i -
f
ÏÏLaJiia QfbïiöUuza
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
Buitenlandsch Overzicht
Raadsel
in Nijmegen
-4
2e JAARGANG No. 15
FEUILLETON
Wordt vervolgd.
fa
v RIJDAG 21 FEBRUARI 1947
(Nadruk verboden)
PHILIA.
Ab.-prijs f2.50 per half jaar
Franco per post
f3.75 per half jaar
Prins Bernhard heeft Woensdag zijn
vierde dochtertje bij den burgerlijken
stand doen inschrijven en als namen
aangegeven: Maria Christina. „Wij
zullen haar „Marijke” noemen”, zeide
de prins. Wij drukken hierbij af de
door Prins Bernhard vervaardigde
eerste foto van de jonggeborene.
vindersmes, J. Potma, Anjelierstraat
51; boodschappentas met inhoud, G.
de Jong, W. Lodewijkstraat 65: pad-
vindersriem, J. Koornstra, Bosch-
gracht 3.
Op Maandag en Donderdag tussen
12 en 13 uur zijn de volgende voorwer
pen aan het bureau van politie te be
vragen: levensmiddelenkaart, bruine
want, witte want, koperen sleuteltje
„Lips”, blauw wollen sjawl.
Als verloren werden aangege
ven: blauwe lap, stof, handbescher-
mer, tempeer borstel.
Bureau voor Advertenties
Fa. DRIJFHOUT
GROOTZAND 55
fel. 3005
Verschijnt:
DINSDAGS en VRIJDAGS
GEVONDEN VOORWERPEN.
y/eel: v?n 12 tot 19 Februari
1947 werden de volgende voorwerpen
als gevonden aan het bureau van po
litie alhier aangegevenlorgnet, Kom
ma, Bourbonstraat 3; p. leren wanten,
IJsselstein, J. v. Nassaustr. 56; meta
len duimstok, E. Bruning, Jan van
Nassaustr. 51; 2 wollen handschoe
nen, L. Nota, 2e Frittemahovenstr. 1;
2 muntbiljetten, C. Dijkstra, Galiga-
straat 16; rechter kinderklompje, H.
Eier, 3e Woudstraat 13; bajonet-
schede, idem; autoped, A. Schurer, W.
Noorderhorne 15; bruine beurs met
inhoud, de Broek, Kruizebroederstr.
23a; alpinomuts, S. Bos, Oude Koe
markt; damesarmband, J. Nauta, Op-
penhuizerdwarsstraat 1; lipssleutel,
Buurman, Grootzand; blauwe alpino
muts, Bootsma, Oppenhuizerweg 80;
zwarte want en huissleutel Jorna, le
Steenklipstraat 87; 1 p. blauwe en 1
p. bewerkte handschoenen, Postkan
toor; zwart wollen want, Siksma, Fr.
Hendrikstraat 34; p. rode wanten, H.
v. Winden, le Woudstraat 45; dames-
vulpen. in etui, Drogisterij de Vqzel,
N. Burgstraat; zwarte want, S. de
Wit, W. Burgstraat; grijze ceintuur,
S. Dijkstra, Marktstraat 3; wollen
handschoen, D. de Boer, Ooievaars-
laan 1blikken doosje met cigaretten,
W. de Rapper, 2e Oosterkade 17pad-
SCHARNEGOUTUM. Onder groote
belangstelling werd in de Herv. ’Kerk
de blijde gebeurtenis gevierd, waar
het woord werd gevoerd door ds. W.
A. Dekker, herv. pred. en ds. J. J.
Bosma, ger. pred. Medewerking ver
leenden het muziekcorps, de zang-
vereen. er het mannenkoor, waarna
aan het einde der feestelijke samen
komst door ds. Dekker met dankge
bed werd gesloten. Leider van dezen
avond was de heer P. v. d. Laan,
voorzitter van de Oranje-vereeniging.
hetgeen een der personen daar buiten
een gesmoord geluid ontlokte. Haas
tig werd nummer twee uit de laadbak
gesleept en allen verwijderden zich in
de richting van het huis. Ohlquist
haalde diep adem.
