annex SNEEKER COURANT (79e Jaargang)
Officieel Orgaan
der Gemeente Sneek
OM EEN KIND
ASPIRIN (B
Wave KIEZEBRINK S Co.
Zaterdag 26 April 1936
Ho. 60 Eerste Blad
Dit No. bestaat uit 3 bladen.
Ve/ik<nu(/
kedeA
I
ttae Jaargang
NIEUWSTIJDINGEN.
FEUILLETON
Regelprljs 9 cent. Abonnementen belangrijke korting
Alle Advertentlën worden In belde bladen opgenomen
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
het product ven vertrouwen.
21
Nadruk verboaen.
wordt gratis bezorgd bij allen die te Sneek geen abonné zijn op de Nieuwe SneeKer Courant en bovendien huis-aan-huis verspreid:
Vrijdags te Hommerts, Jutrijp, Tirns, Goënga, Gauw, Sijbrandaburen, Offingawier, Terzool, Abbega,
Oosthem, Deersum, Scharnegoutum, Roodhuis. Gaastmeer, Balk, Stavoren, Wyckel, Langweer, Bozum.
De NIEUWE SNEEKER COURANT is een abonnementsorgaan, verschijnt Dinsdags en Vrijdags. Abonnementsprijs in de stad f2.50, naar buiten fr. per post f3.60. De SNEEKER COURANT is een Advertentieblad
en
D i n s d a g s te Woudsend, Heeg, Nijezijl, Folsgare, Nijland, Oppenhuizen, Uitwellingerga, Oudega (W.),
IJsbrechium, Wolsum, Harich, Hemelum, Bakhuizen, Nijemirdum, Sondel, Sloten, Tjerkgaast, Spannen
bui g, Poppingawier, Warns, Rauwerd
Controle op de oplaag toegestaan.
Roman van
NORBERT GARAI
Een half uur later bevinden de beide
studenten zich op het dicht by gelegen
Afloop verkooping.
Door notarissen E. Elema te Sneek en W.
G. Gramser te Roordahuizum had gister
avond de finale veiling plaats in het café
Knorr, van de navolgende perceelen:
1. Een woon- en winkelhuizinge, Kruize-
broederstraat no. 5, in huur bij de fa. H.
Donker. Kooper de heer A. J. Mulder te
Sneek voor een som van f4105.
2. Een woning met erf, no. 19, aan de
steeg, naast perc. 1, in huur bij den heer
17 /2 CTS.
den man, die Maud bij de beide studen
ten heeft gebracht, nauwkeurig nagegaan
en genoteerd. Dan deelt Bennett mede, dat
de vader van het kind reeds van een en
ander in kennis is gesteld. Het zal waar
schijnlijk wel het beste zijn om het kind
voorloopig in een of ander tehuis onder
te brengen.
Nicolle is het daarmee geheel eens. Daar
zij vandaag nog willen verhuizen, zou het
kind him te veel last veroorzaken, als zij
het nog langer bij zich hielden.
Kitty staart peinzend voor zich uit.
Zou zij nu voor altijd afscheid van de
kleine Maud moeten nemen Zij voelt dat
als iets pijnlijks. Het kind zal het niet
kunnen begrijpen, dat de nieuwe „mamma”
haar zoo maar aan vreemde menschen over
laat en zich met een leugen van haar af-,
maakt.
„Meneer de inspecteur”, zegt zij aarze
lend, „het komt mij voor, dat het niet in
het belang van het kind zou zijn, als
Plotseling krijgt haar bevende Stem meer
vastheid. „Het lijkt mij het beste, dat de
vader het kind bij ons komt halen. Wij
voorkomen daarmee, dat het nog eenigen
tijd in een vreemde omgeving zal moeten
doorbrengen.”
Nicolle is zóó verbluft, dat zij geen
woord vermag uit te brengen. Haar gezicht
is één groot vraagteeken.
