f
Duitschland strijdt voor
Europa.
Officieel Orgaan van de gemeenten: SNEEK WYMBRITSERADEEL - IJLST - HINDELOOPEN en STAVOREN
Van samenievinB tot gemeenschap
en de taak van het
gemsentepersoneel in dezen.
2te Jaargang
No. 18.
Bureau
Groot zand 55, Sneek
Tel. 3005
Uitgave
firma’s E.J.Drij-hnut
en Kiez shrink o Co.
DINSDAG 3 MA APT 1912
waarin vereenigd: DRIJFHOUT’t NIEUWSBLAD, 38e Jaargang, en NIEUWE SNEEKER COURANT en SNEEKER COURANT, 82e Jaargang
ondert
VERSCHIJNT l DINSDAGS* EN VRIJDAGSAVONDS
uitgereikt
Zon
DE OORLOG IN NED. INDIË,
.LANDINGEN OP JAVA.
ning en waaraeenn^ voor eerlijke plichtsge-
trouwe arbeid, rechtvaardige behandeling, recht
BRITSCH-INDISCHE LEIDER
EISCHT VOLLEDIGE ONAFHANKELIJKHEID
VOOR ZIJN LAND
19 24
19.25
19.27
Naar bericht wordt zijn de Japannersi er
in geslaagd op 50 transportschepen troepen
naar Java over te brengen die landden in
Bantam, in de buurt van Indramajoe en bij
Rembang. Soebang op 40 mijl ten N.O. van
Bandoeng zoo meldt het A.N.P. uit Stock-,
holm is in handen der Japanners.
PROGRAMMADIRECTEUR
NEDERLANDSCHE OMROEP.
Tot programmadirecteur van de Neder-
landsche Omroep is de heer J. G. Plate be
noemd.
laat er eens één opstaan om ook maar 1/1B te
bewijzen van wat er zoo al gezegd is. Wij we
ten allen, hoe noodzakelijk in een gemeenschap
orde en tucht zijn, de handhaving daarvan is dus
een eerste eisch. Maar spr. zou er nu nog één
aan willen toevoegen, tegenover welke men te
eeniger tijd een positieve houding zal jnoeten
aannemen. Spr. gaat daarbij uit van de volgende
regels;
„Op den 14den December 1941 heeft de Rijks-
commissaris voor de bezette Nederlandsche ge
bieden er op gewezen, dat Nederland alleen een
eigen plaats in de ontwikkelingsmogelijkheid van
Europa kan behouden door de bereidheid
van ons volk mede te werken tot de vestiging
eener nieuwe Europeesche orde. Ik herinner er
aan, dat voor dit doel duizenden onzer volks-
genooten zich met hun leven hebben ingezet,
strijdend tegen de bolsjewistische macht, die
Europa bedreigt. Zij hebben het zwaarste deel
gekozen. Op hen echter, djp achter blijven, rust
de dure plicht zich hun offers w aardig te maken
door te toonen naar vermogen hun krachten te
geven voor het behoud van het Nederlandsche
volk. Dit geldt voor allen. Ik voor mij, als hoofd
der gemeente, meen daartoe mijn bescheiden
bijdrage te moeten leveren door in de door mij
bestuurde gemeenschap te bevorderen, hetgeen
waarlijk vereenigt en te bestrijden wat verdeeld,
houdt. Want zonder een hernieuwd gemeên-
schapsbesef is de strijd voor het bestaan van
ons volk tevergeefs. Met het oog op de vol
brenging van dezen plicht wensch. ik mij ver
zekerd te weten van de toegewijde medewer
king van allen, die in dienst der gemeente staan.
Naar de mate, waarin zij mij daarbij steunen,
zal ik hun •ambtsvervulling beoordeelen”.
DOODSTRAF VOOR GEWELDDADIG
OPTREDEN TEGEN DUITSCHERS.
’s-GRAVENHAGE, 26 Febr. Een
Nederlander heeft op den ochtend van
25 dezer in Den Haag twee Duitsche
ambtenaren bij de rechtmatige uitoefe
ning van hun functie handtastelijk
aangevallen en door vuistslagen aan
merkelijk gewond.
