i - f ÏÏLaJiia QfbïiöUuza Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST Buitenlandsch Overzicht Raadsel in Nijmegen -4 2e JAARGANG No. 15 FEUILLETON Wordt vervolgd. fa v RIJDAG 21 FEBRUARI 1947 (Nadruk verboden) PHILIA. Ab.-prijs f2.50 per half jaar Franco per post f3.75 per half jaar Prins Bernhard heeft Woensdag zijn vierde dochtertje bij den burgerlijken stand doen inschrijven en als namen aangegeven: Maria Christina. „Wij zullen haar „Marijke” noemen”, zeide de prins. Wij drukken hierbij af de door Prins Bernhard vervaardigde eerste foto van de jonggeborene. vindersmes, J. Potma, Anjelierstraat 51; boodschappentas met inhoud, G. de Jong, W. Lodewijkstraat 65: pad- vindersriem, J. Koornstra, Bosch- gracht 3. Op Maandag en Donderdag tussen 12 en 13 uur zijn de volgende voorwer pen aan het bureau van politie te be vragen: levensmiddelenkaart, bruine want, witte want, koperen sleuteltje „Lips”, blauw wollen sjawl. Als verloren werden aangege ven: blauwe lap, stof, handbescher- mer, tempeer borstel. Bureau voor Advertenties Fa. DRIJFHOUT GROOTZAND 55 fel. 3005 Verschijnt: DINSDAGS en VRIJDAGS GEVONDEN VOORWERPEN. y/eel: v?n 12 tot 19 Februari 1947 werden de volgende voorwerpen als gevonden aan het bureau van po litie alhier aangegevenlorgnet, Kom ma, Bourbonstraat 3; p. leren wanten, IJsselstein, J. v. Nassaustr. 56; meta len duimstok, E. Bruning, Jan van Nassaustr. 51; 2 wollen handschoe nen, L. Nota, 2e Frittemahovenstr. 1; 2 muntbiljetten, C. Dijkstra, Galiga- straat 16; rechter kinderklompje, H. Eier, 3e Woudstraat 13; bajonet- schede, idem; autoped, A. Schurer, W. Noorderhorne 15; bruine beurs met inhoud, de Broek, Kruizebroederstr. 23a; alpinomuts, S. Bos, Oude Koe markt; damesarmband, J. Nauta, Op- penhuizerdwarsstraat 1; lipssleutel, Buurman, Grootzand; blauwe alpino muts, Bootsma, Oppenhuizerweg 80; zwarte want en huissleutel Jorna, le Steenklipstraat 87; 1 p. blauwe en 1 p. bewerkte handschoenen, Postkan toor; zwart wollen want, Siksma, Fr. Hendrikstraat 34; p. rode wanten, H. v. Winden, le Woudstraat 45; dames- vulpen. in etui, Drogisterij de Vqzel, N. Burgstraat; zwarte want, S. de Wit, W. Burgstraat; grijze ceintuur, S. Dijkstra, Marktstraat 3; wollen handschoen, D. de Boer, Ooievaars- laan 1blikken doosje met cigaretten, W. de Rapper, 2e Oosterkade 17pad- SCHARNEGOUTUM. Onder groote belangstelling werd in de Herv. ’Kerk de blijde gebeurtenis gevierd, waar het woord werd gevoerd door ds. W. A. Dekker, herv. pred. en ds. J. J. Bosma, ger. pred. Medewerking ver leenden het muziekcorps, de zang- vereen. er het mannenkoor, waarna aan het einde der feestelijke samen komst door ds. Dekker met dankge bed werd gesloten. Leider van dezen avond was de heer P. v. d. Laan, voorzitter van de Oranje-vereeniging. hetgeen een der personen daar buiten een gesmoord geluid ontlokte. Haas tig werd nummer twee uit de laadbak gesleept en allen verwijderden zich in de richting van het huis. Ohlquist haalde diep adem. Een deur werd zachtjes gesloten, daarna kon hij, scherp luisterend, geen mens meer horen. Allen waren zij naar binnen gegaan en de vracht auto moest blijkbaar voorlopig in het duister van de tuin staan, waar toch heel weinig kans op ontdekking be stond. Maar de inspecteur had het idee, dat men spoedig zou terugkomen om de wagen weg te rijden. De moge lijkheid bestond immers, dat een van de buren de komst had opgemerkt en dat die dit verdacht zou vinden. In dat geval bestond natuurlijk