N
of
H
sma
EN
enn-
gihiiniingt Talisman.
Skiedklndige Oantelkeningen
oer
>F
Zaterdag Hei
BRA
11
„VERTEL MET MET PLAATJES”
zegt de Kodak geregeld in zijn Reclame. Hij heeft gelijk, de menschen
ZIEN GRAAG PLAATJES. Bedenk dit als ge reclame maakt I
Drukkerij BRANDENBURG!! &C°.
Dit No. bestaat uit 4 Bladen
ets
Eerste blad
No. 63
HisMwstijdmgM
ifficliil Orgin Éir liniMi hut
KLEZE BRINK Co.,
ir
44e Jaargang
I. 157
s
UitgaveKIEZEBR1NK Co.
Inn He. 15&
■ek
Ged. Poortezijlen hoek Kleinzand Telefoon 404
Gefolgen for gefolchen; soart moat wêze j - ------
IR
35B
Patroanslannen,
18.
soad;
5 tot 7 is er gelegenheid haar te klasse,
Zoowel.
noch ynhelje en alle kij
n
durft hij niets uit te halen. Er is een ge-
=lo]=-
53.
„Ach, waaróm?” zeide hij eindelijk,
Wordt vervolgd.
tM
or liiTii'iiti rrar raariMW i r lïFwni asT '■aram
N ij e k 1 e a s t e r
róftocht
Forbetterings ten skriuw- en printflaters yn
de artt. 11—16.
3GENrV
OiEN,
lebben
finzene mar los to litten ef net to giseljen
f to merken, ’t Joech allegearre neat, ek
"net, do’t Worp it noch ris to Boalsert bisike.
Lt asylrjucht bleau skeind. In hiel skoft wier
oer gjin tsjinst yn ’e tsjerke ef letten der
gjin klokken. De Wylde‘Gans waerd nei
Genernuiden fiert en stoar dêr de forskrikke-
like dea op it red.
„De Benejiciaal-boeken van Friesland”
jiowe in moai oersjuch fen ’e saten en lan-
l) Wy neamden it do: Strickwerdera-guet.
Tonei mear.
ger peil op te voeren. Voor dit jaar stond
er
1
1 Mei viering afd. Sneek S. D. A. P.
S. D. V. C. S. B. B.
SKE ARN EGOUTUM
samle troch
UPCKO FEN SCHERNHEMSTRA.
3
-’) Schippers.
en overgoot zijn hoofd en hals met koud
water. Hij voelde zich wakker genoeg, maar
versuft door louter verwarring en hij was
vast besloten aan de vermogens, waarover
hij beschikte, alle gelegenheid te geven om
een helder en verstandig besluit te nemen.
Het was bijvoorbeeld met voorbedachten
rade, dat hij de deur sloot, en zichzelf kleed
de om misschien handelend te moeten op-
om iets donkers over zijn nachtgoed aan
te trekken willekeurig geweest; nu moest hij
zich daarvan rekenschap geven.
O ja, de deur waar mr. Francis door was
gekomen dat was het. Hij geloofde niet,
dat hij de voordeur was binnengekomen,
zooals hij gezegd had, want het geluid van
het openen en sluiten, het geluid ook van
den sleutel, dien hij gezegd had, omgedraaid
te hebben bij het binnenkomen, had hem uit
een sluimering, waarbij hij niet geheel het
bewustzijn verloren had, moeten doen ont
waken. Een klok had geslagen, dat was
waar, het oogenblik voordat hij geheel wak
ker was geworden en hij had het niet ge
hoord; maar hoe dikwijls, overwoog hij bij
zichzelf, hoort men een klok slaan, zonder
dat de hersens dit bericht opnemen? Het
was veel waarschijnlijker dat de lichte be
weging, die mr. Francis gemaakt moest heb
ben toen hij om de binnendeur gekeken had,
Skearnegoutum en de Gel
der s k e ynfal April 152 3.
JIEUWB 3JBEKER COÜRABT
annex SHEERER COURMMT en WYRRBRITSERMDEEL
van nu en die
van 50 jaar geleden. Het was de moderne arbei-
een
die naar de trap leidde, hem had doen ont
waken. Hoe was het dan mogelijk, dat hij
de deur geopend, weer dichtgemaakt en ge
sloten had de zware voordeur de hall
doorgeloopen was en dat dit hem niet uit
zijn sluimering had opgewekt? Trouwens
het gezicht, dat hem had aangekeken, was
dat van een man, die een kamer voorzichtig
binnenkeek, niet van een, die een kamer
uitging. Het leek er erg veel op, alsof mr.
