Nederland-lndonesië
Buitenlands Overzicht
De plechtige Bisschopswijding
te Bolsward.
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
„EEN GLIMLACH
0 F
5 E
o S
F
item Xa'ituna>'
Ze JAARGANG No. 78
VRIJDAG 10 OCTOBER
o
o
1947
FEÜILLETON
door GERARD REVERS
5 t
Mgr. Nicolaas Hettinga gewijd tot
Bisschop van Rawalpindi (Pakistan)
een
'5
n
z.
3
HOOFDSTUK 2
Wordt vervolgd.
7
5
8
8
9
0
6
0
5
0
5
0
3
0
0
5
5
ZWARTE HANDEL IN SUIKER.
Een omvangrijke zwarte handel in
suiker en kunsthonig is te Meppel ont
dekt. Er bleken niet minder dan vijf
tig verdachten bij betrokken, hoofd
zakelijk vertegenwoordigers, winke
liers en bakkers uit Groningen, Over
ijssel, Friesland en Drenthe.
Verschijnt:
DINSDAGS
lette
itste
sta-
K.M.
ider,
Tip-
?lost
vind
'elke
t de
2.42
ater
erde
om
een
per
chts
men
Idag
aat-
zg-
ge-
;mie
dies
aars
looi,
nie:
ong.
9.
:0
ir
7
5
5
5
5
0
5
d
CON SUMENTENCREDIET.
Tweede helft October
nieuwe bonnen.
Naar het Vrije Volk verneemt zul
len in de tweede helft van October
weer enige consumentencrediet-bon-
nen geldig worden verklaard.
In 1947 zijn tot nu toe van de 19
bonnen a 5.die elk voorschot-
boekje bevat, tien aangewezen. Door
de nieuwe aanwijzing komen daar nog
enige bonnen bij. Het restant zal in
1948 kunnen worden besteed.
Ab.-prijs f2.50 per half jaai
Franco per post
f3.75 per half jaar
re
en
voor ontzaglijke som-
a
■k;
ider
lelijk
cc-
sprak en dat dan met een bijzonder
klankvolle stem.
Ik wist het nu, op een morgen zo te
arrangeren, dat ik Ira zo heette zij
wederom ontmoette. Mijn vaste
voornemen was om haar die morgen
te vragen mijn vrouw te worden. Ik
vleide mij met de hoop, dat mijn aan
zoek haar niet onverschillig zou laten
en dat ze het zou aannemen. Toen ik
haar zag, liet ik mijn auto stoppen en
zei maar direct wat ik op mijn hart
had.
„Ira”, zei ik, „ik wou je graag iets
vragen, iets heel gewichtigs”.
Ik had gedacht, dat zij op deze in
leiding wel het een of ander zou heb
ben geantwoord, iets kwasi-spottends
met die gewichtige inleiding en dat
dan de kogel spoedig genoeg door de
kerk zou zijn en dat ik zou weten of
ze mij wilde, ja of neen.
Maar tot mijn onuitsprekelijke ver
bazing en tot mijn niet geringe ont
steltenis ook, viel ze mij in de rede en
ze zei:
„Ja, ik wilde u ook iets vragen,
meneer Spalker... Ik geloof niet, dat
het zin heeft, dat we elkaar nog weer
ontmoeten... Het heeft geen doel...”
Hoewel ik op geen kilometers na
kon bevroeden waaraan de verande
ring in haar houding tegenover mij
was toe te schrijven, weigerde ik te
geloven, dat zij meende wat ze zei. En
HEEG. Mgr. N. Hettinga zal Za
terdag 11 Oct., ’s avonds 7.30 uur in
de parochiekerk van de H. Jozef al
hier het plechtig sluitingslof celebre-
n van het 40-uren-gebed, terwijl
Z D.H. Zondag het H. Misoffer zal op-
d <en ter gelegenheid van de feeste
lijke herdenking van het 2e eeuwfeest
dezer parochie. (H. K.)
