z
I
I
Nirawstijdiagaa
d
Schetsen uit het Parlement.
INtlnl Oigm in Imuti link
Vuneh|>t
- annex SNEEKER COURANT an WYMBRITSERADEEL
200 150 75 f» SL'Zg! 50
41n JAARMIS
ZATERDAG 15 SEPTEMBER ISIS
Earste Rial
So. 101
Valmna «••rvMidsn .»wi«mdiaii: mat da NvIIxhAbbA* AI|«mb«m Varaa- ?ld
/.■imaa-Baalt la «ahlatfxai kUb aoaa Abcnnè’a varaakard taaan anaalakkan vmi «VVV lang
3arlBga>Baak te SaklatfxM «i|» anaa Abannè’a varaakard tajjan angalikkan vaar
5.
D. HANS.
tweetal
trekt.
opvangen halverwege den grond.
Er staat een projectiel in de Kamer, waar
van ik de aanwezigheid niet snap: de bel.
De bel op ’n voorzittersbureau. Ik heb al
heel wat felle en fanatieke kabaaltjes mee
gemaakt, ik heb al heel wat stormen door
de zaal hooren loeien, maar de bel heb ik
nooit zien gebruiken. Waarom niet? In bui-
tenlandsche parlementen gebeurt het her-
7.
Abonnement t per jaar f 2.50 fr. p
post f 3.60.
Advertentiên9 ct. p. regel. Inge
zonden mededeelingen hooger, bij
Abonnement belangrijke korting
Advertentiên worden tevens gratis ge
plaatst in de SNEEKER COURANT
3
DUrtDAGB ca VRIJDAGSAVOND#
U tfsvm
Brandenburgh Co.,
Inn Tsdaieai Ne» 150.
Dood door schuld.
De rechtbank te Den Haag heeft mr. dr.
W. M. W., bankier te Wassenaar, die in den
nacht van 15 op 16 Februari j.l. bij de Ko-
ningskade in den Haag een auto-aanrijding
heeft gehad, waarbij mej. Ch. A. W. Zeve-
reyn het leven verloor, ter zake van het ver
oorzaken van dood door schuld, veroordeeld
tot 14 dagen hechtenis. De -eisch was een
maand hechtenis.
Metselsteenen naar Amerika.
In de provincie Groningen zijn 10.000.000
metselsteenen naar Amerika verkocht. De
eerste ladingen worden nu te Delfzijl reeds
ingeladen.
bij varliM vu
«ijaviugar.
Varia.
Er is in onze parlementaire geschiedenis
een afgevaardigde geweest, die z’n baard
het staan.
Niets bijzonders! hoor ik u zeggen. Want
had de heer van der Molen (die in de hui
selijkheid der perstribune als Ali-Baba be
kend stond), niet een juweel van een baard?
en wat droeg mr. van de Laar, de propa
gandist van het groote gezin, niet een aar-
dig-peper-en-zoutje om z’n kin! Zoo kun
nen er veel meer geweest zijn.
Toch iets bijzonders.
Want de afgevaardigde die ik bedoel
mr. D. van Efck, die 35 jaar in de Kamer
heeft gezeten en eerst toen wérd vervangen
door Keuchenius liet z’n baard staan
met een bepaald politiek doel. Hij had ge
zworen zich niet te laten scheren, alvorens
de Grondwetsherziening van 1848 tot stand
zou zijn gekomen. Toen dit was geschied,
stapte hij welgemoed naar den kapper.
Deze historische gebeurtenis verdient zeer
zeker aan de vergetelheid te worden ont
rukt.
