Het Plan van Marshall.
De Goederenvoorziening.
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
„Moord onder getuige”
2e JAARGANG No. 45
DINSDAG 17 JUNI 1947
FEUILLETON
door
ANTHONY BERKELEY
Ab.-prijs f2.50 per half jaa>
Franco per post
f3.75 per half jaa>
Tabaksartikelen.
Tot de maatregel de sigaren vrij te
laten werd besloten, omdat rekening
Benoemd met ingang van 1 Aug.
tot Directrice aan het nieuw te ope
nen Instituut van R.K. Soc. Gezins
zorg te Maarsser (U.) onze vroegere
stadgenote mej. I. Kingma.
zei
on-
Verschijnt:
DINSDAGS en VRIJDAGS
Kantoor voor Abonnementen)
Fa. KIEZEBRINK Co.
KLEINZAND 7 - Tel. 2872
11
„Aha!” zei Moresby, terwijl hij zich
onder de kin streek. „En zij speelde
die knaap tegenover de majoor uit,
niet? En vertelt U mij nu eens, wat
had de majoor gedaan, dat zij hem
dreigde te onterven? Verkwistend ge
weest of zo?”
Juffrouw Goole had niet gezegd, dat
de majoor zich de ongenade van zijn
tante op de hals gehaald had, maar
dit slechts voorzichtig door laten
schemeren. Zij gaf nu onmiddellijk te
kennen, dat de majoor in het geheel
niet verkwistend was geweest. In
tegendeel, zijn leven was vlekkeloos.
Het was meer een huwelijkskwestie.
„Ah!” zei Moresby en ging wat meer
voorover zitten.
„Juffrouw Sinclair maakte er tegen
over nij geen geheim van, dat zij een
huwelijk van de majoor met Carey,
de dochter van sir John en lady Ca
rey, haar oudste vrienden, wenste”,
KRITIEK OP HET FINANCIEEL
BELEID DER NED. REGERING
TE LONDEN.
Gepubliceerd is het verslag der
commissie voor de Rijksuitgaven over
de verslagen van de buitengewone al
gemene Rekenkamer, welke tijdens
het verblijf van de Ned. regering te
Londen toezicht uitoefende op de uit
gaven dier regering. De commissie
heeft o.a. de indruk gekregen dat
door vele ambtenaren van hoog tot
laag in Londen en Amerika door de
combinatie salaris plus verblijfsver
goeding en andere emolumenten naast
de speciale belastingpolitiek, salaris
sen zijn genoten die in generlei ver
houding stonden tot wat zij voor over
eenkomstige arbeid in Nederland zou
den l ebben genoten. Sinterklaasmen
taliteit spreekt volgens de commissie
uit het feit dat op onvoldoende gron
den in 1941 aan een drietal hoge ma-
rine-officieren persoonlijke toelagen
werden toegekend door de minister
van marine, van maandelijks resp. 30.
30 en 40 pond dus ruim 300, 300 en
400 gulden. Bedoelde functionarissen
ontvingen toen behalve hun salarissen
nog verblijfsvergoeding en oorlogs-
toelage, zodat zij reeds een zeer aan
zienlijk. inkomen hadden. Door actie
van de Rekenkamer is deze ongemoti
veerde bevoordeling in 1942 ongedaan
gemaakt. Dat de minister van marine,
de heer Fürstner de huur van het in
1941 door hem zelf bewoonde huis ad
ruim 341 pond dus ruim 3400.
per kwartaal uit rijksgelden deed bij
passen, kwam de rekenkamer bepaald
onjuist voor. Tengevolge van ingrij
pen dezer kamer nam de bewindsman
in Jan. 1942 de huur over. De com
missie wijst er ook op dat Ned. com
missies de duurste gebouwen in de
Ver. Staten betrokken, welke luxe het
aanzien van ons verarmde land in de
Ver. Staten zeker niet ten goede is ge
komen. De commissie komt tot de
conclusie dat op financieel gebied het
beleid der regering te Londen niet die
zorgvuldigheid heeft getoond, die een
goed huisvader, zeker wanneer hij
ver van de zijnen vertoeft, betaamt.
