20% ZWAARDER GEWICHT
4
FIB H. WESTEBHOF
H
I
EISCHTdus ONZE IQcts reepen,want
ze zijn 2cts perstuk meer waard.
is geheimzinnige Talisman.
10cts KEEPEN
Sigaresuagizijt F. GOITER - Naiwt lurgstr. - Sntek
Opgarioht 1801 -i- Telefoon 74
44e Jaargang
Woensdag 4 April 191S
fo. 54
r
U I cue
ad
!4.
LEVERTRAAN
Nieuwstijdingen.
Skiedkindige Oanteikeningen h
oer
Eerste blad.
UiIhI trim in tamti Imk.
LIEZE BRINK Co.,
finna -• Ww 150.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Jkracht!
Diaismi van Valkenburg 7i f L80
*/2 fl. - 0.90
Levertraan V. A. Buijs perfiac.f 1.00
per liters flesch - 2.25
Peter Möllir p- flac-
UitgaveKIEZEBR1NK Co.
sadet men der ek moai wis fen op oan kin, sunder immen to treffen Den waerd der
Deutichem
wier wyls
f 1.35
Raad van Arbeid Sneek.
Aan het verslag van dit lichaam over 1927
or
-==[o]=—
1st
«r
Wordt vervolgd
ïenblik was hij weer buiten, met de heer-
Confessor
y n
Nijekleaster
L i a u k e m a.
Levert steeds de BESTE MERKEN uit de meest vooraanstaande fabrieken
Bij kwantum reductie op den prijs
SIGARETTEN de meest gevraagde merken
Beleefd aanbevelend, JE>- GORTER
ie,
ite
an
16.
De Bourgondiërs forlitte
Nijekleaster 23 April 1517.
nt-
let
Abonnementi per jaar f 2.50 fr. p.p
post f 3.60.
AdvertentieénQ ct p. regel. Inge
zonden mededeelingen hooger, bij
Abonnement belangrijke korting
Advertentiën worden tevens grafis ge
plaatst in uc SNEEKER COURANT
SKEARNEGOUTUM
samle troch
UPCKO FEN SCHERNHEMSTRA.
m,
ser
jaarlijks nagevorderd:
f86.004.07
-86.711.40
-74.180.72 y2
-61.099.20
-58.631.02 >/3
-51.945.47 *6
- 50.274,—
agen! Goed fjouwer moannen hienen hja
to Nijekleaster
d i z-t i i d.
Hwet scille de kleasterbiwenners bliid
est hawwe, do’t op „Sinte Georgius dach”
n diel, „Bothiayers faenthyen” neamd, nei
olsert en it oare diel, det de stêd Bolsert
|M Down hienen oan ’e Bourgondiërs, foart-
Qannl finuuror mnannor» hintion
r mei opskeept sitten.
Toanielen, dy’t argewaesje joegen, wier-
i oan ’e oarder fen ’e dei. It wier slim
u folts.
Dy feinten üt Bolsert, dy’t der letter by
>mt wiemen en dy’t de Bourgondiërs, liz-
nde yn Thabor, dêr net hawwe woenen,
iernen det gjin forrieders?
Hastich waerd it kleaster wer hwet op-
lapt. Allinne de fêstingwirken yn ’e grêft
i op ’e wallen, dy bliuwden stean as in
ikteiken pan dizze tiid. Mar, men hie net
Greate Pier rekkene. Hy, dy’t alle Bour-
mdiërs hate, koe gjin oerbliuwsels ten
m deafijan foar syn eagen lije. Foart nei’t
Bourgondiërs üt it kleaster wierne, gong
eens bij ongeluk den ijskelder binnen en ik
ben nog net even blijven staan op den rand
van den bak of den put ik weet niet
welke het was, maar zij zouden beiden het
zelfde effect gehad hebben.”
„Goede hemel! Hoe kan je toch zoo’n ezel
zijn?” riep Geoffrey uit, „je wist toch dat
een van de twee een ijskelder was en toch
ga je fluitend, zoo van uit de helle zon die
pikdonkerte in, en denkt er geen oogenblik
over na, dat de kansen gelijk stonden en dat
je het volgend oogenblik dood had kunnen
zijn.”
