rk
tein,
Officieel Orgaan
der Gemeente Sneek
sd
UITGAVE: R1EZEBRINK S Co.
Zaterdag 31 October 1981.
Eerste Blad.
48e Jaargang
No. 9
Dit No. bestaat uit 4 bladen.
Ver. van Vrijzinnig Hervormden.
4 ctj
NIEUWSTIJDINGEN.
sk.
50
4EEK
•1V,
w!
lie
llllllllï
e keu»
Alle AdvertentlBn worden In belde bladen opgenomen.
Regelprljs 9 eent. Abonnementen belangrijke korting.
at
Het Nut.
Totimée Kees Pruis.
V r ij d a g s te Hommerts, Jutrijp, Tirns, Goënga, Gauw, Sijbrandaburen, Offingawier, Terzool, Abbega,
Oosthem, Deersum, Scharnegoutum, Roodhuis, Gaastmeer, Balk, Stavoren, Wyckel, Langweer, Bozum.
ingei 21
415,
iver
op
De NIEUWE SNEEKER COURANT is een abonnementsorgaan, verschijnt Dinsdags en Vrijdags. Abonnementsprijs in de stad f 2.50, naar buiten fr. per post f 3.60. De SNEEKER COURANT is een Advertentieblad
en wordt gratis bezorgd bij allen die te Sneek geen abonné zijn op de Nieuwe Sneeker Courant en bovendien huis-aan-huis verspreid:
Dinsdags te Woudsend, Heeg, Nijezijl, Folsgare, Nijland, Qppenhuizen, Uitwellingerga, Oudega (W.),
IJsbrechtum, Wolsum, Harich, Hemelum, Bakhuizen, Nijemirdum, Sondel, Sloten, Tjerkgaast, Spannen
burg, Poppingawier, Warns, Rauwerd
Controle op de oplaag toegestaan.
De organisatie der vrije Volkskerk worde in
overeenstemming gebracht met de geest van
deze tijd. Organisatie is niet iets van bijkom
stige beteekenis, ze heeft eeuwigheidswaarde;
ieder onderdeel moet een eigen taak hebben. Wij
hebben dus te strijden voor een democratische
inrichting van de vrije Volkskerk en een eind te
maken aan de dominocratie.
Ziedaar dan dat positieve ideaal, een kerk-
ideaal van een vrije Chr. Volkskerk en van daar
uit moet onze houding bepaald en in dat licht
de toestand van de Vrijz. Herv. beweging ge
zien. Op die wijze wordt onze strijd ver uitge
heven boven alle geharrewar met de orthodoxie.
Dat wij bij het streven naar dit ideaal met het
confessioneele deel der orthodoxie speciaal moe
ten botsen, spreekt dat mag immers niet ver
draagzaam zijn. Het is 'heel noodzakelijk dat wij
Vrijz. Hervormden over het geheele land komen
tot een zelfde houding tegenover die onverdraag
zaamheid. Immers zoolang onze kerk is als ze
nu is met haar belijdenisvragen en proponents
formule is er ook volgens prof. Haitjema plaats
voor verschillende richtingen, is ze in de ware
zin Volkskerk. Als de confessioneel zich dus aan
sluit bij die kerk, weet hij dus een compromis te
sluiten en moet hij zich onderwerpen aan het be
ginsel van die kerk, dat verschillende richtingen
Gevonden Voorwerpen.
Aanwezig aan het bureau van politie,
Martiniplein, en aldaar te bevragen op alle
werkdagen tusschen 11 '/2 en 12'/2 uur, de
navolgende voorwerpen als gevonden gede
poneerd op 29 October 1931Heeren-
rjjwiel.
Het koor zong nu nog „Dageraad” van De
Wolff en Oud Duitsch Adventslied (koorzetting
van Jac. N. D. Hoogslag), waarna de heer De
Haas de spreker en het koor, in het bijzonder
ook de leider daarvan, de heer Jac. N. D. Hoog
slag, dankte.
