H
Staat aan de SPITS
AGT
BUITENLAND.
Nflilnl Oqm in IminIi link
Vanehfii
.MS 200 150 75
NEOEILANDSCHE HJPOIHHIBINI
opgericht te Veendaiü in 1890
Directie Mr. M. J BOS en
Mr. J. WILKENS
GELDEN BESCHIKBAAR
op eerste hypotheek
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
NioMwstijdiRgM.
I
r
k
4l/2°|o Pandbrieven a 99 V2 °|o
RlHLETTZEl 5
voor bedragen boven f 5000.
4S« JAARMM
ZATERDAG 81 AUGUSTUS ISIS
EarstCRIad
Ro. S8
UlOUAGl-» VRIJDAGS A VOMD»
Uitgaven
Brandbnburgii Co.,
Inn Tslaiaen Mfc 150.
A bon nemen tper jaar f 2,50 fr. p.
posfff 3.60.
Advertentiên9 ct. p. regel. Inge
zonden mededeellngen hooger, bij
Abonnement belangrijke korting
Advertentiên worden tevens gratis ge
plaatst in de SNEEKER COURANT
aa
Wwrtoiw-Rair1» to HatalMtoBi «d|n «bm Atonni’a ««raakasd tegas •ngalikkan «Mr
vernemen, dat
tot nog toe mede van de
0
J.
ft
voort-
te
gid. 6>lj ««rllM
mb d«im.
zijn.
’t Is
andere
ge
ler
Valgana mmudu •verMngekamen im* da ItollmtoMtM Versa* flM-
--x---Avvv lugi
igji^jaa^-^asaBgTBr- ar r-^snxxsnr r-aafcrat^r'i^
IMS SNEEZER CODRANT
annex SHEERER COURAHT an WYMRRITSERADEEL
Verder werd besloten aan den eisch der
regeering inzake het vaststellen van den
vermenigvuldigingsfactor op 3 te voldoen.
Het naspel van den oorlog.
Te Roermond is een veiling gehouden
van de fabrieksgebouwen met ambtenaats-
woningen, garages, en directeurswoning
van de N. V. Drogerijen en Maalderijen
„Het Steel”. Deze gebouwencomplexen,
welke in den hoogconjuctuurtijd na den
oorlog werden gebouwd en destijds de
kapitale som van bijna 3,000,000 kostten,
werden thans verkocht voor f 158,000.
De Engelsche Kolenstaking.
De Engelsche mijnwerkers staken reeds
enkele maanden en voeren een strijd met
hun werkgevers, die voor beide partijen,
ja voor de heele Engelsche industrie nood
lottig dreigt te worden. Allereerst voor het
mijnbedrijf zelf, dat erg achterlijk is bij
elders vergeleken en daarom de laatste
jaren niet meer met het bedrijf in andere
landen concurreeren kon, terwijl het nu, na
zulk een tijd van stilstand zijn afnemers,
die het nog heeft, ook nog dreigt te ver
liezen.
Ten tweede voor de andere Engelsche
industrieën, die nu kolen uit het buitenland
moeten aanvoeren, wat een duur zaakje is,
dat de waren, welke deze industrieën pro-
dueeeren, duur en dus minder verkoopbaar
maakt.
En ten slotte voor de mijnwerkers zelf.
De berichten uit Rusland.
De berichten uit Rusland blijven schaarsch
en onbetrouwbaar. Dit is geen wonder. De
in Rusland verschijnende bladen staan on
der strenge censuur en melden niet meer
dan de regeering kwijt wil zijn en de in het
buitenland verschijnende Russische couran
ten, zijn meestal in handen van felle tegen
standers van het Bolsjewisme en dus een
zijdig naar de andere kant. Zoo bleken de
eenige dagen geleden door de heele Euro-
peesche pers de ronde doende berichten
over opstanden in verschillende deelen van
de Sovjet-repub'liek geheel en al uit de
lucht gegrepen en ook over de onderlinge
ruzies tusschen de machthebbers te Mos
kou zijn de meest tegenstrijdige geruchten
in omloop.
