M155 Blanche
Bran den burgh Co.,
I
De overstroomioasrQiiip in ons tail.
Schrale Huid
PUROL
DE SOCIALISATIE.
Nisuw&tijdmpit.
I
Oficlnl Oriui i« hiinti link
42«JARRKAII
WOENSDAG IO MAART 1026
Enrst* Blad
I
I
en voorzichtig
Bioscoopnieuws.
I
Het Joldrenbosch te Oaasterland
behouden.
OAASTERLAND, 8 Maart.
meenteraad besloot van de N.V.
schappij Oaasterland”, te ’s-Oravenhage,
aan te koopen het bekende „Joldrenbosch”
(hoog en laag) bij Oudetnirdurn, waardoor
opnieuw een prachtig woud, en daarmede
een stuk natuurschoon behouden blijft. De
koopsom bedraagt f 23.000.
De ge-
„Maat-
VtHehjnt
DUTiDAGl n VRIJDAGSAVOND»
Üütf
■nas TsfofM* 150,
gld, MJ sirllii vu
«*n wfjvvingvi.
Over bovenstaand onderwerp sprak Vrij
dagavond in de „Harmonie” de heer F. van
der Goes.
De Spr. wees er op, dat dit wel het meest
belangrijke onderwerp is op maatschappe
lijk gebied, dat in de tegenwoordige om
standigheden besproken kan worden.
Socialisatie toch is de overgang van ’t
kapitalisme naar ’t socialisme; een begin
van de uitvoering van het socialistisch pro
gram; begin dus van de verwezenlijking van
het socialistisch ideaal, de eerste stappen,
de eerste maatregelen om van dat ideaal
werkelijkheid te maken.
Wat is het kapitalisme waarvan de we
reld bezig is afscheid te nemen en wat dat
socialisme, dat sommigen welkom heeten
en wiens komst zij helpen bespoedigen?
Het kapitalisme is ’t laatste stadium van
’n maatschappij-inrichting, waarbij gepro
duceerd wordt voor de winst voor de bezit
ters der arbeidsmiddelen.
Het socialisme daarentegen wil een maat
schappij, waarbij niet langer geproduceerd
wordt voor winst, maar enkel en alleen
voor ’t gebruik.
Nu is verbruik inderdaad ’t doel van allen
arbeid, maar zoolang ’t kapitalisme be
stond, was verbruik niet ’t eenige, stellig niet
’t voornaamste doel. Want voortbrenging
waarmee geen winst kan worden gemaakt
kwam niet voor.
Nu echter maakt de macht van het ver-
eenigde proletariaat zich gereed om de pro
ductie voortaan te doen geschieden, niet om
winstbejag, maar om alle menschelijke in
spanning, geestelijk en materieel, aan te
wenden voor ’t maatschappelijk nut.: ze
enkel te doen strekken voor het verbruik.
Dat ideaal is niet enkel van deze tijd.
Dat zulks wenschelijk ware, hebben ook
voor deze tijd wel velen ingezien, maar
nieuw is het streven om daar nu ook wer
kelijkheid van te maken, om practisch de
beginselen van het socialisme toe te pas
sen; om wat al eeuwen sommigen heeft
voorgezweefd als onbereikbaar ideaal te
maken tot grondslag van maatschappij-
inrichting.
Hoe valt nu dit te verklaren? Hoe is het
mogelijk, dat in deze tijd in alle deelen der
wereld, een deel der arbeidersklasse ver
staat, dat de tijd gekomen is om deze din
gen werkelijkheid te maken?
Dat is de vrucht van het kapitalisme, dat
de maatschappelijke bodem voorbereidt
voor 't socialisme.
Dat kan uit geen andere samenleving dan
juist uit een kapitalistische voortkomen.
