Officieel orgaan
der femeente hoeek
Np- 54 triad
45e Jaargang
Woensdag
(72e Jaargang)
Dit No. bestaat uit 3 bladen.
NIEUWSTIJDINGEN.
Koop en Verkoop van Effecten.
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
^P PU tol» Bij alle Drogisten.
Officiéél Gedeelte
tO April
EBRJNK Co.
Uitgave
Ca NIEUWE SNEEKER COURANT is een abonnementsorgaan, verschijnt Dinsdags en Vrijdags. Abonnementsprijs in
De SNEEKER COURANT fs een
Rede Sannes.
ZR'
A
NATIONALE
BANKVEREENIGING
GROOTZAND 32
SMEEK
tiek, uitgedrukt in de belastingwetgeving.
Op het gebied der indirecte belastingen
ware voor de mindergegoeden wat te berei
ken geweest, het pond suiker is nog steeds
met 13 ct. belast en andere levensbehoeften
eveneens zwaar; juist naarmate het inko
men lager is betaalt men in die vorm veel
meer belasting dan de hoogere inkomens.
Als men het bedrag aan indirecte belastin
gen eens op een belastingbiljet thuis kreeg,
zou een storm van verontwaardiging de re
geering dwingen tot een meer sociale belas-
tingpolitiek.
Hoe weinig sociaal de belastingpolitiek
der huidige regeering is blijkt uit het feit
dat terwijl in 1929 44 millioen gulden minder
aan directe belastingen wordt geheven dan
in 1922, er 42 millioen aan indirecte meer
wordt geheven. Er is dus een sterke ver
schuiving naar de indirecte, de niet-bezit-
ters zwaar drukkende belastingen.
Men praatte de verlaging der directe be
lastingen goed met het betoog, dat dit noo-
dig was voor kapitaalvorming, op haar beurt
geëischt door de groeiende bevolking. Maar
van 1923 tot ’26 is ons nationaal vermogen
met 1382 milloen gulden, of meer dan 10
toegenomen, terwijl de bevolking in 7 jaar
met 10 toeneemt; in 1913 moest 2O'/2
van het volksinkomen aan den staat als be
lasting afgestaan, in 1926 maar 16 deze
cijfers bewijzen wel dat de belastingverla
ging voor kapitaalvorming niet zoo hard
noodig was.
Verzilvering van Coupons
en Lossingen.
Ca NIEUWE SNEEKER COURANT is een abonnementsorgaan, verschijnt Dinsdags en Vrijdags. Abonnementsprijs in de stad f 2.58, naar buiten fr. per post f 3.60.
Advertentieblad en wordt gratis bezorgd bij allen die te Sneek geen abonné zijn op de Nieuwe Sneeker Courant en bovendien huis-aan-huis verspreid
Dinsdags te Woudsend, Heeg, Nijezijl, Folsgare, Nijland, Oppenhuizen, Uitwellingerga, Oudega (W.), II Vrijdags te Hommerts, Jutrijp, Tirns, Goënga, Gauw, Sijbrandaburen, Offingawier, Terzool, Abbega.
IJsbrechtum, Wolsum, Harich, Hemelum, Bakhuizen, Nijemirdum, Sondel, Sloten, Tjerkgaast, Spannenburg. Oosthem, Deersum, Scharnegoutum, Roodhuis, Gaastmeer, Balk, Stavoren, Rijs, Oudetnirdum, Wyckel,
Contröle op de oplaag toegestaan. Alle udverteatiën worden in beide bladen opgenomen. Regelprijs 9 cent, abonnementen belangrijke korting.
alleen kan de ouden niet alleen helpen, de
uitkeeringen blijven daarvoor te laag, daar
naast dient daarom de verzekering te hel
pen. Ons voorstel is dat tot grondslag wordt
genomen éen algemeen staatspensioen van
f3 (f6 voor gehuwden), dat verhoogd kan
zoodra er bronnen voor beschikbaar zijn.
Met behulp der invaliditeitswet dient dan
aan invalide loontrekkenden een invalidi-
teitsrente gegarandeerd en voorts zou men
zich vrijwillig kunnen verzekeren met toe
slag van de regeering. Het bedrag der inva-
liditeitsrente en der vrijwillige verzekering
zou op dit staatspensioen komen en de
ouden van dagen een absoluut onafhanke
lijke oude dag kunnen verzekeren. Op deze
wijze hebben wij perspectief gebracht in de
ouderdomspensionneering. Dit idee is neer
gelegd in een motie, waartegen alle andere
partijen zich in de Kamer verzetten, en wel
met de meest uiteenloopende argumenten.
