der femeente Sneek
il
Zaterdag 1 November 1030
armex SNEEKER COURANT (74e
Officieel ornan
Dit No. bestaat uit 4 bladen.
I,
I
KlEZEBRINK Co. - Tel. 150
Nieuwstijdingen,
'J
Eerste Blad
No. 10
47e Jaargang
Uitgave: K1EZEBRINK Co.
Officiéél Gedeelte.
It
i.lEUWE SNEEKER COURANT is een abonnementsorgaan, verschijnt Dinsdags
en Vrijdags. Abonnementsprijs in de stad f 2.50, naar buiten fr per rost t 3 60,
Deersum,
Alle Advertentiën worden in
Regelprljs 9 cent, abonnementen belangrijke korting
!t.
Een jongeman te Drachten
v e'r m o o r d.
Troiiwkaarten
en Circulaires j
burgemeester en wethouders van
SNEEK, maken bekend, dat bij hen is inge-
i komen een verzoek van J. S. BLOM, aldaar,
I om verlof voor de verkoop van alcoholhou
dende drank, andere dan sterke drank, voor
gebruik ter plaatse van verkoop in de be-
neden-lokallteit van het perceel aan het Mar-
tiniplein no. 2.
Tegen het verleenen van het verlof kun-
i nen binnen twee weken schriftelijk bezwaren
worden ingebracht.
SNEEK, 1 November 1930.
Woensdagmiddag heeft te Drachten tijdens
de kermis een vechtpartij met doodelijken
afloop plaats gehad.
In het café van H. Jonker aan de Noord
kade ontstond te omstreeks 2 uur een vecht-
partij, waarbij van het mes gebruik werd
gemaakt. Pen der vechtenden, J. van der
Meulen, afkomstig van de Wilgen bij
Drachten, werd, in den onderbuik gestoken
en overleed kort daarna.
De gemeente politie trok onmiddellijk o
onderzoek naar den dader uit. Op aan
wijzing van een broeder van den verslagene
werden in den namiddag aangehouden Dirk
Tabak, die een vriend vm IJje Wijkstra Is
en Ale Wagenaar te Harkema-Ópeinde
Beiden werden in verzekerde bewaring ge
steld. Onderlusschen is het politie-onderzoek
in vollen gang.
De verslagene van der Meulen is 27 jaar
en ongehuwd.
Het „Leeuwarder Nieuwsblad” meldl:
In Drachten, vernamen we omtrent deze
laffe steekpartij de volgende bijzonderheden.
MUI
Vrijdags te Hommerts, Jutrijp, Tirns, Goênga, Gauw, Sijbrandaburen, Offingawler,
Abbega, Oosthem, Deersum, Scharnegoutum, Roodhuis, Gaastmeer, Balk, Stavoren,
Langweer, Bozum
beide bladen opgenomen.
kans had gezien naer buiten te komen,
van der Meulen deed nog een drietal passen
en zakte toen ineen. Niemand vermoedde
op dat moment dat hij gestoken was, om
dat hij geen kt eet had gegeven en er geen
bloed zichtbaar was. Men dacht aanvanke
lijk, dat hij een toevai of iets dergehjks
had gekregen, doordat hij zich misschien
erg had opgewonden, bovendien hadden
allen verscheidene biertjes op, hoewel
feitelijk niemand bepaald dronken was. ten
kennis van Jan nam hem op en droeg hem
naar de keuken van den caféhouder, waar
wel eens vaker bezoekers terechtkomen, die
zich niet „erg lekker” voelen.
Van der Meulen gaf op verschillende
vragen, die hem gesteld werden, geen
antwoord alleen noemde hij nog de naam
van z’n broer Roelf. Hij beduidde tenslotte,
dat hij naar de W. C. wMde. Hier bleek
den mannen, dat zijn kleeren met bloed
bevlekt waren. Toen men dit ontdekte,
drong eerst tot de aanwezigen de vreeselijke
gedachte door, dat Jan gestoken was. Men
legde hem daarop buiten in de bleek neer
en ging direct geneeskundige hulp halen.
Dit gelukte echter in Drachten niet direct,
waarom men zich tot Dr. Sijbenga van
Opende richtte. Deze kwam en constateerde
even later den dood door inwendige ver
bloeding. Vermoedelijk Is de slagad r
geraakt.