Toch kan men wel zeggen, dat er iets
broeit in het groote rijk, dat er is een
smeulende oneenigheid, die ieder oogenblik
fel kan oplaaien. Oneenigheid in de eerste
plaats wel tusschen stedelijke arbeiders en
boeren. Zijn de eersten nogal communis
tisch naar het schijnt, de laatsten möeten
tegenwoordig van het communisme niets
meer hebben. In de eerste jaren na de revo
lutie ging het nog wel. De nieuwe regee
ring had het land der groote grondeigena
ren onder de boeren verdeeld en dezen
steunden het bewind bij eiken aanval van
de tegenstanders van het communisme, daar
zij vreesden, dat de „witten” de anti-
bolsjewisten de groot-grondbezitters
hun eigendom wilden teruggeven.
Maar deze landverdeeling is nu al weer
enkele jaren geleden en in dien tijd is de
ontevredenheid onder de boeren erg toe
genomen. Men beklaagt zich erover, dat de
regeering zich met veel te veel dingen be
moeit. Zoo isi zij de eenige graanhandelaar
in het heele land en kan ziji dus, daar er
geen concurrentie is, de prijs naar believen,
en naar de meening van de landbouwende
bevolking veel te laag, vaststellen. Daar de
vrije handel is uitgesloten, moeten de boe
ren al hun benoodigdheden van vadertje
Staat betrekken, wat met veel rompslomp
gepaard gaat. Bovendien staat de Russische
ambtenaar van ouds bekend als omkoop
baar en hoewel de regeering hiertegen
streng optreedt, schijnen knoeierijen nog al
eens voor te komen. Zoodoende wordt de
plattelandsbevolking hoe langer hoe meer
afkeerig van het communisme.
Oneenigheid is er verder in de regee-
ringskringen zelf tusschen hen die aan de
oude communistische staatshuishouding
streng willen vasthouden en hen die water
in den wijn willen doen en gedeeltelijk naar
vrijen handel en vrij bedrijf terug willen om
de boeren eenigszins tegemoet te komen.
Deze oneenigheid tusschen machthebbers
kan voor hen noodlottig worden, nu Lenin
niet meer daar is om heel de communis,-
tische partij zijn wil op te leggen. In plaats
van een machtigen diktator heeft men thans
een leger kleine potentaatjes, die afgunstig
op elkaar zijn en elkaar vliegen trachten af
te vangen.
Vandaar dat de berichten uit Rusland
tegenwoordig zeer de aandacht trekken.
Toch moet men niet te spoedig den val van
de Sovjet-regeering verwachten. Zij heeft
zich hiervoor te goed in Rusland genesteld.
En het zal de bolsjewistische machthebbers
wel gaan, zooals het meer met menschen
gaat. Zoolang er geen wolkje aan de lucht
is hebben zij onder elkaar de grootste
ruzie, maar zoodra er gevaar buiten dreigt,
trekken zij allen één lijjn.
Gevonden voorwerpen.
Aanwezig aan het bureau van politie, Nieuwe
Veemarkt, en aldaar te bevragen op alle werk
dagen tusschen ID/2 en 12'/2 uur, de navolgen
de voorwerpen als gevonden gedeponeerd
op 19 Augustus ’26:
2 heerenrijwielen.
Aanwezig en te bevragen bij de navolgende
ingezetenen, onderstaande voorwerpen, als ge
vonden aangegeven op 19 Aug.:
Beursje met inh., T. Schurer, le Fritte-
mahovenstraat 34; witte haan, IJ. Zijlstra,
Oude Koemarkt; poes, H. Stelma, le Frit-
Deze hadden tot nog toe mede van de
sterkste en best georganiseerde Engelsche
vakvereenigingen, maar door den langen
duur van den strijd en de kleine kans op ’n
spoedige oplossing van het conflict houden
duizenden mijnwerkers zich reeds niet meer
aan het parool der organisaties, maar gaan
weer aan den arbeid, wat natuuurlijk de
vakbeweging in het algemeen verzwakt.