Maandag a.s. in de Harmonie voor
Het Nut, .het gezelschap Frits Bouw
meester met „Knellende Banden” (The
Silver Cord) een tooneelspel in 3 be
drijven van den Amerikaan Sidney Ho
ward.
Serva,
Meteor,
irteermj
NIEUWE SNEEKER COURANT
annex SNEEKER COURANT (75e Jaargang)
n-
et
i x
>8 cent
Gister was een gezelschap van
zes personen bij de Fammelsrakken on
der Uitwellingerga met de luxe motor
boot Ankawie van hier aan het visschen
Plotseling geraakte de motor in brand;
pogingen tot blussching slaagden niet.
Gelukkig was men bij de wal, zoodat
de inzittenden zich konden redden. De
motorboot is uitgebrand en gezonken.
toelaat. Doet hij dat niet, dan staat hij niet te
goeder trouw tegenover dat beginsel. Als een
orthodoxe minderheid dus ergens iets vraagt van
een moderne meerderheid, dient haar gevraagd
of zij, als zij de meerderheid had, zich ook zou
laten leiden door dat beginsel onzer kerk; doet
zij dat niet, dan heeft zij geen recht op vertegen
woordiging in de officieele colleges, doch heeft
slechts af te wachten wat wij, voorstanders van
de vrije Volkskerk, uit kracht van ons beginsel
doen. Spr. acht dit standpunt moreel sterk, om
dat het uitgaat van het beginsel dat men bij het
toetreden tot de kerk beloofde op te volgen. Zoo
lang dit, in wezen vrijzinnige beginsel, in de
kerk geldt, heeft men er zich aan te onderwer
pen, al heeft ieder het recht voor zijn richting te
strijden. Dit standpunt is van belang voor de
groote steden; door kracht van een landelijke
actie moeten we komen tot een regeling die
recht doet aan de minderheid.
Dit is echter niet het belangrijkste van onze
strijd, die op dit punt helaas door de houding
van de orthodoxie een machtsstrijd is gewor
den. Wij moeten nu ons oog slaan op hen die
buiten staan, door hen moet de kerk die past
bij de moderne tijd midden in het cultuurleven
komen te staan, daarom juicht spr. de oprichting
van Kerkopbouw zoo toe. Alleen zij men voor
zichtig; men dwinge niet, men verwachte niet
te veel ineens. Maar als in Kerkopbouw vrijzin
nigen en ethisch orthodoxen samenwerken, kun
nen zij elkaar in de Kerk zelf ook vinden, wat
beteekenen zou versterking onzer kerkelijke po
sitie. Spr. hoopt dat men zich in onze rijen door
Kerkopbouw sterker van de cultureele taak be
wust zal worden.
Onze Vrijz. Herv. beweging alleen kan de
kerk in de groote steden redden. De bevolking
daar staat midden in het cultuurleven en daar
vermoordt het confessionalisme de kerk. Dui
zenden zijn daar confessioneel opgevoed in cate
chisatie en chr. school en zijn juist daardoor ver
vreemd van de kerk en geestelijk ontworteld.
In Amsterdam toonen bij kerkelijke verkiezingen
van de 43000 stemgerechtigde lidmaten op zijn
allerhoogst 8000 9000 hun belangstelling.;
13000 betalen hun hoofdelijke omslag. Voelt men
hoe de confessioneele opvoeding hier tot ont
kerkelijking heeft geleid? Hier in de groote ste
den hebben wij de kans; als wij daar de greep
niet op de massa krijgen is het er met de kerk
gedaan. Men beschouwe de groote steden als
het allerbelangrijkste deel van ons zendingsveld,
juist met het oog op onze cultureele taak. Dat
geldt echter ook voor kleine gemeenten en het
platteland. De kerkelijke malaise moge het ge
volg van een ingewikkeld complex factoren zijn,
maar het ideaal van de vrije Volkskerk met zijn
verband tusschen evangelie en cultuur kan veel
bereiken.
Kees Pruis komt 9 November in de
zooals een advertentie in
dit nummer aankondigt en zijn getrou
we satellieten Piet Hesse, Stella See-
mer en Willem Ciere komen natuurlijk
mee.
