Io. 38 Eerste Blad
Uitgave KIEZEBRINK Co.
Officieel Orgaan
der Gemeente Sneek
annex SNEEKER COURANT (79e Jaargang)
Zaterdag 8 Februari 1936
Dit No. bestaat uit 3 bladen.
Jaargaog
NIEUWSTIJDINGEN.
Alle Advertentiën worde» In beide bladen opgenomen
Regelprljs 9 cent. Abonnementen belangrijke korting
G.
v.
D i n s d a g s te Woudsend, Heeg, Nijezijl, Folsgare, Nijland, Oppenhuizen, Uitwellingerga, Oudega (W.),
IJsbrechtum, Wolsum, Harich, Hemelum, Bakhuizen, Nijemirdum, Sondel, Sloten, Tjerkgaast, Spannen
burg, Poppingawier, Warns, Rauwerd
Controle op de oplaag toegestaan.
de
Het karakter van de huidige oorlog maakt
elke verdediging tot een aanfluiting. De
oorlog is in z’n diepste wezen geheel van ka
rakter veranderd sedert 1918, zelfs de oorlog
tegen Abessinië wordt, al heeft de luchtvloot
daar niet veel doelen, vooral met het lucht
wapen gevoerd met complete verwoesting
van de burgerbevolking, vee en oogst. Als
Abessinië dichtbevolkt was zou men het ge-
heele volk uitroeien. In een moderne oorlog
zou elk land in Europa blootstaan aan het
gevaar een ruïne te worden. Duitschland
was na de oorlog van 19141918 ongerept
en kon een oorlogsschatting opbrengen, nu
zou Duitschland totaal verwoest worden en
niets meer kunnen opbrengen, het zou ook
economisch volkomen vernietigd zijn.
Door het kapitalistisch winsysteem leven
we in een waanzinnige wereld, waarin alle
landen worstelen om afzetgebied; het volk
dat zijn markten verliest gaat, kapitalistisch
gesproken, te gronde. Als Japan de Ooster-
sche markten verliest komt er hongersnood,
wint het China dan komt er ellende in Ame
rika door verlies van afzetgebied. Daarom
is de taktiek van den modernen oorlog, in
overeenstemming met ’t kapitalistisch stre
ven, gericht op vernietiging van den con
current.
Als we echter de zaak nuchter bezien is
er maar één oplossing van de crisis, nl. de
overproductie wegwerken door over-con-
sumptie, wat echter eischt een volkomen
omwenteling op economisch gebied, nl. de
productie dient in handen van het volk en
zijn behoeften gesteld. Maar dan zou het
met de bevoorrechte positie van de kapita
listische klasse gedaan zijn en alleen daar
om, om winst en kapitalisme te redden,
aanvaardt men de oorlog met de zekerheid
dat niet alleen soldaten maar gansche vol
ken vernietigd zullen worden.
De luchtbescherming mobiliseert de bur
gerbevolking mee voor de landsverdediging,
de wet zegt dat duidelijk door de gemeenten
in drie klassen te verdeelen. In de laagste
klasse behoeft men bijna geen maatregelen
te nemen, doch wel in de andere klassen,
waar belangrijke militaire bureaux en objec
ten voor het militairisme van belang liggen,
de wet stelt dus in op landsverdediging en
ze straft ook op militaire wijze hen die be
paalde maatregelen niet opvolgen met straf
fen, ten hoogste van 2 jaar (in oorlogstijd
4 jaar) en f 1000 boete (in oorlogstijd
f2000). Het geldt hier duidelijk een be
scherming niet van de burgerbevolking, doch
van militaire objecten, die de luchtoorlog
aantrekken.
Hoe groot het gevaar zal zijn weet men
niet. Men weet niet hoeveel vliegtuigen bv.
Duitschland of Engeland heeft, en kan niet
bepalen hoezeer het element van verrassing
zal werken. Het is best mogelijk, dat een
plotselinge aanval in één bepaalde nacht
zoo’n ontreddering bij een tegenstander
brengt, dat de oorlog reeds beslist is in die
nacht. En de geheele voorbereiding is er op
gericht om dat element van verrassing zoo
groot mogelijk te doen zijn; de pers zal tot
het laatste moment van vrede schrijven enz.
