Officieel orgaan
der gemeente Sneek
Het bittere erfdeel
N.V NEDERLANDSCHE
HYPOTHEEKBANK
I
350 jarig bestaan 1 sikkel des doods
Old Burger Weeshuis te Sneek
L
FEUILLETON.
I
I
- I
4 PANDBRIEVEN A 99 °|0
annex SNEEKER COURANT
Olt No. bestaat uit 4 bladen.
li
I
Zaterdag 9 Meï 1931 47e Jaargang
64 Eerste blad
No.
Uitgave KIEZEBRINK Co.
GELDEN BESCHIKBAAR
voor le hypotheek op billijke voorwaarden
de stad t 2.50, naar buiten fr. per post f 3.60.
De SNEEKER COURANT is een
Dinsdags te Woudsend, Heeg, Nijezijl, Folsgare, Nijland, Oppenhuizen, Uitwellingerga, Oudega (W.),
Regelprijs 9 cent, abonnementen belangrijke kortngi
s.
te
R
is
Uit het Engelsch vertaald door
„Daar, dat stel jij voor. De ruitenvrouw
A. E. C. VUERHARD—BERKHOUT.
1
Wordt vervolgd.
DE BRfEF VAN EEN DOODE.
III.
kerel”.
Hypotheken
Pandbrieven
Terzool
Wyckel,
de
>or-
een
:oe-
zal
len
ap-
r«i-
wij
ne-
oze
:en
Ie
„O neen, dat zal je niet”, zei hij. „Je zult
op zekeren dag met mij trouwen als mijn
DirectieMr?, M. J. Bos, Mr. J. Wilkens
en J. Roosenburg.
er geluk voor je op komst is, er iets tus-
schen jou en het geluk in zal staan. Althans
.er
:en
Zie
ar
ia.
ïr-
>e-
ich-
de
tele
de
rep
izer
is,
te
be-
ieg
rn-
ren
:re-
tan
door
MARGARET PEDLER.
OPGERICHT TE VEENDAM 'N 1890
c I
I
geven dat de burgerij instemt met deze jubi-
leum-viering. Dat is geen wonder, want zij weet
dat het O.B.W. aan de spits staat als er groote
dingen hier moeten gebeuren. Een deel dier
bloemen heeft spr. overhandigd uit naam van
de ver. Pro Senectute, N, Frittemahof, uit dank
baarheid voor Uw steun, welke die ver. in staat
stelde de belangrijke stichting hier te vestigen
in/ het belang van vele ouden van dagen.
Het O.B.Wi. vat zijn taak ernstig op, de uit
stekende verzorging der weezen in het O.B.W
is van algemeene bekendheid, soms werden
zelfs zwakke en zieke kinderen opgenomen en
groeiden, dank zij een voortdurende zorg voor
hun gezondheid, tot krachtige menschen. Maar
het O.B.W. voert in zijn vaandel het devies:
IJsbr .chtum, Wolsum, Harich, Hemelum, Bakhuizen, Nijemirdum, Sondel, Sloten, Tjerkgaast, Spannenburg,
roppingawier, Warns, Rauwerd -
Contróle op de oplaag toegestaan.
boerenplaatsen waren vroeger de voornaamste
zaken waaraan regenten zich wijdden, nu zijn
daar ook andere bij gekomen. Bij dit jubileum
wenschen oud-regenten zich te uiten, omdat zij
de band met de stichting nog altijd voelen. Gij,
'J1N
de
gelijke belangen gericht zijn; daar is bv. de
alle zaken, die preventief kunnen werken en mee „Voorkomen is beter dan genezen’Het geneest
teilDaa7 da^lVü'i^or^D je’leven zal komen, mijn jeugdige vriendin.”
is te blond en de schoppenvrouw te donker. rin’^ ^d^en niet ten ïwade” zalrtjï’’
zei ze.
„Natuurlijk ten goede. Je gaat'een lange
reis maken
„Dat zeggen waarzeggers altijd,” viel ze
hem snibbig in de rede.
Maar Paul liet zich niet van de wijs bren
gen.
„Ik kan niet helpen dat waarzeggers dat
altijd vertellen. Ik herhaal: je gaat op reis
over het water. En ik zie je binnenkort een
heele boel menschen ontmoeten
„Op jouw atelierfuif zeker,” viel Herrick
hem in de rede.
„Val me niet in de rede. Dit zullen men
schen zijn die, je nog niet kende. En o
ja, daar hebben we harten heer. Hij ver-
Woensdag te twee uur werd door regenten
een receptie gehouden in het Gebouw voor Chr.