De dader moest zich nog denzelfden
dag voor het Duitsche gerechtshof
verantwoorden, dat hem wegens mis
drijf volgens art. 1 der verordening
tot bescherming van de orde (geweld
dadig optreden tegen Duitschers) ter
dood veroordeelde.
HET DUITSCHE WEER-
MACHTSBERICHT.
IN FEBRUARI 79 VIJANDELIJKE
KOOPVAARDIJSCHEPEN MET
TOTAAL 525.400 TON TOT ZINKEN
GEBRACHT.
UIT HET HOOFDKWARTIER VAN
DEN FÜHRER, 2 Maart. Het opper
bevel van de weermacht maakt be
kend-
Op de Krim, aan het Donetzfront
en ten Z.-O. van hetTlmenmeer duren
de zware afweergevechten voort. In
samenwerking met de luchtmacht wer
den op het schiereiland Kertsj weder
om talrijke pantserwagens vernield.
In de Zuidelijke uitgang van de Straat
van Kertsj werd een transportschip
van 6000 b.r.t. door luchttorpedotreL
fers tot zinken gebracht. Bij nachte
lijke aanvallen der luchtmacht op de
vliegtuigmotorenfabriek Woronesj
werden bom vol treffers geplaatst op
fabrieksgebouwen en vliegveldinstalla-
ties. Er werden groote branden en
hevige ontploffingen waargenomen. In
het tijdvak van 24 Februari tot 1
Maart verloor de vijand aan het Oos
telijk front in totaal 204 pantserwa
gens.
In Noord-Afrika wederzijdsche ac
tiviteit van verkenningsafdeelingen.
Duitsche jagers schoten 5 Britsche
vliegtuigen in luchtgevechten neer, 5
werden op den grond vernield. Op
Malta bestookten Duitsche gevechts
vliegtuigen onder bescherming van
jagers de haven La Valetta met bom
men van zwaar kaliber. Hierbij werden
treffers geplaatst op duikbootligplaat-
sen, kaden en ravitailleeringsbedrijven^
Britsche motortorpedobooten tracht
ten in den afgeloopen nacht in het
Kanaal een alleenvarend stoomschip
aan te vallen. Door de eigen motor
torpedobooten werd bij den terstond
in werking tredenden afweer een Brit
sche motortorpedoboot tot zinken ge
bracht. Vèrdragend geschut van de
marine beschoot in het Kanaal met
goed gevolg twee vijandelijke con-
vooien. De convooien werden uiteet»
gedreven.
In het tijdvak van 21 tot 28 Februari
verloor de Britsche luchtmacht 62
vliegtuigen, waarvan 38 boven de
Middellandsche Zee en in Noord-
Afrika. In denzelfden tijd gingen in den
strijd tegen Gfoot-Brittannië 20 eigen
vliegtuigen verloren.
In den strijd tegen de ravitaillee-
ringsscheepvaart van Groot-Brittannië
en de Vereenigde Staten brachten
Duitsche zee- en luchtstrijdkrachten in
de maand Februari 79 vijandelijke
koopvaardijschepen, in totaal 525.400
b.r.t., tot zinken. In dit succes heeft
het Duitsche duikbootwapen met het
tot zinken brengen van 66 schepen
van 448.400 b.r.t. een belangrijk aan
deel gehad. Bovendien werden '44
koopvaardijschepen van den vijand
voor een deel zwaar beschadigd.
De Britsch-Indische nationalistenleider Bos®
heeft .een radioboodschap tot de bevolking
van Britsch-Indië gericht waarin hij o.a. zegt
dat de enorme meerderheid van het Indische
volk geen compromis met het Britsche im
perialisme wenscht, doch verder wil streden
tot de volkomen onafhankelijkheid is bereikt.
Op dit kruispunt der wereldgeschiedenis waai
wij staan, verklaar ik plechtig in naam van
alle vrijheidlievende Indiërs in Indië zoowel
als in het buitenland, dat wij verder zullen
strijden tegen het Britsche imperialisme tol
Indië weer meester is over eigen lot, aldus
Base. Te Berlijn hecht men groote beteekenis
aan deze oproep, die waarschijnlijk wel van
Tokio uit zal zijn gedaan, waar Bose d«
laatste dagen vertoefde.
