II
I
MissBlanche
I
EiSCffffiOEiESWLITEIT
DUS,
EISCHT
INGEZON DEN MEDEDEELINGEN
KRA
NIEUWSTIJDINGEN.
Z.WITSERÏ
hiiiiiuiiiii liiklmiiii «o Prins Heoirik
der ttWen.
- annex SHEERER COURANT an WYHBRITSERADEEL
iffitliil Orgm iir Ininti luik
200 150 tfA’Sr-x
STAAT
AAN DE SPITS
|ECONO\
Brandenburg!! Co.,
42«JAARM88
WOENSÖAë 3 FEBRUARI 1836
Eerst» Blasri
38
M
en
OE
J N.V.HALLANVtl
CHMALADER
Ie
it
i-
e
a
Ao.
DUTSDAGi es VRIJUAGSAVeiTDP
Ulsgaresa
Maüsx ïd«fe«B 150.
?K «ML feij «uüm Cfi
IV «es (islet, vv
I
justitie gesteld wor-
Weer
thuis!
zijn gisteren de heer
Postkantoor Sneek.
Lijst van onbestelbare brieven en briefkaarten,
van welke de afzenders onbekend zijn, terug
ontvangen in de 2e helft van Januari 1926.
Brieven binnenland. A. J. Wuestnian, Harder
wijk.
Briefkaarten binnenland. 1 zonder adres.
Gevouden voorwerpen.
Aanwezig aan het bureau van politie,
Nieuwe Veemarkt, en aldaar te bevragen
op alle werkdagen tusschen 11 >4 en 12*/2
uur, de navolgende voorwerpen als gevon
den gedeponeerd op 1 Febr.
Onderdeel uit meccanodoos.
Aanwezig en te bevragen bij de navol
gende ingezetenen, onderstaande voorwer
pen, als gevonden aangegeven op 1 Febr.:
Ceintuur, R. de Vries, 3e Steenklipstr. 15;
beurs met inh., S. Jelmersma, le Ooster-
kade; rijwiel, G. Koolstra, Kruizebroeder-
straat; zakmes, G. Selwa, Kleinzand 89;
sierduif en 2 postduiven, De Jong, Groot-
zand 48; bruine beurs met inh., S. Zeilstra,
2e Steenklipstraat 63; gouden broche, S.
Schotsman, Kloosterdwarsstr. 4; oud hee-
renrijwiel, Zeijl, Oude Koemarkt.
Watersnood-collecte.
De opbrengst van de Watersnoodcollecte
alhier is f 4841.81
DÏÏS SSEEKER COURADT
Maakt song kennis met
Miss Blanche „Royal”.
-Het woon- en winkelhuis aan de
Kruizebroederstraat eigen aan en bewoond
door den heer J. Ringnalda is door deze
onderhands verkocht aan den heer S. van
der Werf, alhier.
In de grootete stad, in het klein
ste dorp,overal «eggen de rookers
Geef MIJ WAM
hier hedenmorgen van A’dam binnengeko
men en zullen hedenavond weer via Lem
mer hun geregelden dienst op Amsterdam
hervatten.
gld hij vmIIsb waa
sas «nfssiagar.
Ook een veiligheidsdienst.
Toen in den nacht van Vrijdag op Zaterdag
omstreeks 4 uur een brigadier van politie te
Zwolle op surveillance in het Achterom kwam,
werd daar zijn aandacht getrokken door een
geritsel, terwijl er ook rijwielen in de omgeving
stonden. Daar de politieman vermoedde, dat de
zaak hier wel eens niet geheel pluis zou kunnen
zijn, ging hij behoedzaam op het terrein der
wasdoekenfabriek van den heer P. van Loo,
waarbij hij tot de frappante ontdekking kwam,
dat daar de directeur van den nachtveiligheids-
dienst B. Ch. S. en de in diens dienst zijnde
helper H. K. bezig waren, zich een zak steen
kolen toe te eigenen, die behoorden tot den op
het terrein der fabriek opgeslagen voorraad.
