rs
n
EK
Officieel Oigaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
S
S
DINSDAG 26 NOVEMBER 1946
le JAARGANG No. 25
N
29
'M
1
Door geteisterde gebieden
ii.
INGEZONDEN.
59
i
n nd
Afd. Sneek Ned. Reisvereeniging.
Iers
rd",
i.
■r
Uiteenloopend oordeel over de
overeenkomst tusschen de
Commissie-Generaal en de
Indonesische leiders.
agen?
lat is:
tplaat
on en
rband
iliteit.
tdeeid
hewijs
iet de
kracht van deze afd. te boven gaan, is
getracht voor de leden der afd. de ge
legenheid te openen die avonden te
Leeuwarden bij te wonen. Verschillen
de leden brachten nog denkbeelden
naar voren en wenschen betreffende
te houden lezingen en excursies, wel
ke de prop.eommissie in overweging
zal nemen.
Bonkaarten, op inwisselingsbon.
Het C.D.K. deelt het volgende mede:
Op de bonkaarten K. L. O. en P.
701, welke op 21 Dec. a.s. in gebruik
zullen worden genomen en met de uit
reiking waarvan de distributiedien-
sten inmiddels een begin hebben ge
maakt, komt in de linker bovenhoek
een bon vóór, waarop het nummer
van de bonkaart is vermeld. Tegen in
wisseling van deze bon zal men t.z.t.
de volgende bonkaart voor voedings
middelen kunnen verkregen. In plaats
van een bon van het inlegvel zal dus
in de toekomst deze inwisselingsbon
worden ingenomen bij uitreiking van
een bonkaart. Van het inlegvel zal
voor dit doel geen bon meer worden
verwijderd. Er moet evenwel met na
druk op gewezen worden, dat het in
legvel zorgvuldig bewaard moet blij
ven, aangezien bij uitreiking van een
schoenenbon de bon 614 van het in
legvel moet worden ingeleverd.
en
ge-
den
>uw
iet-
van
nan
/er-
de
nen
de
and
LUtO
het
in
zui
gt
ijke
Verschijnt
DINSDAGS en VRIJDAGS
Kantoor voor Abonnementen!
Fa. KIEZEBRINK Co
KLEINZAND 7 - Tel. 2872
en",
dat
ela-
i ji
wel
je"
iger
IIIIIIIIIHI
j weer
EN
1 week
[EEK
1 2432
Bureau voor Advertenties
Fa. DRIJFHOUT
GROOTZAND 55
tel. 3005
SNEEKER NIEUWSBLAE
Redacteuren L. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 - SNEEK
In de ledenvergadering dezer af-
deeling werden wegens vertrek van de
heeren Havinga en Boersma tot nieu
we bestuursleden gekozen de h.h. J.
v. d. Baan en G. Mebius, in de wandel
en propagandacommissie werden tot
leden benoemd mej. M. Zwart en de
heer C. Tolsma. De voorzitter, de heer
G. v. d. Pijpekamp, deelde bij de be
spreking der plannen voor de toe
komst mede dat de vereenigingsreizen
door de N.R.V. afgeloopen zomer
naar Sneek georganiseerd en welke
telkens ongeveer 17 deelnemers telden,
over het algemeen een succes waren.
Ook werd Sneek bezocht door 11
groepen (totaal 600) Zwitsers, die
hier 1 of 2 dagen bleven; ze kwamen
gedeeltelijk door tusschenkomst van
de N.R.V. en anders door die van de
N.S. Deze reizen waren uitvloeisel van
het uitwisselingssysteem, waardoor
voor elke Zwitser, die via de N.R.V.
naar Nederland kwam, een lid der
N.R.V. naar Zwitserland mocht gaan.
Hoezeer deze reizen bij de Zwitsers in
de smaak vielen blijkt o.a. uit een ar
tikel in de Baseler Zeitung, waarin
deze uitstapjes zeer geroemd werden
en als hoogtepunt genoemd werd het
bezoek aan Sneek met de zeiltocht
over het Sneeker meer-. Daar de zg.
gerichte avonden (België-avond en
Zwitserland-avond) vrij hooge kosten
met zich brengen en deze de draag-
Ab-prijs f2.50 per half jaar
Franco per post
f3.75 per half jaar
ling fan ’e standorganisaesjes, dy’t
werom kornd binne. De Fryske Mij.
net daliks, dy woe de kans jaen oan
de Stifting, mar doe men trochgong
mei de oare organisaesjes en ek it re-
gear fêststelde dat dizze de bistjür-
ders fan ’e Stifting oanwize moatte,
is ek de Fr. Mij. werom komd.
