I
s
t
Foster’s Rugpijn Nieren Pillen
foster-McClellan co.
WITTE ROZEN.
KANTKNAAGJESl
tjerkstra, I
OHONIG’S
W Puddingen
LET OP HET MERK
MS55ÖLANCHË
J
i
i
8
DE VRIES,
-w a uillbton
beolamekolom.
GLAZEN FLACONS,
verpakt in
GEEL ETIKET
FilISCilGGOlllSGSCGEBÏPOINMiïf
KINDEREN
Bronchitis
Abdijsiroop
I
I
I
«3
i
8
8
I
8
Süicliil OmHB dir hiBHiiti Susi.
ZATERDMG 28 JUNI 1924
40e JAARG Ml
8«v. 70
I
I
i
met zwarten opdruk.
LW~ Weigert alle andere verpakkingen.
i
i
i
I
I
i
1.
Atoamementp®r jam- f 2.5U fr. p
port f 3.60. Buitenland f 8.alias
bij vooruitbetaling. Leas® Hom. 5 ei.
Adwortontito10 ei. p. regal. Inge-
soadaa Msdadeeïiagaa dubbel tarief, hg
Ab®®nemoEi boi&ngrgks korting
Klei» Adv. kuuex fsgmondon wcr-
daa op dos dag uitgifte, tot 10 uur
1
Geplaatst Muatsch
Kapitaal f 3.250 000.--
- 2.109.174.—
-44.000.000.-
- 43 000.00J.—
Pandbrieven a 93lli
Opticien -KEPPEL
fange 200
OHT8DAG# VBUDAÖ8A VGMTOS
üiigsvtra
Brandenburgh Co.,
w
ïolGsias vaorv&&x&m eTraso»»»^®®»® V®rw«- Ifififl
a. site ansa &tes«!s vessakevd tsaexs az?.aalsJr?k*H ««er fcuWV Ism
tn Soklnda*» «11® ansa Oossaó’» wEsaksvd te««xs angalaklkma user
M
Wij vestigen er de aandacht op, da?
o
thans uitsluitend verkocht worden
in
LONDON.
j»
s
I
I
Vergadering van den Raad der
gemeente
(Vervolg.)
Verzoek van Commissarissen
fl
M
Plaatsing met toestemming der uitgevers
Gebrs. Cohen Amsterdam.
-o-
op Zaterdag 21 Juni,
’s voorm. 9'/2 uur.
gl& bij varïls» van
attn wijsvinger.
f
l
RESERVES
Hypotheken
Pandbrieven
Uit het Duitsch
van
EUFEMIA VON ADLERSFELD—BALLESTREM.
HIEUWE sneeker courant
annex SHEERER COURANT en WYMBRITSERADEEL
KRUIZEBROEDERSTR. 26 28 I
Er zijn twee soorten Rookershun
die het onverschillig laat wat zij
rooken en zij die zeggen
Geef MIJ maar
„Nu ben ik gerust,” zeide de graaf kalm. „Een Er-
lenstein heeft nog nooit zijn woord gebroken. Ge hebt
voor uw eigen geluk dat „ja” gezegd, lieve kinderen!
Iris,” vervolgde hij met dezelfde doffe stem van zoo-
even, terwijl hij zijne oogen strak op het jonge meisje
gevestigd hield, „Iris wat is dat voor een vlek
dat teeken daar op je voorhoofd
Verschrikt liep Iris naar den spiegel en kwam
toen lachend terug.
„Een weinig bloed, papa,” zeide zij vriendelijk, en
toen de graaf doodsbleek eenige passen achteruit
week, vervolgde zij bijna weenend: „Ik heb mijn vin
ger aan een spijker van de kist bezeerd en heb met
het wondje zeker aan mijn voorhoofd geraakt.”
„Ja, ja,” zeide graaf Erlejistein, terwijl hij moeite
deed om zijne tegenwoordigheid van geest te behou
den. „Je ziet, ik ben erg zenuwachtig. Het is 't
beste, dat wij den arbed wede? beginnen.”