Met een toespraak van monseigneur
Hettinga zelf, waarna hij zijn eerste
bisschoppelijke zegen gaf, eindigde
deze bijeenkomst.
De ontvangst ten stadhuize.
Staande tussen zijn wethouders,
sprak burgemeester Bruinsma de
nieuwe bisschop tob. Nu gij, zo ving
de burgemeester aan, op de feestelijke
dag Uwer bisschopswijding enige
ogenblikken de gast wilt zijn van het
gemeentebestuur, is het mij een bij
zonder voorrecht U namens het col
lege van B. en W. hatelijk welkom te
heten.
ik zocht haar te bewijzen, dat onze
ontmoetingen wel terdege een doel
hadden, en wat mijn bedoelingen aan
ging, dat die zeer ernstig waren enz.
Enfin, ik zei alles wat een jonge man
in dergelijke omstandigheden pleegt
te zeggen, en hoewel ik heel weinig
heb van een dweper of een dichter,
ben ik er toch van overtuigd, dat er
uit mijn woorden een echt en sterk
gevoel sprak, dat dan ook niet naliet
indruk te maken op het meisje.
Ze bepaalde zich er echter toe om
te zeggen, dat het haar zeer speet als
ik dergelijke gevoelens voor haar
koesterde, maar dat zij ze niet kon
beantwoorden. En ze herhaalde, dat
dus de ontmoetingen, die ik zo handig
wist te arrangeren, generlei doel had
den. Ze ging weg en mij bleef niets
anders over dan mijn wagen kilome
ters te laten verslinden en van de
dodelijkste minachting blijk te geven
voor alle politie-verordeningen op
maximum-snelheid. Andere dwaashe
den deed ik niet. De vierde maal liet
ik mijn auto stoppen en stapte het
terras op, waar ik haar moeder had
gezien. Ik wilde proberen de oude da
me te winnen voor een bondgenoot
schap, opdat het afschuwelijke mis
verstand, want anders kon ik het mij
niet verklaren, uit de wereld zou wor
den geholpen.
De oude dame ontving m3 uiterst
verbaasd van het zo spoedig gebracht
te hebben tot het hoofd van een be
langrijke handelsonderneming, die
laties had met Nederlands-Indië
Brits-Indië en
men omzette.
Zo werd het nu voor de tweede
maal zomer sinds ik in zulke veran
derde verhoudingen leefde. Ik behoef
de nu niet meer als destijds mij op
een slinkse manier vrij te maken om
aan mijn oude behoefte te voldoen van
in mijn eentje naar buiten te trek
ken, ik begaf mij nu bijna dagelijks
met mijn wagen of met mijn motor
naar het Gooi om mij daar in vrije
natuur, in de hei of in de bossen wat
te verstrooien. Het was intussen niet
alleen de liefde voor de natuur, die
mij ’s morgens al naar het Gooi dreef,
doch het was de liefde voor iejs an
ders ook. Ik wist namelijk op een
meesterlijke manier het „toeval” te
begunstigen, dat mij een meisje bijna
elke morgen deed ontmoeten, dat in
één dier smaakvolle villa’s woonde,
die bijna onder het groen van de bo
men en onder de rijkdom van de bloe
men schuil gaan.
We hadden gelegenheid gehad
elkaar te leren kennen op een soirée
te Amsterdam in de afgelopen winter,
waar aij met haar moeder was. Haar
moeder was een prettige, oude dame,
Zelf had hij 5 a 6 lesuren per dag,
zorgde voor een parochie van 500 zie
len, bezocht buitenstaties, bouwde en
dirigeerde een weeshuis en hield het
onder zijn persoonlijk toezicht. Daar
bij was hij nog hoofdredacteur van het
Urdu-maandblad „de Goede Herder”
(Accha Charwaha), waarvan hij de
stichter is. Hij ondervond daarbij veel
tegenwerking. Hij was omringd door
vijandig gezinde mensen. Daarenbo
ven moest er enkele maanden, van het
jaar gewerkt worden in een tempera
tuur van 115 gr. F. Thans heeft de
Goddelijke Voorzienigheid de stoere
Fries uitgekozen, om Herder te wor
den van de schaapstal van Rawal
pindi, aldus „Ons Noorden”.
