Het Geheim van de Lola
Nieuwstijdingen.
I
icieel Orgaan to Gemeente Sneet
Verschijnt
Aoeol: W. Mli, Singel 4, Sneeh, Iel. 415
- annex SNEEKER COURANT en WYMBRITSERADEEL
J. SLIM, leeraar R.H.B.S.
Reclamekolom.
SEE V’A’-tólJWIELEN
Eerste Blad
■o. 98
WOCMMAG 81 AUGUSTUS 1927
48e JAMGSBG
SNEEK - Telefoon No. I5Ö.
Ook eenige Engelsche dames waren onder
de
derne oorlogvoering nog voor haar taak
wij plaats. Het rook er echter zoo onaan-
kalm te schijnen.
41)
„Ik weet zeer goed wat ik zeg. U hebt
zelfde opening in den muur verdwenen.
grond van een samenzwering, bewees hoe
niet bang voor gevangenschap,
„Dat schijnt u beter te weten dan ik.
P
„In het minst niet; ten minste wat betreft
haar,” 2ei hij droog. „Het bleek een politieke
Wordt vervolgd.
„Alles wat ik u kan zeggen,” zei hij, „is
Binnenlandsche Zaken te St. Petersburg
Jubüeum.
Naar wij vernemen zal de heer F. Brink
man 1 Sept. a.s. zijn 25-jarig jubilé vieren
als onderwijzer aan de R.-K. Jongensschool
alhier.
gen.
ik ging naar het Hotel des Alpes om daar
DINSDAGS en VRIJDAGSAVONDS
door
WILLIAM LE QUEUX.
daar zij, ofschoon zij geen ledematen gebro-
al
en ook ieder ander, onbegrijpelijk, hoe ik
door al dat glaswerk heen op de rots ben
terecht gekomen, zonder mij ernstiger te
kwetsen dan het geval is. Op dezelfde bank
als ik zaten drie menschen. Zij zijn allen
dood.”
De heer v. Voorst van Beest hoopte, dat
na een stormachtige reis over den
Atlantischen Oceaan. Golven met een snel-
relaas te krijgen. Door een i
bracht men mij naar de kamer van een gast,
I Plotseling werd hij doodsbleek; ik' zag,
dat mijn schot doel had getroffen. De man,
Het spoorwegongeluk bij Chamonix.
De ster-correspondent van de N. Rt. Ct.
schrijft aan zijn blad:
Sgdert vele dagen ligt het dal van Cha
monix met wolken bedekt. Bijna onophou
delijk heeft de regen neergeplast. Een korte
vlaag van goed weer Donderdagmorgen
heeft daarop eenige tientallen menschen in
den dood gelokt. Het is een buitensporig
noodlottig toéval geweest, dat het ongeluk
juist gebeurde met een van de weinige trei
nen, die in deze dagen werkelijk veel pas
sagiers hebben vervoerd. Toen ik Vrijdag
middag te Chamonix aankwam, was het nog
zeer moeilijk betrouwbare inlichtingen te
verkrijgen. In het geïmproviseerde hospitaal
bracht men mij naar de lijkenzaal, waar al
de herkende dooden lagen met een briefje
met hun naam erop. Slechts twee waren nog
niet herkend. Men zeide, dat er 21 dooden
waren en dat nog eenige gewonden in hope- I
niet onder.
Het kostte heel wat moeite de lijst van y
gewonden machtig te worden, die ook weer
loozen toestand verkeerden. De officieele
doodenlijst telde echter slechts 19 slacht-
offers. Onder de dooden was de Duitsche
familie Josephy, bestaande uit 4 personen.
Dat benauwde gevoel
's Maagplllen
en ik stélde mijn twee reisgenooten voor om
nog de Mer de Glace te nemen. j
Toen wij op den gletscher waren begon
het te sneeuwen. Op het station stonden i ningen en passagiers kwamen te New York
drie treinen gereed; in den voorsten namen aan, na een stormachtige reis over den
Het eindjexamen H. B. S.
Naar het Weekblad voor Gymnasiaal en
Middelbaar Onderwijs meldt, is aan den mi
nister van onderwijs een door 21 directeuren
en leeraren van H. B. S. onderteekend adres
verzonden, waarin verzocht wordt, een zoo
danige wijziging te brengen in 't reglement
der eindexamens H. B. S. 5-j. c„ dat het
afnemen van het eindexamen niet meer
uitsluitend aan de eigen leeraren wordt
overgelaten.
nen verdronken. Het zijn de 29-jarige H.