Francis niet door de voordeur was binnen
gekomen, het was ook bijna niet mogelijk,
dat zij ’s avonds niet gesloten was gewor
den, toen de knecht de luiken had gesloten.
Toen kwam er weer een tweede moeilijk
heid. Nu mr. Francis, zooals hij zelf gezegd
had, de voordeur gesloten had, toen hij was
binnengekomen, zou zij nu ook gesloten
moeten zijn; maar hij was van plan het
huis te verlaten, voordat de booien op wa
ren, dan zou hij haar opensluiten en open
laten als hij er uitging. Maar daarentegen
veronderstellend, dat Geoffrey’s verdenkin
gen waar waren en hij niet door de voordeur
was binnengekomen en ook niet van plan
was het huis daardoor te verlaten, dan zou
hij haar opensluiten voordat iemand nog ’s
morgens op was. Dit was dus het eerste
punt van overweging; zou mr. Francis de
voordeur vóór dat het dag werd openen, en
zou hij daardoor vertrekken? Zoo niet, hoe
was hij dan binnengekomen, en hoe zou hij
weggaan? Het was ook waarschijnlijk ja,
meer dan waarschijnlijk dat als Geof
frey’s donkerste verdenkingen waarheid be
vatten, mr. Francis een bezoek aan de jacht-
kamer zou gaan brengen, want het was
buiten allen twijfel, dat „het kleine bewijs”,
waarop hij gedoeld had, den ander heel veel
belang scheen in te boezemen.
MMS» iiwiiMMMMMiiriri'Wiir< wuiw11! i.iRi^.~ETLgiWiïmrininrr ~ii»
Tiwehjat
ODTIDAGI uTBXJDXBSATtTD^
Uitgevara
gekomen is en voor den morgen weer ver
trokken is. Neen, voor vannacht is Harry zou
volkomen veilig, maar ik ben blij, dat ik ding tusschen hen ten gevolge hebben
dat in het uur van het grootste gevaar.
Geoffrey stond van zijn bed op en liep
- l IJ VMLCIO IC! piVLUlüCJl VVUip 1C11 1 lid"
■■■*dB|bor (ek skiednisskriuwer) reizge hjar efter-
en halde in petear mei de Greve om de
wakker ben geworden”.
Geoffrey ging op zijn bed liggen, levendig
belangstellend in hetgeen voor hem lag, I zachtjes op bloote voeten de kamer op en
maar ontzet over de mogelijk dreigende ge- I neer. Toen deed hij zijn jas en nachtpak uit
volgen. Tot nu toe was zijn leven altijd kalm
voortgegleden een aangename, lichte be
zigheid; maar nu waren eensklaps in zijn
jonge en onervaren handen de roode teugels
gelegd van leven en dood de teugels, die
paarden in toom hielden of niet in toom
hielden; paarden, die hij slechts heel ondui
delijk kon waarnemen. Maar de teugels had
hij in handen; het was zijn werk om zoo
goed als hij kon te sturen tusschen wie weet treden. Zijn verstand had hem gezegd, dat
welke duivels en diepzeeën door. Duizenden hij niet van plan was om nu al naar bed te
richtingen lagen voor hem open; in alle op Igaan. Had zijn verstand hem niet nog iets
een na, zoover als hij in de toekomst kon t meer gezegd? Misschien was zijn handeling
zien, was onheil verborgen. Er moest een
oplossing en een uitredding beraamd wor
den, mapr in welke richting lag die? Wat
gaf het om nu naar Harry’s kamer te gaan,
wat had hij nu te vreezen van oogen die
achter gordijnen gluurden; en als hij er
eenmaal was, hoe zou dan nog de ontvangst
zijn? Harry was drie uur geleden naar bed
gegaan en moest hij nu uit zijn slaap gerukt
worden om dit avontuurlijk verhaal een
verhaal zoo vol gissingen, met zoo weinig
bewijzen, aan te hooren?
