annex SNEEKER COURANT (80e Jaargang)
Officieel Orgaan
der Gemeente Sneek
DE STRIJD OM WEENEN
ITALIANO
b
No. 8 Eerste Blad
Dit No. bestaat Hit 2 bladen.
Uitgave KIEZEBRINK Co.
Woensdag 28 October 1936
53e Jaargang
FEUILLETON
middenweg”
l.i'
RECLAME KOLOM.
NIEUWSTIJDINGEN.
ITALIANO
Alle Advertentiën worde» in belde bladen opgenomen
Regelprijs 9 cent. Abonnementen belangrijke korting
GENEESKRACHTIG EN LEKKER
Roman van
HUGO BETTAUER
Nadruk verboden.
MM??
Vrijdags te Hommerts, Jutrijp, Tirns, Goënga, Gauw, Sijbrandaburen, Offingawier, Terzool, Abbega
Oosthem, Deersum, Scharnegoutum, Roodhuis, Gaastmeer, Balk, Stavoren, Wyckel, Langweer, Bozum
De NIEUWE SNEEKER COURANT is een abonnementsorgaan, verschijnt Dinsdags en Vrijdags. Abonnementsprijs in de stad f2.50, naar buiten fr. per post f3.60. De SNEEKER COURANT is een Advertentieblad
en wordt gratis bezorgd bij allen die te Sneek geen abonné zijn op de Nieuwe SneeKer Courant en bovendien huis-aan-huis verspreid:
D i n s tl a g s te Woudsend, Heeg, Nijezijl, Folsgare, Nijland, Oppenhuizen, Uitwellingerga, Oudega (W.),
IJsbrechtum, Wolsum, Harich, Hemelum, Bakhuizen, Nijemirdum, Sondel, Sloten, Tjerkgaast, Spannen
burg, Poppingawier, Warns, Rauwerd
Controle op de oplaag toegestaan.
DE BEZUINIGING BIJ DE
SPOORWEGEN.
Wegens bezuiniging is het station Sta
voren teruggebracht tot halte.
TEGEN HOEST
EN VERKOUDHEID
Onderweg is ’t mid
den van den weg niet
de gulden midden
weg, maar juist de
„foute middenweg”!
(Op wegen met vier
rijbanen moet men
steeds zooveel moge
lijk rechts houden en
alleen op de midden-
baan komen bij het
inhalen. En op de lin-
kerweghelft? Daar...
nooit!)
33-
Een tragi-komisch. intermezzo.
BIOSCOOPNIEUWS.
In het Amicitia Theater krijgen
we in het volgende programma „Merijntje
Gijzen’s jeugd”, naar de roman van A. M.
de Jong. Wat niet van alle films, welke naar
een roman gemaakt zijn, gezegd kan wor
den, kan van deze getuigd nl. dat ze uit
stekend geslaagd is en zich ook als film al
een zelfstandige plaats in de Nederlandsche
filmproductie heeft weten te veroveren, nl.
een zeer vooraanstaande. Dat is mede te
danken aan dien uitstekenden regisseur
Kurt Gerron, die deze Loet C. Barnstijn
Filmstad-productie eldde. Hoor hem zelf
over de spelers, welke hij koos. Hij schrijft:
Bij de bezetting van de hoofdrollen voor
„Merijntje Gijzen’s Jeugd” heb ik er naar
gestreefd om ditmaal met acteurs en actri
ces samen te werken, die nog nooit gefilmd
hadden. Deze wensch had een tweeledigen
grond: ten eerste is het een, helaas, meer
bladen met het sensationeele bericht van
de aankomst van den echten nabob en er
meldden zich bij den portier van hotel
Bristol ettelijke reporters om John O’Fla-
nagan te interviewen. Deze laatste bleek
uiterst joviaal, klopte iedereen kameraad
schappelijk op den schouder, deelde bij
doosjes tegelijk, Khedive sigaretten uit, die
hij dit het hotel had laten aanrukken en
sprak met vaderlijke toegenegenheid over
zijn armen broer, dien fantast, wien hij
slechts een bewijs van zijn broederliefde
wilde geven.
