NN wardia I Levensvreugde LEN’S ÏRÜM HET NATIONAAL MONUMENT svee Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST Buitenlands Overzicht it k- i Minister Drees leidt actie van monumenten-commissie in „EEN GLIMLACH j-an Eliana eeringa’s irichfing Boisward Zondagmiddag en nd naar Heeringa. oet Bob van Dijk ys- ïklessen i belangstellenden lag 20 en Vrijdag I FEUILLETON WW I I VREDEKERK ig en Woensdag ’ERPOORT FRIJDAG 14 NOVEMBER 1947 Ze JAARGANG No. 88 I wen, I l R-05 K ik geen HOOFDSTUK 11. Wordt vervolgd. R.H. Ab.-prijs f2.50 per half jaar Franco per post f3.75 per half jaar sloten een soort triple nisme geen kans, het bleek uit de Fran se verkiezingen en vok uit de actie wel ke thans in het Franse Vakverbond wordt gevoerd tegen de overheersende positie welke de communisten daarin in nemen. Voor de zoveelste maal komt dan ook Lippmann -ot de conclusie, dat al wat de Russen thans in Oost-Europa doen in Roemenië is thans de liberale invloed ook uit de regering verdwenen en deze practisch geheel communistisch geworden waar zij alle aangrenzende landen tot vazalstaten trachten te ma ken, slechts ingegeven wordt door wan trouwen jegens het Westen en dat ook het oprichten van de Cominform slechts beoogt Westerse invloed in het Oosten zoveel mogelijk te voorkomen. Lipp- Urenlang had ik wakker gelegen, eindelijk echter voelde ik de vermoeid heid komen en begon ik de schomme ling van het schip en het eentonig geluid van de machines aangenaam te vindennu kwam het evenwicht terug en bevond ik mij in die toestand van kalmte, die nodig is om de slaap te Wij moeten, aldus Marshall, echter niet toestaan dat de vrije Europese gemeen schap uitgeroeid wordt. Tot 1 April 1948 wordt voorgesteld Frankrijk tijdelijk te helpen met 327 millioen dollar, Italië met 228 en Oostenrijk met 42 millioen. De Fransen zijn wat teleurgesteld, om dat president Truman eerst een iets ho ger bedrag had genoemd. Marshall wil ook China helpen, waar „Tsjang Kai Sjek nog immer als wettig regerings hoofd door de Ver. Staten wordt erkend, al pogen de communisten gewapender hand het bewind te veroveren”. Volgens Truman zelf zalook Griekenland nog extra hulp nodig ’’ebben, hij beschuldig de opnieuw de Noorderburen van dat land van inmenging. Zowel China als Griekenland doen overigens zien, dat ook al wordt Amerikaanse financiële steun zonder politieke voorwaarden ver leend, ze toch door de loop der gebeur tenissen ook een politiek karakter kan krijgen. ingei de Aha ha, lerteken, VEREENVOUDIGING IN DE BONAANWIJZING VOOR BROOD. Met ingang van 23 November zul len, zoals werd aangekondigd, bon kaarten van vereenvoudigd model in gebruik worden genomen. Tezelfder tijd zal ook een aanzienlijke vereen voudiging in de bonaanwijzing voor brood worden ingevoerd. Van genoemde datum af zullen de broodbonnen van de gewone bonkaar ten per week worden aangewezen en wel als volgt: Op de A-kaarten per week één bon voor 2000 gram. Op de B-kaarten per week één bon voor 2000 gram en eén voor 800 gram. Op de C-kaarten per week één bon voor 2000 gram en één voor 400 gram. Op de D-kaarten per week één bon voor 800 gram en één voor 400 gram. Op de E-kaarten per week één bon voor 800 gram. Het nieuwe systeem heeft tot ge volg, dat in plaats van 51% millioen slechts 29% millioen bonnen per 14 dagen in omloop worden gebracht. Dit houdt in, dat de bakkers elk veertien dagen 22 millioen bonnen minder behoeven te plakken dan thans het geval is, d.w.z., dat zij elke 14 da gen tenminste 250.000 opplakvellen minder zullen behoeven te gebruiken. De consument zal nan de nieuwe re geling geen moeilijkheid ondervinden. Hij zal nl. vrijwel steeds „wisselbon- nen” terug