Ë3
Uitgave KIEZEBR1NK Co.
No. 9 Eerste Blad
Zaterdag 30 October 1937
annex SNEEKER COURANT (81e Jaargang)
Officieel Orgaan
der Gemeente Sneek
Dit No. bestaat uit 3 bladen.
58e Jaargang
FEUILLETON
DE GOUDEN BRUG
OFFICIEEL GEDEELTE.
NIEUWSTIJDINGEN.
Alle Advertentlën worden In belde bladen opgenomen
Regelprijs 9 cent. Abonnementen belangrijke korting
Johanna door de besneeuwde pracht
„Liefde is altijd en overal onverganke
Vrijdags te Hommerts, Jutrijp, Tirns, Goënga, Gauw, Sljbrandaburen, Offlngawisr, Terzool, Abbega,
Oosthem, Deersum, Scharnegoutum, Roodhuis. Gaastmeer, Balk, Stavoren, Wyckel, Langweer, Bozum
hand en grijpt met de andere naar zijn
boord, alsof die hem plotseling te nauw
6; Acte-
'arkstr. 8.
Boeijenga, Kloosterdw.str. 5;
De NIEUWE SNEEKER COURANT is een abonnementsorgaan, verschijnt Dinsdags en Vrijdags. Abonnementsprijs in de stad f2.50, naar buiten fr. per post f3.60. De SNEEKER COURANT Is een Advertentieblad
en wordt gratis bezorgd bij allen die te Sneek geen abonné zijn op de Nieuwe SneeKer Courant en bovendien huis-aan-huis verspreid:
D i 11 s d a g s te Woudsend, Heeg, Nijezijl, Folsgare, Nijland, Oppenhuizen, Uitwellingerga, Oudega (W.),
IJsbrechtum, Wolsum, Harich, Hemelum, Bakhuizen, Nijemirdum, Sondel, Sloten, Tjerkgaast, Spannen
burg, Poppingawier, Warns, Rauwerd
Controle op de oplaag toegestaan.
HINDERWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van SNEEK maken bekend, dat door hen
vergunning is verleend aan de
N.V. „NORMANDIA"
Zuivelfabriek en Koelhuis
gevestigd te Sneek en haar rechtverkrij
genden tot uitbreiding van haar zuivel
fabriek aan de Leeuwarderweg no. 13,
kadastraal bekend gemeente Sneek sectie
D no. 1088 door het bijbouwen van twee
fabriekslokalen, waarin enkele, door de
bestaande krachtwerktuigen in werking te
brengen, zuivelwerk tuigen zullen worden
geplaatst.
SNEEK, 30 October 1937.
Roman van
HANNO FLESSEN
(Nadruk verboden.)
beursje z.i., J. Stellingwerff, W. Burg
straat 8; Bon van Ziekenfonds, W. Baje-
ma, 2e Zomerrakbuurt 30; Streng koralen,
S. G. Ruiter, Oosterdijk 55; Lamp met
brander, T. Blauw, Swerissteeg
tasch (z.i.), J. D. Kamminga, F:
Zakmes, A. Boeijenga, Kloost
sensatie brengt, doch absoluut documentair
wil zijn en allerlei van dieren vertelt, wat
velen nog niet bekend is. Met veel zorg en
artistiek kunnen heeft de heer Verkruijsen
zich aan het opnemen van de film gezet.
Spr. wilde allerlei biologische en psycholo
gische verschijnselen bij dieren in beeld ge
bracht zien en de heer Verkruijsen heeft
daaraan vele uren moeten besteden om
naast sprekers wenschen ook zijn eigen nl.
die betreffende het artistieke effect van het
opgenomene te verwezenlijken.