Van een baard naar de haardos des sche
dels is slechts één stap. Ook zulk een haar
dos is eenmaal in opspraak geweest, n.l.
die van mr. P. H. Saaymans-Vader, een be
kend en karakteristiek afgevaardigde. Hij
was doof. Z’n medelid mr. M. H. Godefroi,
de latere minister van Justitie, was ook
doof. Op zekeren dag stonden ze samen
heel dicht bij de regeeringstafel, om goed
te kunnen hooren. Er heerschten toen nog
idylische toestanden in het parlement: op
de tafel der regeering stonden brandende
kaarsen. En zie, Saaymans-Vader boog
zich, met de hand aan het oor, zóó dicht
naar de regeeringstafel over, dat z’n welige
haardos (een „rechtopstaande”, zoo las ik),
met de kaarsvlam in aanraking kwam, en
HEERENVEEN, 22 Sept. Op den hoek bij
het Posthuis gerarfkte hedenmiddag het
8-jarig dochtertje van den heer P. Cloo on
der een boerenwagen. Het kind werd over
reden en inwendig gekwetst bij de firma
Kuyper en Zn. binnengedragen. Kort daarna
trad de dood in. Voor eenigen tijd overleed
een zoon van den heer C. door een val in
een stoomboot alhier. L. C.
„Vacantie-cursus” in de Friesche taal.
De Duitsche geleerden prof. Siebs en dr.
Walther Steller, die ten behoeve van de
Friesche taalstudie en in het belang der
Germaansche taalwetenschap eenige onder
zoekingen deden en voorbereidingen trof
fen voor het phonetisch experimenteel on
derzoek, dat het volgend jaar door een staf
van Duitsche geleerden te Leeuwarden zal
plaats vinden, zijn weer naar Breslau te
ruggekeerd.
Prof. Siebs heeft zich bereid verklaard, ’t
volgend jaar te Leeuwarden een „vacantie-
cursus” in het Friesch te komen geven. Deze
toezegging heeft in Friesche literaire krin
gen algemeene voldoening gewekt.
De zomer.
Het Kon. Ned. Meteor. Instituut te De
Bildt deelt aan het persbureau V. D. mede:
De zomer van 1926, die met een warmte-
record is begonnen, toen op 3 April te de
Bildt een maximum-temperatuur van 23.3
gr. Celsius (74 graden Fahrenheit) bereikt
werd, wat sinds het begin der waarnemin
gen zoo vroeg in het voorjaar nooit voor
gekomen. Hij heeft tegen ’t einde een nieuw
recordcijfer behaald, doordat op den 20sten
September de maximum temperatuur te de
Bildt van 28.6 graden Celsius of wel 83.5
graden Fahrenheit is gestegen, wat zoo laat
in het jaar nog niet is waargenomen.
Het gemiddelde cijfer voor het maximum
op dezen tijden van het jaar is 19.0 graden
Celsius, zoodat de temperatuur 10 graden
Celsius boven het normale cijfer blijkt te
zijn gestegen.
Tegen het groote plan.
WESTSJELL1NGWERF, 23 Sept. Met groote
meerderheid van stemmen kozen ingelanden van
het waterschap ,,De Ontginning” heden in
plaats van het oude een nieuw bestuur, enkel
bestaande uit tegenstanders van het plan tot
inpoldering en cultiveerirg van circa 1550 H.A.
boezernland en water.
I boy Buck Hartwell is bevriend met den
I schoenmaker-filosoof uit Cottonwood: oom
Boll en beschermt deze tegen den geweten-
1 loozen financier Jim Mackey. Nog nader
komt Buck met Mackey in aanraking als de
eerste een betrekking bij de bereden politie
krijgt en Mackey die het hoofd is van een
leelijk schroeide. Godefroi zag het, trok
z’n mede-doove ijlings weg en de brand
slang behoefde geen dienst te doen.