En als hij het al aanhoorde, hoe zou hij,
oordeelend naar Geoffrey’s ondervinding, de
eerste maal opgedaan, zijn eenige richt
snoer in dit nachtelijk uur de geheele
zaak opnemen? Het eenige resultaat dat hij
oog'sten zou, dat was zeker, zou wezen:
onbestemde verwondering en toorn, wijl
iemand, dien hij zijn vriend noemde, met
zulk een afschuwelijk verhaal bij hem zou
den, dy’t de tsjerke tabihearden. It Hóf fen
Fryslan woe in oesjuch hawwe fen ’e tsjer-
kebisittings, om’t de lanfoogdesse hjar det
yn 1542 hietten hie.
Krek as ’t „Register van Aanbreng” bi-
fettet it weardefolle birjuchten oer de ierd-
rykskindige, maetskippelike en godstsjin-
stige tastin fen Fryslan. Hwet ik tocht, det
it forneamdste wier, scil ik hjir oanteikenje.
Art. 11. wozrnen for wonnen; skreppe hja
hird om to Goutum to kommen; krije for
krige; flechtsje for Hechte; „sy die Snekers
gonstich waren”.
Art. 12. Yn ’t bigjin fen 1500 treffe wy
ü(nder) o(aren) ensfh.;
Art. 13 (Earste artikel tretsjin!) By 5
Dêr lei misskien letter ek it „veer” ensfh.;
by 8Der binne ek kaerten, dy’t „Over
dijk” sette by ’t ein. Aid Tolhüs uterste
Westpunt fen 'e Leane.
lt twadde artikel 13 maat 14 wêze; 14
moat dos 15, 15 16, 16 17 wêze.
Greater wier den moat wêze greater
wier as;
Mannen; Zo1) Seinscheeps-lieden 2) als Voor geïllustreerde Drukwerken is een uitstekend adres
Allerearst den bigjint de pastoar mei „des
Heyligen Patroons Sintte Martyn”-lannen,
Fen in stik fen 16 p.m. is de Noardwestelike
nêstlizzer Sibren Ruerds erven hjar „felle
finne”. lt twadde perceel is 11 p.m. great
mei it hüssté. Oan de Südeastkant leit de
„Heerenwech”. Scoe dit de dyk net wêze fen
Snits nei Ljouwert? „Heerenwech” kin in
oar wird wêze for heirwei d. i. haedwei.
Tred hearde der noch in stik fen 5 p.m.
oan ’e patroan. It lei mei de Noardwestside
oan ’e „Heerenwech” en mei de Südeast-
side tsjin in stik lan oan fen „dat Convent
van Hospitael”. (Sjuch hjiroer Register van
Aanbreng.)
It fjirde en léste perceel is fjouwer p.m.
great. S.W. leit in stik lan fen Hospitael
en N.W. ien, dêr’t Nijekleaster „Grontheer
aff is”. Alle fjouwer stikken, meiinoar 38
p.m. great, heare by ien sate en wirde hierd
troch Jan Dirksoan Snider. Hy jowt der 28
„golden floreenen” hier foar f39.20).
Pachten krijt- de patroan yet üt in stik lên
„Duywe-land” neamd.
Op Gerrit Albertssoan syn sate, Strijck-
waert neamd, dêr’t Aldekleaster lanhearre
fen is, leit de folgjende lést: Dy de sate
Inert, moat jimmer in rólle waeks leverje
for „onser Lieve Vrouwe figuer oft beeld”,
det stiet efter yn ’e tsjerke by it noardelike
alter.
Strijckwaerttroffen wy ek oan yn ’t
Register. Wy hawwe do sein, det it oan ’e
dyk nei Ly-tse Wjirrum lei. Hjir wirdt
skreaun, det it in bisit fen Aldekleaster is.
De lést, dy't op ’e pleats lei, scil wol net
sa seltsum west hawwe yn dy dagen. Dochs
jowt hy ós in aerdich kykje yn ’e Roomske
tsjerke fen Goutum yn ’e 16de ieuw. Der
wirdt ommers praten oer it Marijebyld, det
stiet efter yn ’e tsjerke by it noardelikste
alter. Efter yn ’e tsjerke is it easteiike diel,
hwent de yngong wier troch de toer, dy’t
jimmer oan e westkant stiet.
It eastelik diel wier èk it koar. Dêr stie-
nen de alters, de kleastcrbank, dêr’t de non
nen fen Aula Dei yn sieten as hja de tsjerke-
tsjinst bywennen.
15 4 3. Skearnegoutum e n d e
Beneficiaalboeken.
maar vooral ook geestelijke. Wat de
for de lêzers ünbigripelik west hawwe. Dêr-
om scil ik him nou jaen, sa as hy stiet op
blêdk. 52 fen ’e foarste printinge (1772).