H. DE BRUIN t.
Op 48-jarige leeftijd is een veelbelo
vend schrijver en dichter te Amster
dam overleden. Het is Hein de Bruin,
geboren 22 Maart 1899 te Ijlst, die in
1920 naar Amsterdam vertrok. Hij
genoot bekendheid als redacteur van
„Opwaartse wegen” en schreef tal
van novellen, romans en gedichten,
o a. een drama in verzen „Paulus in
Efeze”. Hij vertaalde ook geregeld
Friese gedichten in het Nederlands.
BEVESTIGING EN INTREDE.
Zondagmorgen werd in de Grote of
Martinikerk de beroepen predikant
bij de Ned. Herv. Gem., ds. H. van
Niel, overgekomen van Hellendoorn,
tot zijn dienstwerk ingeleid door ds.
J. N. de Ruiter, met een prediking
naar aanleiding van Joh. 3 29: „Die
de bruid heeft, is de bruidegom, maar
de vriend des bruidegoms, die staat
en hem hoort, verblijdt zich met blijd
schap om de stem des bruidegoms. Zo
is dan deze mijn blijdschap vervuld
"eworden”. Na de beantwoording van
de gestelde bevestigingsvragen werd
de nieuwe leraar staande Ps. 132 6
door de gemeente toegezongen.
’s Avonds verbond ds. van Niel
'dch aan zijn nieuwe gemeente met
een prediking over Luc. 18 8: „Doch
de Zoon des mensen, als Hij komt, zal
Hij ook geloof vinden op de aarde?”
Aan de hand van drie punten: 1. De
Zoon des mensen komt; 2. Hij komt
cp de aarde; 3. Hij zoekt op de aarde
geloof, behandelde de nieuwe leraar
dit Schriftgedeelte. Wij merkten bij
deze dienst o.a. op burgemeester Ras-
terhoff, ds. van Leusden van Burg-
werd, ds. Kempenaar van Goënga en
ds. Hoekstra van Oppenhuizen. Na
dankgebed na de prediking richtte ds.
-Tan Niel zich allereerst tot de burge
meester, wiens aanwezigheid hij op
hoge prijs stelde en wie hij gaarne
voorzover mogelijk alle steun en me
dewerking toezegde. Hij dankt ds. de
Ruiter voor de hartelijke ontvangst
en de bevestiging en hoopt op een ge
zegende samenwerking. De ringcolle-
ga’s brengt hij dank voor hun aanwe
zigheid, die door hem zeer gewaar
deerd wordt. De ouderlingen begroet
hij gaarne omdat zij met hem geeste
lijk hand in hand gaan, zo was het in
zijn vorige gemeente, hij hoopt dat
het ook hier zo moge zijn. Het ver
heugt hem dat de ouderlingen hier
zelfstandig huisbezoek doen, dat is
voor de predikant een hele verlichting
van zijn arbeid. De diakenen zegt hij
gaarne alle steun toe om hun sociaal
PRINSES MARIJKE MOET OOG
OPERATIE ONDERGAAN.
De Utrechtse kinderarts J. H. G.
Carstens deelt, in overleg met het
Prinselijk paar, het volgende mede:
„Reeds kort na de geboorte van
Prinses Marijke is het gebleken, dat
de kleine een dubbelzijdige lens-troe-
beling heeft. Er is hieraan niet direct
ruchtbaarheid gegeven, omdat moest
worden afgewacht hoe de kleine Prin
ses zich lichamelijk zou ontwikkelen.
Waar haar gezondheidstoestand uit
stekend is, bestaat thans tegen een
operatie generlei bezwaar.
Prinses Marijke zal voor een opera
tieve behandeling door prof. dr. H. J.
M. Weve in het Nederlandse gasthuis
voor ooglijders te Utrecht worden op
genomen”.
Naar de dagbladen melden zal de
doop eerst na de behandeling ge
schieden.
Textiel.
Het is de bedoeling, dit jaar de toe
gezegde 80 punten aan te wijzen. Ver
geleken bij verleden jaar, toen 50
punten werden aangewezen, beteken^
dit, dat de voorziening dit jaar beter
zal zijn dan in 1946. Gaarne wordt
toegegeven, dat vooral in verband
met de grote achterstand deze voor
ziening nog lang niet zal beantwoor
den aan de vraag, .die er is. Hierbij
moet echter niet uit het oog worden
verloren, dat vóór de oorlog, toen het
aanbod aan elke vraag kon voldoen,
gemiddeld per volwassen Nederlander
slechts één costuum in ongeveer twee
jaar werd aangeschaft en één overjas
per drie en een half jaar, terwijl elke
volwassen Nederlandse vrouw slechts
één japon of jurk per jaar en eenmaal
in de drie jaar een mantel of mantel-
costuum kocht. Ook andere textiel
artikelen werden minder vaak ge
kocht dan wel eens wordt gedacht.