Deze biologische film dan onthult allerlei
omtrent de gedragingen van dieren, omtrent
hun instinctieve structuur, hun natuurlijke
aandriften dus, en wat zij kunnen aanlee-
ren, zonder dat dit bepaaldelijk wordt uit
gelokt, dus zonder dressuur. Een dier kan
allerlei uitleven, in zinvolle uitingen van een
natuurlijke instelling, levensbewegingen, die
wij op de film zullen zien en moeten leeren
kennen, ook omdat het de primaire roerse
len van den mensch zelve zijn, die deze van
nature meebrengt doch die deze, anders dan
het dier, op hooger niveau weet te brengen
en te harmoniseeren tot een persoonlijk ge
drag en die een persoonlijk wilsdoel kan
nastreven. Ook het dier kan echter iets b e-
leven, en ook iets bemerken, want als het
onder bepaalde omstandigheden een aan
geboren gedrag verandert en zich een nieu
we instelling tegenover een bepaald zakelijk
ding vormt, mag men wel van bemerken
spreken. Zinvolle levensbewegingen zullen
we op deze film bij dieren zien, het jonge
dier maakt deze echter reeds zonder ze
dóór te hebben, zoo maken de jonge gans
en fazant reeds de vechtbeweging met öe
onbevederde vleugels; als het dier ouder
geworden is en de vleugel bevederd, zal die
beweging eerst zin krijgen omdat ze in de
strijd beteekenis heeft. Zoo is ook de uit-
leving van tal van driften bij jonge dieren
nog symbolisch, senso-motorisch is alles
reeds voor elkaar, de emotie welke deze
driftuiting kracht zal bijzetten ontbreekt
nog, als deze echter komt, ontslaat de ge
activeerde drang, het inwendig beleefde
wordt uitwendig geactiveerd; de jonge
leeuw leeft bv. symbolisch zijn jachtdrift uit
door naar de keel of de nek van de moeder
te springen, als honger deze drift activeert
zal hij later de prooi de keel doorbijten of
de nek vermorzelen.
Daarna werd de film vertoond, welke er
een in 5 deelen is; het eerste deel is gewijd
aan de zwaan en de pelikaan in het bijzon
der in hun actie als voedselzoekers. Het
tweede deel van de film brengt opnamen
van roofdieren, meer in het bijzonder van dt
leeuwen, als gespecialiseerd roofdier, van
welks aandoeningen we de verschillende
uitdrukkingsvormen kunnen waarnemen. Bij
de leeuw is het aangezicht bedekt met on-
derhuidsch bindweefsel; het rimpelen hier
van is een uiting van vechtlust, men noemt
HET MILITAIRE VLIEGVELD
BIJ BERGEN.
Meer dan 1700 bewoners en badgasten
van Bergen, afkomstig uit het geheele land
en uit alle kringen der burgerij, hebben
een petitie aan den minister van Defensie
gezonden met het verzoek, het militaire
vliegveld, dat op slechts 1 km. van den
buitensten woonrand van Bergen is ge-
J. projecteerd, alsnog elders te doen aan-
>ei.- leggen.
Even boven Innsbruck ligt op een klei
nen viersprong van den bergketen kasteel.
Amras, eens het beroemde verbllijf van den
Oostenrijkschen aartshertog Ferdinand. Als
gouverneur van Tirol had hij de, uit bur
gerlijke kringen stammende Philippine
Weiser tot vrouw genomen om zich daarna
met haar in het kasteel te vestigen. Om
harentwil had hij afstand gedaan van al
zijn vorstelijke rechten om hier zijin eigen
’even te leven. Vier eeuwen zijn voorbij
gegaan, sinds de lieftallige Augsburgsche
hier aan de zijde van den jongen, kunst
minnenden vorst heeft gehuisd. Philippine
Weiser en Ferdinand von Habsburg zijn
Dinsdag 2 Nov.
Fritz Hirsch Operette:
schied leise Servus”.
dit het vechtmasker. x
Het derde deel van de film brengt de
roerdomp als den geboren vechter en scher
mer, en de pinguïn, het volkomen weerlooze
dier. Het laatste dier leeft dan ook alleen in
die streken, waar het geen natuurlijke vijan
den te duchten heeft zooals het Zuidpool
gebied, waar geen ijsberen en poolvossen
voorkomen. Foutief is echter de opvatting,
dat deze dieren alleen in dit gebied zouden
voorkomen; overal, waar de natuur gezorgd
heeft voor een milieu zonder vijanden kan
de pinguin optreden.
Over de roerdomp sprak de heer Portielje
reeds bij een vorige gelegenheid uitvoerig,
speciaal over zijn gedrag bij gevaar.
In het vierde gedeelte van de film kwa
men de runderen op ’t doek, speciaal vroeg
de spreker daarbij aandacht voor de wi
sent, het wilde rund, dat de Middel-Euro-
peesche oerwouden nog in de Germaansche
tijden bewoonde, doch nu alleen nog in en
kele dierentuinen en parken voorkomt; er
is in Europa in totaal nog een 80-tal, dat
men door doelmatige fokkerij tracht uit te
breiden; de Amsterdamsche Artis heeft 8.
dezer dieren, 3 stieren en 5 koeien.
