Duitschland trekt te velde tegen de Sovjet-Unïe Abonnements- en Advertentieblad Annex Sneeker Courant en Wymbritseradeel e u OPROEP VAN HITLER AAN HET DUITSCHE VOLK DUITSCHE NOTA AAN DE SOVJET UNIE. No. 77 Telet Z208 Bureau: KLEINZAND Russische politiek,, als Sovjet-Ruslana Adv. in dit blad worden gratis opgenooM» in bet adv. blad de SNEEKER COüRAHï DER GEMEENTE SNEER traal tegenover elkaar staan. De Duitsche regeerh nota, liet zich J dachte, dat de uitsclïakelinL log, waarvoor een toenadering tusschen de daardoor bereikbare beveiliging der le vensbehoeften van beide'volken, die van o<s' geleefd, de beste waarborg zouden zijn tnunistische leerstellingen _yan het interna tionale onderstelling werd zij gesterkt door het feit, ge ilet jnlijk om ons daar- j zich reeds heer en BERLIJN, 22 Juni. Rijksminister dr. Göb-niet alleen de verzekering te geven, dat deze beis heeft hedenochtend vroeg om 5.30 uur een oproep van den Führer aan het Duit sche volk voorgelezen. Hierin stelde de' Führer het Duitsche volk op de hoogte van de Sovjet-Russische machinaties tegen het rijk, in samenwerking met Engeland. Hij kondigt in zijn oproep aan, dat een front is opgericht van de Noordelijke Ijszee tot de Zwarte Zee, te zamen met het Fin- sche en het Roemeensche leger, ter bescher ming van Europa. Ten slotte deelde dr. Göbbels mede, dat de Führer besloten heeft het lot en de toe komst van het Duitsche rijk en het Duitsche volk wederom in handen van de soldaten te leggen. Hieronder volgt de tekst van den oproep, dien de Führer Zondag tot het Duitsche volk heeft gericht: Duitsch volk, nationaal-sociallsten. Door zware zorgen gedrukt tot maandenlang zwijgen gedoemd, is thans het oogenbllk gekomen, waarop ik eindelijk openlijk, kan spreken. Toen het Duitsche Rijk op 3 September 1039 de Engelsche oorlogsverklaring ont- Britsche beweringen onwaar waren, doch bovendien de sterkste macht in het Oosten nog in het bijzonder door een plechtige ver klaring gerust te stellen ten aanzien van de grenzen onzer belangen. Nationaal-socialisten, ge hebt het toen wel allen gevoeld, dat deze stap voor mij een zeet bittere en moeilijke was. Nooit heeft het Duitsche volk jegens de volken van Rusland vijandige gevoelens gekoes terd. Alleen, sedert meer dan twintig jaar, heeft de ioodsch-bolsjewistische clique van machthebbers uit Moskou getracht niet al leen Duitschland doch geheel Europa in brand te steken. Niet Duitschland heeft toen getracht zijn natlonaal-socialistische we reldbeschouwing naar Rusland over te brengen, doch de joodsch-bolsjewistlsche machthebbers in Moskou hebben steeds weer gepoogd ons en anderen Europeeschen volken hun heerschappij op te leggen en dit niet alleen langs geestelijken weg, doch in de eerste plaats door middel van mili taire macht. De gevolgen van het optreden van dit regiem waren in alle landen slechts chaos, ellende en hongersnood. ik heb er daarentegen sedert twintig jaar naar gestreefd, met een minimum van in grijpen en zonder eenlge vernietiging van onze productie tot een nieuwe socialistische orde in Duitschland te komen, waardoor niet alleen de werkloosheid uit den weg wordt geruimd, doch ook de vrucht van den arbeid in stijgende mate den werkenden incnsch ten goede komt. De resultaten van deze politiek van nieuwe economische en sociale ordening van ons volk, Welke door stelselmatig de tegenstellingen van klasse en stand te overwinnen, als ultelndelijk doel naar een ware volksgemeenschap streeft, zijn in de geheele wereld uniek. Het was derhalve voor mij in Augustus 1939 een zware stap, mijn minister naar Moskou te zenden, om daar te pogen de Britsche om- slngellngspolltlek tegen