Wy fiele en sjogge, dat der foar de
boeren hwer mindere tiden komme
sille. Troch de üntjowing fan de lan-
bou yn Ingelan hawwe wy dêr in
great part fan de merk forlern, en
fierder is der folie meat konkerinsje
fan oare lannen, sa as Amerika, Ca-,
nada en N. Sélan. Dy komme net
efteroan. Nou binne har produkten
miskien noch net sa goed as uzes mar
de wittenskip dêr sit ek net stil
en ynkoart sille har produkten like
goed wêze. Boppedat kinne se dêi
goedkeaper produsearre. It ienichste
dat wy dêr tsjinoer sette kinne binne
noch bettere produkten, elite-produk-
ten. Mar as wy net yn steat binne it
forskil yn priis tusken dy elite-pro-
dukten en de goede fan ’e oare lan
nen net to great to meitsjen, dan
slagje wy net. Dêrom sille wy üs bi-
driuwen opbouwe moatte en alle lek
ken en brekken opsykje. Dat tech-
nyske diel moat troch de organisaes
jes ütfierd. wurde en dêrom moatte
wy in sa sterk müglike organisaesje
krije, en net wer yn eigen hokjes
krüpe en elkoar bifjuchtsje. De Fr.
Mij. hat tige folie foar de boeren ta
stan brocht en it is de ienichste alge-
miene organisaesje hwêrfan wy sizze
moatte dat hja neutrael is op gods-
tsjinstich en politiek terrein en hwer-
yn de minsken har jaen kinne oan it
bilang fan it bidriuw.
It ideael fan ’e Stichting is yn reak
opgongen, mar dochs moat er in or-
gaen bliuwe hweryn de organisaesjes
as in ienheit arbeidzje kinne; mei sti
pe fan it regear, in publykrjuchtelik
orgaen. It technyske wurk moat by
de organisaesjes bliuwe. De Fr. Mij.
wol dat net allinnich dwaen, mar op-
a-iieidzje mei A.B.T.B. en C.B.T.B.
Mar dan moatte dy ek rejael oer ’e
brêge komme, mar dat is neffens spr.
net it gefal. In foarbyld is harren
cask oangeande de fortsjinwurdiging
yn it komitee foar de Lanbou-tentoan-
stelling. Us taek is de Fr. Mij. sa sterk
müglik to meitsjen. Dei' binne noch
fiersten te folie boeren net organi-
scarre mar dy wol profiteare fan ’e
resultaten fan it wurk fan de organi
saesje. Ek kinne wy it üs net permi-
teare dat der bidriuwen binne dy net
op it peil steane hwerop se stean
moatte, hwant dat kin skea bitsjutte
foar straks. Fierders moatte wy yn ’e I
organisaesje de foarm fine fan in
boeremienskip dy yn ’e takomst kom
me moat en üs yn minne tiden, die
komme kinne, stipe jaen kin, omdat
de boer altiten mei nocht troch-
arbeidzje moat foar it hiele folk.
Dêrom moatte ek de lytse boeren yn
’e Fr. Mij. komme.
Bij de rondvraag werd geklaagd
ovei' de trage uitbetaling bij nood-
slachtingen, en over- de onvoldoende
verstrekking van fietsbanden en be
drijfskleding. Deze klachten zullen
ter kennis van het Hoofdbestuur ge
bracht worden.
van het accoord. Intusschen hebben
natuurlijk tal van bekende figuren en
de bladen hun meening al gezegd. Dr.
