De Wilde Boerin
iso 75 so
Olficliil Orgui dir liniiti huk
20(10 ft
200
NIEUWSTIJDINGEN
- annex SNEEKER COURANT tan WYMBRITSERADEEL
Eerste Bled
ZATERDAG 25 OCTOBER 1924
Ro. 7
4le JAARQAHG
73
FEITJII-iIj^ElTOlSr-
Brandenburgh Co.,
Voigeua «oorwaaraan overeengekomen mat da M*li*a**oHe Algemeen* Verie*
IL gid. MJ aariiad
J »at> eet> «tnoai
ke~leee-*»ta te Sehiedem ailn ons» Abonné’e eersekerd *oa»r> onoelwkkee
I
van
3.)
f
I
(Wordt vervolgd.)
gid.
••r
door
T. E. HOLTROP.
--o-
Abonnementper jaar f 2.50 fr. p-
post f 3.60.
Advertentiën9 ct. p. regel. Inge
zonden mededeelingen hooger, bij
Abonnement belangrijke korting
Advertentiën worden tevens gratis ge
plaatst in de SNEEKER COURANT
I
J1EUWE SNEEKER COURANT
inspecteur der directe belastingen, invoer
rechten en accijnzen ter inspectie Sneek,
le afdeeling P. U. Rijpma, surnumerair
dier middelen ter directie Groningen.
HEEG. De Commissaris der Koningin heeft
aan A. Zeilstra, veldwachter der gemeente
Wijmbritseradeel, ter standplaats Heeg, op
diens verzoek, alszoodanig eervol ontslag
verleend met ingang van den 25en Decem
ber a.s.
-
hoek zou geen boerderij zijn als de hunne.
Vrouw Broersma, geboren boerin, liet zich gaarne door
i van Lammers leiden. Zij leunde wat
voorover, de ellebogen rustend op de tafel, en luisterde
met gretige ooren. Nu en dan knikte zij met het hoofd. Zij
zag alles reeds, zooals het worden moest. En ze begreep
ook wel, dat ze trouwen moesten, als het plan zou slagen.
Later heeft ze dikwijls gedacht: als Lammers haar op
dat oogenblik de hand had gereikt en eenvoudig had ge
zegd: „Dat is dus afgesproken”, dan had ze toegeslagen,
en zouden ze wellicht spoedig getrouwd zijn.
'Maar de gedachten van den kleinen man namen een
andere richting. Toen hij meende, dat de zaak beklonken
was, schoof hij zijn stoel dichter bij de hare. En terwijl
zij nog peinsde over de groote boerderij en berekende,
hoeveel koeien ze wel zouden kunnen melken, beproefde
gia Ingeval van ܻu
lildar Mnner 90 f
Als ge vatbaar zijt voor rede, kan het
niet anders, of na een proefneming
herhaalt ge steeds Geef MIJ maar
MI55ÖLANCHE
Toen durfden haar ook de vrijers naderen, die reeds lang
aan de jonge, mooie en rijke weduwe gedacht hadden.
Maar allen wees ze af, zonder bedenken. Haar man leefde
nog voor haar, al liet zij het niet blijken naar buiten.
Toen is ook Lammers gekomen, op een Zondagavond,
den vrijersavond. Doordat elk, die naar vrouw Broersma
ging, zijn vensters voorbij moest, kon hij beloeren, wie
haar bezocht en verliet. En zoo wist hij dien avond, dat
zij alleen was.
Zij zag hem reeds in de verte door het land aankomen,
pronkmooi in zijn Zondagsche zwarte kleeren, een hoed
op, een zilveren tabaksdoos glinsterend naast een gouden
horlogeketting. Alleen was zijn broek weer te kort boven
de gepoetste schoenen.
Reeds dadelijk dacht zij: het lijkt, of buurman op vrijers
voeten gaat, maar zij gevoelde het als iets grappigs, dat
hij om haar zou komen. Zij liet haar Zondagskrant op de
tafel liggen, en, de handen op de vensterbank geleund, het
gezicht vlak voor de ruiten, volgde zij nieuwsgierig zijn
bewegingen, alsof het een onbekende was, die naderde.