Men weet, dat het conflict indertijd ont
staan is omdat de regeering weigerde de
mijnbedrijven nog langer te steunen. De
mijneigenaars verlaagden toen de loonen
en verslechterden de arbeidsvoorwaarden,
waarop de arbeiders in staking gingen on
der de leuze: Geen minuut langer arbeid
en geen stuiver minder loon. En thans is
men nog even ver. Tallooze pogingen zijn
gedaan om bemiddelend op te treden, maar
het scheen een zaak van onmogelijkheid om
de partijen bij elkaar te krijgen. Zelfs het
voorstel der Engelsche bisschoppen de
regeering zou nog vier maanden subsidie
geven en de arbeiders zouden nog vier
maanden op de oude voorwaarden door
werken, daarna zou het geschil zoo noo-
dig worden onderworpen aan arbitrage
zelfs dit voorstel kon in de oogen van geen
der partijien genade vinden. Niet alleen
wilde de regeering er niet aan en de mijn
eigenaars er niet aan, ook de arbeiders ver
wierpen het met meerderheid van stemmen.
In de laatste dagen is evenwel in de houding
der stakers een kentering gekomen. De lei
der der mijnwerkers, Cook, die de stakers
leuze: Geen minuut langer arbeid en geen
stuiver minder loon, zoo vaak herhaalde,
dat men hem spottend de papegaai noemde,
is de vorige week de mijndistricten afge
reisd om de menschen te bewegen de afge
vaardigden naar het mijnwerkerscongers
vrij mandaat te geven, wat betreft het voor
stel der bisschoppen, al was dit ook pas
door de mijnwerkers zelf bij meerderheid
van stemmen verworpen.
Op het congres zelf kreeg de leiding heel
wat te hooren. Een deel der leden verweet
Cook, dat hij afstand had gedaan van de
leuze: Geen minuut en geen stuiver, terwijl
een ander deel de leiders verweet, dat zij
door hun onverzettelijkheid het gunstige
oogenblik voor onderhandelingen voorbij
hadden laten gaan.
Ten slotte besloot men de onderhande
lingen met de mijneigenaars te heropenen.
Dit schijnt te wijzen op „oorlogsmoeheid”.
Geen wonder voorwaar. Want als de strijd
nog langen tijd duurt, loopt men groote
kans, dat alle arbeiders districtsgewijize
weer aan het werk gaan en met voor elk
district afzonderlijk geregelde arbeidsvoor
waarden genoegen moeten nemen, wat de
kracht der vakvereenigingen zon, breken.
Bovendien zijn de kassen leeg en de uit-
keeringen klein. Er wordt in vele mijnwer-
kersgezinnen reeds wekenlang de bitterste
armoede geleden.
De Volkenbondsmoeilijkheden.
September nadert snel en de aandacht
van de wereld is weer op Genève gericht,
waar men de volgende maand de proble
men, waar de Volkenbondsvergadering in
Maart van dit jaar niet uit kon komen, op
nieuw behandeld zullen worden. Men weet
wat de kwestie is. Het stond er in Maart
zoo mooi met den Bond voor. Duitschland
zou bondslid worden en een permanenten
zetel in den raad krijgen. Maar nu kwamen
drie andere landen uit de hoek, die even
eens graag voor groote mogendheden aan
gezien wilden worden. Spanje, Brazilië en
Polen eischten seveneens een vasten zetel.
Duitschland dreigde met niet toe te treden
als de eischen van de anderen ingewilligd
werden. Het eind van het lied was, dat een
beslissing uitgesteld werd tot September en
Brazilië voor het lidmaatschap bedankte.
