F Gebruikt ook hetjaar voor 1924 Ijsclub FRISO“ Sneek. NIEUWE SNEEKER COURANT ons blad voor Uwe reclame Agenda's Scheurkalenders DE VRIES, No. 26 Woensda? 2 Jan. 1924 Reclame kolom. Nieuwjaar 1924. Van der Meulens Boekhandel ststjezeikz f 50, f 30, en f 10 of 2 maal f 5,— Annex INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. RECLAMEKOLOM VOOR DIT DEEL VAN FRIESLAND DIT BLAD Voorloopig bericht E SNEEKER COURANT en WYMBRIT5ERADEEL Olficliil Oroun dir fiimunti hut Vervcbgnt van mannen zonder onderscheid,' op Donderdsj 3 Jan. 1924. Prijzen ZATERDAG 5 JANUARI 1924 40e JAARGANG Ne. 27 I 1.75 bekend st L Wordt vervolgd. •ïfo I gld. bij ievMiiti- Ung« invaliditeit. Het was drie uur ’s nachts. De straat was stil en verlaten, maar een paar huizen verder stond een auto „en panne”. De chauffeur peuterde aan den mo- gestaakt en Woolf legde den langen weg naar huis j te voet af. Achter hem aan stapten, druk pratend, ABONNEs te: Sneek Ijlst IJsbrechtum Tirns N ij land Fob gare Scharnegoutnm Loë >ga Goënga Gauw Sijbrandabursn Terzool Poppingawier Rauwerd Boznm Denrsum OHing W'er O penhu zen Uitwellingerga Tweede Bijvoegsel HieuweSneekBrCourant Sn. 12. DRAISMAvanVALKENBURG’S-- gld. bij vsrliM van mb wijsvinger. twee mannen met schoppen op hun schouder. Bij zijn j woning vond hij een aangeschoten werkman, die langs en tegen de huizen rolde en zachtjes en valsch als een dronkeman zong. „Have a drink?” sprak Woolf hem aan. Maar de dronkeman reageerde niet. Hij brabbelde onverstaan bare woorden en tolde verder. „Allan’s vermomde spionnen!” Thuis dronk hij een whisky, die zoo sterk was, dat hij zich haast brandde. Hij was niet dronken, maar langzamerhand toch in een half bewusteloozen toe stand geraakt. Hij nam een bad, sliep in het bad in en ontwaakte eerst, toen zijn bediende bezorgd klopte. Hij stak zich van top tot teen in schoone kleeren en verliet het huis, ’t Was nu klaarlichte dag geworden. Tegenover zijn huis stond een auto, Woolf ging er heen en vroeg of de wagen vrij was. „Ik ben besteld!” zei de chauffeur en Woolf glim lachte verachtelijk. Allan omringde hem, Allan had hem omsingeld. Uit de deur van een naburig huis kwam een heer met een kleine, zwarte aktentasch onder zijn arm en volgde hem aan den anderen kant van de straat. Toen sprong Woolf plotseling op een tram en meende daardoor Allan’s detectives ontko men te zijn. Hij dronk een kop koffie in ecyi Saloon en dwaalde den heelen morgen door de straten. Jutrijp Hommerta Heeg Gaastmeer Wondsend Ypecolsga Langweer St. Nicolaazga Tjerkgaast Lemmnr Sloten Balk Koudum Molkwerum Stavoren Hindeloopen Workum Oudega en vele andere plaatsen JAA gld. ingeval nn over- |EA gld. bij verlies van LVV lijden binnen SO d. Ivv één band, voet of oog zoo ernstig aangekomen is. H. schijnt wel aan leiding gegeven te hebben. .De substituut-officier eischt 1 maand gevan genisstraf tegen beklaagde, waarop de politie rechter hem veroordeelt tot een voorwaarde lijke gevangenisstraf van 2 maanden niet een proeftijd van 3 jaar, onder voorwaarde, dat be klaagde binnen 3 maanden aan H. f 55 vergoedt. Beklaagde is hiermee niet tevreden en zal in hooger beroep gaan. Ook met H. heeft de politie-rechter nog een appeltje te schillen, want, nadat hij met een scheepshaak naar J. K. gestooten had, bracht hij deze nog een slag toe met een anderen stok. De substituut-officier is van meening, dat, of schoon beklaagde zijn tegenstander niet zoo ernstig verwond heeft als deze hem, S. H. toch eenzelfde straf verdient, daar deze aanleiding DINSDAG» 7BIJDAG8A VQNDB Brandenburgh Co., 4»wrat Telsfcws Na., 150 Dat was het adres van Renée, zijn tegenwoordige vriendin. Hij had niemand met wien hij kon