Aan deze beide personen was door de direc
tie der fabriek de bewaking van het terrein op
gedragen, maar nu zij zich op deze wijze van
hun taak bleken te kwijten, achtte de politie
man het veiliger beiden evenals de bewuste
zak steenkolen over te brengen naar het
politiebureau.
De „bewakers” zijn ter beschikking van de
justitie gesteld.
men weet,
VisserHooft met de „Prinses
de Mij. Nederland van hun
Karakorum-reis te Amsterdam teruggekeerd.
Zij hebben zich terstond naar den Haag
begeven, waar zij den eersten tijd hun in
trek nemen in hotel Paulez.
Het Vad. weet te vertellen, dat de heer
Visser den kok van het hotel heeft laten
vragen hem voor zijn welkomstdiner op
tarbot, bruine boonen met spek en panne-
koeken te tracteeren. Verlangen naar den
vaderlandschen pot!
Het spoorwegpersoneel.
Uit ambtenaarskringen wordt aan de Tel.
geschreven:
Aan het spoorwegpersoneel is een veel
sterker loonsvermindering opgelegd dan ten
slotte voor het rijkspersoneel noodig is ge
acht. Hierover is men niet al te best te spre
ken, doch vooral groeit de ontevredenheid
onder de spoorwegambtenaren over de bui
tengewoon zware diensten, die van hen ge
vorderd worden, zulks om zooveel moge
lijk personeel uit te sparen.
Ambtenaren belast met hoofdarbeid op
kantoren en in treindiensten op de stations
hebben een voorgeschreven diensttijd van
12 uur per dag en moeten dan nog jakke
ren om klaar te komen.
Door het hoofdbestuur van den Bond van
Ambtenaren zijn nu enkele wijzigingen in
het Algem. Reglement voor den Dienst op
de Spoorwegen aan den minister van Wa
terstaat voorgesteld, waardoor eenige ver
betering in den toestand en een rechtvaar
dige behandeling der vele klachten zou
worden verkregen.
Men hoopt, dat hieraan de noodige aan
dacht door de regeering wordt geschonken.
Abonnementper jaar f 2.50 fr. p.
post f 3.60.
Advertentiën9 ct. p. regel.: 'Inge
zonden mededeellngen hooger, bij
g Abonnement belangrijke korting
Advertentiën w'orden tevens gratis ge
plaatst in de SNEEKER COURANT
De Afsluitdijk Wieringen—Zurig.
Omtrent den afsluitdijk van Wieringen
naar Zurig in Friesland in verband met de-
drooglegging der Zuiderzee meldt een der
correspondenten van het Handelsblad:
Bepaalde kringen in Friesland koesteren
reeds de gedachte, dat direct na den aanleg
van den afsluitdijk een spoorlijn zal tot
stand komen, die het personen- en goede
renvervoer van Amsterdam via Wieringen
over Harlingen naar Leeuwarden zal leiden.
Maar dit alles is nog zeer illusoir; de wensch
is hier duidelijk de vader der gedachte.
Het staat nog te bezien, of de Nederland-
sche spoorwegen zullen durven overgaan
tot het projecteeren eener spoorlijn. Het
wordt in dat geval een durable onderne
ming, daar de afsluitdijk een betrekkelijk
lang traject zal vormen en daarenboven
smal zal zijn, zoodat nergens een station
kan worden geplaatst.
Daarentegen hoorden wij het vermoeden
uiten, dat de spoorlijn LeeuwardenStavo
ren misschien zou blijven bestaan. Het ver
voer van Leeuwarden naar Amsterdam via
Sneek en Stavoren geschiedt reeds in wei
nig meer dan vier uren, eene snelheid, die
het eerste perron Oost, wijsgeerig het druk
ke verkeer beschouwend. De knecht wendde
alle mogeiijke middelen aan om den acro
baat, die veel bekijks trok, weer naar be
neden te krijgen, doch alle pogingen faal
den, zoodat er ten laatste niets anders op
zat, dan zonder aap af te reizen.
