Officieel orgaan
LAATSTE WEEK
RESTANTEN
der gemeente Sneek
P. 8.8AKKEK
I
annex
h
Dit No. beslaat uit 2 bladen-
BALANS-0PRU1MING
SNEEKER COURANT (72e Jaargang)
45e Jaargang
Eerste blad
rntUW&TlJDIN*O.
1
No. 31 Eerste blad ungave KIEZEBR1NK a Bo. Woensdag 93 Januari 1999
Reclame kolom.
LEE UWARD E N
met een opwekking tot het publiek ook het
aantal werkende leden te versterken.
Naar het Friesch Dagblad verneemt is
het pand van den heer K. Christian aan
iet Orootzand, thans door onderhandsche
aankoop, in eigendom overgegaan aan den
heer W. Nauta alhier.
Buitengewone koopjes
Contröle op de oplaag toegestaan. Alle advertentiën worden in beide bladen opgenomen. Regelprijs 9 cent, abonnementen belangrijke korting,
9
De SNEEKER COURANT is een
ONZKR
J
Voor slechthoorenden.
L
Deze laatste week kunt U in
den vollen zin des woords
nog eens profiteeren.
Het maken van 5 dubbele barakken te
Beilen is opgedragen aan den op één na
laagsten inschrijver H. Koetzier, aannemer
te Sneek voor een som van f 53.485.
Zaterdagavond bemerkte mr. L. L. in de
Witte de Withstraat te R’dam dat, terwijl
de familie zich op de derde étage van het
huis bevond, ingebroken was in de tuin
kamer. De dader was door een brandgang
aan de achterzijde van het huis gekomen,
had daar een luik vernield, een raam open
geschoven en zich zoodoende toegang tot
de tuinkamer verschaft. Daar had hij uit
een spaarpot een bedrag van negen gulden
gehaald, en vermoedelijk uit woede dat zijn
buit zoo klein was, alles overhoop gehaalt
en tal van voorwerpen vernield. Als een
vriendelijken wenk had hij bovendien op
de achterzijde van een cartonnen doos met
inkt in drukletters geschreven
nog meer geld hebben, hoor.”
de partij van het gezond verstand.
I
Kerkelijke noch roode partijen 'hebben wij
noodig om te verwezenlijken wat zij wenschen, I
omdat buiten hetgeen deze als bijoogmerken 1
hebben, al datgene wat zij wenschen in de kern I
aanwezig is in de liberale partij. Het was deze,
die van Thorbecke af steeds op de bres gestaan
heeft voor vrijheid van godsdienst, denken en
spreken; en zou zij minder dan de s.-d. het oog
gericht hebben op de materieele belangen van
allen, den werknemer incluis? Onder onze geest
verwanten zijn de groot-industrieelen en han-
delsmenschen, die geen enkele gelegenheid voor
bij laten gaan de belangen van hun personeelen
te bevorderen en hun prikkelen zich voor het
groote bedrijf te interesseeren. Tot de onzen
behoorden en behooren van Marken, Waller,
de Storken, Philips, dr. Hartogs, die in hun
organisaties, op grond van den vrede in hun
bedrijf, steeds het maximum presteeren voor
eind kon gemaakt. Maari hun volk slechts op die ééne voorwaarde, dat
niet getornd worde aan de éénhoofdige leiding
van het bedrijf, omdat dan alleen ook in ver
band met de concurrentie van het buitenland, de
toestanden geschapen kunnen worden, die ook
het personeel de positie verschaffen waarop het
recht heeft.
Waar de s.-d. echter zich instelt op steeds
verder doorgevoerde overheidsbemoeiing, wij
zen wij deze met beslistheid af, wij beloven van
het podium geen koeien met gouden horens, die
er toch niet komen, doch stellen daartegenover
alleen ons nuchtere program van 10 punten, ge
grond alleen op het gezond verstand.
Uit dat program wil spr. een drietal punten
behandelen, nl. die welke ons in botsing brengen
met rechts, dus geestelijke dingen betreffende,
daar onze economische principes vrijwel met die
van rechts parallel loopen, en die welke ons in
strijd brengen met links, waarmee wij tal van
geestelijke principes gemeen hebben, terwijl
onze wegen in economisch opzicht sterk af
wijken.