Boven de 80 punten ontvangen de
werkers die zulks bij de uitoefening
van hun beroep nodig hebben, werk
kleding, zij het in een mate, die nog te
wensen overlaat.
Dat de productie niet voldoende zal
zijn om de punten te honoreren, be
hoeft niet te worden gevreesd. On
danks een grotere export, welke ten
slotte noodzakelijk is om van het bui
tenland de nod'ge grondstoffen en
artikelen te krijgen, zal naar ver
wachting de productie zoveel hoger
zijn, dat zonder bezwaar aan de gro
tere vraag zal kunnen worden vol
daan.
Schoenen.
Oorspronkelijk was de opzet, dat
per jaar één paar schoenen per hoofd
van de bevolking zou worden toege
wezen. In verband met de noodzakelij
ke versobering zal niet meer dan een
paar schoenen per iy2 jaar beschik
baar worden gesteld. Bovendien zal
voor kinderen per jaar een extra bon
worden verstrekt. Bepaalde catego
rieën ontvangen bovendien een paar
werkschoenen per jaar. Het totale
verbruik aan schoenen voor de oor
log kwam neer op iets meer dan een
paar per jaar.
houdende met de productieverhoudin-
gen in de tabaksindustrie en de vraag
van het publiek gemeend werd, dat
ondanks de zorgelijke financiële toe
stand toch enige verruiming op dit
gebied niet achterwege mocht blijven,
ook al om de zwarte handel in tabaks
producten te bestrijden.
Nu het ministerie ook bij de ta
baksartikelen stil staat moge er nog
de aandacht op worden gevestigd, dat
de sigarenproductie voldoende is om
een normaal verbruik mogelijk te ma
ken. De resultaten van het vrijgeven
der sigaren hangen dus geheel af van
het gedrag van publiek en handel.
Trachten de rokers kistjes sigaren te
gelijk in handen te krijgen, en werkt
de sigarenhandel daaraan mede, dan
zal er een tekort aan sigaren ontstaan
met alle narigheid daarvan en speelt
men de zwarte handel in de kaart. Be-
nerkt het publiek echter de vraag
tot een redelijke hoeveelheid en steunt
de roker zijn sigarenleverancier zo
veel mogelijk bij diens pogen al zijn
klanten het hunne te geven, dan heeft
de vrijgave kans van slagen. Of zoals
een bekende groothandelaar hier ter
stede het in eer. circulaire aan zijn af
nemers uitdrukt: „Industrie en han
del hebben hier een prachtkans te de
monstreren, dat zij gezamenlijk ;n
staat zijn de distributie te verzorgen”.
De minister van economische zaken
heeft enige mededelingen gedaan
over de goederenvoorziening voor de
naaste toekomst, met de waarschu
wing evénwel dat zich te allen tijde
omstandigheden kunnen voordoen,
welke aan de vooruitzichten afbreuk
doen.
VRIJZINNIG CHRISTELIJKE
JEUGDCENTRALE AFD. SNEEK.
Dinsdagavond 10 Juni werd er een
bijeenkomst gehouden voor de
ouders der Vrije Vogels in het boven
zaaltje van het Gebouw v. Chr. Be
langen, met het doel nauwer contact
te verkrijgen tussen ouders en lei
ding. De avond werd geopend met een
inleiding van de hoofdleidster Mej.
v. d. Veen, waarin o.m. gewezen werd
op de grote noodzakelijkheid de kin
deren lid te laten worden van een
jeugdgemeenschap en de goede in
vloed die het verenigingsleven op hen
uitoefent. Ook werden de mannelijke
toehoorders opgewekt zich op te ge
ven als vrije vogelleiders, daar de jon-
gens-koppels op het ogenblik door ge
brek aan mannelijke leiding door
meisjes geleid worden. Daarna werd
er door de Vrije Vogels een stukje op-
gevóerd, get’teld: „Een kampdag”.