De
Advertentieblad en wordt gratis bezorgd bij allen die te Sneek geen abonné zijn op de Nieuwe Sneeker Courant en bovendien huis-aan-huis verspreid
Dinsdags te Woudsend, Heeg, Nijezijl, Eolsgare, Nijland, Oppenhuizen, Uitwelllngerga, Oudega (W.J,
IJsbi-chtum, Wolsum, Harich. Hemelutn, Bakhuizen, Nijernirdum, Sondel, Sloten, Tjerkgaast, Spannenburg,
roppingawier, Warns, Rauwerd
Contrdle op de oplaag toegestaan
passende jongeman bekend stond en kost
winner was van z’n oude moeder, was ’s
middags met z’n 25 jarigen broer Roelf,
die met een jongere zuster eveneens bij
moeder inwoonf, naar de kermis m Drachten
gegaan om daar eens wat rond te kijken.
Zoo belandden beide jongemannen in het
café van Jonker, waar ze nooit van te
voren geweest waren. Deze gelegenheid
schijnt niet een der beste van Drachten te
zijn, maar dat wisten de Van der Meulen’s
niet. Er werden een paar glaasjes bier ge
bruikt, zooals dat gewoonlijk bij een kermis
gaat en er werd daarbij druk gepraat. Het
gesprek kwam tenslotte op een vroegere
verkeeritig van Roelf van der Meulen met
een zuster van IJze Brouwer, een jongeman,
die mede aan het tafeltje zat. Roelf had het
meisje eens per fiets naar huls gebracht
Toen hij even later weer op den weg kwam, in haar eenzame, armelijke woning onder
was z’n rijwiel, dat hij daar bid neergezet, -v
verdwenen. Later is het uit de daarlangs
loopende vaart opgevischt, waarbij tevens
bleek, dat de banden met een mes waren
bewerkt. Roelf had van verschillencje men
schen gehoord, dat IJze er wel meer van
wist en verdacht hem daarom van deze
zaak. IJze zeiderin het café, toen men hier
over begon, van niets te weten, althans dit
verklaarde ons Ale Wagenaar, die ook ver
keering met de zuster van Brouwer heeft
gehad en die aan een tafeltje vlak bij dat
van de Van der Meulen’s zat. Roelf had
daarop gezegd: „Ik beweer ook niet, dat
jij het gedaan hebt, maar ik hea het wel
eens gedacht”. Dat was genoeg om ruzie
uit te lokken. Men stond op en het kwam
tot een woordentwist. Ook meerdere be
zoekers van het café, dat erg smal er. diep
it, een „pijpela”, en dat stampvol was,
stonden op, zoodat al gauw een heel clubje
tegenover elkaar stond.
Dirk Tabak, die er eveneens vlak bij zat
en nog pas wat had voorgezongen, hetgeen
hij wel vaker deed, stond nu ook op r*
mengde zich direct in den strijd. Hij koos
blijkbaar partij voor Brouwer, die hij even
wel slechts oppervlakkig kende, althans hij
haaide ’n geopend mes te voorschijn en
keerde zich daarmede tegen Roelf v. d
Meulen. Dit laatste volgens een verklaring
van een der aanwezigen. Deze zelfde ge
tuige heeft toen uit angst, dat er ongelukken
zouden gebeuren, tot Tabak geroepen
„Stoot niet verkeerd”.
Het gevolg van deze woorden was, dat
Tabak zich tot Jan vin der Meulen richtte
en dezelfde dreigende houding aannam, i aar
men Tabak vreesde, hadden de meesten van
het groepje zich reeds in de richting van
de buitendeur bef even, waardoor feitelijk
niemand gezien heeft, hoe en door wie
Van der Meulen gestoken is. De aanwij
zingen gingen begrijpelijkerwijze echter
direct in de richting van Tabak, die, zoo-
dra de doodelijke steek was toegebracht,
jan
□e politie arresteerde spoedig Tabak,
die bij zekere Jan Hut, uit de Wijkstra-zaak
wel bekend, na de moord op bezoek was
geweest. Tabak ontkent, evenals Ale Hage
naar, die ook gearresteerd is. Het mes is
niet gevonden.
Het gezin-Van der Meulen bestaat, zooals
we reeds schreven, aldus het L N., thans
nog uit een oude moeder, een zoon en een
dochter. Jan was de kostwinner en volgens
z’n moeder, die we ’s avonds om elf uur
Boornbcrgum nog op vonden, een dood
goeie jongen. „Roelf is heel anders”, ver
telde ze, bij het licht van de eenvoudige
petroleumlamp die het vertrekje vaag
verlichtte. „Roelf is veel opvliegender van
aard”. Vier jaar geleden had de oude vrouw
haar man verloren. Ze wist niet eens hoe
lang dat al geleden was.... de arme ziel.
