Uitgave KIEZEBRM Co.
o. 95 Eerste Blad
Officieel Orgaan
der Gemeente Sneek
Haar Dochter
Zaterdag 26 Aug. 1933
49e Jaargang
Dit No. bestaat uit 3 bladen.
FEUILLETON
i
NIEUWSTIJDINGEN.
Regelprijs 9 cent. Abonnementen belangrijke korting
Alle Advertentlën worden in beide bladen opgenomen.
l
V r ij d a g s te Hommerts, Jutrijp, Tirns, Goënga, Gauw, Sijbrandaburen, Offingawier, Terzool, Abbega,
Oosthem, Deersum, Scharnegoutum, Roodhuis, Gaastmeer, Balk, Stavoren, Wyckel, Langweer, Bozum.
Maastricht komen, om de granaten tot
ontploffing te brengen.
trein gesprongen is, pmidat deze op
iet bewuste punt een snelheid van 60
h 70 K.M. heeft. Het ligt het meest
voor de hand, dat de vrouw juist door
deze snelheid haar evenwicht heeft ver
loren.
Ned. Spoorwegen.
De opbrengst der Nederlandsche
Spoorwegen is nog steeds achteruit
gaand. Over Juli 1933 bedroeg deze
f 10.905.600 tegen f 12.663.530 vorig
jaar Juli.
Sedert Januari 1933 bedroegen de
opbrengsten f 69.3 millioen, tegen f 82
millioen vorig jaar.
WAARSCHUWING.
De Commissaris van Politie te Sneek
herinnert er nogmaals aan, dat het krach
tens artikel 8 van de Winkelsluitingswet
1930, S. 460, verbodenisom gedurende
fcn tijd, dat de winkels voor het publiek ge
sloten moeten zijn, loten, brochures,
pamfletten e. d. te koop aan te bieden,
te verkoopen, te venten op of aan voor het
openbaar verkeer openstaande wegen.
Speciaal de aandacht van besturen van
liverse vereenigingen wordt hierop geves-
■igd.
Dit verbod geldt niet voor
lag- en weekbladen.
SNEEK, den 25en Augustus 1933.
De Commissaris van Politie,
J. H. G. v. d. BERG.
Ashworth gooide zijn cigarette weg en
stond op. „Dus jij vindt, dat ik onbillijk
ben?” vroeg hij lachend. „Je bent een straat
arme meid, uit de goot opgeraapt als ’t
ware, en ik heb jou gevoed en gekleed net
als mijn eigen dochter. En jij vindt, dat ik
onbillijk ben. Billijk of onbillijk, ik eisch dat
je me gehoorzaamt. Jij zult je voortaan niet
meer met diem man bemoeien.”
HOOFDSTUK VIII.
De goede fee.
„Waarom mag ik me niet meer met me
neer Vivian bemoeien?” vroeg Mary. „Ik
vind hem heel sympathiek en ik weet niets
slechts van hem. U denkt dadelijk van ieder
een iets leelijks. En ik blijf wel vrienden met
hem
„Dat doe je niet!” snauwde haar voogd,
woedend, dat hij werd tegengesproken.
Ik doe ’t wel!” verklaarde Mary, ang-
maar koppig.
.shworth schudde haar als een razende
heen en weer, tot ze dol was van duizelig-
ligheid en buiten adem. Eindelijk duwde hij
haar woest van zich af, verliet de kamer
en deed de deur achter zich op slót.
In de gang kwam hij van aangezicht tot
aangezicht tegenover zijn zoon.
„En,” vroeg de zoon onverschillig, „wat
is er aan de hand?”
„Ik heb Mary een flinke afstraffing ge
geven,” antwoordde Ashworth. Zijn fletse
oogen schoten nog vlammen, maar om zijn
mond speelde een flauw lachje. „Ze durfde
waarachtig thee te drinken met dien jongen
kerel op den hoek. Eigenlijk verbaast het
me niet want Miriam had haar buitenge
sloten. Maar d’r moet een eind aan komen,
’t Is veel te gevaarlijk. Ze is te knap om
kennis aan te knoopen met jonge men-
schen.”