R.
iste-
van
het
bij
iren
heb-
ver-
i. de
leke
18)J
wen
en
934,
>ber
ter-
bjj
„De
i ’t
sten
ich-
<tra
lar-
:tri-
ter-
toe-
'oor
de
lan-
Mgr. Hettinga dankt.
God dank ik, dat ik Bolsward heb
uitverkozen om te worden gewijd, zo
zeide Mgr. Hettinga in zijn dank
woord. Allen hebben hier prachtig
meegewerkt. Ik ga ar een land,
waar een ieder klaar staat een ander
te verpletteren, maar hier heb ik ge
vonden echte verdraagzaamheid. Het
had vandaag een familiefeest, wellicht
een parochiefeest kunnen zijn, maar
het is geworden een volksfeest. God
zegene het Friese volk, het volk van
Bolsward.
Nadat de heer T. van der Zee uit
naam van het ere-comité dank had
gebracht aan het gemeentebestuur
voor deze ontvangst, werden ver
versingen rondgediend.
De levensloop.
Mgr. Nicolaas Hettinga werd op 8
Juli 1908 te Heeg geboren. Na de la
gere school studeerde hij aan ’t Bis
schoppelijk College te Weert en deed
daarna zijn filosophische studie in het
St. Joseph Missiehuis te Roosendaal.
Na de theologische studie te hebben
voltooid in het St. Joseph’s College te
Mill Hill, werd hij daar Priester ge
wijd op 9 Juli 1933. In October van
hetzelfde jaar vertrok hij naar de Mis
sie van Kashmir en Kafiristan, waar
van Rawalpindi de hoofdstad is. Deze
Missie is onlangs van Apostolische
Prefectuur verheven tot een Bisdom,
waarvan Mgr. Hettinga nu de eerste
Bisschop is. De naam van de Missie is
hierbij ook veranderd en heet nu het
Diocees van Rawalpindi. Father Het
tinga verbleef na aankomst in de Mis
sie een half jaar te Baramulla, Kash
mir, waar hij zich de Urdu-taal eigen
maakte. In 1934 werd hij benoemd tot(
missionaris in Rawalpindi. Veel werk
heeft hij daar verricht, waarvoor de
Katholieken en Katechumenen hem
nog steeds dankbaar zijn. In Dec. 1936
werd hij benoemd tot bouwpastoor in
Peshawar-City. Een stukje woestenij
werd daar aangekocht, maar in 10
jaren, van 19361946 /heeft Father
Hettinga daar een waarachtige oase
van gemaakt. Hij bouwde een huisje
voor zichzelf, maar het kan beter als
schuilplaats betiteld worden, want ge
rief heeft Father Hettinga nooit voor
zich zelf nodig gehad. Gerief gaf hij
aan zijn mensen. Voor 120 families
bouwde hij huisjes naast zijn pastorie.
Voor hun kinderen begon en bouwde
hij een school. Voor het onderwijs
personeel bouwde hij weer huizen. In
die 10 jaren heeft hij zijn school van
bewaarschool tot H.B.S. opgewerkt.
SKEEKER NIEUWSBLAD
RedacteurenL. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 SNEEK
In de Veiligheidsraad.
Pillai heeft namens India Dinsdag
in de Veiligheidsraad nog eens ver
zocht dat deze raad zal bevelen dat
beide legers op hun oude posities te
rugtrekken, anders kan men niet ver
wachten, dat aan de gevechten een
einde zal komen.
Volgens Pillai had het consulaire
rapport aangetoond, dat het Neder
landse leger getracht had zijn'posities
te consolideren, ondanks de uitspraak
van de Veiligheidsraad en het bevel
„staakt het vuren!” Hij achtte het
noodzakelijk, dat de Veiligheidsraad
zich er van verzékerde, dat het be-
standsbevel wordt geëerbiedigd voor
dat de verzoeningscommissie van drie
'haar werkzaamheden aanvangt.