de kans, dat de Nijmeegse politie zou worden ge waarschuwd en de inspecteur achtte het heel onwaarschijnlijk, dat de ge- maskerden of hun helpers zich zo ge makkelijk wilden laten ontdekken, dat zij kalm de auto bij het huis zouden laten staan. Het was dus zaak, zich zo spoedig mogelijk te verwijderen. Hij stond op en liep behoedzaam naar de achterkant van de laadbak. Het was zo donker, dat hij het grint in de tuin niet eens kon onderscheiden. Niettemin, hij ging liggen en liet zich voorzichtig naar buiten zakken, tot zijn schoenen de grond raakten. Zo slaagde hij er in buiten te komen zon- Kantooi vooi Abonnementen: Fa. KIEZEBRINK Co. KLEINZAND 7 - Tel 2872 torens en vele huizen. Ook de klokken werden geluid, ’s Middags was er een feestelijke vergadering in ’t Jutrijper lokaal, waar een bont programma werd afgewerkt, opgeluisterd door een Hawaiian ensemble uit Sneek. On danks de hevige koude en de snerpen de wind waren er ’s middags 150 menschen gekomen, terwijl ’s avonds ’t lokaal te klein bleek. Ongeveer 300 personen vulden de zaal tot in alle hoeken. Het programma werd beide keeren in vlot tempo afgewerkt. Voor al ’s avonds stond ’t spel op goed peil. Het spel van het Hawaiian-ensemble is boven alle lof verheven. Vooral ’s avonds bij passende verlichting was ’t succes buitengewoon. Een jury ken de 2 prijzen toe voor ’t beste werk: le prijs mej. G. Cnossen en dhr. J. Wolthuizen met „It houliksoansiik fan Siebe Koarstekoeke”, 2e pr. de Ger. J.V. met „Het Standbeeld”. De leiding van middag en avond was in goede handen, nl. in die van dhr. F. de Haan, voorzitter van het bestuur der Oranje- vereeniging, welk bestuur de feeste lijkheden op touw had gezet. De vol gende dag was er een voorstelling voor de kinderen, eveneens in het Jut rijper lokaal. Goochelaar Jorna uit Sneek wist de jeugd, die in groote ge tale was opgekomen, op aangename wijzè bezig te houden en oogstte groot succes. Zoo hebben jong en oud uit onze dorpen van hun verbondenheid aan het huis van Oranje op overtui gende wijze blijk gegeven. JUTRTJP—HOMMERTS, 19 Febr. De nat. feestdag in verband met de blijde gebeurtenis is hier met veel enthousiasme gevierd. Reeds spoedig na 7 uur wapperden de vlaggen van der geraas te maken. Maar het pro bleem was nu, verder weg te komen, zonder het grint hem te doen ver raden Ei Sven Ohlquist was geen Indiaan. Niettemin, de paar passen, die hem van een grasperk bleken te scheiden, werden afgelegd, zonder dat iemand er iets van kon horen, teniij die persoon zich vlakbij bevond. Het huis lag daar, niet ver van het grasperk, als een groot, duister blok. Zwart rezen de muren in de nacht om hoog en uit geen enkel venster kwam een spoortje van licht. Maar toch wa ren er mensen in dit ogenschijnlijk verlaten huis. Waar konden zij zich bevinden? Ingespannen bleef de in specteur geruime tijd naar de muïr staren, telkens een /enster afzoekend, dat dof glansde in het zwart van het muurvlak. Hij kon echter nergens iets ontdekken, dat op verlichting wees. Een kwartier lang lag hij in het gras, zich afvragend, wat hij nu het beste kon doen: de politie te hulp roepen of pogen zelf iets te ondernemen. De nacht was geleidelijk iets minder don ker geworden, want de bewolkiig trok weg. Bovendien kwam de maan, die zich in het laatste kwartier be vond, met een heel bescheiden schijfje proberen het aardoppervlak te ver lichten. En hoe gering dat schijnsel ook was, het bleek toch voldoende om hem gelegenheid te geven zich