RAL
SEI
in;
FE*
I
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
Raadsel
in Nijmegen
DINSDAG 14 JANUARI
1947
2e JAARGANG No. 4
s.
n
te
5
5
23
5
G
/IE}
I
NE! HE
23...
EN
plom
1. 269>
Ma
ii'
‘LL
MIENSKIP SNITS.
>1
I
naar
ÏLDEfMH
ft
Wordt vervolgd.
9'
*s“
n
s:
Muziekuitvoering.
OPPENHUIZEN. De Chr. Muziek
vereniging „Euphonia” hield haar
jaarlijksche uitvoering in het lokaal
onder leiding van D. Bergsma. Diri
gent was C. Kaspersma van Heeg. Het
korps gaf eenige muzieknummers ten
beste. Verder werd men nog aange
naam bezig gehouden door den be
kenden recitator Jac. de Vos van 01-
deboorn. ’s Middags werd een speci
aal kinderprogramma gegeven en de
üitvoering mag zeer geslaagd heeten.
Ab-prijs f2.50 per half jaar
Franco per post
f3.75 per half jaar
io
'ij
2
title
hr
Bureau voor Advertenties
Fa. DRIJFHOUT
GROOTZAND 55
fel. 3005
Verschijnt
DINSDAGS en Vf.*JfDAGS
NEEl
P*
4 t-
Dora, van ’n over-mollige dienstbode
Toos, van ’n paar kantoorbedienden,
’n paar zwendelaars, die zich aandie
nen als hypotiseur en deszelfs im
presario, van ’n aannemer Verburg
en van de arme Nicodemus himself.
Laat ik liever volstaan met te zeg
gen, dat hier een leuk stel spelers op
de planken was, die een blijspel-draak
hebben opgediend in den vorm van
allersmakelijkste hutspot.
Want een draak is het, al hebben
de spelers het publiek tot tranen la
ten lachen. En ik ben van meening,
dat dit troepje spelers best een mo
derner blijspel onder handen kan ne
men. Want de regisseur heeft de wind
er onder. Jan-jonge, houd ze onder de
duim en je zult er eer mee inleggen
Tooneel en grime waren zeer goed
verzorgd.
De heer T. Pasma luisterde de klei
ne pauze op met enkele vioolsoli.
„The Rhythm Tigers” verzorgden de
muziek.
De heer Dijkhuis opende en sloot de
avond en bood den regisseur, den heer
Muurling, een cadeau aan voor zijn
gewaardeerde medewerking.
le-f
ior^
achin.
in.
lerricu»
K
i eu
De
everinji
Inspecteur Broekman had een groot
aantal manschappen meegebracht en
enige ogenblikken later zwermden zij
uit om een zorgvuldig onderzoek in
te stellen. Maar dit bleek vergeefs te
zijn. De even tevoren van Eikenheuvel
weggereden auto had inderdaad de
beide moordenaars bevat. En dat de
afzetting langs de wegen toch niet
voldoende was om hen tegen te hou
den, werd korte tijd later duidelijk,
toen een politieman op een motor ar
riveerde, die meldde, dat de bewuste
auto het stopsein genegeerd had en er
in geslaagd was, door de afzetting
heen te breken. Daarbij was een agent
van politie gewond.
Het onderzoek in de villa van de
familie Nabarescu bracht aan het
licht, dat Jörgensen en Dupont in
allerijl waren vertrokken. Hun koffers
waren nog aanwezig, evenals hun kle
ren. Niettemin bleken zij geen papie
ren of iets anders te hebben achter
gelaten, dat aanwijzingen omtrent
hun antecedenten kon geven.
Met'een spijtige klank in zijn stem
kwam inspecteur Broekman, die per
soonlijk de huiszoeking had geleid, dit
vertellen. Hij moest er zich mee ver
genoegen aan het bureau mee te de
len, dat patrouilles de stad en de
naaste omgeving dienden te doorzoe
ken, terwijl de hulp van de mare
chaussee werd ingeroepen om de ver
dere omstreken in het oog te houden.
i en
ikjc
de
In verband, met de noodzakelijk
heid 50 op het gasverbruik te be
sparen men zie de advertentie der
Gasfabriek in dit nr. zullen wij
voorloopig ons Dinsdagnummer in de
I
i
van een der
DE UITGEVERS.
Wegens het vertrek van den heer J.