De Berlijnsche trein gleed dus weg en
sinjeur-aap bleefeen sneltrein-machine
verjoeg hem daarna naar het derde perron,
waar verschillende leden van hef personeel
zich uitputten om den ongewonen gast in
een valstrik te laten loopen, doch de aap
had maling aan alles en vermaakte zich met
de uitvoering van wat apen-kamergymnas-
tiek. Eerst na ongeveer drie en een
half uur gelukte het eindelijk aan een post
beambte het dier te bemachtigen, door hem
verlokkend met een banaan te naderen.
den Volkenbond, onder leiding van den Neder-
landschen rechter Mr. B. C. J. Loder, geïnstal
leerd werd. Gelijk de Koningin zich trouwens
nooit aan wat zij haar plicht voelde, heeft ont
trokken. Gelijk zij. constitutioneel vorstin als
zij zich bij uitstek getoond heeft, niet aarzelde
om in 1913, toen de politieke omstandigheden
in die richting leidden, den president van de
sociaal-democratische Kamerfractie, die haar
nimmer vriendelijk had bejegend, op het Loo
te noodigen, teneinde met hem over de formatie
van het kabinet van gedachten te wisselen. Iets,
wat wij thans heel natuurlijk en gewoon vin
den. maar waarbij wij vergeten, dat wij toen,
een achtste eeuw geleden, in wel geheel andere
tijden leefden dan thans!
Slot in ’t volgend nr.
Een apen jacht op het Centraal
station te Amsterdam.
Met den Berlijnschen trein van kwart
over zevenen, zou een variété-artist ver
trekken, die in Amsterdam was opgetreden.
Z’n getrouwe medewerkers, ’n troepje apen,
waren ondergebracht in hokken, als bagage
aangeteekend. Voor dat ze in den be
stemden waggon werden geladen, wilde
een knecht hen voederen en opende daar
toe het eerste hok Nauwelijks was dit
echter gebeurd of een vrij groote aap met
een brok ketting om den hals wipte er uit,
en voor dat iemand besefte wat er ge
beurde, wipte de sinjeur op de kapcon
structie, die doorloopt tot den grond en
het volgende oogenblik zat hij pal boven
Ontrouw colporteur.
Te Lonneker is gearresteerd de te Leeuwar
den woonachtige colporteur J. A., die het land
afreisde met boekjes van christelijke strekking,
waarvan de netto opbrengst bestemd heette te
zijn voor visschersweduwen en weezen. Het
bleek, dat hij bijna de geheele opbrengst voor
zich zelf hield en slechts zelden luttele be
dragen afdroeg voor bovengemeld doel. A., die
in de laatste dagen meer dan 250 boekjes had
verkocht tegen een prijs van ongeveer 50 cents,
moet reeds jarenlang van deze colportage heb
ben geleefd.
Zooals
en mevr.
Juliana” van
De kabinetscrisis.
Het Nederl. Correspondentiebureau in
Den Haag meldt:
Naar wij vernemen, heeft de kabinets
formateur mr. Limburg een regeeringspro-
gram goeddeels in groote lijnen in ge
reedheid gebracht en is hij daarop begon
nen, enkele personen te polsen, waarbij
men hem met welwillendheid tegemoet
treedt.
TE gld- bij varlfo*
*8 mb viagar
te Leeuwarden in het haar aangeboden Friesch
costuum en reikte er den prijswinnaar zelf den
gouden zweep uit. Een volgend jaar, op 21 Sep
tember 1893, had in de Maliebaan te ’s Graven-
hage de gedenkwaardige uitreiking van nieuwe
vaandels aan de regimenten infanterie en huzaren
plaats. In 1894 vertoefde Koningin Wilhelmina
voor het eerst te midden harer trouwe Zeeuwen;
bracht zij een bezoek aan Middelburg en geheel
Walcheren; eerde zij De Ruyter door een kians
bij zijn graf te leggen, en woonde zij op de
reede van Texel te Helder voor het eerst een
vlootrevue bij. Datzelfde jaar zag de Koningin
nen op de Militaire Academie te Breda en op
de Cadettenschool te Alkmaar verschijnen.