In de algemeene vergadering van het
genootschap, die Vrijdag gehouden wordt,
zal het hoofdbestuur voorstellen doen omtrent
het gebruik van de interesten van het ver
zamelde kapitaal. Die voorstellen zullen
vooral ten doel hebben, de zegeningen van
reclasseering en voorwaardelijke veroor-
deeling ten volle te verspreiden over het
geheele land, ook in die deelen van
het land, waar reclasseering en voorwaar
delijke veroordeeling tot nu toe niet tot
vollen bloei zijn gekomen. Door deze
voorstellen hoopt het hoofdbestuur op de
beste wijze aan allen, die tot het schoone
resultaat van de inzameling bijdroegen, zijn
dank te kunnen betuigen. Voor de uitvoering
van het geheele programma van het ge
nootschap is nog een belangrijk grooter
bedrag noodig, maar met het thans ver-
kregene kan, zoo meent het hoofdbestuur,
reeds prachtig werk gedaan worden.
De stijging van den gulden.
Sedert eenigen tijd loopt de Neder-
landsche gulden te New-York geleidelijk
op en daalt de AmerikaanscLe dollar dien
overeenkomstig op onze beurs.
Gisteren noteerde de gulden te New-
York 39.36 tegen 38.56 een maand geleden.
De dollarkoers noteerde gisteren te Amster
dam 2.54 tegen 2.59‘/4 op 23 September j.l.
Engelsche Ponden zijn daarentegen gedaald.
Omtrent de oorzaken daarvan worden
verschillende veronderstellingen opgewor
pen. Verscheidene invloeden schijnen daarop
te werken.
Naar
Duitsche
Ponden
MJ verUee vaa
erlievlna»
jld. M) ievena-
lange InvalMttait
Biologische waarnemingen in Artis en in de
vrije natuur.
Het Natuurkundig Genootschap hield Dins
dagavond onder voorzitterschap van dr. G.
Bouma de eerste vergadering van dit seizoen.
De heer A. F. J. Portielje uit Amsterdam sprak
over het onderwerp hierboven genoemd.
Bij deze biologische waarnemingen zij men
er op bedacht, zeide spr., het dier als geheel,
als levende eenheid, toch niet te verklaren uit
onderdeden, het dier is meer dan de som van
allerlei onderdeden, meer dan een instinct
machine, een reflex-automatisme of een plastici
teit. Physisch-psychisch moge het dier aan ons
verwant zijn, bij alle overeenkomst bestaan
ontzaglijke verschillen welke den mensch aller
minst het recht geven het dier van uit men-
schelijk standpunt te verklaren. De ontwikkeling
van het dier verloopt heel anders dan die van
den mensch, het dier is ingepast in een bepaald
milieu, zijn ontwikkeling is een inwikkeling in
een bepaalde sfeer, het is gespecialiseerd op een
bepaalde levenswijze, terwijl wij menschen niet
zoo eenzijdig gespecialiseerd zijn, doch meer
van alle markten thuis. Weinig weten wij nog
van het psyche der dieren en zeker moeten wij
daarom niet probeeren de wonderbaarlijke le
vende eenheid van het dier naar beneden te
schroeven tot een som van instinct, reflexen
enz. Wat de psychische momenten zijn waar
door de dieren tot bepaalde handelingen komen,
daarvan weten wij nog bitter weinig, zoodat
spr. niet zal pogen bij de handelingen van vo
gels, welke hij hedenavond met lichtbeelden zal
demonstreeren, naar een goedkoope verklaring
te zoeken. Houden wij liever onze handen thuis
van het gebied van het zoo fijn bewerktuigde,
waarvan wij slechts wat stukwerk kennen. Het
dier is een product van allerlei factoren, is een
voortzetting van erfelijken aanleg, maar ook de
omgeving, de mededieren enz. hebben hun in
vloed; invloeden, die pousseerend of vertragend
op bepaalde eigenschappen kunnen werken, en
waaruit een plasticiteit blijkt, die meer of min
der ver gaat. Jaren lang reeds heeft spreker de
roerdomp, de rietreiger bij uitnemendheid,
die op wonderbaarlijke wijze is aangepast aan
het milieu van het rietbosch, waargenomen. In
Februari komen de eieren al in het nest; wordt
het dier daar op dat nest verrast, dan sluipt het
weg als dat nog kan, kan het niet meer dan
krijgen we een verandering bij deze vogel, plot
seling vertoont hij die eigenaardig omhoog ge
richte hals met de. strepen, hij wordt riet met
het riet e’n blijft ook met verdraaide
pooten staan desnoods een uur lang -, be
weegt men zich dan draait de hals van het dier
mee, teeken dat het dier het uiterlijk aanpassen
aan de omgeving, psychisch meebeleeft.
