in-
)d-
h'j
ich
ik
ze
dat
■5^
74)
„Mrs. Errol is naar haar kamer gegaan;
zij wilde alleen zijn.”
„Om eens goed uit te huilen, zeker? Het
verstandigste, wat zij doen kan. En hoe is
het met u?”
Met licht bevende lippen glimlachte zij.
„Ik voel mij best, dokter. En ik heb ge-
zegd, dat er voor de lunch gezorgd moet
worden.”
Abonnem^st por jaa? f 2.5G fr. p.
post f 3.60. Buitenland f 8.alles
bij vooruitbetaling. Losse Nos. 5 et.
Advertenties 10 et. p. regel. In ge-
soaden Modsdeeiingen dubbel tarief, bij
Aboaxiement belangrijke korirg
Kleins Adv kannes isgesonden wer
den op dea dag der uitgifte, tot 10 uur.
Hij hield een oogenblik op, legde dan
1 plotseling kalm zijn hand op haar schouder.
„Ik kan een verstandig man zijn,” zeide hij,
„en misschien ook een dwaze gek. U en de
góden moéten tusschen u beslissen. Maar ik
ben oud genoeg, om uw vader te zijn. Dus
wilt u van mij misschien wel wat hooren.
Lady Carfax, hebt u er nooit aan gedacht,
dat er een tijd kan komen en misschien
heel spoedig dat hij zijn hand zal gaan
uitstrekken naar iets, dat u en u alleen,
hem geven kunt”
king nog eens de gelegenheid geboden werd
haar hoekje van de woestijn te veranderen
in een tuin van bloemen en zingende vo
gels.
Verso hgnt
DINSDAGS en VRIJDAGSAVONDS
Uitgever»
Sviik Telefoou No. 150.
Manchester Pakjes
C60
Drab-kieur 4 jaar, V.
40 cent per'rfiaat stijgend.
I
s
i
75 cetn per maat stijgend
In half zware'stof,”donker
beige en grifs.
075
Leeftijd 12 jaar99.'O«
50 cent per riiut stijgen1
HOOFDSTUK IV.
DE BRIEF.
Ongeveer een maand na Lucas Errol’s
operatie kwamen Bertie en zijn jonge vrouw
van hun huwelijksreis thuis en begonnen
aan de sympathieke taak om hun huis in
te richten.
Dot was heelemaal in haar element. De
kleinste bijzonderheden waren voor haar
van het hoogste levensbelang.
„We moeten het gezellig maken,” zeide zij
tot Bertie en Bertie was het volkomen met
haar eens.
Hij had zijn studie in de rechten opgege
ven, daar hij heel goed begreep, dat Lucas
hem heel slecht missen kon, en zijn taak als
secretaris weer opgevat. Hij was inderdaad
Lucas’ rechterhand, en de last, die op hem
drukte, was zeker niet licht. Maar hij droeg
dien opgewekt, want Lucas ging goed voor-
Ik kan geen leven geven. Dat is het werk
der vrouw. En hierin reken ik op u. En ik
geloof niet, dat u mij teleurstellen zult.”
„Ik beloof u, dat ik mijn uiterste best zal
doen,” zeide zij zeer ernstig.
Hij knikte. „Dat geloof ik heel graag.
Maar zelfs in dat geval kunt u niet veel
doen. Het is een ernstig geval, ernstiger dan
ik verwachtte. Ik zeg dat niet om u ongerust
te maken, maar ik vind het toch beter, dat
u het weet. Het zal een verwoede, heftige
strijd zijn en hij zal een heelen steun noodig
hebben. Het kan meer met zich brengen dan
u vermoedt een groot offer misschien.
Maar jullie vrouwen schrikt nooit voor of
fers terug. En, geloof mij, hij is een offer
waard.”
„Hij is het allerbeste waard,” zeide zij
warm.
„Ja, maar u begrijpt me niet geheel,” zei
Hij nam haar eens van het hoofd tot de Capper.
voeten op en zeide dan: „U bent een zeer
merkwaardige vrouw, Lady Carfax.”
„Ik hoop, dat u zich nooit in mij teleur
gesteld zult voelen,” antwoordde ze ernstig.