VERLIES VAN TWEE KRUISERS EN
EEN TORPEDOJAGER
TOEGEGEVEN.
In een communiqué van de Nederlandsch-
Indische marine over de zeegevechten bij
Java wordt toegegeven, aldus het A.N.P.
uit Stockholm,, dat een Nederlandsch-Indi-
sche torpedojager en twee Nederlandsch-
Indische kruisers door de Japanners tot
zinken zijn gebracht. De kruisers zijn waar
schijnlijk jloor Jlorped.otreJfei'S gezojo^eu
Zeegevechten bij Soerabaja
en Batavia.
Er hebben bij Soerabaja en bij Batavia
zeegevechten plaats gehad. Het keizerlijke
hoofdkwartier meldde Zondag dat Japan-
sche marine-eenheden, die in de Neder-
landsch-Indische wateren opereerden, in den
loop van twee gevechten met de vereenigde
vijandelijke vloten op 27 Februari en Zon
dagochtend vroeg vijf vijandelijke kruisers,
waaronder een groote Amerikaansche krui
ser en zes torpedojagers tot zinken hebben
gebracht, alsmede vier andere vijandelijke
kruisers zwaar beschadigd hebben.
Het resultaat van deze beide zeeslagen is,
zoo besluit het communiqué van het kei
zerlijke hoofdkwartier, dat de in de Neder-
landsch-Indische wateren opereerende Japan-
sche vlooteenheden' practisch de hoofdgroep
van de gecombineerde vijandelijke vloot heb
ben vernietigd en thans bezig zijn deze wa
teren van vijandelijke strijdkrachten te zui
veren.
Spr. vraagt dus de positieve bereidheid van
het gemeentepersoneel met hem mede te bou
wen aan een nieuwe gemeenschap. De vraag
is spr. wel eens gesteld of men nu allemaal
N.S.B.’er moet worden om in dienst der ge
meente te kunnen blijven. Neen, vrienden, roept
spr. uit, dat moét in het geheel niet, zoo iets
zou dictatuur, willekeur zijn. Gij behoeft geen
lid der N.S.B. te worden om uw plaats in dienst
der gemeente te behouden. Ook in Duitschland
is slechts een betrekkelijk klein deel van het volk
lid der partij, en ook hier wil!er?*v:j dat, al spijt
het ons dat de N.S.B. nog slechts ruim 100.000
leden heeft,- in stede van eenige honderdduizen
den leden. Niet allen en niet iedereen kan lid
worden, dat is een onderscheid met vroegere
bewegingen, omdat onze leden niet alleen moe
ten willen werken, maar ook tot vechten en of
feren bereid moeten zijn, het gaat slechts om
een betrekkelijk kleine kern, die als een zuur-
deesem in het volk moet werken, en de stuwen
de drijfkracht blijft van de verdere ontwikke
lingsgang. De, na misschien veel strijd, over
tuigden, de gestaalden en beproefden, die zoo
lang gejudast, teruggezet zijn, van wie wij kun
nen verwachten dat ze trouw zullen blij ven. ook
in slechte tijden, zijn welkom in de beweging,
de anderen mogen in dienst blijven als bij hen
de bereidheid aanwezig is mee te werken aan de
nieuwe gemeenschap. Bij alle zachtheid, welke
spr. betracht, kan er een oogenblik komen dat
hij tut een bepaald persoon toch eens open
hartig zal moeten spreken en hem vragen: „ben
je bereid met ons mee te werken?” Spr. kan
toch slechts verwachten dat onder zijn personeel
geen tegenwerking zal worden ondervonden of
woorden gehoord, daden verricht of nagelaten
uit een verkeerden geest. Maar één ding ver
zekert spr.: waar de plichtsvervulling is en be
reidheid tot medewerking daar zijn ook de volle
rechten gegarandeerd. Is dat nu iets dat spr. niet
vragen mag, deze bereidheid tot medewerking
aan een gemeenschap, waarvan hij de grondsla