Spanje en Polen bleven in den bond en
bleven ook hun eischen volhouden. Vooral
de eisch van Spanje baart veel zorgen. Wil
ligt men deze in, dan treedt Duitschland niet
toe, willigt men de eisch niet in, dan gaat
Spanje waarschijnlijk uit den bond. Dit
laatste is vooral bedenkelijk met het oog op
’t Spaansch-Italiaansch verdrag, waarvan de
inhoud waarschijnlijk gedeeltelijk geheim is
en dat daarom juist door de andere mo
gendheden met wantrouwen wordt begroet.
Spanje en Italië zijn beide Middellandsche
Zeemogendheden. Beide worden fascistisch
bestuurd. Italië is niet een der trouwste
leden van den Bond. Wil de Volkenbond
den vrede dienen, Mussolini heeft reeds
meerdere malen Europa zijn vuist laten zien.
Als Spanje nu den Bond losliet, zouden de
beide fascistische landen in Zuid-Europa
H gld. bij «ril®»
•8 van Mn vlngai-
CA gld. bij vuüm na
vv «sa wljavlagn.
Zweminrichting.
De temperatuur van het water in de Sneeker
Zweminrichting was heden 19
Bioscoopnieuws.
De Amicitia-Bioscoop heeft thans als
hoofdnummer: „Trek je d’r niks van an,”
de film die onder de titel „.Why worry?”
zooveel succes in-Amerika had. Het is een
Harold Lloyd-flim, dus eene vol overdre
ven toestanden en ongelooflijke avonturen,
maar dat ondanks dit de aandacht van het
publiek tot het einde gespannen b’lijft, ja
stijgt, dat is het bewijs dat Lloyd als film-
speler groote talenten heeft. Het gaat nu
over een Amerikaanschen jongen, die aan
weelde gewend is, maar tuk is op avontu
ren. Door dit laatste raakt hij in de netelig
ste zaken verward. Hij komt in Zuid-
Amerika en wordt gewikkeld in een revo-
lutiepoging. Een reus van een kerel staat
Harold bij en draagt zelfs een stuk geschut
op z’n rug om Harold in staat te stellen
moorddadig werk te verrichten. Het werk is
een aanéénschakeling van spannende scè
nes, maar daar doorheen weeft zich natuur
lijk een meer teere intrige, welke bijzon
dere beteekenis krijgt door het geestig spel
van Robyna, een aardig bakvischje. John
Aassen is de reus, die met Maciste wed
ijvert.
De Bioscoop bij de U'aag heeft voor de
eerste dagen een komisch stuk n.l. de para-
mountfilm „De weg naar het paradijs”. De
knappe gewiekste koningin der Chineezen-
wijk in Frisco, Molly (Betty Compson) en
haar makkers, boeven uit die wijk, worden
het slachtoffer van den oplichter Griffith, die
zich als detective voordoend, hen van hun
buit ontlast. Molly wil dan haar slag slaan
in een deftig huis, waar Griffith echter ook
al aanwezig is, als zijnde door den eigenaar
belast met de kostbaarheden te „bewaken”.
Na het wederzijdsch toepassen van allerlei
listen en lagen gaan Griffith en Molly een
compagnonschap aan en zij vluchten samen
naar Mexico met de kostbaarheden. Detec
tives met auto’s en motoren zitten hun op
de hielen, een geweldig spannende race
heeft plaats, maar hoe hard het ook gaat,
Molly en Griffith hebben nog tijd elkaar hun
liefde te bekennen en te besluiten nu eer
lijk te worden. Zij wenden het stuur en
racen weer naar Frisco achtervolgd door
honderden politie-ambtenaren. Maar zij:
krijgen de kostbaarheden nog op tijd bij den
eigenaar terug, en deze overhandigt Grif
fith, de vermeende detective, een chèque,
die hun het volgen hunner goede voorne
mens nu gemakkelijk maakt.
een macht kunnen vormen, die een voort
durende bedreiging voor den vrede in ons
werelddeel is.