Hierir lieten ze de ouders zien wat er
alzo in een V.C.J.C.kamp gedaan
wordt dat er naast spel en vrolijkheid
ook aan de ernstige zijde van het
leven gedacht wordt. Na de pauze
werd gelegenheid gegeven tot het
stellen van vragen, waar dan ook
druk gebruik van gemaakt werd. Met
een kort woord van Mej. v. d. Veen
deze deze zeer geslaagde avond ge
sloten.
Rijwielbanden.
In overweging is een regeling, vol
gens welke allen, die over een rijwiel
beschikken, geleidelijk bij deze distri
butie zullen worden ingeschakeld.
Zeep.
De grote wereldschaarste aan
grondstoffen voor de zeepfabricage is
oorzaak, dat de voorziening in dit ar
tikel nog beneden de behoefte blijft.
Het ligt in de bedoeling, telkens om
de twee weken een bon aan te wijzen
voor resp. 250 gram waspoeder, 250
gram zachte zeep en 225 gram huis
houdzeep of 180 gram toiletzeep.
Hoewel niet te hopen, is het speci
aal op dit gebied mogelijk, dat er zich
moeiliikheden zullen voordoen, waar
door dit programma niet steeds kan
worden gevolgd.
schuiving van het tijdstip va-n de af
spraak. Van half vier naar half drie,
bijvoorbeeld
Neen, juffrouw Goole had daarom
trent niets gehoord.
Wanneer had zij haar werkgeefster
voor het laatst gezien?
Aan de lunch. Ja, juffrouw Sinclair
was toen volkomen normaal geweest.
Zij hadden daarna samen koffie ge
dronken in de hall van het hotel en
omstreeks twee uur was juffrouw Sin
clair naar haar kamer gegaan met de
mededeling, dat zij haar secretaresse
tot kort voor het diner niet meer no
dig had.
Had zij gezegd, dat zij onmiddellijk
uit zou gaan?
Juffrouw Goole was er niet zeker van,
maar zij meende, dat juffrouw Sin
clair iets gezegd had over twee bood
schappen, die zij op weg naar het
Piccadilly Hotel moest doen en dat zij
daarom zo snel mogelijk wilde ver
trekken.
Had zij verteld, wat dat voor bood
schappen waren?
Neen, dat had zij niet!
Moresby bleef een ogenblik in ge
dachten verzonken zitten en stelde
daarop zijn volgende vraag: „Het ge
sprek, dat zij heden met de majoor
had, moet .wel over belangrijke dingen
Nog geen vast omlijnd
plan. Amerika wacht
op initiatief uit Europa.
De correspondent van de N. R. Crt.
te New York meldt aan zijn blad:
De accentuering van de Truman-
leer tn de rede van de president in
Canada en Marshalls bevestiging op
een vandaag gehouden persconferen
tie van de wenselijkheid dat de Euro
pese landen samengaan voor hun
economisch herstel, brachten het
nieuwe bewijs, dat de V. S. geen ge
legenheid laten voorbijgaan om op het
aambeeld van de handhaving der vrije
instellingen als voorwaarde voor het
wereldherstel te blijven hameren. On
dertussen is van een vastomlijnde po
litiek ter verzekering hiervan, nog
geen sprake; een gedetailleerde ge
dragslijn staat niet vast. Naar Mars
hall deed uitkomen, moet het vastleg
gen van een breed program voor de
rol der V. S. bij de oplossing van
Europa’s economische (en politieke)
crisis wachten op concrete aanduidin
gen omtrent de mate, waarin de Eu
ropese landen zelf bereid zijn voor het
Europese herstel de handen ineen te
slaan. Hierbij definieerde hij Europa
als zowel Gr. Brittannië als de
Sowjet-Unie omvattend.
Duitse probleem mag geen
struikelblok worden
Met de Nederlandse opvatting, dat
het voor de Europese landen moeilijk
zal zijn om het over een gezamenlijk
economisch stabilisatieplan eens te
worden, zolang Duitsland niet als eco
nomische eenheid op de been gezet is,
zijn, naar mij uit verschillende ge
sprekken bleek, de leidende figuren
van het staatsdepartement het
gloeiend eens. Maar, ingrijpende stap
pen tot het Europese herstel, zeggen
zij, kunnen niet wachten, tot zulk een
eenheid, die inderdaad afhankelijk is
van overeenstemming tussen de grote
mogendheden, verwezenlijkt is.