De doofheid van Godefroi gaf meermalen
tot kleine incidentjes aanleiding. Maar de
ijverige en begaafde rechtsgeleerde wijdde
zich met bijzondere toewijding aan z’n par
lementaire taak. Als een bijzonderheid
wordt vermeld, dat- hij bij de behandeling
der wet op de Rechterlijke Organisatie niet
minder dan 56 .maal het woord voerde
Toen (zoo deelt Arnold Ising, destijds ste
nograaf, in z’n boekje over onze parle
mentaire geschiedenis mede), de steno
grafie werd ingevoerd, kreeg de directeur
van den dienst, de heer Noordziek, op
dracht, om -voorloopig van de debatten ook
nog aanteekeningen in gewoon schrift te
maken, aangezien men het snelschrift nog
niet al te best vertrouwde. Dat was een
buitenkansje voor Godefroi. Hij zat gere
geld naast Noordziek in het stenografen
hoekje, en las diens aanteekeningen van
zoodat hij niet behoefde te
het debat,
luisteren
Natuurlijk zijn er ook wel eens tragische
incidenten geweest. Tweemaal is het ge
beurd, dat een afgevaardigde, toen hij het
woord voerde, overleed. De eerste maal in
1859, met mr. L. D. Storm, terwijl hij sprak
over het voorstel tot legermobilisatie, de
tweede keer in 1897, met mr. B. M. Bahl-
mann, die eveneens over een militair onder
werp het woord voerde. Natuurlijk werd de
vergadering dadelijk geschorst. Op 27 Sep
tember 1866, na aanneming van de motie-
Keuchenius, had zoo vertelt wijlen de
journalist B. Blok in z’n jubileum-boekje
de pas gekozen afgevaardigde voor Zwolle,
de Kamper burgemeester Wittewaal van
Stoetwegen, zich zoo opgewonden over de
nederlaag der regeering, dat hij bijna ter
stond na zijn terugkeer in zijn hotel ont
sliep”. Wijlen m’n hoogvereerde collega
deelt ook nog mede, dat er een geval van
haaldelijk. Vroeger heb ik wel eens gedacht: nooit meer aan een dergelijke combinatie
zou de bel geen klepel bezitten? Maar op
een goeden dag ontdekte ik van wél, want
het enfant terrible Duys sloop naar het
bureau, greep stiekum de bel en zette haar
schrijlings op den rand van de tafel, zoodat
ze ieder oogenblik zou tuimelen en een ge
zellig lawaai maken. Juist toen de bel er af
zou vallen zag de voorzitter het onheil en
wist het te voorkomen. Maar door dien
greep kwam de bel in beweging en hoorden
we even de klepel klingelen. Het is de eenige
maal geweest. Ook heb ik nooit meege
maakt dat de publieke tribune moest wor
den ontruimd. Vroeger is het een enkele
maal gebeurd, terwijl mr. Troelstra aan het
woord was (1897), maar het publiek houdt
zich vrijwel altijd kalm, zoodat de
zitter niet behoeft op te treden.
De voorzitter. „Mijnheer de voorzitter.”
Wist men, dat Thorbecke deze woorden in
zwang heeft gebracht? Hij is er mee begon
nen. Voor zijn tijd sprak men elkaar met
„Edelmogende Heeren” aan, in de redevoe
ringen. Nu zijn er afgevaardigden, die geen
zin meer kunnen zeggen-of er moet „Mijn
heer de voorzitter” voor, als een sergeant
aan het hoofd van een troep schutters. Ook
„de geachte afgevaardigde” is schering en
inslag geworden, al is de achting soms in
geen velden of wegen te ontdekken. Mr. W.
K. baron van Dedem was eens zeer open
hartig, toen hij, over Rutgers van Rozen
burg sprekend zeide: „De geachte ik be
doel de afgevaardigde!”, ’n hatelijkheid die
tot grooten twist tusschen de beide man-
het doet voorkomen of Buck medeplichtige
is. Met moeite bevrijdt Buck zich van deze
beschuldiging, daarin trouw bijgestaan door
Marie, de stiefdochter van Mackey, die bij
haar hulp zwaar gewond wordt. Maar als
zij genezen is spreekt het dat Buck en zij
samen het wel eens worden.
