u Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST K 02 Raadsel in Nijmegen Buitenlandse!! Overzicht Ze JAARGANG No. 11 VRIJDAG 7 FEBRUARI f FEUILLETON atf. „Is BONNENLIJST Wordt vervolgd. 1947 of van van van V 70 ia. Op i riep daar 1 t t 3 US gst 59-7 Algemeen 59-8 Algemeen X 69 X 70 Ab.-prijs <2.50 par half Jaar Franco per port f3.75 per half Jaar t e Mr. Verhagen ontwaakte met een stekende hoofdpijn. Fel electrisch VOORWAARDELIJKE DUITEN VEEVOLGINGSTELLING. Voorwaardelijk buiten vervolging gesteld zijn met 3 jr. onder toez. St. T. Pol. Del.: Jantje Scholten, Sneek, Trijntje Piersma, Sneek. Met geen bij zondere voorwaardenHilbert Kracht, Sneek (niet dienen bij gew. macht), Antje Oppenhuizen, Sneek, Jurjen Jongstra, Sneek. hing een eigenaardige, beklemmende lucht. De twee mensen, blijkbaar ge vangenen, bleven liggen, maar een van hen maakte zwakke bewegingen, terwijl hij bovendien schor-kreunende geluiden uitstiet. Toe-x mr. Verhagen hem zag, uitte hij een kreet van ver bazing. „Maar dat is de Zweed”, riep hij. „Dat is de verdwenen Jörgensen En waarschijnlljjk is aat dan...” „De Fransman Dupont vulde een koele stem aan. Bliksemsnel keerden inspecteur Broekman en mr. Verha gen zich om. Een ogenblik slechts kregen zg een indruk van den man, die gesproken had. Zij ontdekten een geheel in het zwart geklede gestalte, die het gezicht bedekt had door een zwart voorwerp, dat op een gasmas ker leek. Maar voordat zij verder iets konden gewaar worden of zelfs maar een beweging konden maken, voelden zij zich duizelig en slap worden. Nog schoot in een flits de gedachte aan het bedwelmende gas, waarmede de Scandinavische bandieten werkten, hun door het hoofd, en toen verloren zij het bewustzijn. s n i, n n Bureau voor Advertenties Fa. DRIJFHOUT GROOTZAND 55 fel. 3005 Verschijnt: DINSDAGS en VRIJDAGS Kantoor voor Abonnementen: Fa. KIEZEBRINX Ce. KLEIKZAND 7 - Tel. 2872 IE if< 50. [E [E sn 14 te". Rijg- en maasgaren. Met Ingang van 1 Februari is de pun- tenwaardeering van rrjggaren, maas- garen, stopgaren en stopzijde als volgt gewijzigd: de puntenwaardeering van rrjggaren wordt gehalveerd, hetgeen be- teekent, dat op een textielpunt in het vervolg 500 yards kunstzijden rijggaren of 200 yards rijggaren van andere sa menstelling verkrijgbaar zal zijn. Het aantal kaartjes maasgaren, stop garen en stopzijde, dat men zich op een textielpunt zal kunnen aanschaffen, wordt van twee op zes kaartjes in een opmaak van 15 meter per kaartje, in to taal dus 90 meter. Bij andere opmaak zal wederom voor ten hoogste 90 meter, of gedeelten daarvan, een textielpunt moeten worden afgestaan. Koopt men b.v. 4 kaartjes maasgaren in een op maak van 20 meter per kaartje, dan is men dus een textielpunt verschuldigd. Teneinde misverstand te voorkomen, wordt er op gewezen, dat de punten waardeering van festonneer- en naai garen, haak- en handbreigaren benevens tapijtwol, ongewijzigd blijft. vlogen, of liever, met een vrachtauto weggereden. Ze hadden natuurlijk geen tijd om Boorneman mee te ne men. Maar we zullen natuurlijk kijken of er iets te vinden is”. Hij stapte op de laatste deur af. Hij legde zgn hand op de kruk en ont dekte toen, dat de deur gesloten bleef. Een sleutel was er niet aan de buiten zijde. De inspecteur bonsde op het hout. „Politie”, iemand Uit de kamer drong ineens verward rumoer door, alsof iemand poogde te roepen, maar dat om de een of andere reden niet kon. Ongetwijfeld was er iemand Maar de deur bleef dicht en de inspecteur nam een resoluut be sluit. De deur bood meer tegenstand dan de