Ringnalda te Oosthem, treedt met in
gang van 1 Jan. ’47 als agent op voor
het Sneeker Nieuwsblad, voor Oost
hem en Nijezijl, de heer C. TALSMA
te Nijezijl, door wien advertenties en
L.S.C.-uitvoering.
Nicodemus en z’n schaduw
Klucht in drie bedrijven.
Die Schaduw I
Ja, dat is feitelijk een dubbelganger
van den armen Nicodemus en dat is
ook ’t fatale punt waar de heele his
torie om draait.
Nicodemus zit onder de plak en
hoe en nu wordt door ’n zwager...
Né, daar begin ik niet aan. Want
dan zou ik ’n eindeloos stuk dwaas
heid moeten vertellen. Dan zou ik de
dolle situaties moeten tef boek stellen
van ’n Hein Pot, die weggeloopen is
van z’n eega, „de weduwe Kachel”, ’n
droeve combinatie van ’n pot-kachel.
Voorts de geschiedenis van ’n schat
van ’n Hetty, ’n serpent van ’n Jose
phine, ’n ingebeelde zenuwpit van ’n
Fer-
est-
ikel,
te
£en.
Sau
te
te
igje
lijn
temperamentvol, hartstochtelijk ka
rakter En vreemd vond hij het,
maar ondanks het feit, dat vrees do
mineerde, was er toch een eigenaar
dige vastberadenheid op te lezen.
„Vreemd”, zei mr. Ernst Verhagen,
die de kamer weer binnen kwam, „er
staat niemand bij de voordeur. En ik
kan ook niet horen, of er iemand mis
schien in de tuin rondloopt”.
„Ze zijn het riep de Roemeense
opgewonden. „Oscar heeft ze hierheen
gebracht Nu sluipen ze zeker om het
huis”.
„Kalmpjes aan beval Ohlquist.
„Het is natuurlijk niet onmogelijk, dat
het de beide moordenaars zijn, maar
zolang ze buiten blijven, doen ze ons
geen kwaad. En de Nijmeegse politie
zal dadelijk hier zijn. Dat hebt U toch
van mr. Verhagen vernomen”.
Hij stond van zijn stoel op en ging
de kamer uit. Else Verhagen die haar
man nog niet gevolgd was, bleek voor
het open raam te staan aan de voor
kant van het huis. De inspecteur ging
naar haar toe.
„Geen onraad bemerkt?” vroeg hij
fluisterend.
„Niets”, luidde het antwoord. „Ik
denk eigenlijk, dat de mensen, die aan
de bel trokken, om de een of andere
reden meteen weggegaan zyn”.
„Het zou mij niet verwonderen, als
ze daar gingen”, zei Sven Ohlquist.
Hij had. zich voorover uit het raam
25-jarig jubileum.
OPPENHUIZEN. Deze maand ge
denkt zuster Mensinga haar 25-jarig
jubileum als wijkverpleegster van
Noord-West-Wijmbritseradeel. Het zal
de sympathieke jubilaresse, die altijd
klaar staat de behulpzame hand tc
bieden, aan belangstelling zeker niet
ontbreken.
BLAUWHUIS. Hardrijderij van school
kinderen. Uitslag: le en 2e kl. jongens:
le. H. W. v. d. Meulen; 2e Ant. O.
Popma; 3e. Jitte L. Flapper; 3e kl. jon
gens: le R. Sj. Huitema, 2e H. N. Gala
ma, 3e Kl. Y. Zeinstra; 4e kl. jongens:
le Jan Kloosterman; 2e H. Stornebrink,
3e G. O. Popma; 5e en 6e kl. jongens:
le Tjebbe Tj. Witteveen, 2e Joh. O.
Popma, 3e Sj. Brattinga; le en 2e kl.
meisjes: le Johanna T. Galama, 2e Jetty
Y. Zeinstra; 3e en 4e kl. meisjes: le
Trees N. Galama, 2e Maria Kl. Bootsma,
3e Gotske Sj. Huitema; 5e en 6e kl.
meisjes: le Clasina Bootsma, 2e Allie
v. d. Zee, 3e Gerry Zeinstra.
WOUDSEND, 11 Jan. Heden herdacht
de Chr. Jongelings Vereeniging „Im
manuel” alhier haar 75-jarig bestaan.
Des middags werd in de Ned. Herv.