wat te oriënteren. Inspecteur Ohlquist out- Tóch was voor jou dat feestbetoon, Die zang, dat vreugdevuur. Voor n s, Marijke, had die dag Een zéér bijzonder uur Voor jou ging menig duizendtal Reeds naar Soestdijk op reis En o o k .voor jou blijft DE FEESTEN IN SNEEK. Er is feest gevierd, nu j.l. Dinsdag, voor zoover de koude Oostewind het heeft toegelaten. De radio bracht het groote, langverwachte nieuws, saluut schoten daverden over de stad en de kerkklok verkondigde eveneens het gebeuren. Het was nog vroeg in dit jaargetijde is 7 uur zéker vroeg toen hier en daar met groote schroom een kil dakvenster werd ge opend en de driekleur voorzichtig naar buiten-geschoven. Peuters van ’n kluit hoog trokken alvast naar de binnenstad. De „geluidswagen” pro clameerde schetterend de blijde bood schap, de pijpers en trommelslagers gingen rond het nieuws was nu in de verste hoeken bekend en stad en burgers kregen een feestelijk aanzien. Het is geen gemakkelijke taak, bij eenige graden beneden nul een muzi- kale wandeling door de stad te ma ken, zooals het Sneeker muziekcorps deed. Koude beenen zijn lastige din gen, maar om met „priekerige” vin gers op het juiste moment ’n knop van ’n instrument naar beneden te drukken, dat lijkt nog moeilijker. ’s Middags brachten de schoolkinde ren onder leiding van den heer J. H. Doodkorte, een aubade op de Markt straat, welke door Burg, en Weth. in ontvangst wej-d gcnoipen. Een tele gram van gelukwensch werd namens de scholen het Prinselijk gezin toe gezonden. Verschillende kerkdiensten werden gehouden. De vereen. Oranje verzorgde de tractatie van de school kinderen, hield een estafette-loop door de stad. (Advendo le en Sportschool Sneek 2e prijs) en organiseerde ’s avonds de fakkeloptocht door de stad, welke eindigde met een groot vreugde-vuur op het Martiniplein en grint. Toen zag zijn thans geheel aan de duisternis gewend oog, dat om het huis een paar mannen kwamen slui pen. Zij liepen zo voorzichtig, dat men binnen zeker niets van hun komst kon bemerken. Zij kwamen van rechts, zodat zij niet langs de deur van de kelder gingen, tenzij zij langs de hele achterzijde van de villa wensten te gaan. Maar dit bleek niet het geval te zijn. Aan deze kant van het grote huis had men, van rechts naar links, twee grote ramen, dan een dubbele serre deur de deur, die open had gestaan, toen Van der Zuyden werd vermoord weer een groot raam, dan de kel derdeur, .die wat naar beneden ge legen was en tenslotte de grote gla zen wand van een tweede serre, die de linkerhoek van het huis besloeg. Voor de dubbele deur bleven de man nen staan. Het waren er vier. Meer bijzonderheden kon de inspecteur niet onderscheiden. Deze vier mannen stonden een ogenblik naast elkaar op de hard stenen stoep tussen deur en tuin. Toen begon een van hen voorzichtig met een sleutel of een loper aan het slot te peuteren. Evèn later gleed de ene zijde van de deur geruisloos opzij. Meteen knipte de man een flauw lan taarntje aan en terwijl de inspecteur wat hijzelf nu diende te ondernemen, met grote ogen zat toe te kijken, ver dwenen de vier mannen als schimmen in het huis. Het flauwe lichtschijnsel danste door het vertrek en hjj zag even in een flits stoelen staan, een tafel, een dressoirDe deur van de serre bleef open. Het was duidelijk, dat de insluipers op deze manier de weg voor de terugtocht, vrjj wilden houden. Hun kordate optreden wees er op, dat zij meenden, in hun bedrijf niet te zullen worden gestoord. Inspecteur