„Te Sneek waren ter deser tijd binnen, met
de Heerschappen, omtrent anderhalf Duisent i
Ballingen uit diverse Plaatsen, die niet 1
Borgoendis wilden worden, zij trokken na
Nijeklooster, dog sij wierden, zonder iets
uit te regten, wederom na Sneek gedreven”.
Yn de nije printinge (1826) stiet dit feit
op blêdk. 45.
Abonnement i per jaar f 2.50 fr p.p
post f 3.60,
Advertentieên0 cL p. regel. Inge
zonden tnededeelingen hooger, bij
Abonnement belangrijke korting
Advertentiën worden tevens gratis ge
plaatst in uc SNEEKER COURANT
De Gelderske Greve fen Meurs die mei
in greate trop in plundertocht yn ’e Maei-
moanne. Nijekleaster waerd it legerplak, ta
greate skea fen ’t stift fensels. Under syn
soldaten wier der ien mei de bynamme „de
Wylde Gans”. Hy waerd fen forried biskil-
k dige. Yn syn need flechte hy do nei Thabor,
f dêr’t hy him forsküle. De Greve kaem det
to hearen en stjurde in stik ef hwet soldaten
ilêr hinne. Hja easken: „De flechte hjir en
I oars it kleaster yn ’e bran”.
Do’t men de üngelokkige „Wylde Gans”
ophelje scoe, flechte dizze nei de kleaster-
tsjerke nei ’t heechalter. Nou wier it in aid
rjucht, det dyjinge, dy’t it heechalter om-
ki.aihme, net finzen nomd wirde mocht. Det
neamde men: it asylrjucht. Dos de „Wylde
Gans” mocht net pakt wirde. Dochs dienen
de soldaten it. Wol in biwiis, tinkt my, fen
forwyldering.
De müntsen woenen it keare, mar it joech
neat: De Wylde Gans waerd meifiert nei
Nijekleaster. De procurator Worp fen Tha-
bezoek hebben kunnen constateeren, ze is
tot stand gekomen ook! Het wateroppervlak
voor de zwemsters en zwemmers beschik
baar is maar eventjes met 1000 M? tot 2200
M.2 opgevoerd. Daarvoor is weer een deel
van het kanaal bij de inrichting getrokken
en diep uitgebaggerd. Er is nu een bassin
tot 70 c.M. diep en een van 0.80 tot 1.20 M.
beide bestemd voor de beginnende leerlin
gen. Daarachter ligt dan een bassin dat uit
sluitend bestemd is tot terrein voor de wa-
terpolospelers, zoodat dit spel ongehinderd
tijdens de zwemuren kan worden beoefend.
Dit bassin is 10 bij 20 M. in oppervlak en
2 M. diep.
De groote uitbreiding van 1000 M.2 is
echter bij het groote bassin voor de verder
gevorderde en geoefende zwemmers aan
gebracht, dat is nu een geweldig groote
oppervlakte geworden en verdeeld in een
ruimte op zoodanige diepte, dat men er
nog kan staan en (alleen voor geoefenden)
eene waar het water een diepte van 2 M., bij
de springtoren 2.80 M. bereikt. Bordjes ge
ven met duidelijke cijfers de diepten aan;
er is in het diepe bassin ten overvloede een
steigertje gemaakt tusschen het minder
diepe en diepste gedeelte. Wat tevens een
groote verbetering is, is de steiger, breed
ruim 1 M., die nu rond het geheele groote
bassin is aangebracht; 1
deze overal onderaan steunlatten voor even- de meeningen over Rusland mogen verdeeld zijn,
tueel vermoeide zwemmers. Er is dus ook
voor alle mogelijke veiligheidsmaatregelen daaromtrent 10 jaar geleden gekoesterd, niet
gezorgd; een weegschaal is nu in de inrich- verwezenlijkt zijn. Wie dat wel zou beweren,
ting aanwezig ter wille van hen die zwem- moet in ieder geval tot de grootste optimisten
men om een vermageringskuur te onder-'
gaan, en tenslotte is het pad dat toegang
tot de inrichting geeft, van tegels voorzien.
Men ziet dus: een gansche reeks verbeterin
gen, zoodat opnieuw mag geconstateerd dat
deze inrichting voldoet aan de hoogste
eischen, welke men in een provinciestad er
aan stellen mag. De verbeteringen zijn aan
gebracht onder leiding van den heer Van
Deventer, architect alhier.