Duitschland tegen te werken, ik heb dit slecht? gedaan in net bewustzijn van mijn verantwoordelijkheid tegenover het Duitsche volk, voor alles echter in de hoop, ten slotte toch tot eeh duurzame ontspanning te komen en de of fers, die misschien toch van ons geëischt zouden worden, te kunnen verminderen. Terwijl nu Duitschland te Moskou plech tig verzekerde, dat de betrokken gebieden en landen, behalve Lltauen, buiten elk poli tiek belangengebled van Duitschland lagen, werd nog een speciale overeenkomst ge troffen voor het geval, dat het Engeland zou lukken, Polen werkelijk tegen Duitsch land in den oorlog te hitsen, Doch ook hier werd een grens aan de Duitsche aanspraken gesteld, welke in geen verhouding tot de prestaties van de Duitsche wapens stond. Nationaal-socialisten. .De gevolgen van dit, door mij zelf gewenschte en in het be lang van het Duitsche volk gesloten verdrag, waren, in het bijzonder voor de In de ge troffen landen levende Dultschers, zeer zwaar. Ver over een half mlllloen Duitsche volksgenooten, allen kleine boeren hand werkers en arbeiders, werden bijna op staanden yoet gedwongen hun vroeger va derland té verlaten, om een nieuw regiem te ontloopen,. dat hen om te beginnen met grenzenlooze ellende bedreigde en vroeg of laat geheel zóu uitroeien. Toch zijn nog duizenden Duitschers verdwenen. Het was niet steeds mogelijk iets van hun lot of van hun verblijfplaats te ontdekken. Onder hen bevonden zich alleen al ruim 160 mannen van Duitsche nationaliteit. Ik heb over dit alles gezwegen, omdat Ik zwijgen moest, want het was toch mijn wensch, een definitieve ontspanning en zoo mogelijk een duurzame overeenkomst met dezen staat tot stand te brengen. Reeds tijdens onzen opmarsch in Polen echter maakten de Sovjet-machthebbers plotseling, in tegenstelling met het verdrag, ook aanspraken op Lltauen. Het Duitsche Rijk heeft nooit de bedoeling gehad, Lltauen te bezetten en heeft dan ook niet alleen geen dergelijken eisch aan de Litausche regcering gesteld, doch integendeel het ver langen van de Litausche regeering, Duitsche troepen naar Litauen te zenden, afgewezen, aangezien dit niet overeenkwam met de doelstellingen van de Duitsche politiek. Toch heb ik mij in dezen nieuwen Russi- schen eisch geschikt Dit was evenwel slechts het begin van steeds nieuwe afpersingen, welke steeds weer werden herhaald. De overwinning in Polen, welke slechts door Duitsche troepen werd bevochten, was voor mij opnieuw aanleiding een vredes aanbod aan de Westelijke mogendheden te doen. Door de internationale en joodsche oorlogsophitsers werd dit van de hand ge wezen. De reden van deze weigering vond reeds toen haar oorzaak in het feit, dat Engeland nog steeds hoopte een Europee- sche coalitie tegen Duitschland te kunnen mobiliseeren, met inbegrip van den Balkan en de Sovjet-Ünie. Derhalve besloot men te Londen Mister Cripps als ambassadeur naar Moskou te zenden. Hij kreeg de dui delijke opdracht, onder alle omstandigheden de betrekkingen tusschen Engeland en Sovjet-Rusland opnieuw aan- te knoopen en een ontspanning met Rusland tot stand te brengen, steeds in de hoop, daarmede den vrede te dienen. Slechts de snelle opmarsch vah onze onvergelijkelijke divisies naar Skolpje benevens de inneming van Saloniki zelf, hebben de bedoelingen van dit Rus- sisch-Angelsaksische complot verhinderd. De Servische vliegofficieren vluchtten naar Rusland en werden terstond als bondgenoo- ten ontvangen. Slechts de zege van de As-mogendheden op den Balkan heeft voor- loopig verijdeld, Duitschland dezen zomer in een strijd van maanden in het Zuidoosten te verwikkelen en intusschen den opmarsch van de Russische