In 1895 breidde de Koningin haar kennis van
het buitenland uit; met haar moeder bezocht
zij incognito als gravinnen van Buren
Londen, 't Bezoek had een „educational” doel
einde, maar strekte tevens om Koningin Victoria
te Windsor een bezoek te brengen, bij welke
gelegenheid het incognito werd opgeheven, ge
lijk ook bij het vertrek, toen de Londsnsche
bevolking uitliep om het Nederiandsche konin
ginnetje van nabij te zien. Datzelfde jaar wer
den Noord-Brabant en Limburg bezocht. In 1896
kwam de Koningin voor het eerst met een
lustrumfeest der studenten het ridder hofspel
te Utrecht, aan Maxirniliaan van Oostenrijk her
innerend in aanraking ;in 1897 bezocht zij
o. a. Gouda, Zutphen, Dordrecht en Arnhem,
evenals in 1895 ter wereldtentoonstelling te
Amsterdam in oud-Holland, lie. zij ook in oud-
Dordrecht het vendel voor zich paradeeren. Dit
zijn slechts enkele grepen uit het rijkbeladen
programma, dat Koningin Emma in al deze acht
jaren voor haar koninklijke doenter opsteide.
Zij slaagde er in, zonder haar studiën noemens
waard te onderbreken, haar in aanraking te
brengen met alle deelen van het land, waar
over zij zou hebben te regeeren; zij slaagde er
in overal liefde en toegenegenheid voor het
blonde, kleine, hartelijke koninginnetje in te boe
zemen, en zij legde verstandige vrouw, die
het sentiment begreep en gevoelde den
grondslag voor latere, ook in moeilijke omstan
digheden onverbreekbare toegenegenheid. Ja
waarlijk, de woorden, meer dan eens bij
officieele plechtigheden in die jaren, hetzij door
een Minister, hetzij door een Commissaris der
Koningin, hetzij door een burgemeester tot Ko
ningin Emma gesproken, zij getuigden niet ten
onrechte van oprechte hartelijkheid, van dank
baarheid van het Nederiandsche volk voor een
Regentes, prinses toch van vreemden bodem,
die aldus begreep wat het land op dat oogenblik
behoefde, en die aldus consciëntieus en toch
volkomen moederlijk haar taak opvatte. Juist
door zichzelf op het tweede plan te dringen,
heeft Koningin Emma in die jaren voor goed
en voor altijd een sympathie verworven, die
door haar, niet een geborene Oranje, moest
worden verkregen.
Op 31 Augustus 1898 bereikte Koningin Wil
helmina den achttienjarigen leeftijd; op dat
oogenblik nam haar koninklijke waardigheid een
aanvang. De Staatscourant van den dag tevo
ren bevatte het afscheid van de Koningin Re
gentes, waarin zij de gedenkwaardige woorden
uitte: „Het Nederiandsche volk zij groot in alles,
waarin een klein volk groot kan zijn.” Den
volgenden dag verscheen het eerste woord van
Koningin Wilhelmina aan haar volk, waarin zij
vooral blijk gaf aan haar „innig geliefde moe
der” onuitsprekelijk veel verschuldigd te zijn.
Zoo was dan Koningin Wilhelmina regeerend
vorstin. Aanvankelijk bleven de Koninginnen
samen het galeis te ’s Gravenhage bewonen.