Gelukkig heeft ze nog een dochter, terwijl
ook haar zoon Roelf, die nu als kostwinner
voor z’n oude moeder en zuster moet
•1
A
MEEKER
5
Tirns,
Spr.: Er schuilt inderdaad een groot gevaar
een
te strijden.
-
daardoor
dus
I.
na-
Terzool,
Wyckel,
een
ver-
Kleinzand 7 naast de heer J. v. d. Feer.
S-
3h
p.
p.
p-
DRANKWET.
„van ooi deel, dat slechts van het doorwerken
der Christelijke beginselen heil te wachten is
voor menschen, volkeren en volkerengemeen
schap,
dat deze doorwerking niet alleen tegengehou-
dvil WM1UL «„'Jl UV11 1I1V1WU UV1 Z.VIIUL, 111 CA CA 1
nnlz rlnnr iiieJ-Qnrlhriitrlnn vnn -z r» nrl i cr o 1
al de fierheid van het oude Christendom. Spr. Jan van der Meulen, die als een zeer op
roept daarom allen op mee te strijden in de
rijen van Kerk en Vrede; in ons hoofdbestuur
zijn 5 Kerken vertegenwoordigd, maar nimmer
beter als daar heeft spr. gevoeld hoe allen
daar strijden voor maar één ding: het Konink
rijk Gods. Niets hoont dat meer dan de oorlog;
het gaat dus om de vrede, maar vooral om het
evangelie dat los moet geslagen van den oor
log, het gaat om de eer van Jezus Christus.
Na orgelspel werd gelegenheid gegeven tot
het stellen van schriftelijke vragen.
De eerste vraag was: Vindt U het noodzake
lijk als men lid van S. D. A. P. en een kerk is,
ook nog lid te worden van Kerk en Vrede?
Spr. antwoordt dat de arbeidersbeweging
vooral gegrond is op economische en zedelijke
motieven, doch Kerk en Vrede is een protest
vanuit het Christelijk beginsel tegen de oorlog,
het is dus van belang ook lid van die beweging
te worden om de stem van de kerk in dezen
luid te doen klinken.
Een andere vraag: Prof. Greijdanus meende
dat prof. Heering het anarchistisch gevaar on
derschat, waartegen een leger noodig is.
Spr. antwoordt: Wij veroordeelen principieel
het geweld, de anarchisten krijgen ons nooit
mee; en juist de nieuwe oorlog zal de bolsjeyvi-
seering van de Staten veroorzaken. Een leger
lijkt voor dat gevaar niet noodig, de 100.000
man Schupo in Duitschland waren voldoende
om de hevige communistische beweging te on
derdrukken.
Een andere vraag was: Drijft de oorlogs
industrie opzettelijk naar oorlog uit winstbejag?
V
En wat zijn nu de beginselen van ’t militairis-
me? Het eerste is wel dat ’t vaderland geldt voor
het hoogste goed en de staat geldt voor een
zelfgenoegzaam wezen. Maar hoe de Christen
ook zijn vaderland lief heeft, daarboven gaat
hem het Christendom. In de moderne oorlog
komt het er op aan in het vijandelijke volk zoo
spoedig mogelijk de wil tot verzet te breken en
dit geschiedt zonder scheidsrechter, dus zonder
eenige fairness. Men moet elkaar trachten voor
te zijn, vandaar het gebruik van voor de tegen
stander nog onbekende wapenen als gifgassen
enz. Men vecht met alle middelen zonder een
andere maatstaf^ dan dat ze effect moeten sor-
teeren. Toen de kruisboog vervangen werd door
de kanonnen, riep Shakespeare in zijn Henri IV
reeds uit: „Those vile guns”, de oorlog vond
hij gemeen worden; gemeener werd die oorlog
met de uitvinding der brisant-granaten en in
1870 met het machinegeweer, later kwam de
vliegmachine, de onderzeeër, het gifgas, door de
Duitschers in het Westen het eerst toegepast,
dat bij de eerste keer reeds 6000 slachtoffers
maakte. Men heeft schande van al deze wape
nen gesproken, doch men ging er mee door,
want ze sorteerden effect. j
Hebben wij het recht zoo’n misbaar over een
mijnramp te maken, waarbij eenige honderden j
in mijngas verstikken, als alle landen zich klaar
maken duizenden op dezelfde wijze in een oorlog
naar de andere wereld te helpen? j
De regeeringen trachten door tractaten het
gebruik van gifgassen te voorkomen, maar men
weet dat slechts die partij zal overwinnen die
plotseling met succes de aanval op de vijande
lijke industriecentra opent. Dat maakt vliegtui
gen en gifgassen noodig. En of in de toekomst
bacillen zullen worden gebruikt, zal alleen af
hangen van de vraag of men dit wapen hantee-
ren kan zonder gevaar voor het eigen volk!