legers steeds meer te voltooien en hun oorlogsparaatheid te ver sterken om dan samen met Engeland en met steun van de verwachte Amerikaansche leveranties het Duitsche rijk en,Italië te kunnen worgen en dood te drukken. Daardoor heeft Rusland de bepalingen van ons vriendschapsverdrag niet slechts geschonden, doch ook op erbarmelijke wijze verraden. En dit alles terwijl de machtheb bers op het Kremlin tot op het laatste oogenbllk naar bulten, juist als in de kwestie-Finland of -Roemenië, vrede en vriendschap huichelden en schijnbaar on schuldige démenti’s opstelden. AI werd ik tot nog toe door de omstan digheden gedwongen steeds weer te zwij gen, thans is toch het oogenbllk gekomen, waarop verder toezien niet slechts een nalatigheidszonde zou zijn, maar een mis daad tegenover het Duitsche volk, ja tegen over gansch Europa. Thans staan omstreeks honderdzestlg Russische divisies aan onze grens. Sinds' weken wordt deze grens voortdurend schonden, niet slechts bij ons, maar In hooge Noorden evenzeer als in Roemenië. Russische vliegers sche jpen er genoegen in deze grenzen eenvoudig achteloos over het4 hoofd te zien, waarschl,1"""- door te bewijzen, dat zij meester in deze gebieden voelen. Ih den nacht van 17 op 18 Juni hebben Russische patrouilles weer verkenningen op Duitsch gebied gedaan en zij konden eerst na een vrij langdurig vuurgevecht wor den teruggedreven. Thans heeft echter het uur geslagen, waarop het noodzakelijk wordt tegen dit complot van de Joodsch- Angelsaksische oorlogshitsers en van de eveneens Joodsche machthebbers der Bol sjewistische centrale te Moskou op te tre den, Duitsch volk! Op dit oogenbllk voltrekt iltgebreldheld en jrootste is, dien de wereld tot gezlem Flnsche kameraden staan de zich een opmarsch, die In uitgebreidheid en omvang de gi dusverre heeft gezlem Samen met strijders der overwinning van Narvik aan de Noordelijke Ijszee. Duitsche divisies onder bevel van der. veroveraar van Noor wegen beschermen samen met de Flnsche1 vrijheidshelden onder hun maarschalk den Finschen bodem. Van Oöst-Pruisen tot aan de Karpaten strekken de formaties van het Duitsche Oostelijke front zich uit. Aan de oevers van de Proet, aan den benedenloop van den Donau, tot aan de oevers van de Zwarte Zee vereenigen Duitsche en Roe meensche soldaten zich onder het staats hoofd Antonescu. Derhalve Is de taak van dit front niet meer de bescherming van af zonderlijke landen, maar de beveiliging van Europa en daarmee de redding van allen. Ik heb derhalve vandaag besloten het lot en de toekomst van het Duitsche Rijk en van ons volk weer in de handen van onze soldaten te leggen. Moge de Heere God ons juist bij dezen strijd helpen. Berlijn, 22 Juni 1941. get. ADOLF HITLER. De minister van buitenlandsche zaken, von Ribbentrop, heeft Zondagochtend te zes uur in aanwezigheid van de vertegén- woordigers van de Duitsche en de buiten- landsche pers in de bondsraadzaal van het ministerie van Buitenlandsche Zaken de we reld per radio in kennis gesteld van de nota van ken aan de Sovjet-regeering. In de eerste alinea herinnert de nota er aan, dat de Duitsche regeering, die tot een regeling der belangen tusschen Duitschland en de Sovjet-Ünie wenschte te komen, zich in den zomer van 1939 tot de Sovjet-regee ring wendde, waarbij zij over de ernstige bedenkingen heen stapte, die voortvloeien uit het principieel© verschil tusschen het politieke doel van Duitschland en Sovjet- Rusland en uit de scherpe tegenstelling tusschen de wereldbeschouwing van natio- naal-socialisme en bolsjewisme, die diame- aldus vervolgt de m door de van een oor- niet, dat Rusland thans plotseling nog be doelingen van verdere strekking tegen Roe menië kon hebben. 