spreken, geen vriend, geen bekende, en daarom reed hij naar haar. Woolf vreesde zich aan den chauffeur verraden te hebben en vermande zich. Voor Renée’s huis stapte hij uit en zei kalm en eenigszins bevelend als altijd: „Je moet wachten!” Maar de chauffeur dacht: „En toch kan je han gen!” Renée toonde zich absoluut niet verheugd over zijn terugkeer. Zij pruilde, deed diep ongelukkig, deed als had zij zich doodelijk verveeld. Zij was zoo met haar eigen trotsch en verwend persoontje bezig, dat zijn ongelukkig uiterlijk haar niet eens opviel. Over dit summum van vrouwelijk egoïsme moest Woolf luid lachen. En dit lachen, dat met zeer veel wanhoop vermengd was, herinnerde hem aan den toon, waarop hij met Renée placht om te gaan. Hij sprak Fransch met haar, en die taal scheen een an der mensch van hem te maken. Voor seconden heel enkele seconden maar vergat hij soms heele- maal, dat hij een verloren man was. Hij maakte gek heid met Renée, noemde haar zijn verwend kindje, zijn boos poppetje, en zei, dat zij de eenige was, die hem werkelijk oprecht genegen was. Hij kon het bij haar echter ook niet uithouden en reed naar de Club. teerlags-Baak t« •oMwdam ii|n on»* 64.) Hij dronk het heele glas in een teug leeg, haalde diep adem en keek Allan aan. Alles leek hem ineens minder erg te zijn. Als het hem eens gelukte Allan’s hart te treffen? En hij zei, kalm en bedaard, met diepe stem: „Hoor eens, Allan, dat kan u geen ernst zijn. Wij werken nu ai zeven, acht jaar samen, ik .heb millioenen voor het Syndicaat verdiend „Dat was uw werk.” „Zeker! Hoor eens, Allan, ik geef toe, dat het niet in den haak was. Het was mij niet om geld te doen. Ik wil u alles uitleggen, gij zult inijn motieven ver nemen Maar het kan u toch geen ernst zijn, Al lan! De zaak is nog wel in orde te krijgen! En ik ben de eenige, die ze weer in orde kan maken Als gij mij laat vallen, valt ook het Syndicaat Allan wist, dat S. Woolf de waarheid sprak. Die zeven millioen kon de duivel voor zijn part krijgen, maar het „schandaal”, dat was een ramp! Ondanks dat bleef hij onverbiddellijk. „Dat is mijn zaak!” antwoordde hij. Woolf schudde zijn harigen buffelkop. Hij kon niet begrijpen, dat Allan hem werkelijk wilde opgeven, werkelijk wilde laten vallen. Het was onmogelijk. En nog eens waagde hij het Allan onderzoekend in de oogen te zien. Maar die oogen riepen hem in hun stille taal toe, dat van dezen man geen toegevend heid en genade te verwachten was. Niets! Absoluut niets. Plotseling besefte hij, dat Allan als Amerikaan geboren en dat hij er maar een geworden was, en Optician - MEPPEL Intorc. Telefoon 215. is a.e. Dinsdag 7 Januari in ’t Hotel SCHRAM te Snkïk te spreken on te ont bieden voor de levering van BRILLEN van 9 tot 3 uur schudde zijn vuisten tegen Allan. „Ik heb u alles gezegd.” Allan wendde zich naar de deur. S. Woolf’s gezicht was met koud zweet bedekt, zijn baard plakte. „Ik zal het geld teruggeven, Allan brulde hij, zijn armen wild door de lucht zwaaiend. „Tommy rot!” riep Allan en ging. Toen sloeg Woolf zijn handen voor zijn gezicht en viel met een doffen smak op zijn knieën, als een ge- doode stier. Een deur sloeg krakend dicht. Allan was weg. S. Woolf’s dikke rug trilde. Hij richtte zich half versuft op. Zijn borst schokte door ingehouden snik ken. Hij nam zijn hoed, streek dien met zijn hand glad en ging langzaam naar de deur. Bij de deur bleef hij nog eens staan. Allan was in de kamer daarnaast en moest hem hooren, als hij riep. Hij opende zijn mond, maar kon geen geluid uitbrengen, ’t Kwam er ook niet op aan, ’t hielp toch niets! Tandenknarsend van toorn, schaamte en wanhoop, ging hij weg. Tranen van woecle kwamen in zijn oogen. O, hoe