HOTEL - CAFE - RESTAURANT
vanaf f 3.80
1
l
I
TE STRAKE
LIJFROKKEN
met smalle
schouderbandjes
fijne dunne katoen
DE TUNNEL
FJLBAKKER
annex
Brandenburgh, Boschma Co
RICLAMEKOLOM
NIEUWoTUOINBEH.
I
SHEERER COURANT m WYMBRITSERADEEL
OlliciBil Orgaan dar Semsenti Snaak
FRIESCH-BRONINGSCH E HVPOTHEEKBAHK
JaarflMfl
Zaterdag 14 Juli I8£3.
No. 82
I
UITZEND SN VAN DINERS.
DINEEREN PER ABONNEMENT.
TELER 275.
A. O.»g.; J. der Wei,, «- «S.
Beleefd aanbevelend.
man,
Plattelanders:
SNEEK, 12 Juli 1923.
L. C.
drogistzaken
burg, Amsterdam, 7. jhr.
H.
19)
r
I
i
Wordt vervolgd.
RECLAMEBILJETTEN
BRANDENBURGH, BOSCHMA Co., Sneek
S. D. A. P.: 1. H. Polak, Laren, 2. W. C. B.
PothuisSmit, Amsterdam, 3. F. M. Wibaut,
RESERVES
Hypotheken
Pandbrieven
i
i
t
4
NIEUWE STOKER COURANT
De hitte.
Aan een mededeeling van het Kon. Ned. Me
teorologisch Instituut, dd. 11 Juni, ontleenen wij
het volgende:
Ofschoon de hooge maximumtemperaturen
van de laatste dagen bijna overal hier te lande
nog beneden de hoogste van 1911 blijven, be
ginnen zij deze toch te naderen.
Terwijl te Delft in 1911 tien dagen lang (van
25 Juli tot 3 Augustus) de maximumtemperatuur
boven 25 graden Celsius bleef en vier dagen
achtereen boven 30 graden (30.7, 35.6, 32.1,
30.0), telt de reeks tot dusver slechts 7 dagen,
waarbij (5 tot 11 Juli) tweemaal twee dagen
Abonnementper ja*r f 2.50 fr p.
poot f 3.60. Buitenland f 8.alle,
bij vooruitbetaling. Lome Nos. 5 et.
Advertenti&n10 et. p. regel. Inge-
ronden Mededeellngen dubbel tarief, bjj
Abonnement belangrijke korting
Kleine Adv. kunnen ngeronden wor
den op den dag der uitgifte, tot 10 uur.
leum-postzegels uitgegeven.
Art. 2. De jubileum-postzegels zijn, zoolang
de voorraad strekt, nevens de gewone postzegels
verkrijgbaar in de waarden van 2, 5, 7'/2, 10,
20, 25, 35 en 50 cent en van 1, 2 >/2 en 5 gulden.
De jubileum-postzegels van 2, 7J4, 10, 20, 25,
35 en 50 cent dragen Onze beeltenis, die van 5
cent en van 1, 2>/2 en 5 gulden vertoonen een
tronende figuur met scepter en Rijksappel.
Op de jubileum-postzegels zijn de bepalingen
van toepassing, welke gelden voor de gewone
postzegels”.
Volaena voorwaarden overeengekomen met de Hwllnndsoha Algesnwsna Werae-
kvrlBflS-Bank t» rijn oase Abonné’s verankerd tegen ongelakker, voor VVV
ting, waarvan alle soutanes het slachtoffer wer
den.
Genham, de voornaamste belhamel, welke o.
a. zijn kameraden met den dood bedreigde, zoo
zij hem zouden verraden, heeft al een langen
„staat van dienst”.
Tot zijn heldendaden behooren behalve acht
pogingen tot brandstichting in kerken, diefstal
len, beroovingen, inbraken enz.
Katikeroverbrenging door huisdieren?