Voor het eerst buiten de grenzen van ons land
werd de Koningin bekend, toen zij in 1899 de
eerste Vredesconferentie had te ontvangen; zoo
wel te ’s Gravenhage als aan het officieel ge
geven feestmaal in de schitterende Burgerzaal
van het koninklijk paleis te Amsterdam. Bertha
von Suttner, de bekende pacifiste, wijdde in
haar dagboek van die dagen woorden vol waar-
deering aan het kleine koninginnetje,, dat zoo
onvermoeid haar plichten waarnam. Zij was, in
1913, tegenwoordig bij de opening van het
Vredespaleis en opnieuw, ettelijke jaren later,
op 15 Februari 1922, toen het nieuwe hof van
Koningin Wilhelmina werd als dochter
uit het huwelijk van Willem 111 en Prinses
Emma van Waldeck-Pyrmont, op 31 Augustus
1880 te ’s Gravenhage geboren. Op dar oogth-
biik leefde haar aanmerkelijk oudere halfbroeder
Alexander nog, de laatste der drie zoons van
den Koning, die rechtens prins van Oranje, dus
troonopvolger, was. Maar toen deze m 1884
stierf; toen Willem 111 in den aanvang van 189Ü
zijn drie zoons in het graf voigde, stond vast,
dat Wilhelmina, de toen slechts negenjarige,
reeds ruim acht jaren iater den troon oaadwer-
kelijk zou bestijgen. Men moet eigenlijk tot de
tijden van een Maria Christina van Zweden
teruggaan om een Koningin te vinden, zoo jong
reeds tot het openbare leven eener regeerende
vorstin geroepen. Want, men bedenke het wel,
dat op hetzelfde oogenblik, dat Willem III in het
praalgraf der Oranjes te Delft ter ruste werd
gelegd, de toen nog zoo jeugdige Wilhelmina
haar openbaar leven aanving. Een zorgelooze
jeugd is zelden het deel van eenige prinses, die
vroeger of later tot den troon wordt geroepen,
maar voor haar, die reeds vóór den tienjarigen
leeftijd in de gedachten des volks met den pur
peren mantel werd getooid, geldt dit dubbel.
Krachtens de desbetreffende wettelijke bepa
lingen, trad de nauwelijks dertigjarige Koningin-
Moeder als Regentes op. Ruim acht jaren heeft
geheel de last van het regeeren op haar schou
ders gerust. Maar van den aanvang af, heeft
zij met de beminnelijke bescheidenheid en de
groote mate van tact, die haar optreden te allen
tijde hebben gekenmerkt, er voor zorg gedra
gen, dat een ieder het begreep, dat zij „slechts”
de Regentes en de moeder was; dat het kleine,
langzaam wassende meisje, meestal in het wit
gekleed, de eigenlijke Koningin was, en dat zij,
voerde zij bij eenige feestelijkheid het woord,
dit deed eerst in naam van haar dochter, daarna
eerst voor haar zelf. Niet ten onrechte is er,
door Prof. Dr. H. Brugmans, op gewezen, dat
er in de laatste periode van regeeren van Koning
Willem III een ongewone vereenzaming om den
troon was gekomen. Hij trok zich hoe langer
hoe meer niet alleen uit de staatszaken, maar
vooral uit het volksleven terug; er waren ge
westen, waar men den souverein in lange jaren
niet had gezien, en zelfs in het centrum van het
land werd de Koning, ook door langdurige ver
blijven in het buitenland, haast een onbekende.
Onze laatste Koning is nooit impopulair geweest;
min of meer vergeten was hij wel. Onder de
vele verdiensten, die Koningin Emma zich ge
durende haar regentschap heeft verworven, is
deze zeker niet de minste, dat zij het eenigszins
verbroken contact tusschen vorstenhuis en volk
geheel heeft hersteld. Zij heeft van den aan
vang af een hooge opvatting van haar taak ge
had; zij is begonnen met op staatkundig gebied
zich in geregelde verbinding te stellen met de
Regeering, en meer dan eens heeft zij politieke
moeilijkheden weten te voorkomen of te ver
helpen. Maar, ondanks de zorg, die aan de zeer
stelselmatig geregelde opvoeding van het jonge
koninginnetje werd gegeven, verzuimde zij niet,
reizen te ondernemen naar de verschillende, zoo
geschakeerde deelen van ons kleine vaderland;
zij, nauwelijks tien jaren tevoren toch nog een
vreemdelinge in ons midden, heeft uitstekend de
kunst verstaan om in het hart van het voor
Oranje toch altijd zoo ontvankelijke Nederiand
sche volk te zien.