Tegelijkertijd gaat in deze bioscoop nog:
„Millionnairs-liefde”, een leuke film van
een rijke Zuid-Amerikaan die in New York
verliefd wordt op -een typiste, die ook hem
graag mag - niet alleen onï z’n duiten
en tenslotte zoo beproefde blijken van be
langstelling in Pedro’s lot toont dat het
als bruidspaar naar Z.-Amerika
flia. Ó1J v«r 1
«8 nn B«n
echter hoewel zij wellicht zoo er van klagen
sprake was, daartoe ongetwijfeld de meeste
reden hadden volkomen hun kalmte en ble
ven geheel op den achtergrond. Zelfs toen de
tumult-makers enkele malen de Groningers
tot deelname aan hun demonstratie opriepen
door aan de achterzijde van de Emma-kazerne
te blijven staan schreeuwen en van achter de
overdekte binnenplaats met steenen te werpen,
trokken de meerendeels over-vermoeide sol
daten zich binnen de muren terug. Dat dan
ook de sergeant Munneke werd getroffen, moet
worden toegeschreven aan het toeval; evenals
zooveel anderen bevond de jongeman zich
voor hef gebouw, waar de stafmuziek oefent,,
waarschijnlijk belangstellend naar de hande
lingen van de schreeuwende en zingende, soms
ook steenen werpende troep, die toen voor den
hoofdingang van de kazernes was verzameld.
De wacht van het 12e Reg. Infanterie, die
ten slotte onder bevel van le luitenant Visser in
het geweer werd geroepen en in verspreide or
de van den ingang van de Emma-kazerne naai
de hoofdpoort optrok, schoot bij de niet aan
wijken-denkende soldaten aangekomen, in Zui-
op een optocht rond de kazernes georgani
seerd, waarbij de ontevredenheid over de nit-
deeling van melkchocolade en koek aan de man
schappen van Let 12e Regiment Infanterie dui
delijk aan den dag trad. Voorloopig zonder ver
der.- baldadigheden trok de steeds aangroeiende
menigte eerst achter de paviljoens, later vóór-
langs de kazernes. Behoudens een aantal
nieuwsgierigen, die de groep van nabij bleven
volgen, kan worden vastgesteld, dat de solda
ten van het 12e Regiment, die zonder twijfel
den zwaarsten dag achter den rug hadden, zich
correct bieven gedragen, en een volkomen afzij
dige houding aannamen.
De soldaten van dit Regiment waren meer
dan vermoeid van de Maandag gehouden oefe
ning, welke bij de dien dag heerschende hitte
veel te zwaar was. Men rukte uit tot vooibij
Rolde, en verbleef langen tijd op de absoluut
onbeschaduwde heide. Waren er op de heen
reis, toen de zon nog niet zoq hoog stond, reeds
enkele uitvallers, na de middagrust deed de
warmte eerst recht haar invloed gelden en
waren er verschillende manschappen, die plot
seling bewusteloos, bevangen door de hitte,
neervielen, en de geneeskundige dienst handen
vol werk gaven. De terugmarsch werd aan
vaard langs gedeeltelijk geheel open wegen, de
felle zon op de zware metalen helmen geen
wonder, dat de uitvallers steeds talrijker wer
den. Langs de straten door Assen vielen er nog
verschillende militairen op de stoepen voor de
huizen neer, waar zij werden binnengedragen;
later zorgde een autobus voor ’t transport naar
de kazerne. Den geheelen avond door bleven de
hospitaal-soldaten in de weer, om de zieken te
verzorgen; degenen, die er het ernstigst aan toe
waren, werden naar het hospitaal vervoerd, an
deren werden door de zorg van vrienden gelei
delijk weer bijgebracht. Uit het feit, dat er ver
schillende militairen, w.o. ook een sergeant, wa-
'ïen, die meer dan een half uur noodig hadden
om weer op hun verhaal te komen, moge blij
ken, dat hier van simulatie allerminst sprake
was.