Spr., waarschuwt er voor nu niet al te veel
waarde te hechten aan de protectieve kleuren
van een dier, als zou bv. zonder dezen de soort
tot ondergang gedoemd zijn, er zijn immers vij
anden genoeg die alleen op de reuk afgaan, ook
is er de mensch enz.; de protectieve kleur is
een der middelen ter bescherming maar niet het
middel, en zonder dat middel kan de soort ook
vaak in stand blijven. Zoo zijn er evenveel
zwarte als witte poolvossen. Niet vergeten mag,
dat ook de vijand zich aanpast aan de om
standigheden, zich daarop instelt, er is verhoo-
ging van potentialiteit, welke het leven frisch
houdt.
Reeds in het ei stellen de ademhalings
organen van de jonge roerdomp zich op hun
taak van straks in, men hoort daarin tegen het
uitkomen vaak het blazend geluid; 30 dagen na
het leggen van het ei komt de jonge roerdomp
te voorschijn. Nadert in de eerste dagen na de
geboorte de oude vogel met voedsel het nest,
dan begint het jong, nog voor de oude zijn
.voedsel daarop uitbraakt, de nestrand te bepik-
ken. De rol die de nestrand vervult bij de voed-
selverstrekking is dus vastgelegd in den aanleg
van het dier, wat zes dagen na de geboorte
echter door de ervaring al veranderd is. Dan
toch nemen de jongen het voedsel uit de snavel
der ouden aan, zij hebben de beteekenis van de
snavel der ouden bij de voedselverstrekking be
grepen. Spr. deelt nog een en ander mee over
het éénkennig worden van de jonge roerdomp
na 11 dagen en vertelt dan dat wanneer de
oude roerdomp, op zijn nest verrast, ziet dat
zijn camouflage, welke hem in 99 van de 100
gevallen door zijn vijanden uit het oog doet
verliezen, hem niet helpt, hij een geheel andere
houding aanneemt. Hij krijgt een dreigende hou
ding, de halsveeren worden breed uitgezet, een
kam vormt zich, de snavel wordt gericht op
het gezicht van den vijand. Nooit zal hij, als
andere dieren, in een toegestoken stok of hand
bijten, alleen als het hoofd binnen zijn bereik
komt, krijgt men daarheen een felle uitval. Heeft
het dier het nu op de oogen van den tegenstan
der gemunt, zooals men vaak hoort beweren?
Absoluut niet. Het is geen overleg, het dier rea
geert enkel op het verschijnen boven de groote
rompcontour van de kleinere hoofdcontour,
daarop wordt gepikt, met proeven is dit spr.
gebleken. Deze roerdomp is een reiger die dus
bijzonder gespecialiseerd is op het leven in het
riet, niet alleen door zijn camouflage maar ook
door zijn bijzondere afweerreactie.
Dan staat spreker stil bij het zgn. pronken
en vechten der k e m p h a a n-m a n n e t j e s,
welke bewegingen echter geen vechtbewegingen
zijn - al komt het er wel eens van als twee
mannetjes in eikaars nabijheid komen het
zijn alle schijnbewegingen, verschijnselen van
nestelbiologie, een voorstelling van bewegingen
bij de paring, welke later wordt uitgevoerd.
Spr. deelt ferloops iets mede van de jonge
e e n d e n k u i k e n s, die niet direct te water
gaan als ze uit het ei komen. Op den dag van
het uitkomen vet de moedereend zich van alle
kanten in, en een halve dag ziet men dan de
jonge kuikentjes over en onder de moeder door
scharrelen, waarbij zij zich invetten, eerst daar
na gaan zij te water. Ook vertelt spr. van de
nestvorming van de zwaan, die als rietbewo-
ner zijn nest vormt door alles om zich heen naar
zich toe te rukken, doch geen takje van de eene
plaats naar de andere voor nestvorming kan
brengen, zooals andere vogels doen.
Het bekleeden van het nest zit de vink in
het bloed, met groen mos wordt het nest om
geven, wat ongetwijfeld protectief werkt als het
bouwsel op een groene stam is aangebracht.
door tal van daartoe ingestelde commissies
in den lande heeft plaats gevonden. Het
totale verzamelde bedrag is f 64,532 dat
vermeerderd wordt met een legaat van
f 15,000 en een aandeel in de opbrengst
van den weldadigheidspostzegel van het
vorige jaar.