Een deur werd zachtjes gesloten,
daarna kon hij, scherp luisterend,
geen mens meer horen. Allen waren
zij naar binnen gegaan en de vracht
auto moest blijkbaar voorlopig in het
duister van de tuin staan, waar toch
heel weinig kans op ontdekking be
stond. Maar de inspecteur had het
idee, dat men spoedig zou terugkomen
om de wagen weg te rijden. De moge
lijkheid bestond immers, dat een van
de buren de komst had opgemerkt en
dat die dit verdacht zou vinden. In dat
geval bestond natuurlijk de kans, dat
de Nijmeegse politie zou worden ge
waarschuwd en de inspecteur achtte
het heel onwaarschijnlijk, dat de ge-
maskerden of hun helpers zich zo ge
makkelijk wilden laten ontdekken, dat
zij kalm de auto bij het huis zouden
laten staan. Het was dus zaak, zich
zo spoedig mogelijk te verwijderen.
Hij stond op en liep behoedzaam naar
de achterkant van de laadbak. Het
was zo donker, dat hij het grint in de
tuin niet eens kon onderscheiden.
Niettemin, hij ging liggen en liet zich
voorzichtig naar buiten zakken, tot
zijn schoenen de grond raakten. Zo
slaagde hij er in buiten te komen zon-
Kantooi vooi Abonnementen:
Fa. KIEZEBRINK Co.
KLEINZAND 7 - Tel 2872
torens en vele huizen. Ook de klokken
werden geluid, ’s Middags was er een
feestelijke vergadering in ’t Jutrijper
lokaal, waar een bont programma
werd afgewerkt, opgeluisterd door
een Hawaiian ensemble uit Sneek. On
danks de hevige koude en de snerpen
de wind waren er ’s middags 150
menschen gekomen, terwijl ’s avonds
’t lokaal te klein bleek. Ongeveer 300
personen vulden de zaal tot in alle
hoeken. Het programma werd beide
keeren in vlot tempo afgewerkt. Voor
al ’s avonds stond ’t spel op goed peil.
Het spel van het Hawaiian-ensemble
is boven alle lof verheven. Vooral
’s avonds bij passende verlichting was
’t succes buitengewoon. Een jury ken
de 2 prijzen toe voor ’t beste werk:
le prijs mej. G. Cnossen en dhr. J.
Wolthuizen met „It houliksoansiik fan
Siebe Koarstekoeke”, 2e pr. de Ger.
J.V. met „Het Standbeeld”. De leiding
van middag en avond was in goede
handen, nl. in die van dhr. F. de Haan,
voorzitter van het bestuur der Oranje-
vereeniging, welk bestuur de feeste
lijkheden op touw had gezet. De vol
gende dag was er een voorstelling
voor de kinderen, eveneens in het Jut
rijper lokaal. Goochelaar Jorna uit
Sneek wist de jeugd, die in groote ge
tale was opgekomen, op aangename
wijzè bezig te houden en oogstte groot
succes. Zoo hebben jong en oud uit
onze dorpen van hun verbondenheid
aan het huis van Oranje op overtui
gende wijze blijk gegeven.
JUTRTJP—HOMMERTS, 19 Febr.
De nat. feestdag in verband met de
blijde gebeurtenis is hier met veel
enthousiasme gevierd. Reeds spoedig
na 7 uur wapperden de vlaggen van
der geraas te maken. Maar het pro
bleem was nu, verder weg te komen,
zonder het grint hem te doen ver
raden Ei Sven Ohlquist was geen
Indiaan. Niettemin, de paar passen,
die hem van een grasperk bleken te
scheiden, werden afgelegd, zonder dat
iemand er iets van kon horen, teniij
die persoon zich vlakbij bevond.
Het huis lag daar, niet ver van het
grasperk, als een groot, duister blok.
Zwart rezen de muren in de nacht om
hoog en uit geen enkel venster kwam
een spoortje van licht. Maar toch wa
ren er mensen in dit ogenschijnlijk
verlaten huis. Waar konden zij zich
bevinden? Ingespannen bleef de in
specteur geruime tijd naar de muïr
staren, telkens een /enster afzoekend,
dat dof glansde in het zwart van het
muurvlak. Hij kon echter nergens iets
ontdekken, dat op verlichting wees.