Vandaar dat men pogingen doet om
Spanje tegemoet te komen. De studiecom
missie voor de zetels van den Volkenbonds
raad zou naar verluidt bijeengeroepen wor
den. Men spreekt in dit verband reeds van
een nieuw instituut, dat van half permanente
zetels. Spanje zou dan zoo’n zetel krijgen
en dan waarborg hebben practisch
durend in den Raad vertegenwoordigd
te hopen, dat men op de een of
wijze een oplossing vindt, ’t Zou
zeer te betreuren zijn, dat het schoone
streven naar wereldvrede ernstig in gevaar
gebracht werd’ door kleinzielig gekrakeel
der Volkenbondsleden onder elkaar.
verbaasd van de politie te
liet reeds vijf uur was.
Op het bureau Jonas Daniël Meijerplein
is de jonge man door zijn ouders, die
reeds in ongerustheid verkeerden, afge
haald. (Tel
Schandelijke kinderverwaarloozing.
Reeds lang wisten de bewoners der Ma y-
straat te Den Haag, dat er iets niet in orde
was in perceel 72. Daar woonde namelijk
■een 27-jarige vrouw V. samen met een 19-
jarig jongmensch. De vrouw stond op het
punt te scheiden van haar man, die zoo
nu en dan eens aanliep bij haar, maar wien
telkens de toegang tot het huis geweigerd
werd. Zaterdagavond j.l. kwam hij weer en
eischte zijn oudste zoontje, een jongetje
van 7 jaar op. De vrouw werd woedend, be
gon den man uit te schelden, waarop deze
zoo kwaad werd, dat hij een ruit insloeg.
Maandagmiddag nu. omstreeks 4 uufT
kreeg deze vrouw ruzie met haar boven
buurvrouw, waarbij deze laatste haar er
van beschuldigde, dat zij haar kinderen
één van 7 jaar, één van 2 jaren en één van
8 maanden verwaarloosde en zelf uit
ging. Toen deze ruzie eenigszins geluwd
was en de vrouw met het jongmensch uit
was gegaan, gingen de buren eens kijken
naar de kinderen, waarvan er twee den
heelen dag al in den tuin gespeeld hadden
zonder eten of drinken. Een meisje klom
over de schutting en toen zij, het kleinste
kindje zag in een wiegje, vond zij dit zoo’n
vreeselijk gezicht, dat zij de politie dade
lijk waarschuwde. Deze opende daarop de
deur en trad het huis binnen. Ze vonden
een klein kindje, dat speelde met ’n scherpe
bajonet en geheel vervuild was. Het kus
sentje was één korst vuil, de lakentjes
zwart, terwijl het kindje zelf over het ge-
heele lichaampje zoo vies was, dat de agen
ten het niet konden aanzien en zij de buren
riepen, of zij even zouden willen komen, om
te getuigen. Daarna heeft men de kinderen
naar den politiepost gebracht, het kleinste
in het wiegje. Moeder en hef jongmensch
waren taartjes eten in de Pooten, bleek
later. Het oudste jongetje wilde steeds naar
zijn moeder, niet omdat hij; zooveel om
haar gaf, maar uit vrees, zóó was het kind
gedresseerd.
De buren waren geheel onder den indrük.
Vooral de bovenburen, die door de vrouw
gedreigd waren, dat zij hen zou „doodste
ken.” Omstreeks elf uur kwam de vrouw
thuis in gezelschap» van het jongmensch en
bemerkte zij, dat haar kinderen weg wa
ren. Dit vond ze schijnbaar zoo ongehoord
en brutaal, dat de man een agent binnen
riep, om hem te vertellen, wat er alzoo
tijdens hun afwezigheid gebeurd was. De
agent nam beiden mee naar het politie
bureau. De vrouw schold haar buren uit en
lamenteerde dat zij toch altijd zoo goed
voor haar kinderen geweest was.