VuMhfjnt
DINSDAG» u VRIJDAGSAVOND»
Uitgercm
•wint Teletoew N*o 450
had hij zich in een donker hoekje van de schuur een strop
om den hals gelegd, maar hij was geëindigd zich dronken
te drinken aan een flesch brandewijn, waarmee hij zich in
het hooi verborg.
Dit groote drama van zijn leven was echter buiten de
meren, en verbeeldde zich, dat nu een anderDan
sloop hij naar den hooiberg om brand te stichten, stak een
lucifer aan, maar liet dien tusschen zijn vingers afbran
den. Of hij legde zich in hinderlaag in een greppel, een
geopend mes naast zich. Maar hij bleef er liggen, ook als
de gelukkige vrijer onbezorgd vlak langs hem voorbij liep.
Nooit had hij moed en kracht tot een daad. Den bruilofts
dag, een Zondag in Mei, wilde hij niet overleven. Reeds
maar niet, zooals spr. wel vond, ais het nest j blijven. Als men het nest van den zilver-
zich bevindt in een roode den of wanneer het
met witte rupsencoconnetjes is bekleed. Men
ziet dus dat de protectieve aanleg niet altijd
goed werkt; van overleg bleek bij deze vinken
geen sprake.
Ook verhaalt spr. van de nachtzwaluw
geen zwaluw overigens die één is met z’n
omgeving en om dat nog meer te zijn als hij
op een tak zit, overlangs zit, en bij nadering
van gevaar het oog op een kiertje sluit, omdat
juist dat groote oog de aandacht kan trekken;
spr. toonde op ’t doek een nachtzwaluw, waar
van één ei door een wezel was geroofd en het
andere aangebeten. Miste de vogel het ei toen
hij terug kwam en zijn geheele houding angst
verried? Waarschijnlijk niet een dier kan
niet tellen de bloederige prop uit het aan
gebeten ei was het wat het dier irriteerde en
hem op de diagonaal bracht tusschen moeder
plicht op het ei te gaan zitten en vlucht-
reflex.
Dan spreekt spr. van de uilen, die bij na
dering van het gevaar ook hun aandacht-trek-
kende oogen sluiten, en welke men daarom ver
keerdelijk beschuldigt dagslapers te zijn, uilen
die of in kleur volkomen bij de omgeving aan
passen of felle contrastkleuren bezitten, zoodat
ze voor het oog als in stukken vallen. De uil
is een buitengewoon nuttige vogel, muizen-
verdelger bij uitnemendheid. Bij de klaverteelt
voor uitvoer in Engeland ontdekte men dat de
opbrengst steeds achteruit ging: het bleek, dat
er te weinig werd bestoven, omdat een in de
grond levende bijensoort, die voor de bestui
ving zorgde fel vervolgd werd door de veld
muizen. Uilen en katten brachten hier uitkomst
en konden de levensgemeenschap weer regu-
leeren. Van de griel vertelde spreker, dat
deze een der vogels is die als er onraad is, van
het nest wegvlucht en ver daarvandaan de aan
dacht op zich tracht te vestigen; van de schol
ekster, die de eieren bij het broeden om de
lengteas omwentelt, en waarvan een exemplaar,
door spr. bespied, schrikte van ieder takje dat
kraakte, maar bij het tweestemmig zingen van
het Wilhelmus om zoo te zeggen geen spier
vertrok, omdat de vogel dit zingen blijkbaar
niet associeerde met gevaar. Van deze vogel
soort zag spreker ook een nest, waaromheen
de vogel schelpen had verzameld, waardoor de
aandacht juist op dit nest viel, wat aantoont dat
dit dier geen benul heeft van de prachtige ca
mouflage van zijn eieren.
Onjuist is het ook te meenen dat strand-
pl u viertjes, kieviten enz., als ze bij
groepen zijn, waarschuwers hebben. Van zoo’n
massa vogels eten er echter voortdurend wel
een paar niet, bij het naderen van onraad mer
ken die het ’t eerst en hun onwillekeurig geuit
angstgeluid maakt ook de andere vogels op
merkzaam. Van e. J
spr. een nest waarom gele en rose schelpjes gend noedjg versterking i
1 de jjee,. ds fej-jet wees, die namens de
menschen omgegaan, want Larnmers, steege Fries, was
uiterlijk bedaard gebleven, terwijl hij inwendig werd ver
scheurd. Zijn wonden genazen, maar toen was veel In hem
veranderd, verhard, verstijfd, verboosd.