Hoeveel kwaad dan ook uit menigerlei
oogpunt van ’t kapitalisme te zeggen valt,
toch zal men dit nooit mogen vergeten dat
’t ons ’t socialisme komt aanbieden, dat we
er niet meer van hoeven te droomen als van
een ver toekomstbeeld, neen, 't kapitalisme
brengt ’t onder ons bereik.
Abonnementper jaar f 2.50 fr. p.
post f 3.60.
Advertentlën9 ct. p. regel. Inge
zonden mededeellngen hooger, bij
Abonnement belangrijke korting
Advertentlën worden tevens gratis ge
plaatst In de SNEEKER COURANT
Dit wil de socialisatie tot stand brengen:
dat ze steeds meer productie-middelen
brengt aan de gemeenschap; er algemeen
bezit van maken dus. Want dat is noodig,
vóór de productie voor ’t gebruik kan wor
den doorgevoerd.
Spr. wijst er echter op, dat dat gemeen
schappelijk bezit reeds voor een deel be
staat.
Immers de overheid vertegenwoordig
ster der gemeenschap in deze maatschappij
- heeft reeds verschillende belangrijke be
drijven in handen, als posterijen en telegra
fie, spoorwegen, inrichtingen van kunst en
wetenschappen en vooral de productieve ge
meentebedrijven, die wel de duidelijkste
vorm zijn van gemeenschapsbezit en die
voor 't meerendeel izijn gesticht en beheerd
worden door niet-socialisten. En bijna al die
bedrijven waren eertijds ook particuliere
bedrijven. Wij vinden dergelijke gemeen
schapsbedrijven nu niets vreemd meer, maar
vroeger stond men daar even vreemd tegen
over als velen nu tegenover de socialisatie.
De socialiseering is dus niet iets, dat
alleen door de socialisten wordt voorge
staan; de burgerlijke meerderheid heeft
daarmee allang geleden een begin moeten
maken, door de eischen die het publiek
stelde. Wij verkeeren dan ook niet meer
in de periode van het zuiver particulièr
initiatief; er zijn al tal van gemeenschaps
bedrijven, zoodat Spr. deze tijd een vroeg-
socialistische periode zou willen noemen.
Spr. noemde ’t overheidsbedrijf: die za
ken welke al voor ’n deel socialistisch zijn
ingericht, zijn als ’t ware eerst aangewezen
voor socialisatie. Zoodra men daartoe ech
ter de macht heeft, zal in die bedrijven
krachtig moeten worden hervormd; in de
eerste plaats, dat ze zullen moeten worden
gezuiverd van ’t bureaucratisch karakter
van thans. D. w, z. dat ze van bovenaf
worden bestuurd: men werkt te veel vol
gens instructies en ’t schijnt voldoende als
men zich kan verantwoorden tegenover z’n
onmiddellijke chef.
Dat alles kan slechts veranderen als de
bureaucratie wordt vervangen door de
democratie, als men bij al de betrokkenen
belangstelling voor ’n bedrijf weet te wek
ken. En dat zal mogelijk zijn als men hen
medezeggenschap geeft.
Hoe nu denkt men zich het beheer dier
gesocialiseerde bedrijven? Daarbij zullen
alle betrokkenen moeten worden erkend,
maar daarnaast de andere belanghebben
den: de verbruikers.
Bij de gemeentebedrijven dus b.v. de ver
schillende groepen van arbeiders ook de
bedrijfsleiders en de overheid als verte
genwoordigster der verbruikers.
Een systeem dat reeds hier en daar prac
tisch uitvoering heeft gevonden in de z.g.
bedrijf raden.
Spr. komt thans tot de uitvoering. Men
moet daarbij niet denken aan ’n plotselinge
of gewelddadige onteigening, ’t Voorbeeld
van Rusland toont, dat dat de goede ma-
IE flM- bij varltoa
vu mb vinger
Het geeft ’t ons niet cadeau; neen, we
moeten er voor werken, er voor strijden,
maar ’t zal komen, want ’t is het noodzake
lijk gevolg van ’t’ kapitalisme zelf.