Voor de arbeider die zijn geheele leven an
deren hielp rijk te rnaken, is het staatspen
sioen teruggave van een deel der meer
waarde die aan de bezitters ten deel is ge
vallen, en welke, als eenmaal het socialisme
zal zegevieren, ten volle aan de voortbren
gers ten goede zal komen. A.-R., C.-H.,
en R.-K. verzetten zich tegen het denkbeeld
omdat zij vonden dat de arbeiders geen
staatsgealimenteerden moesten worden
ofschoon enkele R.-K. afgevaardigden het
Staatspensioen niet meer verwerpen; de
V.-B. heeten wel voor staatspensioen te zijn,
doch stemden toch tegen; de V.-D. ook uit
overweging dat het voorstel de loontrekken
den bevoordeelt boven de zelfstandige
middenstanders. Spr. ziet hierin zuiver poli
tiek, daar de V.-D. het niet van de arbeiders
doch van die kleinere middenstanders moe
ten hebben. Spr. hoopt echter dat de kiezers
zullen beseffen dat het staatspensioen een
weldoende kracht in de maatschappij kan
wonden, ais het gezet wordt op de invalidi-
teitsrente en de inkomsten door een vrijwil
lige verzekering genoten. e
Spr. zou nog gaarne stilstaan bij andere
eischen van het program, doch wil het nu
alleen nog even hebben over de medezeg-
gingschap en bedrijfsorganisatie. Hij leest
daarom voor een brief uit ’n Chr. tijdschrift
van een Chr. arbeider in Duitschland, die
tengevolge van de rationalisatie in een be
drijf aan den dijk werd gezet, hoewel de
onderneming 75 meer winst maakte en
die vraagt: „waarom grijpt de staat niet
in”. De staat is klassestaat en zal nooit
ingrijpen als de Chr. arbeiders ons niet hel
pen onze eisch van medezeggingschap door
Ligt in de kapitalistische ontwikkeling de
economische basis voor het komend socia- 1
lisme, in en door de strijd moet de mensch
het socialisme in geestelijken zin kan ver
wezenlijken; de solidariteit tusschen strijd-
genooten zal uitgroeien tot een solidariteit
van alle menschen. De overwinning van het
socialisme moet niet alleen brengen de ont
eigening der onteigenaars, maar ook de
blijde inkomst van de vrede voor allen, de
volheid van het leven voor allen. Daarvoor
vragen wij niet alleen Uw stem, maar Uw
geheele persoon, trekt mee met ons de berg
op, grijpt mee het roode vaandel, dat eens
wapperen zal over een nieuwe, welvarende,
gelukkige menschheid.
Voor debat meldde zich Ph. Mollema
aan, die vindt dat ook door de S. D. A. P.
in de afgeloopen 4 jaar belachelijk weinig
voor de arbeiders, des te meer voor de
ambtenaren is gedaan. Spr. ontzegt een
Kamerlid het recht f 100 per week in z’n
zak te steken, als het ouderdomspensioen
maar f3 per week is. In de jaren voor den
oorlog wilde de S. D. A. P. geen cent voor
leger en vloot geven, maar in 1914 trok
men, Troelstra’s zoon vooraan, met het
leger mee. In 1918 werd men weer re-
volutionnair, omdat de heeren der S. D. A.
P. bang werden voor hun zetels
De Voorzitter verzocht de spreker
het debat op het hooge peil van de rede te
houden, doch toen Mollema op bovenstaan
de wijze voortging en de voorz. nog eens
dreigde hem het woord te zullen ontnemen,
zag debater van het woord af, terwijl de
spreker van oordeel was geen woord aan
De rechtsche partijen zijn uit elkaar geval
len mede onder de zweepslagen van Ling-
beek en Kersten, en als ze vóór de stembus
samenwerkten zou een geweldige neder
laag het resultaat zijn, want de R.-K. ar
beiders laten zich niet spannen voor het
karretje van Colijn. Mogelijk is het dat men
elkaar vindt na de verkiezingen, maar ook
dan zullen de partijen spoedig weer uiteen
vallen. We zullen ook na de verkiezingen
aflicht een extra-parlementair kabinet hou
den, als de R.-K. partij niet bereid is een
democratische politiek met ons te voeren.