Kerk een herdenkingsdienst gehouden
waar het woord werd gevoerd door den
heer Faber (hoofdbestuurslid N.J.V.) en
Ds. Dickhout, Ned. Herv. predikant te
Hommerts. Direct na den dienst werd
een receptie in het gebouw van Chr. Be
langen gehouden waarvan een ruim ge
bruik werd gemaakt en waar zeer velen
het woord voerden en natuurlijk aange
name herinneringen werden opgehaald
door oud-leden. Van vrijwel alle plaat
selijke vereenigingen waren vertegen
woordigers aanwezig. Des avonds werd
in het geheel bezette gebouw een fees
telijke vergadering gehouden, welke op
een keurige wijze werd geleid door Ds.
Dickhout bovengenoemd. Men voerde
hierbij ter afwisseling een paar tooneel-
stukjes op n.l. „Thüsreize” van Fedde
Schurer en „Ingelske Thé” van IJ. Poor.
tinga, die zeer in de smaak vielen. Om
twaalf uur keerden de feestgangers zeer
voldaan huiswaarts. De Vereeniging kan
met voldoening op deze alleszins ge
slaagde herdenkingsdag terug zien.
WOUDSEND, 8 Jan. Op initiatief
van de J.V. en M.V. sprak deze avond
in de Geref. Kerk candidaat J. H.
Zellc van Leeuwarden, over: Jan,
Piet en Klaas. Een prachtige gloed
volle rede, opbouwend voor de jeugd-
vereenigingen. Studie van de beginse
len was noodzakelijk in. deze tijd, te
gen de opkomende machten dezer we
reld. De leiding van dezen avond had
dhr. L^Nijdam Sr. Jammer dat het
weer niet meewerkte, de koude was
oorzaak dat het kerkgebouw niet ge
heel was gevuld.
OOSTHEM, 10 Jan. Hedenavond gaf
de Chr. Muziekvereeniging „Hald
Moed” haar jaarlijksche uitvoering in de
Geref. Kerk onder leiding van Ds. Win
dig. Hieraan was tevens een reciteer-
wedstrijd verbonden, waarvan de jury,
bestaande uit de h.h. H. P. Wiersma, H.
Waltje en W. Veninga de prijzen in de
afd. Ernst toekende aan le Mej. H. G.
Zelle, Bolsward met „Dood Moedertje”
tot
in
tier
Sm-
sse
1 i
dec
ia!
ra
„Op Nebo’s top” (95 punten); ge Mevr.
L. OsingaZijlstra, Idskenhuizen met
,,’t Krystberntsje en syn Mem” (89
punten); in de afd. Luim: le pr. J. v.
Brug, Gaastmeer, met „De Swierster”
(100 punten met lof); 2e pr. S. Steen
gebogen en nu wees hij op een licht
schijnsel, dat eensklaps zichtbaar
werd. Een auto verliet de tuin van de
Nabarescu-villa, zwenkte de weg op
en begon in steeds sneller vaart in de
richting van de stad te rijden. De rode
achterlichten waren nog flauwtjes in
de verte zichtbaar, toen een krach
tige lichtbundel te zien kwam. Een
groote auto stoof naderbij en de wa
gen stopte met een ruk voor het huis
van de Verhagens. De portieren wer
den opengezwaaid en donkere unifor
men verschenen op de weg.
„Jammer genoeg is de politie iets
te laat, vrees ik”, mompelde de in
specteur. „Ze zijn vlug, maar niet vlug
genoeg”.
De stoere gestalte van inspecteur
Broekman, zelfs in de donkerte dui
delijk te herkennen, kwam het hek in.
Ohlquist haastte zich naar beneden
om de deur te openen. Even later
stonden zij tegenover elkaar en met
enkele woorden lichtte de Deense
inspecteur zijn Nijmeegse collega in.
„Zouden ze net gevlucht zijn?” riep
deze uit. „Maar ik heb alle wegen la
ten afzetten. Ver kunnen ze niet ko
men, want mijn mannetjes zullen de
heren wel tegenhouden”.
„Het is natuurlijk niet zeker, dat zij
in de wagen zaten”, merkte Ohlquist
op. „Uw mannen kunnen het beste da
delijk een onderzoek instellen in de
omgeving en in de villa".
OOSTEREND. Uitslag reciteerwed-
strijd: Ernst le pr. R. van Slageren,
Wons; 2e pr. mej. A. v. Dijk, Oosterend;
Publiekspr. mej. G. v. Dijk, Workum.
Luim: le pr. H. G. de Boer, Sneek; 2e
pr. J. Okkema, Oosterend; Publiekspr.