intens haatte hij Allan nu! Hij haatte hem zoo, dat hij bloed op zijn tong proefde Ook Allan’s uur zou eens komen Als een gebroken man ging hij met de lift omlaag. Hij stapte in zijn auto „Riverside-drive!” De chauffeur, die het gezicht van zijn heer slechts even gezien had, dacht bij zich zelf: „Nu, S. Woolf 1L gld. bij varliaa «v m Mn vinger De poort is achter 1923 gesloten, sommi gen hebben haar met een harden klap dicht geslagen, teleurgesteld over wat dat jaar hun bracht, anderen hebben haar maar noode kunnen sluiten, moeilijk afscheid ne mend van zoo’n goed jaar. Senator Henri de Jouvenel, Abonnementper jaar f 2.50 fr. p pest f 3.60. Bnitenlud f 8.—, alle* bg vooraitbetaliag. Lmh Noe. 5 et. AdTertentlën10 et. p. regel. In ge« aonden Mededeeliagen dubbel tarief, Abonnement belangrijke kortin Kleine Adv. kannen lagenonden vo g den op den dag der uitgifte, tot 10 uvr. HET BF8TUUB. gld. MJ varila» CA (V van Mn duim, vv balustrade eenigszins geminderd is; daar door hadden de conducteur en de meeste passagiers nog den tijd om van het achter- balcon uit den wagen te springen, voordat deze van den hoogen steenen wal afgleed en voorover in de gracht plonsde. Er ontstond een geweldige paniek, die er nog grooter op werd toen uit den tramwa gen, waarvan het voorste gedeelte onder den waterspiegel verdwenen was en het achterste gedeelte schuin tegen den walle- kant opstond, noodkreten weerklonken. Over de juiste toedracht van wat er verder gebeurde loopen de lezingen uiteen, het schijnt dat de bestuurder, Drulleman, nog gelegenheid heeft gehad, de binnendeur vun het voorbalcon te openen en zoo binnen in den wagen te komen. Andere passagiers. Franschman, slaat de deur met ’n fikschen klap dicht, „1923, een verloren jaar voor de menschheid”, zegt hij, de politicus, wiens politieke verlangens in dat jaar niet zijn be vredigd. Er zullen wel meer van dezulken in alle landen ter wereld zijn en daaronder de tal- loozen, die na den oorlog verwacht hadden de opbloei van een nieuwe gezindheid der menschen en volkeren jegens elkaar, zij die droomden dat toen eenmaal de vrede er was een nieuw tijdperk van grooten geestelijken luister over ons was opgegaan. De oude wereld en de oude mensch wa ren op de slagvelden van Rusland en Frank rijk gebleven en met de getorpedeerde sche pen in de Oceanen verzonken, een nieuwe menschheid stond klaar een schooner leven in een nieuwe wereld te beginnen. Wij weten nu maar al te goed dat dit al les een droom is geweest. We weten nu dat we zelfs hebben te worstelen om het behoud van cultuurwaarden welke reeds jaren als vast bezit der menschheid hebben gegolden. We weten nu wel heel goed, dat de ochtend van een schooner samenleving niet plotse ling over ons zal aanbreken. Dat slechts ge stagen arbeid was een der gevolgen van den oorlog juist niet gebrek aan eerbied voor dergelijken arbeid? ons ook op gees telijk gebied verder zal brengen. En als een ontnuchterd politicus met een slag de poort achter 1923 dichtslaat en uitroept: „Een ver loren jaar!”, dan zeggen wij, verloren inder daad voor hem, die op den oudejaarsavond droomt van het aanbreken van een luilek kerland op Nieuwjaarsmorgen. Niet verlo ren voor hem, wien ook de gebeurtenissen van 1923 weer hebben geleerd dat in deze wereld slechts in harden arbeid en zwaren strijd een te waardeeren bezit wordt ver overd. Niet verloren voor hem, die geleerd heeft dat Maximiliaan Harden zegt het zoo kernachtig slechts de tot werken ge balde wil wonderen tot werkelijkheid maakt en die met dien wil 1924 ingaat. tb I i SNEEKEB COiaUlT NIEUWE SHEEKER COURANT ?oluesa i- W#rïj C'

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1924 | | pagina 1