In Mei 1891 bracht de jonge Koningin Wil
helmina voor het eerst als opvolgster van haar
vader het jaarlijksch officieel bezoek aan de
hoofdstad en bij die gelegenheid sprak zij, bij
de eerste steenlegging voor ’t Wilhelmina Gast
huis plechtigheid, die zich door regenvlagen
en donderslagen kenmerkte haar eerste wooi-
den in het openbaar: „Ik hoop, dat dit gebouw
ten zegen moge strekken van Amsterdam.”
Korten tijd daarna bezochten de Koninginnen
Rotterdam, dat sedert 1874, na het zilveren kro
ningsfeest van Willem lil, geen vorstelijke fami
lie in haar midden had gezien. In de zomer
maanden van hetzelfde jaar waren de Konin
ginnen opnieuw èn te Amsterdam èn te Rotter
dam, ditmaal om het bezoek, dat Keizer Wilhelm
II van Duitschland en zijn gemalin aan ons land
brachten, te beantwoorden. Groote feesten zijn
er gehouden jgroote hoffelijkheid kenmerkte den
Keizer tegenover zijn beide gastvrouwen, maar
ook tegenover het Nederiandsche volk, dat hij
in de drie plaatsen, die hij bezocht, op verschil
lende wijzen trachtte te eeren. Nog in het voor
jaar van hetzelfde jaar brachten de Koninginnen
een bezoek aan het Duitsche Keizerspaar te
Berlijn terug; dit geschiedde na een verblijf
te Baden-Baden, dat gedurende enkele weken
voor de gezondheid van de jonge Koningin
had gestrekt. En ook ditmaal werd de omgeving
van den Keizer, die hem niet altijd vroolijk en
opgewekt zag, getroffen door de hartelijkheid,
die hij vooral jegens het kleine koninginnetje
betoonde, dat hij blijk van zekere familiare
toegenegenheid deed logeeren in het zoo
rustige Neue Paleis in het Wildpark te Pots
dam. In den loop van 1891 verrichtte het konin
ginnetje eenige plechtigheden van verschillenden
aard; zij legde den eersten steen voor de Ned.
Hervormde Kerk te Apeldoorn en zij bezocht
de legerplaats te Öldebroek, waar zij voor het
eerst den echt militairen zin der Oranjes kon
toonen.
Een volgend jaar werd het programma van
bezoeken stelselmatig voortgezet. De Koningin
legde den eersten steen voor het nieuwe Uni
versiteitsgebouw te Utrecht; zij bezocht geheel
het noorden, zij verscheen, onder groot enthou
siasme der Friezen, bij de gebruikelijke rennen
Bedrog.
Vrijdagmiddag werd op de Laan 1914
te Amersfoort een persoon in bewusteloozen
toestand aangetroffen, terwijl naast hem,
zooals wij reeds meldden, zijn fiets ge
vonden werd. Tevens werd een belangrijk
bedrag uit ’s mans portefeuille vermist. De
politie stelde een onderzoek in met het
volgende resultaat:
De man bleek te zijn de 27-jarige Van
Minne, wissellooper van een bankinstelling
te Amersfoort, die op 1 Febr. zou worden
ontslagen. De man moest wissels tot een
belangrijk bedrag incasseeren. Op Laan
1914 gekomen, heeft hij zijn fiets tegen
een steenen bank geworpen, opdat deze
het aanzien zou krijgen van door een on
geluk vernield te zijn.