De concurrentie toch der kapitalisten on
derling drijft hoezeer ook tegen hun be
doeling tot veranderingen in het heele
kapitalistisch stelsel; veranderingen, die ’t
heele stelsel ondermijnen en de ondergang
ervan stellig tot gevolg zullen hebben.
Wanneer dat zal zijn? Dat valt niet te
zeggen.
Maar ontegenzeggelijk zullen de veran
deringen, die overal aan te wijzen izijn, lei
den tot den ondergang van ’t bestaande
stelsel.
Die veranderingen zijn: de groote samen
trekking van kapitalen het verdringen in
alle takken van bedrijf van de vroegere
kleinere ondernemingen door steeds groo-
tere met als gevolg de trust- of kartel
vorming, waarin de enkele grootbedrijven
door de felle concurrentie ten slotte bijeen
worden gedreven. Zoo blijven tenslotte en
kele monopolisten over, die geheel ’n bedrijf
in handen hebben.
Maar ’n gevolg daarvan is, dat de massa
die belang heeft bij een wijziging in ’t stel
sel steeds grooter wordt, terwijl ’t getal
van hen die belang hebben bij ’t behoud
uiterst klein wordt.
En de onteigening ten bate der gemeen
schap zal gemakkelijker gaan als men met
slechts enkele monopolie-bedrijven te doen
heeft. Voor ’n machtig verzet van die kant
valt dan minder te vreezen, dan wanneer
talloozen bij de handhaving belang hadden.
De onteigening is nu nog slechts ’n partij-
leuze van slechts één zij het machtige
partij, maar eens zal die algemeen volks-
inzicht worden.
Dat inzicht te verbreiden
breede schare van ’t volk te krijgen achter
die leus is de taak van heden.
Spr. vestigt er de aandacht op, hoe men
de heele productie van Duitschland, door
misschien ’n paar dozijn bankkapitalisten te
onteigenen in bezit zou kunnen nemen.
Want in deze tijd zijn ’t niet meer de koop
lieden en industrieelen, die in de bedrijven
heerschen: ’t worden hoe langer hoe meer
die enkele bankkapitalisten die niet meer
als vroeger bankzaken doen, maar die hoe
langer hoe meer beslag gaan leggen op de
heele machinerie van ’t economisch gebeu
ren. Zij zijn de eigenlijke machthebbers,
met enkele trustkoningen.
Maar, zegt Spr., zelfs in de arbeiders
klasse hebben we nog maar ’n minderheid
van deze dingen kunnen overtuigen. Zou die
onverschilligheid bij de groote massa over
wonnen kunnen worden, dan was ’t eind
van ’t kapitalisme een vraag van korten tijd.
Want de maatschappij is er rijp voor, niet
om ’t socialisme in vollen omvang in te voe
ren, maar in elk geval om er ’n begin mee
te maken.
Over dat begin, die eerste stappen wil
Spr. verder het zijne zeggen.
Want de eenige maatstaf zal zijn ’t alge
meen belang en door dat te zwaar te belas
ten izal 't algemeen belang der verbruikers
dat wil nog worden geschaad.
Bovendien: ’t maken van winst was een
kapitalistisch voorrecht, maar als ’t kapita
lisme afgedaan heeft, niet meer noodig is,
zelfs schadelijk is geworden, dan is da<
voorrecht tot ’n onrecht geworden en ’t gaat
dus niet op daarvoor schadevergoeding te
geven.
Ik heb, aldus besluit spr., u een overzich:
gegeven van de practische uitvoering van
een begin van socialisatie, aangaande de
eerste maatregelen tot uitvoering van het
socialistisch program.
Om tot uitvoering te geraken is echter
een zaak van macht. Het zaaien en doen
rijpen was ’t werk van onze voorgangers.
Zij hebben den grond zoo goed bereid, dat
deze vruchten er uit kunnen voortkomen,
maar om de vruchten te plukken is macht
noodig.