De wreedheden door mr. Van Klef-
fens opgesomd, maakten op hem geen
indruk. „Vanzelfsprekend” kon een
even uitgebreid verhaal over Neder
landse wreedheden overgelegd wor
den.
Ook de Poolse afgevaardigde steun
de het Russische voorstel om de troe
pen terug te trekken op de oude de
marcatielijnen. Hij meende dat van de
oude consulaire commissie minstens
drie van de zes vertegenwoordigers
de politiële actie steunen.
Ook de Chinese afgevaardigde oor
deelde het beroep op de wreedheden
der Republiek van mr. Van Klef fens
geen sterk argument. In ieder geval
'meende hij dat de Republiek daar
voor niet in haar geheel verantwoor
delijk gesteld kon worden.
Overigens verklaarde hg zich tegen
*t Russische voorstel en wilde eerst
het definitieve rapport van de consuls
afwachten, daar dit wel eens enigs
zins anders kon luiden dan het voor
lopige. Volgens deze gedelegeerde
diende de commissie van drie zo spoe
dig mogelijk met haar werkzaamhe
den te beginnen en als basis voor de
besprekingen uit te gaan van het doel
dat Nederland en de Republiek zich
gemeenschappelijk gesteld hebben: de
vorming van de Verenigde Staten van
Indonesië, binnen een Unie met Ne
derland.
Als laatste spreker kwam de nieu
we leider van de Indonesische delega
tie, het oud Tweede Kamerlid Palar
aan het woord.
Deze achtte de aanwezigheid van
Nederlandse troepen een voortdurende
bedreiging van de vrede, omdat de
Nederlandse legerleiding zo machtig
is, dat zij in aanzienlijke mate de Ne
derlandse politiek in Indonesië be
paalt.
Hij bepleitte voorts een garantie
van de Veiligheidsraad om elke op
lossing, waartoe de commissie van
drie straks mocht komen, bindend te
verklaren voor beide partijen. De Ne
derlanders hebben, aldus Palar, eerst
Linggadjati eenzijdig vastgesteld en
daarna er een eenzijdige interpretatie
aan gegeven en tenslotte hebben zij
de demarcatielijnen eenzijdig vastge
steld. Daarom achtte hij thans een
bindende arbitrage onder internatio
nale leiding noodzakelijk.
Dat de toestanden in de Republiek
niet zo donker waren als door mr.
Van Kleffens werd voorgesteld, be
wees hij met uitlatingen van dr. Van
Mook en andere Nederlanders in het
vorige jaar. Over de wreedheden zei
hij: „De Nederlanders hebben wreed-
Zo werd ik dus een rijk man. De
manier is stellig weinig alledaags, ik
liet geen bank springen, ik had niet
gespeculeerd, ik trok geen prijs uit
de loterij, al deze beproefde manieren
jm rgk te worden waren door mij ver
smaad. Ik had het anders aangelegd,
aan anderen overlatende het mij na te
doen... Overigens vermeed ik wijse
lijk aan iemand te vertellen hoe ik
mijn fortuin gevonden had.
Het was juist in die dagen, dat ik
door een groot verdriet werd getrof
fen. Mijn vader kwam te overlijden en
bij de schok, die mij dit verlies deed
ondergaan, geraakte de gedachte aan
mijn pas verworven rijkdom ’n weinig
op de achtergrond. Ik wist intussen
mijn moeder en mijn zuster over te
halen met mij te Amsterdam te gaan
wonen en daar ik in verband met de
nalatenschap van mijn vader, die zeer
bescheiden was, enige bankzaken had
Kantooi voor Abonnementen:
Fa. KIEZEBRINK Co.
KLEINZAND 7 - Tel 2872
n DECEMBER 120 GRAM
SPIJSOLIE EXTRA.