Eén passage in zijd interview trok den
volgenden dag de algemeene aandacht:
„Voor zoover ik er‘in de enkele uren die
ik hier ben, over kan oordeelen, is het
Weensche volk veel te trotsch om zich wat
te laten schenken!”
Laat in den middag verliet de Ameri
kaan met zijn secretaris voor het eerst zijn
appartementen om op de gang aan alle
leden van het personeel, die hem in den
weg traden, bankbiljetten rond te deelen,
die hij los in zijn broekzak droeg.
Beneden gekomen pakte hij den direc
teur bij een knoop van zijn jas, gaf hem
vriendschappelijk een stomp in de maag
streek en zei:
„Dear friend, je hotel bevalt me uitste
kend. Maar vertel me nou eens, waar we
ons vanavond kunnen amuseeren?”
De directeur lachte als de bekende boer
met kiespijn eh dacht, zichtbaar ingespan
nen, na. „Wacht eens”, kwam hij eindelijk,
„als ik het wel heb, is er vanavond een
groot bal masqué in het Concertgebouw.
Een schitterende gelegenheid om Weenen
te leeren kennen! Ik garandeer u, dat u
zich daar kostelijk zult vermaken.”
Mister John O’Flanagan werd plotseling
ernstig.
„Ik heb helaas nog geen full dress, wat
men bij jullie rok noemt. Ik heb de ge
woonte, in elke stad, waar ik kom, alles
Van Salzburg ging de reis naar Inns-
brück; van daar maakte Ralph onder lei
ding van e’én bekenden gids ski-tochten
door de Alpen, ontving dagenlang geen
post en vergat de heele wereld met al haar
ap- en dependenties om zich geheel over
te geven aan het gelukzalige gevoel van
jeugd, kracht en beweging.
Intusschen gebeurde er in Weenen iets,
dat zelfs Breitbart’s roem dreigde te ver
duisteren.
De rijkste man ter wereld arriveerde in
de Oostenrijksche hoofdstad. Inderdaad de
rijkste man ter wereld. En dat kon natuur
lijk niemand anders zijn dan Ralph’s stief
broer, wiens onverwacht opduiken, volgens
de berichten in de Weensche bladen, aan ’t
Groesusbestaan van den dweper en philan-
troop een zoo ontijdig einde had gemaakt.
Zoo gebeurde het, dat op den morgen
van den i/den Februari voor Hotel Bris
tol een met twee zware koffers beladen
taxi stilhield, waaruit twee heeren stapten,
de een groot en sterk, de ander klein en
broodmager.
De kleine liep onmiddellijk op den por
tier toe en fluisterde dezen in goed Duitsch,
zjj het dan ook met de noochge teekenen
en meer gangbare gewoonte geworden om
filmspelers steeds eenzelfde genre rol te
laten spelen, waardoor zij langzamerhand
met een bepaald type vereenzelvigd wor
den; ten tweede is het onderwerp van een
film als „Merijntje” zoo totaal verschillend
van de tot heden verwerkte filmstof, dat ik
voor alles gezocht heb naar vertolkers, die
juist omdat zij nog een „onbeschreven
blad papier” zijn, zich voor volle honderd
procent met het karakter van hun rol ver
trouwd zouden kunnen maken.
