DE FÜHRER SPREEKT df*« IIW1 SNEEKER EDITIE XIELWSBLAO VOO» HET WJESTEM VAM F»I ES I, AJT» bij de opening Winterhulp werk 1942—’43 Ie Jaargang. No. 5. Vrijdag 2 October 1942 1RT12 SI112 R ik zou «t zeten. Dat wij hem uit den Balkan hebben gewor pen, dat wij Griekenland hebben veroverd en Kreta bezet, ,dat zij in Noord-Afrika verdreven zijn, dat alles is niets. Maar als er ergens een paar man landen om een eenzamen voorpost te overrompelen, dan zijn dat daden, dat zijn prestaties. Hulde aan weermacht. Hitler'herdacht vervolgens degenen, aan wie de successen van wereldhistorische beteekenis gedurende de laatste maanden te danken zij'n. Hij bracht in herinnering hoeveel menschelijk heldendom maar ook menschelijke smart en leed achter de laconieke, korte mededeelingen der weermachtsberichten is verborgen. Als men zich de prestaties voor dén geest stelt, die achter de korte mededeelingen omtrent ridderkruisen e.d. staan, moet men erkennen, dat bij alles wat het vaderland rrioge doen, dit zijn soldaten nooit genoeg kan danken. Dat geldt niet alleen voor onze soldaten, maar ook voor die der met ons verbonden volken. Daartrij valt te vermelden, dat de Duitsche weermacht bij haar optreden niet handelt als bijvoorbeeld de Engelschen, dat wij niet anderen steeds sturen naar de plaatsen waar het bij zonder gevaarlijk is, maar dat wij het onzen vanzelfsprekenden plicht, dat wij het onze eer achten, onzen bloedigen last behoorlijk ruim ge meten zelf te dragen. Wij strijden met onze geallieerden als vol strekt trouwe bondgenooten van eer. Wij ach ten dit evenwel noodzakelijk, want slechts uit dezen misschien moeilijksten strijd uit onze ge schiedenis zal ten slotte datgene ontstaan, wat ons, nationaal-socialisten uit den eersten wereld oorlog, steeds voor oogen stond,-namelijk dit groote rijk van een in leed en vreugd nauw verbonden volksgemeenschap. Want een licht zijde heeft deze oorlog eerst recht, nl. de groote kameraadschap. Alle Duitsche stammen dragen hun deel. De stichting van het Groot-Duitsche Combinatie van: SNEEKER NIEUWSBLAD (Drijfhout’s Nieuwsblad en Nieuwe Sneeker Courant) en DE JONG’s NIEUWSBLAD, Bolsward (Verschijnt eiken Vrijdagavond. Leesgeld f 0.75 per kwartaal bij .vooruitbetaling. Losse nummers 10 ct, Hoofdredacteur:. L. Kiezebrink, Sneek. Plaatsverv. hoofdred.C. Smit, Sneek, Het groote offensief. Daarop volgde toen het begin van ons eigen groote offensief. Het doel was in de eerste plaats den tegenstander de laatste gtoote tarwe- gebieden te ontnemen, in de tweede plaats hem de laatste rest der steenkolen te ontnemen, waarvan cokes gemaakt kan .worden, in de Tegen het bolsjewisme. Duitschland en Italië, evenals Spanje en een geheele -reeks andere Europeesche vonten, Roe- mgnië, enz., hebben met net bolsjewistische probleem aigerekend. Ut de overige wereld daarmee eveneens zal atrekenen, zaï eerst uit dezen oonog blijken. Maar uat deze overige wereld het niet niet ons klaarspeelt, daarvan kan zij overtuigd zijn. Ais wij al onze oonugenooten en degenen, die aan onze zijde strijden, Roe menen. en Hongaren, kromten en Siovaken en vooral -in het Noorden de binnen en voorts de bpanjaaraen enz., als wij hen allen bijeen ne men, Kunnen wij wentënjK zeggen: het is thans reeds een kruistocht van Europa. Uaaroij komen, ue uermaansche vrijwilligers van onze Vv'atien-b.S. en- éigen legioenen van aizonuenijke Europëesche stagen. net werkelijke Europa, uat Z.cn nier heen vereenigd, evenals eens tn ouue tijden tegenover de Hunnen ol de aanstormende Mongolen. En nu is, nauat ik de laatste maal tot