Prof. Vincent heeft in de jongste vergadering
van de Fransche akademie van geneeskunde een
mededeeling van dr. Bazin ingediend over be
trekkingen tusschen kanker bij menschen en
dieren. Bazin nam twintig vlooien van een teef,
die aan kanker aan de tepels was gestorven, en
zette die in de vacht van twee honden van elf
en twaalf jaar. Een jaar later stierf een van
de honden aan kanker van den endeldarm.
Bazin heeft in zgn. kankerhuizen de kwaal
waargenomen bij menschen, die in voortdurende
aanraking waren met honden en katten die
kwaadaardige gezwellen hadden. Aan den ande
ren kant kreeg de teef van een lijdster aan borst
kanker een woekering aan de tepels.
In een klein gehucht van het departement
Orne, dat maar 28 bewoners telt, zijn in 18 jaar
tijds, acht menschen aan kanker bezweken. Het
geheele aantal sterfgevallen in die 18 jaar be
droeg slechts 12.
Dr. Bazin heeft
De Eerste Kamerverkiezing.
De lijsten, welke bij den Commissaris der
Koningin in Noord-Holland zijn ingediend, zien
er als volgt uit:
Chr.-Hist. Unie: 1. mr. H. Verkouteren (aftr.),
2. dr. J. K. van Aalst, 3. Jan ter Haar, 4. A. R.
Ophorst, allen Amsterdam,- 5 jhr. mr. D. E. van
Lennep, Heemstede, 6. L. M. de Jong-Schouwen-
mr. P. Teding van
5°/0 Pandbrieven
(met 4% uitloting per jaar) a 99°/0.
5% Pandbrieven
(mat 2% uitloting per jaar) 981/2%
M. de R.
In Uw no. van jl. Dinsdag las ik een ingez.
schrijven van iemand, die zich beklaagt, dat,
wanneer een brug is afgedraaid geweest, auto’s,
tegelijk met het publiek, zich op den brug be
geven. Inzender meent, dat dit bij Pol.verord.
verboden is. Daarin heeft hij gelijk, zoo iets
mag nergens. Maar heeft de geachte inzender
wel eens opgelet waarom dat plaats heeft. Over
al waar deze verkeersregel is ingevoerd, zijn
tegelijk ook andere in werking gesteld. En wel
deze, dat ieder auto of wagen, die eerst aan
komt en voor een geopende brug moet wach
ten, straks ook eerst, na het publiek, over de
brug gaat. Is dat hier ook zoo? Heeft U wel
eens opgelet, wanneer een wagen of auto voor
een geopende brug moet wachten en de koet
sier of auto-bestuurder zoo beleefd is niet geheel
voor de afsluitketting of -boom te gaan staan,
doch flink ruimte voor het publiek laat, dat dan
later aankomende menschen met handkarren
of kruiwagens netjes voor hem gaan staan om
straks, wanneer de brug gesloten is, zoo spoedig
mogelijk daarover te scharrelen. En de wagen
of auto, die weleerstwas, zal zoo doende
het laatst aan de beurt zijn. Dit zal onwil
lekeurig den wagenbestuurder baloorig maken,
waarom ook hij begint op te rijden.
Ik denk, dat de inzender niet anders zou
doen. De politie kan niet altijd bij een geopende
brug wezen, maar laat het publiek zelf mede
werken om de verkeersregels goed na te komen,
die het laatst aankomt heeft niet het recht op de
eerste plaats te gaan.
U dankend voor de plaatsing,
DOOR
BERNARD KELLERMANN.
(Plaatsing met toestemming der uitgevers Gebrs. Cohen,
Amsterdam.)
Vertaling door F. Goossens, w. i.
Geplaatst Maatschappelijk
Kapitaal f 3.250 000.
- 1.888020.73
ruim - 43.500.000.
ruim -43.000.00).
naar de diepte. Ofschoon men hem spoedig
uit het water had gehaald en door een genees
heer kunstmatige ademhaling werd toegepast,
mocht het niet gelukken de levensgeesten op te
wekken. Het jongentje werd gered.
