u
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
K
02
Raadsel in Nijmegen
Buitenlandse!! Overzicht
Ze JAARGANG No. 11
VRIJDAG 7 FEBRUARI
f
FEUILLETON
atf.
„Is
BONNENLIJST
Wordt vervolgd.
1947
of
van
van
van
V 70
ia.
Op
i
riep
daar
1
t
t
3
US
gst
59-7 Algemeen
59-8 Algemeen
X 69
X 70
Ab.-prijs <2.50 par half Jaar
Franco per port
f3.75 per half Jaar
t
e
Mr. Verhagen ontwaakte met een
stekende hoofdpijn. Fel electrisch
VOORWAARDELIJKE DUITEN
VEEVOLGINGSTELLING.
Voorwaardelijk buiten vervolging
gesteld zijn met 3 jr. onder toez. St. T.
Pol. Del.: Jantje Scholten, Sneek,
Trijntje Piersma, Sneek. Met geen bij
zondere voorwaardenHilbert Kracht,
Sneek (niet dienen bij gew. macht),
Antje Oppenhuizen, Sneek, Jurjen
Jongstra, Sneek.
hing een eigenaardige, beklemmende
lucht. De twee mensen, blijkbaar ge
vangenen, bleven liggen, maar een
van hen maakte zwakke bewegingen,
terwijl hij bovendien schor-kreunende
geluiden uitstiet. Toe-x mr. Verhagen
hem zag, uitte hij een kreet van ver
bazing.
„Maar dat is de Zweed”, riep hij.
„Dat is de verdwenen Jörgensen
En waarschijnlljjk is aat dan...”
„De Fransman Dupont vulde een
koele stem aan. Bliksemsnel keerden
inspecteur Broekman en mr. Verha
gen zich om. Een ogenblik slechts
kregen zg een indruk van den man,
die gesproken had. Zij ontdekten een
geheel in het zwart geklede gestalte,
die het gezicht bedekt had door een
zwart voorwerp, dat op een gasmas
ker leek. Maar voordat zij verder iets
konden gewaar worden of zelfs maar
een beweging konden maken, voelden
zij zich duizelig en slap worden. Nog
schoot in een flits de gedachte aan
het bedwelmende gas, waarmede de
Scandinavische bandieten werkten,
hun door het hoofd, en toen verloren
zij het bewustzijn.
s
n
i,
n
n
Bureau voor Advertenties
Fa. DRIJFHOUT
GROOTZAND 55
fel. 3005
Verschijnt:
DINSDAGS en VRIJDAGS
Kantoor voor Abonnementen:
Fa. KIEZEBRINX Ce.
KLEIKZAND 7 - Tel. 2872
IE
if<
50.
[E
[E
sn
14
te".
Rijg- en maasgaren.
Met Ingang van 1 Februari is de pun-
tenwaardeering van rrjggaren, maas-
garen, stopgaren en stopzijde als volgt
gewijzigd: de puntenwaardeering van
rrjggaren wordt gehalveerd, hetgeen be-
teekent, dat op een textielpunt in het
vervolg 500 yards kunstzijden rijggaren
of 200 yards rijggaren van andere sa
menstelling verkrijgbaar zal zijn.
Het aantal kaartjes maasgaren, stop
garen en stopzijde, dat men zich op een
textielpunt zal kunnen aanschaffen,
wordt van twee op zes kaartjes in een
opmaak van 15 meter per kaartje, in to
taal dus 90 meter. Bij andere opmaak
zal wederom voor ten hoogste 90 meter,
of gedeelten daarvan, een textielpunt
moeten worden afgestaan. Koopt men
b.v. 4 kaartjes maasgaren in een op
maak van 20 meter per kaartje, dan is
men dus een textielpunt verschuldigd.
Teneinde misverstand te voorkomen,
wordt er op gewezen, dat de punten
waardeering van festonneer- en naai
garen, haak- en handbreigaren benevens
tapijtwol, ongewijzigd blijft.
vlogen, of liever, met een vrachtauto
weggereden. Ze hadden natuurlijk
geen tijd om Boorneman mee te ne
men. Maar we zullen natuurlijk kijken
of er iets te vinden is”.
Hij stapte op de laatste deur af. Hij
legde zgn hand op de kruk en ont
dekte toen, dat de deur gesloten bleef.