„Ze houdt toch niet van hem, is ’t wel?”
vroeg Ralph verschrikt.
„Ik geloof het niet en ik denk evenmin,
dat hij haar ’t hof gemaakt heeft. Maar in
stig
A:
voogd had haar heelemaal uit haar even
wicht gebracht en ze kon niet duidelijk meer
denken. Terwijl ze daar zoo zat, verlegen
en besluiteloos, voelde ze, dat de handen
van Ralph van haar schouders afgleden en
alle twee haar handen vatten. „Arm klein
ding,” fluisterde hij medelijdend.
Het was ’t eerste lieve naampje, dat ze
in een paar jaar gehoord had en haar een
zaam hartje ging uit naar den man, die
haar zijn vriendschap en zijn hulp aanbood.
„Je bent lief voor me,” fluisterde ze. „Ik
zal je vertellen, wat ik gedaan heb en dan
moet jij me je meening zeggen.” En zonder
eenige terughouding vertelde ze hem van
haar ruzie met Miriam, haar opzettelijk in
den wind slaan van het verbod van haar
voogd, het gezellige uurtje in gezelschap
van John Vivian en den storm, die daarop
gevolgd was. Ralph luisterde aandachtig,
nog steeds achter haar stoel staande. Zijn
gezicht, dat voor haar verborgen was,
drukte vermaak uit, verwondering, voldoe
ning en; ook een zekere geringschatting.
„Wel, kindlief,” begon hij, toen zij zweeg,
„als je ’t mij eerlijk vraagt, is ’t allemaal
jouw schuld. Ik geef toe, dat vader te hard
voor je geweest is, maar toch is ’t gevaarlijk
wanneer meisjes van jouw leeftijd op hun
eigen houtje vriendschap aanknoopen.”
„Misschien heb je gelijk,” fluisterde ze
met een hoogroode kleur, „maar Ralph, hij
was zoo hartelijk en behulpzaam en hij had
zulke mooie schilderijen in zijn kamer
en we voelden ons net als oude bekenden
en, behalve mijn uitgaan van gisteren
avond met jou, heb ik in jaren niet zoo’n
prettigen middag gehad. Ik kan hem wer
kelijk niet zonder aan te spreken voorbij
gaan als we elkaar soms weer eens ont
moeten.”
„Dat is best,” gaf hij toe, „maar ik zou
toch niet te intiem met hem worden, hoewel
’t de schuld van Miriam is, dat je vanmid
dag bij hem hebt thee gedronken, ’t Was
een schande, dat ze je heeft opgesloten. Ik vader heen ging, wisselden de 1
zal eens met haar praten en zorgen, dat zoo nen een veelbeteekenenden blik.
iets nooit meer gebeurt. En, Mary, ik zie
heelemaal niet in, waarom we je vriend
Vivian heet hij, is ’t niet niet eens met
ons zouden meenemen om ergens te gaan
eten. Ik zal jullie wel onder mijn hoede
nemen.”
Met een dankbaar lachje keek ze hem
aan. „Je bent lief voor me,” fluisterde ze
bevend, „ik wou, dat ik iets voor je doen
kon om je te laten zien hoe dankbaar ik
je ben.”
„Dat kun je.”
„Hoe dan?” vroeg ze gretig.
Hij kwam dichterbij en ging op de leuning
van haar stoel zitten. „Ga morgenavond
eerst ergens met me dineeren en, daarna
dansen.”
„O, Ralph,” zei ze, „dolgraag. Maar
„Maar
„Maar mijn jurk is zoo afschuwelijk. Gis
terenavond durfde ik me er al haast niet
mee te vertoonen.”
„Maak je daar maar geen zorgen over.
Ik zal vader zeggen je een nieuwe jurk te
geven.”
Mary schudde het hoofd. „Dat kan ik niet
aannemen,” klonk het met waardigheid. Ik
kost hem toch al geld genoeg.