Tegenover rechts stellen wij onze program
punten: Verdediging der geestelijke vrijheid,
verheffing der openbare school. Wij meenen dat
het niet aangaat dat zooals één dier partijen in
haar programma schrijft: Nederland moet ge
regeerd als protestantsche natie; wij wenschen
Nederland geregeerd te zien als natie, zonder
meer. Waren de kerkelijke partijen het eens,
we hadden reeds een gedecreteerde Zondags
rust, terwijl wij een ieder de Zondag willen laten'
passeeren volgens eigen inzicht en wensch; de
doodstraf was hier weer ingevoerd op grond
van een kerkelijk beginsel; door het onderwijs
was de splijtzwam onder ons volk reeds op de
schoolbanken gezaaid. Hier liggen de kardinale
verschillen tusschen ons en rechts.
Punt 6 van ons program eischt vermindering
van overheidsbemoeiing, waarmede we ons lijn
recht tegenover links scharen. Wij achten de
toenemende greep der overheid op het maat
schappelijk leven funest, voelen er niets voor,
dat de overheid zal verrichten wat een particu
lier kan doen, al spreekt het dat de overheid
bepaalde diensten moet verrichten. Wij achten
het pogen de productiemiddelen aan de ge
meenschap te brengen echter het trekken van
een niet te honoreeren wissel op het karakter
van het volk, dat de prikkel van eigen belang
om het hoogste te presteeren wat het kan, niet
zal kunnen missen; altruisme en edelmoedigheid
leveren die prikkels in niet voldoende mate om
de maximum productie, welke moet bereikt, in
derdaad ook te halen. Wij willen voor ieder
individu de omgeving scheppen, waarin hij zich
zelf naar voren kan brengen, en gelooven ^dat
het maatschappelijk leven het best omhoog kan
gestooten door speculatie op de gaven van elk
individu. Er is een hemelsbreed verschil tus
schen de resultaten die een man kan bereiken,
wanneer hij alleen verantwoordelijk is en die,
Wanneer hij eerst voor een bepaalde daad ’n ge
heel college moet raadplegen. Wij zijn kort ge
zegd voor het particulier initiatief en tegen alles
wat gaat in de richting der socialisatie.
Een korte beschouwing wijdt spr. nog aan
punt 1 van het Vrijheidsbondsche programma:
zeer goede vertolking van de stukken
Internationale ontwapening door den Volken
bond. Wij weten dat dit punt ons duizenden
stemmen zal kosten, vooral van de vrouwen,
die gemakkelijk door leuzen ingepakt worden
als die van: „geen man en geen, cent”, „wij
moeten een voorbeeld geven”, „80 a 90 millioen
besparen” enz. Toch transigeeren wij met dit
standpunt niet. Voor ons staat vast dat als er
weer een oorlog komt, deze zal komen even
onverwacht als een griep-epidemie of een
donderbui, en dat even als in 1914, in koorts
stemming alles weer te wapen zal loopen, alle
leuzen ten spijt, die ook vóór 1914 golden en
door de oorlogsgolf weggevaagd werden. Som
migen erkennen dit, doch meenen dat een on
gewapend land respect zal inboezemen, terwijl
we, onvoldoende bewapend, toch niets zouden
kunnen doen. Inderdaad is, ook door het be
snoeien der oorlogsbegrootingen, onze bewa
pening niet prima in orde, maar als een vast-
Wijlen mej. R. C. van Geuns te Ellekom
heeft een legaat van f 10.000 aan de Ver-
eeniging tot bevordering van de belangen
van slechthoorenden vermaakt.
nieuwe weker courant
„Moeten
De NIEUWE SNEEKER COURANT is een abonnementsorgaan, verschijnt Dinsdags en Vrijdags. Abonnementsprijs in de stad f 2.50, naar buiten fr. per post f 3.60.
Advertentieblad en wordt gratis bezorgd bij allen die te Sneek geen abonné zijn op de Nieuwe Sneeker Courant en bovendien huis-aan-huis verspreid
Dinsdags te Woudsend, Heeg, Nijezijl, Folsgare, Nijland, Oppenhuizen, Uitwellingerga, Oudega (W.), II Vrijdags te Hommerts, Jutrijp, Tirns, Goënga, Gauw, Sijbrandaburen, Offingawier, Terzool, Abbega.