Een sleutel was er niet aan de buiten
zijde. De inspecteur bonsde op het
hout.
„Politie”,
iemand
Uit de kamer drong ineens verward
rumoer door, alsof iemand poogde te
roepen, maar dat om de een of andere
reden niet kon. Ongetwijfeld was er
iemand Maar de deur bleef dicht en
de inspecteur nam een resoluut be
sluit. De deur bood meer tegenstand
dan de eerste, maar na een paar po
gingen kraakte zg en viel in haar ge
heel naar binnen.
„We zijn zover”, zei inspecteur
Broekman kalm. „Nu eens zien, wat
er aan de hand is”.
Zij ontdekten het spoedig genoeg.
Dit kamertje bevatte geen bed, geen
tafel of stoelen. Het was vrijwel kaal,
maar tegen de achterwand stonden
twee sofa’s en op elk daarvan lag een
menselgka gestalte. Ia het vertrek
De inwisselingsbon op de bonkaarten.
Het C.D.K. deelt med£. dat ook on de
bonkaarten K. L. O. en P. 703 in dé lin
kerbovenhoek een bon met de naam der
betreffende bonkaart voorkomt. Tegen
inlevering van deze bon zal men t.z.t.
onder overlegging der stamkaart de
nieuwe bonkaart vo#r voedingsmiddelen
K L O of P 705 ontvangen. De ambte
naar van de distributiedienst zal bij de
uitreiking der nieuwe bonkaart deze „in
wisselingsbon’' van de bonkaart 703 ver
wijderen. De „Inwisselingsbon” moet dus
aan de bonkaart bevestigd blijven. Op
losse bonnen zal geen nieuwe barteaart
verstrekt worden.
der dan tot een ambtelijk apparaat,
zich wenden zal tot een uit het pu
bliek gevormde commissie, die in som
mige gevallen de anonimiteit van den
klager kan beschermen en die langs
den minzamen weg der overreding den
verkooper ertoe kan brengen het te
veel ontvangene aan zijn klant terug
te geven. Op deze manier wordt het
handhaven van redelijke prijzen ge
maakt tot een zaak des volks.
De plaatselijke prijzen-commissie
heeft dus tot taak:
le. voorlichting en opvoeding
publiek en winkelier;
2e. behandeling van klachten
koopers.
voor het tijdvak van 922 Febr. ’47.
Elk der volgende bonnen geeft recht
op het koopen van:
Bonkaarten KA, KB, KO 701
(strook no. 4)
59-6 Algemeen
het minst in de taal. Wanneer wij Frie
zen hooren spreken van 60 en 18 jaar,
dan is het taalbederf zeer opvallend. En
het verlies van taal is cultuur-verlies.
Een ander euvel noemt spr. het opzien
tegen een boord en wat daarbij behoort.
De boer moet zich zijn eigenwaarde be
wust zijn; wij hebben behoefte aan een
terugkeer van de oude boerentrots in
den goeden zin, Spr. kan verlangen naar
een terugkeer van het oude dorpsleven.
De trek is teveel naar de steden en de
bioscoop waar zooveel goeds van uit zou
kunnen gaan, werk. meestal niet opbou
wend. Toch is er op cultureel gebied veel
te bereiken, getuige deze bijeenkomsten
en de aanraking met de stad kan ook
zijn goede zijde hebben. Een industriali
satie van Friesland, vooral van groot
industrie, zou de Fri.sche cultuur in de
knel kunnen mengen. Spr. denkt aan
Eindhoven en, in verband daarmee, aan
Coolens’ boek „Het donkere licht”. Wel
kunnen we denken aa' een vergrooting
van onze klein-industrie waarbij niet de
massa, maar de persoon voorop staat.
Ook het woningbouwvraagstuk vraagt
onze aandacht. Onze bouwkunst is goed
bew< ard gebleven. Spr. noemt als tegen
stellingen de boerderij Pasveer en Wigle-
dam Spr. verheugt zich, dat het moge
lijk is geworden, op het oude terug te
grtjnen, a is dat oude dan ook practisch
eenigszins anders geworden. Met de in-
Met deze bezigheid waren zij een
paar minuten kwjt, want de inspec
teur vond het blikbaar dringend no
dig, dat André Boorneman zo spoedig
mogelijk uit het gebouw werd ge
bracht. Met mr. Verhagen begeleidde
hij de beide rechercheurs, terwijl zij
rechercheur Brinkman op post lieten
staan. De jongeman werd naar de
winkel aan de overzijde van de Gan-
zeheuvei gedragen, waar de inspec
teur zelf aan het telefoneren sloeg. Zij
keerden daarna terug naar het huis
om hun onderzoek voort te zetten.