H. G. de Boer, Sneek.
Het vermoeden bestond, dat de twee
buitenlanders in het nachtelijk duister
spoedig aan het dwalen zouden raken,
zodat de kans groot was hen dan te
ontdekken. Inspecteur Broekman
moest er zich voorlopig toe bepalen
de verklaringen van mile. Ilescu te
noteren.
Mevrouw Nabarescu, midden in de
nacht uit haar slaap gewekt, bleek
niet in staat inlichtingen te geven
omtrent den Fransman Dupont. Zij
kende hem alleen als een zakenkennis
die naar Nijmegen was gekomen om
iets met haar man te bespreken en die
meteen was uitgenodigd om een paar
dagen in de villa door te brengen. Zij
noemde hem een onopvallenden, rusti-
gen man, op wiens gedrag niets viel
aan te merken. Daar werden zij niet
veel wijzer van. Uit de goederen, die
Dupont had achtergelaten, bleek, dat
de man dure onderklering droeg. Hij
moest, nadat hij had ontdekt, dat
mile. Ilescu ontsnapt en hoogst waar
schijnlijk bij inspecteur Ohlquist in
voorlopige veiligheid was, hebben be
grepen, dat hij zich haasten moest om
weg te komen. Vermoedelijk had hij
snel wat bijeengegrist en het overbo
dig gevonden, zich om zijn verdere
bagage te bekommeren. Hetzelfde
moest Jörgensen hebben gedaan.
schetsmatige kunst zonder scherpe con
touren vreemd is; zij, de H. S. kent ook
geen bonte kleuren, men noemde haar
wel eens de „grijze school”. Haagsche
en Amsterdamsche scholen hebben met
elkaar gemeen het impressionisme,
wat dat wil zeggen voelt men misschien
't best uitgedfukt in wat de Fransche im
pressionist Monet er van zeide: „een
landschap, een voorwerp zóó maar is er
niet voor mjj, ieder moment verandert
het voor mij en heeft het een verschil
lende physionomie, die nooit weerkomt
en men moet vasthouden”. Als we deze
uitspraak vasthouden, begrijpen we ook
waarom Breitner in een kritiek op een
werk van Suze Robertson eens klaagde:
„ik kan aan dit schilderij niet zien op
welk uur van den dag het is geschil
derd”. ’Spr. geeft nog eenige bijzonder
heden over de genoemde schilders, over
Jozef Israels, nobel karakter, die in al
zijn werk zijn hart laat mee spreken, bij
hem is alles echt en doorleefd; noemt
ook even Jongkindt, Nederlandsen kun
stenaar maar pionier der Fransche im
pressionisten; de Marissen, die ons volk
de oogen openden voor de doodeenvou
dige schoonheid van ons land en van
wie Thijs, de ook door zijn broers als de
meest begaafde beschouwde, tenslotte zoo
teer en nevelachtig schilderde dat het
beeld eigenlijk niet meer goed waar
neembaar is; wat de kunstenaar wilde
uitdrukken was met de schilderkunst
niet meer te bereiken, maar dezelfde
Thijs gaf in zijn „Ramskop” een rea
lisme van ongekende schoonheid. Toch is
de Haagsche school ais geheel gezien
nog een romantische en in dezen dus
geen reactie op haar directe voorgan
gers, in haar werken ligt over het alge
meen een droomerige stemming. De
Haagsche school ontleende haar opvat
tingen aan Fransche voorgangers, doch
die steunden weer op Engelsche, die de
Fransche school van Barbizon inspireer
den, doch zelf op onze groote meesters
van de 17e eeuw teruggrepen. Is de
stemming der Haagsche school nog ro
mantisch, bij de Amsterdamsche school
en Van Gogh is die er niet meer, daar
is alles actie. Breitner, de groote schil
der van Amsterdam, verkondiger van
haar schoonheid en anderen der Am
sterdamsche school werden door het
rauwe leven der groote stad gegrepen,
zooals ook de schrijvers van die tijd, de
naturalisten (Zola). En dan is daar Vin
cent van Gogh, wat leeftijd betreft staat
hij precies tusschen Haagsche en Am
sterdamsche school in. Moeizaam komt
hij tot z’n kunst, hij zwoegt er op, deze
zeer bezielde schilder. In Zuid-Frankrijk
bewondert hij het licht en schildert er
dan zijn beroemde landschappen, hij
zwoegt, schept honderden stukken, tot
hij, krankzinnig geworden op 37-jarigen
leeftijd een tragisch einde vindt. Bij
lichtbeelden van schilderijen van de bo
vengenoemde schilders gaf spr. nog een
toelichtende beschouwing om bij het
laatste „De Aardappeleters” van Van
Gogh nog even bij dezen grooten en be
wogen kunstenaar stil te staan. Ten
slotte beantwoordde spr. een aantal vra
gen.
vorm van een half blad moeten laten
verschijnen, het Vrijdagnr. blijft een
heel blad.