gen onthuld heeft? Integendeel, spr. moet dit
vragen, omdat deze roeping tot opbouw Gods
roeping aan ons is, daaruit leven wij. Wij ge
bruiken geen geweld, omdat wij dat niet
kunnen tegen eigen bloed, tenzij in het uiterste
geval en dan met dezelfde pijn die de vader on
dervindt als hij zijn kind noodgedwongen kas-
tijdtk Geweld is in onze bloedsgemeenschap een
tegennatuurlijk geneesmiddel, alleen in het uiter
ste geval en tot de kleinste hoeveelheid toelaat
baar. Maar zachtheid is géén weekheid, die wij
zen wij volstrekt af. De taak van alle personeel
is dus deze samenleving uit te bouwen tot een
gemeenschap en alles na te laten wat in deze
remmend kan werken. Gij leeft toch ook van
deze gemeenschap en het zou toch ook zeer on
eervol zijn ze ook niet mee op te bouwen. Gij
en ik, hoe verschillend ook, zijn nu eenmaal door
den Grooten Smid der historie aan elkaar ge
klonken in hetzelfde lot, de bloedsgemeenschap
is er ook, toont u nu waarlijk „heer”, een echte
vrije, door u op deze zakelijke grondslag te stel
len en wijs alle minderwaardige hartstochten af.
Handel in onze gemeenschap zóó, dat men u kan
openvouwen als ’n boek en ’t binnenste blad van
Uw ziel ieder kunt voorleggen, zonder dat er iets
minderwaardigs op staat. Dan handelt gij goed
jegens God en menschen. Ik vraag dan ook uw
positieve medewerking van uit uw diepste we
zen, want als gij die medewerking om deze sa
menleving den vorm te geven van een werkelijke
gemeenschap, verleent, helpt gij mede iets te be
reiken dat precies bij het diepste in u zelf past.
Spr. kan zich voorstellen dat deze medewerking
misschien een geleidelijk groeiende zal zijn, ieder
heeft nu eenmaal zijn eigen levenstempo. Maar
het doel is gesteld. Het was mijn plicht, aldus
spr., in dezen ook de spits af te bijten en tot u
te spreken, ik deed dat gaarne, want ik ben er
van overtuigd dat eenmaal de dag komt dat deze
arbeid voor de nieuwe gemeenschap gaat groeien
en bloeien en als het zoover is, dan ruischt eens
weer het volle leven in onze volks-eigen sfeer
langs den akker van de groeiende gemeenschap
in Europa, en ook in Sneek. Spr. hoopt dan ook
dat men zich tot de door hem gevraagde mede
werking t>ereid zal toonen.
Na instemmend applaus werd de avond be
ëindigd.
REDE BURGEMEESTER Drs. J. R. J. SCHUT.
Burgemeester Schut had j.l, Vrijdag het per
soneel der gemeente Sneek uitgenoodigd op een
gemeenschapsavond in de foyer van Amicitia,
waar hij het onderwerp: „Van samenleving tot
gemeenschap en de taak van het gemeente
personeel in dezen” inleidde.
Nadat de gemeente-secretaris, de heer
L. Rasterhoff, de aanwezigen op dezen
eersten gemeenschapsavond welkom heeft ge-
heeten, geeft hij het woord aan burgemeester
Schut, wien het genoegen doet, dat men in
zoo grooten getale gehoor heeft gegeven aan
zijn oproep; de bedoeling is deze avond te doen
vólgen door meerdere, waar, terwijl de grond
gedachte welke spr. hier hedenavond zal ont
wikkelen, behouden blijft, andere sprekers, bijv,
ook de hoofden van dienst, zullen optreden, om
in de eerste plaats de gemeenschapsgedachte in
eigen xring aan te kweeken en de afstand tus-
schen allen, die m dienst der gemeente werken,
eens een flink stuk in te korten. Spr. wil dan
hedenavond het vraagstuk der gemeenschap be.