Weer gingen zij naar de geheime ver
trekken. Nog twee deuren hadden zij
niet geopend, maar inspecteur Broek
man scheen niet -e verwachten, dat
zg daar nog iets van betekenis zouden
vinden.
Toen hij zonder enige moeite de
tweede deur had geopend, bleek zich
in het kamertje, dat volkomen gelijk
was aan dat, waar zij André Boorne
man hadden gevonden, geen mens te
bevinden. Een bed, twee stoelen en
een tafel vormden het meubilair.
„Nu nog één kamer”, merkte Ver
hagen op.
„Jawel, maar wij zullen vermoede
lijk niets vinden”, antwoordde inspec
teur Broekman. „De vogels zijn ge-
Er is weinig concreet nieuws uit de
bultenlandsche politiek, hetgeen niet zoo
verwonderlijk is daar de wereld in af
wachting is van de conferentie der
Groote Vier in Maart te Moskou. Er
moge veel en nuttig voorbereidend werk
daarvoor in deze dagen gedaan worden,
belangrijke beslissingen zullen- eerst te
Moskou kunnen vallen. Er wordt niet
alleen veel voorbereidend werk gedaan,
de groote mogendheden trachten ook
eikaars meening zooveel mogelijk te pei
len, om nog voor men te Moskou bijeen
komt bij het overleg in eigen land reke
ning te houden met de diverse stand
punten. De nieuwe Amerikaansche
staatssecretaris voor Bultenlandsche Za
ken, Marshall, heeft een steen des aan
stoots voor de Russen weggenomen door
wat er nog aan Amerikaansche troepen
in China was, terug te roepen en te ver
klaren dat de Ver. Staten geen steun
meer zullen verleenen aan de regeering
van de Kwomintang, d.w.z. van Tsjang
Kal Sjek, welke hij in haar huidigen
vorm reactionnair acht. Door het ont
trekken van deze steun verwacht Mars
hall dat de vooruitstrevende groep uit
de Kwomintang toenadering zal zoeken
tot het minst radicale deel van de Chi-
neesche communisten, waaruit dan een
regeering zou kunnen worden gevormd,
welke China weer tot eenheid zou kun
nen Brengen. Het lijkt min of meer een
speculatie, immers er wordt steeds ge
zegd, dat de communisten steun van
Rusland genieten, trekken de Ver. Sta
ten nu hun steun aan de Kwomintang
terug, dan zou er ook kans kunnen zijn
op een feller uitbarsting van den bur
geroorlog, met vooruitzichten voor de
communisten dat ze deze keer de baas
worden. Maar Marshal], die de laatste
jaren In China doorbracht, schijnt dit
risico volgens Amerikaansch stand
punt gezien te durven aanvaarden.
Vormt deze stap der Ver. Staten dus
een vriéndelijk gebaar jegens Rusland,
ook het besluit van Washington er niet
op te blijven staan, dat in de Veilig
heidsraad de kwestie der contröle op de
atoomenergie zal worden afgehandeld
voor de zaak der beperking der bewa
pening aan de orde komt beteekent een
tegemoetkoming jegens Rusland. Mos
kou had steeds op gelijktijdige behande
ling dezer kwestie aangedrongen. Dit
alles vormt echter nog maar een tasten
naar een iets betere Amerlk. verstand
houding met Rusland, er blijven nog ver
schillen genoeg over zoowel bijv, wat be-
29
Zij besloten het raadsel zo snel mo
gelijk op te helderen. In hun herinne
ring hadden zij nog steeds de diepe
zucht. Er moest dus een mens aan
wezig zijn en dien meenden zij thans
te zullen vinden. De deur bleek echter
op slot te zijn Er was een sleutel
gat, maar geen sleutel.
„Die deur moet toch open”, kon
digde de inspecteur aan. ,,’t Is waar
achtig zonde hier iets kapot te ma
ken, maar er zit niets anders op”.