Langen tijd hoorde men niets dan het heen- en
weerschuiven der papieren, het was alsof er een druk
kende lucht in de kamer hing, die hen allen dreigde
te verstikken. Het was Iris, die aan de doodsche stilte
eindelijk een einde maakte.
„Wat er in deze kist al niet is,” zeide zij zacht.
„Papa, het is een waar archief! Doch neen, ik zie
grond, ik bedoel op den bodem nog verschillende an
dere dingen étuis, doozen, waarschijnlijk volge
stopt met papieren. Hier vind ik een platten étui met
wit leder overtrokken en mooie ornamenten van goud
er op o jé daar ligt het!” riep ze, terwijl het
uit hare handen op den grond viel. Iris bukte en
raapte het étui voorzichtig op. De val op het kleed
was evenwel voldoende geweest om het slot te doen
openspringen, en toen zag ze dan ook den onge
schonden inhoud, een vrouwenportret in miniatuur,
geschilderd op ivoor onder glas, in een lijst van wit
fluweel, een blond, wonderschoon vrouwenkopje, met
een krans van witte rozen in ’t gekrulde haar, ter
wijl de klassieke blanke hals en de heerlijke buste
uit een laag uitgesneden wit kleed te voorschijn
kwamen.
„Papa, o hoe mooi, hoe heerlijk mooi,” riep Iris
verrukt, want haar fijn gevoel voor al wat schoon
was, werd door het miniatuur-schilderij sterk geprik-
6.)
„O, papa, als ik had kunnen vermoeden, dat mijne
vraag u zoo zou treffen'riep ze met tranen in
de oogen.
Graaf Erlenstein maakte zijn arm van Iris’ schou-
ders los, kuste haar op het voorhoofd en ging toen
een paar maal de kamer op en néder, terwijl zijne
dochters hem met angstige blikken nazagen.
Toen bleef hij voor hen staan en zei op ernstigen,
maar vriendelijken toon: „Kinderen, uwe moeder en
ik waren overeengekomen, u nooit over deze zuster
te spreken, voor het noodig was. Haar bestaan hebt
ge in dezen stamboom ontdekt wat ik u dus van
haar zeggen kan, zal ik u vertellen. Ik heb haar eens
zeer lief gehad zij stierf jong, in den bloei haars
levens, en was zeer schoon. Wanneer ge mij echter
lief hebt, spreekt dan nooit meer over haar, en
wanneer anderen toevallig of met opzet met u over
haar spreken, weigert dan steeds over haar te praten.
gen, als bedoeld bij de artikelen 2 en 3
(waarmede bedoeld worden vergunningen,
om haar gevoel te verklaren of te weerleggen.
„De mensch heeft dikwijls zulke onverklaarbare
gevoelens,” zeide hij. „Gevoelt ge u nu beter, mijn
kind?”
Ja, papa, dank u. Het is voorbij; maar u wil wel
zoo goed zijn hiervan niets tegen Sigrid te zeggen,
niet waar? Zij zou me uitlachen en dat zou ik niet
goed kunnen hebben.”
„Het blijft onder ons, antwoordde de graaf. „Maar
wat ik je nu zal zeggen, mag ook geen derde weten,
niet eens Sigrid.”
Hij ging naar de geheime kast en nam er een ver
zegelden brief uit.
„Neem dit, mijn kind, en bewaar het goed, onge
lezen tot na mijn dood,” zeide hij ernstig. „Je staat
mij er borg voor, niet waar, dat dit zegel niet eer
der verbroken zal worden een eed of belofte ver
lang ik niet; want ik stel vertrouwen in je. Steek den
brief bij je, kind!”
Iris gehoorzaamde en stak den brief met bevende
vingers in den zak.
„Maar hier,” vervolgde de graaf, terwijl hij den
witter: étui uit de kast nam, „hier, dit portret is voor
jou, omdat het je zooveel belang heeft ingeboezemd.