Bos, uit Delfzijl, vader van drie kinderen;
de 37-jarige J. van der Velden, de 27-jarige
J. Winters, beiden ongehuwd en afkomstig
uit Smilde, en de 24-jarige A. Op de Bruist,
afkomstig uit Nederweert.
lachte hij hoonend.
,,U zegt dit, omdat u weet, dat het onuit
voerbaar is,” zei ik. Dit antwoord ontlokte
hem een lach, zóó ontzettend, zóó afschu
welijk, dat ik een oogenblik sidderde bij de
gedachte, dat Elma misschien reeds weder
in zijn handen was gevallen.
„Ik wilde u enkel doen uitkomen, dat ik
in het minst geen vermoeden heb, wie de
persoon in quaestie is.” zei hij koud. „U
schijnt een romantische aantrekking te ge
voelen tot dat meisje, dat mevrouw Vaku-
roff trachtte te vermoorden. U schijnt te
vergeten, dat gij medeplichtig zijt geworden,
door uw wijze van optreden te Kajana. En
ten slotte heeft u de onbeschaamdheid tot
mij door te dringen en mij tal van beschul
digingen naar het hoofd te slingeren en fei
ten ten laste te leggen, die u in het minst
niet bewijzen kunt.”
„Ik herhaal niet alleen, baron Oberg, dat
u voor eigen veiligheid de dame gevangen
houdt,” antwoordde ik, „doch ik voeg er aan
toe, dat u de bewerker is geweest van de
misdaad, die haar van haar spraak en ge
hoor beroofd heeft. Dat is op uw aanwijzing
geschied.”
„Op mijn aanwijzing?”
„Zeker, op de uwe.”
Hij lachte nogmaals, onnatuurlijk, ge
maakt; en steunde tegen de groote schrijf
tafel aan.
was het blijkens het bloed, dat uit zijn
i was.
van
uitgaveKIEZEBRINK Co.
zeer onvolledig was. Men verzekerde mij,
dat slechts twee Nederlanders onder de ge
wonden waren, nl. de heer en mevrouw van
Oven. Men weet slechts, dat.ge naar Bonne
ville zijn vervoerd, waaruit men opmaakte,
dat zij niet tot de zwaargekwetsten behoor
den.. Dat was alles wat men wist.
Intusschen ging in het hotel het hospi- mij een dame, die vreeselijk kermde, en om
taalwerk nog zijn gang. Alle dokters uit de
buurt, ook die in de dorpen van het dal
verblijf hielden, waren
„U bedoelt dat krankzinnige meisje?!”
lachte hij valsch.
„Zij is niet gek,” schreeuwde ik woedend.
I „Zij is even helder van geest als gij. Het
zou worden, opdat uw geheim bewaard zou zal hij niet zwijgen.”
„Wat zegt gij daar?” zei hij, op mij toe
tredend.
„Ik zeg, Xavier Oberg, dat gij Elma Heath
zoudt dooden, indien gij den moed daartoe
hadt,” antwoordde ik, hem strak aanziend.
„Gij ziet het,” lachte hij, zich tot den man
naast mij wendend. „De kerel is gek. Hij
weet niet wat hij zegt. Ja, mijn waarde Mal-
koff, ik was bijna het slachtoffer geworden
van een aanslag. Hij wilde mij neerschieten.”
„Dat wilde ik niet!” protesteerde ik. „Ik
Kom hier genoegdoening vragen voor Elma
Heath.”
„Als de dame zelf hier komt zal ik haar
öle geven,” antwoordde hij met een sluwen
grijnslach.
„De dame is u ontsnapt en het staat dus
e bezien, of zij vrijwillig te Helsingfors zal
rerugkeeren,” zei ik.
„Gij waart het, die haar uit het kasteel
ebt bevrijd door de wachten om te koo-
Pen,” mérkte hij op. „En,” voegde hij er
'alsch lachend bij: Ik veronderstel, dat uwe
opoffering naar waarde geschat en ruim-
-clioots beloond is geworden.”
■Gat is mijn zaak.”
„Een doofstomme dame is voorwaar geen
Een driftig officier.
Men schrijft aan de N. Rt. Ct.