Ze zag, dat de oogen van Ralph begonnen
te schitteren. „Wel, leen dan een jurk van
Miriam,” stelde hij voor. „Neen? Je bent
een trotsch ding, is ’t niet? Maar dié oude
jurk kan me ook niets schelen ik vond
juist, dat je er lief uitzag.”
„Als ’t jou niet kan schelen,” fluisterde
ze gelukkig, „geef ik er ook niet om.”
Hij klopte haar op den schouder en voe
lend, dat ze plotseling ineen kromp, keek
hij op en zag, dat zijn vader de kamer was
binnen gekomen.
„Ik moet weg,” fluisterde Mary, overeind
komend.
„Best,” antwoordde Ralph beschermend.
„Ik ga met je mee.” En toen hij langs zijn
vader heen ging, wisselden de beide man-
Ongeluk met een schounmiel.
De heer M,- de Bruin te Culembbirg
deed Woensdag met zijn vrouw en kin-
deren een uitstapje naar Rheniein. Een
zij|ne(r kinderen, een meisje van vjier
jaar, kreeg aldaar van een schommel
een klap tegen het hoofd, waardoor het
een hersenschudding opliep. Tenge
volge daarvan is het Donderdagmorgen
overleden.
De NIEUWE SNEEKER COURANT is een abonnementsorgaan, verschijnt Dinsdags en Vrijdags. Abonnementsprijs in de stad f 2.50, naar buiten fr. per post f 3.60. De SNEEKER COURANT is een Advertentieblad
en wordt gratis bezorgd bij allen die te Sneek geen abonné zijn op de Nieuwe Sneeker Courant en bovendien huis-aan-huis verspreid:
Dinsdags te Woudsend, Heeg, Nijezijl, Folsgare, Nijland, Oppenhuizen, Uitwellingerga, Oudega (W.),
IJsbrechtum, Wolsum, Harich, Hemelum, Bakhuizen, Nijemirdum, Sondel, Sloten, Tjerkgaast, Spannen
burg, Poppingawier, Warns, Rauwerd
Controle op de oplaag toegestaan.
„dat ik je streng verboden had je op eeni-
gerlei wijze meï
„Ja.”
„Waarom was je me dan ongehoorzaam?”
Mary aarzelde en zooals meer het geval
was, de angst voor haar voogd maakte haar
roekeloos.
„Ik geloof niet, dat het eerlijk ten opzichte
van hem zou zijn om onbeleefd te wezen,”
antwoordde ze aarzelend, „omdat hij heel
goed geweest is voor Timson voor mijn
kat bedoel ik. En bovendien was ik woe
dend op Miriam. En ik wil u niet meer
gehoorzamen, omdat omdat,” besloot ze
X.na een oogenblik aarzelen, „ik vind, dat u
'nbillijk bent ten opzichte van mij.”
Geslaagd voor het diploma coupeuse
de dames Cobi Poiesz, Sneek; Truida Aukes
en Agnes Rijnja, Woudsend.
Kerknieuws.
Ned. Herv. Kerk. Aangenomen naar Hille-
gom door ds. J. R. E. C. Eerhard te Workum.
Ds. G, Brink Rzn.
Ds. G. Brink Rzn., Ned. Herv. predikant
te Oosterlittens, heeft wegens ongesteldheid
tegen half October eervol emeritaat aange
vraagd. Ds. Brink was eerst predikant te
Hornhuizen van 1892 tot 1895 en sinds 5
Mei van laatstgenoemd jaar staat hij te
Oosterlittens.
In Friesland is ds. Brink een zeer bekende
persoonlijkheid. Zoo is hij o.m. lid van het
hoofdbestuur van ’t Friesche Groene Kruis,
lid van het bestuur van de Federatie van
Ziekenhuisverplegingsvereenigingen in deze
provincie. Onder groote belangstelling
Vierde hij verleden jaar zijn 40-jarige
ambtsbediening. Hij gaat zich vestigen te
Meppel.