„Geef mij een cigaret en zet nu maar geen j vroolijkheid van zijn eig en muziek werd
grooten mond op,” zeide Harry, en hij bleef
een paar minuten doorrooken zonder een
woord te zeggen. „Zeg er maar niets van
aan mijn oom,” zeide hij eindelijk, „ik denk,
dat hij zich dood zou schrikken. Ik vroeg
hem nog, voordat ik uitging, wat het zomer
huis was en hij zeide mij het linksche als
je van den kant van het huis kwam.Hij heeft
zich vergist, want het blijkt nu, dat het link
sche juist de ijskelder is.”
„Wat!” schreeuwde Geoffrey, bij wien
opeens het gesprek met Lady Oxted in de
gedachten kwam.
„Versta je mij niet?” vroeg Harry, ietwat
geprikkeld door den schrik. „Oom Francis
was vergeten wat wat was, en ik had, zooals
je daar net zeide, nu wel dood kunnen zijn.
Maar daarom behoef je nog niet zoo te
schreeuwen. In ’s hemelsnaam, laat hem er
toch niets van merken wat er gebeurd is!
Ik geloof heusch, dat het zijn dood zou zijn.”
„Maar nu was het bijna jouw dood,” zeide
Geoffrey.
„Nu, ik leef gelukkig nog, dus laten wij
er maar niet meer over praten. In elk geval,
zeg hem er niets van; ik sta er op, dat je
hem er geen woord van zegt. Kom, laten
wij naar huis gaan. Ik voel mij nu weer
beter; op het oogenblik zelf, kan ik mij niet
ver voor de zg. meisjes voor de morgenuren
als regel naar leeftijd moet worden geplakt.
Een premie in de le loonklasse wordt daar
voor inderdaad voldoende geacht vooral in
verhouding tot de daarvoor betaalde loonen.
b. Herhaaldelijk komt het voor dat nala
tige werkgevers de navordering laten loo-
pen tot dwangbevel is uitgevaardigd, om
eerst daarna hun bezwaar, veelal zelfs nog
ongemotiveerd, in te brengen. Duidelijk
alzoo dat een tijdroovenden arbeid, geheel
onnoodig is verspild, ten koste meteen van
veel materiaal.
Sedert 1921 is
Naar het Engelscl
van
F. BENSON
en S i k k e
1522.
HEBBEN DE H D SCH -
ECONOMIE
dêr op krije.
In hüsman fen Tirns sei: „It binne Gou-
tumers; sy volle üs eangstich meitsje!” Mar
do hearden hja sa’n nuver taeltsje, det hja
gau fen miening foroaren. De fijan bigoun
to sjitten mei de fjürroeren, troch de doar
hinne. Ringen loeken de hüsljue hjar tobek.
Hja seinen neat; oars hie de fijan ommers
in wyt! Mar Minne koe him net mear stil
halde; hy sei hwet, den in plof en Minne
foei deawoun del.
De Bourgondiërs prebearje nou troch de
finsters yn ’e tsjerke to kommen. Hja slaen
de glêzen by’t koar yn en kliuwe dêr troch.
Den flechtsje de Tirnsers op ’e toer en helje
de Ijedder omheech. Efkes letter klipt de
klok stoarmeftich. Biwapene boeren en
boargers üt Ysbrechtum, Tsjalhuzum, Fols-
geare en Snits komme opsetten. Dêr wirde
de bilegeraers bang fen en hja naeije der
hird üt mei hjar skip.
De kleasterboer Minne wirdt de bycht
ofnornd; Qnderweis nei Snits ta, stjert hy.
Peter seit op ’t ein fen dit forhael, det sa
tipearjend is for diztiid:
„God moet hem ghenadich wesen, ende
alien, die hoer lijff alsoe onnosel verliesen.
Got moetet oeck beteren, datter alsoe
veele quaets in Friesland geschiet”
lijke koesterende zon om hem en ’t stevige
gras onder zijn voeten. Hij keek rond. Ja,
hij was naar het linksche gebouwtje ge
gaan, naar dat, wat zijn oom gezegd had,
dat het tuinhuis was. Hij was er bijna niet
meer van teruggekomen ook.