Wat zal een landje als Nederland nu tegen
zoo’n verrassing vermogen? Als de vijan
delijke vliegtuigen aan de grens gesigna
leerd worden, zijn Ke in 20 minuten boven
Den Haag, terwijl in deze lage landen vol
komen blind kan worden gevlogen, dus on
zichtbaar van de grond. Hoe wil men dan
spreken van verdediging? En zelfs als men
weet waar de vijand zal aanvallen, weet men
nog niet wat hij zal uitwerpen, brand- of
gasbom. Men doet zoo naief alsof men in
oorlogstijd zou weten welk soort bommen
gebruikt zullen worden door een zeker vlieg
tuig. Maar men zal deze bommen toch door
elkaar gebruiken, brand-, brisant- en gas
bommen. De electro-thermiet-brandbom is
1 kilo zwaar en ontwikkelt een warmte van
3000 waarbij alles smelt; zoo’n brandbom
smelt door alle verdiepingen van een huis
heen en een Douglas-vliegtuig, dat 3 a 400O
kilo gewicht kan meevoeren, zal zeker 500
van deze bommen bij zich kunnen hebben.
Zand werkt voor de blussching niets uit,
want het smelt; door een poging met water
te blusschen wordt de brandbom ’n scherf-
bom; voor het in brand steken van Parijs
zou men 40, voor Berlijn 72 vliegtuigen noo-
dig hebben, heeft men berekend, nl. om die
steden aan 4 hoeken in brand te steken. Als
dan op 1000 plaatsen brand uitbreekt, zou
onder de bevolking zoo’n paniek ontstaan,
dat van verdediging geen sprake meer zou
zijn en daarop wacht de vijand, om dan
vliegtuigen te zenden met brisantbommen
van 10 tot 1800 kilo zwaar; bij voorkeur zal
men bommen van 50 tot 100 K.G. gebruiken.
Een bom van 50 K.G. slaat door 4 verdie
pingen heen en ontploft dan met in een
dichtbevolkte stad altijd trefkans. Denkt men
nu dat een kelder daartegen helpt? De men-
schen stikken onder de puinhoopen van het
huis in zoo’n gasvrije kelder, als de vijand
deze brisantbommen gebruikt en daarbij ko
men dan de gasbommen. Wat het gevaar-
durfde men met een bepaald gevonden gas
geen proef nemen, zelfs in de woeste rots-
gebieden van Schotland! De bekende gassen
zijn de chloorgassen, die men echter niet
voldoende comprimeeren kan; dan heeft
men het lewesiet, waartegen in de vorige
oorlog geen gasmasker bestand was, en het
blaartrekkende mosterdgas, waarvan het
verdampingsproces wel ’n week kan duren;
dit gas blijft zeer lang op de aarde hangen
het dringt in de huid door en verbrandt die,
men wordt levend gevild. Er is het middel
van prof. Wibaut, een pomade, waarmee
men zich insmeert, maar toch blijven bepaal
de slijmvliezen blootgesteld aan die ver
branding. Kleeren uittrekken zal niet helpen,
want het verbrandingsproces is reeds aan
gevangen en zet door. Als men nuchter
practisch ziet is er ten aanzien der gassen
geen enkel beschermingsmiddel, maar zelfs
als die hielpen, dan waren ze nog waarde
loos, want het karakter der gassen is voort
durend aan verandering onderworpen, bv.
door de inwerking op het gas van het roet,
dat bij brand ontstaat en waardoor de werk
zaamheid vreeselijker wordt. Tegen brisant
bommen is geen huis bestand, tegen gas
bommen niets te doen. Zeker, tegen traan-
en niesverwekkende gassen is iets te doen,
maar de vijand gebruikt die enkel om de be
volking in paniekstemming te brengen, die
daarna slachtoffer van vermenging van
gassen wordt. Daarom verbaast ’t niet dar
het Parijsche gemeentebestuur de bevolking
de raad gaf: „In tijd van oorlog kunnen wij
jullie niet verdedigen, verlaat de stad”, het
geen echter tot een chaos zou leiden. Er be
staat geen afdoend gasmasker en kinderen
beneden 12 jaar en menschen boven de 6u
kunnen geen gasmaskers op hebben, long
en hartpatiënten ook niet. Gaskelders helpen
niet als er brisantbommen gebruikt worden;
om deze te keeren moeten deze kelders een
plafond hebben van 2 M. dik beton, maar
de puinhoopen van het huis zouden de kel
der bedekken.