Wat men goed zijn durft te noemen? De
inspecteur wist geen beteren raad 'dan den
geneeskundigen dienst te telefoneeren. De
dokter oordeelde den graad van vervuiling
en verwaarloozing zoo ernstig, dat hij| op
name gelastte in het kinderhuis Konings
staaf. De inspectrice van de kinderpolitie
werd met de zaak in kennis gesteld, om
te zien wat er voor de kinderen te doen is.
De commissaris zal, indien noodig, de zaak
voor de Justitie brengen.
Na verhoor op het politiebureau werd de
vrouw vrijgelaten. De jongeman was min
derjarig en werd dan ook op het bureau
vastgehouden totdat zijn vader hem halen
kwam.
De noodtoestand van Vaals.
In de Maandagavond gehouden
meenteraadszitting van Vaals kwam
sprake de berooide toestand van de ge
meentelijke fianciën. Uitvoerig werd, vol
gens de Tel. besproken de te dier zake
te nemen maatregelen. Door de meeste
leden werd het aanbod van rijk en pro
vincie om garant te zullen blijven voor een
4J4 pet- geldleening ad f 130.000 tegen den
koers van 97 pet. als geheel onvoldoende
beschouwd.
Kennis werd genomen van het besluit van
het burgerlijk armbestuur collectief af te
treden wegens de financieele moeilijkheden
daar er geen geld beschikbaar was.
Door het armbestuur werd er over ge
klaagd, dat de rekeningen der hospitalen
niet betaald konden worden en evenmin
de huren. In den laatsten tijd moesten alle
uitkeeringen, die toch reeds buitengewoon
laag waren, worden stopgezet, omdat de
kas leeg was. Wanneer Den Haag hulp
verleent zullen de betrokkenen op hun ver
zoek om ontslag terugkomen.
Besloten werd opnieuw een audiëntie bij
den minister van Binnenlandsche Zaken
aan te vragen en nogmaals op beteren
1 financieelen steun aan te drijven.
Gepi. Maatech. Kap^ f 6 000 000
en Keservee
Hypotheken f47.000.000
Pandbrieven f 45.000.000
Voor onwisseling van uitgelote
pandbrieven 99%
NB. Deze Bank niet te ver
warren met de 15 jaar later even
eens te Veendam gevestigde Veen
dammer Hypotheekbank.
a otw
[ECONOMIE
temahovenstraat 4; rinkelbel, A. Eden, le
Badbuurt 5; zwart kinderschoentje, S. v. d.
Werf, Kloosterdwarsstraat 66.
Haar kind gedood.
De Groninger rechtbank deed uitspraak
in de zaak tegen het 17-jarig dienstmeisje
IJ. T., afkomstig uit Franeker, dat in haar
kosthuis in de Gebrs. Bakkerstraat te Gro
ningen haai kindje van eenige weken om
het leven heeft gebracht, door in haar bed
boven op de kleine te gaan liggen. Het
O. M. had geëischt ter beschikking stellen
van de regeering zonder toepassing van
straf.
De rechtbank veroordeelde beklaagde
overeenkomstig dien eisch.
Schenking.
Door Jan Piers Reitsma en Jitske Reitsma,
echtelieden te Ferwerd en Tiede Piers Reitsma
aldaar is aan de Gereformeerde Kerk te Reit-
sum een schenking gedaan, bestaande uit een
stuk weiland ter waarde van pl. ni. f 6000.
Een Turnbond „Friesland”?
Door het bestuur van de Turnkring Gorredijk
van het Gewest Friesland van het K. N. G. V.
is aan alle gymnastiekvereenigingen in Friesland
een schrijven gericht, waaraan wij het volgende
ontleenen:
„Zooals U bekend is, zijn krachtens een be
sluit van de Bondsvergadering van 27 Juni 1.1.
de Gewesten opgeheven. Wij achten dit een
ramp voor het turnleven, vooral met betrekking
tot onze provincie!