Een kwartier lang lag hij in het gras,
zich afvragend, wat hij nu het beste
kon doen: de politie te hulp roepen
of pogen zelf iets te ondernemen. De
nacht was geleidelijk iets minder don
ker geworden, want de bewolkiig
trok weg. Bovendien kwam de maan,
die zich in het laatste kwartier be
vond, met een heel bescheiden schijfje
proberen het aardoppervlak te ver
lichten. En hoe gering dat schijnsel
ook was, het bleek toch voldoende om
hem gelegenheid te geven zich wat te
oriënteren. Inspecteur Ohlquist out-
Tóch was voor jou dat feestbetoon,
Die zang, dat vreugdevuur.
Voor n s, Marijke, had die dag
Een zéér bijzonder uur
Voor jou ging menig duizendtal
Reeds naar Soestdijk op reis
En o o k .voor jou blijft
DE FEESTEN IN SNEEK.
Er is feest gevierd, nu j.l. Dinsdag,
voor zoover de koude Oostewind het
heeft toegelaten. De radio bracht het
groote, langverwachte nieuws, saluut
schoten daverden over de stad en de
kerkklok verkondigde eveneens het
gebeuren. Het was nog vroeg in
dit jaargetijde is 7 uur zéker vroeg
toen hier en daar met groote
schroom een kil dakvenster werd ge
opend en de driekleur voorzichtig
naar buiten-geschoven. Peuters van ’n
kluit hoog trokken alvast naar de
binnenstad. De „geluidswagen” pro
clameerde schetterend de blijde bood
schap, de pijpers en trommelslagers
gingen rond het nieuws was nu in
de verste hoeken bekend en stad en
burgers kregen een feestelijk aanzien.
Het is geen gemakkelijke taak, bij
eenige graden beneden nul een muzi-
kale wandeling door de stad te ma
ken, zooals het Sneeker muziekcorps
deed. Koude beenen zijn lastige din
gen, maar om met „priekerige” vin
gers op het juiste moment ’n knop
van ’n instrument naar beneden te
drukken, dat lijkt nog moeilijker.
’s Middags brachten de schoolkinde
ren onder leiding van den heer J. H.
Doodkorte, een aubade op de Markt
straat, welke door Burg, en Weth.
in ontvangst wej-d gcnoipen. Een tele
gram van gelukwensch werd namens
de scholen het Prinselijk gezin toe
gezonden. Verschillende kerkdiensten
werden gehouden. De vereen. Oranje
verzorgde de tractatie van de school
kinderen, hield een estafette-loop door
de stad. (Advendo le en Sportschool
Sneek 2e prijs) en organiseerde
’s avonds de fakkeloptocht door de
stad, welke eindigde met een groot
vreugde-vuur op het Martiniplein en
grint. Toen zag zijn thans geheel aan
de duisternis gewend oog, dat om het
huis een paar mannen kwamen slui
pen. Zij liepen zo voorzichtig, dat men
binnen zeker niets van hun komst
kon bemerken. Zij kwamen van rechts,
zodat zij niet langs de deur van de
kelder gingen, tenzij zij langs de hele
achterzijde van de villa wensten te
gaan. Maar dit bleek niet het geval te
zijn. Aan deze kant van het grote huis
had men, van rechts naar links, twee
grote ramen, dan een dubbele serre
deur de deur, die open had gestaan,
toen Van der Zuyden werd vermoord
weer een groot raam, dan de kel
derdeur, .die wat naar beneden ge
legen was en tenslotte de grote gla
zen wand van een tweede serre, die
de linkerhoek van het huis besloeg.
Voor de dubbele deur bleven de man
nen staan. Het waren er vier. Meer
bijzonderheden kon de inspecteur niet
onderscheiden.
Deze vier mannen stonden een
ogenblik naast elkaar op de hard
stenen stoep tussen deur en tuin. Toen
begon een van hen voorzichtig met
een sleutel of een loper aan het slot
te peuteren. Evèn later gleed de ene
zijde van de deur geruisloos opzij.