van Mook vond dat er voldoening aan
beide kanten kon zijn, en nu een vrij
willige samenwerking van 2 naties
kan ontstaan; Sjahrir zeide dat de
beide delegaties de belangen en de eer
van de dooi' hen vertegenwoordigde
landen in dit accoörd hadden trachten
veilig te stellen en te verzekeren. Het
lid van de Commissie-Generaal de
heer van Poll vond dat als deze nieu
we vorm van samenwerking eenmaal
geconsolideerd is de samenhang en
het verband tusschen Nederland en
Indonesië veel strakker zullen blijken
dan zij ooit geweest zijn. Maar de heer
di'. Meijer Ranneft, lid van den Raad
van State en gewezen voorzitter van
den Indischen Volksraad heeft zijn
diepe ongerustheid uitgesproken over
de toekomst van Indonesië onder Soe-
karno. Wat de bladen betreft:
De r.k. „Maasbode” geeft den raad
bij dit keerpunt in de geschiedenis van
het Koninkrijk „het hoofd koel te
houden”. „Het sentiment zwijge, het
verstand, spreke”. Toetssteen moet
blijven of het nu voorgestelde in over
eenstemming te brengen is met de
rede van December 1942, „dus: met
de rijkseenheid”, en of dit accoord
„ook voor onafzienbaren tijd als eind
resultaat zal kunnen worden be
schouwd.”. „M.a.w. wij mogen geen
moment riskeeren dat de ondoorgron
delijke Oosterling ons vrij binnenkort
voor de onaangenaamste verrassingen
zou stellen en met nieuwe eischen zou
komen opdagen”. Van Nederlandsche
zijde, zegt het blad, „is op verregaan
de wijze aan de Indische verlangens
tegemoet gekomen”.
De r.k. Tijd acht de voorstellen niet
zóó afschrikwekkend als sommige
voorteekenen hadden doen vreezen.
Beide Maasbode en Tijd willen gaarne
meer weten over de samenwerking op
economisch en financieel terrein en
over de rechten van missie en zen
ding.
Het Vrije Volk (P. v. d. Arb.)
noemt het accoord een brug over de
kloof en een getuigenis van weder-
zijdschen goeden wil en vertrouwen.
Het is een regeling welke geen voor
beeld in de geschiedenis heeft en
waarbij goed vertrouwen de plaats
der ervaring moet innemen.
A.R. bladen als Trouw en de Rot
terdammer wijzen op een ontstellend
gebrek aan juiste en scherpe formu-
leeringen in het accoord en achten het
onaanvaardbaar, het Friesch Dagblad
vraagt in een artikel met den titel
„Soekarno’s succes” of men met dit
accoord. nog van „binnen het Ko
ninkrijk” kan spreken en of dit klopt
met de eed van trouw aan de grond
wet welke de Commissie-Generaal
heeft afgelegd
De Waarheid (comm.) spreekt van
een compromis van Engelsche makelij
en acht het accoord slechts een étap
pe op weg naar de vrijheid, die zeker
niet voor 100 is bereikt. De moge
lijkheden die het accoord nog voor de
koloniale reactie biedt moeten worden
gebarricadeerd.
Weinig goeds zegt de Nieuwe Cou
rant (Partij v. d. Vrijheid) van het
ontwerp, dat h. i. een capitulatie van
het Nederlandsche Gezag in Indië
voor de republiek beteekent.
Ten slotte: het R.K. Haagsche blad
„Het Binnenhof” meldt dat eenige
weken geleden de regeering de leden
der Commissie-Generaal de h.h.
Schermerhorn en van Poll naar Ne
derland wilde laten komen omdat zij
niet de vaste overtuiging had dat de
commissie zich aan haar instructie
hield. Dr. van Mook zou toen echter
met ontslag hebben gedreigd als de
bedoelde heeren niet in Indië bleven
om de onderhandelingen met spoed
P.S. Andere bladen wordt verzocht
het bovenstaande over te nemen
Friesche Maatschappij van Landbouw.
Woensdagmorgen hield de afd.
Sneek der Fr. Maatschappij van
Landbouw haar algemeene vergade
ring in Hotel Hanenburg, onder lei
ding van den heer I. de Boer. Vol
gens een mededeeling van. den secre
taris, den heer J. Joh. Koopmans,
heeft het ledental het peil van voor
den oorlog bijna weer bereikt, en be
draagt thans 148 gewone leden (voor
den oorlog 150) en 38 buitengew. le
den. (50). In de plaats van den heer
H. P. Andela te Nijland, die periodiek
aftrad en niet herkiesbaar was, werd
gekozen de heer P. de Boer te Nij
land. Aan den heer Andela werd dank
gebracht voor het werk dat hij voor
de Fr. Mij. heeft gedaan. De begroe
ting voor het dienstjaar' 1947 werd na
eenige besprekingen, voornamelijk
over de contributie en het gedeelte
daarvan dat aan de afdeelingen wordt
uitgekeerd en dat door verschil
lende leden te laag werd geacht
vastgesteld op een bedra g van f 805
in ontvang en uitgaaf. Het jaar 1946
leverde een tekort op, maar daar de
extra bijdrage van de leden een flink
bedrag heeft opgeleverd, hoopt het
bestuur dat het Hoofdbestuur zal bij
springen. Tot leden van de Commissie
tot het nazien der rekening 1946
werden aangewezen de heeren J.