De beweging voor het socialisme is be
gonnen op ’n program; er was toen nog
geen enkele kans op verwezenlijking. Thans
nu we de verwezenlijking voor ons zien,
moet ’t werk verricht om wat nog mankeert
aan de machtsvorming te bereiken, al zal
nog veel vooroordeel en onverschilligheid
overwonnen moeten worden.
De taak van de tegenwoordige arbeiders
klasse is 'n ernstige.
Want, Spr. heeft wel gezegd, dat ’t socia
lisme onvoorwaardelijk uit ’t kapitalisme
moet voortkomen, maar... dat gaat alleen op,
i n d ie n er iets uit voort komt. Want, als
't kapitalisme een tweede groote oorlog zou
kunnen ontketenen, zooals er pas een ge
voerd is, dan zou dat de vernietiging be-
teekenen van ’t kapitalisme niet alleen maar
dat zou de heele menschelijke beschaving
onderwerpen aan een proef die ze niet zou
kunnen doorstaan. Enkel verwoesting en
verwildering zouden ’t gevolg zijn.
Daarmee moet wel degelijk rekening ge
houden en daarom is de taak van ieder wel
gezind persoon om met alle ten dienste
staande middelen deze goede zaak te die
nen. Toen in 1848 Marx en Engels hun
communistisch manifest de wereld in zon
den besloten zij dat met de woorden: Ar-
en de heele
nier niet is.
Het is noodig te rekenen met noodizake-
lijkè eischen en practische bezwaren. De uit
voering zal dus geleidelijk
niet zeggen langzaam
moeten geschieden.
’t Radikaalste zou zijn als de overheid
alle bedrijven in ’n bepaalde industrie ont
eigende en er overheids-bedrijiven van
maakte, ’n Andere weg is: zooveel bedrij
ven te nemen als noodig is om in de be
hoefte te voorzien. En de minst verstrek
kende methode zegt, niet meer te onteige
nen dan noodig is om de prijzen te kunnen
regelen van ’n bepaald artikel.
Een volgende vraag is: in welke volgorde
zal moeten worden onteigend? In overeen
stemming met de directe belangen der ver
bruikers: de fabricage der meest verbruikte
artikelen het eerst dus? Of naar ’t alge
meen economisch belang, d. w. z. waarbij
’t belang van ’t bedrijfsleven betrokken is?
B.v. dus eerst de onteigening der steen
kolenmijnen, omdat men daardoor in vrij
wel alle bedrijven een zekere zeggenschap
krijgt? Voorts electriciteit, de middelen van
vervoer, e. d.
Dat zijn alle vragen van praktijk, die in
elk speciaal geval nader onder de oogen
gezien moeten worden.
Spr. komt dan tot de landbouw. Erkend
wordt dat dit bedrijf niet op één lijn gesteld
kan worden .met andere takken, van han
del en industrie. Maar al lijkt dit bedrijf ook
bij ’t kleinste bedrijf heel goede resultaten
te geven, moet daarom de overheid zich ge
heel van deze tak van bedrijf afwenden?
In de eerste plaats zou b.v. kunnen wor
den begonnen met de onteigening van niet
in cultuur gebrachte gronden. Daarnaast
zouden de wettelijke bepalingen op ’t grond
bezit veranderd moeten worden, izóó dat de
staat erfgenaam van alle grootere percee-
len grond werd en alleen ’t recht tot koopen
van grond kreeg.
En daarnaast kan onteigening van groote
bedrijven worden toegepast, om daarvan te
maken gemeentebedrijven speciaal tot voor
ziening in de behoefte van groote steden in
de nabijheid.