handelen, in de eerste plaats de volksgemeen
schap. Het eerste feit waarop spr. wijst is dat
er wel al een samenleving is; met vele anderen
samen vormt gij in Sneek een samenleving met
alle verlangens, doeleinden haar eigen. Maar
een samenleving is nog geen gemeenschap,
men kan immers in zoo n samenleving samen
leven als kat en hond, als Kaïn en Abel. Een
tweede feit is echter, dat het opbouwen eener
werkelijke gemeenschap, geheel het volk èn ge
heel Europa omvattend, een taak is, ons van
Godswege opgelegd. Aan dit bevel, deze roe
ping, historische noodwendigheid en bestaans
noodzaak is geen onttrekking mogelijk, tenzij op
straffe van aller'ondergang. Geheel Europa, ge
heel het blanke ras gaat onder in bloed en
tranen als hét aan dezen roep Gods geen gehoor
geeft. Onze samenleving in stad, provincie, rijk,
zoowel als binnen Europa. Het geestelijke rijk
van het blanke ras, dus Engeland, Noord-Ame-
rika en Australië incluis is nu een samenleving
als van kat en hond, Kaïn en Abel. „Een huis
in zich zelve verdeeld, kan niet bestaan”, wij
moeten dus om eigen zelfbehoud, vanuit deze
samenleving komen tot een innerlijke en uiter-
Jijke eenheid van gemeenschap. Die roeping tot
de eenheid heeft als alle roeping, een persoon
lijk karakter., God roept personen maar ook
volken en rassen als personen. Wie zijn roeping
volgt gaat veilig en slaagt. Omdat nu de roe-
pingsidee altijd gebonden is aan het persoonlijke
karakter van een volk, aan de persoonlijkheid
van de geroepenen, liggen dus voor een natio-
naal-socialist twee namen van den beginne vast:
Hitler en Musser t; Hi'tler als eerste ten
opperste drager der arische eenheidsidee in
Europa, Mussert als sterkste en meest vitale
Nederlandsche drager dier zelfde roepingsidee.
Buiten deze namen en die idee denken wij niet,
spreken wij niet, zijn wij niet, of als wij het ai
uit onvolkomenheid zouden doen dan geldt dit
niet en zouden we het moeten en ook willen
herroepen. Spr. begrijpt heel goed dat dit een
wat vreemd geluid voor de aanwezigen is, dat
komt omdat de arische mensch vreemde góden
nagevolgd heeft en van zich zelf vervreemd is.
Tot zich zelf komen eischt een lange weg. Her
innerend aan de geschiedenis van den verloren
zoon, die de gemeenschap met zijn bloed en
bodem, zijn Vader en den ouderlijken hof, ver
brak, doch na vele jaren en harde ervaringen de
eenheid met zijn vader het bloed her
stelde en terugkeerde tot zijn ouderlijke hof
stede de bodem betoogde spr. dat het tot
zich zelve komen lang duurt, maar men kan
wachten als men wacht op eigen bloed, „die
geiooven haasten niet”. Zoo wachten wij op ons
volk, wetende dat het eenmaal komen zal.
Onze taak is echter door middel van onzen
arbeid van eiken dag den .weg te bereiden om
te komen van uit deze samenleving tot de ge
meenschap van het bloedverwante eigen volk.
Spr. heeft bij zijn installatie hier de geesten op
de volgende gedachte gebonden: „Ik begin niet
met U velerlei te beloven; alleen dat ik mijn
geestelijke en physieke kunnen zal geven aan de
gemeeftte. De principieele richtlijn en het samen
vattende gezichtspunt van waaruit ik mij zal
bewegen onder U en de leiding zal nemen,
wensch ik hier duidelijk uit te spreken. Dat is
deze grondgedachte, dat God ons hier gesteld
heeft en geroepen niet om ons eigen leventje
in en voor ons alleen, te leven, maar ons leven
heeft gebonden aan dat van onzen naaste, onzen
bloedeigen volksgenoot, zoodat wij wederkeerig
op elkaar zijn aangewezen. Dat is onze volksche
levens-, lots, en arbeidsgemeenschap. Ieder op
zijn plaats, ieder met zijn plichten, ieder met
zijn rechten. Tot deze gegeven ordening Gods,
hoop ik U in toenemende mate te bepalen”. Ook
deze avond zij dan daartoe bestemd en als nu
duidelijk geworden is wat gemeenschap eigenlijk
inhoudt, kunnen wij nader nagaan, wat taak en
plaats van het gemeentepersoneel daarin zijn.