Spr. vertelt dan een en ander van de gas
kelders, waarvoor de luchttoevoer vrijwel
onmogelijk zal zijn, omdat de stikgassen tot
een hoogte van 50 M. kunnen stijgen, zoodat
de versche lucht zou moeten komen van
meer dan 50 M. hoogte. Alle mogelijkheden
der gasbescherming vervallen tegen tech
nische en practische bezwaren. En bij de
eerste aanval zal een paniek ontstaan, de
moeders zullen niet naar de gaskelder willen
als de kinderen in school zijn, en als de
kelder eenmaal gesloten is mag hij niet meei
open, al staan er kinderen voor de deur te
schreien; de reeds getroffenen moeten naai
het ziekenhuis, maar daar is* alles gedesor
ganiseerd en ook misschien vol gas. Gas-
tucht is niet mogelijk, omdat deze gebaseerd
zou zijn op het meest gruwelijke egoïsme.
Spr. bestrijdt nu de middelen door de C.
v. P. in een vergadering aangegeven voor
de bescherming. Van het standpunt der mi
litaire landsverdediging moet men echter
dat alles doen, maar nuchter bezien, gaan
geen legers alleen, maar geheele volken te
gronde en geen enkel geschil kan zoo groot
zijn, dat wij dat willen; nimmer kan aan een
dergelijke verwoestende oorlog, in welk con
flict dan ook, de beslissing overgelaten wor
den en als principieele bezwaren U niet
weerhouden mede te werken aan oorlogs
voorbereiding, laten dan deze nuchtere op
merkingen dat doen; terwille van ’t behoud
der beschaving, tenminste van wat daarvan
nog restte, moeten wij pal staan tegenover
elke oorlog.
begin van het boekjaar 156, 1 October
d.a.v. bedroeg idit 189, op 31 Decem
ber was dit aantal door vertrek en
bedanken teruggeloopen tot 165. In de
plaats van den Sheer M. de Vries werd
mej. S. Tjallema tijdel^ik met het be-
GEVONDEN VOORWERPEN.
Aanwezig aan het bureau van politie,
Martiniplein, en aldaar te bevragen op alle
werkdagen tusschen 11 Vi en 12’/2 uur, de
navolgende voorwerpen als gevonden ge
deponeerd op 5 en 6 Februari 1936: rijwiel,
hangertje, belastingmerk, belastingbiljetten,
J. V. A. en I. A. M. V. over
Luchtbescherming.
In de foyer van Amicitia is Woensdag
avond een zeer goed bezochte openbare ver
gadering door bovengenoemde organisaties
over luchtbescherming gehouden.
Voorzitter De Rap pe r heette allen wel
kom en betoogde dat deze vergadering o. a.
is belegd als protest tegen de wet op de
luchtbescherming, waarbij ieder burger ge
dwongen wordt mee te werken tot die be
scherming en welke slechts verkapt militai
risme is.
De eerste spreker de heer A. L. C o n-
s t a n d s e, behandelt ’t onderwerp Lucht
bescherming. Spr. zal de technische zijde
behandelen, doch ook enkele principieele
punten aan de orde stellen. Het eerste prin
cipieele punt is dat van vaderlandsliefde en
vaderlandsverdediging, waarbij men er op
speculeert, dat de mensch geneigd is z’n
jeugd- en geboorteplaats te idealiseeren.
Door een dergelijke speculatie op overigens
natuurlijke gevoelens bereidt men de mensch
voor tot oorlog, terwijl wij een beroep op
de rede van den mensch doen. Zonen van
Nederlandsche moeders worden bij oorlog
immers alleen opgeroepen tot strijd tegen
zonen van Duitsche moeders. De moderne
oorlog is een oorlog tegen het achterland,
dus tegen vrouwen en kinderén, landsverde
diging beteekent dus deze juist in gevaar
brengen.
Als wij nu in Nederland de landsverdedi
ging niet aanvaarden, zal men daarom In
Duitschland zijn meening nog niet wijzigen,
zegt men wel; buitenlandsche troepen zullen
binnenvallen en Nederland annexeeren. Het
Duitsche gevaar wordt tegenwoordig sterk
uitgebuit, doch men vergeet, dat Duitschland
alleen in het allerlaatste geval tot een aan
val op Nederland zal overgaan, omdat Ne
derland een groote strook Duitsche grens
dekt, en via Nederland verbindingen met
het buitenland kunnen worden gehandhaafd.