eerste, maar na een paar po gingen kraakte zg en viel in haar ge heel naar binnen. „We zijn zover”, zei inspecteur Broekman kalm. „Nu eens zien, wat er aan de hand is”. Zij ontdekten het spoedig genoeg. Dit kamertje bevatte geen bed, geen tafel of stoelen. Het was vrijwel kaal, maar tegen de achterwand stonden twee sofa’s en op elk daarvan lag een menselgka gestalte. Ia het vertrek De inwisselingsbon op de bonkaarten. Het C.D.K. deelt med£. dat ook on de bonkaarten K. L. O. en P. 703 in dé lin kerbovenhoek een bon met de naam der betreffende bonkaart voorkomt. Tegen inlevering van deze bon zal men t.z.t. onder overlegging der stamkaart de nieuwe bonkaart vo#r voedingsmiddelen K L O of P 705 ontvangen. De ambte naar van de distributiedienst zal bij de uitreiking der nieuwe bonkaart deze „in wisselingsbon’' van de bonkaart 703 ver wijderen. De „Inwisselingsbon” moet dus aan de bonkaart bevestigd blijven. Op losse bonnen zal geen nieuwe barteaart verstrekt worden. der dan tot een ambtelijk apparaat, zich wenden zal tot een uit het pu bliek gevormde commissie, die in som mige gevallen de anonimiteit van den klager kan beschermen en die langs den minzamen weg der overreding den verkooper ertoe kan brengen het te veel ontvangene aan zijn klant terug te geven. Op deze manier wordt het handhaven van redelijke prijzen ge maakt tot een zaak des volks. De plaatselijke prijzen-commissie heeft dus tot taak: le. voorlichting en opvoeding publiek en winkelier; 2e. behandeling van klachten koopers. voor het tijdvak van 922 Febr. ’47. Elk der volgende bonnen geeft recht op het koopen van: Bonkaarten KA, KB, KO 701 (strook no. 4) 59-6 Algemeen het minst in de taal. Wanneer wij Frie zen hooren spreken van 60 en 18 jaar, dan is het taalbederf zeer opvallend. En het verlies van taal is cultuur-verlies. Een ander euvel noemt spr. het opzien tegen een boord en wat daarbij behoort. De boer moet zich zijn eigenwaarde be wust zijn; wij hebben behoefte aan een terugkeer van de oude boerentrots in den goeden zin, Spr. kan verlangen naar een terugkeer van het oude dorpsleven. De trek is teveel naar de steden en de bioscoop waar zooveel goeds van uit zou kunnen gaan, werk. meestal niet opbou wend. Toch is er op cultureel gebied veel te bereiken, getuige deze bijeenkomsten en de aanraking met de stad kan ook zijn goede zijde hebben. Een industriali satie van Friesland, vooral van groot industrie, zou de Fri.sche cultuur in de knel kunnen mengen. Spr. denkt aan Eindhoven en, in verband daarmee, aan Coolens’ boek „Het donkere licht”. Wel kunnen we denken aa' een vergrooting van onze klein-industrie waarbij niet de massa, maar de persoon voorop staat. Ook het woningbouwvraagstuk vraagt onze aandacht. Onze bouwkunst is goed bew< ard gebleven. Spr. noemt als tegen stellingen de boerderij Pasveer en Wigle- dam Spr. verheugt zich, dat het moge lijk is geworden, op het oude terug te grtjnen, a is dat oude dan ook practisch eenigszins anders geworden. Met de in- Met deze bezigheid waren zij een paar minuten kwjt, want de inspec teur vond het blikbaar dringend no dig, dat André Boorneman zo spoedig mogelijk uit het gebouw werd ge bracht. Met mr. Verhagen begeleidde hij de beide rechercheurs, terwijl zij rechercheur Brinkman op post lieten staan. De jongeman werd naar de winkel aan de overzijde van de Gan- zeheuvei gedragen, waar de inspec teur zelf aan het telefoneren sloeg. Zij keerden daarna terug naar het huis om hun onderzoek voort te zetten. Weer gingen zij naar de geheime ver trekken. Nog twee deuren hadden zij