2e vraag Molótof: Rusland voelt zich op nieuw door Finland bedreigd. Rusland is vast besloten, dit niet te dulden. Is Duitsch land bereid, Finland geenerlei bijstand te verleenen en vooral de Duitsche troepen, die ter aflossing naar Kirkenes op weg waren, terstond terug te trekken? Mijn antwoord: Duitschland heeft nog steeds geen politieke belangen in Finland. Een nieuwe oorlog van Rusland tegen het kleine Flnsche volk kan door de regeering van het Duitsche Rijk niet langer draaglijk beschouwd worden, des te meer omdat wij nooit aan een bedreiging van Rusland door Finland hebben kunnen gelooven. Wij willen echter in het geheel niet, dat de Oostzee nogmaals oorlogstooneel wordt. 3e vraag Molutof: Is Duitsch'and bereid toe te staan, dat Sovjet-Rusland zijnerzijds een garantie aan Bulgarije geeft en met dit doel Russische troepen naar Bulgarije zendt, waarbij hij - Molotof wilde verklaren, dat zij niet voornemens waren, naar aan leiding hiervan bv. den koning terzijde te schuiven. Mijn antwoord: Bulgarije is een souve- reine staat en Ik wist niet, dat Bulgarije aan Sovjet-Rusland, evenals Roemenië aan Duitschland, om een garantie had verzocht. Bovendien moest Ik daarover mijn bond- genooten raadplegen. 4e 'vraag Molotof: Sovjet-Rusland heeft onder alle omstandigheden vrijen doortocht door de Dardanellen noodlg en verlangt ook tot zijn verdediging de bezetting van en kele belangrijke steunpunten aan de Dar danellen, respectievelijk den Bosporus. Gaat Duitschland daarmede accoord of niet? Mijn antwoord: Duitschland is ten allen tijde bereid zijn toestemming tot een wljzl- ziglng van het statuut van Montreux ten gunste van de staten aan de Zwarte Zee te verleenen. Duitschland is niet bereid er mede accoord te gaan, dat Rusland steun punten aan de zeeöngten in bezit neemt. Nationaal-socialisten, ik heb hier dit standpunt ingenomen, dat ik als verant woordelijk leider van het Duitsche Rijk, maar ook als vertegenwoordiger van de Europeesche cultuur en beschaving, die zijn verantwoordelijkheid beseft, uitsluitend kon Innemen. Het gevolg was een versterking van de Russische tegen Duitschland gerich te activiteit en vooral liet directe begin der uitholling van den nieuwen Roemeenschen staat en de poging door propaganda de Bulgaarsche regeering ter zijde te schuiven. Met behulp van verdwaasde, onrijpe figu ren uit de legionnaire beweging, slaagde men er In in Roemenië een staatsgreep te ensceneeren, die ten doel had het hoofd van den staat, generaal Antonescu, ten val te brengen en In het land een chaos te ver wekken, om door terzijdestelling van een wettige heerschappij de voorwaarden te eli- mineeren voor het In werking treden van de Duitsche garantlebeloften. Desondanks meende ik nog steeds, het beste te doen door te blijven zwijgen. Terstond na de mislukking van deze on derneming werden de Russische troepen concentraties aan de Oostclijke grens van Duitschland nogmaals versterkt. Tankfor- maties en valschermtroepen werden in steeds grooter aantal dreigend dicht bij de Duitsche grens gebracht. De Duitsche weermacht en ’t Duitsche vaderland weten, dat nog tot voor enkele weken geen enkele Duitsche gepantserde of gemotoriseerde di visie aan onze Oostelijke grens lag. Indien er nog een laatste bewijs noodig mocht zijn, voor de coalitie tusschen Enge land en Sovjet-Rusland, die ondanks alle afleidings- en camouflage-manoeuvres in tusschen tot stand gekomen7 was, dan heeft het Joegoslavische conflict dit geleverd. Terwijl ik mijn best deed, een laatste poging tot pacificatie op den Balkan te ondernemen, en in samenwerking vol we- derzijdsch begrip