Wij hebben ons bereid verklaard tot samen
werking met democratische partijen; wij
weten dat dat moeilijk is, maar het wordt
tijd dat een sociale politiek eindelijk eens
verwezenlijkt wat leeft in de harten van alle
arbeiders, ook bij de R.-K., die gaarne aan
onze programpunten zouden meewerken.
Bij de wijziging der Ongevallenwet en de
Ziektewet waren het de soc. afgevaardig
den, die voor de eischen der Katholieke vak
beweging opkwamen, terwijl de R.-K. afge
vaardigden er tegen waren!
Waar wij voor onze eischen zoo’n groote
voedingsbodem hebben, willen wij ze in sa
menwerking met andere partijen trachten te
verwerkelijken, doch eischen dan ook waar
borgen voor de uitvoering van een program
Welk bewind zullen we straks krijgen?
Met de onwaarachtige politiek der rechtsche
coalitie is het gedaan. Zij heeft in het ver
leden niet anders gedaan dan de politieke
macht van de vooruitstrevenden geknot, de
macht der conservatieven te versterken^ zij
was één brok conservatisme en reactie. Dat
was zij op sociaal terrein, maar metterdaad
was zij ook een groote leugen in de politiek,
want juist in haar grondslagen bleek zij
niet te kunnen bestaan; oplossing van
kwesties met geloofsvraagstukken verband
houdend (eed, doodstraf, Zondagsheili
ging, vaccinatie, processieverbod, zendings-
vrijheid) durfde zij niet aan, omdat als zij
ze aanpakte de eenheid der rechtsche par
tijen zou worden verbroken. Van deze on
waarachtige politiek zijn de chr. arbeiders
en boeren het slachtoffer geworden. Het
brutale bewind van Colijn heeft tal van
dezen echter de oogen geopend, in 1925
ging de rechtsche coalitie met 109.000 stem
men achteruit, de S. D. A. P. groeide met
139.000 st. Ook de vrouw heeft daaraan
meegewerkt; mogen aanvankelijk de recht
sche partijen van het vrouwenkiesrecht ge
profiteerd hebben, snel heeft het politiek in
zicht der Nederlandsche vrouw haar aan de
juiste kant gebracht. Het a.-r. Friesch Dag
blad erkende dan ook nog pas: „Wij brok
kelen af, we moeten weer een volkspartij
worden”. Maar de a.-r. partij wordt dat niet
meer als ze blijft staan onder leiding van
groot-kapitalisten, imperialisten en militai-
risten als Colijn en de zijnen, die bv. stelling
nemen tegenover het staatspensioen; ze zal
het niet worden als ze niet terugkeert tot
de tijden van Kuyper, toen ze een gezonde
democratie in haar vaandel voerde.
nomische democratie te bereiken.
Wat I n d i betreft vragen wij de af
schaffing der exorbitante rechten, poenale
sanctie, enz., om het volk de plaats te ge
ven waarop het recht heeft. De communis
ten willen Indië direct aan de Indiërs
laten, maar als wij ons nu uit Indië terug
trokken, zou het Indische volk verder van
huis zijn dai^ nu, het zou een speelbal wor
den der groote mogendheden, het koloniale
vraagstuk moet internationaal opgelost.
Voor de afd. Sneek van de S. D. A. P.
trad gisterenavond in de Harmonie op Mr.
Sannes met een verkiezingsrede.
Aan den vooravond van deze algemeene
verkiezingen komt de vraag op, welke de
beteekenis is van een verkiezingsprogram
voor een socialistische en revolutionaire
partij. Moet dat program in notedop zijn
de inhoud van het socialisme of heeft het
andere bedoelingen? Sommige socialistische
en communistische partijen beweren wel dat
zulk een program onmogelijk uit te voeren
eischen kan bevatten, bv. de eisch van een
staatspensioen van f 40 p. w. als eens de
communisten stelden, alleen maar om de
tekortkomingen van het kapitalisme te de-
monstreeren, maar daarmede demonstreert
men ook eigen onmacht. Het allereerste doel
eener soc. partij moet zijn de machtsver-
grooting van het arbeidende volk, wij moe
ten de massa hebben, die men niet krijgt
door onmogelijke eischen te stellen, maar
alleen met daden. De massa gelooft niet in
eigen roeping, is laks en schenkt eerst
vertrouwen aan het socialisme als het in
staat blijkt ook in het raam dezer maat
schappij groote hervormingen te bereiken.