We mogen er nog eens op wijzen, dat de
inrichting ook een zwemschool is, pri-
gezorgd; een weegschaal is nu in de inrich- 'verwezenlijkt zijn. Wie dat wel zou beweren,
r I O M VI 7 O T W 4- C I t 1 O O r, O O n. 1 X*. A n r—n An An n A. n An
worden gerekend. Als men neiging zou hebben
die kant van de wereld alleen te zien, zou er
reden zijn buitengewoon zwartgallig gestemd te
zijn over het lot dat de menschheid in de naaste
toekomst beschoren zal zijn.
Maar er is ook nog een andere kant, welke
even sterk in het licht mag worden gesteld als
de daarnet genoemde. Men zie naar de voor
uitgang der moderne arbeidersbeweging, naar
de positie welke de arbeidersklasse zich ver
overdemen moet in dezen historisch kunnen
zien - en zoeke bv. eens naar vergelijkings-
vaatlessen in zwemmen worden gaarne ge- punten tusschen den toestand
geven.
Vooral de jongeren zullen met vreugde dersbeweging, die de wereld sedert dien tijd
vernemen dat de Sneeker zweminrichting geheel andere figuur gaf, zij veroverde niet al-
voldoening, „ik heb hem laten staan beven aankomen, dat hij zeker kon zijn een ver
in zijn misdadige schoenen. Neen, vannacht ontwaardigd antwoord te krijgen of wel wat
nog erger is; een stilzwijgen, gevolgd door
tuige, dat hij in het geheim in het donker een breuk, die niet licht meer te herstellen
zou zijn. Neen, om nu naar Harry te gaan,
naar alle waarschijnlijkheid een schei
en
Naar het Engelse»
van
F. BENSON
lt folgjende jier is al net folie rêstiger as
’t foargeande. Snits is Geldersk óf; dy par-
tije forliest mear en mear terrein.
Sims dogge hja noch róftochten troch it
gea. Sa geane hja yn '9 nacht fen 17 op
18 April, de earste Freeds nei „Beloken
Paschen” (in wike nei Peaske) fen Warkum
nei Skearnegoutum. Hja prebearje de tsjer
ke yn to nimmen, mar de hüsljue dêr binnen
yn fordigenje him sa goed, det hja der óf-
sjugge. Hear Simen, dy’t do pastoar wier,
syn hós moat it den üntjilde.
It wirdt alhiel plundere. Gare huzen krije
ek sa’n bisite. De biwenners, dy’t noch efter
bïeauwn binne, wirde mishandele; kream-
keamers wirde seis net üntsjen.
De ljue yn ’e tsjerke letten ündertwisken
alarm. Doarpen üt ’e omkriten hearden it
en iamen to help. De rovers flechtsje mei
hjar bót, dêr’t ek kij by hearre, yn ’e rjuch-
ting fen Aldekleaster. Sadwaende kinne de
„huysluiden” hjar
werom krije.
Na een demonstratie van leden der boven
genoemde afdeelingen werd te halfnegen de
1 Mei-viering in de Harmonie voortgezet. Mor-
het actieve bestuur onzer zweminrichting genrood zong, de A. J. C. danste, een goed
Tiin FvoeF iJnnt Inn ot* Follzotn ioro uroor 1
het slot was de opvoering van het verbeeldings-
al een heel groote verbetering op het spel „Forrizenis” door For Yens Neiste. Het
programma, en zooals we gisteren bij een sloeg in, er was een daverend en verdiend
applaus. Regisseur was de heer Geensen.
De heer P. Sikkes hield de Mei-rede.
Spieker zeide dat als men zoo de feestvreugde
op dezen eersten Mei ziet, de vraag rijst of er
inderdaad wel reden voor een dergelijke feeste
lijke uiting is. Is het militairisme minder mach
tig dan voor 1914, het imperialisme minder sterk
dan toen het zich voor den oorlog toelegde
op de uitbuiting van overzeesc’he gewesten?