Om tot een zuiverder begrip van dezen tijd,
die een geweldige strijd is om de vestiging der
germaansche gemeenschap in Europa, te komen,
[gebruikt spr. het beeld van het menschelijk
lichaam, dat een gemeenschap is, met een groote
Verscheidenheid van functies en organen, waar
van echter het eene orgaan niet buiten het an
dere kan, het is een gemeenschap uit de oerbron
van het leven, die door het bloed is opgebouwd.
Het bloed draagt weer de ziel en in het cen
trum van de ziel ligt de geest. Bloed en ziel en
geest behooren bij één. Bloed zonder geest is
mets meer dan een beest, ziel zonder bloed is
een schim. De gemeenschap nu is op de eerste
plaats een bloedgemeenschap, hét oude schep
pingsverhaal wijst ons daar al op, ook het jood-
Sche volk werd als een bloed- en rasgemeen
schap onderscheiden en afgescheiden van de
andere bloedvreemde volkeren, die op hun beurt
Ook weer eenheden voor zich zelve zijn van
8®” en ziel en geest. Onze samenleving
mt.gemeenschapselement, deze eerste een-
netdsbasis potentieel ook een innerlijke een-
DENK OM HET VERDUISTEREN^
Zoo
heid toch nog bewaard, al treedt zij door
allerlei verontreiniging niet meer zoo duidelijk
naar voren. Iedereen, die echter van dit besef
uitgaat en er zijn handelingen naar richt, zal
zich ook op een bepaalde manier laten leiden in
zijn doelstellingen en gedragingen. In de eerste
plaats door de innerlijke eerbied voor het ge
meenschappelijke bloed, welke ons steeds zal
dringen tot het zoeken der gemeenschap en ons
zal weerhouden van dingen, die deze gemeen
schap onzerzijds onmogelijk zouden maken, dat
zou tegen de loeping Gods aan ons ingaan. Omdat
schade en verderf in het bloed ook het geheele
lichaam aantast en noodwendig schade doet ook
aan ziel en geest, wordt in iedere gemeenschap,
die zich zelf bewust is, zorg gedragen voor goed
en zuiver bloed. Als voorbeeld uit den modernen
tijd noemt .spr. de vroegere Boerenrepublieken,
waar de Boer, allerminst ongeschoold in de
Schrift, met volkomen hardheid en konsekwen-
tie de strijd tegen het zwarte bloed van Zoeloes
e. d. voerde, hij erkende de bloedbasis van zijn
volk in de natuur als orde Gods en duldde geen
overtreding van deze scheppingsgrenzen.
Als in het menschelijke lichaam vergiftigende
stoffen binnendringen, en dat lichaam nog Vol
doende vitaliteit heeft, komen de witte bloed
lichaampjes als millioenen soldaten opzetten uit
de bloedgemeenschap van dat lichaam om den
strijd tegen de vreemde gifstoffen aan te bin
den, het wordt een strijd op leven en dood om
het lichaam, het geheel, de bloedgemeenschap
van den heelen mensch, te handhaven. Ook mil
lioenen witte bloedlichaampjes sneuvelen in die
strijd, dat is echter niet zoo belangrijk, het gaat
immers om het behoud van het geheel, de ge
meenschap van alle organen, waaruit de witte
bloedlichaampjes-soldaten geboren, gevoed en
gewapend worden. Zoo is het heden in Europa.
Het germaansche bloed, dat ziek is door inge
drongen vreemde giftstoffen, sinds eeuwen daar
in gedrongen, heeft nog zoo’n vitaliteit in zijn
levenscentrum, dat het de giftstoffen uitstoot.
Dat geeft pijn, verzwakking en verbruik, van
krachten in hooge mate, maar de dokter weet
dat dit de weg van strijd is ter genezing. Het
kan soms noodig zijn een gezwel, dat niet
open wil, door lang pappen open te doen gaan.