IJsbrechtum, Wolsum, Harich, Hemelum, Bakhuizen, Nijemirdum, Sondel, Sloten, Tjerkgaast, Spannenburg. Oosthem, Deersum, Scharnegoutum, Roodhuis, Gaastmeer, Balk, Stavoren, Rijs, Oudemirdum, Wyckel.
Staatspensionneering.
De afdeeling Sneek van den Bond voor
Staatspensionneering hield 17 dezer hare
jaarvergadering in de bovenzaal van café
„De Gouden Leeuw”.
Het ledental was gestegen tot 335, terwijl
ook het batig kas-saldo eenigszins in zijn
voordeel was gewijzigd.
De Commissie tot nazien der rekening
1928 bracht rapport uit en kon getuigenis
afleggen van een zeer accurate administra
tie en bracht een woord van hulde aan den
penningmeester.
De voorzitter, de heer R. Tjallema, werd
als zoodanig herkozen en liet zich de benoe
ming welgevallen.
De secretaris kon in zijn verslag melding
maken van een zeer goed bezoek aan de
vergaderingen. Vastgesteld werd de jaar-
lijksche Tooneelavond te houden op 5 Febr.
a.s.
De afdeeling zal propaganda voeren voor
haar ideaal bij de verkiezingen in 1929.
Steun in den strijd.
De Arb. Muziekver. „Steun In den Strijd”
gaf onder leiding van den heer J. Gorter
Zondagavond in de Harmonie een zeer ge
slaagde uitvoering voor een groot publiek.
Voor de pauze had het korps alle pro-
grammanummers en zij zorgde voor een
aan
de strijdliederen fantasie werkte „Morgen
rood” mede, en dit nummer sloeg ook nu
weer kolossaal in
„De man fen ’e piip" heeft al een eer
waardige ouderdom voor een blijspelletje
maar dat Zijlstra’s aardige stukje het ook
nu weer deed, bleek uit de onverdeelde
aandacht waarmede het door het publiek
werd gevolgd en het langdurig applaus
aan het einde. De optredenden waren allen
goed in hun rol, maar het speciaal woord
van hulde dat de voorzitter aan mej. van
der Meer bracht, die reeds zoolang met
succes optreedt, was welverdiend. Nadat
Steun in den Strijd nog eenige nummers
ten beste had gegeven, waaronder een goede
vertolking van de fantasie uit Faust, en tot
slot de Internationale, sloot de voorzitter
Door een molenwiek gedood.
De ruim 5-jarige A'thur Westra zou
Zaterdagmiddag met zijn moeder, die huis
houdster is bij iemand aan den Vierhuister-
weg naar Leeuwarden voor familiebezoek.
Toen omstreeks 3 uur de maaltijd was af-
geloopen, mocht Arthur nog even spelen
met zijn buurjongetje Jelle, terwijl moeder
zich klaar maakte. Met de waarschuwing
„Pas op hear, gjln wiete foetten krije”,
verliet hij de woning en met een armpje
in de lucht verzekerde hij „Né, memme
Van het spelen met Jelle kwam niet veel.
Arthur wilde het land in, even bij den in
de nabijheid staanden watermolen kijken.
Deze ging. Den geheelen dag had hij bij
gebrek aan wind stilgestaan, doch toen de
wind aanhaalde, had de molenaar den molen
op gang gebracht, om het water uit het
poldertje te loozen.
De kleine baas ging dus in zijn eentje
naar den molen. Die tocht zou hem nood
lottig worden. Het ventje is blijkbaar te
dicht bij het werk gekomen. Een korte gil,
gekerm, maakte de menschen in de buurt
er opmerkzaam op, dat er een ongeluk ge
beurde. Zij spoedden zich naar den molen
en zagen, dat de jongen was rondgevoerd
en te pletter geslagen tegen de stangen.
Toen men hem opnam, leefde hij nog. Zijn
borstkas was ingedrukt en een armpje ge
broken. Kort nadat hij in de woning van
zijn moeder was binnengebracht, stierf hij.
Onmiddellijk werd om geneeskundige
a’ hulp gezocht doch de meeste doktoren
waren niet thuis. Dokter Straat, die men
in het Bonifaciushospitaal telefonisch wist
te bereiken, kon slechts den dood bij het
zwaar verminkte knaapje constateeren.