Meteen zette hg zijn stevige schou
ders tegen de deurvlakte en gaf een
zet. De deur kraakte, maar bleef
dicht. Toen ging de inspecteur een
paar passen achteruit, nam een korte
aanloop en liet dan zijn zware schoen
met volle kracht tegen het slot ko
men. Luid kraakte de deur en dan
konden zg er voorbij. Weer kwar "n
zg in een gang met drie deuren. Ter
wijl zij even stil stonden, hoorden zg
weer een zucht, die cel op gekreun
leek. Het geluid kwam van achter een
der deuren.
Inspecteur Broekman opende de
MIENSKIP SNITS.
In de bijeenkomst van j.l. Vrijdag
avond traden als sprekers op, de heeren
Ir. G. J. A. Bouma, Rrjkslandb. Cons
en F. Schurer, dichter-schrijver met
resp. als onderwerp: PlatteUn en Kul-
tuer en Stêd en Kultuer. De heer Bou
rn a vangt zijn lezing aan met de op
merking, dat in verband met zijn lezing
het woord kultuer bedoeld wordt als
boere-cultuur, waarmee niet alleen boe
ren worden bedoeld, maar ook anderen,
die op het platteland leven en werken.
Friesland is een uithoek van de wereld
en het mag dan ook daaraan worden
toegeschreven dat er /eel goeds bewaard
is gebleven in rijn cultuur. Had het tus-
schen twee landen in gelegen, dan zou
het wellicht anders zijn gegaan en door
de eeuwenlange beslotenheid van het
Friesche land kon ook de Friesche taal
bewaard blijven. Die taal is gaaf geble
ven, al heeft men die In eigen kring ook
lang minderwaardig geacht en haar uit
instellingen als kerk en school ook lang
geweerd. Het boerevolk hield die taal
niettemin in eere en ze op weg, om als
een volslagen taal te worden erkend.
Het boerenvolk is behoudend van aard
en taal, maar ook in wezen. Het leeft
dicht bij de natuur, aie haar stempel op
dat volk heeft gedrukt. Het kent zijn
dorpsgemeenschap, het elkander steunen
en het boerenvolk brengt het versche
bloed in de steden. Natuurlijk heeft de
dorpsgemeenschap ook zijn schaduw,
zijden. Is op het boereland de persoon
in tel, in de stad is dit niet het geval.
Daar ontbreekt de band met de natuur.
Het verkeer heeft aan de dorpsbesloten.
heid een einde gemaakt Het bracht de
menschen in aanraking met Holland.
Ook de radio ‘reeft veel bedorven, niet
eerste deur. Hij slaak* een kreet van
verbazing en mr. TTerhagen, die zich
onmiddellijk naast hem vertoonde,
hield even zgn adem in. Er brandde
een zwakke lamp in het plafond en
daardoor zagen zg, dat ir het kamer
tje een bed stond met een stoel er
naast en een tafeltje. Op het bed lag
een mens. Zg naderden het bed en
keken. Er lag een jongeman in. De
jongeman was mager en bleek. Hij
maakte de indruk ziek te zgn. Hoe
wel hij tamelijk was -»eanderd, her
kende Ernst dadelgk André Boorne
man, den verdwenen verloofde van
Madeleine Uittenterpe.
Ook de inspecteur had begrepen,
wien zij voor zich zagen. Hij noemde
de naam van den jongeman, maar
uitwerking had dit niet. De ogen ble
ven afwezig en de jongeman zuchtte
slechts, alsof hg ziek e.i slap was. Op
dat ogenblik traden twee recher
cheurs binnen, die elders in het huis
op onderzoek waren geweest.
„Jullie komen goed van pas”, zei de
inspecteur. „Pak samen deze zieke op.
Wikkel hem in dekens en draag hem
naar buiten. Breng hem naar de win
kel hier tegenover en bel om een zie
kenauto. Laat meteen een paar agen
ten komen van het bureau”.
richting van de boerewoning is men nog
niet zoover als met het uiterlijk daarvan.