Meteen knipte de man een flauw lan
taarntje aan en terwijl de inspecteur wat hijzelf nu diende te ondernemen,
met grote ogen zat toe te kijken, ver
dwenen de vier mannen als schimmen
in het huis. Het flauwe lichtschijnsel
danste door het vertrek en hjj zag
even in een flits stoelen staan, een
tafel, een dressoirDe deur van de
serre bleef open. Het was duidelijk,
dat de insluipers op deze manier de
weg voor de terugtocht, vrjj wilden
houden. Hun kordate optreden wees
er op, dat zij meenden, in hun bedrijf
niet te zullen worden gestoord.
Inspecteur Ohlquist krabde zich
even over het hoofd. Wat had dit te
betekenen? Waren deze mannen in
brekers, die niets wisten van de aan
wezigheid van andere mensen in huis
Waren zij medeplichtigen, die er de
voorkeur aan gaven, niet door de kel
derdeur naar binnen te gaan? Ten
slotte bestond de mogelijkheid, dat zij
wel degelijk op de hoogte waren van
de aanwezigheid der anderen, maar
dat zij ten opzichte van die mensen
geen vriendschappelijke gevoelens
koesterden. Zij konden zelfs van plan
zijn de gevangenen te bevrijden. In
dat geval was het heel logisch, dat
zij niet door de kelderdeur gingen,
maar dan stond het tevens vast, dat
tenminste een van hen goed genoeg
de weg in het huis kende om te weten,
waar heen hij te gaan had.
Voorlopig stond Ohlquist daar met
drie mogelijkheden en het vraagstuk,
PRINSES M A R IJ K E.
Marijke, kleine lieveling,
Jij leeft nog in een droom:
Jij kent nog geen uitbundigheid
Van menschen „zonder toom”.
Jij weet nog niets van klokgelui,
Van zang of vreugdevuur;
Voor j o u is elke dag nog dag
En ieder uur nog uur
„Oranjeliefde” kèn je niet,
Jij bent nog wiegekind;
Je draait je oogjes zelfs niet rond
Bij ’t woordje „eensgezind”
SNEEKER NIEUWSBLAD
Redacteuren L. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 SNEEK
aan oorlog denken, een dwaas is, ze heb
ben het alle veel te druk met hun her
stel. Dat is ongetwijfeld juist, maar het
gaat minder om de oogenblikkeljjke be
doelingen der mogendheden, dan wel om
de rienting waarin zjj op den duur ge
dreven zullen worden als het onderlinge
wantrouwen aanhoudt. Wel is de be
handeling der ontwapeningskwestie in
een nieuw stadium getreden, maar dat
belooft even onvruchtbaar te blijven ala
het eerste. De Veiligheidsraad heeft nl.
na zes weken strijd de door de Ver. Sta
ten voorgestelde resolutie, waarin de
raad besluit met spoed maatregelen uit
te werken ter uit voering van de door
de Alg. Vergadering der V. N. aange
nomen besluiten tot ontwapening, aan
vaard. Deze resolutie werd aangenomen
met stemonthouding van Rusland. En
toen als eerste van deze maatregelen de
at.oomregeling aan de orde kwam, trad
direct al weer het diepgaande verschil
van meening tusschen de Ver. Staten en
Rusland aan het licht; de Russische ver
tegenwoordiger beschuldigde de Ver.
Staten dat zij atoombommen fabriceer
den om druk op andere naties uit te
oefenen en hij verwierp het door de V. 3.
voorgestelde internationale contröleplan,
wat beteekent dat Rusland in deze
kwestie zich het vetorecht blijft voor
behouden. Een scherp protest uit Mos
kou tegen een even scherpe uitlating van
den wnd. min. van buitenlandsche zaken
der Ver. Staten, Acheson, die gezegd
had dat de buitenlandsche politiek van
Rusland agressief en expansionistisch
is, stelt ook nog eens in het licht, hoe
slecht de verhouding tusschen deze beide
landen is. Het besluit der begrootings-
commissie uit het Am. Congres om 8
milliard dollar op de door Truman in
gediende begroeting te bezuinigen, waar,
bij ook op defensie geschrapt zal worden,
moge geruststellen omtrent eenige oor
logszuchtige bedoeling van het Am.
volk, Marshall en Eisenhower hebben
scherp stelling tegen deze bezuiniging
genomen, en gewezen op de ernst der
wereldsituatie. Het besluit der commis
sie moet trouwens nog door het Con
gres goedgekeurd worden en zou betee-
kenen de inlossing van een belofte der
republikeinen aan de kiezers’ om de in
komstenbelasting met 20 te verla
gen, zonder dat zij daarbij letten op de
internationale verplichtingen der V. S.