Zelf is de man toen achter de bank
gaan liggen en heeft bewusteloosheid ge
simuleerd. Te voren had hij een aan hem
toevertrouwd bedrag van f 5500 in den
grond in de nabijheid verstopt. Men heeft
hier dus te doen met een geheel in scène
gezet ongeluk. De man heeft een volledige
bekentenis afgelegd, en verteld, dat hij het
genoemde bedrag ontvreemd had en in
den grond gestopt om het later weer op
te zoeken. Als reden gaf hij op wraak
om het ontslag, dat hem was aangezegd.
Hij heeft zich vier uren bewusteloos we
ten te houden. De recherche kreeg echter
al dadelijk argwaan en wist tenslotte den
simulant te ontmaskeren. De man zal ter
beschikking van de
den.
Vaigans vasnrasrdae avareaagakanag sast da Naiiamteotoe aigoBeeMC Varaan 70(10
te Sakladaai aijw aaas Abssuiévanakard tagen sngalafckss t?aas «vUV iaag»
een evenfueele spoorwegverbinding Leeu
warden HarlingenWieringenAmster
dam niet beduidend zou te boven gaan.
Demonstraties schabloneeren en batikken.
Dat schabloneeren en batikken voor hui
selijke kunst zich wel mag verheugen in de
belangstelling der Sneeker dames bleek
Vrijdag in „Onder de Linden” waar een
groot damespubliek de demonstraties van
de ekpert der Talensfabrieken, de heer Fr.
v. Capelle, volgde.
Nadat deze de techniek en het materiaal
besproken had, werd door hem de werk
wijze gedemonstreerd. Een aantal vragen
werden voorts beantwoord. Nog deze
maand zal een cursus worden gehouden.
Waar door het groote bezoek tal van
dames Vrijdag j.l. de demonstraties niet
konden bijwonen, vindt men in dit nr. een
tweede demonstratiedag aangekondigd,
waar het bezoek natuurlijk ook wel weer
groot zal zijn.
SIJBRANDABUREN, 29 Jan. Hedenavond ver
gaderde „Dorpsbelang”. Deze vereeniging telt
.70 leden. De inkomsten over 1925 bedroegen
f 67.54, de uitgaven f 69.05. Een voorstel tot
con.tributieverhooging is niet algenieene stem
men .aangenomen. Staande de vergadering be
loofden eén tiental leden een contributie te zullen
betalen van f 1De voorzitter, de heer P. Lein-
stra, is met bijna algenieene stemmen herkomen.
Een geanimeerde bespreking leverde het punt
„watervoorziening” op. De behoefte naar een
betere watervoorziening treedt bok in deze
streek steeds sterker op den voorgrond, mede
omdat door het oprichten van het waterschap
een lager polderpeil is verkregen, maar vooral
omdat de zoogenaamde „welputten” hier zeer
slecht water leveren. Besloten is eene vergade
ring te beleggen, waar zal spreken de heer W.
Hanegraaff, directeur der N. V. Intercommunale
Waterleiding Gebied Leeuwarden. Tevens zul
len op deze vergadering worden uitgenoodigd
B. en W. van Rauwerderhem, de directeur der
coöperatieve stoomzuivelfabriek alhier en eenige
belangstellenden uit het dorp Terzool.
Het wederom organiseeren van een „gezelli-
gen avond” had ieders instemming. De „ge
teerde” hoofdweg voldoet bij lange na niet aan
de gestelde eischen. Als afdoend middel wordt
bestrating aanbevolen. Dit en meer andere ver
zoeken betreffende het plaatsen van een lan
taarn, het langer openstellen van het „postkan
toor”, het slatten eener sloot enz., zullen aan
de autoriteiten worden doorgezonden. L. C.
LEMMER, 2 Febr. Er zit hier nog veel
drijfijs voor onze kust in zee. Onze haven
vuren zijn dan ook nog niet ontstoken.
Stoombooten hebben van dit ijs echter wei
nig hinder meer. De nachtbooten van de
GroningerLemmerStoomboot Mij. zijn