Spr. hoopt, dat ook dat terecht zal ko
men te zjjnei tijd. Het verdwijnen van de
boere-cultuur heeft zijn dieptepunt ge
had. Stichtingen ais de Volkshooge-
schoo! te Bakkeveen beloven veel goeds
voor de boerecultuur. Die cultuur moet
gedragen worden door het boerenvolk en
straks, jongeren, komt het op jullie aan.
ik hoop, aldus eindigt spr., dat jullie er
'ets goeds van zult maken
De heer Fed de Schurer vangt
aan met de opmerking, dat het probleem
stad en land reeds door de Romeinen
weid beschreven. En als Gysbert Japiks
ern gedicht aan dit onderwerp wijdt,
dan komt de stad er niet best af. In alle
toonaarden is dit lied nagezongen en
steeds was het refrein dat het land na
tuur was en de stad on-natuur. Er zijn
<de definities aan het woord cultuur te
«erbinden. Cultuur is overal, waar de
mensen ingrijpt. Een conservenfabriek is
cultuur, een aardappel-hoop is het ook
Er is alleen verschil in de ontwikkeling
en in oezen zin behoort ook de stad tot
de cultuur. Een scheiding tusschen cul
tuur en natuur is niet wel mogelijk. De
tegenstelling van stad en land is vaak
kunstmatig en aangedikt. Hitler wilde
•jt» dl* terrein een tegenstelling schep
pen, die niet bestond. Cultuur bepaalt
zich niet tot het zakeljjke; er is ook een
geestelijke cultuur als b.v. wetenschap
en kunst Is nu de stads-cultuur vor
mend of bedervend? Ja en neen. Alleen:
in de stad loopt de cultuur door-elkaar.
Wie de stad ontdekt heeft komt tot de
erkenning, dat het goddelooze in de stad
toch wel iets meevalt. De gemiddelde
stadsmensch Is als ieder ander. Hij is wat
vlotter, naïever en minder ergdenkend. In
groote trekken is de stadsmensch een
voudig; hij leeft onder de suggestie van
de reclame. Het verkeer en het jachtige
leven leidt wel tot vervlakking maar dat
neemt niet weg, dat de stad van betee-
kenis is op cultuur-gebied. In haar lig
gen de brandpunten van wetenschap en
kunst en in de stad worden de groote
cultureele scheppingen uitgevoerd. Het
platteland is daarop aangewezen. In de
stad ligt de verwezenlijking van de cul
tuurmogelijkheden van het platteland.
Men overschatte de cultuur-deelname
van de stad-bewoner niet. Voor velen
zijn musea en kunst-zalen in eigen stad
onbekenden. Met de bioscooptheaters
staat het anders. Zij brengen cultuur en
wan-cultuur. Men vergete nimmer, dat
de film een handels-artikel is, dat zich
richt op de smaak van het publiek.
Daardoor is ze een cultuur-gevaar. Zoo
lang de film een handels-artikel is, zul
len werkelijke prachtfilms slechts voor
half gevulde zalen draaien. Gelukkig Is
er een streven bij kleine groepen om
goede kunst te brengen. Daar worden
van de katheder vraagstukken behan
deld, daar zijn ateliers die de groote vi
sioenen uitwerken. Als wij de stads-cul
tuur optimistisch blijven beschouwen,
dan is die stad niet de vijand, maar onze
eigen schatkamer. Onze eigen Friesche
cultuur kan in onze steden gestalte en
vorm krijgen. Spr. declameert een ge
dicht van O. Postma dat een tegenzang
is op het gedicht van Gysbert Japiks en
besluit hiermede zijne lezing.
Door beide sprekers werden enkele
vragen beantwoord, waarna Schurer op
verzoek declameerde ,.Ierdeljocht”.Voor
zitter Heeringa dankte sprekers en sloot
de bijeenkomst.
Voortaan 12 luiers voor a.s. moeders.
Het is wederom mogelijk gebleken het
aantal luiers, dat aan a.s. moeders ter
beschikking kan worden gesteld, te ver-
hoogen en te brengen op twaalf stuks.
In verband hiermede reiken de dlstri-
butiedlensten met ingang van 1 Febr.
de bonnen „een rantsoen artikel J” voor
negen luiers niet meer uit. In de plaats
hiervan worden de a.s. moeders twee
bonnen „zes luiers” verstrekt. Punten
van de textlelkaart behoeven ook hierbij
niet te worden afgegeven.
De van 22 December tot 1 Februari
uitgereikte bonnen „een rantsoen artikel
J” blijven tot nader aankondiging geldig
voor negen luiers.
treft de positie in den Stillen Oceaan,
waar de Ver. Staten naar militaire bases
blijven streven, als de wederzijdsche hou
ding tegenover Duitschland, welke een
werkelijke vriendscha-' tusschen de Ver.