Tenslotte wil spr. iets zeggen over de
onteigening zelf, speciaal over de verhou
ding tegenover de tegenwoordige bezitters.' beiders van alle landen vereenigt U, gij hebt
In Rusland was de beschouwing deze dat, niets te verliezen dan uwe ketenen; gij hebt
de kapitalisten aangezien moesten worden' een wereld te winnen! Nu staat er iets an-
als vijanden, waarop men wraak neemt. Dat’ ders, iets hoogers nog op ’t spel. Spreker
is niet een beschouwing die Spr. gewenschb zou de laatste zin willen besluiten met: gij
voorkomt en die ook niet tot een goede hebt een wereld te redden. Te redden
doorvoering der socialisatie zal bijdragen.' van een kapitalisme, dat anders zijn vernie-
Het doel mag niet zijn wraak te nemen' tiging zal worden!”
en te richten over het verleden, maar enkel De heer Sikkes sloot de vergadering met
het belang der massa. En dat eischt, daf een woord van dank aan den Spr. en een
geen onteigening mag geschieden zonder, opwekking aan de geestverwanten tot aan-
dat eenige vergoeding gegeven wordt. De( sluiting bij de Partij en Vakbeweging. De
grens aan die vergoeding te stellen wordt politieke crisis der laatste maanden en de
echter door ’t algemeen belang bepaald. j oplossing daarvan hebben de noodzakelijk-
Dus dient de werkelijke waarde op een j heid van krachtige actie wel aangetoond, al-
bepaald oogenblik aan bepaalde complexen! dus de voorzitter,
te stellen vergoed en niet de winstderving.!
Velgraa vaenraudan •vaiMsgakaman mat da Nallanteotaa AlganecMS Varaa- 0ld- YAA gld. iagaval van avar- |EA gld, bi| varllM va*
karlaga-Bank ta ••hladaai ai|n anaa Abannd’a varaakard tagan eagalakken vees «Vvv lange invaliditeit *v v lijden binnen 80 d. Ivv Mn hand, veet el eeg
7E gid. ülj vwUm Eft
Iv was an dkiia. vv
plaats. Even
I
(van welke plaats overigens tot nu toe
dan
1
Doos 30 ct.
Ge gooit zes oogen als ge zegt:
Geef MIJ maar
S
L
doen, doch 'deze zal zeker eenige honderddui
zenden guldens bedragen. Evenmin kan thans
reeds een opgave worden gedaan van de totale
schade, die de steenindustrie heeft geleden. Uit
de cijfers, die wij tot nu toe ontvingen, blijkt
evenwel, dat ook deze zeer belangrijk is.
De Amrcitia-bioscoop heeft als hoofdnummer
„De bloem uit het volk”, in de hoofdrol niemand
minder dan Pola Negri, bijgestaan o. a. door
Noah Beery. Het is het verhaal van het mooie
meisje Lily, de winkeljuffrouw in een kleine
Duitsche garnizoensstad van voor den oorlog,
die verliefd is op en bemind wordt door luite
nant Prell, die haar echter moet afstaan aan
overste von Mertzbach, als deze haar ten hu
welijk vraagt. In haar huwelijk wordt Lily zich
eerst bewust van de macht van haar schoon
heid, zij ontmoet Prell weer, het einde is een
scheiding en een duel tusschen den overste en
den luitenant. De maalstroom van het leven in
Maakt sens kennia met
Mias Blanche „Royal”.
>r
R
j
>r
’t Persbureau Vaz Dias te Amsterdam meldt:
en Aerdt 5 en 60, Dreumel 150 en 220, Appel-
Hern
mm S3EEKER COÜRABT
annex SHEERER COURANT an WYRRBRITSERADEEL
Gevonden voorwerpen.
Aanwezig aan het bureau van politie,
Nieuwe Veemarkt, en aldaar te bevragen op
alle werkdagen tusschen ll’/2 en 12>/2 uur,
de navolgende voorwerpen als gevonden gede
poneerd op 8 Maan 1926: hooivork.