„Dat zal de Nijmeegse politie wel
ontdekken”» stelde de inspecteur haar
gerust. „Maar waarom bent U niet
dadelijk het huis uitgegaan, toen U
dat wist van die moorden
„Ik heb er niet aan gedacht”, be
kende mile. Ilescu een beetje be
schaamd. „Ik was zo bang, dat ik
eigenlijk niet eens kon denken. Maar
toen ik vanavond van het dienstmeisje
hoorde, dat zij naar mij geïnformeerd
hadden, wist ik opeens, dat ik moést
vluchten”.
„En waar was U van plan heen te
gaan
„Ik wou alleen maar het huis uit.
Verder had ik nog niet nagedacht. Ik
geloofde, dat ik in het bos veilig zou
zijn. Maar ik werd zo gauw moe, dat
ik niet ver gekomen ben. Ik liep in het
begin veel te hard en ik had mijn voet
een beetje bezeerd, toen ik over het
prikkeldraad klom”.
„De politie rukt dadelijk uit”, kon
digde Ernst Verhagen aan. „Toevallig
was inspecteur Broekman zelf op het
bureau”.
„Mooi zo”, zei Ohlquist tevreden.
„Dan wachten wij hier kalmpjes af,
wat er verder gebeurt”.
SNEEKER NIEUWSBLAD
Redacteuren L. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactie-adres KLEINZAND 7 SNEEK
Kerknieuws.
Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Wisse-
kerke (Noord-Beveland), Ds. A. Kentie
tc Sneek.
Uit liet Pol it ie-rapport.
Tegen een 15-tal personen uit onze
stad is procesverbaal opgemaakt wegens
handel in distributie-bescheiden.
Tegen 3 inwoners uit Sneek en 1
uit Steenwijk werd door de politie in
samenwerking met de C.C.D. procesver
baal opgemaakt wegens het verhande
len van klompen tegen opgedreven prij
zen. 38 paar klompen werden in beslag
genomen.
Tegen een persoon uit Wolsum
werd door de politie eveneens in sa
menwerking met de C.C.D. procesver
baal opgemaakt wegens het in voorraad
hebben en verhandelen van ongesmol
ten rundvet zonder inname van distri
butiebescheiden en verkoop tegen opge
dreven prijzen.
Tegen een 2-tal inwoners uit Bols
ward werd procesverbaal opgemaakt
Op dat ogenblik werd er hard aan
de bel getrokken. Mile. Ilescu schrok
er zo van, dat ze van haar stoel op
sprong.
„Daar zijn ze”, riep ze angstig.
„Ik geloof niet, dat moordenaars
hun komst zo rumoerig aankondigen”,
gaf inspecteur Ohlquist te kennen.
„Maar het is het beste de veiligheid
in acht te nemen. Ernst, ga jij aan de
voorkant uit een bovenraam even vra
gen, wie er is”.
Mr. Verhagen stond rustig op. Zijn
vrouw keek echter een tikje bezorgd,
stond ook op en ging met haar man
de kamer uit. In de krnner bleef het
even heel stil. Sven Ohlquist stak een
cigaret op en zat daarna aandachtig
het gezicht van de Roemeense te be
studeren. Zij scheen zo zenuwachtig
te zijn, dat zij dit nauwelijks bemerkte.
Ze zat weer op haar stoel, enigszins
in elkaar gedoken, beide handen tot
vuisten geklemd, en tuurde onafge
broken naar de deur, alsof ze geloof
de, dat ieder ogenblik Dupont en Jör
gensen daar zouden staan, met een
pistool of een mes in de hand. Inspec
teur Ohlquist keek peinzend. Het ge
zicht van 'mile. Ilescu, van een bijna
klassieke schoonheid, gewoonlijk ge
reserveerd en iets te hooghartig voor
een meisje van haar leeftijd, vertoon
de, nu er af en toe een zenuwtrekje
op zichtbaar werd en de donkere ogen
ingespannen staarden, een uiterst
Buurtvereeniging „Maple Leaf”.