Wat is nu de verhouding tusschen Christelijk
beginsel en de oorlog?
Gods Heilig recht wordt dan niet erkend, niet
God maar de Staat is in den oorlog het hoogste.
Men beroept zich daarbij wel op enkele teksten
waaruit zou blijken dat de overheid steeds is
Gods dieifaresse en dat zij het zwaard niet ver
geefs draagt, maar Paulus had wat de laatste
tekst betreft daarbij alleen het oog op de politie
waarachter de justitie staat, die bij den oorlog
ontbreekt. In de oorlog staan twee overheden,
beide dus Gods dienaresse, tegenover elkaar. In
dit verband brengt spr. hulde aan Fedde Schu-
rer, die niet anders wil zijn dan goed gerefor
meerd en juist daarom meent in het bewape
ningsvraagstuk terwille van God de overheid
te mogen weerstaan. De Nederlandsche geloofs
belijdenis zegt dat men de overheid moet ge
hoorzamen behalve als deze in strijd met
Gods wil is. Door een volkomen verkeerde op
vatting betreffende de tekst: „Geef den Keizer
wat des Keizers is”, waarmee het doordringen
van de Baalsdienst in ons vaderland verontschul
digd wordt, bestaat het gevaar dat de strijd:
Christus of Caesar wordt beslist ten gunste van
Caesar, waartegen wij ons met alle kracht die
in ons is dienen te verzetten.
Van rechtvaardigheid in den oorlog is geen
sprake. De Katholieke en Calvinistische moraal
leeren beide dat oorlog alleen mag gevoerd op
de „rechte wijze”, met geen onnoodig bloedver
gieten, de noncombattanten moeten gespaard.
En juist de moderne oorlog schendt al die be
palingen. Mag het trouwens een gerechte straf
heeten als een bepaald rijk iets misdreef, waar
aan misschien het volk zelf part noch deel heeft,
dat dit geheele volk gestraft wordt met ’n mil-
lioen dooden, een millioen verminkten en ge-
het eerste getuigt vooral het Oude, wonden?
Dat de broederschap in God in de oorlog
den wordt door den invloed der zonde, maarin slaap en het heeft tot plicht de gewonden
zoo spoedig mogelijk weder op te lappen on:
opnieuw te strijden. Zeker moeten we niet ge
dogen dat rfT vredestijd zusters gemobiliseerd
eerbiedigen. Liefde hebben wij den naaste te be
toenen, waaronder ook te verstaan is de vreem
deling. Zelfverloochening is voorts noodig om
Christus te kunnen volgen.
Inderdaad steken deze beginselen ver boven
°ns zwakke menschen uit, maar dat verhindert
"iet dat wij er ons op hebben te richten; er is
maar één waarheid, die voor individu en collec
tiviteit geldt, het is de Goddelijke waarheid,
De SNEEKER COURANÏ >- een
Het Christelijk beginsel en het militainsme.
Kerk en Vrede hield Dinsdagavond een open
bare vergadering in de Groote Kerk.
Dr. de Vos opende de vergadering en deelde
mede dat er gelegenheid zou bestaan schriftelijk
vragen in te dienen, welke de spr. na de pauze
zou behandelen, en heette den spreker welkom,
die het onderwerp: „Het Christendom en het
militarisme” zou bespreken. Dr. de Vos opende
daarna met gebed de bijeenkomst, waarna prof.
Heering het woord kreeg.