In December zal wederom
extra-rantsoen van 120 gram spijsolie
beschikbaar worden gesteld. Op 18
December wordt een bon bekend ge
maakt, waarop onmiddellijk gekocht
kan worden. Het doorgaan van deze
distributie van spijsolie kan in gevaar
worden gebracht doordat te weinig
flessen beschikbaar zijn. Publiek en
winkelier kunnen door tijdige terug
levering van de ledige flessen de ver
strekking in December verzekeren.
i
DE ZOMER VAN 1947.
In een beschouwing over de zomer
van 1947 wijst de weerkundige mede
werker zvan de N. R. Crt. er op dat we
dit jaar 5 zomermaanden hebben ge
had, nl. Mei t.e.m. September, Mei
had de temperatuur van een normale
Juni-, September van een normale
Julimaand. Andere jaren zijn er maar
3 zomermaanden en die zijn vaak
maar zó zó! Dit is de langdurigste
zomer sedert 1706 geweest, er waren
62 zomerse dagen een record dat 1947
echter deelt met 1868. Het is driemaal
zoveel als normaal. Overigens biedt
deze warme en vaste zomer geen en
kele aanwijzing omtrent hetgeen ons
deze winter te wachten staat.
heden bedreven op Zuid-Celebes, waar
zij meer dan een jaar lang een politi
ële actie uitvoerden”.
De vergadering werd vervolgens
tot Donderdag verdaagd.
te behartigen, zette ik tegelijkertijd
mijn kapitaal op een bank vhst, of
liever bij enige banken. Het gelukte
mij mijn moeder, die door het verdriet
om vaders dood overigens vrijwel de
belangstelling in wat er om haar heen
gebeurde scheen te hebben verloren,
de overtuiging bij te brengen, dat zij
zich over de toekomst geen zorgen be
hoefde te maken, omdat ik voldoende
in staat was om voor haar en mijn
zuster te zorgen. We richtten ons te
Amsterdam behagelijk in en daar ik
nimmer iets hoorde omtrent de eige
naar van de gevonden portefeuille,
noch iets vernam omtrent de her
komst van de steen, die ik nog altijd
in mijn bezit had en voor ieders oog
verborgen hield, begon ik van liever
lede mijn bezit als mijn rechtmatig
eigendom te beschouwen. Intussen
weerhield mij het besef, dat te eniger-
tijd de eigenaar zou kunnen komen
opdagen er mij van om mij in onvoor
zichtige transacties te begeven of om
mijn geld te verkwisten. Ik deed wat
kleinere zaken, had daarbij tamelijk
geluk, en herkreeg na een jaar volko
men mijn evenwichtigheid, omdat ik
wist, dat als de eigenaar kwam opda
gen, ik in staat zou zijn hem zijn
eigendom terug te geven, zonder daar
bij mijzelf te ruïneren. Mijn geluk in
zaken hield aan, alles wat ik aan
pakte, gelukte mij. Ik stond er zelf een Indische, die het liefst Engels
Russen het Oostelijk blok nog vaster in
handen krijgen, daar de communistische
partijen in Polen, Tsjecho-Slowakije,
Bulgarije, Hongarije, Zuid-Slavië en
Roemenië in de regeringen dier landen
een beslissende of zeer grote rol spelen.
In Frankrijk en Italië vormen de com
munistische partijen machten van grote
betekenis, vooral ook door hun invloed
in de vakbonden, de laatste tijd maken
zij geen deel meer uit van de regeringen
daar, en thans schijnt haar de rol toe
bedeeld scherpe oppositie te voeren en
eventueel partij te trekken van een re-
volutionnaire situatie. Dat geen andere
West-Europese landen bij het bureau
zijn aangesloten, wordt door beoorde
laars in het Westen verklaard uit het
feit dat de communisten daar niet sterk
genoeg zijn om met revolutionnaire mid
delen aan het bewind te komen. Nu de
politieke strijd op deze wijze tussen de
Ver. Staten en Rusland meer en meer
met open vizier wordt gestreden en
vooral Italië en Frankrijk tot eerste in
zet schijnt te zullen hebben, krijgt gene
raal de Gaulle’s rede voor een half mil-
lioen toehoorders te Parijs nog groter
betekenis. De Gaulle, die een verkie-
zingsrede hield in verband met de a.s.