Bij deze nuchtere gedachte overviel hem
opeens een zekere angst welke hij in het
oogenblik van het gevaar niet gevoeld had
maar zichzelven geweld aandoende, liep
hij naar de andere deur, ontsloot die, en
haar wijd opengooiend, wachtte hij op den
drempel tot zijn oogen aan de duisternis
gewend waren, en toen hij een paar rieten
tafels en wat tuinstoelen in het donker on
derscheidde, ging hij naar de ramen, ont
sloot ze en wierp ze wijd open.
Op dat zelfde oogenblik sloeg het ijzeren
hek, dat toegang tot het bosch gaf, vlak
achter hem met een slag dicht, en opschrik
kend keek hij snel het raam uit. Het was
Geoffrey, die met het geweer op den schou
der thuiskwam. Harry leunde uit het raam.
„Kom eens hier, Geoff,” zeide hij.
Geoffrey keek rond.
„Hallo!” riep hij, „heb je het zomerhuis
eens gelucht?”
„Ja,” zeide Harry, opzettelijk heel kalm.
„Ik heb het oude zomerhuis eens openge
sloten.”
Geoffrey reikte zijn geweer over aan den
jachtopziener, die achter hem aankwam en
sprong door een van de open ramen naar
binnen.
„Wij hebben een zeldzaam goeden och
tend gehad,” zeide hij, „je hadt mee moeten
gaan, Harry. Maar wat kijk je raar; wat
scheelt er aan?’
Harry was neergevallen in een van de
tuinstoelen en leunde achterover, hij voelde
zich opeens duizelig.
„Ik ben toch zoo ellendig geschrokken!”
zeide hij,, ,ik liep daar vroolijk en wel op-
43.
Nadat hij drie of vier schuifelende passen
ïdaan had, hield hij opeens stil. Ofschoon
niets zag, waarschuwde zijn oor hem
,ch als bij instinct, zonder er zich reken-
ihap van te geven, dat het geluid van zijn
estappen niet gewoon was. Daar kon
ren dit gevoel was niet in woorden te
lengen, maar het was louter automatisch
bij instinct daar kon geen echo zijn
zulk een klein gebouwtje, maar er was
el een echo, flauw, hol en in de verte,
aar toch hoorbaar. Hij hield op met fluiten
bleef staan, en een lucifer uit zijn vest-
kje nemend, streek hij die aan. Nog geen
sadet men der ek moai wis fen op oan kin, t sünder immen to treffen Den waerd der
det it sa bard is. prebearre de doar iepen to triuwen, mar de
Ik foun yn syn kronyk it folgjende oer Tirnsers koenen noch krekt de skoattels
Tirns, dêr’t de Goutumers ek by neamd
wirde:
Arum wier it rövers- en moardnersnêst
fen ’e Bourgondiërs yn 1522. In bulte doar-
pen waerden forbarn; Tirns, Ysbrechtum,
Goutum, it kleaster Thabor ensfh. stjürden
soenboaden, dy’t lykwols neat ütrjuchten.
Men forwachte hja den ek hast to Tirns,
sadet somliken nachts niet ienris mear op
bêd doarsten. Thüs fielden hja hjar deis net
mear feilich en dêrom gongen hja nei de
tsjerke. Det wier meastal in gebou mei
grauwe mürren en sterke doarren; dos koe
men dêr mei sükses yen fordigenje.
It waerd al wer jounich
Gou scoe men it gebou forlitte moatte,
hwent nachts yn ’e tsjerke sliepe, dat gong
net oan, foun men.
Men halde ündertwisken noch in petear
oer de earnstige tiden. Wyls kaem to Tirns
in skip mei in stik ef sechtsjin soldaten fen
Arum. Hja stapten üt en hearden do yn
’e tsjerke praten In kleasterboer, Minne
hjitten, sei: „As jimme hjir net sliepe wolle,
my goed, mar ik bliuw hjir mei myn soan”
„Ik wol earst ris büten sjen”, sei in oaren.