Ook dat kost tijd en zorg en achter deze ge
duldige zorg staat de groote liefde voor hel
leven van het bloedzieke lichaam. De Rijkscom-
missaris is zoo’n man, daarvan kan spr. de ver
zekering geven. Waar wij ook yan ons eigen
bloed vinden dat ziek is, in onze eigen kinderen
en de kinderen van ons volk, als vader en moe
der, broeder en zuster zijn wij dan tot door
tastende hulp verplicht. Dat kan soms wel even
pijn doen, en voor ons zelf even pijnlijk zijn
als voor den chirurg, die zijn eigen kind ope-
reeren moet. Maar daar moet hij doorheen om
het leven van zijn bloedeigen kind te redden.
Omdat de gemeenschap een bloedgemeen»
schap is, is zij ook een lotsgemeenschap.
Men ga daarvoor maar na hoe het in de klein
ste bloedgemeenschap, het gezin, gaat, het
kwade, lot van een der leden daarin treft ook
de anderen en zoo is het ook in het grootere
verband van familie, geslacht en volk. Neemt
men het Voorbeeld van het menschelijk lichaam
weer, dan is ook dat nog duidelijker; als een der
organen ziek is, lijdt het geheel, het lichaam,
en daarmede alle deelen er van. Bloedgemeen
schap is dus lotsgemeenschap, maar de gemeen
schap is ook a r b e i d s gemeenschap. In het
lichaam werken spieren, hart en andere organen
alle samen, zij staan in dienst van het geheel.
In deze lichaamsgemeenschap werken dus alle
organen en niet ieder voor zich alleen, maar
voor het geheel voor de gezondheid van het
lichaam der,bloeds-, lots- en arbeidsgemeen
schap. Alle arbeid is dus in het lichaam geor
dend, ieder orgaan vervult op eigen plaats, naar
eigen kunnen en capaciteit zijn dienst in deze
levensgemeenschap, dat is zijn plicht. Daar
om is iedere werkelijke levende gemeenschap,
die een bloeds-, lots- en arbeidsgemeenschap is,
ook een plichtengemeenschap. Aller
eerst arbeidsplicht. Ieder moet in de gemeen
schap wanneer zij werkelijk gemeenschap is,
arbeid verrichten en arbeid hebben. Wanneer
een orgaan in het lichaam geen arbeid meer
verricht is dat een slecht teeken, het leidt tot
ziek worden van het lichaam, gevaar voor het
leven der gemeenschap. Wil een lichaam ge
zond blijven, dan moeten alle organen regel
matig aan hun arbeid zijn en hun natuurlijke
plichten getrouw vervullen. De volksgemeen
schap, welke wij willen opbouwen is dus ook
een arbeids- en plichtengemeenschap. Het woord
„opbouwen” is eigenlijk minder goed, zoo’n
gemeenschap moet groeien, we zullen ons
dus niet haasten, de dingen moeten geleid
groeien uit het leven. We hebben nu gezien dat
een gemeenschap, welke werkelijk gemeenschap
wil zijn, uitgaat van plichten, niet van rechten,
eerst dus plichtsvervulling, dan rechten. Een
volksgemeenschap is dus ook een rechtsgemeen
schap en geen dictatuur, want de laatste is niet
gefundeerd op een rechtsgemeenschap. In zoon
dictatuur heerscht willekeur, en aan niets hebben
we zoo het land als juist aan willekeur, die moet
uitgesloten zijn, anders is er geen rechtsgemeen
schap en die kan alleen uitgesloten zijn als tr
een pïichten-rechtengemeenschap is. In onze
samenleving ontbrak de levende erkenning van
het feit, dat eerst de plichten komen en dan pas
de rechten, het is echter juist die volgorde,
welke mede een samenleving tot een gemeen
schap maakt. Maar waar plichten vervuld wor
den, daar moéten rechten worden toegekend, en
zijn gewaarborgd. In deze rechtsgemeenschap
zal willekeur naar twee kanten uitgesloten zijn,
naar die der niet-plichtsvervulling en naar die
der niet-rechtshandhaving. Juist de germaansche
mensch, die wij allen meer of minder zijn, heeft
een levensgevoel voor deze gedachte van afwij
zen van willekeur en rechteloosheid, dictatuur,
plichtsverzaking, arbeidsschuwheid, en erken
ning en waardeering vóór eerlijke plichtsge
trouwe arbeid, rechtvaardige behandeling, recht
vaardige discipline, en karaktervölle leiding.