Vrijdagmiddag kwam een afdeeling veld-,
artillerie terug van de legeroefeningen op de
Veluwe. Nabij Amersfoort moest even ge
stopt worden, omdat de passage op den
Hoogeweg zeer nauw is in verband met het
vernieuwen der bestrating en ook, omdat
juist toestemming gegeven was aan twee
boerenwagens en twee autobussen om in
de richting Barneveld door te rijden. Het
wachten duurde den eerste-luitenant C. van
’t W., van het eerste regiment veld-artillerie
te Utrecht, te lang en hij sloeg met zijn
sabel een groote ruit stuk in de autobus van
K. De zes inzittenden kregen de glasscher
ven om de ooren, doch gelukkig werd nie
mand gewond. Toen de chauffeur K. bij de
politie aangifte wilde doen, had de officier
reeds gezegd, dat hij de schade zou ver
goeden, want hij had het in drift gedaan.
Een scheermes een verboden wapen?
Voor den plaatsvervangenden kanton
rechter te Bergen op Zoom mr. van Hasselt,
is. Donderdag bovenstaande vraag aan de
orde gekomen.
Eenige marechaussees te Steenbergen
hadden zekeren S„ uit Heijningen bekeurd.
Deze en diens vrienden bleven de politie
dienaren volgen en een hunner riep den
marechaussees dreigend toe: als jullie geen
wapens bij je hadden, zouden jullie een
kwaad uurtje beleven. Tot voor de mare-
chaussee-kazerne had men het gewaagd de
politiemannen te volgen, die toen plotseling
S. verzochten mee naar binnen te gaan,
waar bij fouilleering bleek, dat S. ’n scheer
mes bij zich had, waarop een nieuw verbaal
volgde, nu wegens het dragen van een ver
boden wapen.
Het O. M., waargenomen door mr. Noo-
ten, verklaarde lang in beraad te zijn ge
weest, of hij deze zaak wel ter behandeling
zou hebben-voor te dragen, en hij besloot
hiertoe tenslotte, opdat zou kunnen worden
uitgemaakt, of een scheermes wel tot de
verboden wapens wordt gerekend in den zin
der wet.
De Memorie van Toelichting tot de be
treffende wet zegt, dat het in de bedoeling
der wet is, dat er niet onder vallen voor-
BETER DAN ANDERE
Ongeluk bij de stuw te Borgharen.
In de Maas bij Borgharen (Limburg) is
men bezig een stuw te bouwen, in verband
waarmee ongeveer de helft van de Maas
daar afgedamd is, zoodat de stroombreedte
der rivier tot de helft is teruggebracht. Bij
den hoogen waterstand van thans stroomt
het water daar met ongeveer 800 M.3 per
seconde langs.
Even achter het versmalde gedeelte wor
den regelmatig de arbeiders van dit werk
overgezet.
Zaterdagmorgen kwart vóór zes namen
zes werklieden plaats in een roeiboot, om
naar het werk te worden gebracht. Bij het
afzetten van de boot in de snel stroomende
rivier deed de roeier een valschen slag met
den roeiriem; hij sloeg over het water heen
en raakte hierdoor het meesterschap over
de boot kwijt. Deze werd door den snellen
stroom opgenomen en tegen twee zand
schuiten geworpen, die enkele meters
stroomafwaarts lagen. Door den snellen
stroom ging de boot met de inzittenden, be
halve de arbeider Tabak, die kans zag, zich
aan een der schuiten vast te grijpen, onder
de schepen door. Omstaande werklieden,
dU het ongeval zagen, bemanden direct een
t.veede boot, om hulp te gaan bieden. Onge
veer 300 meter van de plaats, waar de boot
was ondergegaan, wisten zij den arbeider
Wesseling te redden. De andere vier man
genaam naar knoflook, dat wij, op verzoek heid van 100 mijl per uur werden 50 voet
van mevr. Van Oven plaats namen in den hoog opgedreven en stortten zich over het
volgenden trein, die zou verongelukken, dek van de als notedoppen schommelende
Onze chauffeur bleef in den eersten trein stoomschepen. Het ergste er aan toe was
en heeft ons later nog Uitstekend kunnen het Italiaansche s.s. „Martha”, dat aan
helpen. kwam met 617 passagiers van een tocht
Al spoedig nadat wij op gang waren ge- door de Middellandsche Zee-haven. Dins-
raakt, reden wij in toenemende snelheid, dagnacht kwam het schip in een orkaan, die
Het was duidelijk, dat het verkeerd ging, bij het aanbreken van den dag nog in hevig-
Rammelend en stootend vlogen wij de hel- heid toenam. Woensdagnacht deed niemand
ling af. Ik vreesde, dat wij op den eersten aan boord een oog dicht en de meeste pas-
trein zouden loopen. Plotseling echter kre- sagiers brachten met bidden den tijd door,
gen wij een stoot en op dat oogenblik ver- De vrouwen schreeuwden zenuwachtig. 60
loor ik het bewustzijn. Ik kan er nog geen gewonde passagiers ontvingen hier medi-
peil op trekken, hoe lang ik bewusteloos sche hulp.