Een Duitsche aanval zou zeker automatisch
Engeland in de strijd betrekkén, waarvan,
zooals Baldwin zei, de Rijn nu de grens is.
Nederland ligt binnen de Engelsche verde
digingslinie en de gansche politiek van
Duitschland is er op gericht Engeland zoo
lang mogelijk tot vriend te houden. Daarom
is niets zoo onwaarschijnlijk als een Duii-
sche aanval op Nederland. Nederland is, als
’t aangevallen wordt, nooit te verdedigen;
met of zonder vechten is Nederland een
waardelooze factor van bewapening.
En principieel gezien is de vraag ook: Is
het behoud van Nederland als gemeenschap
van taal, traditie en volk wat waard? Zeker,
maar moeten wij daarvoor een oorlog aan
vaarden, die het geheele volk verwoesten
zal? Neen, zegt spr., dan aanvaarden wij
liever elk ander risico, ook een inlijving, al
zouden wij dan de strijd tegen den inlijver
en zijn fascisme en kapitalisme door middel
van staking en geestelijke wapenen samen
met de Duitsche tegenstanders van het fas
cisme blijven voeren. En dan zou op deze
wijze in de toekomst een bev.rijding mogelijk
zijn van het Nederlandsche en het Duitsche
volk samen.
Wij willen dus wel een strijd, doch geen
die leidt tot volksvernietiging. Zal inlijving
niet leiden tot volkomen verlies van taal en
traditie, vraagt men? Neen, de historie be
wijst dat; de Nederlandsche onafhankelijk
heid is van betrekkelijk korte tijd, terwijl
deze gewesten eeuwen van buitenlandsche
overheersching hebben gekend. Het Neder
landsche volk -heeft die heerschappij vrij ge
laten aanvaard, in 1795 hebben onze voor
ouders zelfs de Franschen met gejuich bin
nengehaald en ondanks dat zijn taal en tra
ditie behouden.
De NIEUWE SNEEKER COURANT is een abonnementsorgaan, verschijnt Dinsdags en Vrijdags. Abonnementsprijs in de stad f2.50, naar buiten fr. per post f3.60. De SNEEKER COURANT is een Advertentieblad
en wordt gratis bezorgd bij allen die te Sneek geen abonné zijn op de Nieuwe Sneexer Courant en bovendien huis-aan-huis verspreid:
Vrijdags te Hommerts, Jutrijp, Tirns, Goënga, Gauw, Sijbrandaburen, Offingawisr, Terzool, Abbega,
Oosthem, Deersum, Scharnegoutum, Roodhuis. Gaastmeer, Balk, Stavoren, Wyckel. Langweer, Bozum.
drie goed geslaagde Vereenigfingstoch-
ten georganiseerd, n.l. naar de Flora
te Heemstede, n.aar Scheveriihgen en
naar Dtente. Voorts twerd&n 6 wandel-
of fietstochten gehouden. Op 27 Maart
werd een propaganda-avond gehouden.
De secretaris eindigde 'zijn verslag met
een woord van hartelijke dank aan al
len, die in het belang der afdeeling'
hadden meegewerjkt.
Na een woord 'van dank van den
voorzitter voor dein arbeid van den
secretaris, werd het 'jaarverslag vast
gesteld. I
Mej. Tjallema gaf daarna een over
zicht van de inkomsten en uitgaven
Ider afd., welke tin totaal f 295.47 be
droegen, met een faadeelig saldo van 9
centen.
Namens de kascommissie deelde
mej. Hulst mede, dat alles in de beste
orde was bevond,en, 'waarom de pen-
ningmeesteresse werd gedéchargeerd,
met dank voor haar arbeid.
De heer Boersma (bracht verslag üilt
van de propaganda-commissie. Deze
commissie legde zich (vooral toe op het
organiseelren van wandeltochten, die
tevens propagandistisch werken.
De i aantrekkelijkheid van
afdeeling wordt daardoor
jongeren bevorderd. De commissie
hoopt het ledenaantal op te voeren
ook door huisbezoek, en de heer Bloer-
sma eindigt dan bok zijn verslag met
de op roep: Naar de 1000 leden. I
Ook dezen functionaris en met 'hem
de commissie wordt dank gebracht
voor wat tot stand werd gebracht én
wiat tn/en nog voornemens is te doen.