Ik heb reeds vele malen het genoegen
gehad om tooneelspelers, bij hun filmdebuut
met raad en daad te mogen steunen. Het is
mij echter nog maar zelden een zoo groote
vreugde geweest, als bij deze film. Men be
hoeft niet te gelooven, dat ik dit speciaal
uit beleefdheid zeg... het werken met ar-
tisten als Mimi Boesnach, Piet Bron, A. M.
de Jong en Bill Benders heeft mij waarlijk
een zeer groote voldoening geschonken. En
dan niet te vergeten: onze kleine Marcel
Krols! Menig toeschouwer zal zich afvra
gen: hoe heeft dat tienjarige kereltje dit
eigenlijk kunnen spelen? Hoe lang zal het
geduurd hebben, voordat men hem alles had
bijgebracht tot hij de juiste uitdrukking
gevonden had? Zoo was het n i e t, waarde
lezer. Hier staan wij allen voor.een won
der. Dit kind is altijd kind gebleven,
speelsch en ondeugend, een echte Brabant-
sche dorpsjongen. Maar: Marcel Krols bezit
een zeer bijzondere eigenschap: zijn con-
centratie-mogelijkheden zijn verbazingwek
kend. Hij kon vol overgave achter zijn voet
bal aanhollen om een minuut later, in de
studio, met evenveel overgave te huilen. Hoe
guitig is zijn lachen hoe opwindend zijn
vroolijkheid. Wij zullen hem niet vergeten,
dezen prachtigen, grooten, kleinen „Merijn
tje”.
Over A. M. de Jong als filmspeler kan ik
niet veel zeggen, omdat mij dan een zekere
schroom bekruipt. Maar voor mij staat vast,
dat hij in zijn „sterfscène” wellicht onbe
wust het hoogste ideaal van den film-
artist bereikt, namelijk: geen acteur te
zijn. Mimi Boesnach, Piet Bron en Bill Ben
ders wensch ik toe, dat hun prestaties naar
waarde genoten zullen worden. Zij hebben
bij hun werk een fanatieken arbeidslust ge
demonstreerd en artistieke hoogten bereikt,
waarop zij en de heele Nederlandsche film
industrie trotsch mogen zijn. Voor mij heeft
de samenwerking met hen reeds voor de
première van de film tot een prettig resul
taat geleid: wij zijn vrienden geworden 1
nieuw te laten maken. Dat meesleepen van
al'dien rommel is me te lastig.”
De directeur,' die in den loop der jaren
geleerd had zich over niets te verwonde
ren, knikte begrijpend.
„Zeer practisch, zeer practisch, mis ter
O’Flanagan. Altijd alles nieuw, natuurlijk,
dat is het verstandigste, wat u doen kunt.
Maar u kunt toch gecostumeerd gaan I Ove
rigens behoeft u werkelijk niet zooveel om
slag te maken. Het zal meneer Altmann,
die het bal georganiseerd heeft, een eer
zijn u te mogen ontvangen. Dus twee kaar
ten, niet waar
De directeur haastte zich naar ae te
lefoon en bracht den schilder Altmann, die
de kunstzinnige reclame in Weenen op een
ongekende hoogte gebracht heeft, van een
en ander op de hoogte. Deze wreef zich
vergenoegd in de handen. Het Concertge
bouw uitverkocht, Breitbart op het tooneel
en de rijkste man ter wereld in een loge
prachtig over dat bal zou men voor-
Joopig niet uitgesproken raken.
Klokslag tien uur betrad John O’Flana
gan met zijn particulier secretaris Fred
Plumber het Concertgebouw, dat tjokvol
was met dames en heeren in de meest uit-
eenloopende kleederdrachten. Het comité
van ontvangst beschouwde het als een ty
pisch Amerikaansche gewoonte, dat de
multi-millionair zelf in een donker colbert
met een geruite pantalon verscheen, maar
zijn secretaris correct in smoking. In het
geoefende kunstenaarsoog van den heer
Altmann maakten de beide gevierde gasten
een eenigszins grotesken indruk. Hij meen
de in de pantalon van den Amerikaan een
genaaide winkelhaak en op de smoking van
diens secretaris ettelijke vetvlekken te be
speuren, maar tenslotte was hij toch zoo
verheugd over hun komst, dat hij deze
kleine ongerechtigheden spoedig vergat.
ÜEVONDFN VOORWERPEN.
Aanwezig aan het bureau van politie,
Martiniplein, en aldaar te bevragen op alie
werkdagen, de navolgende voorwerpen, als
gevonden gedeponeerd op 25 en 26 Oct.:
Ijzeren stander Dameshandschoen.