„Dat hoop ik ook,” zeide hij, „want van
u hangt een heele boel af.”
„Wat bedoelt u?” En haar heldere oogen
keken hem vragend aan.
„Ik bedoelde,” zeide hij, „dat zelfs ik al
leen geen wonderen kan verrichten. Ik kan
het elementaire werk doen. Ik kan snijden,
zagen en naaien ,maar genezen kan ik niet
Zijn moeder bestolen.
Een Amsterdamsche koopvrouw had door
zuinig leven een centje overgehouden: f465,
de spaarpot van ’n goede 25 jaar. Eenigen
tijd geleden heeft de zoon der thans reeds
67-jarige vrouw zijn begeerige vingers uit
gestoken naar het opgespaarde geld, en zich
dat toegeëigend. In een paar dagen had h
't er door gelapt.
De moeder, die al veel verdriet van haar
niet deugende jongen beleefde, klaagde
hem bij de politie aan, en dezer dagen stond
hij voor de rechtbank terecht. Geëischt werd
I ’/2 jaar gevang.
De avonturen der „Deucalion”.
Het Nederlandsche i stoomschip „Deuca
lion” van de Kon. Nederlandsche Stoomboot
Maatschappij, dat tijdens den grooten brand
vóór Smyrna lag, is behouden in de Amster
damsche haven binnengeloopen. De kapitein
de heer Wijdekop, heeft een uitvoerig ver
slag van zijn bevindingen gegeven aan de
directie der Maatschappij, die het „H.bld.”
in de gelegenheid stelde daar een en ander
uit aan te stippen.
Een eenvoudig, wekég opgesmukt verhaal
van een stoeren zeeman is het sobere relaas
van de ellende en smart, welke in de eerste
twee weken van September te Smyrna zijn
geleden.
Al sedert onze aankomt op 31 Augustus
aldus de kapitein, zagen wij een wilde
vlucht, zoowel van het Grieksche leger als
van burgers. De scheepjes, welke de vluchte
lingen vervoerden, werden bestormd; van
een controle was geen sprake. Orde was er
niet. Validen redden zich het eerst, de ge
wonden moesten zich zelf maar helpen. In
den nacht van 8 op 9 September zouden de
Grieksche'autoriteiten de stad verlaten. Van
6 September af waren Hollandsche vluchte
lingen aan boord van de „Deucalion” in vei
ligheid gebracht. Het groote tusschendek
werd ingericht tot verblijf.
Vrijdag 8 September verlieten alle schepen
de haven en gingen op de reede ten anker.
Alleen de „Deucalion” bleef achter, wat niet
bepaald aangenaam was, daar op de wal
breede hagen van menschen wachtten om
naar het eerste het beste schip te gaan. Daar
stonden burgers en gewapende soldateft.
Voor alle zekerheid liet de gezagvoerder in
den loop van den avond naar de reede op-
stoomen.
Zaterdagochtend kwam de consul aan
boord en de kapitein ging daarna mee aan
wal voor enkele zakelijke besprekingen.
Toen de kapitein wilde terugkeeren bleek
het dat de bootsman niet op hem had ge
wacht, maar bezig was te helpen met het
bergen van een lading. De gezagvoerder
Manchester
Broekjes
020
drab-kleur 4 jaïr
20 cent per meet stijgend.
Q50
Blauw 4 jaar
20 cent per maat stijgend
gld. bij varlies
een vinger
moest dus wachten en bevond zich plotseling
te midden van een troep Turksche ruiterij
en een vluchtende bende, die in doodsangst
verkeerde en ontzettend kermde. De men
schen deinden als een korenveld, waar de-
wind over gaat.
De Turksche ruiters reden kalm twee
aan twee daarachter met getrokken sa
bels. De menigte vluchtte door deuren en
ruiten, de kapitein werd een oogenblik mee
gesleurd. Langs de kade lagen rijen huis
raad, kleeren, daar stonden huisdieren, os
sen, ezels, koeien, schapen. Maar de massa
liet alles in den steek, dacht slechts aan lijfs
behoud.
De Turksche charge bleek een gevolg van
het feit, dat een Armeniër een handgranaat
had geworpen voor een Turksch officier en
dien gedood had.