De graanrechten en de pluimveehouderij.
De Pluimveebode jneldt, dat behalve de
steun welke deze week aan de voor den
export bestemde kippeneieren van 55 K.G.
de 1000 stuks en aan de eendeneieren werd
verleend voor beide categorieën 30 cent
per 100 stuks bedragende bovendien nog
een steun wordt verleend van 37*/2 ct. de
100 stuks voor alle voor den export be
stemde kippeneieren en van 25 cent voor de
eendeneieren. Dit ter vergoeding van de in
gestelde graanrechten.
De redactie merkt verder op, dat bij de
verschillende berekeningen, welke zij in ver
band daarmede maakte, telkens weer
scherp naar voren kwam, dat hoe beter het
voer is samengesteld, hoe hooger dus de
productie wordt, des te minder de graan
rechten gaan drukken. Voorts, dat hoe
scherper de improductieve hennen worden
uitgezocht, hoe meer dit ook de financieele
uitkomsten van het bedrijf ten goede komt,
daar nu de „opvreters” het minst kunnen
worden gebruikt. Door de graanrechten
wordt de beteekenis van prima voedersa-
menstellingen en van scherpe selectie dan
(ook nog grooter.
De. gewezen koningin van
Spanje in D en Haag.
Naar men mededeelt, heeft de ge
wezen koningin van Spanje, Victoria
Eugenia, van 16 dezer tot gisteren met
haar dochter en schoonzoon, de herto
gin en hertog de Lekera, in hotel Du
vieux Doelen te ’s-Gravenhage gelo
geerd.
Van Den Haag uit hebben de hoojge
gasten, die streng incognito reizen, ex
cursies door heel Nederland' onderno
men, waarover zijl zeer opgetogen wa
ren. Ook over him verblijf in het be-
kende Haagsche hotel waren zijl uiterst
tevreden. In het zgn. gulden boek hebl-
ben zij hun handteekeningen geplaatst.
Onze scheepvaart op
Rusland.
Volgens de laatste beschikbare cijfers
hebben de verschillende voor de Sov
jet-Unie werkende economische organj'
saties in de periode JanuariJu’i ’33
in totaal 577.835 ton Nederlandsche
scheepsruimte bevracht tegen 92.639 ton
in dezelfde periode yftn 1932 en 233.000
ton in het geheele jaar 1932. De be-
vrachting geschiedde op 98 schepen
waarbij .contracten werden gesloten met
11 Nederlandsche scheepvaartonderne-
mingen.
De muiterij, op de
„Zeven Provinciën".
Met de Dempo welke 30 Aug. uit
Tandjong-Priok vertrekt repatrieert de
kapitein-luitenant ter zee P. Eikenboom,
die ten tijde van de muiterij comman
dant van de Zeven Provinciën was, ten
einde in Nederland voor het Haagsche
Militair .Gerechtshof te verschijnen.
Tijdens de behandeling van de mili
taire zaken door dU Krijgsraad te Soc-
rabaja zal worden gebruik gemaakt van
de reeds door hem afgelegde verklarin
gen.
Bier voor de visschen.
De visschen in de Rijnhaven te Rot
terdam zijn sinds Mannclag uitermate
vroplijk, vertelt de Tel. Zij hebben n.I.
een groote bierjool gehad langs de kade
Van de Holland-Amerika Lijn, waar
vriéndelijke mannen niet minder dan
21.600 fleschjes bier in het water leeg
gegooid hebben, omdat dit brouwsel na
een vergeefsche reis haar de United
States niet meer geschikt was voo<r
Nederlandsche kelen.
Zooi stond daar een half dozijn man
nen ban den waterkant, met hun klom
pen diep wegzakkend in een mengsel
van schuim en capsules.. Met een han
digheid, die een geroutineerd oberkell-
ner hen niet zou verbeteren, ontdeed
een van hen de fleschjes van de meta-
alle geval wat niet is kan nog komen en
’t is en blijft gevaarlijk.”