De kinderen van bovengenoemde
buurtvereeniging hebben zich Zaterdag
middag kostelijk vermaakt in een door
het bestuur uitgeschreven hardrijderij op
de „Zwette”. Het initiatief hiervan was
uitgegaan van mevr. De VriesBoom-
sma, die zich, voordat de „Maple Leaf’
bestond, meermalen met het organisee-
ren van kinderfeesten voor bewoners
van de Leeuwarderweg en zijstraten had
belast, en wie dan ook alle lof toekomt.
Ook nu weer was de zaak uitstekend ge
regeld. Er was een schat van prijzen en
alle kinderen werden getracteerd op
koek en chocolademelk. Versterkte gra-
mofoonmuziek verhoogde de gezelligheid
op dit tfsfeest. Het bestuur kan dan ook
met groote voldoening op zijn werk te
rugzien. Meer dan 100 kinderen hebben
er aan deelgenomen. En... er is gereden
door deze „hardrijders in den dop”. Er
was spanning, volop spanning. Tal van
kampritten werden er genoteerd. In de
afdeeling meisjes 12, 13 en 14 jaar
moest zelfs viermaal worden gereden
tusschen het tweetal om le en 2e prijs.
Onder de oudere jongens schuilen zeer
goede krachten. Met forsche streken
werd de 80 meter baan door hen afge
legd. Om 1 uur werd begonnen en te on
geveer 5 uur was ’t einde daar. De uit
slagen zijn: Meisjes 6, 7 en 8 jaar: le
Mattie Alberda, 2e Ankie Heddema, 3e
Kittie van den Berg, 4e Jopie Slump;
Jongens 6, 7 en 8 jaar: le Kees van der
Meer, 2e Gerben Hendriksma, 3e Jan
Mulder, 4e Meinte Vierstra; Meisjes 9,
10 en 11 jaar: le Lukkie Zijlstra, 2e
Paulien Hordijk, 3e Fientje Siemonsma,
4e Hennie Modderman; Jongens 9, 10 en
11 jaar: le Broer v. d. Laan, 2e Hendrik
Ligthart, 3e Siebren Bouwhuis, 4e Paul
de Jong; Meisjes, 12, 13 en 14 jaar: le
Alie de Jong, 2e Janneke Bok, 3e Ada
Jongejans, 4e Anneke Hendriksma; Jon
gens 12, 13 en 14 jaar: le Henk Bakker,
2e Bram Zeilstra, 3e Rienck Lusthoff,
4e Huib Altenburg. Na afloop had in
café Knorr de prijsuitdeeling plaats. De
voorz. van de wedstrijd-commissie, de
heer H. v. d. Meer bracht dank aan allen
die hadden medegewerkt deze wedstrijd
te doen slagen, in ’t bijzonder aan de h.h.
S. Kuipers, Westra en Alberda voor de
wedstrijdleiding en het in orde brengen
van de baan en mevr, de VriesBoom-
sma voor haar onvermoeide werken. Wie
de jeugd heeft, heeft de toekomst zegt
spr. en wat door de ouders in de moei
lijke jaren is tot stand gebracht, zullen
straks de jongeren moeten voortzetten.
Dat „Maple Leaf" tot in lengte van ja
ren mag bloeien. Voorts bracht spr.
dank aan hen die door ’t beschikbaarstel
len van melk, cacao en suiker, het trac-
teeren der kinderen mogelijk maakten.
wegens diefstal van 50 konijnenvellen. De
konijnenvellen werden in beslag geno
men en aan den eigenaar teruggegeven.
Wegens het verhandelen van snoep-
kaarten werd tegen een man en een
vrouw uit Sneek procesverbaal opge
maakt.
sma, Bolsward met „Minne Jorrits reis
nei 't Kollumer oproer” (92 punten); 3e
pr. K. Foering, Wirdum met „Omke koe
wol fytse” (90 punten). De publieksprijs
werd toegekend in afd. Ernst aan mej.
A. Oppedijk, Westhem met „It Offer”, in
afd. Luim aan dhr. Steensma, Bolsward.
Tusschen de nummers was er samen
zang met solobegeleiding
leden van de Muziekvereen.Ook was
er nog een verloting waarvoor een vijftai
prijzen' beschikbaar gesteld was. Een
en ander viel zeer in de smaak bij de
aanwezigen die ondanks de gladheid der
wegen zeer talrijk opgekompn waren.