Nadat de Turken waren gepasseerd, is de
kapitein met een motCifboot van een agent
der maatschappij naar zijn schip terugge
keerd.
Als wij alles, aldus de kapitein, vooruit
hadden geweten, hadden wij meer kunntn
redden, want op Zaterdag 9 September was
daar nog wel gelegenheid voor geweest.
Op Zondag werd de positie geheel anders.
Langs de kade bevonden zich Turksche pos
ten, evenals op de pier.
Zaterdag hadden nog eenige duizenden ’n
veilig heenkomen gezocht op de lichters,
welke in de haven lagen. Deze werden later
door een Engelsche barkas naar het breek
water gesleept.
Deze menschen trachtten zwemmende of
per roeibootje van de lichters naar de sche
pen op de reede te komen. Maar ieder, die
zich op deze wijze trachtte te redden werd
door de Turken beschoten. Uit een roeiboot
met Turksche vlag, werden de zwemmers
zonder pardon neergevuurd. De Turk droop
echter af. toen een Engelsch stoomschip
verscheen. De vluchtelingen maakten van de
gelegenheid gebruik om een heenkomen te
zoeken voor zoover dat mogelijk was.
Vijf volle dagen hebben veel vluchtelingen
op de lichters gezeten in de brandende zon.
Alleen Zondags hebben zij, door tusschen-
komst der Engelschen, nog eten gehjd.
De kogels vlogen over de „Deucalion”,
die, terwille van de veiligheid, verder moest
opstoomen. Op het dek werd een kogel ge
vonden.
In de verte stonden eenige dorpen in
brand, uit Smyrna klonk eenig geweervuur,
maar overigens was het daar rustig.
Maandag 11 September trokken Turksche
ruiterbenden de stad in. De Turken betrok
ken de huizen van de kade. Een twintigtal
gevangenen, twee aan twee gebonden,
waaronder ook een Armenisch priester,
werd voortgezweept. Zij schreeuwden hart
verscheurend.
En terzelfder tijd .werd in een groot res
taurant de foxtrott gespeeld. De muziek
speelde, de gevangenen jammerden, op het
water dobberden doode soldaten.
Het was, aldus de kapitein, een groot gek
kenhuis.
Dinsdag daaraanvolgende had de gezag
voerder een onderhoud met den consul. Hij
besloot zijn voorgenomen vertrek uit te stel
len, teneinde nog te kunnen helpen.
Woensdag was hij getuige van een om
megang der overwinnaars door de stad.
Veroverde kanonnen werden meegevoerd,
een Grieksche vlag werd over den grond
gesleurd.
Toen kwam de nacht der verschrikkingen.
De consul en nog eenige leden der kolonie
werden door barkassen in allerijl aan boord
gebracht. In de binnenwijken van Smyrna
brandde het al, en zoo snel breidde het vuur
zich uit, dat het duidelijk was, dat hier een
wel overlegd plan werd uitgevoerd. In de
Armenische en in de Europeesche wijken
werden geheele blokken systematisch in
brand gestoken. Waren de huizen hoog, de
vlammen waren nog driemaal hooger. Daar
tusschen door klonk geweer- en mitrailleur-
vuur. De aanblik was afgrijselijk.
De oorlogsbodems lieten hun zoeklicht op
de kade schijnen. Daar stonden honderddui-
aan
vend goud. Haar oogen straalden, toen zij verveling, die iederen dag zijn deel
was, alsof de was, won
vraag, kan hij sterven. Er is geen verant- deur, waarvoor zij zoo lang machteloos ge-Reeds had hij minder pijn
woordelijkheid aan verbonden alleen een knield gelegen had, ten slotte open ging,ger.