Het Vlootuitbreidingsontwerp heeft, aldus
deze spr., een storm van verontwaardiging onder
ons volk gewekt en geleid tot petitionnementen
van S. D. A. P. en Kerk en Vrede, de nog jonge
vereen., die in korten tijd op haar lijsten ech
ter reeds 80000 handteekeningen kreeg, waar
bij Friesland bovenaan stond. Een zeker deel der
Nederlandsche en kerkelijke pers- bv. Vrijheid,
Maasbode, Standaard maakten ons tijdens deze
actie uit voor communisten, anarchisten, revolu-
tionnairen enz. De Standaard c. s. maakten het
't bontst, waarom wordt men daar zoo zenuw
achtig? Eenvoudig omdat er gevaar dreigt voor
de traditioneele opvattingen inzake de vraag
stukken van oorlog en vrede in die kringen. De
weldenkenden onder hen noemen ons welmee-
nende idealisten of utopisten. Die utopie moet
echter aan de andere kant gezocht, aan de zijde
der tegenstanders van ontwapening. Zou een
klein land zich nog kunnen veidedigen in den
modernen oorlog? Frankrijk heeft 2000 tanks
tegen wij 1, de minst sterke der drie groote zee
mogendheden een vloot 22 maal zoo sterk als de
onze. Hoe kunnen wij ons dan verdedigen? Ver-
I dedigen ook tegen de te verwachten luchtaan
vallen; eenige generaals b. d. vertelden spr. dat
1 als Nederland met Frankrijk in oorlog zou ko
men, reeds in de eerste nacht een Fransch lucht
eskader zou doorbreken en Amsterdam, Den
Haag en Rotterdam plat leggen.
Reine utopie is het ook dat een hoog en heilig
goed als het recht zou gediend kunnen worden
met de gemeene wapenen van den modernen
oorlog. Er is een onverbrekelijk verband tus
schen doel en middelen.
Zeker het leven op aarde is voor mensch en
volk met gevaren verbonden. Maar welk risico
is het grootst: van bewapening of ontwapening?
Bewapening brengt hare risico’s mede, zooals
we boven zagen, ontwapening ook; niemand
kan uitmaken welk risico het grootst is, maar
«enerzijds is het het risico der militaire eer, an
derzijds gaat het om het Christelijk beginsel.
Dat is het groote verschil.
Hoe verhouden zich nu het Chr. en het mili
taire beginsel?
De chr. voorstelling van God is deze dat Hij
is een God van Heilig recht en van Heilige
liefde, van
van het tweede het Nieuwe Testament. De zede
lijke beginselen hieruit voortvloeiende zijn: dat j tuurlijk om hals gebracht wordt, behoeft niet
"'ij Gods Heilig recht zullen erkennen, dat er nader toegelicht. De eerbied voor de mensche-
dus geen gezag voor ons gaat boven het Zijnelijke persoonlijkheid komt evenmin tot z’n recht
tn voorts dat wij zuiver recht moeten uitoefenen in de oorlog, de soldaat is dan slechts
°P aarde, de schuld zorgvuldig afwegende.nummer. De vijand is slechts materiaal, dat
Voorts dat wij erkennen de broederschap der nietigd moet worden.
geloovigen in God en Christus, de heilige soli- En hoe staat het met de liefde en barmhar-
dariteit van het menschelijk geslacht dus. Nooittigheid in den oorlog? Dan heeft men de haat
mogen wij de mensch dus gebruiken voor zake-' jegens den vijand noodig om het volk het noo-
lijk gedoe, wij hebben zijn persoonlijkheid te dige élan voor den strijd te geven.
-x- i- En dan de zelfverloochening welke ons Chris
telijk beginsel eischt. Het is een groote misvat
ting Christus, die zich opofferde zonder een an
der offer te vragen, te vergelijken met de sol
daat die de dood tegemoet gaat maar eerst
tracht zijn tegenstander af te maken.
Neen Christelijk en militair beginsel verhou
den zich als vuur en water.
Daarom zijn 6 jaar geleden hier in Nederland
Wij laten de gewetens vrij en sporen
niet aan tot dienstweigering, wij willen natio
nale «n internationale ontwapening en geven
critische steun aan den Volkenbond. Nu na 6
jaar telt de vereeniging reeds 270 voorgangers
van verschillende richting, waaronder 30 van
orthodoxe richting.
De contributie bedraagt f 1.50, het maandblad
heeft een oplaag van 7500 ex.