„Dat ben ik volkomen met u eens I” stem
de Ralph toe, en zijn vader opmerkzaam
aankijkend, liet hij er op volgen: „En u
hebt zich, geloof ik, leelijk opgewbnden?”
„Dat heb ik,” gaf Ashworth toe. „Dat
kind heeft iets over zich, dat me gek maakt.
Ze is doodsbenauwd voor me en toch durft
ze me tegen te spreken. Maar nou is ’t jouw
kans, jongen. Ga naar binnen en speel de
rol van vertrooster.”
Ralph grinnikte, ging naar de deur van
de studeerkamer, draaide het slot om en
kwam binnen.
Mary zat in den stoel van Ashworth en
liet haar kin op haar eene hand rusten.
Toen de jongeman binnenkwam, keek ze op
en hij bemerkte, dat hoewel ze spierwit zag
en beefde, er nog geen tranen in haar oogen
blonken.
„Wat scheelt er aan, kind?” vroeg hij
vriedelijk. „Waarom ben je opgesloten?”
„Ik had ruzie met je vader,” antwoordde
ze met effen, toonlooze stem.
„Waarom?”
Dit keer gaf ze hem geen antwoord. Ze
liet haar hoofd tegen de rugleuning rusten
en staarde strak in het vuur.
„Mary, ik vind ’t heel zielig voor je. Kan
ik niets voor je doen?” Hij kwam vlak bij
haar staan en legde zijn hand op haar
schouder. „Ik zou je graag willen helpen.
We zijn toch immers vrienden, jij en ik.”
Ze beet op haar lip en een oogenblik zag
hij haar oogen schitteren van snel opko
mende tranen. Toen, met geweld haar snik
ken inhoudend, sprak ze tamelijk heesch.
Ik weet niet of ik gelijk heb of niet, Ralph.
Het leven is verbazend moeilijk, vind je ook
niet?”
„Daar heb je gelijk in, jongedame. Maar
ik ben nog al eens overal geweest en heb
veel ondervinding opgedaan, dus waarom
laat je mij je niet helpen?”
Ze zweeg weer en staarde opnieuw naar
het vuur. De ruwe bejegening van haar
len dopjes, twee anderen goten ze leeg
en de rest vian het legertje pakten de
fleschjes-zelf, die nog wel hun geld
w'aard gijn, weer in de kisten. De arbetild.
vlotte uitstekend en de mannen boden
gul den weinigen kijkers opk een dronk.
Doch die maakten van hun aanbod
mlaar liever geen gebruik, zoodat uit
sluitend de visschen bij' Kot ledigen van
al deze fleschjes wèl gevaren zijn.
Mochten hengelaars dezer dagen een
visch Vangen, die ©enigszins, boven zijn
theewater is, dan weten zijl nu dus, ^at
daar de oorzaak yan was.
Granaten onder de
St Servaasibrug
te Maastricht^
De laatste dagen voor haar herope
ning heeft de St. Servtosbrugmin pf
meer op heete kolen gestaan meldt
de Limbi. Koerier.
Men heeft daar n.l. drie granaten
gevonden in een diepen kuil ten noor
den yan de brug. Vermoedelijk zijn
die granaten daar terecht gekomen,
doordat gij met den stroom Van de
Maas gijn meegekpmen uit het buiten
land, toen nog over en weer geschoten
werd.
De gevonden granaten zijii: ©en gra
naat yan 6 m.M.,, middellijn, een anti-
tank-patropn yoor geweer en een anti"
tank-granaat yan 3.7 m.M,.
Die piude projectielen gijn erg ge
vaarlijk, wat opk- wel als waarschuwing
moge strekken vppr sommigen, die Vaak
van' die droeve herinneringen aan een
wreeiden t ijd in huis bewaren. Het kan
voorkomen, dat zijl met pikrine-zuur of
iets diergelijks- gevuld gijn, welke massa
zich’ in den lopp van den tijd met het
metaal yan den mantel, gaat verbinden.
Het projectiel komt dan te bestaan
uit bijzonder scfhpkgevoelige zouten.