Staten en Rusland in den weg blijven
staan. Een vriendschap welke noodlg is
om een blijvende ontspanning te veroor
zaken in een wereld, die anders na ver»
loop van tijd weer zal drijven naar een
nieuwe oorlog, vooral nu naar het heet
ook Rusland het geheim der atoom
splitsing meester is, al schijnen de Ame
rikanen dan nog altijd 5 jaar voorsprong
te hebben. Marshall schijnt Intusscben
bereid een krachtige poging tot verbete
ring der betrekkingen met Rusland te
doen, niet voor niets vergezelt hem
straks naar Moskou het grootste aantal
deskundigen on medewerkers, dat ooit
eenig land naar een conferentie afvaar-
digde. Er wordt zelfs gemompeld dat
tevoren Truman, Stalin en Attlee nog
eens zullen samenkomen, maar dit is
slechts een gerucht Welk een ontzag
lijke taak het echter is alle vraagstuk
ken, welke de groote mogendheden ver
deeld houden op te lossen kan men na
meten aan een vraagstuk als Palestina,
dat wel geen kwestie tusschen de Groote
Drie vormt, maar tusschen Engeland, de
Joden en de Arabieren. Hoeveel jaren
sleept die zaak nu al en hoe gering lijkt
nog altijd de kans op een oplossing,
welke alle partijen bevredigt Het is n»
zelfs zoover, dat de Engelsche opper
bevelhebber in Palestina heeft bevolen
dat alle Britsche vrouwen en kinderen
het land moeten verlaten. Er schijnt dus
een groote militaire actie op til tegen do
Irgoen Zwai Leoemie, het ondergrond-
sche leger der Joodsche extremisten, dat
in den laatsten tijd, de Engelschen weer
handen vol werk gaf. Vraagt men zich
af, waarom Engeland dat thans 400 roll-
lioen gulden per jaar voor de bezetting
van Palestina noodlg heeft z(jn handen
niet van dit land aftrekt, dan zal het
antwoord wel moeten zijn, dat Londen
zijn militaire bases in het Midden Oos
ten, welke het tot nog toe in Egypte bad
maar straks zal moeten opgeven, naar
Palestina wil verleggen. Wil het dit land
tot strategisch middelpunt maken dan
moet het echter eerst tot rust gebracht.
En ook als de Engelschen er in zou»
den slagen de Joodsche extremisten®
beweging te onderdrukken, zal de rust
niet verzekerd zijn voordat Joden en
Arabieren zich hebben neergelegd bjf
een bepaald plan inzake Palestina. En
deze Engelsche regeering heeft zich op
een dergelijk plan nog nooit vastgelegd.
Er verluidt dat Bevin nu echter de ver®
dueling v»’’ Palestina *n een Joodsch en
Arabisch gebied wil doorzetten en dat
hij hoop heeft de gematigde Joden daar
mede te verzoenen en ook, zoo al niet
de Palestijnsche Arabieren, dan toch de
Arabische staten wier steun deze Ara
bieren noodig hebben willen zij zich met
succes verzetten tegen een dergelijk En-
gelsch voornemen. Het lange aarzelen
van Engeland voor het dit plan met
kracht gaat doorzetten zou te wijten
zijn aan de Ver. Staten, welker mede
werking Bevin wenschte. Ook Churchill
heeft er in het Lagerhuis nog eens voor
gepleit dat de V. S. samen met Enge
land het Palestijnsche vraagstuk ter
hand zouden nemen, maar Truman heeft
reeds platen merken dat daarop geen
kans was. Vermeldenswaard is nog dat
de Engelsche regeering in het Lager
huis haar besluit de troepen niet uit Pa
lestina terug te trekken verdedigde met
de opmerking dat anders een burger
oorlog tusschen Joden en Arabieren zou
uitbreken; zij beriep zich dus niet op de
strategische noodzaak het land bezet te
houden. Churchill vroeg toen terloops
waarom de regeering dan wel de Engel
sche troepen uit Britsch-Indiö terug
trok, waar men dan op een burgeroorlog
op veel grooter schaal tusschen Hindoes
en Mohammedanen moest rekenen Wat
dat Britsch-Indië betreft, zij nog ver
meld dat in Zuid-Afrika steeds heftiger
wordt aangedrongen op verdere uitzon
deringsmaatregelen tegen de daar wo
nende Britsch-Indiërs. Smuts heeft het
toch al niet gemakkeltjk omdat ook de
weigering der Ver. Naties om de inlij
ving van Z.W.-Afrika toe te staan he
vige verontwaardiging heeft gewekt Er
is een sterke neiging bij diverse partijen
om Zuid-Afrika uit de Ver. Naties te
doen treden, hetgeen de interne positie
van het Britsche Gemeenebest zeer zou
schaden.