Sterker geworden in zelfvertrouwen door aanzien en
macht onder de menschen, wilde hij thans als weduwe
winnen de vrouw, die hij als meisje niet had durven
te naderen.
Vrouw Broersma ontving hem vriendelijk, ofschoon zij
haar verrassing niet geheel kon verbergen, als een buur
man met wien ze in vrede leefde, hoewel zonder harte
lijkheid. Hij was wat verlegen, maar zij had er slag van
hem op zijn gemak te zetten. Zij deed, alsof ze zijn mooie
kleeren en gedwongen manieren niet opmerkte, alsof het
heel gewoon was, dat de boer op den mooien Zondag
namiddag eens zijn land was ingewandeld en bij zijn
buurvrouw een visite maakte. Als vanzelf liep het gesprek
over koeien en kalveren, over varkensziekte en schapen-
schurft, over de prijzen van boter en kaas. Vervolgens
spraken ze over hun landerijen.
De woning van Lammers lag onmiddellijk bij de dorps
buurt, die der weduwe een tien minuten het land in. De
landerijen grensden aan elkander, maar waren wonderlijk
dooreen gehaspeld; naar de overlevering zei, was dit ver
oorzaakt door de vijandschap tusschen twee broeders, die
tot den dood had geduurd. Door koppig volhouden bij de
verdeeling van een erfenis, door plagen en opjagen van
den prijs bij koop en verkoop, door eindelooze processen
hadden ze van hun rechten en eigendommen een onuit-
warbaar kluwen gemaakt. Al de rechten van pad, reed
en opslag in de „vieren” en „vijven”, de „negens” en „el
ven”, de onderhoudsplichten van molens en vaarten en
slooten ko rden nog voortdurend aanleiding geven tot
allerlei geschillen. Hierover sprak Lammers vooral, toen hij
dien Zondagavond bij zijn buurvrouw zat te koffiedrin
ken. Hij stelde de boerin voor oogen, hoe mooi het zou
De onveiligheid op den weg.
De kantonrechter te Heerenveen ver
oordeelde A. Hartog te Hilversum, die met
zijn auto te Heerenveen mej. de Lang al
daar aanreed, tot een boete van f 150,
subsidair 3 maanden hechtenis, en ont
zegging van het recht een motorrijtuig te
besturen voor den tijd van 6 maanden.
Malversaties bij den
ziekenhuisbouw te Leiden.
De Haagsche rechtbank, uitspraak doende
in twee zaken betrekking hebbende op de
bij het thans opgeheven bureau van den
.rijksbouwmeester voor onderwijsgebouwen
gepleegde onregelmatigheden, veroordeelde
gisteren den aannemer A. A. van T., wegens
oplichting tot een gezamenlijk bed ag van
f 180.000, in verband met de levering van
heimasten tot 1 '/2 jaar en den bouwkundige
C. V. D. wegens verduistering van
f 11.000 tot 2 jaar gevangenisstraf. Voor
beide beklaagden met aftrek der preventieve
hechtenis en met vrijspraak voor wat betreft
het meerdere ten laste gelegde.
De fraude in rijwielbelasting-
p laa tj es.
Het O. M. bij de Haagsche rechtbank
eischte 6 maanden gevangenisstraf tegen
den 25-jarigen rijwielhersteller J. N. D. te
's Gravenhage, die terecht stond, beklaagd
van het namaken van belastingmerken voor
rijwielen.
Ze del ij ke verbetering
gevangenen.
Zaterdag is aan het dagelijksch bestuur
van het Genootschap tot zedelijke verbete-
van gevangenen overgedragen de op
hij de armen om haar middel te slaan. Verschrikt richtte
zij zich op en zag neer op het mannetje, dat met onbehol-
1 pen oudevrijersmanieren haar trachtte aan te halen. Het
lang onderdrukte gevoel kwam met jonge kracht bij hem
boven. Hij trilde, toen hij het frissche, warme vrouwe-
lichaam, waarvan hij des nachts had gedroomd, zoo dicht
bij zich gevoelde, dat hij het kon aanraken.
Zij echter zag plotseling in die vrijerij iets dol-grappigs.