Ohlquist krabde zich even over het hoofd. Wat had dit te betekenen? Waren deze mannen in brekers, die niets wisten van de aan wezigheid van andere mensen in huis Waren zij medeplichtigen, die er de voorkeur aan gaven, niet door de kel derdeur naar binnen te gaan? Ten slotte bestond de mogelijkheid, dat zij wel degelijk op de hoogte waren van de aanwezigheid der anderen, maar dat zij ten opzichte van die mensen geen vriendschappelijke gevoelens koesterden. Zij konden zelfs van plan zijn de gevangenen te bevrijden. In dat geval was het heel logisch, dat zij niet door de kelderdeur gingen, maar dan stond het tevens vast, dat tenminste een van hen goed genoeg de weg in het huis kende om te weten, waar heen hij te gaan had. Voorlopig stond Ohlquist daar met drie mogelijkheden en het vraagstuk, PRINSES M A R IJ K E. Marijke, kleine lieveling, Jij leeft nog in een droom: Jij kent nog geen uitbundigheid Van menschen „zonder toom”. Jij weet nog niets van klokgelui, Van zang of vreugdevuur; Voor j o u is elke dag nog dag En ieder uur nog uur „Oranjeliefde” kèn je niet, Jij bent nog wiegekind; Je draait je oogjes zelfs niet rond Bij ’t woordje „eensgezind” SNEEKER NIEUWSBLAD Redacteuren L. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 SNEEK aan oorlog denken, een dwaas is, ze heb ben het alle veel te druk met hun her stel. Dat is ongetwijfeld juist, maar het gaat minder om de oogenblikkeljjke be doelingen der mogendheden, dan wel om de rienting waarin zjj op den duur ge dreven zullen worden als het onderlinge wantrouwen aanhoudt. Wel is de be handeling der ontwapeningskwestie in een nieuw stadium getreden, maar dat belooft even onvruchtbaar te blijven ala het eerste. De Veiligheidsraad heeft nl. na zes weken strijd de door de Ver. Sta ten voorgestelde resolutie, waarin de raad besluit met spoed maatregelen uit te werken ter uit voering van de door de Alg. Vergadering der V. N. aange nomen besluiten tot ontwapening, aan vaard. Deze resolutie werd aangenomen met stemonthouding van Rusland. En toen als eerste van deze maatregelen de at.oomregeling aan de orde kwam, trad direct al weer het diepgaande verschil van meening tusschen de Ver. Staten en Rusland aan het licht; de Russische ver tegenwoordiger beschuldigde de Ver. Staten dat zij atoombommen fabriceer den om druk op andere naties uit te oefenen en hij verwierp het door de V. 3. voorgestelde internationale contröleplan, wat beteekent dat Rusland in deze kwestie zich het vetorecht blijft voor behouden. Een scherp protest uit Mos kou tegen een even scherpe uitlating van den wnd. min. van buitenlandsche zaken der Ver. Staten, Acheson, die gezegd had dat de buitenlandsche politiek van Rusland agressief en expansionistisch is, stelt ook nog eens in het licht, hoe slecht de verhouding tusschen deze beide landen is. Het besluit der begrootings- commissie uit het Am. Congres om 8 milliard dollar op de door Truman in gediende begroeting te bezuinigen, waar, bij ook op defensie geschrapt zal worden, moge geruststellen omtrent eenige oor logszuchtige bedoeling van het Am. volk, Marshall en Eisenhower hebben scherp stelling tegen deze bezuiniging genomen, en gewezen op de ernst der wereldsituatie. Het besluit der commis sie moet trouwens nog door het Con gres goedgekeurd worden en zou betee- kenen de inlossing van een belofte der republikeinen aan de kiezers’ om de in komstenbelasting met 20 te verla gen, zonder dat zij daarbij letten op de internationale