Sandstra, H. Breeuwsma en R. Jong-
sma. De behandeling der agenda voor
de Alg. Vergadering te Leeuwarden
leidde tot vrij uitvoerige besprekin
gen, in. hoofdzaak over de contributie,
over de proefboerderij en de proef-
mesterij van varkens. De afgevaar
digde, de heer J. Andela, kreeg even
wel vrij mandaat.
De Lanbou-Organisaesje.
In de plaats van den heer dr. ir. J.
B. v. d. Meulen, die zou spreken over
„de Lanbou-Organisaesje”, maar ver
hinderd was, sprak de adjunct-secre-
taris, de heer van Dam, die is aan
gesteld om. meer contact te verkrijgen
tusschen de afdeelingen en ’t Hoofd
bestuur, over dit onderwerp. Hy her-
innere oan de oarlochsjierren en de
greate ienheit dy’t d’r doe yn üs folk
bistie. Mar mear as in iendeisflinder
is dy ienriedigens net west en nou
binne der noch mear hokjes en muor-
ren as foar 1940. Ek op it agraryske
mêd hawwe de minsken ienheit bringe
wollen hwat ta üting kaem yn ’e
Stifting fan ’e Lanbou. Men miende
dat dizze Stifting wêze koe de ienich
ste organisaesje hweryn de boeren
foar har bilangen fjuchtsje soene,
mar sa is it net komd. De organi
saesje is yn diggels slein en de Stif
ting sil net mear wêze as in oerküpe-
Muziek- en zangconcours te Heeg.
HEEG. Naar wij vernemen hopen
de beide muziekcorpsen van Heeg en
Gaastmeer op 9 en 10 Juli 1947 te
Heeg een concours te houden voor
Harmonie- en Fanfarecorpsen en
Zangvereenigingen. Een commissie
uit beide vereenigingen heeft reeds de
voorbereidende werkzaamheden ter
hand genomen.
Salarisverhooging Rijkspersoneel.
Wanneer de Kroon goedkeuring
daaraan verleent zullen volgens een
besluit van het kabinet de salarissen
van het rijkspersoneel als volgt wor
den geregeld: De thans bestaande
vaste en tijdelijke toelagen zullen in
de basiswedden worden opgenomen.
Gerekend van 1 October 1946 af zul
len de tegenwoordige rijksbezoldigin-
gen voorts worden verhoogd met om
streeks 10 welke verhooging aan
stonds eveneens in de salaris- en loon
schalen en de vaste wedden worden
verwerkt.
De bestaande ongehuwden-aftrek
ten bedrage van 3 met de beper
king, dat een ongehuwde nimmer
meer dan 90 van de voor zijn func
tie geldende wedde mag ontvangen,
zal vervangen worden door een uni
formen ongehuwden-aftrek van 5
In geval van huwelijk zal het totale
bedrag van dezen aftrek, welke voor
het bereiken van den 45-jarigen leef
tijd op den ambtenaar is toegepast,
aan hem worden uitbetaald. Deze
nieuwe aftrek zal zich uitstrekken
ovei' het geheele burgerlijk rijksper
soneel. Het boven, omschreven voor
nemen heeft eveneens betrekking op
het onderwijzend en doceerend perso-
neel bij L.O., M.O. en H.O. Bovendien
zullen de wedden van de onderwijzers
nog afzonderlijk worden herzien. In
dat verband wordt van officieele zijde
medegedeeld, dat in de commissie van
advies en overleg inzake de onder-
wijzerssalarissen t.a.v. de hoofdpun
ten van de salarisregeling volledige
overeenstemming is bereikt. Voor het
provinciaal, gemeentelijk en water-
schapspersoneel gelden deze maat
regelen met dien verstande, dat het
Rijkssalaris- en loonpeil als absoluut
hoogtepunt zal gelden. Voor het per
soneel op weekloon, werkzaam bij de
lagere publiekrechtelijke lichamen in
gemeenten, waarin geen of geen groot
aantal Rijksweeklooners werkzaam
zijn, zal bij de bepaling van de nieuwe
loonen, behalve met het Rijksloonpeil,
dat in geen geval mag worden over
schreden, rekening dienen te worden
gehouden met het typeerende parti
culiere loonpeil ter plaatse.