Mijn hemel, dacht ze, die armen kunnen mij niet
eens geheel omvatten. Ik mag dien vrijer wel op de schoot
nemen en oppassen, dat ik hem niet breek.
En toen moest ze lachen, onophoudelijk, luid en scha
terend. Ze kon het niet laten, telkens weer uitbarstend,
als een nieuwe gedachte haar kittelde, en met moeite
bracht ze eindelijk stamelend uit:
Neen, buurman, het gaat toch niet.
Hoe dat zoo? vroeg hij, nog niet begrijpend, terwijl
de slappe plooien van zijn oude7mannetjesgezicht als in
kramp verstijfden.
Hij had zijn stoel achteruit geschoven en was opgestaan.
Nog was er deemoed in de blikken, waarmee hij tot haar
opzag.
Zij gevoelde, dat zij ernstig moest zijn, maar onweer
staanbaar kwam de voorstelling bij haar op, hoe dit aap
achtig ventje met zijn stokkebeenen de plaats naast haar
zou innemen van den forschen man met wien zij eenige
jaren gelukkig was geweest, en dan prikkelde haar op
nieuw de schaterlach in de keel. Als zij zich even be-
heerschte beproefde zij zich te verontschuldigen, maar zij
was zoo verbijsterd, dat haar woorden beleedigender wer
den dan haar lachen. Plotseling begreep hij alles. En op
dat oogenblik had zij voor het eerst in de groenachtige
tijgeroogen van Lammers den gloed gezien, die haar ge
luk zou verschroeien. Die booze oogen hadden gesproken
van eeuwigen haat, van langzame marteling en kwelling
tot aan den dood. De lach was op haar gelaat bestorven,
terwijl haar wangen nog vochtig waren, en een koude ril
ling was haar door de leden gegaan.
Lammers herstelde zich eerder dan zij. Toch was hem
niets bespaard gebleven van het ergste, dat hij in de
bangste oogenblikken van zijn leven had gevreesd: de
minachting en bespotting der vrouw voor hem als man.
Want hierop waren al zijn droomen gericht, dat hij haar
bezitten wou als man.
Op het oogenblik, dat hij meende alles bereikt te heb
ben wat hij wenschte, had hij ondervonden, dat de forsche,
warmbloedige vrouw in hem zelfs geen man zag. Maar
ook nu kon hij zich beheerschen. Uiterlijk bedaard, zon
der te luisteren naar de hakkelende verontschuldigingen
van vrouw Broersma, keerde hij zich naar de deur met de
enkele woorden:
Dan is ’t niet anders.
Niets in den toon van zijn stem, niets in zijne kalme
bewegingen toonde eenige aandoening. Zij had zijn boos
heid alleen in zijn oogen gezien.
stellig heeft het met den artist i jaar 1923/24 liet een tekort van f7.07. De pen-
nmgmeester werd onder dankbetuiging voor
zijn beheer, gedéchargeerd.
Bij Kon. besluit is met ingang van
die vraag moeten wij het antwoord schuldig 1 .November tijdelijk benoemd tot adjunct-
Zij wist niet, dat Lammers reeds hartstochtelijk naar
haar bezit had gehunkerd, toen zij nog een meisje was, te
vuriger, omdat hij haar nooit had durven vragen. Hij had
met haar beeld gespeeld in zijn vooze droomerijen van
zwak mannetje, dat bang was voor de vrouw der werke- 1 zijn, als hun beider boerderijen één werden. Haar woning
lijkheid, die hem toebehoorde in zijn onreine verbeelding. 1 kon vernieuwd worden, van zijn huis zou hij arbeiders-
Bijna krankzinnig was hij geworden, toen Boukje vaste woningen maken. En de landerijen vereenigd zouden één
verkeering had gekregen met Broersma. Booze gedachten grooten, onverdeelden polder vormen. In den heelen greid-
had hij gevoed van moord en brandstichting. De Zondag
avonden, als het meisje den vrijer bij zich had, sloop hij
als een booze geest om haar huis. Hij zag een lichtje sche- oe voorstellingen
i
het „H.bld.” verneemt zou de
regeering reeds bij voorbaat
uit de opbrengst der Duitsche
leening willen omzetten in guldens, om
daarmede weder credieten af te lossen.
Voor hetzelfde doel zouden ook dollars uit
nieuwe Amerikaansche credieten zijn aan
gewend.