Woensdag wordt het ventje te Hardega-
rijp begraven. L. C.
gareel, dat haar verhindert alle aandacht uit
sluitend te concentreeren op het belang van het
land. Wij, liberalen mogen onze fouten hebben
gemaakt, bijgedachten waren ons steeds
vreemd, onze eerste en laatste gedachte was
steeds: Hoe bevorderen wij het belang der natie
ten bate van allen. Gaarne erkent spr. de ver
diensten voor de natie van een Kuyper, Schaep-
man, P. J. Troelstra, eminente kerels, maar on
danks die waardeering, staat voor spr. vast dat
de liberale lijn de kortste weg is naar het door
allen begeerde doel.
Ook bij de andere partijen zijn te waardeeren
principes te vinden; het is duidelijk dat in deze
gejaagde, zenuwsloopende tijd duizenden be
hoefte hebben rust te vinden in den schoot der
kerk en spr. kan hen benijden, die daar vinden
wat hijzelf mist. Anderzijds kan niet ontkend,
dat het gelukkig geweest is dat tientallen jaren
terug de niet-bezitters zich onder socialistische
leiding organiseerden,waardoor aan tal van
wantoestanden een
mag het voorkomen, dat door de zuiver kerke
lijke visie der partijen rechts bv., door de kwes
tie over het gezantschap bij den Paus, ons land
kort geleden maandenlang geen regeering had,
of dat, nu de schoolstrijd is opgelost, die partijen
in rep en roer komen omdat pas een subsidie
voor een r.-k. handels-hoogeschool is afgestemd;
of dat, als in Arnhem de liberalen wel gedwon
gen worden steun aan een op te richten buiten
school te weigeren, omdat, als die school, die
kinderen van alle gezindten kan helpen, er komt,
alle kerkelijke partijen ook haar eigen buiten
school willen hebben?
En links van ons, moet daar de klassestrijd
voortgezet om een socialisatie te bereiken, welke
niet past bij het karakter van ons volk, nergens
succes heeft opgeleverd waar ze werd toegepast,
integendeel een ramp veroorzaakte; een strijd
voortgezet in een tijd als deze, nu zoozeer aller
samenwerking noodzakelijk is om ons land in
staat te stellen z’n groote concurrenten te weer
staan? Is het toelaatbaar, dat in de invloedrijke
soc.-dem. partij een kern is die niet afkeerig is
van revolutie, de grondwet wil op zij zetten,
en zich niets aantrekt van de wil der meerder
heid van ons volk?
Al deze vragen mogen ontkennend beant
woord en de weg dient gevolgd, door het ge
zond verstand gewezen, ook al moge er groote
bekoring uitgaan van een strijd voor de eer van
een kerk, en ambieerend zijn de strijd voor de
„onterfden”; daar is inderdaad een aureool' voor
de leiders te behalen, achter hen scharen zich
de duizenden achter de liberale leiders slechts
de dozijnen, wat ons echter niet verhinderen
mag met beide beenen op den bodem der wer
kelijkheid te blijven staan.
Voor hen, die geleerd hebben dat het ver
stand het gevoel dient te beheerschen, is er
geen keus. Spr. heeft er ook wel anders over
gedacht. Uit zijn jonge jaren, toen het gevoel
bij hem voor het verstand ging, herinnert hij
zich nog een vergadering der liberale kiesver.
in 1895 alhier onder voorzitterschap van den
heer R. Feenstra. Daarin trad v. Gilse op en een
werknemer van Jaarsma’s fabriek debatteerde
en spr.’s gevoel stond aan de zijde van den
laatste. En toen spr. in 1916 uit Indië naar Hol
land terugkeerde met het doel te studeeren en
het algemeen belang te dienen, was zijn politieke
overtuiging volkomen blanco en zocht hij eerst
aanraking met de S. D. A. P., met welke hij in
wendig eenige verwantschap gevoelde, en die,
toen hij in 1918 voor de Economische bond tot
lid van den raad eener groote gemeente werd
gekozen, in die raad in het eerst dikwijls spr.’s
steun genoot Spoedig was hij ontgoocheld. In
dien raad deden in 1918 voor het eerst 10 soc.-
dem. en 1 communist hun intocht. In de vijfde
of zesde zitting van dien nieuwen raad was spr.