De storm op die kust van Nieuw Schotland.
Bij de storm van Donderdag zijn negen
menschen omgekomen en is voor een mil
joen dollar schade aangericht. Twee stoom-
booten, 27 zeilschepen en tal van kleinere
vaartuigen zijn vergaan.
Mijnongelukken.
Op de mijn Heinrich in Ueberruhr lieten
in een ongebruikte schacht plotseling stuk-
ken steen los, die in een liftkooi rolden,
welke door de extra-belasting met kracht
naar beneden sloeg. De andere liftkooi werd
daardoor met zooveel kracht tegen het
stootblok aangedrukt, dat twee mijnwerkers,
die er zich in bevonden, werden doodge
drukt.
Op de mijn Alte Haase bij Hattingen
stortte een liftkooi naar beneden, waardoor
een arbeider gedood en twee zwaar gewond
werden.
Grafschennis in Duitschland.
In de jaren 1923 en 1924 heeft een bende
van zes man van zich doen spreken door
herhaalde grafschennissen in Duitschland.
Met geweld werden in verschillende sted^a
graven op kerkhoven opengebroken en wet*
den de lijken van kostbaarheden beroofd.
Zoo viel bv. de trouwring van den veld
maarschalk Moltke, die begraven ligt te
Kreison (Silêzië), den misdadigers met nog
enkele juweelen in handen.
In den loop van het jaar 1924 werd de
bende te Stuttgart onschadelijk gemaakt.
De aanleiding tot de arrestatie was toeval
lig. De leden der bende werden nl. aange
houden bij een dronkemansrelletje. In het
bezit van een hunner, Hecker, werd een Bae
deker gevonden; daarin stonden de steden,
waar reeds grafschennis was gepleegd, aan-
geteekend, terwijl ook de plaatsen, waaraan
nog een bezoek moest worden gebracht, een
merkteeken hadden gekregen.
Het zestal had zich bovendien schuldig
gemaakt aan verschillende inbraken, enz.
Hecker gelukte het uit te breken en naar
Nederland te ontkomen waar hij zijn inbre-
kersleven voortzette, gearresteerd en ge
straft werd weer uitbrak, om naar Berlijn
terug te keeren, waar hij thans, blijkens een
mededeeling van de politie in de bladen,
wordt gezocht. Vermoed wordt, dat Hecker
niet vreemd is aan de groote inbraken, die
de laatste weken in Berlijn zijn gepleegd.
De Engelsche cavalerie.
In de vlakte van Salisbury zijn de afge-
loopen week manoeuvres gehouden, waarbij
in groote mate van tanks en andere mecha
nische oorlogswapens gebruik werd ge
maakt. Doch ook de cavalerie nam aan de
manoeuvres deel en toonde ook bij de mo-
- derne oorlogvoering nog voor haar taak
Den Haag had ik een autoreis door het Zui- i hij in het midden van de volgende week berekend te zijn. Zij wist menige tank buiten
gevecht te stellen en buit te maken. De ma
noeuvres waren voorts merkwaardig om het
snelle oprukken van de zgn. gemechani
seerde eenheden. De Noordelijke partij, die
geheel daaruit bestond, rukte op een gege
ven oogenblik in een uur tijds verder op,
dan met infanterie in 12 uur tijds mogelijk
geweest zou zijn.
1 een order dit: Breng de Engelsche dame hier en ik
uit,„haar naar Saghalin x) te transportee- zal haar recht doen wedervaren.” Opnieuw
„Ah!” siste ik, woedend. „Omdat gij bang
waart, dat zij haar geheim op schrift zou
„Zult u thans dien man laten vertrek- openbaar maken.”
„U beleedigt mij. U weet klaarblijkelijk
Saghalien of Sachalin, het meest Noor-
„Een moordaanslag?” riep ik verbaasd genwoordiger van den Alleenheerscher we- delijke eiland van de Japansche eilanden-
bestaat rechtvaardigheid voor iemand, die banningsoord onder het Tsarenrijk,
nncnhi1irr ie n
ken?”