met den Duce, Joego slavië uitnoodigde tot ’t driemogendheden- pact toe te treden, organiseerden Engeland en Sovjet-Rusland samen die coup, die deze Joegoslavische regeering in één nacht ten val bracht. Want nu kan aan het Duitsche volk wor den medegedeeld, dat de Servische coup tegen Duitschland zich niet slechts onder Engelsch, doch vooral onder Russisch vaan del voltrok. Daar wij ook hiertoe het zwijgen deden, ging de Russische leiding nu nog een stap verder. Zij organiseerden niet alleen den Putsch, doch zij heeft enkele dagen later met de nieuwe creaturen, die haar waren toegedaan, de bekende vriendschapsover- eenkomst gesloten, die ten doel Serven te sterken in hun begeerte om zich tegen de pacificatie van den Balkan te ver zetten en tegen Duitschland op te hitsen. Dit had ook geen platonisch doel: Moskou eischte de mobilisatie van het Servische leger. Daar ik ook thans nog meende beter niet te kunnen spreken, gingen de macht hebbers van 't Kremlin nog een stap verder. De Duitsche regeering bezit thans de bewijzen, dat Rusland om Joegoslavië defi nitief in den oorlog te brengen, de toezeg ging deed via Saloniki wapens, vliegtuigen, munitie en ander oorlogstuig tegen Duitsch land te leveren. Dit geschiedde bijna op hetzelfde oogenblik, toen ik zelf nog aan op deze verzekering. Ik meende derhalvesche Zaken, dr. Matsoeoka, den raad gaf, in Engelschen zin te ontwikkelen. Over de vorderingen van deze missie publiceerde de Britsche pers berichten, zoolang zij niet om tactische rédenen tot zwijgen genoopt was. In den herfst van 1939 en in het voorjaar van 1940 lieten zich inderdaad ook de eer ste gevolgen merken. Terwijl Rusland zien gereed maakte niet alleen Finland, doch ook de Baltische staten militair onder zijn juk te brengen, motiveerde het dit optreden plotseling met de even leugenachtige als belachelijke bewering, dat het deze landen moest beschermen tegen een vreemde be dreiging of deze dreiging moest voorkdtnen worden. Hiermede werd alleen Duitschland be doeld, want geen andere macht zou ih het Oostzeegebied kunnen binnendringen of daar oorlog voeren. Toch moest ik zwijgen. De machthebbers in het Rreml gingen ech ter onmiddellijk verder. Terwijl Duitschland in het voorjaar van 1940 zijn strijdkrachten in den zin Van het zgn. vriendschapsver drag ver van de Oostelijke grenzen terug trok, ja zelfs dit gebied voot een groot deel geheel van Duitsche troepen ontblootte, begon reeds in dezen tijd de opmarsch van de Russische strijdkrachten in een mate, welke slechts opgevat kon worden als een bewuste bedreiging tegen Duitschland. Vol gens een destijds dóór Molotof persoonlijk afgelegde verklaring bevonden zich reeds in het voorjaar van 1940 22 Russische divi sies alleen reeds in de Baltische landen. Aangezien de Russische regeering zelf steeds beweerde, dat zij door de bevolking van deze landen zelf was geroepen, kon het doel van hun aanwezigheid aldaar slechts een demonstratie tegen Duitschland zijn. Terwijl nu onze soldaten van 10 Mei 1040 af de Fransch-Britsche macht in het Wes ten hadden gebroken, werd de Russische opmarsch aan ons 'Oostelijk front evenwel in een steeds dreigender mate voortgezet. Van Augustus 1940 af meende ik derhalve, dat het in het belang van het Rijk niet meer te verantwoorden was. onze, reeds zoo dik wijls verwoeste Oostclijke provincies, onbe schermd te laten tegenover dezen geweldi gen opmarsch van bolsjewistische divisies. Hiermede ontstond, wat de Britsch-Russl- sche samenwerking beoogde, nl. zoo sterke Duitsche krachten in het Oosten te binden, dat, vooral in de lucht, een radicaal einde van den oorlog in het Westen niet meer voor de