Wat is er in vredesnaam met Kitty aan
de hand
Had zij onderweg, toen zij zich naar het
politiebureau begaven, niet nog gedeci
deerd verklaard, dat zij zich de weelde van
een dergelijke zorg niet konden veroorlo
ven, dat het de taak van het rijk was het
kina te verplegen En nu plotseling deze
veranderde stemming l
"huw. sttocü
Voor slechts 17$ ets. doet H.Z. het
zware waschwerk. Goedkooper kunt U
het toch niet wenschen. Maar toch zult
U verrukt zijn over de veilige werking.
Vijfde Abonnementsvoorstelling
Kunstkring Amicitia.
Voor de Kunstkring Amicitia werd de
vijfde en laatste abonnementsvoorstelling
van dit seizoen Dinsdagavond gegeven door
het Ver. Rotterd. Hofstad Tooneel. Dit
gezelschap bracht hier nu „Madeleine’s
Misdaad”, een blijspel in vier bedrijven van
Georges Berr en Louis Verneuil. Het is een
satire op de wijze waarop in Frankrijk de
„crime passionnel” berecht wordt. Er is een
bankier vermoord en Madeleine Verdier, de
jonge, aan lager wal geraakte letterkundige,
wordt van dien moord verdacht, omdat zij
omstreeks den tijd van den moord bij dien
bankier, die haar niet bepaald eerbare
door haar afgewezen voorstellen had ge
daan, was gewèest. En ofschoon zij part
noch deel aan dien moord heeft, komt zij er
bij den rechter van instructie Rabusset toe,
de misdaad te bekennen èn omdat zij en
haar advocate, haar eveneens op zwart
zaad zittende vriendin Pauline Mauléon, in
de publiciteit welke van deze bekentenis het
gevolg zal zijn, reclame en financieele op
komst zien, èn omdat de heer Rabusset een
rechter is, die zijn fantasie meer dan de
feiten laat spreken. Hij reconstrueert voor
Madeleine zoo boeiend haar misdaad, dat
het haar gemakkelijk valt hem de valsche
bekentenis te doen slikken. Een geruchtma
kende rechtzaak volgt. Madeleine Verdier
wordt door de jury vrijgesproken, omdat zij
haar eer heeft verdedigd tegenover een
bruut. Haar doel is bereikt, zij heeft bekend
heid verworven, wordt medewerkster aan
bladen, houdt lezingen, ook haar advocate
deelt, dank zij een schitterend pleidooi, in
die roem, tot haar plotseling al die welvaart
en verheerlijking dreigt ontnomen te wor
den. Want de werkelijke moordenaar van
den bankier, Chaumette, duikt op; hij is ja-
loersch op de vermeende moordenares, om
dat haar zooveel roem ten deel viel, en wil
ook wat voor „zijn moord”. Als Madeleine
en Pauline zijn chantagepogingen afwijzen,
gaat hij naar het parket, waar hij al direct
moet constateeren, dat alleen hij geen profijt
van zijn moord trok, want Rabusset is, dank
zij de snelle ontdekking van de moorde
nares, bevorderd. Chaumette wil nu met alle
macht zijn misdaad bekennen, opdat hem
de glorie zal ten deel vallen welke het deel
van Madeleine was, maar Rabusset vertelt
hem dat hij juridisch onmogelijk de moor
denaar kan zijn, omdat deze moord reeds
door een ander bekend is, die er voor te
recht stond ook, al werd zij dan vrijgespro
ken. Hij adviseert Chaumette maar even een
Nóg wil zij het zichzelf niet bekennen,
dat het een zeldzaam wonderlijk gevoel is
zoo over het welzijn van een klein schep
seltje te mogen waken. Dies zegt zij des
morgens vroeg, onmiddellijk na het ontwa
ken, op zeer beslisten'toon tot Nicolle, dat
die geschiedenis met Maud nu direct moet
worden afgedaan.