Hij aarzelde een oogenblik, doch wenkte niet wat u zegt,” riep hij geraakt uit.
toen Malkoff heen te gaan. Een oogenblik
later was de getrouwe bewaker door de- I haar opzending naar Saghalien verzocht,
zelfde opening in den muur verdwenen. j opdat uw geheim veilig bewaard zou blij-
„Welnu?” vroeg de baron, zich tot mij ven. Doch baron Oberg!” zei ik spoffend-
wendend, toen wij opnieuw alleen waren. beleefd, „u kunt doen wat u wilt, u kunt
Zijn blikken schenen in mijn binnenste te Elma Heath doodmartelen, u kunt mij ge-
willen 'lezen. I vangen nemen, indien gij durft, maar er zijn
„Welnu?” vroeg ik. „Welk nut heeft het getuigen ^an uw misdaad en die getuigen,
voor u, mij te doen arresteeren? Let wel, dat zeg ik u, zullen ons wreken.”
baron, ik ken uw geheim,” zei ik beteeke- 1 Plotseling werd hij doodsbleek; ik' zag,
nisvol. dat mijn schot doel had getroffen. De man,
„En het is uw bedoeling mij geld af te die hier in al zijn waardigheid tegenover mij
persen voor die wetenschap, nietwaar?”
snauwde hij mij toe, de .kamer op en neer
loopend. „Hoeveel moet gij hebben?”
Postduivenvereeniging „L’Estafette”.
Uitslag wedvlucht Venlo op 21 Augustus
der Postduivenvereeniging „L’Estafette”, al
hier. In concours 83 stuks. Los 8 uur.
Ie prijs A. Best, 10.58,41; 2e pr. A. Sil-
vius, 11.01.51; 3e pr. W. T. Stam, 11.02.16;
4e pr. idem, 11.02.36; 5e pr. H. W. Bos,
11.02.45; 6e pr. A.‘Silvius, 11.03.05; 7e pr.
H. Meinen, 11.03.20; 8e pr. H. W Bos,
11.03.34; 9e pr. idem 11.04.17; 10 pr. W. L.
Kroon, 11.04.23; He pr. idem 11.04.23; 12e
pr. W. T. Stam, 11.04.34; 13e pr. A. Best,
11.04.39; 14e pr. A. Kluitenberg, 11.04.59;
15e pr. T. van Zanten, 11.05.04; 16e pr. H.
Meinen, 11.05.10; 17e pr. A. Best, 11.05.17.
Hieraan was tevens de jaarlijksche Be-
gunstigersvlucht verbonden, waarvan
uitslag is als volgt:
le prijs Mej. R. IJtsmade Haan.
2e prijs de heer H. Halie.
3e prijs de heer H. Binksma.
aangenaam gezelschap, hé?”
„Wie maakte haar doofstom?” riep ik,
woedend. „Toen zij te Chichester was, was
zij ’t niet. Haar doof-stomheid dateert na
haar bezoek te Livorno met de „Lola”. Mis
schien herinnert u zich dit voorval?”
Hij zag mij ontzet aan. Het was mijn voor
nemen hem in den waan te brengen, dat ik
meer wist dan inderdaad het geval was en
hem daardoor vrees aan te jagen.
„Misschien kan Hornby, alias Woodroffe,
een zeer belangrijke geschiedenis mede-
deelen,” ging ik voort. „Als hij Elma ont
was uw bedoeling, dat zij in dat hól gek moet en ziet wat gij met haar gedaan hebt,
-
blijven.” j Zijn gelaat was doodsbleek geworden;
zijn lippen beefden en de wenkbrauwen
fronsten onheilspellend samen.
„Ik begrijp in ’t minst niet, wat u bedoelt,
waarde heer,” stamelde hij. „U spreekt in
raadselen. Wat gaan mij de zaken aan van
die Engelsche dame.”
„Zend dien man weg,” zei ik, op Malkoff
wijzend. „Zend hem weg en ik zal het u ver
tellen.”
Doch de Beul van Finland, bevreesd voor
een werkelijken aanslag op zijn „kostbaar
leven”, weigerde. Ik bemerkte, dat hij niet
vermoedde wat ik wel en wat ik niet wist.
Ik had hem dus vrees ingeboezemd.