Hy lukt de doar iepen en dêr fleane yniens
seis ef saun spyssen de tsjerke yn, lokkich,
is het volgende ontleend-:
In den loop van 1927 is het bij artikel 60
A. R. 1926 bedoeld Scheidsgerecht voor het
personeel in werking gesteld en zijn be
noemd door het Bestuur als lid de heeren
Mr. P. S. Gerbrandy en P. Sikkes, als plv.v.
lid de heeren J. H. Doodkorte en J. de Kok
allen te Sneek en door de ambtenaren als
lid de heeren H. Hofstra en 1. Schaafsma,
als plv.v. lid de heeren J. de Jong en D. van
der Meulen allen te Sneek.
De 4 leden benoemden tot Voorzitter den
heer B. W. Okma te Ypecolsga en als plv.v.
Voorzitter Mr. N. Hofstee te Bolsward.
Als Secretaris en plv.v. Secretaris werden
door het Bestuur benoemd de heeren S. Bijl-
sma, Hoofdcommies ter Gemeentesecretarie
en J. Wind, Commies ter Gemeentesecreta
rie van Sneek.
Op 31 December 1927 waren er 36.226
verzekeringen krachtens de Invaliditeitswet
loopende.
Óver ongeveer 4650 rentekaarten moest
in 8500 navorderingen ruim f 86.000 worden
nagevorderd, waarvan ongeveer f 56.000 na
aanschrijving werd voldaan en f27.500 pas
na uitreiking van 2972 waarschuwingen ge
stort werd. Voor ongeveer f3700 zijn 280
dwangbevelen uitgevaardigd, waarvan
f 2743 werd ontvangen. Voor de Invalidi
teitswet was de Raad in 18 faillissementen
betrokken.
Invaliditeitsrente wend door 146 verze
kerden aangevraagd, waarvan 106 werden
ingewilligd en 13 verzoeken op ultimo De
cember in behandeling waren.
218 65-jarigen verwierven ouderdoms
rente tot een totaal bedrag van f 33.020.
Op 31 December waren» nog 7 aanvragen
in behandeling.
54 aanvragen om weduwenrente kwamen
in. 52 werden in den loop van het jaar in
gewilligd tot een bedrag van f9002.of
gemiddeld ruim f 173.per weduwe.
Voor 46 kinderen uit 23 gezinnen werd
weezenrente aangevraagd. Voor deze kin
deren werd f 3809 rente toegektónd of f 82.80
per kind.
Ingevolge art. 99/100 waarvan de
groote massa doel en strekking nog niet
beseft kwamen 112 aanvragen om ge
neeskundige behandeling in. 48 gevallen
zijn door de Rijksverzekeringsbank tenslotte
toegewezen, welke 3470 verpleegdagen in
ziekenhuis of sanatorium genoten. 31 pa
tiënten werden in 1927 als genezen ontsla
gen. Van 19 t.b.c.-patiënten, in sanatoria
verpleegd, eindigde die verpleging in 1927;
de gemiddelde duur van hu^u behandeling
was 181 dagen.
Er werd in 1927 voor f 197.1734.32'/2 aan
zegels verkocht.
Gedurende 1927 werden door het bestuur
van den Raad van Arbeid afgegeyen 17 be
slissingen.
Er werden 10 processen-verbaal opge
maakt wegens weigeren tot het verstrekken
van inlichtingen of het toonen vatn de rente-
kaart en het niet plakken door den werk
gever.
a. Algemeen blijven de werkgevers hun
ontevredenheid aan den dag leggen in zoo-
1927
1926
1925
1924
1923
1922
1921
Uit deze bedragen blijkt voldoende dat
de medewerking ten opzichte van premie
betaling zeer te wenschen overlaat.
Niet voorbij gezien mag worden dat de
stijging mede een gevolg is van het groote
aantal aaanmeldingen veroorzaakt door de
scherpe controle door middel van de leer-
plichtkaarten en afgegeven arbeidskaarten.
In nagenoeg alle gevallen moest de opge
maakte le rentekaart onmiddellijk buiten
gebruik worden gesteld, waarvoor een
schriftelijke navordering over een tijdvak
van meestal een 1 jaar( art. 245 I. W.)
moest plaats hebben.
Werden in 1926 1407 posten Vrijw.