Aangenomen dat de voor dezen Maandag
vastgestelde oefening bij normale September-
weersomstandigheden niet te zwaar zou zijn
geweest, staat het als een paal boven water,
dat deze bij de dezen dag heerschende warmte
voor de vrijwel alle ongetrainde, immers voor
herhaling opgekomen militairen te moeilijk
was.
Onmiddellijk nadat de troep in de kazerne
was gearriveerd, werd, ter handhaving van den
goeden geest, medegedeeld, dat de jongens des
avonds op chocolade en koek zouden worden
getracteerd. Juist was de uitdeeling hiervan be
gonnen, toen de demonstranten van de andere
Regimenten zich vertoonden. Het pleit voor de
Groningsche militairen, dat zij, ondanks het ge-
jouw van de anderen, zich op den achtergrond
hielden; kalmeerende woorden van superieuren
misten in dit verband hun effect niet.
Met de anderen verliep het intusschen van
kwaad tot erger. Terwijl uit de stad berichten
inkwamen, dat daar officieren waren gemoles
teerd, werden op het terrein van de Wilhelmina-
kazerne diverse ruiten ingedrukt of met steenen
verbrijzeld. Even scheen het, of de bende Assen
zou intrekken, maar ten slotte bleef men, om
ringd door kijkers, schreeuwend en zingend
voor de hoofdpoort samenscholen. Verschillende
officieren mengden zich thans onder de demon
stranten om hun tot kalme afjocht naar de ka
mers te bewegen, maar het geschreeuw van de
tumultmakers overstemde ieder goedbedoeld
woord.
Afdeelingen militaire politie, marechaussee’s
en ook gemeente-politie waren inmiddels ver
schenen, terwijl ook de wacht van de Emma-
den toegeschreven.
Enkele ongunstige elementen van het 9e en
misschien ook van het le regiment, gaven het
sein tot de lawaai-optocht rond de kazernes;
de jongens van het 12e R. 1. bewaarden daarbij
echter hoewel zij wellicht zoo er van klagen
plotselinge zinsverbijstering tijdens een ver
gadering voorviel. Hij vermeldt echter geen
naam.
Meer dan eens heeft een ziek Kamerlid
zich naar de vergadering laten brengen, om
aan een belangrijke stemming te kunnen
deelnemen. In 1900 werd de heer J. J. van
Kerkwijk de zaal binnen gedragen om voor
de Leerplichtwet te kunnen stemmen, in den
nacht van Staal gebeurde hetzelfde met ko
lonel J. B. Verhey een nobel man, ik blijf
hem steeds met diepen eerbied gedenken
die zijn stem wilde geven aan de Oorlogs-
begrooting. Tragisch was ook de aanblik,
dien de ernstig-zieke H. Spiekman in 1917
bood, binnengebracht om de belofte-te kun
nen afleggen. En als ik over de physieke
gebreken spreek, denk ik aan Victor de
Stuers, en aan Jhr. J. W. van Nispen tot
Sevenaer, twee mannen van hoog karaat,
die dag in dag uit geholpen moesten worden
om de zaal te bereiken, maar niettemin hun
plicht ten einde toe volbrachten.