Molotov liet te Moskou geen twijfel
bestaan omtrent de tegenzin van de
Sowjetunie om aan de schepping van
Duitsland’s economische eenheid mede
te werken, tenzij de eis van tien mil
liard schadeloosstelling ingewilligd
wordt. Deze eis acht men hier onver
vulbaar, daar de economische conse
quenties hiervan zullen zijn, dat in
laatste instantie de V. S. voor de re
kening opdraaien. Het enig overbhj-
vend alternatief is dus het verder
doorzetten van de unificatie der Ame
rikaanseBritse zónes, met zo moge
lijk een aansluiting hierbij van de
Franse zóne. Inmiddels zouden dan de
Europese landen zelf moeten nagaan,
hoe zij in hun behoeften het best kun
nen voorzien, door in de eerste plaats
gebruik te maken van de beschikbare
eigen hulpbronnen. In practische ter
men vertaald, betekent dit natuurlijk
een nauwer economisch op elkander
instellen door onderlinge tariefverla-
gingen, een vrijer deviezenverkeer, een
onderling rantsoenerings- en toe wij-
zingsstelsel voor grondstoffen bene
vens de uitwerking van een priori-
teitsstelsel voor de dringendste pro
blemen. bij alles waarvan Europa al:
eenheid wordt bezien. Dat dit niet zo
maar tot stand gebracht kan worden,
zien de kenners van de Europese situ
atie zeer wel in en de verantwoorde
lijke politiekvormers denken dan ook
tevens aan een stapsgewijze benade
ring en uitwerking dezer problemen.
Zo zouden alvast onderlinge regelin-
gegaan zijn, is het niet? Anders had
zij hem toch eenvoudig kunnen schrij
ven? Was zij misschien van plan een
soort ultimatum te stellen, voor zover
U weet?”
Juffrouw Goole kon hierop niet een
juist antwoord geven. Wel had zij uit
de woorden van haar werkgeefster
begrepen, dat deze een stormachtig
onderhoud verwachtte en natuurlijk
was de mogelijkheid niet uitgesloten,
dat zij zich in dat geval, door haar
temperament gedreven, tot zoiets als
een ultimatum zou hebben laten ver
leiden.
„Had zij dan misschien verwacht de
majoor van zijn huwelijksplannen te
kunnen genezen?” vroeg Moresby.
Over een dergelijk onderwerp had
juffrouw Goole nooit horen spreken.
„Maar hij moet zulke plannen toch
gehad hebben; een man op «zijn leef
tijd”, merkte de hoofd-inspecteur op.
Juffrouw Goole dacht van niet.
„Wat zou zijn tante gedaan hebben,
indien hij deze wel bleek te hebben?”
Juffrouw Goole veronderstelde, dat
de houding, welke zijn tante dan zou
hebben aangenomen wel niet veel zou
hebben verschild van die van haar
overleden vader.
„U bent er toch zeker van, dat de
majoor nooit gezegd heeft, dat hij
SNEEKER NIEUWSBLAD
Redacteuren: L. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 SNEEK
gen voor steenkool en scheepvaart
kunnen uitgewerkt worden. Zij be
klemtonen dat nu een groot deel van
de Amerikaanse financiële steun
wordt aangewend om steenkool in de
V. S. te kopen en naar Europa te
transporteren. De verhoging van de
steenkoolproductie in het Roergebied
hangt af van het beschikbaarstellen
aldaar van meer verbruiksartikelen
en van voorziening in de woningnood.
Daartoe zouden de Europese lan
den door een gezamenlijk optreden
kunnen bijdragen. De transportver-
ruiming van Europa’s binnenwater-
wegen zou het doel van verdere on
derlinge afspraak kunnen zijn.
Inschakeling van de E.C.E.