Aanwezig en te bevragen bij de navol
gende ingezetenen, onderstaande voorwer
pen, als gevonden aangegeven: paar kinder-
handschoenen, v. d. Horst, Rozenstraat; honden
halsband met penning, S. Adema, Ged. Neltjes-
haven 34; zakdoek inh. geld, G. Westerdal,
Boschstraat 1; rijwielbelastingmerk, H. Brattin-
ga, 3e Woudstraat 35. s
Inter Nos.
Men schrijft ons:
Zaterdag jl. werd in de „Harmonie” het aan-
gekondigde Bal Masqué van bovengenoemde
vereeniging gehouden. De zaal was gezellig in
gericht en in 't midden prijkte, bijna verborgen
door groen, de negert?) jazzband, onder leiding
van een kleine kapelmeesteres. Hieromheen be
wogen zich in bonte mengeling van kleuren de
Apachen, Clowns, Narren, Harlekijns, Pierrettes,
Cow-boys, Pierrots, Lord Listers, Matrozen,
Spanjaarden, Paljassen, Vraagteekens enz. Alles
op te noen\n lijkt ons ondoenlijk, maar wel kun
nen we zeggen, dat er een groote verscheiden
heid van costuums was. Heel aardig was de
verrassende binnenkomst der jury. Het was een
koddig gezicht toen de 3 juryleden, de heeren
Volkers, Geensen en Van der Meer lachend uit
de groote piano-kist te voorschijn traden.
Hieronder laten we de conclusie van deze
heeren volgen; ze hadden ’n moeilijke taak. De
le prijs voor de dames viel ten deel aan no. 37
(Eva), die voor menigeen tot aan het démasqué
onherkenbaar bleef, terwijl in deze afdeeling te
vens nog een extra prijs werd toegekend aan
no. 8 (Pierrette). No. 40 (koopvrouw) verwierf
bij de origineele costuums voor dames den len
prijs. Met haar venten van ballonnetjes, piepers,
toeters enz. heeft ze, gelooven we, wel een goe
den slag geslagen. De Maharadja (no. 74)
kreeg bij de heeren den len prijs. Langzaam
en statig door de zaal schrijdend, zich geheel
onverschillig houdend voor hetgeen om hem
Den Bosch, het Oranje Kruis en de Algemeene
Watersnoodcommissie, bijgestaan door officie
ren en manschappen van land- en zeemacht,
hebben in die bange en koude Januaridagen een
buitengewoon moeilijke taak verricht.
Dat het angstige dagen en vooral bange nach
ten zijn geweest, kunnen zij verhalen, die in dien
tijd in het watersnoodgebied zijn geweest en
in de eerste plaats zij, die vertoefden in de
plaatsen, die eenigen tijd van verlichting ver
stoken zijn geweest. In niet minder dan 25 ge
meenten was in die dagen de gas- en (of) elec-
triciteitsvoorziening voor korteren of langeren
tijd onmogelijk. Het waren de volgende plaat
sen: Afferden, Belfeld, Beugen, Borgharen, Box
meer, Deventer, Dreumel, Erlecom, Gennep, Her
wen, St. Hubert, Leeuwen-Boven, Linne, Maas-
niel, Mook en Middelaar, Ooy, Ottersum, Pan
eerden, Roermond, Rijkevoort, Susteren, Swal-
men, Tegelen, Thorn en Venlo.
Bovendien waren verscheidene plaatsen eenige
dagen telefonisch niet te bereiken. In Beek, Ub-
bergen en eenige aansluitingen op Berg en Dal
was de telefoonverbinding ongeveer drie weken
gestoord.
In 22 gemeenten zijn ten gevolge van den wa
tersnood arbeiders voor eenigen tijd werkloos
geworden. Hun aantal bedraagt volgens de offi-
cieele cijfers 3113. Velen konden evenwel te
werk worden gesteld bij den herstellingsarbeid.