u sprak, japan eveneens tot dezen oonog toëgetreden. Het is tnans een wereiuomvaiienu bonugenoot- senap, met alleen van ue haveiuozen, maar van aiie volKen, uie stnjuen voor eer en fatsoen en uie besloten zijn ue laagnartigste coalities, die ue wereiu oo.t heelt gezien, uit den weg te ruimen. ue riihrer behandelde nogmaals de bewerin gen van oen tegenstander over de Duitsche uUiKbooisuccessen. unze tegenstanders, zoo zei hij, verKlaren: Vvij hebben ontzaglijke aiweer- imudeien. Vvij heooen nieuwe memoden, waar mee wij het gevaar aan banden zuilen leggen, ik kan uiaar een uing zeggen: de Duitsche geest rust ook niet. Wij heooen om’te beginnen met onze duik- booten aile prestaties van den tegenstander verre overtroffen. Uat zal ook niet anders worden. Dok bij ons woruen onaigeuroken, niet alleen wapens ver vaardigd, rnaar vooral nieuwe wapens gefabri ceerd. i ot uusvei zijn wij thans elk jaar met een nieuw wapen voor den dag gekomen, waar tegen ue vijand njet was opgewassen. Dat zal ook in ue toekomst zoo blijven. De Führer herinnerde in zijn rede in de eerste plaats aan het feit, dat het een jaar geleden Was, dat hij voor het laatst op deze plaats voor het Duitscne volk kon spreken. In dien tijd heeft hij zich meer met handelen en daden moe ten bezighouden. Wat thans uitgesproken moet woiden, wordt bovenefien door onze soldaten gezegu. t Ik acht het niet juist, zoo verklaarde hij, mij reeus tnans bezig te houden met de gedaante van datgene, wat eens zal zijn, maar ik acht het beter, dat wij ons bezighouden met datgene, wat de tijd momenteel van ons verlangt. Een atlantic charter aan elkaar te lijmen is natuurlijk zeer eenvoudig. Deze onzin zal overi gens ook slechts weinige jaren van kracht zijn eh dóór de harde feiten eenvoudig ter zijde ge schoven worden. Ook om een andere reden is het voor onze tegenstanders gemakkelijk te praten, want zij hebben nu na Jarenlange ver- geetsche moeite plotseling ons partijprogram ontdekt en wij zien met verbazing, dat zij de wereld voor de toekomst ongeveer dat beloven, wat wij ons Duitsche volk reeds hebben gege ven en waarvoor ons ten slotte door de anderen deze oorlog jp aangedaan*. Het is wel erg geestig, aldus merkte de Führer ironisch op, wanneer b.v. een president zegt: wij willen, dat voortaan iedereen het recht heeft geen gebrek meer te lijden of iets derge- lijks. Daarop kan men slechts zeggen, dat het waarschijnlijk veel eenvoudiger zou zijn ge weest, wanneer deze president, in plaats van jn een oorlog te duiken/de gfiieele'werkkracht .van zijn land had gebruikt om tot nuttige pro ductie te komen en vooral om voor zijn eigen volk te zorgen, zoodat niet in een. gebied, dat per vierkanten kilometer slechts tien menschen heeft te herbergen, gebrek en ellen'de heerscheh en uerti^n millioen menschen werkloos moeten Zijn. wanneer deze heeren thans een hooge borst opzetten en plotseling tegenover de wereld als redder optreden en verklareA:wij zullen er voortaan voor zorgen, dat de nood van het ver leden met terugkeert, dan zég ik, dat deze bezitters van wereldrijken daarvoor reeds lang vóór ons in hun eigen landen hadden kunnen zorgen. Wanneer ik daarbij .hoor, dat iemand nu zegt ik geloof, dat het de heer Eden is, maar men weet nu eenmaal niet welke nul daar aan den overkant aan het praten is dat zij werkelijk gelooven aan datgene, wat zij voorgeven te ge- looven, dan hadden zij dit geloof vroeger kun nen belijden. Wij hebben in ieder geval niet al leen iets geloofo, maar óok gedaan wat wij ge loofden. En thans gelooven wij, dat wij de vijanden tot