mogelijkheid.” alsof haar na een lange en bittere misluk- 1 Wordt vervolgd
ChcyJot 2 |air -
16 cent per muit stijgend
180
Kam ga ren 2 jaar 1
15 cent per maat stijgend
920
ma Kamgaren 2 jaar
**15 cent per maat stijgend
Volgen* «oorwaarden overeengekomen met de Hallaisdaoli* Algemeen» V*?ie- bli levens- Jftft
tarings-Siank te Schiedam aijn onse Abonnéa versekerd tegen ongelnkken voer *vuU lange Invaliditeit. VU
Anne’s plotseling gebaar van protest was
haar antwoord. Roerloos stond zij, met haar
blikken op hem gevestigd, te wachten tot hij
verder zou gaan. Maar hij voelde haar on
der zijn hand beven. Hij wist, dat zij inner
lijk niet zoo kalm was, als zij het wilde doen
voorkomen. En op zijn kalmen, emotieloo-
zen toon ging hij voort, alsof hij niets ge
merkt had. „Hij zal het niet vragen zoo
lang hij niet voelt, dat hij u daarvoor iets
goeds kan geven. Nooit zal hij een offer van
u vragen. Liever zou hij zijn hart breken. De
vraag is nu, of u bereid bent hem het offer
ongevraagd te brengen. Want dat is het,
waar het op aankomt, nu de góden den
weg gebaand hebben.”
„En als ik het niet doe?”
Zij sprak meer om tijd te winnen dan om
dat zij een antwoord verlangde.
Doch hij antwoordde haar toch heel kalm,
zonder een zweem van aandoening, alsof
hij de een of andere technische kwestie, die
hem persoonlijk niet aanging, besprak. Al
leen nam hij zijn hand van haar schouder
en stak die weer in zijn zak.
„In dat geval zal hij sterven, omdat hij
niets meer heeft om te leven. Hij zal waar
schijnlijk niet veel lijden, maar uitgaan als
een nachtkaars. Hij heeft niet veel levens-
kracht. Maar zelfs indien u doet, wat ik u 1 haar glans opvingen. Het
zend of meer menschen, die jammerden op
een wijze, dat het mijlen ver was te hooren.
Voor hen was geen uitweg. Achter hen
waren de brandende huizen, vóór hen de
zee, links het Turksche kwartier, rechts de
Turksche ruiterij.
„Ik heb gezien,” zegt de kapitein, „dat
rondom de huizenblokken op verschillende
afstanden vuren werden aangelegd, onver
schillig welke vlag er op stond, zoodat het
geheele complex binnen korten tijd in vlam
men opging.”
De Hollandsche kolonie had alles verlo
ren, de ellende was onbeschrijfelijk. De En-
gelsche, Italiaansche, Amerikaansche en
Fransche marine hebben in den nacht nog
zooveel mogelijk gered met groote booten,
gesleept door barkassen.
Donderdag traden de Turken zeer aan
matigend op. Soldaten voeren in roeibootjes
tusschen de schepen en sommeerden dezen
en gene hen te volgen.
De kapitein zegt, dat voor de „Deucalion”
dit optreden zeer onprettig was, omdat wij
de eenige natie waren zonder bescherming
der marine. De kapitein zou echter onder
geen voorwaarde een gewapend Turksch
soldaat aan boord hebben gelaten.
Dien zelfden dag hoorde de kapitein, dat
de „Deucation” door de Regeering was op
gevorderd. Draadloos werd van den gezant
te Konstantinopel order ontvangen zoo
spoedig mogelijk op te stoomen naar Mi-
tylene. De Stella” zou ook meegaan.
Daar reeds een week te voren was bekend
gemaakt, dat de „Deucalion” een wijkplaats
was voor de leden van de Hollandsche ko
lonie, mocht worden aangenomen, dat de
meesten aan boord waren. Om één uur werd
opgestoomd en onderweg werden nog vele
vluchtelingen opgenomen.
Na het verlaten van het schip door de
vluchtelingen miste een lid der bemanning
een jas met kiel.
„Wij zouden anders niet hebben geweten
Grieken te hebben gered;” merkte de ka
pitein op.
Op 24 September werd Konstantinopel
behouden bereikt.
Op 5 October werd aan boord een jongen
geboren. Het ventje werd genoemd:»Joseph
Deucalion. Op 14 October zijn de vluchte
lingen van boord gegaan.
KORT GEMENGD
De politie te Koudekerke heeft een sol
daat aangehouden, die verdacht wordt van
schaking van een 15-jarig meisje.
Uit een winkel in de Haarlemmerstraat te
Amsterdam is een partij regenjassen ter
waarde van. f 1500 ontvreemd.