Gevreesd wordt wel eens dat de repu
blikeinen zich op alle gebied wat minder
tegemoetkomend ten opzichte van an
dere landen zullen toonen, ook bijv, op
economisch terrein, en dat men er zich
niet over zal moeten verwonderen als
straks de V. S. op de internationale
markten de felste concurrenten zullen
zijn van' de raties, dte van verhooging
van haar export haar herstel verwach
ten. Wat dit herstel betreft, zij nog ver
meld dat de intern, commissie voor de
studie van Europeesche vraagstukken
thans een soort vrijwillige tewerkstel
ling van Duitsche werkkrachten in ge
allieerde landen aanbeveelt om het ont
redderde economische leven beter op
gang te brengen ook in Engeland
bepleit men trouwens tewerkstelling van
buitenlanders mede om op deze wijze
herstelbetalingen te verkrijgen en om
de Duitsche arbeiders in het buitenland
meer vertrouwd te maken met democra.
tische opvattingen. We vermoeden dat
dit plan in Duitschland op even fel ver
zet zal stuiten als het besluit der Ame
rikanen en Engelschen, dat in hun zónes
Duitsche firma’s verbiedt deel te nemen
aan binnen- en buitenlandsche trust-
verbintenissen. men ziet in Duitsche eco
nomische kringen hierin een poging tot
exploitatie van Duitschland. De Fran-
schen zeggen dat al dit Duitsch gehuil
aantoont dat er in de Duitsche mentali
teit nog niets veranderd is. Frankrjjk
maakt dan ook haast met het gereed
maken van het ontwerp voor het defen
sief verbond met Engeland tegen nieu
we Duitsche agressie. Ook een Fransch
verbond met Tsjecho-SIowakije schijnt
in de maak te zijn, en ware Frankrijk
innerlijk sterker, dan zou het misschien
een hechte brug tusschen Oosten en
Westen kunnen zijn. Ten einde raad
heeft Engeland besloten de Palestijnsche
kwestie aan de Ver. Naties voor te leg
gen. de Arabieren zijn daarmee tevreden,
de Joden niet.
32
Inspecteur Ohlquist zag niets in het
donker, maar hoorde de twee gemas-
kerden uit de cabine stappen. Hij ver
onderstelde, dat zij tijdens de rit het
masker zouden hebben afgezet, ter
wijl het misschien mogelijk zou zijn
hen te herkennen. Maar dan zou hij
zich bloot moeten geven en dat kwam
hem te gevaarlijk voor, zodat hij geen
poging deed om hen te zien te krijgen.
Dicht tegen de houten vloer ge
drukt, bleef hij liggen. Hij hoorde hoe
een van de twee langs de auto naar
de achterkant kwam, terwijl de
andere over het grint naar het huis
liep. Er werd een deur opengedaan.
Dat gebeurde weliswaar uiterst vóor-
zichtig, maar hij was toch dicht ge
noeg in de nabijheid van het huis om
dat te kunnen horen. Ook kon de in
specteur vernemen, dat uit het huis
enige personen kwamen, die op ge
dempte toon met elkaar spraken.
Daarna kwamen deze mensen naar de
auto, waar zij op fluisterende toon
met degene spraken, die daar stond.