de definitieve overwinning moeten verslaan. Dat gelooven we en moeten we ook doen. Na tuurlijk kunnen wij met deze lieden over het begrip geloof in het geheel niet debtttteeren. ,Wie bijvoorbeeld gelooft, dat Namsos een over winning was of Andalsnes, of wie zelfs gelooft, dat Duinkerken de grootste overwinning der wereldgeschiedenis was, of dat mijnentwege een expeditie, die negen uur duurt, een verwon derlijke, bemoedigende uiting van een zegevie rende natie was, met hem. kunnen wij ons niet onze bescheiden successen natuinlijk niet ver gelijken. Want wat zijn onze ovërwinningerudaartegen- ;over eigenlijk? Als wij bijvoorbeeld de laatste maanden tot den Don konden doordringen, stroomafwaarts deze rivier volgend ten slotte de Wolga bereiken, Stalingrad bestormen en het ook zullen nemen waarop zij zich kunnen Verlaten dan is dat in het geheel niets. Als wij doordringen tot den Kaukasus, dan is ook dat niets. Als wij de Oekraïne bezetten, als Wij de Donetzkolen in bezit nemen, dan is dat alles niets. Als wij 65 of 70 van het Russische •ijzer krijgen, dan is dat volstrekt niets. Ais wij het grootste graangebied ter wereld practisch ontginnen voor het Duitsche volk en daarmee .voor Europa, dan is 'dat in het geheel niets. Als- .wij ons van de oliebronnen verzekeren, is dat ook niets. Dat alles is niets, maar als Canadeesche voor hoeden met een klein Engelsch. staartje als aanhangsel naar Dieppe komen en zich daar moeizaam negen uur vermogen te handhaven .om daarop definitief te worden vernietigd, dan is dat een bemoedigend, wonderbaarlijk blijk van de onuitputtelijke, zegevierende kracht, dié ibet Britsche imperium eigen is. Reeds in 1939 waren wij niets, want destijds blies Churchill zich reeds op en zeide: Ik kan de heuglijke mededeeling doen, dat het duik- bootengevaar als definitief afgewend kan wor den beschouwd. Wij hebben meer duikbooten vernietigd dan de Duitschers ooit hebügjj fee- DOEL VAN DUITSCHE OFFENSIEF EN BEREIKTE RESULTATEN IN HET OOSTEN. BRITSCHE BOMBARDEMENTEN ZULLEN VERGOLDEN WORDEN. BERLIJN, 30 Sept. (D.N.B.). Tijdens een machtige, grootsche betooging der N.S.D.A.P in het Sportpalast alhier is de tiende winiernuipactie van het Duitsche volk, de oorlogswinter- huipactie 1942/ 43, door den Führer geopend, die in een groote, meesleepende rede het Duit- BChe voik opriep tot een nieuw offer voor het grootste sociale werk dat de geschiedenis kent. Minister Göbbels, die tevoren rapport uitbracht over de laatste oorlogswinterhulpactie, kon nogmaals op een geweldige stijging van deze sociale gemeenschapsprestatie wijzen. ue door pers en radio verspieioe aankondiging, dat de Führer, die bij de gedenkwaardige Rijksdagbijeenkomst van 26 April j.l. voor de laatste maal tot het Duitsche volk had gespro ken in het Sportpalast het woord zou voeren, had een groote menschenmenigte op de been georacht. Nog vooruat Göbbels gereed was met zijn rapport, bleek uit het gejuich, dat van de s.raat naar binnen kionK, dat de Führer aangekomen was. Terwijl de tienduizenden zich van de plaatsen verhieven en met opgeheven rechterarm Hitler groetten, betrad deze de zaal, ver- gezeia van Reichsïünrer S.S. Himmler en Oberbefehlsleiter Hilgenfeldt. Hij schudde generaai- veidmaarschalk Rommel, die in gezelschap van minister Göbbels was binnengekomen, onder het gejuoel van tienduizenden de hand. 1 EKST DER REDE. bureau vue advertentie. Grootzano oó - Te’ 30Q - Ciro uJTéft Bureau voor abonnementen: Kleinzand 7 - Tel. 2200 - Giro 130000 A d v e rt e n 11 c p r ij s i 1 tot 10 m.m. 100 cent elke m.m. meer 6 