verplichtingen der V. S. Gevreesd wordt wel eens dat de repu blikeinen zich op alle gebied wat minder tegemoetkomend ten opzichte van an dere landen zullen toonen, ook bijv, op economisch terrein, en dat men er zich niet over zal moeten verwonderen als straks de V. S. op de internationale markten de felste concurrenten zullen zijn van' de raties, dte van verhooging van haar export haar herstel verwach ten. Wat dit herstel betreft, zij nog ver meld dat de intern, commissie voor de studie van Europeesche vraagstukken thans een soort vrijwillige tewerkstel ling van Duitsche werkkrachten in ge allieerde landen aanbeveelt om het ont redderde economische leven beter op gang te brengen ook in Engeland bepleit men trouwens tewerkstelling van buitenlanders mede om op deze wijze herstelbetalingen te verkrijgen en om de Duitsche arbeiders in het buitenland meer vertrouwd te maken met democra. tische opvattingen. We vermoeden dat dit plan in Duitschland op even fel ver zet zal stuiten als het besluit der Ame rikanen en Engelschen, dat in hun zónes Duitsche firma’s verbiedt deel te nemen aan binnen- en buitenlandsche trust- verbintenissen. men ziet in Duitsche eco nomische kringen hierin een poging tot exploitatie van Duitschland. De Fran- schen zeggen dat al dit Duitsch gehuil aantoont dat er in de Duitsche mentali teit nog niets veranderd is. Frankrjjk maakt dan ook haast met het gereed maken van het ontwerp voor het defen sief verbond met Engeland tegen nieu we Duitsche agressie. Ook een Fransch verbond met Tsjecho-SIowakije schijnt in de maak te zijn, en ware Frankrijk innerlijk sterker, dan zou het misschien een hechte brug tusschen Oosten en Westen kunnen zijn. Ten einde raad heeft Engeland besloten de Palestijnsche kwestie aan de Ver. Naties voor te leg gen. de Arabieren zijn daarmee tevreden, de Joden niet. 32 Inspecteur Ohlquist zag niets in het donker, maar hoorde de twee gemas- kerden uit de cabine stappen. Hij ver onderstelde, dat zij tijdens de rit het masker zouden hebben afgezet, ter wijl het misschien mogelijk zou zijn hen te herkennen. Maar dan zou hij zich bloot moeten geven en dat kwam hem te gevaarlijk voor, zodat hij geen poging deed om hen te zien te krijgen. Dicht tegen de houten vloer ge drukt, bleef hij liggen. Hij hoorde hoe een van de twee langs de auto naar de achterkant kwam, terwijl de andere over het grint naar het huis liep. Er werd een deur opengedaan. Dat gebeurde weliswaar uiterst vóor- zichtig, maar hij was toch dicht ge noeg in de nabijheid van het huis om dat te kunnen horen. Ook kon de in specteur vernemen, dat uit het huis enige personen kwamen, die op ge dempte toon met elkaar spraken. Daarna kwamen deze mensen naar de auto, waar zij op fluisterende toon met degene spraken, die daar stond. Er werd aan het schot gemorreld en even later klapte het open. Het li chaam van een der gevangenen rolde meteen naar buiten en het viel met een dof ploffend geluid op het grint, psalm over vers 15 en 16. Medewer king werd verleend door de Chr. Mu- ziekvereeniging Concordia, die tus schen de beide redevoeringen eenige vaderlandsche liederen ten gehoore bracht. Aangevangen werd met het gemeenschappelijk zingen van Psalm 105 1 en 2 onder begeleiding van het orgel. De dienst werd beëindigd met een samenzang van de eerste twee coupletten van ’t Wilhelmus, begeleid door Concordia. Bij den uitgang werd een collecte gehouden voor de oorlogs slachtoffers. Na de beëindiging van den kerkdienst