Zijn optreden is overal een succes
en de bladen beoordeelen zijn talent
verschillend, maar altijd gunstig.
Koos Speenhof zegt van hem in de
O. H. C.:
„Kees Pruis met zijn mooie stem,
heldere kop, eenvoudige manieren en
aardige liedjes, is een onzer beste volks
zangers. Zijn lichte luim en zachte ernst
weten jijn gehoor te bekoren. Van zijn
eerste optreden af heb ik hem voo^-
De bioscoojp „35 de Waag”
heeft twee schlagers. Janet Gaynor en
Charles Farrell, het tweetal dat het pu
bliek zoo gaarne in een film ziet krij
gen we in de geestige film „Als je
lacht, dan ben je rijk”. En dan krijgen
we daar nog bij „Achtervolgd door een
millioen”, ook al een vroolijke film, nu
van zeemansliefde. Victor Mac Laglen
en Brendel spelen hierin mee, dat zegt
genoeg.
uit van een dergelijke strijd, hij moet ruimer per
spectieven bieden.
Er is over het algemeen onder alle leden der
vaderlandsche kerk ter rechter zoowel als ter
Inkerzijde een soort status quo ingetreden, een
soort evenwichtstoestand, waarin naar sprekers
meening in afzienbaren tijd geen groote ver
schuivingen zijn te verwachten. Dat bedoelde
spr. met de opmerking dat de beweging op het
doode punt was gekomen.
De mogelijkheid is er echter ongetwijfeld om
over dat punt 'heen te komen. Wij leven immers
op de kentering der tijden, in de overgangs
periode tusschen twee culturen, ook op religieus
gebied. De tijd van het rationalisme is voorbij.
De mechanisch-materialistische wereldbeschou
wing bjijkt ook voor het huidige wetenschappe
lijk denken niet meer aanvaardbaar, het denken
en voelen is er op gericht in den mensch weer
een diepdtforvoelde gebondenheid met een hoo-
gere wereld op te wekken.
Hier nu ligt onze kans. Wij moeten de nieuw
opkomende religieuse strooming, die rijst al
meer en meer, leiden in kerkelijke bedding, dan
alleen zal er voor de vrijzinnige beweging en de
Kerk zelf nog een toekomst zijn. Anders zal,
ondanks het machtsvertoon der orthodoxie, de
kerk ineenschrompelen tot een kleinburgerlijke
secte, die voor ons volksleven weinig of geen
waarde meer zal hebben, zooals hu reeds in
Amsterdam het geval is, met zijn 31 orthodoxe
predikanten.
HUISTERHEIDE. Door den heer
A. Faber van Langweer werd bij een
gehouden jacht alhier o.a. een hert
geschoten en door den heer J. A. van
Oorschot een ree.
Aanwezig en te bevragen bij de navol
gende ingezetenen, onderstaande voorwer
pen, alls gevonden aangegeven op 29
October 1931: J. B. Blk>m, 2e Woud-
straat 46, zilveren rozenkrans; Zijlstra,
Leeuwenburg, roode kindermuts; J.
Bysterbosch, Prins Hendrikkade, blau
we wollen das; E. Tamplonius, Prinsen
gracht 12, Heerenrijwiel merk „Dar
ling”; T. de Ruiter, 2e Steenklipstraat
4, damesschoen.
Bioscoopnleuws.
De „Amicitia"-biosco’op heeft
als eerste hoofdnummer „De Zeedui
vel", een zeedrama in de golf van
Mexico opgenomen, waarbij een ge
luidsinstallatie voor diepzeeopnamen
weid toegepast. Ze geeft buitengewoon
spannende en interessante gebeurtenis
sen, welke zich afspelen op de bo
dem der zee. Als tweede hoofdfilml
„Hollywoods Lief en Leed”. We be
leven daarvan hier de première in Ne
derland; een film die ons een blik in
het interessante teven van Hollywood
gunt
3 cent
8 cent
4 cent
3 cent
3 cent
iasl!