Hoe denkt spr. nu in de toekomst Sneek te
zullen besturen.» Spr. is hier nu 10 maanden en
heeft heel wat laster en geklets over zich heen
laten gaan, men kan zeggen wat men wil, maar
8.21’
8.19
8.17
Men is verplicht te verduisteren van zoiïs!
ondergang tot zonsopgang.
SNEEKER NIEUWSBLAD
Hoofdred. L, KIEZEBRINK VERSCHIJNT i DINSDAGS* EN VRIJDAGSAVONDS Pl.v.v. Hoofdredacteur C, SMIT,
Bloemstraat 31 Sneek Kloosterstraat 17 Sneek
AANMELDING VOOR DE WAFFEN S.S.
Het bureau der Waffen S.S. tot aanneming
van vrijwilligers voor hét Legioen Neder
land, bureau Nordwest, Stadhouderslaan 132,
den Haag, deelt mede, dat aanmelding en
aanneming voor de velschillende S.S.-regi-
menten in den tijd van 28 Maart a.s. op
de volgende plaatsen geschiedt:
4 Maart, 16.00 uur, Meppel, Hotel Wester-
beek, Woldstraat.
5 Maart, 10 uur, Groningen, Concerthuisi,
Pelestraat; 16.00 uur te Leeuwarden, Huize
Schaaf, Breedstraittt.
Men wordt voor den duur van den oorlog
aangenomen, 2 of 4 jaar. Voor het onder
houd van het gezin, in zoover het kostwin
ners betreft, wordt gezorgd. Een vrij spoor-
biljet van de woonplaats naar de plaats van
aanmelding en aanneming is bij het bureau
Nordwest, Stadhouderslaan 132, den Haag,
vei-krijgbaar. Retourbijjetten borden door het
bureau van aanmelding en aanneming, onge
acht of men aangenomen is, ja dan neen,
BRIEVEN VAN NEDERLANDSCHE
SOLDATEN IN HET OOSTEN.
SS-Schütze J. C. Siegburgh schrijft»
Het gaat mij uitstekend, alleen vind
ik het niet prettig, dat het nog zoo lang
duurt, voor wij worden ingezet, op zijn
vroegst zal dit in Januari of Februari 1942
gebeuren. Zoo zie je, dat je je nooit aan
voorspellingen moet wagen. Uit de twee we
ken opleiding, welke je ons had toegedacht,
zijn vijf of zes maanden gegroeid. Stel je
voor, dat de mannen, met wie ik hier teza-
mert dien, reeds zeven maanden onder wa
penen zijn. Nee, een man als Adolf Hitler
zet zijn menschen niet in als kanonnen-
vleesch, hij weet veel te goed, wat een oor
log is. Hij is tegelijk vader en moeder van
hen,, die de Duitsche uniform dragen. Het is
grappig, dat ik, hoewel ik met hart en
ziel Hollander ben en blijf, hem toch vereer
als mijn hoogsten Führer. Op de eerste plaats
niet als Duitsch, doch als Germaansch Führer.
Ik begrijp niet, dat men bij ons in Holland
niet in wil zien, wat voor een ongelooflijk
werk deze man heeft verricht. Hij heeft een
volk van vele millioenen, dat in zichzelf ver
deeld wals, weer tot een geheel gemaakt en
nu stelt hij alles iri het werk om geheel
Europa de ooged te openen en te laten zien,
wat een ongelooflijke bende het in den loop
der tijden geworden is. Ik zou zoo zeggen,
dat hij nu toch genoeg bewijzen in han
den heeft en toch willen de menschen het
maar niet inzien...,
4 Maart r..o
5 Maart .m, i..«i
6 Maart
op»
4 Maart
5 Maart
6 Maart