Belangen, waar het college te midden van een
schat van bloemen en voor een fraai versierd
podium troonde om de gelukwenschen in ont
vangst te nemen. Nadat het Dagelijksch bestuur
onzer gemeente was binnengetreden en de
burgemeester regenten had gecomplimen
teerd, traden uit de vele aanwezigen de sprekers
naar voren.
Hij nam de kaarten op en gaf ze haar.
„Schud ze nog eens, wil je, en dan twee
maal coupeeren?”
Herrick gehoorzaamde en weer legde h
de kaarten uit en bestudeerde ze met ge
fronst voorhoofd.
„Daar heb je hem alweer, dien lammen
boer, tusschen jou' en harten negen dat
is de gelukskaart, de beste uit het heèle
spel”. Hij nam ze weer op. „Schud ze nog
eens voor de derde maal en nu maar één
maal coupeeren”.
Voor den derden keer legde Paul ze uit
„Wel verdraaid, nu ligt de schoppen ne
gen de ongelukskaart net tusschen
jou en harten negen. En diè verwenschte
boer ligt boven den heer en probeert hem
de baas te worden”.
„Dus mijn kaarten liggen niet gelukkig?
zei Herrick een beetje dof. Het leek idioot
want natuurlijk geloofde ze niet in ernst in
waarzeggerij, maar toch bleef het feit, da
ze zich bepaald gedreprimeerd voelde, om
dat haar kaarten niet veel goeds voorspel
den.
Paul scheen er ook wat ontstemd over te
zijn. Zijn gewoonlijk zoo lachende oogen
hadden nu een uitdrukking van ergernis.
„Het spijt me verschrikkelijk”, zei hij,
moedigend te praten. „Dat beteekent ntei
dat het altijd zoo zal zijn”.
Herrick schudde haar hoofd. Haar klein,
Hij had ze in vier gelijke stapeltjes ver
deeld en ze open voor zich op tafel gelegd,
de hartenvrouw in het midden en zat er nu
met een ongewoon gespannen en geconcen
treerde uitdrukking in zijn oogen naar
kijken.
„Ja,” zei hij eindelijk peinzend, „het
heel duidelijk, het ligt in elke rij.”
„Wat?”
„Wel, dat er een groote verandering
door zijn weezenverzorging de wonden, als de gaven wij bloemen. Wij wenschen U van harte
geluk; moge Uw stichting nog vele jaren nuttig
werk doen voor weezen en allen die zij thans
steunt.
Ds. Schuurmans komt persoonlijk geluk
wenschen, omdat er in zijn hart groote eerbied
is voor wat het O.B.W. in de loop van 3JZ>' eeuw
voor de weezen heeft gedaan en de laatste tien
tallen jaren ook op ander gebied. Herinnerend
aan ’t woord uit de Jacobusbrief, waar als tot de
zuivere onbevlekte godsdienst te behooren wordt
genoemd weduwen en weezen lief te hebben,
zegt spr. dat in dit woord feitelijk gewezen
wordt op de noodzakelijkheid dat er zij har
monische eenheid tusschen geloof en leven, een
evenwicht dus en spr. ziet het geloof in de
meest verheven gestalte hier in deze Stichting
door alles wat zij deed voor het arme, het
zwakke, het kranke; als zoodanig is zij niet al
leen de zegenaar, maar ook de stille geweldige
prediker tot allen die gezond zijn, opdat zij be
seffen dat de meest verheven levensdaad van
het geloof is deze zorg. Zij het U van God ge
geven met dezelfde ernst en toewijding Uw taak
nog vele jaren te vervullen.
De heer E. Priester spreekt voor Vreem
delingenverkeer en betuigt de hartelijke dank
dier vereeniging vot>r de groote steun, welke zij
van de zijde van het O.B.W. mocht ondervinden.
heden een atelierfuif geven, als je dat leuk
vindt. Zou je dat gezellig vinden?”
Ze knikte. „Ja, ik houd erg van je atelier-
fuiven”.
„Goed, dat is dan afgesproken. En nu het
heden naar tevredenheid geregeld is, zal il
je nu eens laten zien hoe rooskleurig je toe
komst zal zijn”.
Hij haalde uit zijn zak een spel tamelijk
beduimelde oude kaarten, haalde de har-
heeft is klaar om naar haar hotel te worden
gezonden en ik geloof, dat jij het er heen
moet brengen”.