Een droevig ongeval had te Zwaagwesteinde
plaats. De jonge zeeman G. M., voor korten tijd
getrouwd, kwam Maandag van een buitenland-
sche reis terug. Spoedig na zijn thuiskomst
wilde hij in De Zwemmer zich verfrisschen. Kort
nadat hij zich te water begeven had, zonk hij
naar de diepte en verdronk. Na slechts een paar
uren van blij wederzien was de vreugd in de
diepste smart verkeerd.
Brandstichting in vier kerken.
Eindelijk is de Londensche politie er in ge
slaagd, de schuldigen te ontdekken van vele
pogingen tot brandstichting in Londensche ker
ken. Het zijn jongens van 13 tot 15 jaar. Zij
klommen ’s nachts over een schutting, sloegen
een venster stuk en drongen zoo in de kerken
binnen, waar ze naar believen huis hielden. In
de St. Jude’s Church, waar voor 4000 pond
schade aangericht werd, braken ze een kast
open, haalden er communie-kleederen uit en
staken die in brand. In de consistoriekamer
pleegden zij een tweede poging tot brandstich-
deksel”, in het gesteente ingehakte korte palen, die
er plotseling uit konden schieten om je aan den muur
vast te nagelen. Hij kende de luchtverversching pre
cies, deuren, die de sterkste mensch niet zou kunnen
openen, voordat hij de daartegen drukkende lucht
door een kleine schuif in de deur had laten uitstroo-
men dan stond er een ijzige stormwind. Ook wa
ren er galerijen met bedompte, warme lucht, waarin
iemand dadelijk het zweet langs het gezicht gutste.
Wel honderdmaal per dag doorkruiste hij afwisse
lend deze ijskoude en deze smoorwarme galerijen,
net als duizenden paardenjongens het nog steeds
doen.
Was zijn werktijd om, dan ging hij met zijn kame
raden in de omhoogschietende, rammelende kooi naar
boven, naar boven en weer naar beneden, het even
gewoon vindend als een klerk, die de lift neemt om in
zijn kantoor en van zijn kantoor weer op straat te
komen.
Daar beneden op de 8ste verdieping maakte Mac
kennis met Napoleon Bonaparte, afgekort tot Boney,
zoo heette de schimmel. Boney had jaren lang be
neden in het duister geleefd en was half blind. Zijn
rug was doorgezakt en zijn kop hing bijna op den
grond door het eeuwige bukken in de lage galerijen.
Boney had in de poelen tusschen het smalle spoor
zijn hoeven platgetrapt tót zij op koeken leken. Hij
had zijn besten tijd gehad en zijn haar was aan ’t
uitvallen. Om zijn oogen en om zijn neusgaten had
hij vleeschroode kringen, die hem geen prettig uiter
lijk gaven. Verder maakte Boney het uitstekend en
was dik, vet en flegmatisch geworden. Hij liep al
tijd in denzelfden stap, zijn hersens hadden zich naar
dezen stap geregeld en nu kon hij niet anders meer.
Mac kon met den roskam (die zoo dadelijk ter sprake
zal komen) voor hem heen en weer dansen Boney
liep niet harder. Mac kon hem slaan dan deed
Boney, die oude huichelaar, alsof hij vurig werd,
toonde zijn goeden wil, knikte sneller met zijn kop
op en neer, trapte krachtiger in de modder maar
harder loopen deed hij niet.