cent Verantw. voor de advertenties: *- L. de Jong Sneek derde plaats zijn oliebronnen te bereiken en ze te nemen of althans af te sluiten. De aanval zou dah in de vierde plaats worden voortgezet om zijn laatste groote verkeersader, de Wolga, af te snijden. Hier werd als doel gesteld de streek, die tus- schen de bocht van den Don en de Wolga zelf ligt en als plaats Stalingrad, niet omdat dit de plaats met den naam van Stalin is, maar uitslui tend omdat dit een strategisch belangrijke stad is en omdat ons duidelijk voor oogen stond, dat door de uitschakeling van Dnjept, Don en Wol ga als verkeerswegen voor Rusland hetzelfde of iets ergers geschiedt als voor Duitschland het geval zou zijn, wffimeer we den Rijn, de Elbe, Oder en Donau zouden verliezen. Want alleen op dezep reusacht'gen stroom, de Wolga, worden in zes maanden ongeveer der tig millioen ton goederen vervoerd. Dat is even veel als per jaar op den Rijn. Dit is afgesneden en wel reeds gerüimen tijd. Thans wordt er vooral ook een eind gemaakt aan de positie van Stalingrad. Daardoor wordt deze grendeling be reikt en versterkt en u kunt oveuuigd zijn, dat geen mensch ons van ueze pieK lui wegKiijgen. Overige ouguieiken. Wat nu de overige oogmeten uctic.i-, u zuil wel oegi-jpcii, uat .k uauiuver met spreeK, om- uat hei uoguieiKen zijn, u.e op net' uugeiiuiiK woruen nugejaagu. Maar het moiueiit zal Ko men, waai op nut Duitscne voik vuutuige op- neluenng omtrent ueze nieuwe ooguiernen zal verKrijgeii. Ik inag u echter wel zeggen, dat wij ons na- tuurnjK ue organisatie van uit gigauuscne ge- oieu, uat wij mans oeneersciitu,, ais nieuwe taaK neouen gesieiu. ur is ons icis aan genten m teiie uit, reusuimnge geoieu veilig te sieueu voor onze oorlogvoering en in runneten zm met aueen voor ue voeuing van ons voik en ue waaroor- g.ug van onze gronustonen, maar ook voor ue .nmaiiuiiouun'ig van geueel liuropa. ie uien euiue moest om te, oegüinen het vei- Keer in orue woruen geuracht. ur z.jii uenuui- zeiTuen Kilometers spumójiien, uie v. >j uu Hel stenen of wel seuert lang lieuoen heipieid. un reusachi.ge venteersnet, uat tnans reeus vooi net groüiste ueel op uuropeesene spoororeeute is georacnt, was voiKOiiien verwoest. Lieen hon- ueiuên, maar uuizenuen bruggen moesten op nieuw woruen •geoouwd. Lnt aues is tnans in enkele maanuen gesemeu ol zal Duinen enkele weKen vonuoiu zijn. Hu zijn er aan uen kant van onze tegenstan ders nitiiseneii,' uie zeggen: waaruru stoepen ze piotseungr wei, omum we vuo zicnug zijn, orn aat we i.et zuoiang eigens biipen lui wc onzen eiappemenst geüeci m oiue ueuuen. Vvij orga niseren achter net trant net veiKeer en uen lanuüouw. net gcóieu moet woruen ontgunnen, net gaat er om, uat we een ueel mervan geneei opnieuw nipeien. onenleeiem-wat nier is ge- piesteerd, is gewóón 'ontzaglijk. en ais uan z.oo n stjiaapsnop, ik kan het mei anuers unuiuKKeii, zooais mijnentwege. Uüii uooper ot Eden zegt: uat was een grouie fout, uat ue Uunscners ue UeKrame ot 'net tvoeban- geoieu zijn Dinnengeurongen uan zal hij nog wel zien, of net een tout was, dat wij ue verste geDieuen zijn oiniiengeurongcii. Ue jeérste, zij net ook nog Gescheiden resul- tateif van uit optreden heuuen wij tot onze vreugue voor net uuitsene volk toegaiikenjK kunnen maken. Maar u Kunt er van overtuigd zijn: wij zijn daar nog maar aan het peg.n. voigena jaar al zal un geoied geheel anueis georganiseerd zijn. r.n einuenjk Komt uaarna ue organisatie van het aigerncene economische leven en daarna komt ue nujnoouw. Ook nij moet woruen ontgonnen. Daarna komt ue