„Ik?” Herrick staarde de andere manne
quin, die haar dit vertelde, verbaasd aan.
„Mais oui, toi”, antwoordde het meisje
knikkend. „Ik hoorde het madame tegen de
première zeggen. Et pourquoi pas? Ik wou,
dat ze het mij lieten doen, het zou heel wat
leuker zijn dan hier den heelen morgen Ja
ponnen passen”.
„Ik denk, dat je je vergist”, antwoordde
Herrick en ging kalm naar boven om den
mantel uit te trekken, dien ze juist aan een
paar klanten, die nu den winkel verlieten,
had laten zien.
Toen de deur achter hen dicht viel deed
de schelle stem van madame Clémentine,
die haar riep, haar halfweg de trap stil
staan en ze keerde gehoorzaam terug.
„Ecoutez, Errique”, begon de Frangaise,
toen het meisje naast haar stond, „mevrouw
Rivington heeft getelefoneerd en gezegd,
dat haar japonnen vanmorgen gebracht
moeten worden en ze vraagt of jij dat kunt
doen”.
Het was een ongewoon verzoek voor een
klant. Een modiste kan den tijd van uitver
koren mannequins productiever benutten
dan door ze als loopmeisjes te gebruiken en
Herrick wachtte op den stroom van veront-
waardigde woorden die Lady Bridgets ver
zoek zeker zou ontketenen. Doch tot haar
groote verbazing ging madame Clémentine
uiterst beminnelijk voort: „C’était le fils de
milady lui-même qui m’a téléphoné. C’est
niet in me ontdekt hebt,” antwoordde hij
met spottenden ernst. „Heusch ik ben wer
kelijk een bron van onontdekte talenten.”
Herrick gichelde plotseling en voelde zich
ineens erg dankbaar, toen ze merkte, dat
Paul’s vroolijke grappen er al in geslaagd!
waren c™ -—3 J-
te jagen. Ze voelde zich nietïanger gedrukt, j
maar wachtte gretig op zijn verklaring van 1
de kaarten.
„Wel?” zei ze vol verwachting. „Wat zie
je?”
„Je moet me niet haasten,” antwoordde
altijd onaangenaamheden vooral
schoppenboer. Herinner je je niet uit het
verhaal, dat hij taartjes gapte? Een lamme
„genie” zich gematerialiseerd heeft in hui
zen en tuinen en stoelen en tafels. En we
I zullen daarna lang en gelukkig leven, net
sprak, de heer J. H. Doodkorte een telegrafische
gelukwensch zond, want beide, nu oud-régenten,
hebben destijds meegewerkt tot die steun. Spr.
zal kort zijn, doch wat hij zegt komt uit het
hart. We hebben gedacht dat een foto- in lijst
van het Paviljoen, waarvan heel Sneek geniet
en waarvoor U zooveel steun gaf, U als cadeau
welkom zou zijn, om die in de secretariskamer
op te hangen. Daar komt U dikwijls en spr.
hoopt dat ook de jongste regenten op die foto
zullen lezen het heel klein geschreven: „Ver
geet mij niet”.
De heer H. de Boer dankt namens de afd.
Sneek van de Friesche Mij. van Landbouw voor
de steun van regenten ontvangen. Onze samen
werking was welhaast vanzelf sprekend en die
samenwerking was broederlijk. De kleine broer
is nooit teleurgesteld heengegaan van de groote.
Voor landbouwonderwijs, keuringen enz. hebt
gij altijd steun verleend. Op het terrein der
melkvoorziening heeft de kleine broer U mogen
helpen: de melkveehouders hebben eerst de bac
teriën leeren zien, toen leeren vangen en nu zijn
we zoover dat we ze de toegang tot de melk
verbieden en dan kunnen we allen rauwe melk
drinken! Meer en meer slaat de stichting, met
haar eeuwigheidsgedachte, het oog op de toe
komst. Allerlei verbeteringen op landbouwge
bied worden nu door U gesteund en daarom
hoopt de afd. ook in de toekomst met U samen
te kunnen werken. Ook in die afdeeling is de
splijtzwam aan 't wroeten. Men dacht oorspron
kelijk dat als men lid werd en in de eene gleuf
f 1 deed, er uit de andere een tientje kwam.
Toen dit niet in vervulling ging verlieten som
mige leden ons en werden lid van de bond van
landpachters, van Grondbezit enz. Maar wij
hebben als het O.B.W. hoogere idealen; wij wil
len de jonge veehouders opvoeden opdat ze met
hun theoretische kennis een groote voorsprong
krijgen. „Kennis is macht”. Het aantal leden dat
nog bij de Friesche Mij. zal blijven zal echter
stellig met U kunnen en willen samenwerken.