Met betrekking tot de verdere
rechtspositie zal het Kabinet aan de
Kroon de volgende maatregelen in
overweging geven: a. Verhooging t ij
selijke pensiontoelage voor uitwonend
jeugdig personeel en. personeel, dat
met eenvoudigen kantoorarbeid of
huishoudelijken arbeid is belastb. in
trekking van de korting van lr/2
op de loonen van bepaalde arbeids-
contractantenc. verbetering der gel
dende regeling van de overwerkver
goeding; d. vervroeging van het aan-
vangstijdstip van het recht op kinder
toelage, thans ontstaande op 1 Jan.
volgende op den datum, waarop het
kind geboren is, tot den eersten dag
van de maand volgende op dien da
tum; e. uitbreiding van den kinder
toeslag tot kinderen van 18, 19 en 20
jaren, die dagonderwijs genieten; f.
verhooging ziekengeld arbeidscontrac-
tanten, die volgens ambtelijke loon
schalen worden betaald, tot 100
(thans 80
Fouten, die den wederopbouw
bemoeilijken.
Onjuiste gedragslijn van
verschillende vakgroepen.
(Van onzen specialen verslaggever.)
Westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen om
vat vijftien plaatsen, die zwaar ge
teisterd zijn door den oorlog. De ver
nielde en beschadigde huizen variee-
ren in deze dorpen tusschen de 89 en
100 procent, maar het puin is geruimd
en op de plekken waar huizen ston
den, groeit gras en onkruid. Losse
steenen, die achtergebleven zijn, zitten
onder het mos. Nu maakt dit deel van
ons land een beetje rommeligen in
druk, maai van de verwoestingen ziet
men niet veel meer. „Hadden we het
puin maai’ laten liggen”, verzucht een
burgemeester, „dan zou iedereen
moord, en brand schreeuwen ovei' dit
gehavende land. Nu gelooven de men-
schen bijna niet meer, dat het zoo
erg is geweest”. Ook hier loopt de
wederopbouw in ongeveer hetzelfde
tempo als in de Betuwe en Noord-
Limburg, waarheen deze excursie ons
reeds bracht. De „ergste gevallen”
hebben een dak boven hun hoofd, de
bouw van woningwetwoningen wordt
voorbereid en overal is reeds een aan
tal gegund of in aanbouw. Gebrek
aan materiaal doet zich natuurlijk
gelden. En na de glasactie, met zoo
veel toewijding gevoerd, is een van
de eerste vragen, die gesteld wordt
als leiders van den wederopbouw en
journalisten elkaar treffen: „Hoe
staat het hier met glas?” Meteen be
trekken de gezichten. Glas is een pijn
lijke plek. Er is glas toegewezen, ook
een deel van het geïmporteerde glas
en de wederopbouw heeft een groot
aantal glasbonnen kunnen, uitgeven.
Maai' de ruiten zitten in een ander
deel van het land en vooral in de niet
geteisterde gebieden. Het rijksbureau,
dat de glasvoorziening regelt, heeft
de gebruikelijke stelregel gevolgd en
wijst den handel een zeker percentage
toe van den omzet in 1939. De schil
ders in deze landbouwstreken hadden
niet veel omzet in dat jaar en dus
krijgen ze nu heel weinig. Willen ze
hun bonnen inwisselen, dan gaan zij
op reis. Naar Middelburg, waar de
toewijzing ook al gering is, naar
Dordrecht of nog verder. Er zijn
plaatsen, waar de schilders met de
bonnen in hun zak loopen en de men-
schen zonder ruiten blijven. Er is
overleg gepleegd tusschen de betref
fende instanties, er zijn toezeggingen,
maarmen heeft in Zeeuwsch-
Vlaanderen niet den indruk, dat er al
een redelijker organisatie is.
En Walcheren?
De leider van den wederopbouw op
Walcheren, ir. J. Gerber, uitte dezelf
de grief, toen hij vertelde, dat er op
dit eiland vijf a zes duizend wonin
gen zijn hersteld, op de ruiten na, het
geen te wijten is aan een bepaalde
politiek van de vakgroepen. De aan
nemers van het eiland moeten het
hier doen en het is onjuist, dat de
groote aannemers elders, die overal
hun vriendjes hebben, met de groote
pluk gaan, strijken.