52 cent
cent
f 1.11
f l.ffl
cenl
37 cenll
70 cent
54 cent
17 cent
cenl
Yï cent
cent
10 cent
!0 cent
15 cent
Wij zullen ons dus hebben in te stellen op de
nieuw religieusen. Wie zijn ze? Van hun religie
is nog niet veel te zeggen, dit alles is nog in het
eerste stadium van ontwikkeling, maar deze
menschen staan over het algemeen midden in
het cultureele leven van onzen tijd en daarom
ook heeft onze vrijz. herv. beweging zich meer
dan tot nu toe cultureel te oriënteeren. Die
groep heeft zeker niets te verwachten van het
orthodoxe Christendom, dat gebonden is aan
een verouderde voorstellingswereld van een
voorbije cultuur. Die zal nooit een greep op die
menschen kunnen krijgen. Wij dan wel? Ja, want
het vrijzinnig protestantisme heeft niet alleen een
religieuse doch ook een cultureele achtergrond,
die van een moderne wereldbeschouwing en
wereldwaardeering; ze is de volle bewustwor
ding van het probleem: „mensch van dezen tijd
en godsdienstig mensch tegelijkertijd”. Trouw
aan zijn verleden heeft het vrijzinnig protestan
tisme open te zijn voor de vragen van dezen tijd.
Een nieuw verband te zoeken en te leggen tus
schen het evangelie van Jezus Christus en de
moderne cultuur is zijn taak en dat is een ge
weldige taak, alleen te dragen door den geloo-
vigen mensch.
De moderne cultuur van de 19e eeuw gaat al
weer voorbij, die mensch stond op het stand
punt van de autonomie van de geest; voor hem
was het laatste criterium gelegen in het getui
genis van zijn eigen geest en thans juist is de
autonome mensch in zijn autonomie onzeker ge
worden, zooals_een Duitsch wijsgeer zegt. In
deze periode nu van die ommekeer moeten wij
dit nieuwe verband zoeken tusschen evangelie
en cultuur, die beiden hebben te maken met
de verticale lijn in 's menschen leven, het streven
omhoog. Ze dekken elkaar niet geheel. Cultuur
immers is vormgeving van leven uit de diepte
van de geest, is scheppingsarbeid van deze we
reld, religie leeft niet van deze wereld, daarom
blijft het evangelie altijd cultuur-critisch, maar
toch zal de mensch, die uit het evangelie leeft,
de tijd, dit aardsche zijn, grijpen tot cultuur
scheppende en louterende arbeid. Dat is de be
teekenis van de taak die wij hebben in het
zoeken naar en het leggen van een verband tus
schen evangelie en moderne cultuur.
Als vrijzinnig hervormden willen wij dat ver
band leggen door de Kerk, waaraan wij als reli
gieuse gemeenschap vast houden, niet door ge
boorte of om verkregen rechten niet op te geven,
maar uit beginsel, omdat deze kerk de ware en
noodwendige religieuse gemeenschap voor ons
is.
Het karakteristieke van een Kerk als religieuse
gemeenschap is dat ze niet samenvalt met het
volksgeheel, de natie, maar wel is in de natie en
de strekking heeft op den duur de heele natie in
zich op te nemen, ja meer zelfs, ook andere na
ties; dat is de ware Katholiciteit, het universeele
van de kerk.
Kerkformatie heeft voorts altijd plaats gehad
in tijden van nood der samenleving; die nood
profetisch gevoeld, deed dan een kern van men
schen een religieuse gemeenschap vormen, zij
critiseerden het_heden en voelden een bijzon
dere roeping te hebben ten opzichte van de ge
meenschap.
En tot een kerk behoort voorts de persoon
lijke betrekking tusschen mensch en God.
Er is groot verschil tusschen secte en kerk.
Spr. verstaat dan onder secte ook vereenigingen
als Protestantenbond, Vrije Gemeente enz. Bij
deze berust alles op het persoonlijke, een kleine
kring van bewust godsdienstige menschen, zelf
standige enkelingen, vormen het geheel, dat
niet meer is dan die enkelingen er op een be-
In de Harmonie sprak gisteravond voor de
Ver. van Vrijzinnig Hervormden ds. Bakker van
Drachten over „Toestand en toekomst der Vrij
zinnig Herv. Beweging”.