Mac behandelde hem niet bijzonder zacht. Als hij
Boney op zij wilde hebben, dan stompte hij hem met
zijn elleboog in zijn buik, anders deed Boney het niet,
want ofschoon hij heel goed zag dat hij plaats moest
maken en zijn ooren spitste, liet hij het toch eerst
tot een paar porren in zijn ribben komen Als Boney
insliep, wat dikwijls gebeurde, dan sloeg Mac hem
Verschget
DINSDAGS es VRIJDAGSAVONDS
üstjpsirm
SüBfiR -~ Tolefoc? No 150
De ijzeren hekken rammelden, het kloksignaal
klonk en de liftkooi vloog omlaag. Eerst langzaam,
dan razend snel, zóó snel, dat Mac geloofde, dat de
bodem waarop hij zat, doorbrak. Het werd hem een
oogenblik zwart voor de oogen en zijn maag werd
als het ware samengeknepen maar dadelijk had hij
zich weer hersteld. Met een helsch lawaai suisde de
ijzeren kooi achthonderd meter naar omlaag. Zij
bonsde tegen de ijzeren leid-balken zoodat alles
kraakte en knarste, alsof de boe! in stukken zou
springen. Water plaste op hen neer en de drijfnatte,
zwarte planken van de schachtbetimmering vlogen
bij het schijnsel van hun mijnlampen langs de open
liftdeur naar boven. Toch had Mac altijd begrepen
dat het zoo, en niet anders zijn zou. Twee jaar lang
had hij iederen dag, als de ploegen elkaar aflosten,
de mijnwerkers met hun lampjes die als gloei-
worpjes door de donkere hal dansten uit de lift
zien stappen en met de lift zien verzinken en slechts
tweemaal was er iets gebeurd. Eens was de lift tegen
het dak gevlogen en hadden de menschen hun sche
del te pletter geslagen, den tweeden keer was de ka
bel gebroken en twee opzichters en een ingenieur
waren in den poel onder in de schacht gestort. Dat
kon gebeuren maar het gebeurde niet.
Plotseling stopte de lift, zij waren aan de 8ste ver
dieping en ineens was het doodstil. Een paar half
naakte gestalten, bijna onherkenbaar onder het
zwarte stof, wachtten hen op.
„Je brengt ons je jongen, Allan?”
„Yes!”
Mac bevond zich in een warme gang, die zwak
verlicht bij de schacht, spoedig in het duister ver
dween. Na een poosje schemerde in de verte een
lampje, een schimmel werd zichtbaar met Jay, den
met zijn vuist op zijn neus want Mac moest óp
schieten en werd er uit gesmeten als hij niet klaar
was met zijn wagentjes. Al kon hij niet toegevend
zijn, toch waren zij goede vrienden. Soms als Mac
zijn heele repertoire had afgefloten klopte hij Bo
ney op den hals en praatte met hem: „He, old Boney,
how are you to-day, od fellow? All right, are you?”
Toen zij elkaar een half jaar kenden, viel het Mac
op, dat Boney zoo vuil was. Hier in de duisternis,
bij de lamp, zag hij er als een schimmel ujt, maar als
men hem eens bij het daglicht bekeken had holy
Gee! wat zou Boney zich hebben moeten scha
men!
Mac bedacht zich niet lang en kocht een roskam.
In Boney’s kop was geen herinnering meer aan deze
behaaglijke bewerking dat zag Mac, want Boney
draaide zijn kop om, iets wat hij zelfs niet deed als
er naast hem geschoten werd. Boney schommelde
zijn dikken hangbuik van pleizier heen en weer, zoo
genoot hij van den wellust van het borstelen. Mac
probeerde het ook met water, want hij had zich voor
genomen Boney op te knappen tot hij spierwit was.
Maar zoodra Boney water rook, trilde hij alsof een
electrische stroom door hem heen ging en trappelde
hij onrustig. Het bleef daarom bij droog borstelen
en als Mac het lang genoeg deed, stak old Boney
plotseling zijn kop naar voren en liet een trillend,
klaaglijk hondengejank hooren een treurig over
blijfsel van wat eens een vroolijk gehinnik was. Dan
moest Mac zóó lachen, dat het luid door de galerijen
weergalmde.