De turners(sters) voelen voor het Gewest,,
daarom zijn ze leden van het K. N. G. V.
Het Gewestelijk optreden is niet alleen een
krachtige propaganda naar buiten, maar bevor
dert, en niet in geringe mate, de inwendige pro
paganda.
De turners(sters) van geheel Friesland die
nen elkaar, minstens éénmaal per jaar, te ont
moeten om zich met elkaar te meten.
Dit houdt ons frisch, bevordert de ambitie en
prikkelt tot inspannen van al onze krachten. De
Turnkringen dienen te zorgen voor de locale
propaganda, doch moeten de vleugels ook bree
der kunnen uitslaan. Daarvoor zijn meerdere
gelden noodig!
Dit alles kunnen wij bereiken door het op
richten van een Turnbond „Friesland”. Deze
komt in de plaats van het Gewest, doch thans
geheel zelfstandig (dus zonder meer deel uit te
maken van het K. N. G. V.). Met bv. 1 gulden
contributie, waarvan 70 aan de Turnkringen
en 30 aan de Turnbond, komen de Turn-
kringkassen in veel gunstiger conditie.
Dat wil zeggen: Meer propaganda, minder
contributie!
Met het Friesch Sportblad zou wellicht een
overeenkomst zijn aan te gaan, zoodat men
voor weinig geld met de geheele Friesche sport
op de hoogte kan blijven.
We zijn zoo vrij U het bovenstaande in
overdenking te geven en verzoeken U, ons het
resultaat hiervan kenbaar te maken vóór 10
September.”
Blijkt genoeg samenwerking en steun dan zal
vóór 1 November een constitueérende vergade
ring uitgeschreven worden.
Het reizigersverkeer op de
spoorwegen.
Het stations- en treinpersoneel bij de
Nederlandsche Spoorwegen heeft de volgen
de instructie ontvangen
„Op dagen van overdruk verkeer zoo
als thans des Zaterdags moet vertraging
bestreden worden o.a. door niet te spoedig
over te gaan tot vertraging gevende trein-
versterking en door in geen geval tot over
belasting van treinen te besluiten. Op deze
dagen moet niet tot onvoorziene treinver-
sterking worden overgegaan, indien daar
door belangrijke treinvertraging zou ont
staan desnoods zal een aantal reizigers
met staanplaatsen genoegen moeten nemen,
terwijl zoo noodig kan worden overwogen,
eenige reizigers tot een volgende trein
achter te houden.”
Oplichting.
Te Veulo is een oplichtster, M. J. wed.
van M., wonende te Kattowitz in Polen,
in hechtenis genomen. Onder den naam
van Frau Rompel en dien van Ida Masta-
lerz heeft zij te Venlo verschillende per
sonen opgelicht voor aanzienlijke bedragen.
Zij vertelde dat zij weduwe was van een
Duitsch officier, die door een graaf was
overreden en van wien zij 100,000 M. als
schadeloosstelling had gekregen. In Sittard
heeft zij eveneens zes personen opgelicht
en te Rotterdam heeft zij getracht een
partij bloemkool ter waarde van f 2000
machtig te worden, wat door een toeval
is mislukt.
Zij is naar de gevangenis te Roermond
overgebracht.
Wat werd daar vertoond?
Woensdagnacht om halfvijf hoorde een
surveilleerende politieagent te Amsterdam
luide tegen een der deuren vare een bios
coop stompen. Hij vroeg wie er binnen
was en kreeg ten antwoord, dat er iemand
was opgesloten. Nadat de sleutels waren
gehaald en de deur was geopend kwam
een jongmensch van ongeveer 20 jaar naar
buiten stappen. Hij verklaarde, dat hij tij
dens de laatste avondvoorstelling in slaap
gevallen was. Blijkbaar had het personeel
hem niet opgemerkt en de lichten gedoofd.
Des nachts werd hij wakker en hij was
ri3SCH
D£