niet geopend, maar inspecteur Broek man scheen niet -e verwachten, dat zg daar nog iets van betekenis zouden vinden. Toen hij zonder enige moeite de tweede deur had geopend, bleek zich in het kamertje, dat volkomen gelijk was aan dat, waar zij André Boorne man hadden gevonden, geen mens te bevinden. Een bed, twee stoelen en een tafel vormden het meubilair. „Nu nog één kamer”, merkte Ver hagen op. „Jawel, maar wij zullen vermoede lijk niets vinden”, antwoordde inspec teur Broekman. „De vogels zijn ge- Er is weinig concreet nieuws uit de bultenlandsche politiek, hetgeen niet zoo verwonderlijk is daar de wereld in af wachting is van de conferentie der Groote Vier in Maart te Moskou. Er moge veel en nuttig voorbereidend werk daarvoor in deze dagen gedaan worden, belangrijke beslissingen zullen- eerst te Moskou kunnen vallen. Er wordt niet alleen veel voorbereidend werk gedaan, de groote mogendheden trachten ook eikaars meening zooveel mogelijk te pei len, om nog voor men te Moskou bijeen komt bij het overleg in eigen land reke ning te houden met de diverse stand punten. De nieuwe Amerikaansche staatssecretaris voor Bultenlandsche Za ken, Marshall, heeft een steen des aan stoots voor de Russen weggenomen door wat er nog aan Amerikaansche troepen in China was, terug te roepen en te ver klaren dat de Ver. Staten geen steun meer zullen verleenen aan de regeering van de Kwomintang, d.w.z. van Tsjang Kal Sjek, welke hij in haar huidigen vorm reactionnair acht. Door het ont trekken van deze steun verwacht Mars hall dat de vooruitstrevende groep uit de Kwomintang toenadering zal zoeken tot het minst radicale deel van de Chi- neesche communisten, waaruit dan een regeering zou kunnen worden gevormd, welke China weer tot eenheid zou kun nen Brengen. Het lijkt min of meer een speculatie, immers er wordt steeds ge zegd, dat de communisten steun van Rusland genieten, trekken de Ver. Sta ten nu hun steun aan de Kwomintang terug, dan zou er ook kans kunnen zijn op een feller uitbarsting van den bur geroorlog, met vooruitzichten voor de communisten dat ze deze keer de baas worden. Maar Marshal], die de laatste jaren In China doorbracht, schijnt dit risico volgens Amerikaansch stand punt gezien te durven aanvaarden. Vormt deze stap der Ver. Staten dus een vriéndelijk gebaar jegens Rusland, ook het besluit van Washington er niet op te blijven staan, dat in de Veilig heidsraad de kwestie der contröle op de atoomenergie zal worden afgehandeld voor de zaak der beperking der bewa pening aan de orde komt beteekent een tegemoetkoming jegens Rusland. Mos kou had steeds op gelijktijdige behande ling dezer kwestie aangedrongen. Dit alles vormt echter nog maar een tasten naar een iets betere Amerlk. verstand houding met Rusland, er blijven nog ver schillen genoeg over zoowel bijv, wat be- 29 Zij besloten het raadsel zo snel mo gelijk op te helderen. In hun herinne ring hadden zij nog steeds de diepe zucht. Er moest dus een mens aan wezig zijn en dien meenden zij thans te zullen vinden. De deur bleek echter op slot te zijn Er was een sleutel gat, maar geen sleutel. „Die deur moet toch open”, kon digde de inspecteur aan. ,,’t Is waar achtig zonde hier iets kapot te ma ken, maar er zit niets anders op”. Meteen zette hg zijn stevige schou ders tegen de deurvlakte en gaf een zet. De deur kraakte, maar bleef dicht. Toen ging de inspecteur een paar passen achteruit, nam een korte aanloop en liet dan zijn zware schoen met volle kracht tegen het slot ko men. Luid kraakte de deur en dan konden zg er voorbij. Weer kwar "n zg in een gang met drie deuren. Ter wijl zij even stil stonden, hoorden zg weer een zucht, die cel op gekreun leek. Het geluid kwam van achter een der deuren. Inspecteur Broekman opende de MIENSKIP SNITS. In de bijeenkomst van j.l. Vrijdag avond traden als sprekers op, de heeren Ir. G. J. A. Bouma, Rrjkslandb. Cons en F. Schurer, dichter-schrijver met resp. als onderwerp: PlatteUn en Kul- tuer en Stêd en Kultuer. De heer Bou rn a vangt zijn lezing aan met de op merking, dat in verband met zijn lezing het woord kultuer bedoeld wordt als boere-cultuur, waarmee niet alleen boe ren worden bedoeld, maar ook anderen, die op het platteland leven en werken. Friesland is een uithoek van de wereld en het mag dan ook daaraan worden toegeschreven dat er /eel goeds bewaard is gebleven in rijn cultuur. Had het tus- schen twee landen in gelegen, dan zou het wellicht anders zijn gegaan en door de eeuwenlange beslotenheid van het Friesche land kon ook de Friesche taal bewaard blijven. Die taal is gaaf geble ven, al heeft men die In eigen kring ook lang minderwaardig geacht en haar uit instellingen als kerk en school ook lang geweerd. Het boerevolk hield die taal niettemin in eere en ze op weg, om als een volslagen taal te worden erkend. Het boerenvolk is behoudend van aard en taal, maar ook in wezen. Het leeft dicht bij de natuur, aie haar stempel op dat volk heeft gedrukt. Het kent zijn dorpsgemeenschap, het elkander steunen en het boerenvolk brengt het versche bloed in de steden. Natuurlijk heeft de dorpsgemeenschap ook zijn schaduw, zijden. Is op het boereland de persoon in tel, in de stad is dit niet het geval. Daar ontbreekt de band met de natuur. Het verkeer heeft aan de dorpsbesloten. heid een einde gemaakt Het bracht de menschen in aanraking met Holland. Ook de radio ‘reeft veel bedorven, niet eerste deur. Hij slaak* een kreet van verbazing en mr. TTerhagen, die zich onmiddellijk naast hem vertoonde, hield even zgn adem in. Er brandde een zwakke lamp in het plafond en daardoor zagen zg, dat ir het kamer tje een bed stond met een stoel er naast en een tafeltje. Op het bed lag een mens. Zg naderden het bed en keken. Er lag een jongeman in. De jongeman was mager en bleek. Hij maakte de indruk ziek te zgn. Hoe wel hij tamelijk was -»eanderd, her kende Ernst dadelgk André Boorne man, den verdwenen verloofde van Madeleine Uittenterpe. Ook de inspecteur had begrepen, wien zij voor zich zagen. Hij noemde de naam van den jongeman, maar uitwerking had dit niet. De ogen ble ven afwezig en de jongeman zuchtte slechts, alsof hg ziek e.i slap was. Op dat ogenblik traden twee recher cheurs binnen, die elders in het huis op onderzoek waren geweest. „Jullie komen goed van pas”, zei de inspecteur. „Pak samen deze zieke op. Wikkel hem in dekens en draag hem naar buiten. Breng hem naar de win kel hier tegenover en bel om een zie kenauto. Laat meteen een paar agen ten komen van het bureau”. richting van de boerewoning is men nog niet zoover als met het uiterlijk daarvan. Spr. hoopt, dat ook dat terecht zal ko men te zjjnei tijd. Het verdwijnen van de boere-cultuur heeft zijn dieptepunt ge had. Stichtingen ais de Volkshooge- schoo! te Bakkeveen beloven veel goeds voor de boerecultuur. Die cultuur moet gedragen worden door het boerenvolk en straks, jongeren, komt het op jullie aan. ik hoop, aldus eindigt spr., dat jullie er 'ets goeds van zult maken De heer Fed de Schurer vangt aan met de opmerking, dat het probleem stad en land reeds door de Romeinen weid beschreven. En als Gysbert Japiks ern gedicht