Maar het moet een geheime schat blijven; want ik zou
niet graag willen, dat Sigrid wist, dat je ’t had -
het zou haar kunnen kwetsen, dat jij het gekregen
hadt en niet zij. Er zou echter eens een tijd kunnen
komen, dat zij geneigd zou zijn, aan haar, wie dit
portret voorstelt, minder liefelijk te denken dan jij
met je goed hart, daarom geef ik het jou. Het is
het portret van mijne ongelukkige zuster.”
Bij deze woorden kwam er een zachte kreet over
Iris’ lippen, een kreet van verrassing.
„Berg het portret dus goed op, Iris,het is niet
bestemd voor de oogen der menschen. Maar ik kon
er niet toe overgaan, het te vernietigen,” vervolgde
de graaf. „Of het goed was of niet, is moeielijk te
beslissen. En ga nu naar boven, kind, een uurtje rust
zal je goed doen. Je behoeft niet te spreken - ik ben
immers gewend in je hart te lezen, als in een boek
tusschen ons beiden zijn geen woorden noodig.”
(Wordt vervolgd.)
welke uit hare nieuwe vergunning voor de
beheerders van den weg of voor andere
daarop rechthebbenden mocht voortvloeien,
vergoeden.
De vordering, daartoe moet worden inge
steld voor den rechter van het kanton, of, ter
keuze van den eischer, van een der kantons,
waarin de weg is gelegen.
Naar aanleiding van het vorenstaande
vragen Commissaris'sen U machtiging te
verleenen tot het aangaan van een proces
met de Nederlandsche Tramweg-Maat-
schappij te Utrecht, bij het kantongerecht
Sneek in te dienen, en tevens om, voorzoo-
veel noodig, hen mede te machtigen in de
zen voor Uwen Gemeenteraad op te treden.
Wij kunnen ons met dit verzoek vereeni-
gen.
De heer R e n g e r s zal tegen stemmen,
omdat toch alle belastingen op één biljet ko-
leze gemeente voor een uitgaaf kwam te staan
van f961.21. Door het steeds toenemend ver
keer met vrachtauto’s enz. vraagt de weg steeds
meer onderhoud, zoodat de door de gemeente te
betalen bijdrage in het tekort steeds grooter
wordt (over 1922 bedroeg de bijdrage f316.17).
Wijziging en uitbreiding van het bestaande
toltarief in dien zin dat ook vrachtauto’s en
verder alle motorrijtuigen op twee of meer wie
len volgens een matig en billijk tarief tolplichtig
zullen zijn, is het eenige middel om de inkom
sten te verhoogen. Blijkens eene telling door de
politie te Bolsward is gecontroleerd dat op 27
.Mei (Dinsdag): 48 motorrijwielen, 78 auto’s,
16 autobussen en 18 vrachtautomobielen den
weg zijn gepasseerd, en slechts 41 wagens ge
trokken door paarden, en op 21 Mei (Woens
dag): 30 motorrijwielen, 50 auto’s, 2 autobussen
en 5 vrachtautomobielen, benevens 31 wagens.
De pachter van den tol te Hartwerd schat het
aantal passeerende auto’s per week op 500, het
aantal motorrijtuigen op 300.
Door de aanvulling van het toltarief als boven
bedoeld wordt ook een onbillijkheid de wereld
uitgeholpen. Immers, thans moet een arme
vrachtrijder, die vaak een zware strijd om het
bestaan voert, tol betalen, terwijl de auto’s welke
toch vaak luxe vervoermiddelen zijn, en blijkens
een hierbij overgelegd rapport van den opzich
ter van den weg, den weg het meest belasten,
tot heden tolvrij zijn.
De tollen af te schaffen is het ideaal, doch
lijkt thans onbereikbaarder dan ooit. Een fonds
daarvoor bestaat reeds, doch door den oorlog
en het steeds toenemend onderhoud is er een
kink in de kabel gekomen. Door deze toluitbrei-
ding hoopt men echter binnen afzienbaren tijd
tot opheffing der tollen te kunnen overgaan.
Evenals in Uwe vergadering van 15 Juli 1922
vinden wij ook thans vrijheid U voor te stellen,
aan de commissie van beheer over den Mac-
Adamweg SneekBolsward machtiging te ver
leenen aan de Kroon goedkeuring van boven
bedoelde tariefwijziging te vragen.