Het vijfde en laatste deel van de film
bracht opnamen van menschachtige apen,
zooals orang oetan en gorilla, waarvan
het eenig levende exemplaar in Nederland
in Artis aanwezig is; een dier, dat in vol
wassen toestand meer dan 300 K.G. zal
wegen en ruim 2 meter hoog zal zijn. Hier
komt men bij die dieren, bij welke eenige
intelligentie aanvullend en aanpassend ten
opzichte van het milieu kan werken, wel te
verstaan dus practische, geen theoretische
intelligentie, een zeker inzicht in plaatse
lijke omstandigheden; iets meer dus dan bij
andere dieren die een aangeboren instelling
met een nieuwe instelling, berustend op er
varing kunnen verrijken, maar iets geheel
anders als bij den mensch, die zooals reeds
hierboven gezegd, het van nature meege
brachte op hooger niveau tot een persoon
lijk gedrag weet te harmoniseeren en een
persoonlijk wilsdoel kan nastreven; dieren
als deze apen kan men beter vergelijken
met het kind, dat nog niet spreken kan en
niet denken, doch al bemerkt en zeker in
zicht in plaatselijke omstandigheden heeft.
Spr. hoopte, dat deze film allen zal heb
ben overtuigd hoezeer Artis een bezoek
waard is, niet om vlug aan de dieren voor
bij te loopen, maar om ze waar te nemen in
hun levensbewegingen, al zijn dan voort
durende ervaring, omgang en proefonder
vindelijk onderzoek noodig om een dier te
leeren kennen. Een dier is inderdaad be
langrijk genoeg om er naar te zien en welk
een schoonheid openbaart zich aan ons als
wij dat „indringend” doen.
Er was veel applaus, waarin de spreker
den heer Verkruijsen deed deelen, daar deze
met ongelooflijke volharding en gedvld.
Natuurkundig Genootschap.
De eerste bijeenkomst van het Natuur
kundig Genootschap in dit seizoen had
gisteravond in de foyer van Amicitia plaats.
Er was groote belangstelling, wat niet te
verwonderen was, nu de eerste spreekbeurt
zou worden vervuld door den heer A. F. J.
Portielje, inspecteur van Artis te Amster
dam, die het woord zou voeren bij de Artis-
film, door hem ontworpen en van tekst
voorzien, en door den heer H. C. Verkruij
sen opgenomen, die haar hier ook ver
toonde.
De v o o r z. dr. H. K 1 e i n heette de aan
wezigen welkom en deelde mede, dat alle
lezingen dit seizoen in deze foyer zullen
worden gehouden mede in verband met de
groei van het aantal leden. Nadat een aan-
tal nieuwe leden was aangenomen, bracht
de s e c r e ta r i s de heer F. W.’ C. d e
Haas het jaarverslag uit, waaruit wij ver
melden, dat het ledental steeg van ?8 tot
82. De penningmeester d r. J. O os
te r h u i s bood de rekening en verant
woording aan, welke onderzocht werd door
een commissie, bestaande uit de heeren W.
T. Stam en H. Dorrenboom, welke commis
sie bij monde van laatstgenoemde adviseerde
tot décharge, waartoe werd besloten onder
dankbetuiging aan den penningmeester
voor zijn keurig beheer. Het aftredend be
stuurslid de heer dr. H. Klein werd herko
zen.
De heer A. F. J. Portielje leidde
hierna de biologische Artis-film in, die geen
beteekenende tienduizend mank.”
„Nou, zoo onbeteekenend vind ik dat be
drag niet.”
„Een enkele kamer van mijn villa in
Nymphenburg ^rtegenwoordigt eenige
malen dat bedragMaar daarmee 'kan
ik helaas geen boete wegens contractbreuk
betalen en daar gaat het hier maar om.”
Steeds sneller vloeien Sylvester Vonberg
de woorden van 'de lippen. Hij verheft
zich door djïi leugens, waaraan hij zèjf
tenslotte gelooft. En daardoor werken zijn
Troonden zoo overtuigend, dat niemand ook
maar een moment aan de waarheid er van
twijfelt. Zoo gelukt het hem steeds weer de
mens chen te overbluffen.