elec- tnsche stroom, ais u kon zien nöe uaar worut gewend, zou u begrijpen, uat ook in een tijd, uat er schijnbaar niets worut gedaan, ueson- uanks iets ge weinigs wordt tot sianu georaclit. Daarbij komt nu, dat ue bevoiKing worut oe- vnjd van den druic uer bolsjewistuche macht, die ook thans nog millioenen menschen ginds psychisch gevangen houut in een versaaguheni en men mag wei zeggen in een angst, waarvan men zich m Duitscniand en in andere landen haast geen voorstelling kan maken. Dit isde angst voor den commissaris, voor de Gepeoe, voor het geheele bewind, waarvan millipeneu menschen vervuld zijn, uat alles moet lang'- zamerhand verdwijnen en het verdwijnt ook. bevolking reeds ten gefhle van millioenen Tnet oijs meewerkt ën er zijn andere geoieuen, waar zij reeds in onze gelederen, en aan onze zijde strijdt. De resultaten van -deze reusachtige be drijvigheid zijn ontzaglijk. Terwijl wij ons in nel Noorden van Europa, in het W esten en aan alle andere fronten in den afweer bevinden, vervullen wij daardoor een der geweldigste voorwaarden voor de organisatie van Europa ten oorlog en voor dezen oorlog. Hecht bondgenootschap. 'Daarbij komt nu voorts aan onzen kant nog de verdere uitbreiding van onze bondgenoot schappen, hier aan de spits de samenwerking met onzen oudsten bondgenoot, Italië. Niet slechts aan één front strijde» wij .gemeenschap-- pelijk, maar heden ten dage reeds aan een ge heele reeks fronten. i Hieruit blijkt, dat alle verwachtingen van onze tegenstanders, die meenen, dat zij dit bondgenootschap kunngn losmaken, idiotieën zijn. Wij weten heel precies, wat het lot van het Duitsche en Italiaansche volk zou zijn, maar bovendien weten wij ook nog, wat het lot van Europa zou zijn, als de andere wereld ooit een overwinning «ou kunnen bevechten. Als zij thans -zeggen: ja, natuurlijk, dan ne men wij de bescherming van Europa tegen het bolsjewisme op ons dan kan ik slechts ten antwoord geven: Engeland mag wel oppassen, dat het in staat is zichzelf tegen het bolsjewis me te beschermen. Als in een land aartsbis schoppen heilige missen lezen en op hun altaar- kleed aan den eenen kant het bolsjewistische embleem en aan de andere zijde hun nationale emblemen hebben, zie ik het donker voor een dergelijk land in. Het tweede front. Wie derhalve dergelijke dipgen gelooft, zal ons geloot met begrijpen, ons geioui nooit be grijpen, Overigens neoben zij natuunijK tegen over deze dauen ook wissels op de toekomst. Zij zeggen: het tweede front zaï komen. Daar omtrent wil ik niet zeggen, dat wij ons met ojf een tweede front vooroereiden. Ais de heer Unurchill zegt, wij willen thans aan ue Duit schers overlaten in hun angst te piekeren, waar .en wanneer wij dat troiit vormen, ’dan kan ik slechts zeggen: meneer Churcfiiil, angst hebt u mij nog niet ingeboezemd. Maar dat wij moeten piekeren, daarin hebt u gelijk, want ais ik een tegenstander van militair formaat had, kon ik ongeveer uitrekenen, waar hij moet aanvallen. Maar als» men militaire idioten tegenover zich heeft, kan men natuurlijk niet weten waar zij aanvallen. Of de heer Churchill de eerste plek, waar hij het tweede front wilde beginnen handig uitgeko zen heeft of niet, daarover zijn zelfs in Enge land de meeningen verdeeld. Maar geheel alge- zien van de plaats, die hij den volgenden keer uitzoekt, mag hij overal van geluk spreker., als hij negen uur aan wal blijft. De afgelcopen winter. Hitler vervolgde o.a.: In mijn oogen heelt het jaar 1942 reeds de zwaarste beproevingen achtei zich. Dit was de winter 1941/42. Ik mag wel zeggen, dat i» dezen