Op dit oogenblik viel mijn oog op een
lintje in zijn knoopsgat en ik dacht onmid
dellijk aan dat geëmailleerde kruisje, dat
wij in het bosch hadden gevonden.
Ik zei dan ook: „Ik heb geen lust verder
te spreken in tegenwoordigheid van een
derde. Ik ben hier gekomen om u alléén te
spreken. Ik hebu ook nog iets omtrent een
andere vrouw te vertellen Armida San
tini.”
Ik zag hoe hij de lippen op elkander per-
ète toen ik dien naam uitsprak.
„Wat ter wereld heb ik met die vrouw
geweest ben. Toen ik bijkwam lag ik op een
rots. Vóór mij stond ’n jonge Engelschman
met een heele flesch Hennessy, waarvan hij
mij den hals in den mond stopte. „Drink,
drink,” zeide hij. „Op zijn minst de halve
flesch.” Hij bleef aandringen en ik dronk
en dronk. Ik kwam toen geheel tot mijzelf
en ik merkte, dat ik mij vrij bewegen kon.
Als een mirakel ben ik door de splinters
heengevlogen zonder mij ernstig te won
den.” x
deze slachtoffers. Nederlanders waren er
A EN TOCH IS EN BLIJFT DE PARKER
DUOFOLD DE BESTE VULPEN
BOEK-EN VULPENHANDEL
G. VAN OE PUPEKAMP,
Op mijn voeten lag een dame. Toen ik
mijn beenen vrij wilde maken, merkte ik,
dat zij dood was. Toen ontdekte ik naast
Abonnementper jaar f 2.50 fr. p.
post I 3.60.
Advertentiën 9 ct. p. regel. Ing.
zonden mededeellngen hooger.
Abonnement belangrijke korting
Advertentiën worden tevens gratis ge
plaatst In de SNEEKER COURANT
stond was schuldig aan een misdaad, doch
een misdaad, die Elma Heath alleen kon
openbaar maken. Zijn manier van optreden
.„Niets. Ik wil het onrecht jegens Elma tegenover haar; het laten arresteeren,op
Heath wreken.” L
„Natuurlijk. Dat is begrijpelijk, te meer sluw en weldoordacht de onmenschelijke
daar 'u op haar verliefd zijt,” zei hij sar- heerscher van dit ongelukkige land zijn hel-
castisch. „Maar is zoo iets niet gevaarlijk sche voornemens ten uitvoer wist te bren-
en ondoordacht, in verband met zekere be- i gen. Hij vreesde Elma en veroordeelde haar
palingen van het strafwetboek?” naar dat ongelukkige eiland te worden ge-
„In het minst niet,” antwoordde ik kalm, zonden.
„Dat schijnt u beter te weten dan ik,” „U is
lachte hij. „Zij is gevangen genomen in ver- schijnt het, mijnheer?” vroeg hij, onwille-
band met een moordaanslag op mevrouw keurig verbaasd.
Vakuroff, de echtgenoote van den generaal,
divisie-commandant van Uleaborg.” u,” antwoordde ik kalm.,,„U moogt verte-
uit.’ „Hebt gij haar gevangen"genomen be- zen; goed; doch zelfs in uw gebied groep, evenals Siberië en Jakoetsk een ver
schuldigd van moord?!” I
„Ik niet! Het gerechtshof te Abo vonniste onschuldig is.”
haar,” Zei hij droog. „Het bleek een politieke Een onheilspellende glimlach speelde om
samenzwering te wezen en de AAinister van i de dunne lippen.
steun vroeg onder haar hoofd. Ik trok mijn
jas uit, maar toen ik haar die wilde geven,
opgeroepen. Een stierf zij. Daarop keek ik rond naar mijn
Amerikaansche vrouwelijke arts stond mij vrienden; overal lagen dooden of vreeselijk
te woord. Juist werd de laatste patiënt uit gewonden. Hen vond ik nog in betrekkelijk
de geïmproviseerde operatiekamer gedra-goeden toestand. De heer Van Oven zeide:
f „Ik heb mjjn been gebroken”. Inderdaad
I.,..-., MUM. was 11VL MIIJIVVIIO „VI L/IWU, -MCIL Uil
den prefect van Chamonix op te zoeken, schoen liep, zijn enkel, die gebroken
teneinde eindelijk van iemand een zakelijk Mevrouw Van Oven vond ik rillende
misverstand de koude. Ik dekte haar toe met mijn jas,
g"0*, daar zij, ofschoon zij geen ledematen gebro-
die het ongeluk had meegemaakt. Die gast ken had, niet kon opstaan. Zij is, evenals
bleek een Nederlander te zijn, de heer B. ik. door den schok gekneusd over haar ge-
A. J. van Voorst van Beest, de lichtstge- I heele lichaam. Het is ook mogelijk, dat zij
wonde van alle slachtoffers, die ik welge- een of meer ribben gebroken heeft.” (Nader
moed in zijn bed aantrof. Hij was niet op is gebleken, dat dit niet het geval is, corr.)