Bij een vechtpartij te Kaatsheuvel,
waarbij de 18-jarige N. den 19-jarigen v. W.
met een biljartqueu gedreigd zou hebben,
heeft de laatste, naar de Tel. meldt, N. zoo
danig met een mes in de borst gestoken, dat
deze aan de gevolgen overleden is. Van W.
is gearresteerd en heel volledig bekend.
Dinsdagmiddag vervoegden zich ten
huize van den daglooner-landbouwer W. te
Didam drie Duitschers. De vrouw des hui
zes, die alleen thuis was, werd door de man
nen vastgegrepen en gebonden, waarna de
bezoekers het aanwezige geld vergaarden
en daarmee verdwenen. Vermoedelijk zijn
zij over de grens gevlucht.
‘25 cent per mast stijgend
Hetzelfde model van prima b’zuw melton
Riet monogram £?50
Ueftyd 3 jaar,. U»
SO cent per maat stijgend
|Eft gld. bij merite» van
Juu één band, voat of eog
Leeftijd 3 jaaij
50 cent per maat stijgend
£60
Leeftijd 2 jaar,. V.
40 cent per maat stijgend
Voetbal.
Voor de 3e klas N. V. B. moeten onze
bejde Sneeker clubs L. S. C. 1 en Sneek 1,
Zondag a.s. elk een wedstrijd spelen.
L. S. C. ontvangt hier op het terrein aan
de Kerkhofslaan Leeuwarden II, terwijl
Sneek I moet uittrekken naar M. S. C. te
Meppel.
Beide ploegen zullen o.i. wel hun uiterste
best moeten doen om het tot een overwin
ning te brengen. Alle 22 spelers Zondag a.s.
het beste beentje voorgezet.
Sneek 1 krijgt dan gelegenheid de le
plaats te bezetten, terwijl L. S. C. haar kans
vergroot om niet op de onderste plaats te
komen.
Voor de Friesche voetbalbond worden de
volgende wedstrijden aangekondigd:
Stanfries I—Bolsward I.
Black-BoysL. S. C. 11.
F. C. A. I—S. V. G. I.
WorkumSneek II.
F. C. A. II—S. V.C.
Sneek IIIStanfries.
Het burgerhuis aan de Muntstraat,
eigen aan de heer A. Lemstra, is door dezen
onderhands verkocht aan de heer A. Th.
Grabal.
Hij keerde zich om en liep de kamer uit
met het air van iemand, die gezegd heeft,
wat hij te zeggen had.
Zij zeide geen woord om hem tegen te
houden, maakte geen beweging om hem te
volgen. Zij stond te staren naar de grijze
stormwolken, die boven haar hoofd joegen.
Zij twijfelde geen oogenblik aan de waar
heid van wat Capper haar zoo juist gezegd
had. Ook vroeg zij zichzelf niet af, wat zij
doen zou. Want in het diepst van haar hart
wist zij het reeds. In het diepst van haar
hart wist zij, dat wanneer Lucas Errol zijn
hand zou uitstrekken naar iets, dat zij alleen
geven kon, hij dat niet vergeefs doen zou.
Hij had haar het beste, wat in hem was, ge
geven, en zij was bereid hem het beste
wat zij in zich had, terug te geven. En al
kon zij hem geen hartstocht geven, wel kor
zij hem geven wat oneindig grooter was
eert diepe, blijvende liefde, een toewijding,
geboren uit een volmaakte sympathie. Zij
koh hem geluk geven en door het te geven
zou zij het misschien ook voor zich zelf
vinden.
Ver in het Westen braken de wolken, en uit. Niettegenstaande zijn groote machte-
een bleeke zon scheen op den heuvel in de j loosheid, niettegenstaande zijn gebonden
verte en veranderde de bosschen in een le- i zijn aan één kamer, niettegenstaande de
1 VP1'VPlin<T Hip iorlofon H n rr WCCF
Lucas langzamerhand terrein.
en sliep hij rusti-
alsof de was,
<9
'6
f
1
Ratiné
Jongens-Jekker
DU model in mooie .vlsch-
VA graat, geheel gevoer3?§rijs