kunnen krijgen. Van de per 14 dagen in omloop komende 29% millioen bonnen zijn nL bijna 13 mil lioen (of ongeveer 44 bonnen van 800 en 400 gram, t.w. de bonnen van de D- en E-kaarten, de aanvullende bonnen van de B- en C-kaarten, alle bonnen van de kaarten voor bijzon dere arbeid en rantsoenbonnen. Een tweede wijziging is koorts, dat i i Varsehljrrt DINSDAGS en VKIJDAGt kaarten voor voedingsmiddelen na 23 November één week geldig zullen zijn. De broodbonnen van de toeslagkaar- ten voor bijzondere arbeid enz. wor den, als tot dusver, eens per 14 dagen aangewezen ONTHULLING GEDENKTEKEN. Naar het Fr. Dagblad meldt zal vol gende week (19 Nov.) te 3.00 uur ’s namiddags te Sneek een eenvoudig gedenkteken worden onthuld. Dit monument zal een vertolking zijn van de dank der Amsterdamse bevolking voor de zo spontaan gebo den Friese hulp in de hongerwinter 1944—1945. x die in die het in De Vlees t.e.m. Bureau tooi Advertentie» Fa. JRiJFHOVT GROOTZAND 55 fel. 3005 ontvangen... Ik was nu zeker spoedig in slaap te zullen vallen. Toen werd er driemaal op de deur van mijn hut geklopt. Ik luisterde, daar was iemand... ik sprong op. „Wat is-er?... Wie is daar?...” „Bent u wakker?” Ik deed de deur van mijn hut een weinig open en keek in de fonkelende ogen van een Indiër. „Sahib meekomen... Sakyamoena roepen”, zei de man zacht, terwijl hij op mij wees. Ik deed de deur weer dicht en trok mijn jas aan. Mijn browning stak ik in mijn rechter jaszak en terwijl ik met de rechterhand in mijn zak de revol ver gereed hield, opende ik met de linkerhand de deur van mijn hut en liet de man binnenkomen. Ik wilde het licht omdraaien. „Neen”, zei de Indiër, „neen... niet licht!...” Ik trok mijn hand van het knopje terug. „Wat is uw boodschap? Van wie komt ge?” „Sakyamoena u roepen, heer!” Ik haalde de schouders op. „Zij... u... spreken, heer... vijf mi nuten..." Nu aarzel ik niet langer. Sakya moena is het, die me laat roepen, wie weet in welke moeilijkheden ze ge raakt is... Kantoor voor Abonnementen: Fa. KIEZEBRINK Co. KLEINZAND 7 - Tel. 2872 Massaal getuigenis van het Nederlandse volk. Geen drie inzamelingen zullen wor den gehouden, doch één. De Commis sies voor Monumenten, Oorlogsslacht offers en Oorlogsgraven hebben elkan der gevonden en zijn tot combinatie besloten. Eén idéé omstrengelt dit alles: Het Nederlahdse volk wordt geroe pen tot een massaal getuigenis vam het besef, dat de jaren 19401945 in de geschiedenis van zijn volksbestaan een diepte-punt, maar tevens een hoogtepunt zijn geweest. Het wordt geroepen om zich te bezinnen op de betekenis van die jaren voor zijn vrij heden, zijn rechten, voor zijn eenheid ook, die in grote ogenblikken boven alle verdeeldheid uitrijst. Het wordt in de gelegenheid ge steld door een klein offer te doen blij ken zich bewust te zijn van de grote offers, die toen gebracht zijn, toen zo- velen vrijheid, gezondheid, gezinsge luk en het leven zelf zonder aarzeling op het spel zetten. zeer Is regel eoefend ten be- of een j is dan iet nut ichaam t komt 5n doel iekver- alleen i open- >r zich en wat :r mu- Cereni- n hare elang- 1 stel- mnas- in de □r een ihting unnen >odza- •pvoe- tim- s, die ioefe- door •r se- e be ieren ames weer met Aan het slot van ons tweede arti keltje beloofden we u te zullen spre ken over de werkinrichting, o.a. als middel om de dure gestichtsverpleging zo mogelijk te vermijden. Het grote middel daartoe is regel matige arbeid, waarop de betrokkene de aandacht kan concentreren. Naast het geldelijk voordeel, zal de geregelde gang naar het werk een zeer weldadige invloed uitoefenen op het karakter en de omgang met deze misdeelden minder moeilijk maken. En nu bestaan