Er werd aan het schot gemorreld en
even later klapte het open. Het li
chaam van een der gevangenen rolde
meteen naar buiten en het viel met
een dof ploffend geluid op het grint,
psalm over vers 15 en 16. Medewer
king werd verleend door de Chr. Mu-
ziekvereeniging Concordia, die tus
schen de beide redevoeringen eenige
vaderlandsche liederen ten gehoore
bracht. Aangevangen werd met het
gemeenschappelijk zingen van Psalm
105 1 en 2 onder begeleiding van het
orgel. De dienst werd beëindigd met
een samenzang van de eerste twee
coupletten van ’t Wilhelmus, begeleid
door Concordia. Bij den uitgang werd
een collecte gehouden voor de oorlogs
slachtoffers. Na de beëindiging van
den kerkdienst werd een fakkelop
tocht gehouden; voor het gemeente
huis werd halt gehouden, waar de bur
gemeester de feestvierende menigte
toesprak, waarna spontaan het Wil
helmus werd gezongen. Met eenig
vuurwerk werd de feestelijke dag be
sloten.
dekte, dat hij aan de randvan een zijn voornemen deed afzien, tenminste
groot grasperk lag. Hierover moest voorlopig. Er kraakte iets op het
zich de man hebben verwijderd, die
Van der Zuyden had doodgeschoten.
Hier moest de kleine Roemeen den da
der achtervolgd hebben om tenslotte,
buiten de tuin, zelf d dood te vinden.
Nauwelijks had hij dit voornemen
ten uitvoer gebracht, toen een geluid
zijn aandacht trok. Scherp tuurde hij
naar het huis. Daar was een deur
open gegaan. Nu kon hij onderschei
den, dat het een kelderdeur was, die
een paar treden van een stenen trapje
onder de oppervlakte van het grint
lag. Het was duidelijk, dat de gemas-
kerden, hun helpers en hun gevange
nen door die ingang het huis waren
binnen gegaan. N^ werd die deur weer
geopend en voorzichtig kwam er een
vaag zichtbare gestalte uit. 'Het was
in elk geval een grote figuur,, zodat
het geen van de beide gemaskerden
kon zijn. Deze gestalte sloop naar de
auto en ging in de cabine zitten,
doorzichtig werd de motor van de
vrachtauto gestart en even later reed
de auto zonder licht weg. Heel voor
zichtig draaide het voertuig om het
huis heen en na een paar minuten
moest het op de weg zijn gekomen,
want spoedig was het doffe brommen
geheel verdwenen.
Sven Ohlquist besloot juist, dat hij
zou proberen, het huis binnen te ko
men, toen een nieuw geluid hem.yan
In een kolenland bij uitnemendheid als
Engeland, is door de grimmige winter
een zoo ernstig tekort aan steenkool aan
het licht gekomen, dat er een crisistoe
stand door is ontstaan, met zeer ernstige
Werkloosheid, op een tijdstip dat juist
alle man aan het werk moest zijn om de
slag om Engelands herstel te winnen.
Dit heeft velen in Engeland en ook daar
buiten aan het denken gebracht over de
oorzaken van dit alles. En men komt tot
de conclusie, dat Engeland, ja zelfs En
geland, dat de zaak van den heropbouw
terstond na den oorlog forsch aanpakte,
nog te optimistisch heeft geleefd. Nog
meer zal het leven, dat in Engeland toch
al sober is, versoberd moeten worden, er
zal minder tabak en er zullen minder
films moeten worden ingevoerd omdat
deze dollars kosten, men zal het in het
huishouden met minder electriciteit, gas
en steenkool moeten doen ter voorraad-
vorming voor den volgenden winter, een
loonstop zal dienen te worden ingevoerd,
de arbeidsweek zal niet mogen worden
verkort; en met nog meer energie zal
men zich op den uitvoer moeten werpen,
zoodat er dus nog minder goederen voor
de binnenlandsche markt zullen beschik
baar blijven. Een programma dat dus
weer zware offers van het Engelsche
volk zal vragen, terwijl de bereidheid
tot deze offers tot heil der gemeen
schap, zoo constateeren buitenlandsche
waarnemers, in veel mindere mate aan
wezig is dan tijdens den oorlog, toen het
er om ging den buitenlandschen vijand
te verslaan. Groepsbelangen hebben er
weer de overhand gekregen, waardoor
ieder het onderste uit de kan wil heb
ben, zonder daarbij te letten op de scha
de, welke men daardoor de gemeenschap
doet. M. a. w. het ontbreekt aan ver
antwoordelijkheidsgevoel en zelfbeheer-
sching, aldus beschouwingen van corres
pondenten uit Londen. Men behoeft ove
rigens niet naar Engeland te zien om dit
te constateeren, hetzelfde verschijnsel
-doet zich eigenlijk in alle landen voor, al
heeft het in het eene noodlottiger gevol.