Ouderdomsverzekering afgesloten met een
weekrente van f 10.329, in 1927 slechts 554
posten ad f 2736. De bekende moeilijkheden
nl. betreffende de indruk die enkele ver
zekerden heetten bekomen te hebben bij het
afsluiten der verzekering, dat daarin het
recht op restitutie bij vooroverlijden lag op
gesloten, hebben waarschijnlijk deze stagna
tie in de productie veroorzaakt. Totaal zijn
gesloten 5408 verzekeringen op grond van
deze wet, waarvan 1990 beëindigd zijn of
waarvoor ontheffing van premiebetaling is
verleend.
Aan premie is in 1927 f 164245 ontvan
gen. Toegekend werden 3301 jaarrenten.
7000 loongegevens werden ter uitvoe
ring van de ongevallenwet verzameld. In
1417 gevallen werd de premie vastgesteld
in overeenstemming met de berekening van
de werkgevers. Aan 1251 werkgevers
moesten aanmaningen verzonden worden,
aan 567 een laatste waarschuwing, aan 195
een dwangbevel uitgereikt. In 2 gevallen
werd een vervolging ingesteld; waarvan
in één een veroordeelend vonnis is geveld,
terwijl het andere nog hangende is.
Er werden 1384 ongevalsaangiften ge
daan, slechts 690 daarvan waren direct
voldoende ingevuld. De verbetering in de
premiebetaling door schippers maakte ver
dere voortgang.
Het verslag doet tenslotte nog eenige
mededeelingen over de uitvoering der Land
en Tuinbouw ongevallenwet.
merkte, dat deze duidelijker werden, liep
hij weer op zijn eigen stappen terug en van
achter een rhododendronboschje bespiedde
hij den vroolijken, ouden heer, weer
terugkomend van het pad, dat hij ge
gaan was. Mr. Francis liep op geen dertig
pas van den bespieder; toen hield de mu
ziek op en hij stak het grasveld over in de
richting van de twee kiosken. Op het gezicht
hiervan, overviel Geoffrey een onuitspreke
lijk gevoel van angst en hem achterna slui
pend, totdat hij bij den hoek van het huis
de twee gebouwtjes in ’t zicht had, keek hij
met spannende aandacht wat hij daar ging
doen.
Eerst ging mr. Francis naar den ijskelder
en draaide aan den knop, maar vond de
deur blijkbaar gesloten. Hij stond daar een
paar seconden met zijn fluit in de hand,
en zijn Panama-hoed, want het was een
heel warme dag. Toen scheen het, dat zijn
oog viel op de open ramen van het zomer
huis, en ook daar aan de deur draaiend,
bemerkte hij, dat deze open was. Hij ging
er echter niet binnen, maar hield de deur
open, terwijl hij op den drempel bleef staan.
Toen keerde hij zich om, tamelijk langzaam
want het gras zou wel eens glad kunnen
zijn na zulk een lange droogte en begon
af te dalen naar huis. Geoffrey, van zijn
kant, maakte een grooten omweg door den
heesteraanleg, en kwam er uit te voorschijn
en op het pad voor aan het huis, op het
zelfde oogenblik, dat mr. Francis het huis
binnenging. Deze zag hem wel, maar had
blijkbaar geen zin hem aan te spreken en
op hetzelfde oogenblik luidde de bel voor de
lunch.
ne
id. rp van hem af was een zwarte vlakte,
larin het licht van den lucifer niet weer-
atst werd; het bleef zwart.
Hij voelde, dat hij zweetdruppeltjes op
n voorhoofd kreeg en ook op het zachte
ns op zijn bovenlip, maar zijn zenuwen
den hem niet dat hij bang was. Hij bleef
dezelfde plaats staan waar hij stond, tot-
t de lucifer beter doorbrandde en toen
erp hij hem in dat duistere. De lucifer
ig er doorheen en gedurende een paar
:onden bereikte geen geluid zijn oor. Toen
orde hij een zacht sissend geluidje.
Nog niet bang, liep hij terug bij het licht
een andere lucifer, want de deur was
8g]EOter hem dichtgevallen en het volgende
herinneren, dat ik geschrokken was, maar
toen er geen enkele reden meer was om
te schrikken, knikten mijn knieën oflder mij.”