Natuurlijk zijn er in den loop van die vele
jaren verscheidene afgevaardigden ge
weest, die hun specifieke eigenaardigheden
hadden. Zoo wordt van Kappeijne gezegd,
dat hij de gewoonte had om thuis hij
was ongehuwd in z’n studeerkamer op
den grond liggend of zittend de stukken te
bestudeeren. Op een dag spande het in de
Kamer en men had den staatsman dringend
noodig. Men vond hem: hij lag op den
grond van z’n studeervertrek, in slaap ge
vallen tusschen boeken en stukken. Uit de
eerste jaren, dat ik op de perstribune zat,
herinner ik mij een minister, die de eenvoud
zoo ver dreef, dat hij in-de pauze naar een
bekend koffiehuis ging, een kop kolfie be
stelde, en daarbij lekker zijn boterhamme
tjes oppeuzelde, die hij in een „pampiertje”
bij zich had. Den naam noem ik niet. Even
als dien van het Kamerlid, dat, terwijl hij
aan het spreken was, plotseling z’n heele
kunstgebit verloor: ik zag het hem nog juist
dat het 12e Regiment Infanterie, wat het ont
staan van de lelletjes betreft, geen direct aan
deel in deze betieurenswaardige zaak mag wor-
kazerne in het geweer werd geroepen. Om de
antipathie, vooral tegen de militaire politie dooi
de soldaten betoond, te doen verdwijnen, liet
men deze troepen echter weldra weer inrukken,
maar de genoemde wacht rukte ten slotte, toen
niets in staat bleek te zijn, de mannen tot orde
te bewegen, naar de hoofdpoort op. Verschil
lende malen werd gesommeerd, maar de mili
tairen, blijkbaar nog steeds van meening, dat er
alleen met losse patronen was geladen, gaven
geen voetbreed gronds prijs. Tenslotte een
viertal salvo's met scherp, waarbij de onder
officier Munneke (mil.-sergeant, lichting 192(i)
uit Ter Apel in het hoofd werd getroffen, en
ook enkele anderen licht werden gewond. Ge
noemde sergeant stond naast den Commandant
van het 12e Regiment het tumult aan te zien,
zonder daaraan part of deel te hebben. Welis
waar werd de ongelukkige, 20-jarige jongeman
onmiddellijk naar het hospitaal vervoerd, maai
het was te laat; het schot had zijn doodelijk
werk verricht. De milicien Allema uit Langweer
(Fr.) kreeg een schot in het dijbeen en moest
eveneens naar het hospitaal worden vervoerd.
Verschillende ruiten van ’t muziekgebouw wer
den doorboord, enkele kogels vonden hun weg
naar de onderofficiersbarak aan de overzijde
van het exercitieterrein, terwijl ook in de wonin
gen aan den Witterweg nog een kogel door
drong.
Meteen was alles nu schoongeveegd. Langen
tijd bleef het binnen de kazernes nog onrustig,
maar van verzet was voorshands geen sprake
meer.
Her spreekt vanzelf dat van hoogerhand naar
deze quaestie een nauwlettend onderzoek zal
worden ingesteld. Wij vernamen, dat de Com
mandant van her veldleger, luit.-gen. Muller-
Massis, gisternamiddag te Assen zou aankomen.
(Volgens een ander bericht was reeds gister-
morgen de generaal-majoor Leverland in Assen.
i Red.)
Nader meldt men nog aan het blad:
De eerst-gepubliceerde berichten aangaande
de Maandag voorgekomen ongeregeldheden ge-
r ven ons aanleiding, enke<e punten nog even
nader toe te lichten.
i In de eerste plaats moet worden vastgesteld,
Tentoonstelling slechthoorenden.
Midden October zal in Sneek de reeds vroe
ger aangekondigde tentoonstelling ten behoeve l
van slechthoorenden worden gehouden.
De belangstelling, zoowel in als buiten Sneek, smokkelbende hem gevangen laat,nemen en
blijkt groot te zijn. Het aantal prijzen door
particulieren voor de te houden verloting be
schikbaar gesteld, is reeds zeer bevredigend,
(jaarne wekken wij op tot het koopen van een
lot voor een zoo goed doel.
Prijzen kunnen nog steeds beschikbaar wor
den gesteld.
Gevonden voorwerpen.
Aanwezig aan het bureau van politie,
Nieuwe Veemarkt, en aldaar le bevragen
op alle werkdagen tusschen 11 >/2 en 121/,
uur, de navolgende voorwerpen als gevon
den gedeponeerd: hondenpenning 134 met sleu
teltje; Duitsch leesboek „Jas vorschnell ver-
niahlte Ehepaar”.