Héld Moed kan op een zeer geslaagde
avond terugzien; het was reeds na mid
dernacht toen de leider deze feestelijke
samenkomst sloot.
OOSTHEM. Benoemd tot koster bij .abonnementen worden aangenomen,
de Ned. Herv. Gemeente en tot con
cierge aan de school te Oosthem, de
heer P. Fortuin alhier.
TUINKALENDER.
13 Januari. Wanneer Uw Kamer-
Primula’s zijn uitgebloeid worden de
bloemresten weggesneden, de planten
in een koele kamer gezet en iets min
der water gegeven. Omstreeks April
Mei wordt de aarde ververscht en
worden de potten buiten op een licht
beschaduwd plekje geplaatst of in den
tuin-ingegraven. De aarde wordt dan
voldoende vochtig gehouden en tijdens
den zomer nu en dan wat bloemen-
mest toegediend. In September gaan
de planten weer naar binnen en wor
den in een koele kamer in het volle
licht geplaatst. Aldus kunnen ze dan
opnieuw tot bloei komen.
14 Januari. De gewoonte van onze
voorouders om allerlei keukenkruiden
in eigen tuin te kweeken, is herleefd.
Eenige der meest bekende overblij
vende kruiden, die in het laatst van
den winter of in het vroege voorjaar
kunnen worden geplant, zijn: Bies
look, Citroen-Melisse, Dragon, Lavas,
Majoraan, Pepermunt, Hyssop, Rose-
marijn, Salie en Thijm. Daarnevens
onderscheidt men ook nog de een
jarig gekweekte kruiden, zooals: Ba
silicum, Boonenkruid, Kervel, Dille,
Peterselie, Selderij en Venkel, die
iedei' voorjaar worden gezaaid en
eveneens in eiken tuin kunnen worden
geteeld. Breng deze teelt in de prak
tijk
15 Januari. Evenals bij de appels
kan men bij de aanschaffing van pere-
boomen vroege, middenvroege en late
soorten kiezen. Van de vroege peren,
die reeds in Augustus worden ge
plukt, verdienen o.a. de Précoce de
Trévoux en de Clapp’s Favorite» aan
beveling. Eenige der beste, die in Sep-
tembei- worden geoogst, zijn: Louise
Bonne d’Avranches, Conférence en
Beurré Hardy. Hierop volgen in Octo
ber de Emile d’Heyst, Zwijndrecht-
sche Wijnpeer en de Comtesse dé Pa
ris. Ten slotte vragenook nog de
stoofperen Saint-Rémy, Brederode en
Kleipeer vermelding. Deze laatste
kunnen tot in het voorjaar bewaard
blijven.
16 Januari. Groenblijvende planten
zooals Hulst, Aucuba, Rhododendron,
Buxus, Conifeeren enz. worden steeds
met een kluit aarde om de wortels
verplant. Wanneer deze planten bij de
verplanting al hun aarde tusschen de
wortels verliezen, dan kan dat wel
een mislukking van den groei tenge
volge hebben. Sommige bladverliezen
de heesters zooals Magnolia, Azalea
mollis enz. worden eveneens met een
kluit verplant. Het grootste deel der
Nieuws van v.v. „H.V.C.” te Heeg.
Men schrijft ons van H.V.C.zijde:
Onze oud-speler G. Bruins, is om
studie-redenen naar Amsterdam ver
trokken, waar hij nu voor de v.v.
„Ajax” uitkomt als midvoor in ’t le
elftal, waarin hij een goed debuut
maakte bij de wedstrijd AjaxV.S.V.
Wij wenschen hem dan ook veel succes
toe, het is ons een eer zoo’n speler ge
had te hebben. En zeker door Bruins
z’n debuut aangemoedigd, heeft ook
onze speler B. Hof overschrijving aan-
(96 punten); 2e L. W. Nauta, Sneek met, gevraagd naar de v.v. „Sneek
wij vernemen zal hij dan ook in 't le
elftal uitkom^ji. Wij van onze kant
zullen probeeren die spelers zoo goed
mogelijk te vervangen, om de boven
ste plaats in de comp. te behouden.
Kantoor voor Abonnementen!
Fa. KIEZEBRINK Co.