gemeenteraadsverkiezingen, adviseerde
tot Franse aansluiting bij het Ameri
kaanse blok, terwijl Frankrijk boven
dien de leiding moest nemen van een
West-Europese groepering, die in dat
blok gewicht in de schaal zou kunnen
leggen. Men zal zich er niet over moe
ten verwonderen, wanneer de Gaulle’s
partij, nu de communistische actie in
Frankrijk waarschijnlijk nog zal toe
nemen, en de regering heel weinig kan
doen om de economische toestand te
verbeteren, een grote aantrekkings
kracht op bepaalde Franse kringen zal
gaan uitoefenen. Het feit dat het Saar-
gebied Zondag met 87 der kiezers
zich verklaarde voor economische aan
sluiting bij Frankrijk kan op de duur die
economische toestand ten goede komen,
ogenblikkelijk kan alleen steun der Ver.
Staten die verlichten. Die Truman ook
toegezegd heeft en waartoe hij het con
gres heeft opgewekt o.a. met het betoog
dat zonder die economische steun landen
als Frankrijk en Italië ook politiek
verloren zouden gaan voor het Westen,
welk betoog nog wordt versterkt nu een
nieuw soort Komintern zijn oog op der
gelijke landen richt. In de Ver. Staten
neemt men dan ook aan dat het gehele
plan Marshall nu gemakkelijker door
het Congres zal worden geaccepteerd.
Scherper dan ooit zal ook de politieke
strijd ojn Italië zijn, nog,altijd een be
langrijke pion in het spel van de Mid
dellandse Zee, en waaromtrent al ge
ruchten de ronde doen de Ameri
kanen stonden de Italiaanse regering
hun aandeel in de Italiaanse vloot weer
af dat het met Griekenland, Turkije
en de Arabische liga verbonden, nu En
geland Palestina gaat verlaten, een blok
zal vormen om Russische invloed uit de
Middellandse Zee te weren. Men mag
zich ook afvragen welke invloed de ver
scherping der verhouding tussen de Ver.
Staten en Rusland op de oplossing der
Palestijnse kwestie zelf zal hebben. Zal
het Joodse belang in Palestina worden
opgeofferr’ aan de Arabische vriend
schap, welke alleen is te verkrijgen als
Palestina een Arabische staat wordt?
De Ver. Staten hebben in dit vraagstuk
nog geen beslist standpunt ingenomen,
ofschoon er toch een sterke stroming is
voor een verdeling van Palestina, waar
mede de officiële instanties der Joden
nu wèl accoord gaan. In Engeland is het
kabinet opnieuw ingrijpend gewijzigd,
enige belangrijke figuren die het ver
trouwen van uiterst links genoten zijn
naar de achtergrond geschoven, ander
zijds is echter ook de rechtse oppositie
niet tevreden omdat de wijzigingen toch
duidelijk aantonen dat het kabinet de
socialisatie der industrie wil voortzetten.
vriendelijk, ze vroeg mij of ik een
prettige ^autotocht had gehad en toen
ik dat bevestigde, natuurlijk in de
mening, dat dit harerzijds slechts een
eenvoudige beleefdheidsvraag was ge
weest, zeide ze op een -zo ongemeen
hartelijke wijze, dat ze daar blij om
was, dat het mij opeens duidelijk was,
dat ze van het onderhoud, hetwelk ik
met haar dochter had gehad, alles
wist. Zo was ik dus wel gedwongen
om enigszins bruusk met mijn ver
zoek voor de dag te komen»ik ver
telde trouwhartig van mijn gesprek
en van onze vrij regelmatige ontmoe
tingen van de laatste dagen en of ze
mij niet wilde helpen of in elk geval
wilde zeggen, waaraan die plotselinge
verandering, in de houding harer
dochter ten opzichte van mij, toe te
schrijven zou kunnen zijn.