er zeer eenvoudige vormen van arbeid, die onder behoor lijke leiding door deze „grote kinde ren” kunnen worden geleerd. Aange zien dit echter niet mogelijk is in het vrije bedrijf, zal voor hen een werkge legenheid nodig zijn, waar onder tact volle leiding en nauwgezet toezicht hun de nodige vaardigheid wordt bij gebracht. Als eerste werd de werkinrichting te Dordrecht in 1920 opgericht en thans bezit bijna elke plaats in ons land, waar een school voor Buitenge woon Onderwijs is gevestigd, zo’n in richting. Ze is als het ware een ver lengstuk van de school en voorkomt heel vaak de gestichtsverpleging. Duidelijk blijkt dit uit het volgende, overgenomen uit een reeds oud jaar verslag van de Inrichting voor Ge stichtsverpleging te Ermelo: „Het meest opmerkelijk is het feit, dat de toevloed van verpleegden lang zo groot niet meer is als enige jaren ge leden. Vroeger kwam het voor, dat we immer een groot aantal aanvragen op de lijst hadden, zodat de candida- ten maanden en maanden moesten wachten op plaatsing. Die tijden zijn voorbij”. Als oorzaak noemt het verslag de oprichting van werkinrichtingen in de steden. In onze stad bestaat werkelijk een achterstand, maar als er geen oorlog was geweest, bezaten velen van u stel lig al nuttige gebruiksvoorwerpen, af komstig van de plaatselijke werk inrichting. We willen u daarom allereerst ver tellen, wat er al zo gemaakt kan wor den. Uiteraard is lat voor elke werk inrichting verschillend. Het hangt o.a. ten nauwste samen met de mogelijk heden die een bepaalde streek of stad biedt. Zo worden b.v. op de werk inrichting te Delft veel tuindersriet- matten gemaakt voor het Westland. Dan kan de plaatselijke industrie mo gelijkheden bieden, (plak-, lak-, sor- teerwerk, enz.) De meeste werkinrich tingen nemen behalve geestelijk ook lichamelijk minderwaardigen op (b.v. blinden), waardoor groter arbeids- variatie mogelijk Weer andere in richtingen beschikken over tuingrond, pluimvee enz. Hoofdzaak is evenwel het maken van borstelwerk, bezems, pantoffels, stoelzittingen, (biezen matten en gaatjesmatten), cocos-, rooster-, W. C.- Japan- en biezenmatten. „Dat is allemaal mannenwerk, wordt er voor de meisjes niks ge daan”, denken de vrouwelijke lezers. Stellig wel, maar de urgentie voor het SNEEKER NIEUWSBLAD Bij de viering van de dertigste ver jaardag van de October-revolutie heeft de Russische minister van buitenlandse zaken Molotoff een rede gehouden, waarvan één zinsnede de bijzondere aan dacht heeft getrokken nl. deze dat „de politiek der Ver. Staten gebaseerd is op het alléénbezit van het geheim van de atoombom, ofschoon dit geheim als niet bestaand mag worden beschouwd”. Som migen leiden hieruit af dat Rusland ook al atoombommen maakt, wat Molotoff echter niet heeft gezegd. Men kan ook uit het gesprokene afleiden, dat het theoretisch geheim van de atoombom algemeen bekend is, maar dat in het practisch vervaardigen er van de Ver. Staten nog steeds vooraanstaan. Hoe dit zij, het spreekt dat het geheim van de bom niet altijd het bezit van een enkele natie kan blijven; sedert jaren zjjn overal ter wereld de geleerden bezig met de onderzoekingen op het gebied der atoom-energie en vroeg of laat zal ook Rusland deze nieuwe krachtbron voor wapenfabricage kunnen gebruiken. Maar noch de rede van Molotoff noch het gesprek dat Stalin kort geleden met linkse leden der Engelse Arbeiderspartij had, geven de indruk dat Rusland thans al zover is dat het de wapenen tegen de Ver. Staten zou durven opnemen. Stalin pleitte, al waren dan de economische stelsels verschillend, voor samenwerking op economisch gebied tussen Oosten en Westen en in zijn boven aangehaalde rede zeide