winter het Duitsche volk en inzonderheid zijn weermacht door de Voor zienigheid gewogen zijn: Iets ergers kan en zal er met mefer komen. Het was een zeer moeilijke zeer harde beproeving. Desondanks hebben wij dezen moeilijksten tijd niet alleen overleefd, maar wij hebben’het klaar gespeeld de aanvalsdivisies opnieuw op te stellen, resp. te vormen, die be stemd ’iv'arén tot opening van het nieuwe of fensief. Dit offensief verloopt nu niet zöoals onze te genstanders hadden gedacht, ik geloof, dat wij, als wij een terugblik werpen, tevreden kunnen zijn met de acuter ons liggende drie jaar. Steeds was de doelstelling zeer nuchter, dikwijls zeer vermetel, waar zij zulks moest zijn, dikwijls wel. overwogen, waar zij wel overwogen- kon zijn, vaak bedacht^am, waar wij tijd nadden, voor zichtig waar wij geloofden onder alle omstan digheden zeer voorzichtig te moeten zijn. Maar wij zijn ook zeer stoutmoedig geweest, waar stoutmoedigheid alleen ons kon redden. Voor dit jaar hebben wij een heel eenvoudig program opgesteld: 1Onder aile omstandigheden datgene vast te houden, wat vastgehouden moet worden, d.w.z. den ander te laten aanstormen, waar wij zelf niet voornemens zijn op té rukken, stevig stand te houden en'af te wachten wie hier nu het eerst vermoeid raakt. 2) Onvoorwaardelijk daar aan te vallen, waar de aanval ondt^- alle omstandigheden noodzakelijk is. Het doel is daarbij volkomen duidelijk: vernietiging van den rechterarm van deze internationale samenzwering van kapita lisme, plutocratie en bolsjewisme. Hier hebben wij ons nu eenige oogmerken ge steld. Ik mag ze zeer in het kort, in een woord samengevat, vermelden om u tot het besef te brengen, om speciaal het Duitsche volk tot het besef te brengen, wat nu in deze weinige maan den is gepresteerd. Het eerste doel was de beveiliging .van onze domineerende stelling bij de Zwarte' Zee en de definitieve zuivering van het schiereiland de Krim. Twee slagen, die om Kertsj en die om Se bastopol hebben hiertoe gediend. Nadat wij dit in orde hadden gebracht, scheen het ons nood- zakelijk een buil weg te Sverken, die aan de Wolkof was ontstaan. Zij werd afgesnoerd eL de tegenstander vernietigd, resp. gevangen gé- nomen. Toen kwam de volgende taak: voorbereiding van de doorbraak naar de Don. Intusschen had de tegenstander van zijn kant als oogmerk een groot offensief gekozen, namelijk van Charkof uit door te breken naar den oever van den Qjijepr om daardoor ons geheele Zuidelijke front te doen instorten. U zult u wellicht nog herinneren met welk een geestdrift onze tegenstanders deze operaties volgden. Zij eindigden in drie slagen met de volledige vernietiging van meer dan 75 divisies van onzen Russischen tegenstander. rijk zou anders slechts een staatsrechtelijke daad zijn geweest. Nu is het een met het bloed van allen onderteekende eeuwige oorkonde, maat vooral ook een oorkonde, die aan de^en staat niet slechts den uiterlijken rSachtsvorm, maar ook de innerlijke stevigheid geeft. Er bestaat bij ons nog slechts een enkele waardeering -én wel voor den dapperen trouwen man, voor den bekwamen man, voor den vast beraden, den stoutmoedigen man, die in staat is leider, van zijn volk fe zijn. Er is werkelijk een oude wereld tot instorting gebracht. Uit dezen oorlog ontstaat,'door bloed bezegeld, de volksgemeenschap, veel sterke} nog dan wij, nationaal-socialisten, na den oorlog eenvoudig door onze geloofsbelijdenis aan de natie konden verschaffen. Dit is volkomen zeker: dezen oorlog overleeft geen burgerlijke staat. Hier moet ieder vroeg of laat kleur