de lijst der gewonden vermeld. Wat de bij- !„Op raad van onzen hotelier zijn zij beiden
zonderheden van het ongeluk betreft, daar- i naar Bonneville gegaan, waat zij Roentge-
over zullen wij kort zijn; de trein is door nologisch zullen worden onderzocht.
Onbekende redenen bij het afdalen óp hol Om ongeveer vijf uur was het ongeluk ge-
-geslagen -en is tensloïte met meer dan snel- I beurd, om omstreeks negen uur was ik te
treinvaart uit het spoor gesprongen en van Chamonix. Ik was erg bebloed, maar mijn
de helling gevallen. Door de tegenwoordig- i kwetsuren waren klein en oppervlakkig. Ik
heid van geest .van den conducteur van den '*kan mij nu echter niet bewegen, daar mijn
tweeden wagen is deze wagen afgehaakt, I geheele lichaam mij pijn doet alsof iedere
maar de eerste wagen is met de machine spier over-ingespannen is. Ik heb een der-
meegesleurd en in zijn val volkomen ver- j gelijk gevoel wel gehad in het klein na een
splinterd. Men meende te Chamonix, in j groote sportinspanning als ik niet voldoen-
ieder geval gaf men er deze voorstelling de geoefend was. De dokter heeft mij onder-
van, dat de gedoode bestuurder van den zocht en heeft mij geluk gewenscht met mijn
trein door een verkeerde beweging de rem- I ontsnapping, die ik, naar zijn meening, ten
men-losgemaakt heeft en dat hij, toen ten Ideele aan de hechte constitutie van mijn
gevolge daarvan de afdalende trein op hol I body te danken heb. Nogmaals, het is mij,
sloeg, zijn tegenwoordigheid van geest heeft ;i.
verloren en de v^art niet heeft kunnen her
stellen.
Hier volgt alleen het verhaal dat de heer
van Voorst van Beest mij deed van zijn
ervaring. Hij vertelde:
„Met den heer en mevrouw van Oven uit
den vancFrankrijk gedaan. Na onze aan- weer in staat zal zijn om naar het vader-
komst was het weer plotseling opgeklaard land terug te keeren.
Hevig stormweer op dén Atlantischen Oceaan.
Stoombooten met zeer uitgeputte beman-
Fransch - Sneek
uitstaande?” vroeg hij,, te vergeef^pogend vaardigde enkele dagen geleden
Ixnl.^. Irt rtt-t haar n o a r Q n rrh Q 1 i tl 1\ "ro +t
„Alleen dat u haar heeft gekend,” ant- ren”.
woordde ik kort.
Ik zag hem opnieuw strak aan en zei:
werpen voor dagelijksch gebruik. En vol
gens spr.’s oordeel behoort het scheermes
hiertoe.
Het O. M. eischte dan ook op grond van
een en ander ontslag van rechtsvervolging.
De kantonrechter verklaarde nader uit
spraak in deze te zullen doen. (Msb.)
toen Malkoff heen te gaan. Een oogenblik
opdat uw geheim veilig bewaard zou blij-
Mg*
als gevolg van slechte
spijsvertering, zal spoe
dig verdwijnen na ge
bruik van Foster's Maag-
pillen, het laxeermiddel
bij uitnemendheid.
Alom verkrijgbaar f 0.65 per flacon.
1 r, <-> U rtr> r^t-tnrtt-, A fl n h q n ho n Aonnun CthIuoh mot nnn cnnL
I kijven 7iin urne -
-- 1 - 1 - 1 ii
NIEUWE SNEEKER COURANT
KLEINZAND 2 SNEEK.
<2s^
Ki 1 J 1 r7 1 O A n r~ A 1 1 rtet x i r rt 4- j lx
Opleiding voor examen L. O. en M. O. A
zan&I 15 Nov