Zelfs dopr het dreunen alleen reeds, van
zwaar yerkeer pf iets diergelijks, kun
nen gij dan tot ontploffing geraken.
De bij de brug gevonden granaten
zijn ld por den geweermaker Koene naar
de kazerne overgebracht. In verband
met den ouderdom der voorwerpen
heeft men om de bovengenoemde re
denen niet tolt demonteermg. durven
overgaan.
Van de Hembrug zal iemand naar
Ned. Tramweg-Mij.
De geschatte ontvangsten van de
maand Juli 1933 yan de N. T. Ml- heb
ben bedragen: reizigers f39.440, baga
ge en honden f1745, gjbederen f24.925,
levende dieren, rijtuigen enz. f 2280, bui
tengewone ontvangsten f6000, totaal
f74.390.
Totaal ontvangst van 1 Januari 1933
af f542.420.31 (v. j. f678.008.46). Ge
middeld laantal kilometers jn exploitatie
van 1 Januari tot en met 14 Februari
321 ,(v.j. 321), Van 15 Februari af 288,
dus ontvangst per dagkilometer f8.68
(v. j. f9.92).)
Vrouw uit den trein
gevallen.
Woensdagmorgen is even voorbij het
station Middelstum een ernstig ongeluk
gebeurd.
Uit den trein, welke om 10.23 uit
Groningen in de richting Delfzijl ver
trekt, is een vrouw gevallen. Zij werd in
bewusteloozen toestand ppgenomen en
naar het Academisch Ziekenhuis te
Groningen vervoerd.
B ij' nader onderzoek is gebleken, dat
de vrouw, die in Sauwerd in den trein
was gestapt, zich bij Middelsitum gereed
maakte dezen weer te verlaten. Deze
trein stopt daar evenwel niet. Of zij
desondanks heeft geprobeerd' er uit te
springen of dat er een zuiver ongeluk
in het spel is, kon npg niet worden
Vastgesteld.
H et zonderlinge van deze zaak is, dat
passagiers, die zich jn het zelfde com
partiment als de vrouw bevonden, niet
aan de noodrem hebben getrokken,
maar eerst bij aankomst in Stedum den
stationschef aldaar hebben gewaar
schuwd. Deze heeft zich onmiddellijk
per fiets naar de plaats des pnheilsl be
geven en vooir het transport der zwaair
gewonde vrouw zorg gedragen.
Het bleek te zijn de 22-jarige Wijlber-
dina Bulthuis, echtgenoote van Geert
Balk te Garnwerd.
Bij informatie aan het station Ste
dum bleek, dat de vrouw bij Middiel-
stum tegen haar medereizigers, twee
heeren, een uit Schiedam en een uit
Rotterdam zei: „Kom, hier is Middel
stum, hier moet ik er uit”. Zij is daarop
naar het balcon gegaan. De indruk op
het station was, dat zij niet zelf uit den
door
LILIAN M. ANDERSON.
8.
Mary was haast ziek van zenuwachtig
heid, maar ze probeerde het niet te laten
merken. Als hij maar iets zei, dacht ze. Als
hij maar boos werd, inplaats van met woe
dende oogen haar te blijven aanstaren! Ze
strekte de handen naar het vuur uit, maar
omdat die zoo beefden, verstopte ze ze ach
ter haar rug.
Eindelijk sprak Ashworth. „Liet je je
door dien man het hof maken?” vroeg hij
verachtelijk, maar zijn oogen waren even
doordringend als die van een valk.
Verwonderd keek Mary hem aan. „Daar
heeft hij geen seconde aan gedacht.”
„Heusch niet? Waarom inviteerde hij je
dan om mee te gaan theedrinken?’
„Omdat ik buitengesloten was en ik was
geheel verkleumd.”
„Je wist natuurlijk,” vervolgde Ashworth,
:t dien man te bemoeien.”
4
I
NIEUWE SNEEKER COURANT
annex SNEEKER COURANT (76e Jaargang)
ig vi