Wie durft dergelijke vragen in gunstigen zin
beantwoorden? Viert niet het nationalisme, dat
zoo gemakkelijk in chauvinisme overslaat, hoog
tij, is minder dan voorheen de aandacht .van de
Wereld gericht op het verwerven van stoffelijk
voordeel? Wordt er, om een woord van de
overzijde te gebruiken, thans minder in guldens
gedacht dan voor den oorlog, en waart de re
actie niet overal rond? Een oogenblik deed de
wind die na 1918 opstak verwachten dat er
een geest van vernieuwing over de menschheid
zou gaan, maar men weet, hoe het er mee is
gegaan. De revolutie in Duitschland heeft niet
de vruchten gedragen, welke ook de s.-d. daar
er van verwachtten, terwijl wij zelf maar al te
goed weten hoe het hier is gegaan. De reactie
in Italië leidde tot het fascisme; in Hongarije
stak dat ook' den kop op; in Engeland tracht
men het doorvoeren van den achturendag te
bovendien heeft verhinderen; in Spanje is er ook al het fascisme;
Hrtnn vnnr pven- - de meeningen over Rusland mogen verdeeld zijn,
maar veilig mag gezegd, dat de verwachtingen
„Ach, waarom?” zeide hij eindelijk, „dit
voorval was óf louter toeval, óf het was
een laaghartige aanslag op Harry’s leven.
Ja, dat klinkt wel vreeselijk, is het niet?
Maar een van beide was het zeker. Naar
alle waarschijnlijkheid was het zorgeloos
heid. U liet een patroon in het geweer zit
ten, uw bediende vergat het schoon te ma
ken. Maar veronderstel eens, dat men reden
had te denken, dat er verraad bij in het spel
was, dan nam ik dat bewijsstuk mee naar
de politie. En u kunt er verzekerd van zijn
al is het ook ten koste van Harry’s ge
voelens en van de uwe natuurlijk ook als
de zaak publiek gemaakt wordt dat ik
dit zal doen, zoodra ik, of men zich eenig
denkbeeld van het voorgevallene kan vor
men”. Bij deze laatste woorden stond hij
op en keerde zich om, om zijn kaars aan
te steken.
„Nu, ik wensch u goeden nacht”, zeide
hij. „Ik zie u toch morgen aan het ontbijt?”
„Neen, mijn beste jongen, dat zal je niet”,
zeide mr. Francis. „En, Geoffrey, je moet
niet aan Harry zeggen, dat ik hier geweest
ben. Ik schaam mij eigenlijk, dat ik zoo
dwaas ben geweest om hier te komen, maar
dat voorgevoel, dat er iets gebeuren ging,
was zoo sterk in mij den geheelen dag, dat
het mij er toe gedrongen heeft. Neen, ik
ben al weer vertrokken, voordat iemand
wakker is, en ik denk, dat ik in de stad
zal zitten ontbijten, als jullie luie jongens,
M a e ij e 15 2 3.
je nog aan het kleeden bent”.
Geoffrey dacht een oogenblik na.
„Nu, zooals u wilt”, zeide hij, „maar,
hoe bent u toch binnengekomen?”
„Door de voordeur”, zeide mr. Francis.
„Zij was niet gesloten; heel nalatig van
de gedienstigen”.
„Ja, dat is zeker. Hebt u haar gesloten?”
„Ja, en ik sloop juist naar boven, toen
jij wakker werd. Mijn plan was geweest,
stil naar Harry’s kamer te gaan en even
naar mijn lieven jongen te kijken om mij
zelf gerust te stellen, dat hem niets man
keerde. Als ik niet het geluk had gehad
de deur open te vinden, dan had ik den
nacht in het tuinhuis doorgebracht en
’s morgens mij vergewist, dat alles in orde
was. Ik hoop, dat Harry Templeton zal on
derhouden over die deur”.
„Maar hoe kan Harry het weten, als hij
niet mag weten, dat u hier geweest bent?”
„Dat is waar”, zeide mr. Francis, terwijl
hij een oogenblik nadacht, „weet je wat,
ik zal de deur openlaten, dat moet ik ook
wel als ik er uit wil gaan. Jij kunt hem
er dan opmerkzaam op maken. Goeden
nacht, Geoffrey. Ik ga ook naar mijn kamer.
Ik ga op de canapé slapen; mijn bed mag
niet beslapen zijn”.
Geoffrey ging met langzamen, slaperigen
pas zijn kamer binnen, deed de deur dicht
en deed haar op slot. Daarop kleedde hij
zich heel vlug uit en trok een donkere jas
aan over zijn nachtpak. Hij was te vervuld
van de verschijning van mr. Francis, en te
nieuwsgierig, wat dit eigenlijk beduidde, om
zijn tijd in ijdele gissingen door te brengen
en hij zat op zijn bed, om het geval stuk
voor stuk bij zichzelf na te gaan.