Wij stelden daarom een program op, dat in
vier jaren te verwezenlijken is als wij de
macht krijgen en dat wij ook als voorwaar
de stellen voor de samenwerking met andere
partijen.
Onze eischen daarin zijn vérstrekkend ge
noeg om de massa bezieling en wil te geven
om er voor te strijden en niet zoo vérstrek
kend dat de massa ze als een utopie voelt.
Worden die eischen in daden omgezet dan
zullen zij het stoffelijk en geestelijk peil der
massa omhoog stooten en haar strijdkracht
verhoogen; maar het is tevens een minimum
van wat wij de eerste 4 jaar daarvoor nood
zakelijk achten.
dit debat te behoeven te wijden, welke me-
dedeeling met applaus ontvangen werd.
De heer Lust vroeg nog wat de Bond
v. Staatspensionneering van het voorstel-
Sannes dacht, welke vraag spreker endos
seerde aan de bond. Een referendum in
dien bond zou spr.’s voorstel echter stellig
een meerderheid geven.
Ten slotte werd met één stem tegen (de
zaal was dicht bezet) de volgende motie
der Soc. Arb. Internationale aangenomen:
„De openbare vergadering enz. verwacht,
dat de voorbereidende ontwapeningscom
missie van den Volkenbond haren arbeid
ten spoedigste tot een goed einde brengt,
opdat de aan alle volkeren der aarde zoo
plechtig beloofde ontwapening door een
algemeen verdrag eindelijk haar vervulling
vinde. Verklaart, dat het verlangen der
volkeren naar den vrede bij de regeerings-
vertegenwoordigers te Genève tot uitdruk
king moet komen, opdat de organisatie van
den vrede mogelijkheid worde”.
De motie wordt naar Genève opgezonden.
Het laatste commando.
Van Vrijdag a.s. af heeft de Bioscoop bij
de Waag bovengenoemde film. Kort geleden
hebben we op uitnoodiging der directie haar
te Leeuwarden in de Harmonie gezien. Als
we „Het laatste commando” zeggen, zeggen
we tevens „Jannings”, want al is de inhoud
van de film zelf stellig de moeite waard, het
is jannings geweldige spel welke haar op
een plan van voor een film zeldzame hoogte
brengt. De inhoud is sober en geeft de lot
gevallen van den Russischen opperbevel
hebber, die de legers voor November 1917
aanvoerde, dan, als de revolutie uitbreekt,
door de revolutionnairen uit zijn trein ge
sleept wordt en mishandeld, om naar Petro
grad vervoerd te worden, waar hij zal wor
den opgehangen. Hij wordt echter door een
revolutionnaire, die hem liefheeft, gered,
bereikt Hollywood en vindt als filmacteur-
te-hooi-en-te-gras een dramatisch einde.
Het grenst aan het wonderbaarlijke, het
spel van jannings in dit stuk. Eerst is-hij
de zelfbewuste opperbevelhebber, die mil-
lioenen levens in z’n hand heeft, den revo-
lutionnair in het gezicht slaat als deze hem
beschuldigt met die levens te spelen en zelf
schotvrij achter het front te blijven, maar
ook den Czaar op z’n plaats durft zetten als
voor deze om ijdel vertoon, parades moeten
worden gehouden. Hij heeft Rusland lief,
zou zelfs gaarne sterven als hij ’t land er
mee redden kon en z’n houding imponeert
de revolutionnaire, die uitgezonden is om
hem te dooden zoo, dat ze hem lief krijgt.
Dan komt de verandering, de revolutie
groeien tot de gemeenschapsmensch, dje- golft omhoog en we zien den machtige,
mishandeld, bespot en geschokt door de in
eenstorting, ineenschrompelen tot een mee
lijwekkende figuur, verwezen starend, ma
chinaal doend wat hem wordt bevolen, en
als hij straks de trein, waarin zijn geliefde
zich bevindt, ziet verongelukken, ’t zenuw
schokje van het hoofd krijgend, dat hem bij
zal blijven.
Dan is hij in Hollywood, speelbal van den
grooten regisseur, dien hij eenmaal als
revolutionnair in het gezicht sloeg, en diens
trawanten. Men dirkt hem op tot een too-
neelgeneraal, die een troepje Russen aan
den aanvang van een offensief comman
deert, gelaten kruipt hij in de loopgraaf.