Duitsche leiding te verantwoorden Was, Dit strookte niet alleen met het doel van de Britsche, doch ook van de Sovjet- Russische politiek,, want zoowel Engeland als Sovjet-Rusland streeft het doel na, den oorlog zoo lang mogelijk te laten duren, ten einde geheel Europa te verzwakken en in een steeds grootcre onmacht te brengen. De dreigende aanval van Rusland op Roemenië moest ten leste slechts dienen, een belangrijke basis niet alleen van het Duitsche, doch van het geheele economi sche leven van Europa in handen te krijgen of toch minstens te vernietigen. Juist het Duitsche Rijk heeft sedert het jaar 1933 met oneindig geduld getracht de staten in het Zuidoosten van Europa als handels- partners voor zich te winnen. Wij hadden derhalve ook het hoogste belang bij hun inwendige staatkundige consolidatie en orde. De inval van Rusland in Roemenië, de koppeling van Griekenland aan Engeland, dreigden ook deze gebieden binnen korten tijd in een algemeen oorlogstooneel te ver anderen. Tegen onze beginselen en gewoon ten in heb ik op dringend verzoek van de toenmalige Roemeensche regeering, die zelf schuld droeg aan dezen gang van zaken, den raad gegeven om des vredes wille toe te geven aan de Russische afpersing en Bessarabië af te staan. De Roemeensche regeering meende even wel, dit slechts voor haar eigen volk te kunnen verantwoorden als Duitschland en Italië ten minste als schadevergoeding daar voor een garantie zouden geven, dat aan het resteerende grondgebied van Roemenië niet meer kon worden getornd. Met be zwaard hart heb ik dit gedaan. Vooral reeds daarom: als het Duitsche Rijk een garantie geeft, beteekent dit, dat het er ook voor in staat. Wij zijn noch Engelschen noch joden. Zoo meende ik nog op het laatste oogenblik den vrede in dit gebied te hebben gediend, al had ik dan ook zelf een zware verplich ting op mij genomen. Om deze problemen echter definitief op te lossen en tevens duidelijk te kunnen vast stellen, wat het standpunt van Rusland tegenover Duitschland was, benevens onder den druk van de steeds krachtiger mobili satie aan onze Oostelijke grens, heb ik den heer Molotof uitgenoodigd naar Berlijn te komen. De Russische minister van Buiten landsche Zaken wenschte nu opheldering respectievelijk een toestemmend antwoord van Duitschland op de volgende vier vra gen: le. Vraag Molotof: Zou de Duitsche ga rantie aan Roemenië in geval van een Rus- sischen inval op Roemenië ook voor de Sovjet-Unie gelden? Mijn antwoord: De Duitsche garantie is algemeen en verplicht ons onvoorwaarde lijk. Maar Rusland, aldus vervolgde ik, heeft ons nooit verklaard, dat het behalve Bessa rabië, overigens nog belangen in Roemenië bezat. Reeds de bezetting van het Noorde- ^V11 ,,„B lijke deel van de Boekowina maakte inbreuk den Japanschen minister van Buitenland- Woensdag 2B Jnni 1941 S7e Jaargang Vterschxjirt DINSDAGS- en VRIJDAGSAVONDS 3RINK Qx - SNEEK OFFICIEEL ORGAAN ÓFFICIEEL ORGAAN DER GEMEENTE WYMBRITSERADEEL. Hoofdred. L. KIEZEBRINK, Bloemstraat 31, Sneek. regeering, al< hierbij leidej .de Duitschland en Rusland voprwaarde was en ibehoeften van beide'-volken, die 'sher op voet van vriendschap hebben 'j te gen een verdere uitbreiding van de com- Jodendom naar Europa. In deze illing werd zij gesterkt door het feit, dat het op grond van zekere gebeurtenis sen in Rusland en zekere maatregelen der ministerie van Buitenlandsche Zaken de we- P' het ministerie van Buitenlandsche Za- met de nieuwe creaturen, die haar waren had de zware zorgen gedrukt, tot maandenlang thans het oog eindelijk openlijk, kan Toen het Duitsche Rijk op 3 September ving, werd deBritsche poging herhaald, leder begin van