licht hinderde hem, toen hg de ogen
opsloeg. Toen beme*kte hg, dat hg
zich in een ziekenkamer bevond. ïn-
specteur Broekman stond naast het
bed, waarop hij lag en Else zat aan
de andere kant De inspecteur zag
eruit, alsof hij zich allesbehalve pret
tig voelde.
„Ernst De stem van zijn vrouw
drong nu tot den advocaat door. „Ben
je wakker? Goddank
„Ja ik ben wakker”, zei Ernst in
eens een heel stuk helderder. „Waar
ben ik eigenlijk?”
„Zc hebben ons naar het ziekenhui*
gebracht”, vertelde inspecteur Broek
man. „Ik heb drie uur bewusteloos
gelegen en U nog et uurtje langer.
Rechercheur Brinkman is nog buiten
kennis. Hg heeft blgkbaar een nog
grotere portie van het gas naar bin
nen gekregen”.
Mr. Ernst Verhagen richtte zich op,
hoewel hij zich nog duizelig voelde.
Een glas water hielp hem echter eeö
eind in de goede richting.
„Zo”, merkte hij op, „dus recher
cheur Brinkman is ook gegast. Dan i®
die gemaskerde meneer zeker ont
komen”,
SNEEKER NIEUWSBLAD
Redacteuren L. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 - SNEEK
DOEL DER PRIJSBEHEERSCmNG.
Het streven lar voorkomen
van inflatie riep de prgs-
beheerschl/ig in het leven;
tot dit doel werden ook de
plaatselgke prgzencommis-
sies opgericht.
De schaarschte aan goederen, die
tegenwoordig heerscht, en daarnaast
de vrij groote omvang van de geld
circulatie, zouden zonder ingrijpen
van de Overheid tot sterke prgsver-
hoogingen leiden. Hooge prijzen ma
ken vaak verhooging van het loon
noodzakelijk, waarvan andermaal een
nieuwe prijsstijging het gevolg zou
zijn. Dit werkt inflatie in de hand, die
bepaalde bevolkingsgroepen, zooals
kleine pensioentrekkers in een zeer
ongunstige positie zou brengen. Bo
vendien: als onze prgzen in vergelij
king met die van andere landen niet
laag liggen, komt onze positie als con
current op de wereldmarkt in gevaar.
Het voorkomen van inflatie is daarom
het voornaamste doel van het ingrij
pen van de Overheid op het gebied
van de prgzen.
Publiek dient mee te werken.
Inflatie beteekent een goeden tgd
voor handige sjacheraars en zwarte
handelaren, maar armoede en ellende
voo. het werkende deel der bevolking.
De prgsbeheersching heeft ten doel
deze ramp te voorkomen en er aan
mee te werken dat de levensstandaard
van de lagere inkomensklassen zoo
hoog mogelijk is. Dit is het doel der
prgsbeheersching, en"flat dient nu ein
delijk tot het publiek door te dringen,
want een der belangrijkste moeilijk
heden, die het Directoraat-Generaal
van de Prijzen ohdervindt bij het ten
uitvoer leggen van de prijspolitiek,
is de geringe medewerking van het
publiek, in welks belang deze politiek
wordt gevoerd. Men is desnoods be
reid te vechten voor een loonsverhoo-
ging van enkele guldens per week,
maar betaalt zonder eenig protest te
hooge prgzen.
De dienst van het Directoraat-Ge
neraal van de Prijzen heeft tot taak
om de politiek van de Regeering op
het gebied van de prgzen tot uitvoe
ring te brengen. Deze dienst bestaat
in hoofdzaak uit twee onderdeelen, nl.
„De Prijsvorming” en de „Controle”.