„Als we eenmaal de zorg voor het kind
op ons hebben genomen, moeten we ook
bij alles rekening met haar houden. En die
weelde kunnen wij ons niet veroorloven.
Als we vooruit willen komen, moeten we
vrij en onafhankelijk zijn.”
Vooruit komenI
Dat is Kitty’s devies.
Voor haar is het leven een stuk klei,
dat men kneden kan, maar natuurlijk
slechts zoolang men jong is en elasticiteit
bezit.
Het is nog geen zes uur in den ochtend.
De slaapdronken Nicolle gevoelt nog
niet de minste lust tot een discussie.
„Ach ja, dat is nu eenmaal niet an
ders mompelt ze om direct daarop weer
in te slapen. Haar roode, volle lippen zijn
half geopend en laten twee rijen parel
witte tanden zien. Haar ademhaling is rus
tig en gelijkmatig en op haar gelaat ligt
een vreedzaam glimlachje, ondanks het ho-
In de pauze werd een verloting gehou
den waarvoor talrijke winkeliers eigen
geestverwanten fraaie prijzen belange
loos hadden beschikbaar gesteld.
Het tweede gedeelte van den avond
werd ingezet met de opvoering door leden
van de v.v. Zwaluwen van „Voor de recht
bank”, gevolgd door opvoering van „W-C”,
door leden van de v.v. Blauw-Wit. Met
beide stukjes kwamen de lachspieren ter
dege los.
De heer Jaarsma, lid van O.N., droeg
voor „De Schoonmaak”, terwijl de voorz.
van afd. VII, de heer Couperus, eenige
liedjes ten beste gaf.
Het was reeds ver over het middemach-
telijk uur toen het zeer afwisselend pro
gramma was afgewerkt.
Nadat de voorz. allen had dank 'gebracht
voor het door hen gegevene en ook de
schenkers van de fraaie prijzen in dien
dank had laten deelen, zong men staande
twee coupletten van het Wilhelmus, waarna
de voorzitter met dankgebed sloot.
Aanwezig aan het bureau van politie,
Martiniplein, en aldaar te. bevragen op ahe
werkdagen, de navolgende voorwerpen, als
gevonden gedeponeerd op 2124 April:
Kinderbeursje Roode ceintuur Zweep
Sleutel Blauwe muts.
Aanwezig en te bevragen bij de navol
gende ingezetenen, onderstaande voorwer
pen, als gevonden aangegeven op 2124
April: Armbandhorloge, R. Baarda, Oude
Dijk; Paar wollen handschoenen, Heinz,
Jachthavenstraat 29; Belastingmerk, E.
van der Heide, 2e Zomerrakbuurt 13; Jon
gensjas, J. Busker, W. de Zwijgerstraat 1
Glacé heerenhandschoen, Harms, Peper
straat; Armbandje, T. Blauw, Ubbo Em-
miusstraat 72; Zakmes, M. Bosma, Geeuw-
kade 50.
andere moord, waarvan de dader nog niet
ontdekt is te bekennen, en geeft hem zelfs
de keus uit de dossiers ten parkette.
Maar Madeleine heeft intusschen op ge
raffineerde wijze het bedrag bijeengebracht,
dat Chaumette voor zijn zwijgen eischte,
zoodat de werkelijke moordenaar niet be
kent en aan Madeleine de eer blijft in de
oogen van het publiek de bedrijfster van een
„crime passionnel” te zijn.
Er loopt door het verhaal nog een liefdes
geschiedenisje, dat niet veel om ’t lijf heeft.
De rol van Madeleine was geknipt voot
Annie van Ees, die haar speelde met bra-
vour, raffinement en ontwapenende on
schuld, al naar de situatie eischte; tegen
over deze would be misdadigster speelde
Cor v. d. Lugt Melsert Chaumette, de echte
moordenaar, met het overwicht van den
vakman, die alle troeven in z’n handen weet,
en die alleen even uit z’n evenwicht wordt
gebracht als hem in het kabinet van Ra
busset blijkt, dat men hem zijn misdaad voor
goed heeft „ontstolen”.