De oude dame had aandachtig ge
luisterd naar wat ik zei.
„Ik begrijp uwe bedoelingen”, zei ze
vriendelijk, en ze ging peinzend voort:
„in mijn land wordt er met de wen
sen van de vrouwen weinig rekening
gehouden... Mijn dochter echter heb
ik een Europese opvoeding gegeven en
haar geluk is mij meer waard dan wat
ook ter wereld...*
8
6
7
;3 E
.e iJ
I
is
Er is grote beroering in de politieke
wereld ontstaan door de oprichting in
een geheime conferentie te Warschau
van een internationaal communistisch
informatiebureau, dat zijn zetel te Bel
grado krijgt. De communistische par
tijen uit Rusland, Polen, Bulgarije, Roe
menië, Hongarije, Tsjecho Slowakije,
Zuid-Slavië, Italië en Frankrijk zijn er
bij aangesloten en het bureau zal, waar
nodig, de werkzaamheden van deze
communistische partijen op basis van
wederzijdse overeenstemming samen
bundelen. Toen in 1943 de Komintern, de
communistische internationale, werd op
geheven, werd dit in het Westen be
schouwd als een gebaar der Sovjet
unie, dat het er van had afgezien zich
door middel van deze organisatie te be
moeien met de binnenlandse politiek van
andere landen en te trachten het com
munisme over de wereld te verbreiden.
De oorlog woedde toen op zijn hevigst,
Rusland had grote wapenleveranties
van zijn mede-geallieerden nodig en on
derlinge afspraken waren gewenst voor
eventuele vredesonderhandelingen. De
Komintern werd steeds met wantrouwen
door de grote en ook kleine bondgeno-
ten van Rusland gadegeslagen en toen
ze dus werd opgeheven, werd dat door
de bondgenoten opgevat als een bewijs
dat Rusland had afgezien van z’n voor
oorlogse bedoelingen, wat de onderlinge
verstandhouding verbeterde, welke ver
betering men hoopte dat na de oorlog
zou standhouden. In het laatste is men
bedrogen uitgekomen en niet verwonder
lijk is het dat nu er weer een internatio
nale organisatie van de communistische
partijen tot stand is gekomen, men ook
deze weer vereenzelvigt met de Russi
sche regering en als een instrument in
haar handen beschouwt. Trouwens de
beschouwingen van Russische zijde aan
deze gebeurtenis gewijd, geven daar zelf
aanleiding toe. Het Russische blad de
Prawda noemde dit bureau een mobi
lisatie van alle democratische krachten
in Europa tegen het imperialisme, en
het wordt als een voorspel beschouwd
tot het gemeenschappelijk uitwerken
van plannen om de imperialistische dol-
lar-expansie te bestrijden, die Moskou
als een grote bedreiging van de vrede
beschouwt. Ook de resolutie der com
munistische partijen die te Warschau
vergaderden zelf geeft deze opvatting
weer, ze zegt dat het plan Marshall
slechts het Europese gedeelte is van een
algemeen plan der Ver. Staten tot ex
pansie over de gehele wereld, dat ook
Duitsland en Japan als wapen voor een
imperialistische politiek wil gebruiken.
Een speciale plaats in het imperialisti
sche arsenaal nemen de rechts-georiën-
teerde socialisten in, voegt de resolutie
hieraan toe en met name worden Ra-
madier en Blum in Frankrijk, Attlee en
Bevin in Engeland, Schumacher in
Duitsland, de Oostenrijker Renner en de
Italiaan Saragat genoemd. De resolutie
gaat uit van de basis dat de wereld
thans in twee kampen is verdeeld. Zo
wordt het geval ook in de Ver. Staten
bekeken, waar gezagh ;bbende kringen
verklaren,dat dit feitelijk een politieke
oorlogsverklaring aan de Ver. Staten is.