Wanneer Johanna qlles gelooft, wat hij
zegt, is zij echter toch niet zoo overbluft,
als dat gewoonlijk met Sylvester Von-
berg’s slachtoffers het geval is. Geld en
goed ook al weet zij de praktische be-
teekenis daarvan dan op de juiste waarde
te schatten vermogen de jonge baro
nes Geitler-Hattorf niet in het minst te
imponeeren en geen oogenblik komt dan
ook
mensch van zoo
begaafdheid zich
een mate rieden rijkdom, dien hij niet bezit.
ZOMERSCHE DAGEN.
In onze omgeving is het nu overdag
door de combinatie van waring aangevoer
de lucht en zonneschijn fabelachtig warm
geworden. Naar het Kon. Ned. Meteor.
Instituut mededeelde, waren de tempera
turen Woensdag te 13 uur 20 (toen zij
nog steeds stijgende waren)
Groningen: 22 gr. C. (=72 gr. F.)
Den Helder: 21 gr. C. 70 gr. F.)
De Bilt: 21 gr. C. 70 gr. F.)
Maastricht: 26 gr. C. 78 gr. F.)
De Bilt en Amsterdam hadden te 14 uur
resp. 21.4 en 21.5 gr. C. 71 gr. F.)
Het maximum te Amsterdam bedroeg 21.8
gr. C. 72 gr. F.) te 14 uur 20.
Hoe buitengewoon deze temperaturen
zijn, blijkt wel daaruit, dat te De Bilt
sinds de vestiging in 1897 na 20 October
nooit een temperatuur boven 20.0 gr. C.
was voorgekomen én nu op de 27ste is
zij tot 22 gr .gestegen. Temperaturen van
26 gr. C. als Woensdagmiddag te Maas
tricht zijn een enkele keer wel in begin Oc
tober opgetreden, doch een officieele „zo-
mersche” dag nu het bijna November is,
moet als een unicum worden beschouwd.
Inderdaad, menigeen Seeft in zijn zo-
mervacaptie naar zoo’n dag vergeefs zitten
uitkijken 1
Aankondiging vergaderingen enz.
Zondag 31 Oct. 10.30 uur. Gerechts
gebouw. I. v. A. O. Vondelherdenking.
Spr. dr. G. Stuiveling.
Amicitia-Kunstkring.
„Sag beim Ab-
zegt hij berustend:
„Laten we het hier maar bij laten, Jo.
Alles zal wel weer op z’n pootjes terecht
komen. Ik ben büj, dat ik er met jou over
gesproken heb; dat alleen al maakt alle»
half zoo slim. Maar nu zwijgen we er dan
ook verder over!" En de daad bij het
woord voegend, begint hij te preludeeren.
Johanna blijft niets anders over dan zich
in zijn wensch te schikken. Haar gedach
ten echter blijven cirkelen om datgene,
wat de man haar gedeeltelijk tegen zijn zin
en aan den anderen kanit toch ook wat al
te bereidwillig heeft meegedeeld. Zij ver
zuimt in te vallen en geeft ook overigens
herhaaldelijk blijk er niet geheel bij te zijn.
Zoo gaat een uur voorbij, maar dan
klapt Johanna het muziekboek dicht.
„Ik ben vandaag niet gedisponeerd en
voor half werk is mij' m’n tijd te kostbaar,
beste jongen. Ik ruim het veld. Je doet
beter je eigen symphonic nog eens door
te nemen.”
„En jij, Jo? Wat ga jij doen?”
is géworden. Het is, of het weefsel van
leugens, dat hij gesponnen heeft hem de
hals ’dichtsnoert. Hij vermag nauwelijks
adem te haten. Zijn blik is die van een
achtervolgde en een oogenblik is hij zich
zelf niet meer meester. Zijn hoofd valt
voorover op het toetsenbord vaji den vleu
gel, hetgeen een schrille dissonant veroor
zaakt. Dat zweept hem plotseling op. Zijn
vingers glijden over de toetsen. H,ij zoekt
een toevlucht bij zijn muziek, welke hem
nooit in den steek 'laat. Ook nu blijkt zij de
beste heelmeesteres voor een verscheurd
gemoed
„Ah, de pathetique”, zegt plotseling aan-
dachtig 'luisterend, Sophie von Geitler in
ha^r zitkamer. Zij onderbreekt haar spel
patience en nestelt zich behaaglijk in haar
fauteuil”. Werkelijk buitengewoonzoo
als hij dat speelt.”