KLEINZAND 7 - Tel. 2872
In de derde lezing voor de Mienskip
Snits sprak Vrijdag in hotel Hanenburg
dr. F. J a n s o n i u s, leeraar R.H.B.S.
alhier over „Schilderkunst”. Spr. begon
zijn algemeene inleiding met een pleidooi
voor het herstel van het contact tus
schen volk en schilderkunst. In de 17e
eeuw met haar honderden schilders ston
den deze midden in ons volk, dat hun
schilderijen ook kocht, zoodat hun kunst
werkelijk onder het volk verspreid kon
genoemd worden. In later tijd verkóch
ten de Nederlandsche particulieren voor
een groot deel en veel ging buitenslands
en dus voor ons verloren, In de 17e eeuw,
toen de mogelijkheden tot geldbelegging
aanmerkelijk geringer waren dan nu,
werden schilderijen ook als een goed
object daarvoor beschouwd, doch het
volk had ook oog voor de schilderkunst,
meer dan voor edelsteenen, zooals een
buitenlander in dien tijd schreef. Profes
sor Martin heeft terecht gezegd dat de
verkoop der schilderijen uit particulier
bezit onze binnenhuizen en daarmede
ons dagelijksch leven onherstelbaar
heeft verarmd. Er is van het Nederland
sche volk wel eens gezegd, dat het een
volk van schilders is, maar zeker kan
er nu niet van gezegd worden dat het
ook een volk van schilderkunstkenners
is. Het contact tusschen schilders en
volk bestaat niet meer. En toch is be
langstelling voor de schilderkunst brood-
noodig. Tallooze ook intellectueele Ne
derlanders bewijzen met wanproducten
aan de wand dat er iets ontbreekt aan
hun vorming tot harmonisch ontwikkeld
mensch. Het onderwijs is hier volkomen
tekort geschoten. Wel zag men in dat
het onderwijs niet uitsluitend op ver
standelijke ontwikkeling gericht mocht
zijn, en kwamen jeugdconcerten het oor
ontwikkelen, maar de beeldende kunst
wordt nog vrijwèl genegeerd. Op mo
derne scholen heeft men wel het vak
kunstgeschiedenis, maar het woord ge
schiedenis deugt hier eigenlijk niet, op
dit gebied kan alleen door stelselmatig
oefenen, iets bereikt worden, d.w.z. dat
men aan een minimum van theorie een
maximum van practijk paart, en voort
durend naast elkaar goede, middelma
tige en slechte schilderstukken laat,zien.
Kijk op schilderijen krijgt men nl. alleen
door vergelijkend kijken, En wie oog
verwierf voor bouw, en schilderkunst
heeft zich zelf rijker gemaakt.
Bij leeken is een veel voorkomend mis
verstand dat het oordeel over de schoon
heid van een schilderij wordt bepaald
door de min of meer fotografische weer
gave van het onderwerp. Toevallig na
men de 17e eeuwsche’ schilders met zeer
groote nauwkeurigheid waar, doch de
waarde van hun kunst zit toch niet in
dat fotografische, zij zit inderdaad in
datgene, waarop Vincent van Gogh zin
speelt als hij in een zijner brieven
schrijft: „Men begint vruchteloos de na
tuur te volgen en eindigt stil uit het
palet te scheppen, maar deze twee te-
genovergestelden, het blokken op de
natuur en dat scheppen uit het palet,
bestaan niet zonder elkaar”. De licht
beelden, welke spr. zal toonen, hebben
betrekking op 19e eeuwsche schilders,
de eerste groep vormde omtrent 1860 de
zg. Haagsche School; een latere groep
werd aan het einde der 19e eeuw wel
de Amsterdamsche School genoemd,
hoewel de schilders er tdfe gerekend,
daartegen protesteerden en als onafhan
kelijk wilden beschouwd worden. Tot de
Haagsche school behooren meesters als
Jozef Israels, Jacob, Matthijs en Willem
Maris, Wéissenbruch, Mauve, Mesdag.
Tot de Amsterdamsche school behooren
Breitner, Willem Witsen, Floris Verster,
Suze Robertson enz. Vincent van Gogh
vormt een school op zich zelf. Tusschen
Haagsche en Amsterdamsche school zien
we de figuur van prof. Allebée, tijdge
noot van de Hagenaars, doch die met
hun school niet meeging, een eigen weg
volgde die rechtstreeks verband hield
met de schilders welke de Haagsche
school voorafgingen. Bij Allebée ontmoe-
05 ten we de vaste vorm en stevige bouw,
gT. scherpe omlijning, welke de Haagsche
Hef sch°01 met haar nevelachtige sfeer, haar
«4 FEU I L L ET O N
gei-
t.
t.
0