Aanwezig en te bevragen bij de navol
gende ingezetenen, onderstaande voorwer
pen, als gevonden aangegeven op 25 en 26
Oct.: Damesrijwiel, Station Spoorwegen;
Muts, Joh. Poiesz, Schamestraat 23; Glacé
dameshandschoen, v. d. Heide, Kapelstr. 1
Groen kindertaschje, T. IJntema, Ernst
Casimirstr. 21; Kanarie, B. Heins, Jacht
havenstraat 29; Paar gymnastiekschoenen,
J. Abma, IJsbrechtum.
DE WERKLOOSHEID TE TILBURG.
De werkloosheidscijfers te Tilburg dalen
gestadig. Konden wij, schrijft de Msb., de
vorige week melden, dat zij in de voor
Tilburg voornaamste industrie, de textiel
nijverheid, sedert de devaluatie in drie we
ken tijds was gedaald met 38 procent, ook
deze week valt weer een aanzienlijke ver
mindering te constateeren. Van 1046 in
de vorige week, daalde het cijfer thans
met 257, om alzoo te komen op 789.
Vergeleken met het aantal werkloozen
in de week voorafgaande aan de devaluatie
(23 September j.l.) dat 1697 bedroeg, be-
teekent dit derhalve een totale verminde
ring van 908 of 53.5 pet.
Wat de werkloosheid over de geheele li
nie aangaat, liep het cijfer van 23 Septem
ber: 4698, terug tot 3638, een procentueele
vermindering derhalve van 22.5 pet.
OVERVAL OP EEN BEJAARD
ECHTPAAR.
Vrijdag op Zaterdagnacht te omstreeks
één uur is het bejaarde echtpaar V. te
Kloosterzand uit zijn slaap opgeschrikt
door een in een laken gehuld individu, dat
aldus vermomd via een raam de woning
was binnengedrongen. Eerst tegen zes uur
heeft de oude vrouw aangifte bij den ge
meenteveldwachter gedaan van het geval.
Wat zich in dien tusschentijd precies in de
woning van den 8 4-jarigen landbouwer V.
heeft afgespeeld, is nog niet bekend.
Bij een ingesteld onderzoek ter plaatse
vond men den ouden man zwaar gewond:
hij had een schot in de zijde. Het slacht
offer van dezen nachtelijken laffen over
val is vervoerd naar het ziekenhuis te
Gronendijk (gemeente Hontenisse), waar
operatief ingrijpen noodzakelijk bleek.
In het huis heerschte een ware chaos.
Vrijwel alle kasten en laden waren over
hoop gehaald en men vond tusschen de
rondgestrooide goederen drie leege hul
zen en twee kogels. Tot nog toe worden
enkele diamanten en gouden voorwerpen
vermist. De dader wist in het nachtelijk
duister te ontkomen.
Nader wordt gemeld:
De 84-jarige landbouwer P. A. Ver-
schueren woont met zijn 75-jarige vrouw in
een woning in de Lepelstraat. In het holst
van den nacht werd er gebeld. De oude
lieden deden echter niet open en betrek
kelijk korten tijd later sliepen zij weer. De
inbreker, die eerst brutaalweg had aange
beld, wist echter toch binnen te komen.
Aan de achterzijde van de woning for
ceerde hij een raam. Langs een ladder, die
hij uit het schuurtje had gehaald, klom hij
naar binnen. Grondig doorzocht hij het
huis; alle laden en kasten werden overhoop
gehaald. Een gering bedrag aan geld en
eenige sieraden maakte hij buit.
De oude vrouw werd echter wakker,
opende haar slaapkamerdeur en zag tot
haar schrik een man, in een laken gehuld,
op haar afkomen. Hij drong de slaapkamer
binnen en loste eenige schoten, waarbij de
oude man in de zijde werd gewond. De
inbreker vluchtte. Pas vele uren later, in
den vroegen ochtend, waarschuwde de
vrouw de politie. Onmiddellijk is een uit
voerig onderzoek ingesteld.
oroer van dien armen slokker, die zijn ver
diende loon gekregen heeft, omdat hij hier
den boel op stelten wilde komen zetten.