Johanna, die aan het schrijfbureau zit,
zonder nochtans een woord op papier te
brengen, geeft geen antwoord. Zij voelt
Slechts, innerlijk diep ontroerd, hoe zeer
zij dezen man lief heeft
„IkIk ga een paar brieven schrij-.
ven. 't Is eigenlijk hoog tijd, dat ik m’n
post eens afwerk. Ik hoop er voor de lunch
mee klaar te zijn. Vanmiddag kunnen we
dan dien tocht naar Slot Amras maken,
als je er tenminste zin in hebt.1”
„Natuurlijk, Jograag Hij buigt
zich over haar hand.
Dan is hij alleen
Zijn symphonic doornemen, heeft Jo
gezegd. Zij heeft gelijk. Van haar stand
punt heeft ze volkomen gelijk. Maar als ze
eens wist
Het bewustzijn van zijn wanhopige situa
tie ligt als een ondragelijke last op zijn
schouders. Heeft hij alles nu niet nog er-
maar vooral geleid door een zeer artistieke
opmerkingsgave, de opnamen heeft ge
maakt. Spr. deelt mede dat er reeds een
tweede film gereed is en een derde in 'Be
werking, hetgeen den v o o r z. dr. H. Klein
in een warm en geestig dankwoord tot de
beide heeren aanleiding gaf de wensch uit
te spreken, dat men hen beiden met deze
nieuwe films spoedig hier weer zou zien,
waarbij wij ons gaarne aansluiten; deze
dier-psychologische film is immers niet
alleen buitengewoon interessant, doch staat
filmtechnisch en aesthetisch op een zeer
hoog plan.
de gedachte bij haar op, dat een
buitengewone artistieke
zou laten voorstaan op
En hoe zou ze tróuwens argwaan kunnen
koesteren tegen den map,, dien zij Liefheeft
en die haar liefde ten volle beantwoordt?
Sylvester Vonberg is nog niet zoo diep
gezonken, of hij voelt wel zeer duidelijk
het onderscheid tusschen het onvoorwaar
delijk gelooven van Johanna en de goed-
geloovigheid van dat soort heden, die nu
eenmaal bedrogen willen worden. En op
nieuw is het een gevoel van diepe schaam
te, dat hem drukt. Elk spoor van bereke- ^xx^uc.o. xxvws xxxj xxxx xxxx». nv6
ning is op dit oogenblik weggevaagd, ger gemaakt Hij steunt het hoofd in de
Slechts vervuld van den wensch om zich
een behoorlijken aftocht te verschaffen,
middelerwijl een heroisch-historisch Eef-
despaar geworden. Zij hebben him plaats
in de geschiedenis gevonden en de ro
mantiek van hun leven en hun liefde heeft
reeds menigen dichter en auteur tot een
werk geïnspireerd
„Ja”, zegt Sylvester Vojnberg, die met
Johanna door de besneeuwde pracht van
het slotpark wandelt, „dat is nu het ge-
denkteeken, dat de liefde tusschen twee
menschen onvergankelijkheid verleent.”
„Liefde is altijd en overal onverganke
lijkook zonder uiterlijk gedenktee-
ken”, antwoordt Johanna. Dan werpt zij
lachend het hoofd in.de nek: „Eerlijk ge
zegd interesseert me dit vorstelijk kasteel
op het oogenblik bitter weinig. Bovendien
heb ik het allang met tante Sophie be
zichtigd. Wat denk je van die kleine her
berg daar, aan je rechterhandZie je
dat zeldzaam verleidelijke uithangbord?”
Hij knikt. Het meisje, dat op het smalle
voetpad voorgaat, bemerkt niets van de
verslagenheid, waarin hij verkeert.
De beide jonge menschen zijn op dit
vroege middaguur de eenige gasten in de
herberg „Zum guten Tropfen”. Als Syl
vester een half fïeschje wijn heeft besteld,
trekt hij zijn ski-jak uit om het over de
leuning van de stoel te hangen. Even
blijft zijn blik op de linkerborstzak ge
richt, dan zegt hij plotseling pntsteld:
„Lieve deugdm’n portefeuille
ik Gejaagd voelt hij beide zakken na.
Tevergeefs. In de eene bevindt zich slechts
de omineuze brief, dien hij vanmorgen
heeft ontvangen, de andere is leeg.
„Vergetenvraagt Johanna.
