NIEUWE SNEEKER COURANT
Geniesde Voeden C V.S.
1 VERWEK
WOLINA
BISCUITS
de bekende prima fabrikaten
Verkade - Doesburg
Hdder - Sluis - Patna
Victoria e a
Fin H. WESTI8H0F
HET VERDWENEN PARELSNOER
UEFTINCK’5
Firma IDHs. TEOMP Snoek
Purol bij Ruwe en Springende Handen. Doos 30 ct.
FEUILLETON
artikel voor vulling van
Matrassen, Kussens enz.
ADI O
I G. J. ALT1NG,
HIEUW STUDIN8ENJ
W. WERING - Singel 4 TEL 415
Gesorteerde BISCUITS
per ons 10 ct.
De Pink Pillen
herstellen bet Moed, versterken de zenuwen,
zij vormen een geneesmiddel, dat zijn
doeltreffendheid heeft bewezen in alle
gevallen van bloedarmoede, neuras
thenie, algsmeene verzwakking,
stoornissen, veroorzaakt door den
groei, of het keeren der jaren, maag
pijnen, hoofdpijnen, zenuwuitputting.
De prijs der Pink Pillen bedraagt f. 1,75 per
flacon, f. 9 per zes flacons. HoofddépötJacob I
Marisplein, 23, te Amsterdam. Eischt dit adres
en de Hollandsche gebruiksaanwijzing. De
Pink Pillen zijn eveneens te verkrijgen bij
alle goede apothekers en drogisten.
F.DZIMGa- SWREM
ün fegt pipe
jowt gjin skipper treast by
syn moeisum wink yn
stoarm en Onwaer. Stoppe
mei Lieftinck’s Tabak is
d’r gjin
den fait it swierste wirk sa
licht.
Keclamekolonj.
- Opticien,-
AUTO-VERHUUR
io
10
8
7
6
6
Mo. 41 Zaterdag 23 Februari 1929.
better kameraet;
a
Ma tyuep driaüyZ,
t
CD
9
9
Rijobruhe Corona's
E ba ext a
B azilhantj
ECHTE OUD-: ZES
Ritmeester no. 87
Jordaens
OOSTE«DIJ< - TELEF. 153
LEEUWENBURG.
MIJNHARDT’s
cents VehsquAS
Opgepast.
Overal verkrijgbaar
Ccöp. Veevoederfabriek
„Bolsward Sneek”
6
Koeiennuel:
Varkensmeel:
Ochtenavoer
m
Mteam in. elotttn.yS4n.6Sc6
37.
hem met haar be-
sta-
HOOFDSTUK XIX.
om
rustigen slaap.
Wordt vervolgd
Wij hebben nog voorradig eenige
gebruikte Toestellen
voor lage prijzen onder volle garantie
ruim gesorteerd in onderdeden
MAKES
KLEI*ZA'D 16 - NBEK.
o, zeg me
snikte
A
B.
C.
D.
9
9
k
O
O
Wettig gedeponeerd
Steeds versch
en croquant
Gebrs. De Jong, Gouda
Heerlijk AMANDELBROOD
per ons 16 ct.
Geregelde aanvulling van nieuwe
soorten Biscuits en Banket
door
MAY CHRISTIE.
Vertaald door
DICKY WAFELBAKKER.
verpleegsters naar zijn woning gestuurd. De
oude man ligt op sterven.”
De commissie van Bestuur heeft terstond
een ernstig en nauwgezet onderzoek naar
het gebeurde ingesteldvan het rapport,
naar aanleiding van dit onderzoek opgemaakt
hebben Ged. Staten kennis genomen. De
zen hebben het voorgelegd aan den In-
«pecteur van het Staatstoezicht op Krank
zinnigen, dr. J. H. Schuurmans Stekhoven
te Utrecht, en hem verzocht zijn oordeel
over de omstandigheden, waaronder het on
geval heeft plaats gegrepen, kenbaar te ma
ken.
trent het drama in het Ziekenhuis te Sant
poort nadere inlichlichtingen kunnen ver
strekken, antwoorden Gedeputeerde Staten
het navolgende:
Op 14 December 1928 had in het Pro
vinciaal Ziekenhuis nabij Santpoort een zeer
betreurenswaardig ongeval plaats. Eene
vrouwelijke verpleegde bracht aan een an
dere vrouwelijke verpleegde zoodanig letsel
toe, dat de dood spoedig intrad.
Hoofdpijn-Tabletten 60 ct.
Kiespijn-Tabletten 60 ct.
Laxeer-Tabletten 60 ct.