Een echte Amerikaan weet wel, dat hij in
Bristol thuis hoort en niet in dat tweede
rangs Balkanpaleis.”
Op dit oogenblik ging de huistelefoon.
„Ja, meneer de secretaris, met den di
recteur. Waarmee kan ik u van dienst zijn
Oostenrijksch geld? Ja, de biljetten van
tienduizend zijn wel de kleinste, die men
hier gebruiken kan. Ja, er wordt hier veel
geleden. Desondanks, hahaha! Heel goed,
meneer de secretaris! Ik zal u onmiddellijk
vijf nïïllioen in biljetten van tien-, vijftig
en honderdduizend kronen laten brengen.
Zeker, zeker, zijn er ook! Liever direct tien
millioen. Zooals u wilt! Ja, ja, u hebt vol
komen gelijk.”
Stralend keek de directeur den kring
rond.
„Meneer O’Flanagan verlangt voor tien
millioen kleini geld om den eersten dag niet
direct in verlegenheid te komen!”
Mister John baadde en zijn particulier
secretaris baadde; de op de gang luiste
rende bediendenschaar hoorde nen snuiven
en proesten. Binnen vijf minuten wist het
gansche hotel, dat de „echte” O’Flanagan
hier zijn intrek had genomen.
De toespraak van den directeur bleek
haar Uitwerking niet gemist te hebben.
Het ontbijt werd op de appartementen van
den Amerikaan geserveerd, een schitteren
de auto stond steeds te zijner beschikking,
tien flesschen wijn en vijf flesschen likeur
in reserve, coiffeur, manicure, schoenpoet
ser, zeep, parfum, een tailleur die in staat
was binnen vier en twintig uur een paar
colberts te leveren, enzoovoorts.
„Dat is een echte Amerikaan!” meende
de directeur en „Dat is een echte Ameri
kaan” echode het in den kring van zijn
personeel.
In den namiddag verschenen de Avond-
tering weg KootstermolenRottevalle
f 165.312. Sneek: verbetering traverse door
Sneek f217.000. Heerenveen: verbetering
van den Heerenwal f 44.800 en verbetering
van den Badweg en Nieuweburen f 21.300.
Plannen, waarvan de bestekken
door het Werkfonds zijn
goedgekeurd.
Rijksweg 43: basculebrug over Ouden
weg in de gemeente Doniawerstal f 100.000
en weggedeelte Horseweg-Sneek f 360.000.
Heerenveen: verbetering Breedpad en los
en laadplaats f 61.300.
Vastgelegde gelden.
Op de begrooting van de geblokkeerde
gelden tot en met 15 September 1936
komt voor Opsterland: verbetering vaneen
weg f 23.000.
HET WERKFONDS 1934.
Negende 3-maandelijksche verslag.
Aan het negende drje-maandelijksche
verslag van het Werkfonds 1934, loopende
van 16 Juni tot en met 15 September, is
ontleend:
Plannen die reeds zijn uitgevoerd.
Workum: twee nieuwe bruggen f 11.600.
Gaasterland: walbeschoeiing te Balk
f 14.528.40 en bestratingen te Balk
f 10.151.3 6. Westdongeradeelbrug te Ter-
naard f 2800.
Plannen, geheel of gedeeltelijk in
uitvoering.
Rijksweg no. 43: gedeelte Afsluitdijk
Harkezijl, bouw 2 bruggen en 1 viaduct
f 98.000 en weggedeelte AfsluitdijkHar
kezijl f186.135. Friesche kanalen: vaar
geul Bergumermeer f 56.666.67 en kanaal-
vak Lange MeerWijde Ee f 140.000.
Waterschap De Contributie Zeedijken
Oostdongeradeel: verlenging kade f 25.000.