werd een fakkelop tocht gehouden; voor het gemeente huis werd halt gehouden, waar de bur gemeester de feestvierende menigte toesprak, waarna spontaan het Wil helmus werd gezongen. Met eenig vuurwerk werd de feestelijke dag be sloten. dekte, dat hij aan de randvan een zijn voornemen deed afzien, tenminste groot grasperk lag. Hierover moest voorlopig. Er kraakte iets op het zich de man hebben verwijderd, die Van der Zuyden had doodgeschoten. Hier moest de kleine Roemeen den da der achtervolgd hebben om tenslotte, buiten de tuin, zelf d dood te vinden. Nauwelijks had hij dit voornemen ten uitvoer gebracht, toen een geluid zijn aandacht trok. Scherp tuurde hij naar het huis. Daar was een deur open gegaan. Nu kon hij onderschei den, dat het een kelderdeur was, die een paar treden van een stenen trapje onder de oppervlakte van het grint lag. Het was duidelijk, dat de gemas- kerden, hun helpers en hun gevange nen door die ingang het huis waren binnen gegaan. N^ werd die deur weer geopend en voorzichtig kwam er een vaag zichtbare gestalte uit. 'Het was in elk geval een grote figuur,, zodat het geen van de beide gemaskerden kon zijn. Deze gestalte sloop naar de auto en ging in de cabine zitten, doorzichtig werd de motor van de vrachtauto gestart en even later reed de auto zonder licht weg. Heel voor zichtig draaide het voertuig om het huis heen en na een paar minuten moest het op de weg zijn gekomen, want spoedig was het doffe brommen geheel verdwenen. Sven Ohlquist besloot juist, dat hij zou proberen, het huis binnen te ko men, toen een nieuw geluid hem.yan In een kolenland bij uitnemendheid als Engeland, is door de grimmige winter een zoo ernstig tekort aan steenkool aan het licht gekomen, dat er een crisistoe stand door is ontstaan, met zeer ernstige Werkloosheid, op een tijdstip dat juist alle man aan het werk moest zijn om de slag om Engelands herstel te winnen. Dit heeft velen in Engeland en ook daar buiten aan het denken gebracht over de oorzaken van dit alles. En men komt tot de conclusie, dat Engeland, ja zelfs En geland, dat de zaak van den heropbouw terstond na den oorlog forsch aanpakte, nog te optimistisch heeft geleefd. Nog meer zal het leven, dat in Engeland toch al sober is, versoberd moeten worden, er zal minder tabak en er zullen minder films moeten worden ingevoerd omdat deze dollars kosten, men zal het in het huishouden met minder electriciteit, gas en steenkool moeten doen ter voorraad- vorming voor den volgenden winter, een loonstop zal dienen te worden ingevoerd, de arbeidsweek zal niet mogen worden verkort; en met nog meer energie zal men zich op den uitvoer moeten werpen, zoodat er dus nog minder goederen voor de binnenlandsche markt zullen beschik baar blijven. Een programma dat dus weer zware offers van het Engelsche volk zal vragen, terwijl de bereidheid tot deze offers tot heil der gemeen schap, zoo constateeren buitenlandsche waarnemers, in veel mindere mate aan wezig is dan tijdens den oorlog, toen het er om ging den buitenlandschen vijand te verslaan. Groepsbelangen hebben er weer de overhand gekregen, waardoor ieder het onderste uit de kan wil heb ben, zonder daarbij te letten op de scha de, welke men daardoor de gemeenschap doet. M. a. w. het ontbreekt aan ver antwoordelijkheidsgevoel en zelfbeheer- sching, aldus beschouwingen van corres pondenten uit Londen. Men behoeft ove rigens niet naar Engeland te zien om dit te constateeren, hetzelfde verschijnsel -doet zich