Maar bij het felle licht der schijnwerpers, de
muziek van het oude Russische volkslied,
en het helsche kabaal van den schijnoorlog
staat daar plotseling de opperbevelhebber
weer voor ons, weg is de uitdrukking van
verstomping en vage angst, weg de zenuw
schok, tot een laatste krachtsinspanning
roept hij het reeds weerspannige leger op,
z’n laatste commando is „Voorwaarts”, dan
zinkt hij tengevolge van de inspanning van
z’n spel, dat voor hem geen spel was, ineen
en sterft.
Een overtuigende figuur schept Jannings
hier voor ons, vol tragiek. Een trouvaille
van de regie is ongetwijfeld de verfilming
te Hollywood van den ex-generaal, onder
gedoken in ’t leger der werkbegeerige film-
figuranten,. hij de machtige, die eens mil-
lioenen commandeerde.
met behoorlijk sterke sociale eischen. Wil
men zich daarop niet vastleggen, dan dan
ken wij voor de eer mee te regeeren, want
wij begeeren niet te regeeren om het regee
ren zelf, doch om een grootsch sociaal pro
gram te verwezenlijken. Wanneer wij er
echter bij de verkiezingen bij de burgerlijke
partijen de schrik in kunnen brengen, kan
ook daar een geweldige ommekeer plaats
hebben. Daartoe kunnen ook gebeurtenissen
in het buitenland meewerken. Spr. doelt hier
vooral op de algemeene verkiezingen in
Mei a.s. in Engeland, waarbij het reeds gaat
om de vraag of de arbeiderspartij niet al
leen als grootste partij uit de stembus zal
komen, maar ook de volstrekte meerderheid
zal verwerven, dan wel dat dit eerst over 4
jaar het geval zal zijn. De Engelsche arbei
derspartij heeft in haar eene regeeringsjaar
van 1924 zoo zegenrijk vooral op het gebied
der internationale verhoudingen gewerkt,
dat het ons doet snakken naar een terugkeer
van die regeering.
Want somber zijn die internationale ver
houdingen thans. Het vraagstuk der ontwa
pening is reeds op den achtergrond geraakt,
het gaat nog maar om de vraag: of wij een
verder gaande bewapening kunnen tegen
houden. Alom is er oorlogsdreiging; men
ziet die in de Engelsch-Amerikaansche en
de Amerikaansch-Engelsch-Japansche te
genstellingen, in het fascisme, in het ont
waken van het Oosten. Spr. gelooft niet dat
in de kapitalistische klasse thans een be
wuste wii is naar oorlog, zij heeft ook wat
geleerd en weet thans door internationale
trusts en kartels de gevaren der concurren
tie ter zijde te stellen en het publiek het vel
over de ooren te halen, men kan daar zijn
doel door economische aaneensluiting beter
bereiken dan door oorlóg.' Meer dreigt het
gevaar uit de hoek van het militairisme, dat
het internationaal wantrouwen aanwakkert.
Men spreekt reeds van een oorlog Amerika-
Japan-Engeland in 1933, waarbij de wereld
oorlog van 1914 een zachtaardig uitstapje
van militairen zal zijn en welke de vernieti
ging van welvaart, beschaving en socialisme
zal beteekenen. Generaal Snijders zegt zelf
dat de militairen en generale staven in 1914
eigenlijk de schuld waren dat de oorlog uit
brak en het is daarom zoo noodig dat het
volk wakker wordt voor het gevaar, dat van
het miljtairisme dreigt. De komende oorlog
zal vooral woeden tegen de burgerbevolking
en een groot deel daarvan vernietigen; de
oorlog der toekomst zal de gemechaniseerde
strijd zijn, zoodat de tegenpartij zal trachten
de toevoer naar de legers af te sluiten, door
de fabrieken in het vijandelijke land te ver-
nietigen en de burgerbevolking te teisteren, te voeren, om naast de politieke ook de eco-
zoodat ze niet meer kan werken ter voorzie
ning van de legers; oorlog tegen de burger
bevolking is volgens de militaire deskundi
gen de taktiek van de komende strijd. Ieder
middel zal door de mogendheden worden
aangegrepen als het gaat om haar levens
belangen. Maar dan dienen de volken ook
hun levensbelangen te verdedigen en de
oorlog onmogelijk te maken door staking,
massale dienstweigering en daardoor de
wereld de grootste dienst te bewijzen die
ooit de menschheid is bewezen. Dat zal
moeilijk zijn; er zijn landen waar de arbei
ders een eigen weer tegen het fascisme wil
len handhaven, ook het roode leger in Rus
land is een gevaar; het Russisch voorstel tot
ontwapening kon niet ernstig genomen wor
den, omdat de democratische controle op
het militaire apparaat in Rusland zelf ont
breekt, terwijl de leiders der roode legers
zelf zeggen dat het Russische leger de revo
lutie op de punt van de bajonet over geheel
Europa kan brengen. Als Rusland sterk wil
staan, moet het toenadering zoeken tot de
soc. beweging van West-Europa en zal, ont
wapend, een lichtend voorbeeld kunnen
worden, doch de communisten leven bij de
terreur.