Aanwezig en te bevragen bij de navol
gende ingezetenen, onderstaand? voorwer
pen, als gevonden aangegeven: rij wielbelas-
tjngmerk, B. VÖlberda, Looxmastraat 18; kin-
détbeursje z. i., J. Krol, Eenheid 8; bruine da-
mestasch m. i., Wed. Bootsma, v. d. Horstbuurt
60; rijwielbelastingmerk, T. J. Douma, Nieuw-
buurt 25; haarkam, Bos, Singel; bruine beurs
met inhoud, J. Adema, Zuideiül 3; bos klompen,
Potnia, Grootzand.
Bioscoopnieuws.
De Amicitia-Bioscoop heeft thans als
hoofdnummer „De Eerroover” met Eva No
vak en Wm. Fairbanks in de hoofdrollen.
Deze film brengt ons in de spoorwegwereld.
Wij maken kennis met Jack Adam, de
machinist, die verloofd is met Mary Hill,
telegrafiste aan het Station Arcadia. Zij
woont met haar moeder en haar zusje Mar
garet in de stad Warwick.
Enkele ontslagen wegwerkers beramen
allerlei wandaden, die het spoorwegverkeer
in gevaar brengen. Bovendien heeft Mary
zorg over haar jongere zusje, die nog op de
H. B. S. is, maar die te veel luistert naar de
praatjes van een rijken nietsdoener, Walter
Bradson genaamd. Ook Jack Adams heeft
het niet op dien Bradson begrepen.
De gebeurtenissen volgen elkander snel
op. Mary’s Moeder wordt plotseling weg
geroepen door een telegram. Van deze ge
legenheid maakt Bradson gebruik en poogt
Margaret te ontvoeren. Het jonge meisje
gelooft dezen schurk en wil met hem vluch
ten. Mary, die het gevaar beseft, poogt deze
ontvoering te verijdelen. Doch tegelijkertijd
hebben de saboteerende wegwerkers een
spoorbrug opgeblazen. Wat moet Mary nu
doen? De spoortrein redden, of pogen haar
zusje thuis te houden? Zij besluit tot alle
bei, ofschoon zij eigenlijk daartoe den tijd
mist. Hoe zij slaagt en hoeveel moed en
vindingrijkheid zij aan den dag legt worde
maar liever niet bij voorbaat verklapt.
Wel vestigen wij nog even de aandacht
op twee bijfiguren in dit aardige stuk. De
eerste is Tom Grady, de dappere dichter,
die een ongelukkige liefde heeft en de an
dere is Prop, de wonderhond, waarmede
alle toeschouwers zich zullen amuseeren.
De Bioscoop bij de Waag heeft als hoofd
nummer: „De Tijger van het Noorden” met
Buck Jones in de hoofdrol, zoodat een
lornantisch spel uit de prairiën verwacht
mag worden. Nu dat is het ook. De cow-
nen voerde.
Sommige „geachte afgevaardigden” zijn
tevens minister geweest. Maar dai was toch
een zeldzaamheid. De eerste, die beide
functies combineerde, was mr. D. Donker
Curtius, later deed J. K. H. de Roo van Al-
derwerelt het, weer later mr. H. Goeman
Borgesius en Dr. C. Lely. Maar dit waren,
hooge uitzonderingen. Tegenwoordig wordt
gedacht.
De toestanden zijn veranderd.
Men verbrandt ook z’n haar niet meer in
de Kamer hoogstens z’n vingers.
En men zweert er niet meer z’n baard te
laten groeien tot b.v. de Administratieve
Rechtspraak is afgedaan.
Ik zie nog een aanteekening staan over
een merkwaardig incident, dat in verschil
lende geschriften vermeld wordt als blijk
van dapperheid eens ministers. Namelijk
van dr. A. Vrolijk, minister van Financiën.