Vooraf zeide de voorzitter, de heer F. W. C.
de Haas, dat ds. Bakker reeds elders deze rede
uitsprak en het blaadje Chr. Belangen alhier een
uit het verband gerukte zinsnede uit die rede
aanviel. Het bestuur der Ver. v. Vrijz. Hervorm
den heeft in overleg met ds. Bakker een uitnoo-
diging aan de redactie van Chr. Belangen ge
zonden om hier te debatteeren, die antwoordde
alleen te zullen komen als ds. Bakker tevoren
een reeks stellingen opstelde, waarop zij hem
kon aanvallen. Ds. Bakker heeft dat gedaan en
zijn stellingen zijn aan de redactie gezonden,
waarop wij weer een schrijven van haar kregen,
behelzende dat zij toch geen aanleiding vond in
het openbaar te komen debatteeren?De heer De
Haas wil hier wel zeggen dat hij zich zou scha
men een dergelijk onbenullig schrijven als het
laatste dat wij ontvingen te onderteekenen, maar
de heeren Hofstra en Plat doen dat blijkbaar
niet. Na nog enkele andere mededeelingen zong
het Vrijz. Kerkkoor, onder leiding van den heer
Jac. N. D. Hoogslag, „Ten Hemelweg” van
Paardekoper en „Heilig is de Heer” van Weber.
Daarna is ds. Bakker aan het woord.
Spr. leest eerst de stellingen die hij de heeren
van het orthodoxe krantje heeft aangeboden.
Deze luiden:
„De strijd tot handhaving van de positie der
Vrijzinnigen in de Hervormde Kerk is noodzake
lijk terwille van henzelf maar ook en niet minder
terwille van Kerk en Christendom, daar door
een orthodox régime beide laatsten gevaar loo-
pen in de moderne wereld.
Want het orthodoxe Christendom, gebonden
als het is aan de verouderde denk- en voorstel
lingswereld van een voorbije cultuyr zal steeds
meer de greep op de groote. massa verliezen.
Wat vooral in de groote steden al zeer duide
lijk is.
Het vrije Christendom, dat een nieuw verband
zoekt te leggen tusschen het evangelie van Jezus
Christus en de moderne cultuur, zal voor het
Christendom een nieuwe toekomst kanen.
Voor (Jezen arbeid is het niet voldoende dat
de Vrijzinnigen hun positie in de Hervormde
Kerk handhaven, maar zij zullen veel meer dan
tot nu toe hebben te strijden vanuit en voor
een positief kerkideaal: de vrije Christelijke
Volkskerk.
Voorzooverre de Ned. Herv. Kerk op dit
oogenblik reeds aan dat ideaal beantwoordt zul
len de Vrijzinnigen van daaruit ook hun houding
tegen een onverdraagzame orthodoxie hebben te
bepalen, terwijl wij verder in die richting de
Herv. Kerk moeten trachten te hervormen, opdat
zij haar godsdienstige en cultureele taak ook in
de toekomst en beter dan in het heden zal kun
nen volbrengen.
Naar aanleiding van wat na het aanbieden van
deze stellingen geschied is, heeft spr. de indruk
gekregen, dat hij zich weer heeft laten verleiden.
Hij heeft vooral in Amsterdam zoo iets wel meer
bij de hand gehad en toen wel gezegd dat hij
niet naar Amsterdam was gekomen om de or
thodoxie te bevechten, dat zou hij de moeite
niet waard geacht hebben; spr. heeft het nu nog
eens geprobeerd, maar is weer teleurgesteld.
Spr. heeft te Arnhem gezegd dat wij met onze
beweging eigenlijk min of meer op een dood
punt zijn gekomen, en op deze zinsnede heeft
de redactie van Chr. Belangen spr. aangevallen.