Zenuw-Tabletten 75 ct.
Maag-Tabletten 75 ct.
Bij Apoth. en Drogisten
Natalie barstte in een zenuwachtig gesnik
los.
„O, ga wegGa toch weg!” bracht ze
uit.
„Ondankbaar schepsel, hoe durf je een
dergelijken toon tegen mij aan te slaan. Je
verdiende drie pond bij me in de week, en
je kreeg kostelijk eten en drinken, zooals je
misschien nog nooit in je heele leven ge
proefd hebt. En als dank rijd je mijn auto
in stukken.”
Een pleegzuster kwam de zaal binnen en
verzocht hem heen te gaan.
„Uitstekend, ik ga al. Maar denk er aan,
juffie, dat je het niet wagen moet een voet
in de buurt van mijn garage te zetten. Je
bent weggejaagd en je hoeft natuurlijk geen
getuigschrift te verwachten.”
Razend liep hij het ziekenhuis uit.
Met oogen vol tranen keek Natalie de
vriendelijke verpleegster aan. „Hij heeft
eigenlijk gelijk,” zei ze zachtjes. „Ik reed
Bij alle andere schitterende merken
'igaren van 15-, 12-, 10-, 8-, 7-, 6-en
5 cent, waarin onze omzet steeds stijgt,
willen we bijzonder nog eens de aan
dacht vestigen op onze
i»
Wij bereiden uit prima grondstoffen met
de nieuwste mengmacntnes diverse, weten
schappelijk samengestelde voeders, als
„Mixed”
„Superior”
voor Biggen
voor Zouters
voorMest»aikens
voor laatste mest
ui, periode
„Primus’
„Extra
meisje vragend en verbaasd aan.
„Het is hier een kwestie, waarbij elke op
winding noodlottig kan zi-n,” begon ze wei
felend. De tranen druppelden over Natalie’s
bleeke wangen.
„Kapitein Danby heeft gezegd, dat oom
telkens om me roept.”
„Ja, maar dat was een half uur geleden.
De patiënt is op het oogenblik niet bij ken
nis.”
Natalie greep den arm van de pleegzuster
zoo krampachtig vast, dat het haar pijn
deed.
„O, zuster hij gaat toch niet dood?
Zeg dat niet, want ik zou het niet kunnen
verdragen Ik kan het niet
Zachtjes geleidde de oudere vrouw haar
naar de zitkamer naast het salon en trachtte
haar daar wat tot kalmte te krijgen. Het
resultaat was, dat Natalie beloofde zich vol
komen te beheerschen en werd haar daarna
toegestaan even om het hoekje van de deur
naar den zieke te kijken.
Op haar teenen sloop ze de ziekenkamer
binnen. Bij het bed stond stond een andere
verpleegster, die zich over sir Frederick
heenboog. Ze maakte een zwijgend gebaar
en beduidde het jonge meisje, dat ze even
aan het bed mocht gaan zitten.
Haar oom lag met gesloten oogen en hu
zag wasbleek. Met moeite kon ze haar snik
ken inhouden. Na een tijd, die haar een
eeuwigheid toeleek, opende de oude man
eindelijk zijn oogen, en zijn blikken vielen
onmiddellijk op het jonge meisje. Ze stond
op en bracht haar gezicht heel dicht bij
het zijne Een bijna onmerkbare glimlach
verscheen er om zijn lippen, en het bleek
duidelijk, dat hij zijn nichtje herkende.
„Natalie,” fluisterde hij „Natalie
eindelijk
„Ik ben teruggekomen, oom en ik ga
nooit weer weg,” zei ze zachtjes in zijn oor.
„Natalie goed, goed zoo blij.” Hij
stak zijn hand uit en zocht naar de hare.
Daarna sloten zijn oogen zich en hij viel in
een
I
Put goed op U« geaoodheid. Laat haar
niet on'ierm’jnen door bloedarmoede. Tegen
woordig li)dt Iedereen mln of meer Mn bloed
armoede, doch in het bijzonder de vrouwen.