Het geschiedde in ’57 of ’58. Verschillende
leden drongen aan op overlegging van een
bepaald stuk. De minister weigerde. Er vie
len harde woorden. Toen stond de minister
op, nam z’n portefeuille in de hand, liet
haar aan de Kamer zien, en zeide: „Hier zit
het in, mijne heeren, maar gij krijgt het
niet!”
Intusschen: zulke toeren doen denken aan
't beroemde circus van Alber en Basch, dat
in m’n jongensjaren op de Rotterdamsche
kermis stond. Wat toen vertoond werd, ziet
men ten huidigen dage niet meer. Zoo gaat
het ook in het parlementaire circus. Stel u
voor, dat een minister in den jare 1926 het
waagde, zóó demonstratief een stuk aan de
Kamer te weigeren. Het werd op staanden
voet revoluusje.
Een schenking.
De hr. Ed. Gerzon heeft aan de gemeente
Amsterdam aangeboden de meubileering
van de nieuwe burgemeesterskamer in den
nieuwen vleugel van ’t stadhuis, welk ge
schenk gister aan B. en W. werd aange
boden.
Het ameublement bestaat uit een bureau
met zetel en verschillende tafels, stoelen en
een canapé van coromandel ebbenhout, ver
vaardigd naar ontwerpen van het bureau
van den stadsarchitect. Op den bureau-zetel
is het Amsterdamsche wapen gebatikt door
de firma Brandt. De stoelen zijn met bruin
velours bekleed.
De Culemborgsche moordzaak.
Bij de behandeling van het proces tegen
O. de Beus door de rechtbank te Tiel ver
klaarde de getuige J. Blitterwijk, dat hij van
vrouw Haveman heeft gehoord, dat wan
neer Haveman (de overleden rechercheur)
gearresteerd zou worden, hij tijdig zou wor
den gewaarschuwd door den commissaris
van politie, door middel van vrouw Borg-
stein. Deze vrouw Borgstein zou aldus
getuige ook in opdracht van den com
missaris de uitgaven controleeren, die vrouw
Haveman in winkels deed en mocht ook
vrouw Haveman gearresteerd worden, dan
zou vrouw Borgstein voogd over de kinde
ren worden van Haveman.
Volgens de „Voorw.” heeft vrouw Borg
stein tegen getuige J. Blitterwijk een klacht
ingediend bij de rechtbank te Tiel wegens
meineed.
De bevordering van majoor Froeling.
Naar de „Voorw.” verneemt, is het zeer
waarschijnlijk, dat in het parlement zal
worden geïnterpelleerd ovet^le bevordering
van majoor Froeling tot luitenant-kolonel.
De Soldatenrelletjes te Assen.
Men schrijft uit Assen aan het N. v. h. N.:
Verliepen de oefeningen, waarvoor de sol
daten van de lichtingen 1920, 1923 en deels
1926 van het le, 9e en 12e Regiment Infanterie
momenteel te Assen onder de wapenen zijn, de
vt rige week in de beste orde, Maandag sloeg
plotseling de stemming om ,en is ’t des avonds
tot ernstige ongeregeldheden gekomen.
Hoe de samenscholingen, waaraan voorna
melijk de manschappen van het 9e en le Regi
ment deelnamen, feitelijk zijn ontstaan, m. a. w.
welke de aanleiding was tot deze demonstra
tieve houdmg, daaromtrent loopen de lezingen
nogal uiteen. Een feit is dat er reeds vroeg in
den avond een opstootje ontstond in de solda-
ten-cartine, toen daar een groepje soldaten wel
licht te veel bier dronk en het aan den stok
kreeg met een sergeant, die de lastige elementen
echter weldra buiten de deur had. Met de toe-
stroomende militairen er zijn er op 't oogen
blik in Assen twee a drieduizend werd daar-
13
L. C.
voor-
I
Stel-u-voor.
HIEÜWE S5EEKER CODRAKT