De heer Landman zegt dat dit punt
reeds eerder aan de orde is geweest en toen
is afgestemd. De argumenten voor en tegen
zijn niet nieuw, de gemeente WijmbritSera-
deel deelt slechts-voor 20 Sneek en Bols
ward voor 35 in de kosten. Nu is het niet
juist een tol te heffen in onze gemeente,
welke eigenlijk vooral ten bate der steden
komt. Het zal een last voor het verkeer zijn.
Het rapport-Vrijburg is wat overdreven.
Spr. zal het voorstel niet steunen.
De V o o r z. zegt dat de gemeentenaren
van Wijmbritseradeel niet alleen belast
worden, maar alle motorrijtuigen. Wij suk
kelen steeds met grooter tekorten en onbil-
lik is het dat de auto’s vrij zijn en de vracht
rijders betalen moeten.
De heer de Boer zegt dat niet Wijm
britseradeel tol heft, maar de commissaris
sen; ook zal het meeste aan tol van buiten
de gemeente betaald worden. Spr. blijft voor
deze tolheffing, gezien de ontzettende onbil-
lijkheid dat nu de auto’s geen tol betalen
en andere voertuigen wel.
De heer An de la is tegen uitbreiding
van deze tolheffing, al vindt hij het niet
billijk dat voor het eene voertuig wel, voor
het andere niet betaald moet worden. Het
verkeer is echter aan de tolheffing ont
groeid. Door de tolheffing is het mogelijk
kwNi Z
had het hoofd op den arm laten rusten, en zat als
versteend.
Gelukkig werd er geklopt het was Ubaldo, de
knecht, die Sigrid voor huiselijke zaken naar beneden
riep.
Toen zij de kamer verlaten had, ging graaf Er
lenstein naar Iris toe en tilde haar hoofd zacht op.
„Mijn lieve kind!” sprak hij vol liefde, „men moet
niet dadelijk sterven, wanneer men van den dood
hoort spreken.”
„Neen, papa,” zeide zij zacht, bijna met moeite.
„Dat is het ook niet - maar het is zoo zonderling,
toen ik zoo even de cassette in de handen had, toen
was het lach mij niet uit, papa alsof een koude
rilling mij door de leden voer
Maar de graaf lachte niet. Liefkozend streek hij
met de hand over het blonde hoofd, dat als afgemat
tegen hem aanleunde. Hij vond ook geen woorden
men, de staat betaalt de nadeelige saldi
der spoorwegen, die de tram in eigen
dom hebben; dit voorstel is alleen een be
leefdheid tegenover werklooze advocaten.
Spr. heeft niet kunnen uitrekenen hoeveel
verschil het hem maakt wanneer dit voor
stel wordt aangenomen, of de toestand blijft
zooals die nu is.
De Voorz.: Wat contractueel is vast-H
gesteld moet toch nagekomen worden.
De heer Rengers: Een zeer interes
sante kwestie voor rechtsgeleerden: con
cessie contra wet na de concessie aangeno
men.
De heer deBoer: Dit is een rechtskwes
tie en commissarissen zijn geroepen het
recht te handhaven.
De heer Rengers zal geen stemming
vragen, doch kan alleen de advocaten feli-
citeeren.
Z. h. st. aangenomen als voorgesteld.
Groningen, Haddlngssiraat»
Het is een treurige geschiedenis, waaraan haar naam
mij opnieuw heeft herinnerd maar het graf bedekt
ze en daar mag ze rusten. Geeft er mij de hand op,
dat ge me nooit naar de reden er van zult vragen.
Het zou de vreugde van uw jeugd en de zon uit uw
leven wegnemen; want de wetenschap brengt niet
altijd geluk aan. Belooft ge 't me?”
Een langzaam „ja” uit Sigrid’s mond, een luid
vroolijk „ja” van Iris volgde op den vaderlijken
wensch, en een dubbele handdruk, een dubbele omar
ming bezegelde de belofte.
zijn in den regel goede kenners van
puddingen. Geeft hun daarom de fijnste
die er is. HONIG’S PUDDINGEN
zijn gefabriceerd met Honig’s Maïzena
en bevatten alle bestanddeelen om er
een heerlijk nagerecht mee te bereiden.