Al is de geleden schade in vele gemeenten
aanzienlijk, er zijn eenige plaatsen, die meer dan
andere door de ramp getroffen zijn. De schade
RAUWERD. Aangesteld tot rijksveldwachter-
brigadier-majoor, ter standplaats Rauwerd, Sj.
Bruinsma, thans rijksveldwachter-brigadier te
Amersfoort.
Indien de huid van handen, gelaat of
lippen, schraal, ruw of gesprongen is
gebruik dan de terstond verzaehten-
de en spoedig genezende
aan openbare wegen, werken en gebouwen be-
droeg meer dan f50.000 in Dreumel (f68.500), I
Deventer (f 110.000), Ubbergen (f50.000), Pan
nerden (f112.000) en Venlo (f60.000). Bij De
venter en Pannerden is de aan de dijken toe
gebrachte schade inbegrepen, bij Venlo de be
drijfsschade der gasfabriek en electrische cen
trale.
Meer dan f 50.000 schade aan particuliere
eigendommen, uitgezonderd de schade aan den
land- en tuinbouw, werd aangericht te Herwen
eh Aerdt (f lfe.000), Tegelen (f 111.620), Dreu
mel1 (f 1.500.000), Deventer (f50.000), Druten
(f170.000), Batenburg (f50.000), Borgha
ren (f67.200), Grevenbicht (f50.000), Oeffelt
(f170.000). Roermond (f150.000), Ubbergen
(f 100.000), Boxmeer (f55.000), Pannerden
(f140.000), Wamel (ongeveer f500.000), en
Venlo (f450.000 en f400.000 aan de industrie,
excluis bedrijfsschade).
Ook uit het aantal vernielde huizen blijkt
2000 vluchtelingen kwamen uit
Dreumel (2100), Deventer (2500), Ubbergen
(2000) en Wamel (3000), die niet bij het totale
bedrag zijn opgeteld.
Behalve de schade, die is aangericht aan
openbare en particuliere eigendommen, voor
zoover hier boven genoemd, vallen er nog
eenige belangrijke posten op rekening van de
overstrooming te boeken. In de eerste plaats de
schade, die de Nederlandsche Spoorwegen heb
ben geleden. Eenige spoordijken zijn doorge-
bioken (tusschen Wijchen en Ravenstein, en
tusschen Nijmegen en kruispunt Beugen), de
spoorweg-viaduct bij Haps is ingestort en ver
der de vernieling der spoorwegen door het weg
spoelen van het zand. De directie der Neder
landsche kon tot nu toe geen opgave der schade
heen gebeurde, bleef hij prachtig in z’n rol. Bij
de origineele costuums voor heeren viel de le
prijs ten deel aan den Landlooper (no. 67), die
met z’n fleschje en z’n roode neus, velen deed
lachen.
De Harem-dame en -heer (no; 99) kregen bij
de paren den len prijs; ook zij bleven goed in
hun rol.
Bij de groepen kreeg het Klaverblad van vier
den len prijs, omdat ze den geheelen avond
toonden dat ze werkelijk een waren, aldus de
heer Geensen.
Ten slotte rest nog de extra prijs voor de
dame die het meest de aandacht op zich vestig
de, welke kreeg no. 35 (Harlekijnnette), die al
ondeugende streken uithalende, met iedereen
den draak stak.
Het démasqué had te 12 uur
werden de lichten uit gedaan en na weer ont
stoken te zijn, bleken de gezichten ontmaskerd,
en werd er menige uitroep van verbazing ge
slaakt.
De heer Geensen reikte met eenige toepasse
lijke woorden de prijzen uit, en prees verder het
bestuur voor de schitterende wijze, waarop deze
avond georganiseerd was. Tevens vereerde hij
de kleine kapelmeesteres, die op zoo bijzondere
wijze den geheelen avond de muziek gediri
geerd had, met een extra prijsje.
Hierna dankte de voorzitter, de heer De Vries,
allen diehadden medegewerkt tot het doen
slagen van dezen avond en bracht verder dank
aan de stille medewerkers nl. de politie.