aan dit onderwerp wijdt, dan komt de stad er niet best af. In alle toonaarden is dit lied nagezongen en steeds was het refrein dat het land na tuur was en de stad on-natuur. Er zijn <de definities aan het woord cultuur te «erbinden. Cultuur is overal, waar de mensen ingrijpt. Een conservenfabriek is cultuur, een aardappel-hoop is het ook Er is alleen verschil in de ontwikkeling en in oezen zin behoort ook de stad tot de cultuur. Een scheiding tusschen cul tuur en natuur is niet wel mogelijk. De tegenstelling van stad en land is vaak kunstmatig en aangedikt. Hitler wilde •jt» dl* terrein een tegenstelling schep pen, die niet bestond. Cultuur bepaalt zich niet tot het zakeljjke; er is ook een geestelijke cultuur als b.v. wetenschap en kunst Is nu de stads-cultuur vor mend of bedervend? Ja en neen. Alleen: in de stad loopt de cultuur door-elkaar. Wie de stad ontdekt heeft komt tot de erkenning, dat het goddelooze in de stad toch wel iets meevalt. De gemiddelde stadsmensch Is als ieder ander. Hij is wat vlotter, naïever en minder ergdenkend. In groote trekken is de stadsmensch een voudig; hij leeft onder de suggestie van de reclame. Het verkeer en het jachtige leven leidt wel tot vervlakking maar dat neemt niet weg, dat de stad van betee- kenis is op cultuur-gebied. In haar lig gen de brandpunten van wetenschap en kunst en in de stad worden de groote cultureele scheppingen uitgevoerd. Het platteland is daarop aangewezen. In de stad ligt de verwezenlijking van de cul tuurmogelijkheden van het platteland. Men overschatte de cultuur-deelname van de stad-bewoner niet. Voor velen zijn musea en kunst-zalen in eigen stad onbekenden. Met de bioscooptheaters staat het anders. Zij brengen cultuur en wan-cultuur. Men vergete nimmer, dat de film een handels-artikel is, dat zich richt op de smaak van het publiek. Daardoor is ze een cultuur-gevaar. Zoo lang de film een handels-artikel is, zul len werkelijke prachtfilms slechts voor half gevulde zalen draaien. Gelukkig Is er een streven bij kleine groepen om goede kunst te brengen. Daar worden van de katheder vraagstukken behan deld, daar zijn ateliers die de groote vi sioenen uitwerken. Als wij de stads-cul tuur optimistisch blijven beschouwen, dan is die stad niet de vijand, maar onze eigen schatkamer. Onze eigen Friesche cultuur kan in onze steden gestalte en vorm krijgen. Spr. declameert een ge dicht van O. Postma dat een tegenzang is op het gedicht van Gysbert Japiks en besluit hiermede zijne lezing. Door beide sprekers werden enkele vragen beantwoord, waarna Schurer op verzoek declameerde ,.Ierdeljocht”.Voor zitter Heeringa dankte sprekers en sloot de bijeenkomst. Voortaan 12 luiers voor a.s. moeders. Het is wederom mogelijk gebleken het aantal luiers, dat aan a.s. moeders ter beschikking kan worden gesteld, te ver- hoogen en te brengen op twaalf stuks. In verband hiermede reiken de dlstri- butiedlensten met ingang van 1 Febr. de bonnen „een rantsoen artikel J” voor negen luiers niet meer uit. In de plaats hiervan worden de a.s. moeders twee bonnen „zes luiers” verstrekt. Punten van de textlelkaart behoeven ook hierbij niet te worden afgegeven. De van 22 December tot 1 Februari uitgereikte bonnen „een rantsoen artikel J” blijven tot nader aankondiging geldig voor negen luiers. treft de positie in den Stillen Oceaan, waar de Ver. Staten naar militaire bases blijven streven, als de wederzijdsche hou ding tegenover Duitschland, welke een werkelijke vriendscha-' tusschen de Ver. Staten en Rusland in den weg blijven staan. Een vriendschap welke