Op Walcheren bleek, dat voor hout
deze toewijzingsregeling geldt en dat
hierdoor de wederopbouw wordt be
moeilijkt. Men heeft er tegen gevoch
ten en men vecht er tegen, doch met
onvoldoende resultaat.
Deze mededeelingen, in aanwezig
heid van autoriteiten van den weder
opbouw gedaan tot een vijftigtal ver
tegenwoordigers van bladen, maak
ten een pijnlijken, indruk. Zij zullen
ook in het land een pijnlijken indruk
maken en misschien zal dat in het
belang zijn van de verwoeste gebie
den. In elk geval weet men nu, dat er
rijksbureaux zijn, waar nog niet is
doorgedrongen, dat de bevolking in de
verwoeste gebieden recht heeft op een
zekeren voorrang en op snelle hulp.
Als de weinige materialen, die ter be
schikking komen, langs een omweg
moeten worden gezonden, zoodat er
natuurlijk minder arriveert, dan mo
gelijk zou zijn, worden er ergerlijke
fouten gemaakt.
De glasactie, waarvoor men overal
in de getroffen gebieden even dank
baar is, blijft altijd noodvoorziening.
Zij vormt een middel om de menschen
voorloopig te helpen en is gezien de
tallooze kamers, die met planken,
karton en. cellophaan lucht- en licht
dicht zijn gemaakt, een zeer sympa
thiek middel ook. Maar zoolang de
glas- en hout-aanvoer slechts een deel
uitmaakt van hetgeen Nederland noo-
dig heeft, moeten de materialen, die
voort te zetten. Toen is de regeering
gezwicht overwegende dat de onder
handelingen inderdaad in een te span
nend stadium verkeerden om ze af te
breken. Thans stond de regeering ech
ter op mondeling overleg met de com
missie, hoewel dr. van Mook ook nu
daartegen was. De regeering is dit
maal niet gezwicht voor het uit Bata
via komende plan om. de ministers
Jonkman en van Maarseveen naar
Indië te zenden.
Zaterdag heeft ons kabinet in een
buitengewone zitting beraadslaagd
over bovengenoemde overeenkomst en
_eze week zal de regeering besprekin
gen voeren met de C.G., waarna zij
haar standpunt zal bepalen. Hieruit
blijkt dus, dat de regeering niet te vo
ren op de hoogte was van de omvang
voor den wederopbouw beschikbaar
zijn, langs den kortsten weg worden
gezonden.
Men vergete niet, dat de weder
opbouw zich nog slechts kan bezig
houden met de allernoodzakelijkste
gevallen.
Breskens wacht op zijn haven
en zyn industrie.
Breskens was voor den oorlog de
haven en het industriecentrum van
Westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen. De
visschers en hun gezinnen, de fa
brieksarbeiders en de middenstand
vonden er hun bestaan tot óp 11 Sep
tember 1944 het groote bombarde
ment kwam. De vloot, ruim veertig
schepen, tot zinken gebracht, de fa
brieken vernield en van de 800 wo
ningen 625 in puin. Twee huizen ble
ven onbeschadigd.
Thans, November 1946, is de be
volking van deze gemeente weer bijna
op peil. Er zijn noodwoningen en ba
rakken. Een tweetal bunkers wordt
nog gebruikt, omdat er geen huur
voor behoeft te worden betaald, maar
het blijft uiterst moeilijk de bevol
kingstoename op te vangen. Een van
de vier vischmeelfabrieken werkt
weei', enkele visschersbooten varen
uit en brengen hun vangst in Bres
kens aan wal. Maar de zeevisch, die
men in Zeeuwsch-Vlaanderen eet,
komt uit IJmuiden. En de grootste in
dustrie, de biscuit- eri toffeefabriek
van Van Melle, wordt elders opge
bouwd.
Er zijn in Breskens vele vragen ge
steld over den gang van zaken en vele
mogelijkheden onder het oog gezien.
„Het lijkt wel eens of Den Haag ’t
niet goed begrijpt”, liet de burge
meester zich uit. Want niet alles loopt
via den wederopbouw.
Een binnenhaven.
Als compensatie voor Van Melle,
welk bedrijf elders wordt opgebouwd,
heeft de regeering beloofd, dat een
binnenhaven zal worden aangelegd.