Mac had ongetwijfeld veel van Boney gehouden,
nu nog spreekt hij soms over hem. Hij heeft een bui
tengewone belangstelling bewaard voor oude, krom-
ruggige, dikke schimmels en dikwijls blijft hij staan,
klopt een schimmel op den hals en zegt: „Zoo zag
Boney er uit, Maud, zie je, precies zoo!” Maar Maud
heeft al zooveel verschillende Boneys gezien, dat zij
aan de gelijkenis met den old Boney twijfelde. Mac
heeft totaal geen verstand van schilderijen en heeft
er nooit een cent voor uitgegeven, maar Maud ont
dekte eens tusschen zijn rommel een heel primitief
schilderijtje van een ouden schimmel. Zij was trou
wens al meer dan twee jaar met Mac getrouwd, toen
zijn sympathie voor oude schimmels haar opviel.
Eens, in de Berkshirehills, liet hij plotseling hun auto
stilhouden.
totdat hij volleerd was. Toen verdween Jay en Mac
deed het werk alleen.
Hij voelde zich spoedig thuis op de 8ste verdieping
en dacht er in ’t geheel niet aan, dat een jongen van
tien jaar nog iets anders zou kunnen zijn dan „pony-
boy”. in het begin had de duisternis en nog meer
de akelige stilte overal hem gedrukt. Ja, wat een
dwaas was hij toch geweest te denken, dat men hier
beneden van alle kanten zou hooren hakken en klop
pen! Het was integendeel doodstil, als in een graf
kelder, maar fluiten kon je naar hartelust, dat was
zoo! Slechts bij de schacht, waar een paar men
schen de karretjes in en uit de kooi reden en bij
de lagen, waar de houwers, meestal onzichtbaar voor
Mac, tusschen het gesteente hangend de kool los
hakten, was wat leven. Op één plaats van de 8ste
verdieping was een heidensch lawaai, daar werkten
de boren. Twee mannen, die al wel lang doof moes
ten zijn, drukten met hun schouders de pneumatisch
gedreven boren tegen de rots en hier kon men geen
woord verstaan.
Op de 8ste verdieping werkten honderdtachtig
menschen en toch zag Mac zelden iemand, af en
toe een opzichter of een boormeester, dat was alles.
Het was altijd een heele gebeurtenis, als een lampje
zichtbaar werd en een eenzame wandelaar aange
stapt kwam. Zijn heelen werktijd door reed Mac in
deze eenzame, lage, zwarte galerijen heen en weer.
Hij haalde wagentjes op bij de lagen en remhellingen
en reed ze naar de schacht. Hier haakte hij zijn paard
voor den klaarstaanden trein van leege wagentjes,
van wagentjes vol steen tot het opvullen der afge
bouwde lagen of vol stutten, balken en planken voor
de betimmering der galerijen en bracht ze naar de
plaats hunner bestemming. Hij kende het heele dool
hof van galerijen, eiken balk, die door den berg-
druk geknikt was, alle lagen, zij mochten heeten
George Washington, Merry Aunt, Fat Billy of hoe
ook. Hij kende de luchtschermen, waarlangs zware
mijngassen opstegen. Hij kende elke „doodkist-
paardenj ongen, dien Mac al lang kende, er naast
en achter hen aan ratelden twintig ijzeren karretjes
vol steenkool.
Jay grijnsde. „Hallo! Daar heb je hem!” riep hij.
„Mac, ik heb gisteren nog drie „drinks” in den poker-
automaat gewonnen. Hej, hej, stop Boney!”
Mac werd aan dezen Jay toegevoegd en een maand
lang stapte hij als een schaduw naast Jay voort,
verscheidene gevallen van
dien aard op het land gezien, die het vermoeden
bevestigen dat samengaan van kanker bij
mensch en hond veel voorkomt.
INGEZONDEN.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
nierzwakte, rugpijn, stijfheid der spieren, rheu- j
schen op leeftijd; want terwijl sommigen jong staan;
W. v. d. Wal, Th. Zijlstra, J. Tekelenburg, I.
Faber, W. Abma en H. de Boer, allen te Sneek.
Voor Nederlandsche Handelscorrespondentie
slaagde de heer J. Looijenga te Bozum.
Jood”, een studie voor den evangelist Mattheus,
f36.000 betaald.
Stoffige wegen.