al genezen, toen de heeren ’n verkiezingsbelofte
moesten inlossen en voorstelden de gasprijs,
welke toen 18 cent per M.3 was, voor de in
komens van f2500 en daar beneden degressief
te verlagen van 18 met trappen tot 10 cent, ter
wijl de hoogere inkomens progressief zooveel
meer zouden betalen, dat de bedrijfsinkomsten
gelijk bleven. Een wiskundige heeft spr. toen
laten uitrekenen, dat de hoogst aangeslagenen
dan f 5.65 per M.3 moesten betalen, of als allen
die boven f2500 waren aangeslagen een zelfde
prijs zouden betalen, deze f 1.31 per M.3 moest
zijn. De leider der s.-d. fractie wist niets anders
te zeggen dan dat spr., die met deze cijfers
kwam, een helper van het kapitalisme was en
de arbeiders met cijfers hun buik niet konden
vullen I
Spr. weet heel goed dat, nu vele hunner partij-
genooten zitting hebben in de colleges van B.
en W. en mede-verantwoordelijk zijn, tal van
soc.-dem. weten dat geen ijzer met handen kan
worden gebroken, maar dergelijke dingen staan
toch maar in de programma’s en als de wel
vaart weer een stootje kan verdragen, zullen
de soc.-dem. moeten trachten deze te verwezen
lijken, of zij zullen door andere achter hen
staande groepen op ruwe wijze met de zweep
aan deze beloften worden herinnerd. Door der
gelijke dingen is spr.’s liefde gezwenkt naar
besloten natie naar de grenzen snelt, zullen de
grootere tegenstanders ons niet licht aanvallen,
vooral waar bij de huidige constellatie de oor
logvoerende partijen wel ongeveer gelijk in
kradht zullen zijn, en in de laatste oorlog ge
bleken is dat een neutraal gebied voor hen
van beteekenis kan zijn, mits zij overtuigd zijn,
dat de neutraliteit kan en zal worden gehand
haafd. Schaffen we het leger af dan kunnen
we ook onze verplichtingen jegens den Volken
bond niet nakomen en juist van dien bond mag
verwacht dat hij heel langzaam en geleidelijk
de aanleidingen tot oorlog vooral te vinden
in de onderlinge concurrentie der naties zal
wegnemen.
Haagsche politieagenten
mishandeld.
Zondagnacht zijn twee Haagsche agenten,
die twee zingende mannen bij het zieken
huis in het Westeinde wilden verwijderen,
door een troep mannen aangevallen, onder
het geroep: „Er zijn pas in Groningen
vier opgeruimd, zoo iets moest ook hier
maar eens gebeuren”.
Bij een poging tot arrestatie der bel
hamels werd de eene agent bewusteloos
geranseld, de andere trok zijn revolver en
schoot in de luchtspoedig kwam assisten
tie en konden de aanleggers van het relletje
opgeborgen worden.
Ford fabriekte Rotterdam.
Naar gemeld wordt zal de Ford Motor
Cy haar fabriek te Antwerpen overplaatsen
naar Rotterdam, van waaruit dan het ge-
heele vasteland van Europa van Ford-
wagens zal worden voorzien. Een terrein
van 23000 M2 zal van de gemeente wor
den gekocht.
Ontevreden inbrekerte
Rotterdam.
Een nuchter programma mogen wij dan het
Nederlandsche volk voor deze verkiezingen
voorleggen, wij vragen van dat volk op grond
van de positie welke onze geestverwanten in
het maatschappelijk leven innemen, een behoor
lijke vertegenwoordiging in ons regeerings-
lichaam.
Het was Troelstra die in 1918 zeide dat de
rechtvaardiging van het optreden der S. D.
A. P., lag in de onmisbaarheid van diegenen, die
zij vertegenwoordigde. Als dat woord geldt dan
hebben wij zeker recht op een behoorlijke
positie in de wetgevende macht, omdat tot onze
geestverwanten zoovelen behooren, die in han
del, industrie en wetenschap onmisbare ele
menten zijn; wier geesten zijn ingesteld niet
op dogmatisch volgen maar op zelf handelen
uit kracht van eigen denken. De wind waait
gunstig voor ons, men begint weer te voelen
voor de eenvoudige waarheden, van Thorbecke
af door het liberalisme verkondigd. Het gaat
thans om overal1 in den lande kernen te vor
men die aan de verlangens van honderden
en duizenden richting kunnen geven, de rich
ting die bijna 100 jaar lang leiding gaf in de
Nederlandsche politiek, de liberale. Met krachtig
werken van zoo’n kern is veel te bereiken, in
Arnhem groeide daardoor de afdeeling van
de V. B. in 3 jaar van 200 tot 1000 leden, het
stemmen aantal van 3300 tot 5900. Laat men
ook in Sneek aanpakken, en laten zij die liberaal
voelen, zich ook bij de afdeeling aansluiten.