Voor de kleine landen staat de zaak ge
makkelijker, voor ons is nationale ontwape
ning eisch ter wille van eigen belang zoowel
als ter wille van het voorbeeld. Ten opzichte
der militaire kwestie is de eisch in ons pro
gram dus: de nationale ontwapening; ons
ontwapeningsontwerp is verworpen, maar
wij vragen, nu bij de stembus, de uitspraak
van het volk. Daarnaast vragen wij, zoo
lang het niet zoover is, dat de regeering niet
zal kunnen mobiliseeren zonder toestem
ming van het parlement, het volk niet meer
voor een voldongen feit zal kunnen stellen
en wij in het parlement onze stem kunnen
doen hooren in de beslissende uren.
Na de pauze stond spr. stil bij een andere
belangrijke eisch van het soc. program, nl.
de staatspensionneering, welk vraagstuk
reeds komt in het stadium der uitwerking.
De verzekeringswetten leden fiasco, niet
alle ouden hebben nu pensioen, en de uit-
keeringi is te laag. Staatspensionneering
REKENING WONINGBEDRIJF 1928.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van SNEEK maken bekend, dat ter secretarie
dier gemeente gedurende 14 dagen van
heden af voor een ieder ter lezing wordt
nedergelegd en in afschrift tegen betaling
der kosten algemeen verkrijgbaar gesteld de
aan den Raad aangeboden rekening van het
Woningbedrijf over 1928.
SNEEK, 10 April 1929.
DIENSTPLICHT.
Oproeping ter inlijving.
De BURGEMEESTER van SNEEK
roept den loteling der lichting 1929,
M1CHIEL DE VRIES
op, om op Dinsdag 16 April 1929,
voormiddags 11 uur aanwezig te zijn in de
voormalige infanteriekazerne te Leeuwar
den, ten einde te worden ingelijfd.
Sneek, 9 April 1929.
Wij hebben thans een extra-parlementair
kabinet, niet gebonden aan een meerderheid
in parlement of volk, aangewezen dus door
de Kroon. Uit den aard der zaak conserva
tief en min of meer dictatoriaal. Herhaalde
lijk immers legde deze regeering moties van
het parlement naast zich neer of weigerde
amendementen enz.
Een van de groote gevolgen dezer verkie
zing moet zijn herstel eener parlementaire
regeering en wel eener democratische. Deze
huidige regeering heeft immers de steun van
alle conservatieven genoten; wel regeerde
ze niet meer met het brute geweld van
Colijn, maar haar daden waren nauwelijks
beter. Haar reactionnaire gezindheid bleek
uit de voortzetting der Colijnsche belasting
politiek, de lasten voor de bezitters heeft
ze verminderd bv. door verlaging der suc
cessiebelasting, verlaging der opcenten voor
het leeningfonds enz. De verlaging der per-
soneele belasting ten bate der mindergegoe
den werd opgeheven door opheffing der
huurwetten. De mindergegoeden werden
zelfs nog zwaarder belast; de 20 verla
ging der inkomstenbelasting heeft in de
praktijk dit beteekend dat de niet-aangesla-
genen niet geholpen werden, en de weinig
betalenden hebben weinig voordeel genoten,
de laagst aangeslagenen kregen twee dub
beltjes per jaar verlaging, maar de groote
inkomens van f 100.000, f 150.000 enz. kre
gen f 5000 verlaging. Dat is de klassepoli-
NIEUWE SNEEKER COURANT
annex SNEEKER COURANT