Met eenige persoonlijke woorden van geluk
wensch tot de regenten eindigt spr.
Een ontroerend moment volgt, een drietal oud-
weezen, waaronder een 87-jarig vrouwtje, komt
bij monde van de heer G. de Leeuw een
woord van dankbaarheid spreken voor wat ze
eenmaal aan liefde en zorg in het Weeshuis heb
ben genoten. Zij bieden een'bloemstuk aan.
Voor de Weeshuisboeren sprak de heer
D o u m a van Goënga in het Friesch. Moge het
O.B.W. nog veel licht en vertroosting brengen
in de oude stad Sneek. De Weeshuisboeren ga
ven een bloemstuk voorstellende een melkbus
1 vol bloemen; dat vertolke het vele goede dat zij
I U toewenschen.
De heer Breeuwsma spreekt namens het
als in de sprookjes”.
Herrick schudde haar hoofd.
„Neen, dat zal ik niet, ik zal nooit met
iemand trouwen”, zei ze ernstig.
„Nonsens. Natuurlijk trouw je. Weet je
wat, ik heb een spel kaarten in mijn zak en
ik zal je de toekomst eens voorspellen”.
Haar oogen schitterden. Er zijn zeer wei
nig menschen, al beweren ze nog zoo
2L 1 on-
I toegankelijk zijn voor de emotie, die toe-
toen ze merkte, dat
i er al in g„ ))^I,
om^haar, ontstemming op de vluchtvoort, wees niet bang om het te zeggen”. scherp gezichtje had een eigenaardige, weg- un beau gartjon, ceïui-la. Et d’une politesse!
u er js w~[ narigheid op komst”, getrokken uitdrukking! Het was werkelijk een verrassing voor me
gaf hij wat aarzelend toe. „Omdat schop-' „Ja wel, dat zal het wel, en ik weet wal dat een Engelschman_zoo gentil kon zijn,
penboer zichzelf tusschen jou en den harten- het is”, zei ze bedaard. „Het zal altijd daar Charmant, bepaald charmant!”
heer heeft ingedrongen. Boeren beteekenen staan, tusschen mij en het geluk”. j
de
1
„Ja, alles wat mevrouw Rivington besteld
cynisch of ongeloovig te zijn, die totaal
komstvoorspellingen geven, tenzij de jeug
dige geest totaal in hen gestorven is. En in
Herrick was die geest zeer levendig, al was
I ze onderdrukt door de omstandigheden.
„O, Paul, kun je dat?”
„Natuurlijk. Ik zou alles willen doen om
Jij bent net tusschen in, dus hartenvrouw
is jouw privé kaart.” Hij hield haar de rest
van het spel voor. „Schud ze nu en coupeer
ze drie maal,” beval hij.
„Je zult toch niets mooier maken dan het
is, hè?” zei ze. „Voorspel me geen „roos
kleurige toekomst” alleen maar om me plei-
zier te doen. Beloof je me dat?”
Hij haalde zijn vinger langs zijn hals en
zijn oogen lachten haar toe.
„Je le jure!”
Toen trok hij een klein tafeltje naar zich
toe en begon de kaarten uit te leggen.
„Ik had er geen flauw idee van, dat ji.
kon waarzeggen,” zei ze met belangstelling
toekijkend. 11VWUV11 liailcll llttl VV1_ llcl 0H, lllc vu, 0U1111„„V11J^ ,.,j
„Ik bezit heel wat gaven, die jij nog altijd schijnt heel onverwacht op het tooneel en „maar de kaarten voorspellen, dat, hoewel
een ouderpaar wegvaagt,
maar voorkomt ook dat het aantal weezen groot
wordt door zorg voor de volksgezondheid, en
daarbij laat het ’t niet, als die zorg nog niet
voldoende is, strekt'zij die zorg nog verder uit
en helpt de T.B.C-vereeniging en daardoor de
door t.b.c. getroffen gezinnen, helpt ook Hulp in
Nood dat weer op andere wijze getroffen ge
zinnen steunt, ook biedt zij de Ver. voor Kraam-
verzorging de helpende hand.