Er was geen debat, en de heer Hoekstra
sloot met een hartelijk woord van dank tot den
spreker.
Vrijheidsbond.
Gisteravond hield de afdeeling Sneek van
bovengenoemden bond een openbare vergade
ring in Amicitia, waar, na een inleidend woord
van den heer Hoekstra, de heer Mr. J. Huges
van Arnhem sprak over: „Waarom in den Vrij
heidsbond?”
Toen spr. nu 35 jaar geleden nog woonde
hier in zijn geboorteplaats, las hij er dikwijls
de Klok, het socialistisch blad van v. d. Zwaag,
dat aan de kop de spreuk voerde: „Wanneer U
het hart tot spreken dwingt, zoo spreek!” En
zoo is het spreker een behoefte des harten te
getuigen van het liberalisme en een genoegen
dat ook hier te mogen doen, waar hij in z’n
ouderlijke huis leerde dat eerst de plichten, dan
de rechten komen. Een ieder zal trachten in
huisgezin en zaak zooveel mogelijk zeggings
kracht te hebben. Eigenaardig is het echter dat
vooral onder de liberalen zoo velen worden aan
getroffen, die er niet op uit zijn ook zooveel
mogelijk zeggingskracht uit te oefenen in den
staat, hoewel ieder burger toch lid van ons
nationale huisgezin is, aandeel heeft in de natio
nale zaak. Een zaak ook, waaraan hij door
steeds meer wetten, meer en meer wordt gebon
den, en waarvan hij de béheersresultaten ziet in
z’n belastingbiljet Wel degelijk verdient dus de
politiek de aandacht van iedere staatsburger, en
dient een ieder mede te wereken deze politiek
te sturen in de door hem gewenschte richting.
Voor spr. is die richting die van het liberalisme,
want hoe dikwijls hij ook zijn beginsel getoetst
heeft aan dat van anderen, steeds heeft hij het
zijne bevonden als het meest accoord met het
gezonde verstand. In deze tijd waarin op ma
terieel gebied hier te lande, vooral door den
oorlog, nog zooveel achterstand heerscht, onze
welvaart een dubbeltje op z’n kant is en mach
tige buren ons hevig beconcurreeren, is het dui
delijk dat alle krachten dienen vereenigd om
de bronnen van bestaan hier zoo krachtig mo-
gelijki te doen vloeien en ’s lands beleid zoo
gevoerd, dat hevige schokken die welvaarts
ontwikkeling niet belemmeren; de beste regee
ring is in zoo’n tijd eigenlijk niet goed genoeg.
Ongekend hooge belastingen drukken tal van
gemeenten, zonder dat er geld is voor tal van
nuttige zaken; zwaar zijn de rijks belastingen,
terwijl de financiën toch niet toelaten allerlei
volksbelangen, bv. staatspensionneering, een
behoorlijke verzorging van de nagelaten betrek
kingen van hen die bij het reddingswezen hun
leven lieten (waartoe Zaterdag jl. echter de
eerste stappen zijn gedaan) tot hun recht te
doen komen. In plaats van dat alle nationale
energie zich hier in ons kleine land in dergelijke
tijden samenpakt, zien we een splitsing in tal
rijke groepen welke in drie richtingen samen
zijn te vatten: de liberalen als centrum, rechts
daarvan de kerkelijke, links de roode partijen.
Naar spr.’s meening is de eerste richting alleen
zuiver van beginsel. Zoowel de kerkelijke als
de roode partijen hebben naast het doel, dat de
Vrijheidsbond alléén nastreeft, nl. het land zóó
te regeeren, dat allen daarbij het beste gediend
zijn, bijoogmerken. De kerkelijke partijen heb
ben immers bij haar politiek altijd te denken
aan de belangen en meening hunner kerken, de
roode partijen hebben haar dogma, dat de over
heid de economische toestanden kan dwingen en
moet dwingen en wel in de eerste plaats in de
richting der belangen van de klasse, welke zij
voorstaan. Zoo loopen die beide groepen in een