een consolidatie en daar mede een opgang van Europa, door den strijd tegen de sterkste macht van het con tinent te verijdelen. Zoo heeft Engeland eens in vele oorlogen Spanje te-gronde ge richt. Zoo voerde het zijn oorlogen tegen Nederland, zoo bestreed het met behulp van geheel Europa later Frankrijk. En zoo begon het, omstreeks de eeuwwisseling, met de omsingeling van het Duitsche Rijk en begon in I9l4 den wereldoorlog. Slechts door zijn Innerlijke oneenlgheld heeft Duitschland in 1918 verloren. De ge volgen waren verschrikkelijk. Nadat men eerst huichelachtig had verklaard, alleen tegen den keizer en zijn regiem gestreden te hebben, begon men na het neerleggen der wapens door het Duitsche leger met het stelselmatig vernietigen van het Duitsche Rijk. Terwijl de profetie van een Fransch staatsman, dat in Duitschland twintig nill- lloen menschen te veel waren, d.w.z. door honger, ziekte of emigratie uit den weg ge ruimd moesten worden, schijnbaar letterlijk in vervulling ging, begon de natlonaal- socialistische beweging met haar hereeni- gingswerk onder het Duitsche volk, waar mede het herstel van het Duitsche Rijk werd ingeleid. Deze opheffing van ons vólk uit nood, ellende en smadelijke miskenning, stond in het teeken van een zuiver innerlijke weder geboorte. In de eerste plaats Engeland werd hierdoor niet getroffen of ook maar bedreigd. Desalniettemin begon toch on middellijk weer, de nieuwe, van haat ver vulde omsingelingspolitiek tegen Duitsch land. Van binnen en van buiten kwam het tot een ieder van ons bekende complotten tusschen joden en democraten, bolsjewisten en reactionnairen, welke alleen ten doel hadden, de stichting van den nieuwen Duitschen volksstaat te verhinderen en het Rijk opnieuw in onmacht en ellende te stor ten. Behalve ons trof de haat van dit inter nationale wereldcomplot die volken, welke eVeneens door het geluk over het hoofd gezien en gedwongen waren, in harden strijd om het bestaan het dagelijksch brood te verdienen. Vooral Italië en Japan werd het aandeel in de goederen dezer wereld precies als Duitschland bestreden, ja zelfs verboden. De aaneensluiting van deze landen was derhalve slechts een daad van zelfbescher ming tegen de hen bedreigende, egoïstische wereldcoalltie van rijkdom en macht. Reeds in 1936 heeft Churchill gezegd, volgens de verklaring van den Amerikaan- schen generaal Wood in eSn commissie van het Amerikaansche Huis van Afgevaardig den, dat Duitschland weer te machtig werd en derhalve vernietigd moest worden. In den zomer van 1939 scheen Engeland het tijd stip gekomen te achten om de nieuwe voor genomen vernietiging met de herhaling van een uitgebreide omsingelingspolitiek tegen Duitschland te beginnen. Het systeem van de tot dit doel begonnen leugencampagne bestond hierin, andere volken voor bedreigd te verklaren, ze eerst in te palmen met En gelsche garantie- en bijstandbeloften en dan, evenals vóór den wereldoorlog, tegen Duitschland te laten oprukken. Zoo slaagde Engeland er in, van Mei tot Augustus 1939 de bewering de wereld in te sturen, daf Litauen, Estland, Letland, Finland, Bessa rabië en ook de Oekraine door Duitschland onmiddellijk bedreigd werden. Een deel dezer staten liet zich er toe verleiden, de met deze beweringen aangeboden garantie- belofte te aanvaarden en ging hiermede over in het nieuwe omsingelingsfront tegen Duitschland. Onder deze omstandigheden achtte ik het voor mijn geweten en voor de geschiedenis van het Duitsche volk te künnen .verant woorden, dezen lalden, of hun regeeringen, r TamamaaLam «mImSaXaa .JI-.-f NIEUWE SNEEKETCÜURANT

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1941 | | pagina 1