Leeuwarderadeel: verbetering Huizumer-
laan en Tijnjedijk f 50.085. Waterschap
Nes-Buren: verbetering van den zeedijk
f 100.960. Franeker: verbetering binnen
stad f55.920. Doniawerstal: aanleg weg
Langweer f74.000. Achtkarspelen: verbe-
van eerbied toe:
„Mijn chef, Mister O’Flanagan, wil hier
zijn intrek nemen. De beste kamers natuur
lijk. Voor hem vier of vijf, voor mij twee.”
John O’Flanagan en zijn secretaris kre
gen zes kamers op de eerste verdieping,
de hoteldirecteur, de heer Fuchs, leidde
er zijn gasten persoonlijk heen en toen de
zen hun tevredenheid over zijn keuze had
den uitgedrukt, stelde de grootste van de
twee, die in een geruiten pantalon en een
blauw colbert gekleed was, met een eenigs
zins Engelsch accent, een vraag, welker
beantwoording de directeur reeds op de
lippen had gehad.
„Well”, vroeg hij, terwijl hij het door de
ramen binnenvallend zonlicht liet spelen op
een in zijn ring gevatte diamant van onge
veer een centimeter doorsnee, „heeft Mis
ter Patrick Ralph O’Flanagan hier niet
eenigen tijd gewoond? Dat is n.l. mijn
broer, die Oostenrijk wou koopen en door
mij een arme kerel is geworden. Well, weet
u niet waar hij zich ophoudt Ik wil lucky
for him een paar millioen dollar schenken,
opdat hij mijn naam niet te schande
maakt.”
De heer Fuchs, die het nog steeds niet
verkroppen kon, dat Ralph O’Flanagan
destijds in plaats van in Bristol in Imperial
was afgestapt, beefde van opwinding, ver
zamelde alle kellners, kamermeisjes en
schoenpoetsers in zijti kantoor en hield een
kernachtige toespraak:
„Menschen, nu hebben wij den rijksten
man ter wereld en komt het er op aan te
toonen, dat die ook alleen in dit hotel
thuis hoort. Wij moeten er allen op uit zijn
om hem het leven zoo aangenaam mogelijk
te maken. En niet hem alleen, maar ook
zijn secretaris, want deze hooge heeren zijn
geheel afhankelijk van den wü van hun se
cretaris. Een van jullie gaat direct naar
de „Presse” om te vertellen, dat bij ons de
echte mister O’Flanagan is afgestapt, de
niet te schande
VEEL VISCH IN DE
BONIFACIUSBRON TE DOKKUM.
Ten behoeve van de zuivering van het
bronwater, is de bekende St. Bonifacius-
bron te Dokkum met behulp van een mo
torpomp en een motorbrandspuit met twee
slangen leeggepompt en door gemeente
werklieden gereinigd. Doordat het water
in het betrekkelijk kleine bronbassin uit 24
wellen krachtig naar boven borrelde moest
de brandspuit geregeld doorwerken om het
water er uit te houden. Bij het leeg worden
van het bronbassin kwam men tot de ver
rassende ontdekking, dat zich hierin vrij
veel visch bevond. Talrijke palingen, waar
bij ehkele zeer groote exemplaren o.a.
één van 94 c.M. lengte werden gevan
gen, benevens een paar flinke snoeken. Bo
vendien was er een groote hoeveelheid
witvisch enz. N. v. h. N.
100 JAAR.
Zaterdag is de heer Gerrit van der
Gang te Ezumarijl bij Anjum 100 jaar
geworden.
PRINSES JULIANA EN PRINS
BERNHARD WEER TERUG.
Zondag zijn Prinses Juliana en Prins
Bemhard van hun bezoek aan Duitsch-
land op het Loo teruggekeerd.
iNlgTwj
NIEUWE SNEEKER COURANT
f
J
T O N N E M A Ci£. SNEEK
FABRIKANTEN VAN KING-PEPERMUNT
i