Men stelt het voor alsof deze zinsnede betrek
king heeft op ons geloofsbezit, maar niets is
minder waar; spr. zal zich op zijn geloofsbezit
niet verheffen, maar hij weet er zich toch wel
zoo rijk mee, dat hij het niet graag met een
confessioneel geloofsbezit zou willen ruilen. Het
gaat hier echter niet om ons geloofsbezit, maar
om de kerkopbouw, om de beweging, wij hebben
ons te bezinnen wat wij als kerkelijke beweging
zijn, willen en hebben te doen. Die vraag dient
bewust aan de orde gesteld, omdat velen onder
ons meenen, dat wij nog op de oude zgn, be
proefde paden door moeten gaan, de strijd dus
in de stijl van eergisteren en gisteren, toen het
vooral ging tegen iets anders. Dat was de eerste
modernen niet kwalijk te nemen. Er moest ge
broken worden met een verouderde geloofs- en
voorstellingswereld, een strijd gestreden van be-
vrijding, onder de drang naar het nieuwe welke
in het eerste geslacht der modernen leefde. Wij
moeten ons echter bewust worden van een po
sitief kerkideaal, dat past bij morgen, een ideaal,
waaraan wij in het heden kunnen arbeiden.
Zeker, men wil het vrijzinnig protestantisme
in de Ned. Herv. Kerk handhaven, maar dat is
nog niet genoeg, achter deze banier zal nooit de
groote massa verzameld worden, en zoo zouden
we nooit over het doode punt in het kerkelijk
leven komen. Er gaat weinig bezielende kracht
paald moment van maken, het individueele ge
loofsbezit krijgt het volle accent. Dat is het
type van de religieuse gemeenschap, die past
in de individueele periode der 19e eeuw, en dat
type heeft nu met die periode zijn tijd gehad.
Bij de volkskerk valt het accent heel anders;
die wil alles omvatten; de lidmaten nemen als
kern van het geheel de verantwoordelijkheid op
zich, doch haar taak is de opvoeding der massa
en op die wijze kan de cultuurtaak der religie tot
uiting komen. Cultuur is immers niet van een
klein groepje, doch behoort bij de groote volks
gemeenschap. De kerk is dus veel minder dan
de secte iets, wat enkelingen er op een bepaald
oogenblik van maken, men vindt er een collec
tief bezit dat onafhankelijk is van het moment,
het is het kostelijke bezit der traditie, de geeste
lijke schat die de kerk heeft te dragen en over
te leveren, en als zoodanig vormt zij veeleer de
enkelingen dan de enkelingen de kerk.
Zoo kiezen wij Vrijzinnig Hervormden niet de
vereeniging maar de Volkskerk en wel princi
pieel. Wij stellen haar boven de vereeniging om
de waarde die wij hechten aan de continuiteit in
geestelijke dingen en aan de traditie, waarvan
men wel heeft gezegd dat ze zonder revolutie
verstart, terwijl de revolutie zonder traditie ver
wildert.
Dat universalisme, die continuiteit en die tra
ditie achten wij van zooveel beteekenis voor het
religieuse, dat wij de Volkskerk kiezen als feli-
gieuse gemeenschap.
Er zijn natuurlijk gevaren. Als aan de conti
nuiteit de voortgang ontbreekt en de traditie op
de voorgrond treedt, vervalt de Kerk in conser
vatisme; in het universalisme ligt het gevaar
van vaagheid en van het compromis. Aan deze
gevaren is zij onder de leiding der orthodoxie
niet ontkomen, zoodat zi5 voor talloozen, die
midden in deze bewogen tijd staan, geen betee
kenis meer heeft. En daarom strijdt het vrijzin
nig protestantisme voor een vrije volkskerk,
waarin de protestantsche vrijheid tot behoorlijke
ontwikkeling moet kunnen komen; de kerk moet
elastisch zijn; geestesstroomingen, in schakee-
ringen uiteenloopend, moeten in die kerk tot een
eigen ontwikkeling kunnen komen en tot onder
linge waardeering, zonder elkaar als bekeerings-
object te beschouwen. Die kerk zij een levende
gemeenschap, die in eenigheid des geestes een
veelheid tot inhoud heeft; ontbreekt die eenig
heid des geestes, dan komt de versplintering, die
leidt tot ontbinding der kerk en een ontkerstende
massa. Vorming van groepen in het verband der
kerk moet dus mogelijk zijn, groepen dié samen
het geheel der cultuur vormen. Spr. denkt hier
aan het voorbeeld van de Ver. van Woodbrokers
met zijn werkverbanden. In de Volkskerk kunnen
zulke werkverbanden zijn en deze groepen zullen
de stuwkrachten zijn die de kerk bewaren voor
verstarring, zij zullen het geweten van de kerk
zijn en deze het geweten der massa, dat in de
wereld van het oogenblik zijn kritiek kan laten
hooren in verband met zijn toekomst-ideaal.