Bij de bestuursverkiezing 'wordt de
aftreden,de 'voorzitter, de heer G. wan
dé Pijpekamp met 'bijng. algemeene
stemmen herkozen. In de vacatu.re-M.{
Je Vries ‘wordt, eveneens met' bijna al
gemeene stemmen, gekozen 'ae heer
H. F. Dorre boom. Beiden nemen de
benoeming aan.
De voorzitter deelt daarna mede,
dat als pun,t ’7a. is ingevoegd de benoe
ming van een Lid in de Raad van Af
gevaardigden, die samen een soort
vóórvergadering vormen om dé voor
stellen van het 'H. B. te bespreken)
Het vorig jaar lis daarvoor aangewezen
de secretaris, die bok n,u weer als zoo
danig wordt benoemd.
Bij punt 8 deelt de. voorzitter mede,
dat het bestuur 'geen vast omlijnde
plannen heeft voor dit jaar. Het is nX
gebleken dat er meermalen tal van be
zwaren zijn om sommige tochten te
houden. Wel roept het bestuur ide
medewerking van alle leden 'in, om ais
ze een idee 'mochten hebben, dit wel
ontschreven in te dienen, vooral ten)
opzichte, 'van 'kosten, eventueele verte
ring, 'bezienswaardigheden enz. 1
Het bestuur zal niet 'stilzitten, te
meer niet omdat van onze tochten pro
pagandistische. invloed Uitgaat. Per
centsgewijze heeft onze afd. het groot
ste aantal leden 'gewonnen; het H. B’.
zag echter gaarne dat over de heele
lijn die stijging in 'leden plaats vond.
Voor onze afd. is het niets buitenspo
rigs het ledenaantal 'tot 200 opi te voe
len. waartoe 'splr. 'allen ten zeerste op
wekt.
Van de rondvraag Wordt geen ge
bruik gemaakt, waarna de voorzitter
in eenige Welgekozen 'wooruén de aan
wezigen dank zegt voor hun aanwezig
heid en daarna de vergadering sluit.
Ds. Cohen is de tweede spreker, met het
onderwerp: „Jezus Christus en het Anti-
Militairisme”.
D s. Cohen vragt zich af of men wel
beseft waartoe deze wet gemaakt is en die
maatregelen ontworpen zijn; als ze ons toch
zoo kinderachtig lijken, zullen ze het zeker
ook de regeering en hooge militairen doen.
Maar het is niet zoo dwaas, omdat er iets
anders achter zit, nl. om zoo’n stemming in
breede lagen der bevolking te kweeken, dat
ze rijp worden voor een mobilisatie en tot
hetzelfde bereid als in 1914. Een groot deer
van het volk voelt zgn. nationaal, dat is in
’t nat. socialisme of andere nationalistische
groepen georganiseerd en zal dus aan de
oproep stellig gehoor geven, maar in de
kringen der ernstig denkenden en intellec-
tueelen heeft men nu wel begrepen, wat al
die phrasen erïz. waard zijn. In 1914 liep
men er overal nog in; maar in 1936 weet
men dat deze phraseologie niets anders is
dan holle woorden. Ook het bolsjewistisch'
en gele gevaar is niet meer in staat de den
kende menschen tot oorlog te krijgen. Maar
voor hen is deze bangmakerij bestemd,
bangmakerij voor dingen, die inderdaad om
lijkste gas is, weet men niet; in Engeland bang voor te worden zijn; doch die hier ten
A"'CA-i.----doel heeft een angststemming te weeg te
brengen; zoolang die er nl. niet is durft de
mensch zelfstandig te oordeelen, doch als
angst over ons komt, is er maar één kreet,
mrr één commando noodig en de men
schen gaan in de richting waar de comman
dant ze stuurt. Als de groote woorden het
niet meer doen, dan doet de angst het, om
dat deze instinctief is en alleen als de enke
ling in een massale actie is opgenomen, is gezien. 'Was het ’aantal Leden b.jj ‘het gele" hond, schoolétui, rijwiel.