eigenlijk in alle landen voor, al heeft het in het eene noodlottiger gevol. gen dan in het andere, of treden in som mige landen die gevolgen nog niet aan het licht, terwijl ze elders reeds tot een catastrophe dreigen te voeren en den staat in gevaar brengen. Zoo heeft Ra- madier een zeer ernstig beroep op de Fransche natie moeten doen, omdat de voortdurende drang naar loonsverhoo- gingen, vergezeld van stakingen en de monstraties, het land met inflatie be dreigen. „Wie zich geen offers wil ge troosten, befeaat een misdaad tegen zijn land”, zei de minister-president. Deze streeft in het voetspoor van zijn voor ganger Blum naar prijsverlaging, doch de vakvereenigingen meenen dat daar- rBuot <iök lövhsverhooglr.gen -t!ieneg toe gepast. Ofschoon het Fransche kabinet daar niet van wil weten, is er daarin toch zooveel verdeeldheid over deze vraag stukken. dat de krachtige leiding der zaken ontbreekt en reeds hoort men weer stemmen, die voorspellen dat in Frankrijk de democratie heeft gefaald en het land rijp is voor een dictatuur van rechts of links. Woedt er dus in de bin nenlandsche politiek van menig land een strijd van groepsbelangen, welke het herstel belemmeren, in de buiten- landsch politieke verhoudingen zijn het dezelfde egoïstisc’.e verlangens der groote mogendheden, welke een wereld- accoord beletten -en op den duur zelfs tot een nieuwen oorlog kunnen voeren. Trygve Lie, de secretaris-generaal van de Ver. Naties, heeft gezegd, dat hij die meent dat de groote mogendheden thans En o o k .voor jou blijft Neêrlauds rtAiF Geschaard om het Paleis waarvoor de dienst der Gem.Reiniging een woord van lof toekomt. De fakkel loop leverde in de vrij duistere stad een prachtig gezicht op en de verza melde menigte op het Martiniplein liep in de duizenden. Een heel mooie en toepasselijke versiering was de Oranjeboom achter de muziektent, met zijn vele lichtende Oranje-ballons in de takken. Beide plaatselijke mu- ziekvereen. en tamboers en pijpers van Advendo hebben veel tot de fees telijke stemming bijgedragen. Het was den geheelen dag een gezellige drukte in de stad, al heeft de koude ook velen thuisgehouden. En de vele moeilijkheden, verbonden aan een dag als deze zullen er zeker toe hebben medegewerkt, dat niet alles in de puntjes verzorgd kon worden, zooals dat met een rustige voorberei ding, op ’n mooie zomerdag het kan zijn. BUURTVEREENIGING „DE VRIENDSCHAP”. Bovenstaande buurtvereen. heeft ook het hare bijgedragen de kinder vreugde te verhoogen bij de geboorte van het prinsesje. Reeds in de vroe ge ochtend prijkten haar kleurige bulletins in alle straten, welke de ver- eeniging omvat. D ze bulletins kon digden een tractatie aai. voor de kin deren tot en met 14 jaar, die ont haald werden op Oranje-appels en Oranje-koeken. Een blijde en dank bare jeugd was de grootste belooning voor het bestuur dezer vereeniging. DE GEBOORTE DER PRINSES. IJLST, 18 Febr. De nationale feest dag ter gelegenheid van de geboorte der Prinses werd alhier ingezet met klokgelui en door herauten te paard, die de heuglijke tijding verspreidden. Ook de stoomfluit van de fabriek der .firma Nooitgedagt deed zich enkele minuten onafgebroken hooren. ’s Mid dags werden de schoolkinderen in hun scholen getracteerd. ’s Avonds 7 uur had in de Ned. Herv. Kerk een sa menkomst plaats. Ds. Jansen sprak naar aanleiding van Ps. 115 12 en 13, ds. van der Bom uit denzelfden X

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1947 | | pagina 1