„Of verloren”, antwoordt Sylvester, en
eenigszins fatalistisch de schouders opha
lend, laat hij er op volgen: „Niets aan te
doen, maar op het oogenblik toch eenigs
zins pijnlijk
BIOSCOOPNIEUWS.
Het AmiCitia Theater draait tot en met
Maandag als hoofdnummer „De Heer-
scher”, een verfilming van Hauptmanns
„Voor Zonsondergang”. Velen zal dit too-
neelwerk niet onbekend zijn. Nu als film,
met die prachtige acteur Eimil Jannings in
de hoofdrol, is het iets voortreffelijks ge
worden. Emil Jannings is dan Matthias
Clausen, de man die alles schijnt bereikt te
hebben, wat tot het geluk van een ster
veling behoort. Innerlijk vereenzaamd is hij
echter, tot reeds aan ’t begin van de le
vensavond iemand in z’n leven komt, die
hem het wonder van een nieuwe jeugd
schenkt. Maar de weg naar dit late geluk
wordt hem niet gemakkelijk gemaakt, want
deze man, wiens groot bedrijf, waarin dui
zenden werk vinden, zich nj|at volle over
gave naar zijn wil voegt, moet het afleg
gen in een strijd, die zijn kinderen tegen
hem aanbinden. Een zeer mooie film, een
bezoek van ieder liefhebber waard.
Vooraf een dolle klucht „Joe Broiwn
als kampioen”.
„Ach kom 1 ’t Is een bagatel, Jo Ik
ben gewend met heel andere bedragen te
rekenen. Het eenige vervelende aan die
geschiedenis is, dat ik g^Ld los moet ma
ken. Als ik nu, terwijl alles even laag staat
een paar aandeelen moet verkoopen, lijd
ik natuurlijk een geweldig koersverlies.
Dat begrijp je, hèNu is Ernst Rung
je weet wel, Rung van de Dresdener
Opena mij al wel éea heelen tijd vijf
duizend mark schuldig, maar om hem
daaraan te herinneren, vind ik toch ook
wat pijnlijk
„Wat Rung, de groote Rung, leent die
geld van jou?”
„Maar kind, waarom niet Wat zou dat
Dat is nu eenmaal gewoonte onder kunst-
brpeders. Bovendien ben ik met Rung zeer
bevriend. Maar enfin, dat doet er ook alles
niets toe. Ik zal dus wel moeten besluiten
om
„Het geldhm, op te nemen, niet
waar
„Waarschijnlijk wel, prinses.”
„Ja, maar dat is toch een onmogelijke
toestand, Sylvester 1”
„Ik heb je immers al direct gezegd, dat
ik niet met geld weet om te gaan, Jo. Be
hoorlijk huishouden, dat is niets voor mij1.
Dat b-lijkt wel, anders zou ik mij zeker niet
in verlegenheid laten brengen door die on-
GEVONDEN VOORWERPEN.
Aanwezig aan het bureau van politie,
Martiniplein, en aldaar te bevragen op alle
werkdagen, de navolgende voorwerpen als
gevonden gedeponeerd op 2528 Octo
ber: Paar rijwielen Ijzeren vat
Grijze ceintuur Tabakspijp Beursje
met geringe ïnh. Paar sleuteltjes
Ceintuur Melkbus Aardappelkistje,
gemerkt: „W. B. Blokker” Oorbel
Melkbus.
Aanwezig en te bevragen bij de navol
gende ingezetenen, onderstaande voorwer
pen, als gevonden aangegeven op 2528
October: Padvindersbeurs (z.i.), H. Doe-
vendans, Singel 11Schoolboekje, J. Fa
ber, Tulpstraat 6; Beursje met inh.,
Hoekstra, ie Oosterkade 13; Rijw.bi
merk, J. de Haan, Galigastraat 8; Pad vin-
dersfluit, S. van Foeken, Ged. Pol 29;
Damesparapluie, E. Pino, Kruizebroeder-
straat 47; Kano (blauw), IJ. Nieuwenhuis,
Looxmadwarsstr. 2; Beursje met ger. inh.,
S. R. Bakker, Pr. Julianapark 12; Kinder-
„Wat rijden al die menschen ge
vaarlijk vandaag", dacht u immers
vanmiddag achter het stuur. (Hoe
xagt men dat ook weer van dien
splinter,dien balk en uw oog?...)
NIEUWE SNEEKER COURANT