Molotoff »dat de Sovjet unie tot het uiterste de belangen van de wereldvrede zou verdedigen”. Als bewijs voor die vredeswil noemde hij de vijf jarenplannen, de Sovjet-Unie heeft be lang bij een duurzame vrede en evenals Stalin, zeide hij dat hoewel de economi sche systemen verschillen, Rusland, de Ver. Staten en Groot Brittannië in de oorlog hebben samengewerkt, waarom zou dat thans onmogelijk zijn Wel deed Molotoff meteen een scherpe aanval op de Ver. Staten, die hij een der imperia listische landen noemde, die nieuwe mi litaire en maritieme bases aan het vor men zijn, niet ter verdediging, maar met aanvallende bedoelingen. Rusland, dat in een vijandige kapitalistische omge ving is geplaatst, moest er op bedacht zijn terug te kunnen slaan bij een aan val, daarom werd ook voorrang aan de ontwikkeling der zware industrie gege ven. Uit deze uitlatingen blijkt inder daad niet dat de Sovjet-Unie aanvals- bedoelingen heeft, eer blijkt er uit dat het bevreesd is voor een aanval. De be kende Amerikaanse journalist Lippmann is ook dat oordeel toegedaan; volgens hem zijn de Russen allang tot de con clusie gekomen dat zij met de wapenen toch niets tegen de Ver. Staten ver mogen, en dat zij er ook niet op kunnen rekenen dat West-Europa door het communisme veroverd zou kunnen wor den, er mogen daar stakingen en andere economische moeilijkheden zijn, op het kritieke moment zwaait het volk 2 rantsoenen cigaretten daar naar rechts en geeft het commu- us, G. lapiexstr. imest., W.Fred.str, J.l j uur, bijeenkomst l lokaal Sperkhem. door GERARD REVERS s, kalftijd tot en Stamboek, ckrum of aan Tel. No. 2 >6. 224 (Winsum). in, Tel. No. 170 215 1. No. 10 )ER BOEK l s weer gereed. J door trecht G te Hengelo (O.) eek. iendelijk uit deze IGANG VRIJ! Opgericht 1897 L „Nu begrijpen wij elkaar beter zegt de prins lachend. We begaven ons met ons drieën naar dat gedeelte van het schip, dat voor de prins en zijn gevolg was in gericht. In de buitengewoon luxueus ingerichte cabine van de prins voer den we toen een zeer, zéér diep gaand gesprekHet draaide ech ter maar om één onderwerp hoe het te bewerken zou zijn, dat ik Ira zou ontmoeten, dat ik mij met haar zou verstaan en dat ik tenslotte met haar zou kunnen trouwen. Om kort te gaan we drievoudig verbond^ een alliantie 1 We beloofden elkander te helpen waar we slechts konden en dat de prins niet weinig zou kunnen doen, daar was ik van overtuigd Maar het kwam er op aan de prins tot doorzetten te bewegen en daar voor rekende ik op Sakyamoena. De prins intussen en ook Sakya moena lieten me niet in twijfel over de moeilijkheden, die wij zouden moeten overwirmen. De prins schets te mij het conservatisme van de priesterkaste, die voor een groot deel de staatszaken in zijn land be heersteVoor die telde een men senleven minder dan dat van het een of ander heilig d - uit hun tempels. En voor die priesters was het vast staand, dat de 'is met Ira zou trouwen, daartoe troffen re nu reeds de voorbereidingen en hun verbit tering zou grenzeloos zijn, zodra ze Oorlog, bezetting en verzet hebben ons volk zo sterk getroffen, en heb ben zo diepe sporen nagelaten, dat thans alom de behoefte gevoeld is om onze herinnering aan strijd, leed en bevrijding, de herinnering bijzonder ook aan wie als slachtoffer van de Duitse terreur gevallen zijn, blijvend vast te leggen in gedenktekenen. Der gelijke gedenktekenen zijn in tal van plaatsen reeds verrezen of in voorbe reiding. In brede kringen is echter gevoeld, dat ook een groot nationaal monument dient te verrijzen, dat de eenheid van ons land, dat de strijd van ons volk als een geheel symboli seert. Aldus sprak Maandagavond minis ter Drees over