noodlg is om een blijvende ontspanning te veroor zaken in een wereld, die anders na ver» loop van tijd weer zal drijven naar een nieuwe oorlog, vooral nu naar het heet ook Rusland het geheim der atoom splitsing meester is, al schijnen de Ame rikanen dan nog altijd 5 jaar voorsprong te hebben. Marshall schijnt Intusscben bereid een krachtige poging tot verbete ring der betrekkingen met Rusland te doen, niet voor niets vergezelt hem straks naar Moskou het grootste aantal deskundigen on medewerkers, dat ooit eenig land naar een conferentie afvaar- digde. Er wordt zelfs gemompeld dat tevoren Truman, Stalin en Attlee nog eens zullen samenkomen, maar dit is slechts een gerucht Welk een ontzag lijke taak het echter is alle vraagstuk ken, welke de groote mogendheden ver deeld houden op te lossen kan men na meten aan een vraagstuk als Palestina, dat wel geen kwestie tusschen de Groote Drie vormt, maar tusschen Engeland, de Joden en de Arabieren. Hoeveel jaren sleept die zaak nu al en hoe gering lijkt nog altijd de kans op een oplossing, welke alle partijen bevredigt Het is n» zelfs zoover, dat de Engelsche opper bevelhebber in Palestina heeft bevolen dat alle Britsche vrouwen en kinderen het land moeten verlaten. Er schijnt dus een groote militaire actie op til tegen do Irgoen Zwai Leoemie, het ondergrond- sche leger der Joodsche extremisten, dat in den laatsten tijd, de Engelschen weer handen vol werk gaf. Vraagt men zich af, waarom Engeland dat thans 400 roll- lioen gulden per jaar voor de bezetting van Palestina noodlg heeft z(jn handen niet van dit land aftrekt, dan zal het antwoord wel moeten zijn, dat Londen zijn militaire bases in het Midden Oos ten, welke het tot nog toe in Egypte bad maar straks zal moeten opgeven, naar Palestina wil verleggen. Wil het dit land tot strategisch middelpunt maken dan moet het echter eerst tot rust gebracht. En ook als de Engelschen er in zou» den slagen de Joodsche extremisten® beweging te onderdrukken, zal de rust niet verzekerd zijn voordat Joden en Arabieren zich hebben neergelegd bjf een bepaald plan inzake Palestina. En deze Engelsche regeering heeft zich op een dergelijk plan nog nooit vastgelegd. Er verluidt dat Bevin nu echter de ver® dueling v»’’ Palestina *n een Joodsch en Arabisch gebied wil doorzetten en dat hij hoop heeft de gematigde Joden daar mede te verzoenen en ook, zoo al niet de Palestijnsche Arabieren, dan toch de Arabische staten wier steun deze Ara bieren noodig hebben willen zij zich met succes verzetten tegen een dergelijk En- gelsch voornemen. Het lange aarzelen van Engeland voor het dit plan met kracht gaat doorzetten zou te wijten zijn aan de Ver. Staten, welker mede werking Bevin wenschte. Ook Churchill heeft er in het Lagerhuis nog eens voor gepleit dat de V. S. samen met Enge land het Palestijnsche vraagstuk ter hand zouden nemen, maar Truman heeft reeds platen merken dat daarop geen kans was. Vermeldenswaard is nog dat de Engelsche regeering in het Lager huis haar besluit de troepen niet uit Pa lestina terug te trekken verdedigde met de opmerking dat anders een burger oorlog tusschen Joden en Arabieren zou uitbreken; zij beriep zich dus niet op de strategische noodzaak het land bezet te houden. Churchill vroeg toen terloops waarom de regeering dan wel de Engel sche troepen uit Britsch-Indiö terug trok, waar men dan op een burgeroorlog op veel grooter schaal tusschen Hindoes en Mohammedanen moest rekenen Wat dat Britsch-Indië betreft, zij nog ver meld dat in Zuid-Afrika steeds heftiger wordt aangedrongen op verdere uitzon deringsmaatregelen tegen de daar wo nende Britsch-Indiërs. Smuts heeft het toch al niet gemakkeltjk omdat ook de weigering der Ver. Naties om de inlij ving van Z.W.