Het is dan ook geen wonder dat de T.B.C.-
Ver., Kraamverzorging en Hulp in Nood hier
hun dankbaarheid willen uitspreken en dat wel
namens allen, die door deze vereenigingen weer
worden geholpen. Spr. meent de tolk van hen
allen te zijn als hij bij zijn gelukwensch voegt
een schilderij van den Frieschen schilder Ids
Wiersma „Meikerstijd”, een symbool van een
gedeelte van Uw werk; moge U het een plaats
geven in uw vergaderzaal en een aansporing
zijn op de ingeslagen weg verder te gaan.
De heet F. W. C. de Haas zegt, dat er wel
tijden zijn geweest dat het weeshuis wel 100
weezen verzorgde, daarbij steekt het huidige
kleine aantal wel sterk af. Dat kleine getal be
wijst een verheugende verbetering in de maat
schappelijke toestanden en Uw stichting kreeg
daardoor meer gelden beschikbaar om verschil
lende andere volksbelangen steun te verleenen. Het doet spr. genoegen dat de heer Nieveen
Daarbij heeft het O.B.W. niet enkel gedacht aan
de volkswelvaart, maar ook aan de volksontwik
keling, waaronder bijv, de Leeszaal. Uw stich
ting is 350 jaar, de Leeszaal slechts 21 /2 ïaar,
doch van het begin af heeft zij uw steun ge
noten.
In 1909 gaf het O. B. W.' f500 subsidie aan
de afd. van den Volksbond voor oprichting der
Leeszaal; in 1912 maakte U net mede"Thogelijk
een Jeugdbibliotheek te stichten; in 1914 werd
het jaarlijksch subsidie tot f650, in 1916 tot
f850 verhoogd. In 1920 leende U aan de ver.
flO.OOO a 5 en werd het subsidie verhoogd
tot f1200. Deze leening maakte de bekende
verbouwing mogelijk en sedert dien heeft een
regent in ons b'estuur zitting1 genomen, met wie
wij steeds aangenaam samenwerkten, waarvoor
wij deze danken. Later legde U de grondslag
voor het Leeszaalfonds, waarvoor U f 500 sub-
sidie per jaar gaf.
i Het is te betreuren dat de subsidies door de
lagere inkomsten van het O.B.W- in de laatste
jaren moesten worden ingekrompen. Spr. spreekt
de hoop uit dat regenten spoedig weer in staat
zullen zijn de subsidies op het oude peil te bren
gen, daar de gesubsidieerde vereenigingen hun
uitgaven hebben gebaseerd op de oude sub
sidies. Niettegenstaande de verschillende opvat
tingen in het college van regenten heeft de
Leeszaal steeds uw steun genoten, daarvoor zijn
wij dankbaar. Het meerendeel onzer bestuurs
leden meende dat onze inkomsten niet toelieten
U een blijvend cadeau aan te bieden, daarom
I als dat erJs zal wel zoo ver weg zijn”.
I „Poe! Daar kun je niets van zeggen. Maar hij streng. „Het is heusch ja, je kaarten
I ik zal toch als een geneesmiddel voor het zijn werkelijk heel interessant.”
pen wordt voor dit werk, er hart voor krijgt, er
mee verbonden wordt, en wij spreken de wensch
uit dat alles wat er nu gebeurt in het belang
der stichting zal blijken te zijn. Moge gij nog
veel tot nut dezer stichting verrichten.
Spr. biedt als blijk van de waardeering, die
oud-regenten koesteren voor het werk van de
huidige, een foto van een schilderij aan, waar
aan Ids Wiersma bezig is, nl. van de boerderij
„Het Sperkhem”; moge dat schilderij als het
gereed is, een plaatsje in Uw administratie
gebouw vinden.
De heer R. Nieveen zegt, dat de schat
I zeker geen klacht bereikt van een dame alhier, van bloemen hier, de vlaggen daarbuiten, blijk
kunnen helpen een krachtige bevolking op te
bouwen. Moge uw stichting, „Urbi er orbi”, tot
in lengte van dagen blijven groeien en bloeien.
De heer van Druten vertegenwoordigt
als spreker de oud-regenten. Bij een eeuwen
oude stichting als deze kunnen wij slechts over
een kort tijdperk zelf beoordeelen wat gedaan
is, bij overlevering slechts is tot ons gekomen
wat andere geslachten hebben gedaan. Maar
wat wij hebben aanschouwd datxis dat een
klein onaanzienlijk gebouw, dat eenmaal de
weezen herbergde, vervangen werd door een
nieuw weeshuis, gebouwd onder Breunissen
Troost.