Door een der aanwezigen werd voorts aan ’t
bestuur van Inter Nos een prachtig bloemstuk
aangeboden, terwijl de heer Volkers nog een
woord van hulde bracht aan den voorzitter
Deu geheelen avond heerschte er een prettige
en vroolijke stemming en dat deze avond ge
slaagd is en allen tevreden waren, bewijst wel
het feit, dat er bij den voorzitter den volgenden
dag nog een aardig bouquétje bloemen werd
bezorgd.
de hooge wereld sleept Lily nu mee, die dan
den fabrikant Richard Dehnecke onmoet. Nog
een oogenblik speelt de van de wonden in het
duel opgeloopen herstelde Prell een rol in haar
leven, doch haar omgeving doet Prell en zijn
oom afschrikken en voor Lily schijnt nu alle
hoop verloren tot Richard Dehnecke haar
vraagt zijn vrouw te worden en haar veelbewo
gen leven aan hem toe te vertrouwen.
De bioscoop bij die Waag heeft als hoofdnum
mer de volgende dajfen „Zijn eigen ongeluk”,
een klucht in 7 acten met celebriteiten als Lloyd
Hamilton, Mary Carr enz. Een geschiedenis van
een paar zwervers: een man Breezy een
jongen Sonny en een hond, die allerlei
avonturen beleven als Breezy door den portier
van een hotel voor een beroemd professor in de
massage wordt gehouden. Cruickshank de eige
naar van dit hotel blijkt dit huis met de genees
krachtige zwavelbron gestolen te hebben van de
in armoede naast het hotel levende opoe Lean.
In den loop van hun avontuur komt Breezy
daarachter en hij zoekt naar een koopacte,
wordt dan voor een dief gehouden en draait
de gevangenis in doch hij heeft het gewichtige
document bij zich, en de hond brengt het ten
slotte aan Sonny, en nu wordt de heer Cruick
shank ontmaskerd en krijgt opoe Lean haar
rechtmatige eigendom dan terug. Sonny vindt
een vriendelijk tehuis bij haar, en Breezy wil zijn
zwerftochten weer aanvangen, doch ook hij
blijft ten slotte mét de hond!
Een der belangrijkste problemen in de dagen
van den watersnood was het vervoer en de
verzorging der vluchtelingen. Het vraagstuk was
des te moeilijker omdat in den aanvang de be
woners der ondergeloopen huizen, nadat zij
reeds naar de zolderverdiepingen hunner wonin
gen waren gevlucht, weigerden hun huis te ver
laten. Eerst toen ernstig levensgevaar dreigde,
konden de meesten pas besluiten hun have en
goed achter te laten. 13.953 vluchtelingen wer
den in die dagen vervoeid en voor zoover zij
geen onderdak vonden bij familie of bewoners
van hooger gelegen gedeelten der eigen gemeen
te, overgebracht naar Amby, Arnhem, Beek,
Bemmel, Berlicum, Deurne, Dieren, Doesburg,
den Dungen, Ede, Elsloo, Gent, ’s Hertogen-
bosch, Megen, Nijmegen, Oldebroek, Rijkevoort,
Stein, Tiel, 1 ilburg, Uden, Udenhout en Vorden. Welke gemeenten het zwaar te verantwoorden
Daarbij kwam nog het vervoer en de stalling |lebben gehad. Respectievelijk geheel en gedeel-
van ongeveer 15.000 stuks vee naar vele der te|jjk werden vernield te Elsloo 3 en 43, Herwen
hierboven genoemde en eenige andere plaatsen.' - -„„r.
De leiders van het R.-K. Huisvestings Comité te
geen schadebedragen konden worden vastge
steld) 150 en 100, Druten 30 en 46, Oeffelt ge
deeltelijk 102, Ubbergen 6 en 15 en Wamel 100
en 150.
Meer