bekennen. Slechts wie zijn volk niet alleen politiek, maar 09k maatschappelijk tot een eenneid vermag aaneen te ^neden, zal uit dezen oorlog als overwinnaar te voorschijn komen. Gelooft u, dat de een of andere Duitscher den soldaten, die thans uit dezen oorlog zege vierend terugkeeren, een ander Duitschland zou kunnen aanoieden dan het nationaal-socialiS- tische in den zin van een werkelijke vervulling van onze denKbeelden omtrent een ware volks gemeenschap? Dat is onmogelijk, en dat zal in de toekomst zeker misschien de gezegendste bajit van dezen oorjog zijn. Front en vaderland. hier evenwel met willen verzuimen tegenover het front ook op het vaderland te wijzen, ik moet onder de aandacht brengen, dat de Duitsche werKman ontzaglijk veel presteert én dat hij den huidigen staat, zijn leiding en vooral den soldaten' trouw is. Ik moet er op wijzen, dat ook het landvolk juist zoo zijn plicht vervult, dat vooral millioenen Duitsche vrouwen ’zich in dit arbeidsproces hebben ingeschakeld. En ten slotte moet ik nog de. aandacht vestigen op het feit, dat ook onze beroepen, die geeste lijken arbeid vérrientén, zich volkomen opoife- ren in hun afzonderlijke beoefenaars, dat mil lioenen en millioenen ook hier alles schenken in den geest, m hun denken, in het uitvinden en in het werk om het volk te bewapenen en om het front nooit meer het voorbeeld van 1918 te geven. Als ik derhalve thans tot het vaderland kan zeggen, dat het volkomen gerust kan zijn, want dat zoowel in het Oosten als in het Westen/in het Noorden en in het Zuiden het front van onze Duitsche soldaten onwrikbaar stand houdt, dah kan ik evenzoo tot het front zeggen; Duitsche soldaat, ge kunt gerust zijn, achter u staat een vaderland, dat u nooit in den steek "zal laten. Week in, week uit, maand in,'maand uit wor den de goeden van ons volk uit alle lagen steeds meer aaneengesmeed tot een ohverbreekbare gemeenschap. En deze gemeenschap zal ook weer in het bijzonder in het licht treden pij de I groote hulpactie, die wij dezen winter hebben te volbrengen. Ik moet echter het front ook nog iets anders verzekeren, nl, noe grenzenloos dapper dit Duit scne vaderland den oorlog zelfs daar, waar het er mettle ergste hardheid door wordt getrof fen, aanvaardt en duldt. Ook hier worden tal- •looze heldendaden verricht, niet alleen door mannen maar ook door vrouwen. En niet alleen door vrouwen, maar ook door jongens. Zij of feren zich met hun geheele leven op in het be sef, daf wij in dezen oorlog een enkel eedge nootschap vormen, dat nauwkeurig weet, dat wij ofwel dezen oorlog allen zegevierend door staan of gemeenschappelijk tot uitroeiing zijn bestemd. De Führer besloot: Unze tegenstanders mo gen dezen oorlog voeren zoolang zij daartoe in staat zijn. Wat wij kunnen doen om hen te ver slaan, zullen wij doen. Dat zij ons ooit verslaan, is onmogelijk en uitgesloten. Het nationaal- socialistische Duitschland en de daarmee ver bonden staten zullei^als jonge naties, als wer kelijke volken en volksstaten met een roemrijke overwinning uit dezen oorlog te voorschijn ko men. - LEVENSVATBAARHEID DuR LANuBUUW- BEDRIJVEN GEWAARBORGD. In hel verordeningenblad is een wijziging verschenen van het besluit nr. 219/1940, houdende regelen mei betrekking tot hei vervreemden van ^andbouwgrouden. 1) . Niet alieen voor, een eigendoinswisse- lirig is toestemming vereischt, doch ook! bij vestiging, 'wijziging of overdracht vaijj de rechten op den grond. De rechten op den grond zijn hel recht van erfpacht, opstal, beklemming, vrucht gebruik of eenig ander gebrutks- of bewo,-» iiingsrecht. 