Hetgeen voor de kinderen werd gedaan ge
schiedde toen vooral in het gebouw zelf, nu
wordt veel aan buitenverpleging toevertrouwd,
ningin, ir. Brinkman, De Jong lid van Ged. St., onder goed toezicht dan. Het weeshuis en de
Goënga, Gauw, Sijbrandaburen, Offingawier,
Scharnegoutum, Roodhuis, Gaastmeer, Balk, Stavoren,
Gepl. Maatsch. Kap. en Reserves
f 9.000.000.—
f 82.000.000.—
f 78.000.000.-
den heer J. H. Doodkorte enz.
D r. Posthumus is nu het eerst aan het
woord. Hij heeft gemeend dat het Staatstoezicht
van de Volksgezondheid hier op deze dag niet
mocht ontbreken. Immers naast de onmiddellijke
zorg voor weezen en halfweezen heeft ’t O.B.W. regenten, weet hoezeer de mensch, die geroe-
I zijn aandacht bepaald bij maatregelen die de
I volksgezondheid hier op hoog peil kunnen bren-
I gen. Het heeft ons verheugd dat de zorg
1 van de regenten zich ook in die richting u’it-
1 strekt. Spr. noemt in de eerste plaats die groote
1 long onzer stad, het Wilhelminapark; dan was
I zeer belangrijk de steun, die U gaf aan de
I plannen tot oprichting der Waterleiding. Spr.
heeft de tijd hier nog gekend dat we in droge
zomers ons met Brekkenwater moesten behel-
I pen. Een groot belang voor de volksgezondheid
I is de waterleiding en het ware te wenschen dat
allen dat inzagen, dan had spr. hier nog pas
die er op wees hoe een groentekoopman de va
ten, die hij 's winters gebruikt, in grachtwater
I afspoelde.
Niet het minst belangrijk is Uw zorg voor de
I melkvoorziening. Spr. heeft, toen men deze zaak
I aanpakte, gevoeld dat het hier een dubbel snij-
I dend zwaard gold. Want hoe goed de melk ook
l gewonnen is, er zijn daarnaast nog tal van
I bronnen van besmetting, zoodat de consument
I nog steeds verstandig doet alle melk te koken.
Alle dingen hebben nu eenmaal een voor- en
nadeel. Maar we erkennen op deze dag gaarne
1 dat U veel voor de volksgezondheid heeft ge
daan. Moge ook in de toekomst uw oog op der-
geiijke belangen gericht zijn; daar is bv. de
I kwestie der volksbaden, openluchtscholen enz.,
I i
I je wat meer schik in het leven te doen krij-
I gen, dan je op het oogenblik hebt”.
I „Ik weet niet of het dat effect zal hebben.
I Wat er voor geluk voor mij in petto is
I als dat er J:
„Poe!
daar jij de hartenvrouw bent, pakt zijn
komst je natuurlijk meer aan dan iets an
ders. Hij wil met je trouwen Hm momenteel”, voegde hij ejr bij, trachtend be-
Hij hielcf besluiteloos stil en prikte geïrri
teerd in de kaarten.
„Zie je iets naars?” vroeg Herrick. „Ga
wees niet bang om het te zeggen”.
De heer Rutgers heette allen welkom,
dankte voor het blijk van, belangstelling van de
aanwezigen, die natuurlijk niet de huidige per
sonen geldt, maar de arbeid van de eeuwen
oude Stichting. Spr. leest eenige ingekomen ge
lukwenschen o. a. van den Commissaris der Ko-
De NIEUWE SNEEKER COURANT Is een abonnementsorgaan, verschijnt Dinsdags en Vrijdags. Abonnementsprijs in i' -r
Advertentieblad en wordt gratis bezorgd bij allen die te Sneek geen abonné zijn op de Nieuwe Sneeker Courant en bovendien huis-aan-huis verspreid
V r ij d a g s te Hommerts, Jutrijp, TIrns,
Abbega, Oosthem, Deersum,
Langweer, Bozum
Alle Advertentiën worden in beide bladen opgenomen.
1
Jlllmlllllllllllllllilllllllllmllllllllllllllllillllilllllllllllmmillr
in
7.
i
I
I
I
ie
t
i
t
r
t
ij
I-
i li
en
>ni
ild
je-
I
u, M M W -w ----J-ri-J -O-O J
■h-
op
111 nPnt not Tiiccnnnn in duo n n rinnornnu' J
vp Z.CKCIC11 u<ig mei mij uuuwcii - aio mijn
niet in me nnfripkf hebt” anlwnnrddo hii
IIEUWE SNEEKER COURANT
(74e Jaargang)
SS