Bloedarmoede beteekenteen tekort aan bloed,
aen verarming van het bloed, een vermir daring
der roode bloedlichaampjes die er de kracht
en voedln gewaarde van uitmak en En wanneer
het bloed te weinig roode bloedlichaampjes be
vat, gaat de lichaamstoestand onvermijdelijk
aoh'eruit. De maeg wordt wispelturig, de epijs-
vertering ongeregeld. Men g«at lijden aan
hoof dpbnen, aan alapolooeheid. En indien hierop
geen acht wordt geslagen, kannen deze stoor-
ieeen tot ernetige ziekten leiden. De eenige
catiea te wapenen ie het gebruik van de Pink
Pillen, die het bloed zijn rijkdom aan roode
oloedlichaampiee en voedende beetanddeelen
weergeven, de zenuwen stalen en een buiten
gewoon gunstig«n invloed uitoefenen op de
gezamenlijke lichaamsfuncties.
worden of eene vereemging gesticht kan
worden, die gesteund wordt door een, dooi
den overledene zelf, geuit verzoek om in
de mededeeling van zijn overlijden te ver
melden „gedenk het bloemenfonds”.
Alpinisten verongelukt.
Van vijf Alpinisten, die niet teruggekeerd
waren van een bergtocht, welken zij in den
omtrek van Sterzing ondernomen hadden,
zijn twee dood gevonden.
waar ze iemand ontdekte, die op het punt
stond op een motorrijwiel met een leegen
zijspanwagen weg te rijden.
„O, wilt u me alsjeblieft naar huis bren
gen?” vroeg ze den vreemden jongen man.
„Ik zou u niet lastig durven vallen, als het
niet heel dringend was. Wilt u zoo vlug mo
gelijk rijden, dan kunnen wij er binnen acht
minuten zijn. Toe, doe het.”
De jonge marJvoldeed natuurlijk onmid
dellijk aan haar verzoek.
Na hem vriendelijk bedankt te hebben,
liep ze zoo vlug als ze het slechts onder de
gegeven omstandigheden doen kon, de trap
pen op.
„Natalie,” ben jij daar?”
Het was Maurice Danby, die haar bij den
arm greep.
Smeekend keek ze
traande oogen aan.
„Ik heb zoo juist gehoord
niet, dat het te laat is. Mijn oom
ze hartverscheurend.
Luxe Wagens Met en zonder chauffeur
Groote ritten speciale prijs!
OFFICIAL FORD DEALER
VERGADERING van den RAAD der ge
meente WYMBRITSERADEEL op ZATER
DAG 23 FEBRUARI 1929, des voormiddags
te 19 uur.
Griep.
Wegens het heerschen van griep en bof
is de o. 1. s hooi te Surhuizum (Frlijde
lijk gesloten. Van de 60 kinderen kwamen
er vier ter school.
Ongelukken.
Woensdagmiddag werd een driejarig
knaapje in de Laurierstraat te Amsterdam
door een auto overreden en gedood. De
jongen was van achter een stilstanden auto
komen aanïoopen en stak daarna in vrij
snelle vaart de straat over, juist op h°t
noeenblik dat een benzine-tankauto voorbij
reed De chauffeur van laatstgenoemden
au'o had het knaapje niet gezien en was
hierdoor niet in staat het ongeval te voor
komen. Een der wielen van den tankwagen
ging over het lichaam van het knaapje.
Maandagavond is op de mijn Laura te
Eygeishoven de houwer L. Hermans uit
Waubach in de ondergrondsche werken,
terwijl hij bezig was met het stutten, ge
troffen door een zwaren steen uit het dak.
Hij is Woensdag in ’t ziekenhuis te Heerlen
overleden. H. was gehuwd, 45 jaar oud en
vader van drie kinderen.
Het dramatisch geval in het
ziekenhuis te Santpoort.
Op een vraag van het lid van Prov
Staten van Noo'd-Holland de heer M. de
Hartogh, of Gedeputeerde Staten naar aan
leiding van het bericht in de dagbladen om-
voor Komen was.
Ten einde zich zoo volledig mogelijk van
het gebeurde op de hoogte te stellen, hebben
Gedeputeerde Staten den Eerste-Geneesheer-
Directeur uilgenoodigd in hunne vergadering
te verschijnen tot het verstrekken van nog
uitvoeriger inlichtingen.
Zoowel uit deze inlichtingen ais uit het
rapport van de Commissie van Bestuur en
het bericht van den Inspecteur putten Ge
deputeerde Staten de overtuiging, dat van
eenige schuld, van wie ook, geen sprake
is geweest en dat evenmin het ongeval in
eenigeilei opzicht te wijten is geweest het
zij aan gebrek aan toezichthoudend personeel,
hetzij aan de verplegingsmethoden, die in
het Ziekenhuis in toepassing worden ge.
bracht.
Het spreekt vanzelf, dat het ongeval
daarom niet minder door Gedeputeerde
staten wordt betreurd.
Overdadige bloemenhulde bij begrafenissen.
De heer Ir. L. C. Westhoff te Hilversum
schrijft aan de N. R. Crt.