In verband met de zuinigheid, die met het
water betracht moet worden, zullen voorloopig geraakte in
de straten te Amersfoort niet meer worden be
sproeid, doch heeft de Amersfoortsche gemeen- redden zich dadelijk te water had begeven,
tereiniging op de drukste wegen chloorcalcium ZOnk
gestrooid, waardoor men ’t stof hoopt te weren.
Groningen, Hsddlnaestraat.
gld. bij verllne
•V van ron vinger
De uitgifte van Jubileum-postzegels.
St.bl. 271 bevat het Kon. Besl. van 16 Juni
1923 betreffende het uitgeven van jubileum
postzegels.
De volledige tekst van bedoeld besluit luidt
als volgt:
„Art. 1. Ter gelegenheid van Ons 25-jarig
Regeeringsjubileum worden van Rijkswege jubi-
lever cf ingewanden te verstoren.! hof H. veroordeeld tot eene boete van f 100 met
rugpijn,! vervangende hechtenis van 50 dagen en het
vonnis ten aanzien van J. bevestigd.
T. H., 47 jaar, los werkman, en S. J., 36 jaar,
I koopman, beiden te Sneek, de eerste voor het
dooden van eens anders eenden onder Bozum,
j de tweede voor het uit winstbejag vervoeren
van die eenden, waarvoor de Leeuwarder recht-
buiten- j bank H. heeft veroordeeld tot f 60 boete of 60
dedagen hechtenis, terwijl J. van het hem ten
A 1x i
De procureur-generaal eischte veroordeeling
en ontslag
gld. bij levens- 7ftft
lange Invaliditeit. *vv
Al deze geslaagden waren leerlingen van de
fa. Terpstra en Kooi, alhier.
De heer S. Krol, rijksklerk der directe be-
lastingen,‘invoerrechten en accijnzen ter inspec-
tie Drachten, is met ingang van 1 Augustus a.s.
bevorderd tot adjunct-commies en werkzaam
gesteld aan de inspectie Sneek, Hè afdeeling.
Overgangsexamens Gereformeerd Gymnasium
te Leeuwarden.
Aan het Gereformeerd Gymnasium zijn o. a.
bevorderd van de Ie naar de lie klasse: S. Erin-
ga te Nijemirdum.
Van de 11e naar de Ille klasse: E. Dijkstra te
Sneek, A. Mollema te Scharnegoutum.
Van de 111e naar de IVe klasse: P. Wamelink,
te Sneek.
GERECHTSHOF LEEUWARDEN.
Zitting van Woensdag 11 Juli.
Arresten:
In de zitting van 28 Juni hebben terechtge-
gld. Ingeval van over lEfi gld. bij verlies van gld. bij verlies Cft gld. bij verlies van
lijden binnen 80 d. IvU één hand, voet of oog I v van een duim, vü een wijsvinger.
OUDERDOM en GEZONDHEID.
De oude dag verklaart niet noodzakelijk
matische pijnen en last met de urine bij men- 1
l.l.
zijn op 80-jarigen leeftijd, zijn anderen oud
als zij 60 zijn.
Maar de oude dag brengt gezondheidswijs
heid. Oude menschen zijn verstandig door de
harde ondervinding en zij zeggen
„Wees opgewekt, maar ga niet laat naar
bed. Vermijd zware maaltijden en Lun.uu-
sporigheden. Neem lichaamsoefening en de aagen tiechtems, terwijl J. van
noodige rust”. Zoovelen verwaarloozen deze Jaste gelegde is vrijgesproken,
eenvoudige regels en worden bijgevolg te
^Foster’s Rugpijn Nieren Pillen passen oude van tot 14 daSen gevangenisstraf
menschen. Zij regelen de urinewegen zonder; van rechtsvervolging voor J. en heden heeft het
de maag, 1
Zij bevrijden bejaarde personen van i
verminderen de aanleg voor rheumatiek en
helpen om de kwade gevolgen van urinezuur
op het gezicht, het geheugen en het gehoor
tegen te gaan. Duizenden danken hun goede
gezondheid aan Foster’s Pillen.