2) . Niet alleen bij verkoopeu, schenkin gen of .bij veilingen moet het besluit wor den toégepast, doch ook bij een aantal an dere belangrijke rechlsuandelingen, waarbij de eigendom of een zakelijk recht verkre gen wordt. Tol deze rechtshandelingen, die dus zon der toestemming van de Grondkamer geeR rechtskracht hebben, behooren: a) . Scheiding van een nalatenschap en; van iedere andere onverdeeldheid, onver schillig of het bijv, gaat om een familie-, rechtelijke of maatschappijrechteiijke onver deeldheid. Dergelijke scheidmgen moeien bovendien, Wanneer in de boedelbesc hr li ving landbouwgronden of een zakeiijk recht voorkomen, in een nolarieele akte worden vastgelegd, waarop dan de notaris de toe stemming van' de Grondkamer moet zien te verkrijgen. b) . Boedelverdeelingen in den zin van art. 1167 van het burgerlijk wetboek, wan neer daarin landbouwgronden of een zake lijk recht worden verstrekt. c) . Iedere testamentaire bepaling, waar door landbouwgrond .of een zakeiijk recht wordt gesplitst. In dit geval kan de toe stemming ook na het openvallen der nala tenschap worden aangevraagd. De bommenoorlog. Nu heeft men overigens behalve het tweede front nog eèu ander middel: de man, die den oommeuooi-.. o tegen de onschuldige burger- Devoiking uitgevonden, heeft verklaard, uat deze boiinnenooHog binnenkort nog uiter mate veel kracntiger tegen Duitschland enz. zaï worden gevoerd. ik zou slechts éen ding willen zeggen: in Mei 194U heelt de neer Churchill de eerste bommen werpers op de Duitscne burgerbevolking afge stuurd. Ik heb hem destijds gewaarschuwd. Bijna vier maanden lang tevergeefs overigens. 1 oen hebben wij toegeslagen en wgl zoo gron dig, dat hij plotseling verklaarde, dat dit een baioaarschheid waS en Engeland daarvoor wraak zou nemen. De man, die dit alles op zijn geweten heeft, als ik atzie van den oorlogsophitser-generaal van dezen oorlog, Roosevelt, de schuldige van alles, heeft het'dus gewaagd zich als een on- schuldigé-voor te stellen. Zij voeren thans weer dezen oorlog. Het uur zal ook ditmaal slaan, dat wiLzullen antwoorden. Dan moeten de voor naamste twee misdadigers van dezen oorlog en de joden, die achter hen staan, niet beginnen te jammeren .en te grienen, als het emde voor En geland vreeselijker zal zijn dan Ij^t begin. Ik heb destijds, op 1 September 1939, tijdens de zitting van den Rijksdag twee dingen ge zegd: 1. dat wapengeweld en ook de tijd ons er nimmer onder zulien krijgen, nu men eenmaal dezen oorlog opgedrongen had en 2. dat er voor het g/eval, dat het jodendom een inter nationalen wereldoorlog tot uitroeiiftg van de Arische volken van Europa, om maar iets te noemen, aanstichf, niet de Arische volken zullen worden uitgeroeid, maar het jodendom. Degenen, die bij dien geesteszieke 'in het Witte Huis aan de touwtjes trekken, hebben het inderdaad klaar gespeeld het eene volk na het andere bij dezen oorlog te betrekken. Maar 111 dezelfde mate spoelde een anti-joodsche goli over het eene volk na het andere. Zij zal zich voortzetter. De eene staat na den anderen, die tot «dezen oorlog is toegetreden, zal op zekeren .dag als anti-semietische staat te voorschijn ko men. De joden hebben eens ook in Duitschland om rrjijn prophetieën gelachen. Ik weet niet, of zij •^Er. zijn daar veie gebieden, waar de geheele thans nog lachen, dan wel of hun ’t lachen reeds «ui- js vergaan Maar ik kan slechts verzekeren, dat hun het lachen overal zal vergaan. Ik zal ook met deie prophetieën gelijk krijgen.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1942 | | pagina 1