Anton Roemer was een magnifieke Ra
busset, de bureaucraat met een, voor een
rechter, ontstellende zucht naar romantiek,
en Mimi Boesnach had de eenige andere
vrouwenrol, de advocate, en daarmee de
moeilijke taak relief te geven aan een vrou
wenrol naast die van een ster als Annie van
Ees - die bloemen kreeg - doch zij slaagde
daarin uitstekend. De andere rollen waren,
wat bij dit gezelschap trouwens regel is,
goed bezet, zoodat we tot slot van dit sei
zoen genoten hebben van een vlekkelooze
uitvoering van een zeer geestig stuk.
Naar de heer Joh. Miedema voor de pauze
meedeelde is dit gezelschap en dat van
Fritz Hirsch ook reeds voor het volgend sei
zoen voor de kunstkring geëngageerd. An
dere contracten zijn nog niet afgesloten,
omdat het repertoire en zelfs de samenstel
ling der andere gezelschappen nog niet be
kend is. De Kunstkring Amicitia zal echter
weer gewoon doorwerken; voor eventueel
bedankende leden zal invallen een deel
van de velen die reeds lang op inschrijving
als lid wachten.
Revue „Dat doet je weer goed.
De N.V. Nationale revue, directeur Bob
Peters, was hier Woensdag en Donderdag
met haar jubileumrevue jubileum omdat
het eerste vijftal bestaansjaren van dit ge
zelschap achter de rug is ,„Dat doet je
weer goed”. Dat is natuurlijk ook de titel
van een der succesliedjes in deze revue,- een
liedje door Lou Bandy gezongen, door het
publiek meegekweeld, nadat deze revuester
aan de orkestbak was ontrukt, waar hij,
toen het eerste bedrijf al wel onderweg was,
in een vermomming het orkest dirigeerde
van de plaats, welke Jules Susan, de orkest
leider, overigens op zoo uitstekende wijze
bezette.
politiebureau.
De brigadier, die hun met een lichte
lijk verveeld gezicht ontving, is na een
paar minuten een en al oor. Een stort
vloed van vragen daalt op de beide meis
jes neer, terwijl de kleine Maud, zonder
zich ook maar in het minst bewust te zijn
van de beteekenis van haar persoontje op
dit oogenblik, op een stoel bij het raam
zit en totaal onverschillig voor hetgeen
zich hierbinnen afspeelt, naar buiten kijkt.
Een lichtgeel gelakte auto, waarin een on
geduldige meneer herhaaldelijk de claxon
laat loeien, neemt haar aandacht geheel
in beslag.
Uit een aangrenzend vertrek zijn nog
twee politie-agenten er bij gekomen. Ook
zij stellen diverse vragen, terwijl de briga
dier eenigszins geagiteerd met een of an
dere afdeeling van Scotland Yard telefo
neert. Als hij de hoorn weer op den haak
heeft gelegd, verzoekt hij den beiden stu
denten een minuut of tien geduld te wil
len hebben. Inspecteur Bennett, die deze
zou zich onmiddellijk hier-
Na deze entrée heeft Lou Bandy ons inge
leid in de geheimen der economie en met
Wiesje Bouwmeester, Clairette Hammé,
Frans Bogaert, Nol Nabarro en eenige an
dere ons tusschen de zang en dans door
doen genieten van een aantal ditmaal bij
zonder geslaagde entre-actes, n.l. „De
vrouw die alles vergat”,, „De plichtsgetrou
we huisknecht”, „Een vindingrijke familie”,
„Hotel Het Witte Paard” en „De winkel
bediende in één uur”, in welk laatste num
mer Louis Bouwmeester op uitstekende
wijze een étalagepop voorstelde. Ook als
excentriek danser bleek deze een zeer goede
kracht.