De prijsvormende afdeelingen ma
ken de voorschriften, waarin de prij
zen worden vastgesteld van levens
middelen, producten van de industrie,
diensten van het ambacht, tarieven
van het verkeer enz. Met het geven
van de voorschriften alleen worden de
prijzen echter niet beheerscht; daar
toe Lu het noodig dat dc voorschriften
ook worden nageleefd: hier ligt de
taak van den Controledienst.
De controledienst moet bij zijn sys
tematisch optreden afgaan op een
plan en op gegevens die door een
soort van recherche verkregen wor
den en daarnaast op klachten, die
over het algemeen van geringe kwa
liteit zgn. Effectiever kan opgetreden
worden als het publiek in zgn eigen
belang aan het vragen van redelijke
prgzen gaat meewerken door zelf te
weigeren prgzen te betalen, die ken
nelijk het geoorloofde te boven gaan
en door op daarvoor bestemde plaat
sen zijn gerechtvaardigde, maar dan
ook volledige klachten naar voren te
brengen. Het publiek hiertoe opvoe
den zou men de moreele taak van de
plaatselgke prijzen-commissie
kunnen noemen.
Het is nl. aannemelijk dat men eer-
Zooals bij den Controledienst
het D.-G.. zullen ook bij de plaatse
lijke prijzen-commissies tal van klach
ten binnenkomen. Hoe meer vertrou
wen het publiek in de commissie stelt,
hoe sneller dit aantal zal toenemen.
Omvangrijk is het werk dat aan de
behandeling van deze klachten be
steed zal moeten worden. Tal van
groote moeilijkheden doen zich bij dit
werk voor. Het begint al dadelijk met
de moeilijkheid om te weten te komen,
wat nu de juiste prijs van een bepaald
artikel eigenlijk is. Voor sommige ar
tikelen zooals b.v. levensmiddelen, is
de zaak vrij eenvoudig, omdat daar
voor veelal maximum-prijzen zijn
vastgesteld voor een bepaalde hoeveel
heid van een artikel van vrij uniforme
kwaliteit, voor andere artikelen,
waarvan fabrikaten en kwaliteit sterk
uiteenloopen, zijn de prijsvoorschrif-
ten lang niet zoo eenvoudig en zal
het veelal noodig zgn aan de hand van
inkoopfacturen van de winkeliers de
margeregeling toe te passen die voor
verschillende artikelen bestaat.
De commissies dienen zich alleen te
bemoeien met artikelen, die noodig
zijn voor het levensonderhoud, de
huishouding en het dagelijksch ge
bruik. De taak van de commissies zou
te omvangrijk worden als men zich
b.v. ging bemoeien met bontmantels
en dure restaurants; waarmede men
tgd zou verspillen die nuttiger besteed
kan worden.
750 gram suiker, bo-
terhamstrOoisel enz.
of 1500 gram jam,
stroop enz. of 750
gram chocolade
suikerwerk.
1 ei
500 gram sinaas
appelen
Bonkaarten KD, KE 701
(strook no. 4)
60-3, 60-4 Algemeen 250 gr. suiker,
boterhamstrooisel
enz., of 500 gram
jam, stroop enz. of
250 gram chocolade
of suikerwerk
60-5 Algemeen 1 ei
60-6 Algemeen 1000 gram sinaas
appelen.
Bonkaarten MA, MD 701
(strook no. 4)
59-4 Suiker 250 gram suiker, boter-
hamstrooisel enz.
of 500 gram jam,
stroop enz. of 250
gram chocolade of
suikerwerk
Tabakskaarten enz.
T 69, T 70 2 lantsoenen tabaks
artikelen.
200 gram chocolade en/of
suikerwerk of 200 gram
suiker, boterhamstrooi
sel enz. of 400 gram
jam, stroop enz.
2 rantsoenen tabaksartikelen
100 gram chocolade en/of
suikerwerk, of 100 gram
suiker, boterhamstrooi
sel enz. of 200 gram
jam, stroop enz.
de suikerbe nen is voortaan
naar keuze ook chocolade of suiker
werk verkrijgbaar. Op de bonnen voor
versnaperingen kan men desge-
wenscht ook suiker of jam koopen. De
volgende bonaanwijzing voor suiker
en versnaperingen zal op Donderdag
2C Februari plaats vir len. De bonnen
voor sinaasappelen moeten uiterlijk
op Woensdag 12 Februari a.s. inge
leverd worden bij een handelaar in
groenten en/of fruit.