Vraagt Uw winkelier:
gld. gij
ws® eess <Swis»- Ov
gist bij varUu
«3 «as e®n «lager
keld. „En dat heerlijk geschilderde portret een
kunstwerk, papa! Zie eens, Sigrid! Verrukkelijk, niet
waar? Kijk, papa, dat zou ik nu graag van u willen
stelen.”
„Hier valt niets te stelen,” antwoordde graaf Er
lenstein vriendelijk en nam Iris den étui uit de hand,
dien hij in de kast opborg.
Eindelijk was de kist leeg, als laatste stuk haalde
Iris er eene goéd ingepakte cassette uit, die zij zorg
vuldig uit papier en lederomhulsel wikkelde. Het was
een lange, smalle cassette, met gebogen deksel, even
als een koffer, bekleed met zwart fluweel en met zil
ver beslag en twee sloten.
„Dit koffertje heb ik nog nooit bij u gezien, papa,”
zeide Sigrid, terwijl ze de cassette gbed afgeborsteld
aan den graaf overhandigde. „Het zwarte fluweel
geeft het zoo’n donker en treurig aanzien.
Zwijgend schoof de graaf de cassette in de kast.
Toen keerde hij zich om en sprak op plechtigen toon:
„Dit zwarte koffertje is het eigendom van Iris. Het
is een legaat, dat ik op mij genomen heb voor haar
te bewaren, tot tot ik er niet meer zijn zal. Mijn
testament zal daarover nadere inlichtingen geven.
Sigrid, je staat me borg, dat het koffertje in handen
van je zuster komt?”
Zwijgend gaf zij haren vader de hand, Iris ephter
en andere borstaandoeningen
genezen met AKKER’s
Zooals wij U in Uwe vergadering van 12 April
j.l. reeds mededeelden, bedroeg het tekort over
den dienst 1923 in totaal f4806.07, waardoor
(mat 4% uitlotiag per jaar.)
Punt Vil. Verzoek van Commissarissen
over den Mac-Adamweg SneekBolsward
om goed te vinden eene aanvulling van het
toltarief, waardoor motorrijtuigen worden I
belast.
B. en W. adviseeren:
De commissie van beheer over den Mac-
Adamweg SneekBolsward richt tot U een
schrijven d.d. 14 Juni 1924 met verzoek mach
tiging te verleenen tot aanvulling van het tol
tarief op dien weg. Voorgesteld wordt het tarief
te wijzigen als volgt:
Voor elk motorrijtuig op twee wielen f0.05
Voor elk motorrijtuig op twee wielen
met zijspanwagen of op drie wielen -0.10
Voor elk motorrijtuig op vier wielen, niet
voor vrachtvervoer bestemd en met min
der dan 8 zitplaatsen -0.20
Voor elk motorrijtuig op vier wielen,
voor vracJUvervoer bestemd en met eigen
gewicht kleiner dan 2000 K.G. -0.20
Voor elk motorrijtuig als voren ge
noemd, met eigen gewicht, grooter dan
2000 K.G. of met andere dan gummiwiel-
banden 0.40
Voor elk. motorrijtuig uitsluitend voor
personenvervoer, met meer dan 8 zitplaat
sen - 0.40
Bij gebruik van aanhangwagens wordt
voor elk paar wielen berekend bovendien -0.10
Deze wijziging vindt zijn grond in de nadee
lige saldo’s waarmede in de laatste jaren de ex
ploitatierekening sluit.
Inters. Telefoon 215,
is a.s. Dinsdag 1 Juli in ’t Hotel
SCHRAM te Sneek te spreken en te ont-
bieden voor de levering van BRILLEN
v&n 9 tot 3 ubi.
f door Gedeputeerde Staten verleend).”