-Afrika toe te staan he vige verontwaardiging heeft gewekt Er is een sterke neiging bij diverse partijen om Zuid-Afrika uit de Ver. Naties te doen treden, hetgeen de interne positie van het Britsche Gemeenebest zeer zou schaden. licht hinderde hem, toen hg de ogen opsloeg. Toen beme*kte hg, dat hg zich in een ziekenkamer bevond. ïn- specteur Broekman stond naast het bed, waarop hij lag en Else zat aan de andere kant De inspecteur zag eruit, alsof hij zich allesbehalve pret tig voelde. „Ernst De stem van zijn vrouw drong nu tot den advocaat door. „Ben je wakker? Goddank „Ja ik ben wakker”, zei Ernst in eens een heel stuk helderder. „Waar ben ik eigenlijk?” „Zc hebben ons naar het ziekenhui* gebracht”, vertelde inspecteur Broek man. „Ik heb drie uur bewusteloos gelegen en U nog et uurtje langer. Rechercheur Brinkman is nog buiten kennis. Hg heeft blgkbaar een nog grotere portie van het gas naar bin nen gekregen”. Mr. Ernst Verhagen richtte zich op, hoewel hij zich nog duizelig voelde. Een glas water hielp hem echter eeö eind in de goede richting. „Zo”, merkte hij op, „dus recher cheur Brinkman is ook gegast. Dan i® die gemaskerde meneer zeker ont komen”, SNEEKER NIEUWSBLAD Redacteuren L. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 - SNEEK DOEL DER PRIJSBEHEERSCmNG. Het streven lar voorkomen van inflatie riep de prgs- beheerschl/ig in het leven; tot dit doel werden ook de plaatselgke prgzencommis- sies opgericht. De schaarschte aan goederen, die tegenwoordig heerscht, en daarnaast de vrij groote omvang van de geld circulatie, zouden zonder ingrijpen van de Overheid tot sterke prgsver- hoogingen leiden. Hooge prijzen ma ken vaak verhooging van het loon noodzakelijk, waarvan andermaal een nieuwe prijsstijging het gevolg zou zijn. Dit werkt inflatie in de hand, die bepaalde bevolkingsgroepen, zooals kleine pensioentrekkers in een zeer ongunstige positie zou brengen. Bo vendien: als onze prgzen in vergelij king met die van andere landen niet laag liggen, komt onze positie als con current op de wereldmarkt in gevaar. Het voorkomen van inflatie is daarom het voornaamste doel van het ingrij pen van de Overheid op het gebied van de prgzen. Publiek dient mee te werken. Inflatie beteekent een goeden tgd voor handige sjacheraars en zwarte handelaren, maar armoede en ellende voo. het werkende deel der bevolking. De prgsbeheersching heeft ten doel deze ramp te voorkomen en er aan mee te werken dat de levensstandaard van de lagere inkomensklassen zoo hoog mogelijk is. Dit is het doel der prgsbeheersching, en"flat dient nu ein delijk tot het publiek door te dringen, want een der belangrijkste moeilijk heden, die het Directoraat-Generaal van de Prijzen ohdervindt bij het ten uitvoer leggen van de prijspolitiek, is de geringe medewerking van het publiek, in welks belang deze politiek wordt gevoerd. Men is desnoods be reid te vechten voor een loonsverhoo- ging van enkele guldens per week, maar betaalt zonder eenig protest te hooge prgzen. De dienst van het Directoraat-Ge neraal van de Prijzen heeft tot taak om de politiek van de Regeering op het gebied van de prgzen tot uitvoe ring te brengen. Deze dienst bestaat in hoofdzaak uit twee onderdeelen, nl. „De Prijsvorming” en de „Controle”. De prijsvormende afdeelingen ma ken de voorschriften, waarin de prij zen worden vastgesteld van levens middelen, producten van de