Breskens heeft architect Duintjes een
plan laten ontwerpen voor de haven
en industrieterreinen. Reeds hebben
zich gegadigden gemeld voor het hu
ren van 1400 meter kadelengte, het
geen 500 meter meer is dan Water
staat had. verwacht, maar nog staan
de plannen, niet vast. En dus moeten
de bedrijven, die zich bij de nieuwe
haven willen vestigen, wachten met
hun. plannen voor den bouw.
Er is afzetgebied voor visch en ge
legenheid voor export naar België,
maar geen enkele reeder gebruikt on
ze haven, klaagt de burgemeester. We
hebben ruimte voor industrie en fa
brieksarbeiders, die thans te werk
gesteld worden bij den wederopbouw.
In Zeeuwsch-Vlaanderen verwerken
steenfabrieken de klei van de slaper
dijken, die afgegraven worden. Na
twee jaar moeten die bedrijven wor
den verplaatst, omdat er geen klei
meer is. Als de industrie de aanslib
bing die nu regelmatig uit de buiten
haven moet worden gebaggerd, ging
verwerken voor steenen of draineer-
buizen, zou verplaatsing van die fa
brieken niet langer noodig zijn. De
vischmeelfabriek kan de „klakkers”,
de bollen uit het zeewier, die jodium-
houdend zijn, drogen op veel grooter
schaal en sardyn en bliek kunnen in
veel grooter hoeveelheden worden ge
droogd. Breskens biedt mogelijkhe
den, verzekert de burgemeester met
nadruk. Herstel van de oorlogsschade
beteekent voor deze gemeente, be
halve woningbouw en er worden
reeds een aantal huizen gezet te
rugkeer van de industrie. Weer wer
ken en wonen in Breskens als voor
den oorlog dat is wederopbouw.
Natuurlijk leven er vele wenschen
onder de bevolking en bij de autori
teiten in dit Zuidelijk hoekje van ons
land. Men ziet de moeilijkheden, men
berekent de kosten, en men wacht. Als
men de situatie vergelijkt met die van
een klein half jaar terug, is er voor
uitgang, al gaat het zoo snel nipt. Ge
brek aan materialen, aan werkkrach
ten, het wachten op een simpele fi-
nancieele regeling doen zich hier ook
gelden. Ook plaatselijke omstandig
heden kunnen vertragend werken.
Maar men heeft hier de zekerheid,
dat het herstel zich in sneller tempo
gaat ontplooien. En dat is winst
WAT KINDEREN DENKEN.
Sneek, 17 Nov. Zondagochtend.
Wij kwamen uit de kerk en hadden
mee aangezeten aan het Heilig
Avondmaal.
De kinderen waren naar de be
graafplaats geweest om persoonlijk
nog eens de stille bloemenhulde in
ogenschouw te nemen, die daar mede
namens hen, dooi' de afgevaardigde
schoolvrienden op de 11e November,
dodenherdenkdag op de oor-
logsgraven waren neergelegd.
Thuisgekomen, deed de 10-jarige
knaap een enthousiast verslag:
„Wat een bloemen, Vader Dat
graf van die Canadees lag helemaal
vol En.gek hé, Vader, op die
andere was niets en die waren zo
raar. Die Duitsers zijn toch ook in
de oorlog gevallen”, (sic
Ik wist zo gauw niet, wat te zeg
gen, voelde mij verre van behaaglijk,
ik, die zo juist van de gewijde avond
maalsviering was thuisgekomen, was
door deze nuchtere, kinderlijke op
merking uit mijn evenwicht geslagen.
De opmerking van een kind, dat geen
haatgevoelens kende.
Had. hij niet gelijk deze jongen?
Schoten, wij in dezen, niet heel, heel
erg te kort, door zelfs op het kerkhof
nog een scheidslijn te trekken tussen
doden en doden? Ook om die mannen
werd, getreurd dooi' een moeder,
vrouw, kind of verloofde; ook zij vie
len in een wrede oorlog, als soldaat
voor hun land.
Anderhalf jaar na Duitslands capi
tulatie was 11 Nov. nog geen „alge
hele” oorlogsdodenherdenkdag.
Waar de ouderen niet bij dachten,
werd opgemerkt door een kind.
Mede-lezers, wat zijn üw gedachten
hierover? Hoe vindt gij dit?
EEN VADER.