Mimi Lebret was de nieuwe zangeres van
het gezelschap en voldeed wel, al is haar
stem misschien wat te zwak; bij Emile van
Bosch, de zanger, was dat tekort niet te
constateeren.
En nu datgene wat een revue maakt de
demi-finales en finales en de dans. Voor
het laatste zorgden weer de Muriloff girls,
en wat ze presteerden was ook nu weer
voortreffelijk. Het is geen groot gezelschap
zoodat de indruk van hun optreden en van
de finales misschien niet zoo overweldigend
is, maar juist het beperkte aantal krachten
laat toe de aandacht te vestigen op de in-
dividueele prestatie en die is bij deze girls
een wel buitengewoon verdienstelijke. En
zoo was het ook bij de kijknummers, niet in
het overweldigend groote en de grootsche
allure is het gezocht, maar meer in het
fijne, fraai-kleurige en beschaafde. En
daarin is men zoo zeer geslaagd, dat wie
de revue heeft gezien, haar ook heeft ge
waardeerd.
Kitty neemt het meisje bij zich op schoot
en tracht haar tot bedaren te brengen. In
derdaad klaart het, zooeven nog door tra
nen verduisterde gezichtje weer spoedig
op en als Kitty het kind op haar knie laat
rijden, verdrijft een vroolijk lachje de laat
ste sporen van het groote verdriet.
Er stopt een auto voor het gebouw en
onmiddellijk daarna stapt inspecteur Ben
nett met een korten groet het vertrek
binnen.
In het algemeen herhaalt hij de vragen,
welke den brigadier en de beide agenten
reeds gesteld hebben, noteert een en ander
en vergelijkt dan zijn aanteekeningen met
die van den brigadier.
Tenslotte vraagt hij Nicolle (Kitty con
stateert met groeiende ergernis, dat de
meer representatieve Nicolle weer eens met
meer respect wordt behandeldnatuur
lijk als je klein bent, wordt je niet
voor vol aangezienaltijd en eeuwig
hetzelfde of zij de politie zou kunnen
helpen aan een lijst met de namen der
cliënten van het Adviesbureau voor vrou
wen. Het zou niet onmogelijk zijn, dat de
geheimzinnige bezoeker door iemand, die
de beide dames kende, op haar bureau op
merkzaam was gemaakt.
Dan tracht Bennett Maud aan het spre
ken te krijgen.
Hij laat haar de foto van den vermoor
den man zien, maar het kind kijkt er nau
welijks naar en zegt, opnieuw half huilend
„Kom, we gaan weg. Ik wil hier niet
meer blijven, Mammie, zeg dien mannen
toch, dat ik niet met ze praten wil
„Zegt dat kind Mammie tegen u
vraagt Bennett verwonderd.
Kitty glimlacht.
„Ja, we hebben al vriendschap geslo
ten.”
Nog eens wordt het signalement van
F. Tuinstra. Kooper de heer T. Wouda te
Sneek voor een som van f770.
3. Een burgerhuizinge, met voor- en ach
tererf, aan de Kloosterstraat no. 21, in huur
bij mej. de wed. Hoogervorst. Kooper de
heer H. Koetzier te Sneek, voor een som
van f 1963.
CHR. VOETBALCLUB
ORANJE NASSAU.
Gister gaf de Chr. Voetbalclub „Oranje
Nassau” alhier in het Gebouw voor Chr.
Belangen een propaganda-feestavond, wel
ke uitstekend geslaagd genoemd kan wor
den.
Nadat te ongeveer half negen de; voorz.,
de heer J. de Groot Boersma, was voor
gegaan in gebed, opende deze met een
kort welkomswoord deze bijeenkomst. In
het bijzonder heette hij welkom de vele
gasten uit Leeuwarden, Huizum en Ijlst
leden met dames van de voetbalclubs
Zwaluwen, Blauw-Wit en IJVC die allen
zoo spontaan hunne medewerking hadden
toegezegd voor het welslagen van deze
avond, en het hoofdbestuurslid van afd.