industrie, diensten van het ambacht, tarieven van het verkeer enz. Met het geven van de voorschriften alleen worden de prijzen echter niet beheerscht; daar toe Lu het noodig dat dc voorschriften ook worden nageleefd: hier ligt de taak van den Controledienst. De controledienst moet bij zijn sys tematisch optreden afgaan op een plan en op gegevens die door een soort van recherche verkregen wor den en daarnaast op klachten, die over het algemeen van geringe kwa liteit zgn. Effectiever kan opgetreden worden als het publiek in zgn eigen belang aan het vragen van redelijke prgzen gaat meewerken door zelf te weigeren prgzen te betalen, die ken nelijk het geoorloofde te boven gaan en door op daarvoor bestemde plaat sen zijn gerechtvaardigde, maar dan ook volledige klachten naar voren te brengen. Het publiek hiertoe opvoe den zou men de moreele taak van de plaatselgke prijzen-commissie kunnen noemen. Het is nl. aannemelijk dat men eer- Zooals bij den Controledienst het D.-G.. zullen ook bij de plaatse lijke prijzen-commissies tal van klach ten binnenkomen. Hoe meer vertrou wen het publiek in de commissie stelt, hoe sneller dit aantal zal toenemen. Omvangrijk is het werk dat aan de behandeling van deze klachten be steed zal moeten worden. Tal van groote moeilijkheden doen zich bij dit werk voor. Het begint al dadelijk met de moeilijkheid om te weten te komen, wat nu de juiste prijs van een bepaald artikel eigenlijk is. Voor sommige ar tikelen zooals b.v. levensmiddelen, is de zaak vrij eenvoudig, omdat daar voor veelal maximum-prijzen zijn vastgesteld voor een bepaalde hoeveel heid van een artikel van vrij uniforme kwaliteit, voor andere artikelen, waarvan fabrikaten en kwaliteit sterk uiteenloopen, zijn de prijsvoorschrif- ten lang niet zoo eenvoudig en zal het veelal noodig zgn aan de hand van inkoopfacturen van de winkeliers de margeregeling toe te passen die voor verschillende artikelen bestaat. De commissies dienen zich alleen te bemoeien met artikelen, die noodig zijn voor het levensonderhoud, de huishouding en het dagelijksch ge bruik. De taak van de commissies zou te omvangrijk worden als men zich b.v. ging bemoeien met bontmantels en dure restaurants; waarmede men tgd zou verspillen die nuttiger besteed kan worden. 750 gram suiker, bo- terhamstrOoisel enz. of 1500 gram jam, stroop enz. of 750 gram chocolade suikerwerk. 1 ei 500 gram sinaas appelen Bonkaarten KD, KE 701 (strook no. 4) 60-3, 60-4 Algemeen 250 gr. suiker, boterhamstrooisel enz., of 500 gram jam, stroop enz. of 250 gram chocolade of suikerwerk 60-5 Algemeen 1 ei 60-6 Algemeen 1000 gram sinaas appelen. Bonkaarten MA, MD 701 (strook no. 4) 59-4 Suiker 250 gram suiker, boter- hamstrooisel enz. of 500 gram jam, stroop enz. of 250 gram chocolade of suikerwerk Tabakskaarten enz. T 69, T 70 2 lantsoenen tabaks artikelen. 200 gram chocolade en/of suikerwerk of 200 gram suiker, boterhamstrooi sel enz. of 400 gram jam, stroop enz. 2 rantsoenen tabaksartikelen 100 gram chocolade en/of suikerwerk, of 100 gram suiker, boterhamstrooi sel enz. of 200 gram jam, stroop enz. de suikerbe nen is voortaan naar keuze ook chocolade of suiker werk verkrijgbaar. Op de bonnen voor versnaperingen kan men desge- wenscht ook suiker of jam koopen. De volgende bonaanwijzing voor suiker en versnaperingen zal op Donderdag 2C Februari plaats vir len. De bonnen voor sinaasappelen moeten uiterlijk op Woensdag 12 Februari a.s. inge leverd worden bij een handelaar in groenten en/of fruit.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1947 | | pagina 1