gen dan in het andere, of treden in som
mige landen die gevolgen nog niet aan
het licht, terwijl ze elders reeds tot een
catastrophe dreigen te voeren en den
staat in gevaar brengen. Zoo heeft Ra-
madier een zeer ernstig beroep op de
Fransche natie moeten doen, omdat de
voortdurende drang naar loonsverhoo-
gingen, vergezeld van stakingen en de
monstraties, het land met inflatie be
dreigen. „Wie zich geen offers wil ge
troosten, befeaat een misdaad tegen zijn
land”, zei de minister-president. Deze
streeft in het voetspoor van zijn voor
ganger Blum naar prijsverlaging, doch
de vakvereenigingen meenen dat daar-
rBuot <iök lövhsverhooglr.gen -t!ieneg toe
gepast. Ofschoon het Fransche kabinet
daar niet van wil weten, is er daarin toch
zooveel verdeeldheid over deze vraag
stukken. dat de krachtige leiding der
zaken ontbreekt en reeds hoort men
weer stemmen, die voorspellen dat in
Frankrijk de democratie heeft gefaald
en het land rijp is voor een dictatuur van
rechts of links. Woedt er dus in de bin
nenlandsche politiek van menig land
een strijd van groepsbelangen, welke
het herstel belemmeren, in de buiten-
landsch politieke verhoudingen zijn het
dezelfde egoïstisc’.e verlangens der
groote mogendheden, welke een wereld-
accoord beletten -en op den duur zelfs
tot een nieuwen oorlog kunnen voeren.
Trygve Lie, de secretaris-generaal van
de Ver. Naties, heeft gezegd, dat hij die
meent dat de groote mogendheden thans
En o o k .voor jou blijft
Neêrlauds rtAiF
Geschaard om het Paleis
waarvoor de dienst der Gem.Reiniging
een woord van lof toekomt. De fakkel
loop leverde in de vrij duistere stad
een prachtig gezicht op en de verza
melde menigte op het Martiniplein
liep in de duizenden. Een heel mooie
en toepasselijke versiering was de
Oranjeboom achter de muziektent,
met zijn vele lichtende Oranje-ballons
in de takken. Beide plaatselijke mu-
ziekvereen. en tamboers en pijpers
van Advendo hebben veel tot de fees
telijke stemming bijgedragen. Het
was den geheelen dag een gezellige
drukte in de stad, al heeft de
koude ook velen thuisgehouden. En
de vele moeilijkheden, verbonden aan
een dag als deze zullen er zeker toe
hebben medegewerkt, dat niet alles
in de puntjes verzorgd kon worden,
zooals dat met een rustige voorberei
ding, op ’n mooie zomerdag het
kan zijn.
BUURTVEREENIGING
„DE VRIENDSCHAP”.
Bovenstaande buurtvereen. heeft
ook het hare bijgedragen de kinder
vreugde te verhoogen bij de geboorte
van het prinsesje. Reeds in de vroe
ge ochtend prijkten haar kleurige
bulletins in alle straten, welke de ver-
eeniging omvat. D ze bulletins kon
digden een tractatie aai. voor de kin
deren tot en met 14 jaar, die ont
haald werden op Oranje-appels en
Oranje-koeken. Een blijde en dank
bare jeugd was de grootste belooning
voor het bestuur dezer vereeniging.
DE GEBOORTE DER PRINSES.
IJLST, 18 Febr. De nationale feest
dag ter gelegenheid van de geboorte
der Prinses werd alhier ingezet met
klokgelui en door herauten te paard,
die de heuglijke tijding verspreidden.
Ook de stoomfluit van de fabriek der
.firma Nooitgedagt deed zich enkele
minuten onafgebroken hooren. ’s Mid
dags werden de schoolkinderen in hun
scholen getracteerd. ’s Avonds 7 uur
had in de Ned. Herv. Kerk een sa
menkomst plaats. Ds. Jansen sprak
naar aanleiding van Ps. 115 12 en
13, ds. van der Bom uit denzelfden
X