Dit zijn uiteraard geen nieuwe pro
blemen. Zij vormden reeds het onder
werp van de bemoeienis der Europese
steenkoolorganisatie en de Europese
waterwegencommissie die thans in de
economische commissie voor Europa
(E.C.E.) zijn opgegaan. Aldus komt
men als vanzelfsprekend tot de con
clusie dat de E.C.E. een geschikt li
chaam zou zijn om voor deze proble
men practische oplossingen uit te
werken, hetgeen tevens het voordeel
zou opleveren dat hiermede een in
stantie der V.N. ingeschakeld is en de
gehele aangelegenheid onder auspi
ciën der V.N. geplaatst is. Zulks zou
stellig de bereidwilligheid van het
Amerikaanse congres vergroten om
de aanzienlijke bijdrage der V. S. voor
het welslagen dezer plannen te onder
schrijven. Maar vraagt men kun
nen van de E.C.E., waarin de Sowjet-
Unie een invloedrijke positie inneemt,
wel tastbare resultaten verwacht wor
den en hoever zal eventueel Frankrijk
willen gaan bij de verwezenlijking van
beperkter afspraken, waarbij alvast
de West-Europese landen de handen
zouden ineenslaan?
Zo blijft men in een kringetje rond
draaien en klampt men zich vast aan
denkbeelden, waarvan nog geenszins
vaststaat, dat zij voor practische ver
wezenlijking vatbaar zijn.
Nog vele moeilijkheden.
Inderdaad blijft men op twee ge
dachten hinken. Enerzijds wordt er
kend dat West- en Oost-Europa eco
nomisch niet van elkander gescheiden
kunnen zijn en blijft men vooropstel
len dat het einddoel van de actie die
thans van alle kanten wordt bestu
deerd, moet zijn om West- en Oost-
Europa samen te brengen en niet te
verdelen. Anderzijds meent men dat
de maatregelen voor het Europese
herstel dienen te beogen een tegen
wicht te scheppen tegen de door-
sijpeling van communistische dus
Sowje+-Russische beïnvloeding. Tege
lijkertijd wordt zuchtend Frankrijks
ongeneigdheid betreurd om stappen
te nemen, welke volgens de Ameri
kaanse mening het Europese herstel
zouden verhaasten. Ook over de
eigen moeilijkheden, die de handha
ving van een vaste koers in de Ame
rikaanse politiek belemmeren, gaat
menige zucht op. De leiders van de
Amerikaanse buitenlandse politiek zijn
maar al te goed overtuigd van de
schade, welke een congresactie no
pens de verhoging der Amerikaanse
wolrechten aan het prestige van de
Amerikaanse politiek in het buiten
land heeft toegebracht.
Samenvattend dient geconstateerd
te worden dat de denkbeelden zich
nog over de gehele linie in een kris-
tallisatieproces bevinden. Marshall en
zijn medewerkers zouden niets liever
wensen, dan dat uit Europa de leiding
kwam door de opstelling van een con
creet plan op grondslag waarvan zo
mogelijk alle, doch in ieder geval de
Westelijke Europese landen zich zou
den kunnen verenigen en waaraan de
V. S. dan hun zegen zouden kunnen
geve" door zich bereid te tonen de
financiële consequenties hiervan te
dragen.
werk naar behoren te kunnen ver
richten. De kerkvoogden, waarbij in
begrepen architect Leeman, zegt hij
hartelijk dank voor de keurige wijze,
waarop zij de pastorie in orde hebben
gemaakt. Ook groet hij de notabelen,
terwy’l hij het kiescollege dank zegt
voor het in hem gestelde vertrouwen.
Uij hoopt op een goede samenwerking
met de organist, evenals met de kos
ter en het personeel der kerk. Hij
heeft vernomen, dat de koster en
diens vrouw ijverige en consciëntieuze
mensen zijn en hoopt dat hij van hun
hulp meermalen gebruik zal mogen
maken. Het heeft spr. bijzonder ge
troffen, dat er uit zijn vorige gemeen
ten Killendoorn en Burgwerd zovele
leden en kerkeraadsleden zijn overge
komen, dat had hij niet mogen den
ken. Tot de gemeente zich richtend,
zegt hij, dat hij voor de hele ge
meente beroepen is. Spr. behoort niet
tot enige groepering en heeft er nooit
toe behoord. Hij is gekomen tot dienst
der hele kerk en wie zijn hulp nodig
heeft kan op hem rekenen. Spr. is
eerder in Friesland geweest en hij
hoopt hier een goede tijd te mogen
hebben.