Toen zij het huis door de groote laan na
derden, zagen zij mr. Francis op eenigen
afstand van hen, in een van de schaduw
rijke lanen, die op het meer uitkwamen,
voor hen uitloopen. Hij had den Panama
hoed met het gekleurde lint op het hoofd,
en de fluit aan zijn mond., en vlugge trillers
en loopjes van den een of anderen tuchtigen
zuidelijken dans klonken hen in de ooren.
Plotseling leek het wel, alsof hij door de
aangestoken, want met ’n soort van pirou
ette en een klein sprongetje in de lucht,
bewogen zijn voeten zich sneller, en de twee
jongemannen verloren hem bij een bocht
van den weg uit het oog, terwijl hij vlugge
pasjes maakte op de maa t van de muziek.
Zij keken naar hem, en daarna keken zij
elkander een oogenblik stilzwijgend aan,
Harry met iets van een glimlach, Geoffrey
met gefronste werkbrauwen.
„Ik zou voor geen tienduizend pond hem
het geval van den ijskelder willen vertellen”,
zeide Harry, „Geoff, het zal mij benieuwen
of jij en ik ook zoo vrotolijk .zullen zijn, als
wij over de zeventig zijln”.
„Hoogstwaarschijnlijk: niet”, zeide Geof
frey.
’t Was nog ongeveer een kwartier voor
de lunch en Harry ging naar binnen, en zoo-
dra Harry weg was, begon Mj een heel
wonderlijk en origineel spelletje te spelen.
Dit bestond in het voiorzichtig besluipen
van mr. Francis, en dat deed hij d,p de vol
gende wijze. Hij liep haastig over het gras
naar den ingang van het pad, waar zij hem
het laatst gezien hadden; hij liep omzichtig
van struik tot struik. Spoedig had hjj weer
de tonen van de fluit, om hem den weg te
wijzen, maar tc/en hij na -een poosje, be-
IJTBOAGl u TBUDA88 AT81TDS
UitfBvan t
Sicke Liaukema, dy’t Olderman ef Hear-
skip fen Snits wier, waerd troch syn boar
gers fortocht, Snits oan Karel V oerleverje
to wollen. Liaukema wier dêrom pür. Hy
forliet de stêd en teach nei Ljouwert. Mar
de 27ste Maeije fen it jier 1522 kaem hy
wer dy kanten üt. Hy reisge, biselskippe
troch in soart Ljouwerters nei Nijekleaster.
Dêr kamen ek Snitsers. Meiinoar ündersoch-
ten hja, ef de biskildiging ek groun hie,
mar Liaukema bistavere sa goed, det der
neat fen oan wier, det de Snitsers hjar
stêdoerste yn eare oannammen.
Wirdt forfette.
Smaaklooze lavertraan
Brocades
Levertraan Emulsie */i flac. f 1 -95
*/2 flac. - 1.20
n 1517 waerd hy as abt fen Aldekleaster
ïazen
i ct.
I ct.
I ct.
8 ct
10t. Heinricus fen
q| aiechtvader” ef confessor fen dit kleaster.
Ct.
i Ot.
pt 1522. Tirns en omkriten.
j Pt 'oansdei foar trije Keningen.
Wy tankje it f’ral oan ’e münts Peter fen
U habor, det wy üt it bigjin fen ’e 16de ieu
folie nijs hearre oer de doarpen en kleas-
rs om Snits hinne. Hy hat ommers dit alle-
RM _>arre mei bilibbe en teikent it sekuer oan,
c= r- "i
mm SÏEEEER COUBABT
nnax! MEEKER COURANT en WYMBRITSERADEEL
ZWITSERSCHE
1 N.V.HOLLANDSCH
ZWITSERSCHE
CHOCOLADE-FABRIEK
r.-1... iim HJïTlMITrT1<~TI ~lrtl|-|n
1 ii.,i 'M—
X 7 DUUl^UllUlllb UI 11 niCddlCl WIClllC, guiig
Bil der hinne mei in trop, helle de daem ut
grêft, sljuchte de opgoaide wallen en for-
trnde de poarte, müglik wol, om’t hjir
apens ef opskriften fen ’e Bourgondiërs
i stiene.