Verkrijgbaar in apotheken en
k f 175 per doos.
hechtenis
Voor het diploma boekhouden van de
Vereeniging van Leeraren en Het Nederlandsche
Handelsinstituut, slaagden de volgende heeren:
J. Heslinga, A. Vonk en K. Boschma te Bols- I
j J. Kolk, Nijehaske, 6. L. J. de Jong, Huizum,
boven de 30 graden. (27.1, 31.3, 30.8, 28.8, 28.5,
32.7 en 34.8).
i Ook de vochtigheid der lucht is over het al
gemeen thans iets geringer, waardoor de warmte
dus iets minder drukkend is behalve op 8 en 9
Juli.
Bijzonder zeldzaam zijn echter de hooge
nachttemperaturen der laatste dagen. Het mini
mum in den nacht van 9 op 10 Juli was 20.0
graden, van 10 op 11 Juli 19.4 graden, terwijl in
1911 eenmaal 19.7 graden voorkwam, vooraf
gegaan en gevolgd door 17.9 en 18.2.
Verdronken.
Te Breukelerveen is de 32-jarige de P., ter-
Berkhout, Heemstede, 8. K. Kistemaker, Haar
lemmermeer.
Vrijheidsbond: 1. S. van den Bergh Jr., Was
senaar, 2. dr. J. E. van Welderen Rengers,
IJsbrechtum, 3. E. W. Dyserinck, ’s Gravenhage,
4. K. Breebaart, Winkel, 5. van Houten,
Weesp, 6. mr. J. A. Stoop, Leeuwarden, 7. H.
Eisma, Bolsward, 8. dr. M. de Hartogh, Amster
dam.
Vrijz.-Dem. Partij: 1. dr. D. van Embden, Am
sterdam, 2. mr. M. Slingenberg, Haarlem, 3. mr.
P. C. Andfeae, Sneek, 4. Ch. E. H. Boissevain,
Blaricum, 5. mevr. A. AukesTimmers, Bak-
kum (gem. Castricum),
Anti-Rev. Partij: Eerste (Noord-Holland) lijst:
1. W. de Vlugt, Amsterdam, 2. J. Douwes Jr.,
Amsterdam, 3. mr. A. Slob, Haarlem ermeer,
4. H. W. van Marie, Amsterdam. Tweede
(Friesche) lijst: 1. J. J. Croles, Leeuwarden, 2.
5. Sijtsma, Aalsum, 3. L. F. Duymaer van
Twist, ’s Gravenhage, 4. T. Nauta, Dantuma-
- woude.
Handelsinstituut, slaagden de volgende heeren:
7. J. A. Ankersmit, Amsterdam, 8. M. A. Rey-
nalda, Haarlem, 9. J. G. Jansonius, Huizum.
R.-K. Staatspartij: 1. mr. J. N. J. E. Heerkens
Thijssen, Haarlem (aftr.), 2. P. J. J. Haazevoet,
Amsterdam (aftr.), 3. W. Fransen Jzn., Leeu
warden (aftr.), 4. mr. P. Reymers, Hilversum,
5. A. J. Loerakker, Schoten, 6 C. G. Stock-
Sneek, 7. mr. A. Dorbeck, Alkmaar, 8. I
prof. dr. A. H. J. M. van Rooy, Amsterdam.
1. C. Wolmerstett, Amster- j
dam, 2. A. G. Reitsma, Appelscha, 3. P. D.
Bosch, Leeuwarden.
Een Rembrandt.
Bij een schilderijenveiling te Amsterdam is i
voor een Rembrandt: „Portret van een ouden wjjl hjj op de stoep bjj zjjne woning zich wiesch)
voorover te water geraakt Toen men hem op
i het droge bracht, was hij reeds overleden. Hij
1 laat vrouw en een kind achter.
Een zoontje van een hotelhouder te Aalsmeer
een onbewaakt oogenblik in een
diepe sloot. Een kellner, die bij eene poging tot