Vermoedelijk zal het wel eene overweging
als de bovenstaande zijn, die er toe leidt
dat menigmaal in mededeelingen van sterf
gevallen wordt verzocht „geen bloemen”.
Hoe sympathiek en gevoelvol een bloemen-
groet aan een overledene ook bedoeld is,
wij weten allen hoezeer ook daarbij over
daad en overdrijving tot uiting komt, die de
nabestaanden bezwaart. Hoevelen onzer
vinden een enkelen bloemtak op het graf
gelegd, niet waardiger dan een aantal
bloemstukken, dat men niet kan tellen? Wi
allen willen bij een sterfgeval uiting geven
aan den drang om nog iets voor den over
ledene te kunnen doen; de vraag rijst of
zulks niet op andere wijze dan door bloemen
kan geschieden; daarbij komt eene in Zwe
den bestaande gewoonte in de gedachte.
In Stockholm bestaat eene vereeniging „Het
Bloemenfonds”, eene instelling die oude en
behoeftige menschen verzorgt en helpt. Deze
vereeniging is opgericht en wordt gesteund
door degenen, die de nagedachtenis van een
overledene willen eeren. Zij sturen, bij een
sterfgeval, aan het bestuur eene mededee
ling dat zij ter nagedachtenis aan den
overledene een bepaald bedrag ter be
schikking stellen van het Bloemenfonds.
Het bestuur geeft hiervan kennis aan de
nabestaanden; de grootte van het bedrag
wordt hierbij niet vermeld; hiermede wordt
bereikt dat alle gaven gelijk worden geschat
en dat de nabestaanden, evenzeer als thans
bij bloemen, den gevers dank kunnen zeg
gen..
En zij, die anders een bloemengroet ach
terwege zouden laten uit overweging dat
hun gave toch niet zou weergeven wat zij
beoogen, kunnen nu evenzeer hun sympathie
toonen als de meerbedeelden. Er is geen
kostbare opeenstapeling van bloemstukken, <na®iw om »icb tegen^deze dreigende nompli-
die, zomer of winter reeds enkele ------ - -*
uren na de begrafenis’een verdord geheel
vormt. Maar er is wel een blijvende herin
nering aan den doode, en met het bedrag,
dat men wil besteden, wordt iets blijvends
gesticht, waaraan ook de naam van den
overledene indirect verbonden is. De wijze
van uitvoering v.an dit denkbeeld, waarbij
het de bedoeling is dat alle gezindten in
het bezit van het fonds zullen deelen, zal
nader worden uitgewerkt. De bedoeling van
eenigen mijner vrienden en van mij is thans
alleen om voorloopige bewijzen van instem
ming te ontvangen, daarna zal overwogen
Kalvernteel:
kippenvoer? 0*017087 Graan
butler had de grootste moeite om vlug een
dokter te vinden. Bovendien bleek het ge
neesmiddel, dat hij altijd bij hartaanvallen
gebruikt, op te zijn, zoodat er niets was,
wat hem zoo gauw toegediend kon worden.”
„Ga verder, toe, vertel me alles,” bracht
Natalie haperend uit.
„Nu, we hebben dadelijk twee verpleeg
sters naar zijn huis gezonden, en hoewel de
toestand tamelijk ernstig is, vermoed ik toch
wel, dat hij het er weer bovenop zal halen.
De twee beste geneesheeren van Londen be
handelen hem, en hij zal heusch nog wel
genezen.”
I Die lieve, goede oom Frederick! Wat een
I slecht meisje was zij toch geweest, om van I
hem weg te loopen en hem alleen achter te I
latenNu kreeg ze haar verdiende straf.
1 Met de grootste inspanning kwam Natalie
overeind.
„Laat iemand direct voor een taxi zor
gen, want ik moet onmiddellijk vertrekken.
O, maakt u zich maar niet ongerust over mij,
j want ik ben weer heelemaal in orde. Ik
Groote tranen stonden er in haar oogen,
doch ze dreef deze met geweld terug.
„Je kunt nog niet weggaan. Je moet rustig
blijven liggen. Ik zal het huis van je oom
opbellen en informeeren naar den toestand.
Blijf nu stil liggen.”
Er was echter geen praten aan, en Na
talie slaagde er in de voordeur te bereiken,
Onzekerheid.