De kerk kan de Volkenbond en de Wereld
bond van Kerken steunen, maar heeft ook te
doen wat die beiden niet doen, nl. zwart te poe-
men wat zwart is en dus tot den staat te zeg
gen: „reiken bij een nieuwen oorlog niet meer
op ons”. De 12 millioen dooden van den we
reldoorlog waren mede het gevolg van het feit
dat de Staten konden rekenen op de steun en
inspiratie der Chr. Kerken. Wij stellen ons door
dit te zeggen niet boven de kerken, neen wij
voelen dit mede als onze schuld, maar onze
eerste daad van boete is dan ook tot de Staat
te zeggen: „reken nu in het vervolg in een der
gelijk geval niet meer op ons”. Al zijn wij nog
een minderheid, in tal van landen begint dezelf
de beweging. Het is moeilijk de kerken in be
weging te brengen, die vaak nog het eeuwige
verwarren met de traditie, maar als zij haar
zelfstandige positie niet herneemt verliest zij
we in direct verband met de legerleiding.
Een andere vraag was: Zendt God de oorlog
niet als een geesel voor de menschen?
Het wil er bij spr. niet in dat dit zou gebeu
ren, dat is een heidensche voorstelling, maai
de oorlog is een oordeel over de wereld die
Christus wil niet volgt en zelf daardoor een
oordeel over zich haalt.
De laatste vraag was: Ligt het Koninkrijk
Gods in het verlengde der geschiedenis?
Neen, zegt spr., het Koninkrijk Gods is eer
werk van God dat inhoudt een breuk met deze
wereld, het is de menschheid gesteld als heilig
doel en het is het heilige richtsnoer aan de
samenleving geschonken om haar richting
te geven. Maar er is geen bedrijf dat verder e>
afvoert dan het oorlogsbedrijf.
De wind van God staat in de zeilen onzer
beweging met Chr. aan het roer; de nood is
ons opgelegd om te getuigen, de weg is ons
gewezen en wij hebben hem te gaan onder goed
of kwaad gerucht, door misschien veel duister
nis. Moge God als wij moeilijkheden door ónze
actie ondervinden, ons de kracht geven die als
Zijn Genade te ervaren.
Na het zingen van geza'ng 237 en dankgebed
ging hét zeer talrijke publiek heen.
Twintig nieuwe leden meldden zich aan.
welke ons tot richtsnoer moet zijn. Een vergelijk een dertigtal voorgangers bijeengekomen om
tusschen Christendom en de harde realiteit in de Ver. Kerk en Vrede te stichten, welke door I in deze industrie die in iéder geval uit handen
deze wereld is vaak noodig, maar wij hebben de doorwerking der Christelijke beginselen
toe te zien hoe hoog dat vergelijk staat, als in eind wil maken aan alle oorlog.
dat vergelijk alles opgeofferd wordt aan het Hei- De volgende beginselverklaring werd opge-
deiische is het den Christen geboden te protes- steld:
teeren en voor zijn beginselen op te komen en
der particulieren moet in die van den Staat, of
schoon men dan nog niet veilig is.
Iemand vroeg:
Hoe staat Kerk en Vrede tegenover het Roode
Kruis?
Het antwoord van spr. was: critisch. Als de
oorlog uitbreekt dan moeten echter de gewon-
i den geholpen worden, dus dan is het Roode
I Kruis noodig, maar het sust ook de gewetens
I iIA j„..
ook door het instandhouden van zondige ge
bruiken, waarvan de verderfelijkste de oorlog
4s;
dat niet alleen de oorlog met alle recht spot, worden voor.hèt Roode Kruis, want dan staan
maar ook het karakter der moderne oorlogvoe
ring het godsdienstig-zedelijk bewustzijn krenkt
op een niet meer te verdragen wijze;
dat het élk offer waard is om tegenover deze
misdaad ernst te maken met de zedelijke waar
heid, dat het beter is onrecht te lijden, dan on
recht te doen;
bindt den strijd aan tegen oorlog en oorlogs
toerusting en roept alle christenen binnen en
buiten de kerken op om in dezen strijd mee te
strijden, opdat de namen van Jezus Christus en
Zijn Hemelschen Vader niet meer op die gru
welijke wijze door de volkeren geschonden
worden ,als in de jaren, die achter ons liggen,
het geval geweest is”.
In verband met dit beginsel stelt de vereeni
ging zich ten doel de Christenheid, in het bij
zonder de kerken, te doordringen van het besef,
dat Evangelie en oorlog, ook de verdedigings-
corlog, een onverzoenlijke tegenstelling vormen
en stelt als eischen:
a. het persoonlijk streven van elk harer
leden naar een levenshouding in overeenstem
ming met haar beginsel;
b. nationale ontwapening, afschaffing van
militairen dienstdwang en elke militaire orga
nisatie;
c. internationale ontwapening, steun aan den
Volkenbond uit den geest onzer vereeniging.