Ziedaar hoe spreker zich de vrije Volkskerk van
de toekomst denkt.
Vanuit een individueele periode treden we
naar een nieuwe gemeenschaps-periode, en die
vrije Volkskerk zal bewust verband moeten blij
ven houden met de historische oorsprong van
het Christendom; haar eenheid moet zij vinden
in de Christelijke belijdenis; dat ligt in de lijn
der continuiteit. Dat is allereerst gewenscht op
religieuse gronden, maar ook om vaagheid te
voorkomen. In verband met de traditie blijve in
die kerk aan bijbel en liturgie een bijzondere
plaats toegekend en het universalisme zal haar
in staat stellen haar taak jegens de cultuur te
vervullen. Zij zal zoo met het volksleven ver
vlochten zijn, dat zij zich niet buiten de groote
vragen van wetenschap, godsdienst en moraal
kan houden.
speld, dat hij zijn doel zou bereiken:
dat is het geven van eenvoudige, ge
voelige kleinkunst aan hen, die even
denken en even glimlachen zoo hoog
noodig hebben.”
De Maasbode schreef
„De humorist Kees Pruis heeft het
jeugdige, lachgrage publiek op onder
houdende wjjze bezig gehouden met tal
van liedjes en grapjes. Zijn optreden
werd op hartelijke wjjze gewaardeerd...”
En het Nbl. v. Z. Holl. en Utrecht
besloot zijn beoordeelingZijn
grootste verdienste was echter bij zijn
optreden voor dit publiek dat hij geen
oogenblik vulgair of banaal werd. Hij
werd op uitstekende wjjze geaccompag
neerd door den heer Willem Ciere”.
!n vai
res
111111111!
M
Het spreekt dat de Vrijz. Herv. Ver. bij dit
alles leiding zal geven. Haar organisatie is ech
ter nog geheel gericht op het eerste stadium van
de strijd van het modernisme tegen de ortho
doxie; de leiding van het nieuwe werk eischt
meer centralisatie; ieder gewest moet op orga
nische wijze in het geheel opgenomen. Het groo-
te geheel der Ver. moet persoonlijke leden heb- Harmonie'
ben, die in afdeelingen vereenigd zijn. In ’t licht
onzet cultureele taak moet ook de pers goed
verzorgd. Wij willen de massa bereiken met een
populair massa-blad tegen lage prijs; een Volks
kerk heeft een volksblad noodig; daarnaast kan
voor kadervorming en kerkelijke en cultureele
arbeid een ander blad staan.
Spr. komt aan het slot zijner beschouwingen.
Heeft onze beweging een kans voor de toe
komst, is de tijd haar mee, vraagt spr.? Hij
meent van wel en denkt daarbij aan een gedicht
van Henriëtte Roland Holst, die onze tijd zoo
profetisch aanvoelt, in wie de geestelijke wor
steling van de moderne mensch zich voltrekt.
De worsteling in deze nood der tijden, de
geestelijke ommekeer, de innerlijke verdieping
bij velen, zijn teekenen dat God ons een kans
geeft; het is slechts de vraag of wij die weten
te benutten, of wij met die innerlijke bewogen
heid in deze wereld staan, die ons geloof geeft
in ons positief ideaal, een geloof, dat ons doet
werken en strijden zoolang het dag is, ieder naar
zijn aard.