Het kwam Natalie voor, alsof alles
haar heen plotseling zwart werd, en voor I
enkele oogenblikken kon ze niets meer on- i
derscheiden. Het was, alsof de stem der
verpleegster van heel uit de verte tot haar i
doordrong. i
„O, neem me niet kwalijk, hoe kon ik zoo
dom zijn om je dit te vertellen?” haastte
de verpleegster zich te zeggen. „Natuur
lijk is dat vreeselijk overdreven. Hij werd
echter gisterenavond plotseling ziek en de
Speciaal vakkundig adres voor
BRILLEN, BREUKBANDEN, BUIK
GORDELS, enz.
STEUNZOLEN volgens gipsafdruk
Technische werkplaats
Groothandel in Tabaksfabrikaten.
Punten van behandeling:
Punt I. Notulen der vergadering van 31
januari 1929. (De Commissie bestaat uit
de heeren Nijdam, Rengers en Rijpma.)
Punt II. Ingekomen stukken en mededee
lingen.
Punt lil. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders tot en verband houdende met
de reorganisatie der Brandweer (o. a. be
slissing adres A. Kooistra te Heeg).
Punt IV. Verzoek van W. Bakker te
Gaastmeer om vergunning tot radio-distri-
butie, met voorstel van Burgemeester en
Wethouders.
Punt V. Verzoeken van verschillende ar
beidersorganisaties om steunregelingen
voor uitgetrokken werkloozen in het leven
te roepen met voorstel van Burgemeester en
Wethouders.
Punt VI. Benoeming leden Stembureaux.
Punt VII. Goedkeuring wijziging begroo-
ting Burgerlijk Armbestuur 1928.
Punt Vlll. Benoeming Commissie tot on
derzoek der Reclames Wegenbelasting
1928/1929.
Punt IX. Reclames.
I
s
veel te hard, en ik had dien verhuiswagen
ook niet moeten passeeren bij den hoek.
Ik ben echter zoo gewend aan mijn eigen
two-seater, dat ik er niet aan dacht, den
grooten wagen niet zoo gauw voorbij te
kunnen schieten”.
„Uw eigen two-seater?” herhaalde de
zuster verbaasd.
Natalie begreep, dat ze zich versproken
had, doch het was al te laat. Ze knikte be
vestigend. „Ja, het is maar een heel klein
wagentje”, zei ze als verontschuldigend.
„Maar neemt u me niet kwalijk
waarom werkt u dan als chauffeur?”
Het meisje aarzelde met haar antwoord.
„Oh, ik kreeg er plotseling behoefte aan
mijn eigen brood te verdienen”, zei ze een
voudig. „En het eenige, wat ik kon prestee-
ren was een auto besturen. Nu blijkt het
echter, dat ik dat zelfs nog niet eens kan”,
voegde zij er verdrietig aan toe. „Ik ben
een volkomen onnut schepsel”.
De verpleegster knikte haar vriendelijk
toe, en zei op bijna teederen toon:
„Je bent een lief en mooi meisje en ik
veronderstel, dat je nu graag weer naar je
familie teruggaat, nietwaar?”
Het meisje knikte bevestigend.
„Naar mijn oom, want ik woon bij hem
in huis. Dat wil zeggen, dat was vroeger
het geval”.
„Hoe heet hij?”
„Sir Frederick Ducane”, antwoordde Na
talie.
Haar toehoorster kon ternauwernood een
kreet van verbazing onderdrukken. I
„Sir Frederick Ducane? Van Park Lane? °- oom
O, goede hemel. Heb je ’t dan nog niet ge- I
hoord, beste kind? We hebben juist twee
De Inspecteur is, na ook persoonlijk een
onderzoek ter plaatse te hebben ingest' ld,
tot de slotsom gekomen, dat noch door
het verplegend, noch door het geneeskun
dig personeel eenige tout gemaakt is en dat
het droevig ongeluk te wijten is geweest
aan een samenloop van omstandigheden
„Kom binnen. Hij heeft telkens naar je
gevraagd, kindje.”
„Naar mij gevraagd?” herhaalde ze ver
baasd.
Aan het eind van de gang liep ze tegen
een pleegzuster op.
„Mijn oom ik moet hem zien
melde ze.
De verpleegster hield waarschuwend haar
hand in de hoogte.
„Kalm, heel kalmpjes, alsjeblieft. Sir Fre
derick is ernstig ziek.”
„O, maar ik moet hem zien hij heeft I
naar me gevraagd.” i
„StilBeheersch u. Ik kan u op deze
manier niet in de ziekenkamer toelaten.” i
„Ik zal zoo stil zijn als een muis. Dat be- j
loof ik u. O, laat me hem maar even, heel
even zien.”
De pleegzuster keek het mooie, jonge
welke niet te voorzien en dus ook niet te