Zijn eerste gedachte was Harry’s veilig
heid gedurende de uren, die er nog ver-
loopen moesten voordat de dag aanbrak,
maar dat iwees hij dadelijk van de hand.
„Ik heb den ouden man schrik aange
jaagd”, zeide hij tot zichzelf met innerlijke
de Gelderske
Art 16. forbarnd for forbarn; gau for a.s. Woensdag wordt opengesteld; Dinsdag- leen stoffelijke voordeelen voor de aibeiders-
gou; kaem hy wer dzz-kanten üt. avond van 5 7-1 j-—
bezichtigen. We raden aan er eens een kijkje materieele betreft, behoeft spr. maar te wijzen
te nemen! op de sociale wetgeving: arbeidswet, ongeval-
lenwet, woningwet, welke gaandeweg een abso-
lute omkeer brengt in de huisvesting der arbei-
j dersklasse. Inderdaad welk een geweldige ver-
andering in de materieele positie van de arbei
dersklasse werd verkregen.
Maar sterker nog is de verandering in gees
telijk opzicht. 50 jaar geleden was de arbeider
niet meer dan een slaaf, hij zou wel oppassen
zich de gelijkwaardige te achten van zijn werk
gever; er was ’n onderdanigheid en slaafschheid
bij de arbeidersklasse, welke wij nu nog slechts
bij enkele individuen ontmoeten en dan met een
soort huivering van weerzin constateeren. Al
was er niets meer dan dat gebeurd, dan zou de
arbeidersbeweging haar plicht reeds hebben ver
vuld. Op het oogenblik beseft de arbeider zijn
gelijkwaardigheid aan ieder ander in de wereld,
en met bewondering zien we naar een klasse die
ondanks haar onderworpenheid dit heeft ge
wrocht.
Daar is meer. De alcohol was vroeger de
vloek der arbeidersklasse, en een geweldige om
mekeer is ook op dat gebied gekomen, de meest
overtuigde geheelonthouder zal dat moeten toe
geven, ook al zou hij ten dezen misschien nog
meer wenschen. Dan is er de veranderde positie
der vrouw en onze jeugdbeweging. De schitte
rende propaganda voor de partij, welke uitging
van de eigen organisaties der vrouwen, moet
wel de zwartste pessimist hebben overtuigd van
zijn geweldige vergissing toen hij zich tegen de
stichting van die eigen organisaties verzette. De
Jeugdbeweging spreekt door haar prestaties hier
hedenavond voor zich zelf. Zou er dan, gezien
dit alles, thans geen reden tot feestvieren zijn?
Als er voor iemand onder de huidige moeilijke
omstandigheden reden tot feestvieren is dan is
het voor de arbeidersklasse, gezien ook den
invloed die zij in de korte spanne tijds van 50
jaar een ademtocht in het leven der mensch
heid heeft weten te veroveren. Zonder haar
wordt niet meer over loonen of werktijden be
slist, in het parlement en in de gemeenteraden
heeft zij haar talrijke vertegenwoordigers, te
Genève wordt in alle bijeenkomsten ook haar
stem gehoord. Zeker, velen gaat het niet gauw
genoeg. De sociaal-democraat is een gecompli
ceerd wezen, hij is naast idealist prakticus, hij
heeft vertrouwen in de toekomst maar is tevens
ongeduldig, factoren welke vaak moeilijk tot
een harmonieus leven te vereenigen zijn. Ons
ongeduld is vaak een nadeelige factor voor de
harmonieuse ontwikkeling van de arbeiders
klasse. Wij willen graag nog de vruchten van
ons werk zien, wij ouderen, die echter dienen
te beseffen dat ook vertrouwen een stuk levens
vreugde kan zijn, terwijl het aan de jongeren
zelf is om door krachtig aanpakken en offeren
de verwezenlijking van het ideaal te verhaasten.
Laten wij beseffen, dat ons wereldhervormende
werk een zware verantwoordelijkheid op ons
legt, dat het van ieder onzer het offer van den
volledigen mensch vergt.
Steeds strevend naar ons ideaal stellen wij als
practische menschen echter voor de naaste toe-
De Zweminrichting.
We hebben al eens eerder geschreven, dat
zijn best doet haar telken jare weer tot hoo- orkestje zorgde voor de noodige muziek