VII, de heer J. Couperus van Leeuwarden
en diens verloofde. Hij hoopte dat deze
eerste feestvergadering een gezellig en ge
noeglijk verloop zou mogen hebben en riep
daarvoor aller medewerking in.
Onder het gezamenlijk zingen van het
O.N.-clublied had de opmarsch plaats van
de verschillende elftalspelers.
Hierna werd door leden van Blauw-Wit
opgevoerd de klucht: „In de box”, een
nummertje, dat direct insloeg. Er is har
telijk om gelachen. Vooral het meesterlijk
spel van den heer S. Faber droeg hiertoe
veel bij. Deze ontpopte zich als een uitste
kende komiek, men noemde hem zelfs
„Buziau II”.
Jopie Kok gaf eenige aardige voor
drachten ten beste. Vooral het nummer
„Locomotief en wagen” mocht er wezen.
Verschillende leden en gasten volgden
zijn voorbeeld met samenspraken en lied
jes, alles op voorbeeldige wijze, afgewis
seld met piano- en orgelmuziek van het
duo Fahner en Zijlstra. Hun prestaties
verhoogden niet weinig de gezelligheid.
pelooze faillissement van het Adviesbureau
voor Vrouwen, ondanks de huuropzegging
van de zijde van den huisbaas en ondanks
de vijfhonderd pond, die zorgvuldig in
een geldkistje zijn opgeborgen.
Gelukkige Nicolle
Kitty springt haar bed uit.
In de lichtblauwe pyama ziet de kleine
blondine er nog jonger uit dan anders, als
zij door een degelijk kapsel, lange rokken
en afgemeten bewegingen een waardigen
indruk tracht te maken.
Op bloote voeten sluipt zij (voor de vier
de maal in dezen nacht) naar Maud, schudt
het kussen op, trekt de weggegleden de
ken recht en weerstaat (voor de vierde
maal in dezen nacht) een opkomend ver
langen om een kus op het lieve, zorge-
looze gezichtje van het kind te drukken.
Tien minuten later echter is de kleine
woning in rep en roer.
Nicolle zit huiverend en met een zeer
verwarde coiffure op den rand van haar
bed en staart verschrikt in het ochtend-xxcltizcu.
blad, dat Kitty haar met alle teekenery zaak behandelt,
van de grootste opwinding in de hand
heeft gedrukt.
Op de voorpagina is een foto van de
kleine Maud opgenomen.
Daarnaast het conterfeitsel van een man,
die ongeveer vijf-en-dertig jaar kan zijn en
wiens gelaat, niettegenstaande de oogen
gesloten zijn, een somberen, haast drei
genden trek heeft.
„Roofmoord!” staat in vette letters bo
ven de beide foto’s.
En daaronder, wat kleiner:
Vierjarig kind ontvoerd!
Wie heeft de kleine Maud Gordon ge
zien?
heen begeven.
De twee agenten doen intusschen hun
uiterste best om met Maud op goeden voet
te komen, in de hoop een en ander over
den man, die haar ontvoerde en diens
moordenaar te zullen vernemen, maar
Maud drukt zich vast tegen Kitty aan, kijkt
met groote, verschrikte oogen naar haar
op en is er niet toe te bewegen ook maar
een woord uit te brengen. Alle goede be
doelingen van de beide agenten hebben
tenslotte slechts als eenig resultaat, dat
Maud begint te huilen. Het ijle, hoog|e
stemmetje laat een langgerekt, klagend ge
huil hooren, verstomt voor het onderdeel
van seconden om dan met hernieuwde
kracht en een verbijsterende hardnekkig
heid wederom in te zetten.
NIEUWE SNEEKER COURANT
6.
VOOR LAGEN PRIJS HOOGE KWALITEIT
ZELFWERKEND SWASCHMIDDEL
PER GROOT
l PAK j
komen bij ons
klimaat ge-
regeld voor;
GEVONDFN VOORWERPEN.