Op grond nu van deze bepaling zond de
Maatschappij slechts een restant bedrag van
f 408.22.
j Heeren Commissarissën hebben dit be-
j drag onder protest aanvaard en een rechts-
i kundig advies ingewonnen van Mr. Ger-
brandy te Sneek, terwijl dok de heer Sikkes,
i ff xb r> B 'Y' sf* q EEG gemeente-secretaris van Sneek, zoo bereid-
n T M Dill I b t 11 AU 11 L) willig was, zijne meening in dezen op schrift
te stellen. 1
In eene op 30 Mei j.l. gehouden vergade
ring van Commissarissen is na breedvoe-
rtgé discussies besloten,’ aan’ de vier betrolf-
ken gemeenteraden machtiging te vragen
Punt VI. Verzoek van Commissarissen om bij den kantonrechter te Sneek deze
over den Mac-Adamweg SneekBolsward zaak aanhangig te maken.
om machtiging tot het voeren van een pro- Krachtens artikel 7 der genoemde wet
cedure inzake een geschil met de Nederland- moet n.l. de consessionarisse de schade,
sche Tramwegrnaatschappij te Utrecht.
B. en W. adviseeren:
Door Commissarissen over den Mac
Adamweg van Sneek naar Bolsward werd
met ingang van den 5en Juli 1911 de con
cessie met de Nederlandsche Tramweg-
maatschappij te Heerenveen (thans te
Utrecht), houdende vergunning tot het ge
bruik maken van den genoemden weg ten
dienste eener stoomtram, voor dertig'jaren
verlengd, terwijl op deze transactie vooraf
de goedkeuring van Heeren Gedeputeerde
Staten was verkregen bij besluit van 8 Juni
1911, no. 32.
Volgens artikel 6 dezer concessie verbond
zich de Maatschappij voor het verlies van
het grasgewas aan de Noord-Oostelijke
bermen van den weg jaarlijks een bedrag
van f300.te betalen; het gemiddeld be
drag der verpachting aan de Zuid Oostelijke
gid. tagev&Tvan «««s'- gSd> feêj vraltaa
U|<Sas; Msint»» $0 d. IwV Sén hand. v«et
bermen van het grasgewas bedroeg over i
de laatste tien jaren f 424.75. Krachtens art.
7 der concessie was de Maatschappij ver- i
plicht een jaarlijksche vergoeding van f700 I
te verleenen wegens mindere tolopbrengst,
terwijl ingevolge artikel 4 kosteloos vervoer
werd bedongen voor de leden, den Secre-
taris, den Opzichter en de wegwerkers der
Commissie van beheer; voor de wegwer
kers in de tweede klasse, voor de overigen
in de eerste klasse. Bij schrijven van 15 De
cember 1923 werd dpor de Maatschappij
een bedrag van f 408.22 laan heeren Com
missarissen toegezonden met de mededee-
ling, dat de concessie thans als geëindigd
kon worden beschouwd ingevolge artikel
11, 2e lid van de wet van 15 December
1917, Stbl. 703, houdende"voorscbriften om
trent aanleg en instandhouding van spoor
wegen waarop uitsluitend met beperkte
snelheid wordt vervoerd, op wegen niet
onder beheer van het Rijk.
Wat is n.l. het geval.
Na den datum van ingang der door Com
missarissen verleende concessie is de ge
melde wet in werking getreden.
Op grond van artikel 2 dier wet hebben
Gedeputeerde Staten dezer provincie aan de
Tramwegrnaatschappij die daartoe het ver
zoek had gedaan, een nieuwe concessie ver
leend, bij besluit van den 24 October 1923,
no. 106, 2e afdeeling W. -
Artikel 11 der wet, hetwelk in bepaalde
gevallen de strafbepalingen uitsluit zegt aan
het slot: „de te dier zake bestaande regelin-
i gen (bedoeld worden regelingen ten aan
zien van spoorwegen, welke bij het in wer-
king treden der wet in aanleg of in stand I
gehouden werden met goedvinden van hen,
die tot dat tijdstip bevoegd waren daarom
trent te beschikken) blijven van kracht tot
dat zij worden vervangen door vergunnin-
Sèïkbke Töle&mi 150.