dat voldoende die angst te ontladen. Zoo
was het ook het geval in 1914 toen de be
klemmende angst, naast de frazen, allen in
alle landen ter mobilisatie deed gaan, om
dat men zich nu veilig voelt in de beweging,
waaraan ieder meedoet. Toen werden dood
gewone menschen tot helden gepromoveerd; - - -.-.-..---V-- --
maar dan komt de echte verschrikking van j.er del^ financiën belast. Er werden
den oorlog en voelt de mensch dat angst het J 1
groote motief in dit leven is, de meest dier
lijke elementaire driften breken dan los en
het ergste daar aan het front was misschien
niet wat de mensch moest lijden, maar wat
hij moest doen er bleef immers alleen
eten, drinken, doodgaan en verliederlijken
over! Spr. leest eenige verschrikkelijke pas
sages uit „La Peur”, het Fransche oorlogs
boek en concludeerde daaruit dat aan het
front alleen de laagste hartstochten zich uit
leefden. Spr. ziet dat dan geconfronteerd
met de groote, de eenige, de heilige figuur
van Jezus Christus. Wat heeft dat alles daai
te maken met Hem, die de zuivere liefde zelt
is. Als er iets is waaruit menschen kracht
kunnen putten tegen den oorlog, het militai
risme en de angstpsychose, dan is het wel
uit Jezus Christus, Die door de diepste
ellende van deze wereld ging tot hen, wier
leven kapot geslagen was, tot de holen van
het grootste lijden om er Zijn liefde te bren
gen. In Hem spreekt de opperste liefde als
Hij bidt aan het kruis voor Zijn beulen en
sterft met een gebed op de lippen. Als men
dat beseft, neen beleeft, dan pas durft men
stand houden tegen deze rotte maatschappij,
waarin een kleine groep leeft ten koste der
meesten, waarin het eigenbelang zegevierr,
of als deze wereld op ons afkomt met de
angst voor gasaanvallen, met mobilisatie or
politie, dan blijf je staan omdat je weet, dat
Eén met je meegaat, de Man van Golgotha.
Het gaat slechts om één ding, nl. om ae
vraag of je leven in dienst staat van die
ééne groote liefde. Dan kan men militaire
dienst vragen, maar ’n echt Christenmensen
zal neen zeggen. Dan gaat men de gevan
genis in of in oorlogstijd met Christus tegen
de muur, maar dat is beter dan met de dui
vel in de loopgraaf. Wij moeten niet vragen,
wat kunnen we bereiken, wij zijn de zwak-
sten, want de regeering heeft haar gezags-
middelen en er is ook de groote angstpsy
chose en er zijn ook de groote petroleum-
belangen. Maar het gaat slechts hierom,
zijt gij in dienst van de liefdemacht of in
dienst van eigenbelang, succes of baantje;
het gaat om de innerlijke kracht en liefde.
Wij kunnen ten slotte alles verdragen: boete,
gevangenis en broodroof, als we waarlijk uit
het geloof leven, bezitten we een kracht, die
de ziel dooradelt, dan durft men ook alleen
staan, omdat waarachtige moed geënt is op
liefde. Laat die liefde door ons heengaan en
ons doen weigeren mee te werken aan oor
log en ons doen getuigen tot ons de mond
gesnoerd wordt, om dan nog te getuigen
door onze ondergang.
Er was geen debat, daar deze avond als
een van getuigenis bedoeld was, doch de
v o o r z. deelde mede, dat de sprekers be
reid waren met degenen die zich aanmeld
den in een debatavond op te treden.
Ned. 'Reisvereeniging
afd. S n e e k.
Onder presidium van den heer
d. Pijpekamp 'hield dé afd. Sneek
van de Ned. 'Reisvereeniging Woens
dagavond in hotel Hanenburg haar
algemeenie leden vergadéring.
Met een hartelïjk welkomstwoord
opende de voorzitter deze vergadering.
Het bestuur had voor deze vergade
ring 'geen convocaties verzonden, doch
per advertentie me‘dedeéling van deze
vergadering gedaan. Er ‘is echter he-
den,avond inog al Wat condurrentie op
het gebied van vergaderen, waardoor
ongetwijfeld meeideien verhinderdz._n.
Het bestuur zal de vraag onder oogen
zien of een andere doeltreffender wijze
van convooeeren mogelijk is.
Door vertrek naar Groningen van
den penningmeester, den heer M. de
Vries, verloor het bestuur een toege
wijd medewerker. 'Als dank en waar-
deering voor hetgeen de heer DeVries
voor deze afd. heeft verricht, heeft hei
bestuur hem een 'etsje van Sneek aan
geboden. 1
De notulen worden döor den secre
taris, dén heer 'Hartshalt gelezen, wel
ke onveranderd worden vastgesteld.
Dezelfde functionaris leest daarna
het jaarverslag. ’Met voldoening mag
op het afgeloopen jaar worden terug-
NIEUWE SNEEKER COURANT
I
VOOF