Voor de betaling van Duitsche graan-
aankoopen in Rotterdam zouden eveneens
guldens noodig zijn. De politiek van de
Nederlandsche Bank werkt trouwens even
eens in de richting van een beteren gul*
denskoers, terwijl verder ter betaling vah
Indische producten Ponden aangeboden
heeten te zijn.
A Vi Vil V. J I V. I 1 K V1 V. IVZ v. II. A T 1 I B v' v, v* I 4
de s t r a u d p 1 u v i e r vond ;ngeslagen weg voortgaan dan is echter drin- brengst van de inzameling, die ter gelegen-
waren gelegd; deed de vogel dat uit artisticiteit, j
de Vogel, die kleurenblind is? Welk psychisch I
moment aanleiding gaf tot dit verzamelen weet 1
spr. niet, maar *--i -x J
niets te maken. Iedere kievit ook doet ste-
reotyp het weglokken bij' het nest, door dui
zenden jaren is het hem ingeboren, het hoort
bij den kievit, maar waarom hij het doet, op
ItliiirAn A Ie I...«.m.4 i
meeuw nadert zullen de ouden hun krop leeg-
braken en mest laten vallen, niet om den in
dringer af te doen deinzen, zooals men denkt,
maar uit angst. Ook is hun angstgeschreeuw niet
een waarschuwing tot de op zee visschende vo
gels om terug te keeren, maar deze keeren terug
omdat zij het angstgeschreeuw hooren en dit
associeeren met gevaar voor het eigen nest.
Als de jongen met de vleugels voortdurend de
bedelbewegingen om voedsel maken brengen
zij ook zelfs de meeuw, die absoluut geen voed
sel bij zich heeft, tot een poging voedsel uit
de krop te braken. Dan vertelt spr. nog van een
meeuwenpaar in Artis dat doelbewust zijn nest
in de gang bij het pelikanenhok overbracht
geheel in strijd met de broedgewoonte van
meeuwen 4 jaar lang daar broedde en. het
5e jaar een wilde eend met eieren op het nest
vond. Deze meeuwen eierdieven bij uitne
mendheid deden eend noch eieren iets, doch
hoewel meeuwen eerst eind Mei broedsch wor
den, deed het gezicht dezer eendeneieren in
Februari, hen zich psychisch instellen op broeden
en hebben zij mèt de eend de eendeneieren uit
gebroed, in Mei werd toen met het eigen broed
sel begonnen. Fenomenaal verschijnsel: men ziet
hier een natuurlijke toestand volkomen in de
war gegooid, ziet een wonderbare plasticiteit
bij het dier, dat de bakens weet te verzetten
naar de omstandigheden.
Spr. hoopt dat na het gehoorde de aanwezi
gen met vernieuwde belangstelling in het voor
jaar in deze mooie vogelstreken de vogels zul
len gadeslaan, waarbij men er echter aan denke
dat het dier het verwante andere is, van het
welk wij allerlei kunnen leeren, men schrijve
het echter niet zuiver menschelijke eigenschap
pen toe, bv. als een Curwood, wiens werk je
reinste onnatuur is en doe vooral op dit gebied
niet aan prinzipienreiterei, niets houdt stand
tegenover het gebeuren in de natuur. Te veel
heeft de dierkunde tot nog toe op de morpho
logic de nadruk gelegd, te weinig aandacht ge
schonken aan de beteekenis der biologische ver
schijnselen, die bij bestudeering ons misschien
wel vaak weinig positiefs zeggen, wat ons toch
niet van het onderzoek moet weerhouden om
dat we op deze wijze in aanraking komen met
het leven zelve, dat is: de eenheid van de meest
verschillende tegendeelen.
Dr. Bouma bracht den spreker een hartelijk
woord van dank voor zijn mooie rede, welke
met schitterende lichtbeelden werd toegelicht.
Ter vergadering werden nog enkele huis
houdelijke zaken afgedaan. Uit het jaarverslag
van den secretaris, den heer F. W. C. de Haas
bleek, dat het aantal leden in het jaar 1923/24
van 101 tot 95 gedaald was en in het nieuwe
jaar weer met 4, terwijl thans weer 12 nieuwe
leden werden aangenomen. Wil Physica op den rinS
van het ledental, waar- j heid van het eeuwfeest van het genootschap
:t wees, die namens de »„i
commissie voor het nazien der rekening daar
over rapport uitbracht. De rekening over het