Ds. de Ruiter heet namens alle col
leges en personen en de gemeente ds.
van Niel hartelijk welkom. De ge
meente Sneek neemt een voorname
plaats in in de kerk ’’an Christus on
der het kruis. Spr. noemt het hier in
Sncsk goed en hij roept ds. van Niel
een hartelijk welkom toe als collega en
hoopt dat er een aangename vriend
schap ’"ussen hen beiden moge groeien.
Spr. verzoekt de gemeente ds. van
Niel 'taande toe te zingen Gez. 269
2. Ds. van Niel dankt voor de harte
lijke woorden van ds. de Ruiter en de
gezongen bede en doet de dienst ein
digen met het laten zingen van het
Gebed des Heren vs. 3 en spreekt
daarna de zegen uit. In beide diensten
was de kerk druk bezet.
aldus juffrouw Goole. „Carey is een
charmante vrouw, weliswaar niet zo
jong m 'er en ook niet bepaald knap,
maar een echt sportief type. Zij is
enig kind en haar ouders zijn zeer
rijk, zodat het huwelijk bijna als ide
aal moest worden beschouwd”.
„Maar de majoor dacht er anders
over, niet?” vroeg de hoofd-inspec
teur, „ik ken die dames van buiten.
Hun gezichten lijken op die van de
paarden, waarop zij rijden”.
Juffrouw Goole lachte zwakjes. „Ik
weet niet of Carey aan een paard
herinnert, maar ik weet wel, dat de
majoor het huwelijk niet wenste”.
„Er was dus wrijving?” informeerde
Moresby.
„Ik vrees van wel”, gaf juffrouw
Goole ietwat tegenstribbelend toe.
„Juffrouw Sinclair was niet de enige,
die er onafhankelijke ideeën op na
houdt, ziet U. De majoor bezit die in
even sterke mate. Ik ben er van over
tuigd, dat hij haar onomwonden ver
teld heeft, niet met Carey te willen
trouwen”.
„En daarop dreigde zijn tante de neef
in Amerika tot haar erfgenaam te
zullen maken?”
„Ik geloof niet, dat zij hem openlijk
dreigde, maar het is wel waarschijn
lijk, dat zij de mogelijkheid van ont
erving af en toe in haar gesprekken
met hem liet dóórschemeren. Zij
hoopte hem langzaam tot ander< ge
dachten te kunnen overhalen. Daar
om maakte zij ook de afspraak in het
Piccadilly Hotel met hem. Er was
haar juist een nieuw argument te
binnen geschoten. Zij schreef hem en
ging onmiddellijk naar de stad. Zo
was zij nu eenmaal. Impulsief”.
„Maar waarom in het Piccadilly Ho
tel?” vroeg mijnheer Chitterwick.
„waarom niet hier of in Queen
Anne’s Gate?”
„Juffrouw Sinclair bezocht Queen
Anne’s Gate nooit”, antwoordde
juffrouw Goole, „zij was van mening,
dat men een vrijgezel niet in zijn wo
ning moest opzoeken”.
„Ja, maar waarom dan het Piccadilly
Hotel hield mijnheer Chitterwick
aan. „Ik meen, dat dit
„Zij maakte de afspraak”,
juffrouw Goole onverschillig. Die
verschilligheid betekende, dat nie
mand verantwoordelijk mocht worden
gesteld voor juffrouw Sinclair’s da
den en dat dit onderwerp in ieder ge
val onbelangrijk was.
Mijnheer Chitterwick gaf het op.
„En nu”, nam Moresby het gesprek
weer op, „zou ik gaarne willen weten
of U iets gehoord heeft over een ver-
Bureau voor Advertenties
Fa. DRIJFHOUT
GROOTZAND 55
iel. 3005
iemand anders wilde trouwen?” hield
Moresby aan.
Juffrouw Goole, die scheen te denken,
dat dit punt nu wel als afgedaan kon
worden beschouwd, antwoordde kort
af, dat zij er zeker van was.
„Wat zoudt U dan wel zeggen”,
merkte Moresby triomfantelijk op,
„indien ik U vertelde, dat majoor Sin
clair sinds twee jaren getrouwd is en
met zijn vrouw in Queen Anne’s Gate
woont
HOOFDSTUK V.
Mijnheer Chitterwick
gaat uit logeren.
Natuuurlijk maakte de pers veel op
hef van het geval. Elke krant, die
zichzelf respecteerde, bracht foto’s
van het hotel en van de fatale tafel,
van de aardige kelipeiin en van de