Ziet men het zo, dan is het duidelijk,
dat door de stichting van dit bureau de
en VRIJDAG!
Bureau voor Advertenties
Fa. DRIJFHOUT
GROOTZAND 55
fel. 3005
Nadat Maandag Mgr. Hettinga, van
Sneek ten huize van de heer J. Joh.
Tromp, lid van het ere-comité afge
haald door bij de plechtigheid tegen
woordig zijnde missie-bisschoppen en
enige comité-leden, een grootse in
tocht in Bolsward had gehouden, volg
de daar Dinsdag de plechtige wijding.
Deze werd met alle luister, waar
over de katholieke liturgie beschikt,
in de St. Franciscuskerk, verricht
door Mgr. J. Reesinck, apostolisch vi
caris van Thoroeo (Oeganda) die
we volgen hier het verslag van het
dagblad Ons Noorden daarbij werd
geassisteerd door Mgr. N. Stam en
Mgr. W. Panis, troondiakens waren
Deken J. van Galkom van Sneek en
Pastoor D. van Wijk van Heeg, pres
byter assistens was de weleerw. heer
Th. Mc. Laughlin, diaken J. v. d.
Dries, gub-diaken L. Poel. Als as
sistent priesters traden op de wel
eerw. heren G. van Dongen, W. Zui-
dervliet, A. Kerkvliet en A. Hermus,
terwijl de weleerw. heer J. Kuipers als
ceremoniarius en de weleerw. heer A.
Geerdes als sub-ceremoniarius fun
geerden.
De kerk was tot op de laatste
plaats bezet. Behalve de familieleden
van de wijdeling en een grote schare
geestelijken waren er de Commissaris
der Koningin in de provincie Fries
land, Mr. H. Linthorst Homan, de
vic.-generaal van het Aartsbisdom,
Mgr. Huurdeman, de apost. prefect
van Sarawak, Mgr. J. Buis, de apost.
prefect van de Belgische Congo, Mgr.
Wantenaar. Voorts tal van leden van
provinciale staten, de burgemeester
van Bolsward, de heer Bruinsma,
leden van de gemeenteraad van Bols
ward en besturen van allerlei corpora
ties uit katholiek Friesland.
Het koor der St. Franciscuskerk
zong onder leiding van zijn dirigent
Alphons Smit de negende Gregori
aanse Mis „Gaudeamus”, aan het or
gel begeleid door I. Ettema.
Bijeenkomst in de Doele.
Aan de Friese koffietafel in de
Doele spraken de heer F. B. v. d.
Meer, tafelpresident, de Commissaris
der Koningin mr. H. P. Linthorst Ho
man, die deze provincie gelukkig
prees, dat een van zijn vooraanstaan
de zonen de eer der bisschopswijding
ten deel /iel, en z jn gelukwensen
aanbood, evenals mgr. Reesinck en
mgr. Huurdeman dat deden. Maar
hoogtepunt van deze bijeenkomst was
de rede van de heer J. J. Tromp van
Sneek, waarop het wijdingsgeschenk
aan mgr. Hettinga werd aangeboden
een prachtig étui met het opschrift
„foar eigen soan fan eigen folk”. Uit
R.K. Friesland was 4000 gulden inge
zameld als gave aan de bisschop voor
zijn missiewerk. De Algemene Overste
van Mill Hill sprak in het Engels, ter
wijl Deken van Galkom van Sneek
een ernstig woord sprak.
DE SURINAAMSE SINAAS
APPELEN.
Naar de N. Ct. erneemt zullen de
sinaasappelen uit Suriname, die in de
komende maanden zullen worden ge
distribueerd, niet meer vrij verkocht
mogen worden, maar worden opge
nomen in de distributieregeling.
Dit brengt met zich mede dat dan
ook de prijs van deze sinaasappelen
aan banden wordt gelegd.
Hiermede wordt tevens voldaan
aan het verlangen van de gouverneur
van Surjname om de prijzen van het
Surinaams product niet te hoog te
houden.
t
l
1
5