Hilversum I, die daar mede de actie van de nationale mo numenten-commissie inleidde. Het centrale monument is gedacht op het Dam-plantsoen te Amsterdam. De Dam is het historische hart van ’s Lands hoofdstad. Amsterdam, dat de zwaarste tol aan mensenlevens heeft betaald juist doordat de daar zo talrijke Joodse bevolkingsgroep vrijwel geheel naar het Oosten de dood ingejaagd is de Dam, waar in de dageraad der bevrijding de laat ste schoten knalden en de laatste slachtoffers vielen. Een stuk nationale bodem bij uit stek. Het doen verrijzen van dit mo nument èn van de andere gedenkteke nen van wijder dan plaatselijke of re gionale betekenis, is een nationale taak. En inzonderheid degrond die het centrale monument als nationaal sym bool zal dragen moet worden een stuk nationale bodem bij uitstek. Daarom is de gedachte gerezen de bedragen te vragen in de vorm van symbolische aankoop van een stukje van die grond, waarvoor men dan een certi ficaat ontvangt. Het terrein is twaalf millioen vierkante centimeters groot, 1 vierk. cm. zal tegen 50 cent worden aangeboden. De certificaten zijn te verkrijgen van 50 cent tot 1000 gul den. Grote bedreven, scholen, groe pen, clubs e. d. kunnen collectief een aantal vierk. centimeters kopen, waarvoor zij een op naam gesteld cer tificaat ontvangen. Redacteuren: L. KIEZFBPINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 - SNEEK manneljjk deel is gro'ter. In verschil lende plaatsen zijn voor meisjes o.a. weefkamers ingericht. Een volgende maal zullen we u ver tellen, welke plannen er voor uw eigen stad gereed liggen. BONNENLIJ ST voor het tijdvak van 1629 Nov. ’47. Elk der volgende bonnen geeft recht op het kopen van: Bonkaarten KA, KB, KC 711 (Serie R) R-04 Diversen 500 gram suiker, bo- terhamstrooisel enz., of 1000 gram jam, stroop enz., of 500 gram versnaperingen Diversen 225 gram huishoud zeep of 180 gram toiletzeep Bonkaarten KI). KE 711 (Serie R) R-ll, R-12 Diversen 250 gram sui ker, boterhamstrooisel enz., of 500 gram jam, stroop enz. of 250 gram versnaperingen R-13 Diversen 450 gram huishoud zeep of 360 gram toiletzeep R-16 Reserve 500 gram bloem of zelfrijzend bakmeel of kin dermeel (alle soorten)' of kinderbiscuits Bonkaarten MA, MD, MH 712 (bijz. arbeid, a.s. moeders en zieken) (Serie R) R ”1 Suiker 250 gram suiker, boter- In December zullen de gezamenlijk» j Commissarissen der Koningin grond van een gedenkwaardige plek in elk hunner provincies naar Amsterdam brengen. Die grond zal in urnen op het Damplantsoen worden bijgezet. Ook dit zal die plaats nog te meer tot nationale grond stempelen en de her innering van alle gewesten bundelen. Wij mogen vertrouwen, dat het Ne derlandse volk bereid zal wezen deze treffende gedachte met volle kracht te steunen. Het zal daardoor en het tot stand komen van het centrale monu ment en dat van de andere belang rijke gedenktekenen helpen verzeke- I ren. 13 Als ik daar enige minuten - staan heb, komt er iemand naar me toe. die mijn arm aanraakt. „Meneer Spalker 1” Ik draai me om het is Sakyamoe na Ze lacht om de weinig intelli gente uitdrukking, die mijn verbaasd gezicht ongetwijfeld heeft. Dan zegt ze zacht „Wilt u niet even meekomen Ik volg haar. Ze brengt me bij haar partner het ic de prins. Zon der te vermoeden wie die beide per sonen waren, ha. ik zoeven naar hun gesprek geluisterd. Als ik niet in het licht bij de verschansing was gaan staan, zou Sakyamoena me niet hebben herkend De prins en ik begroeten elkaar hartelijk. Sakyamoena is er blijkbaar in geslaagd de prins volkomen van de situatie op de hoogte te brengen. Als hij toch nog ietwat verlegen, op half schertsende toon een paar ver ontschuldigingen prevelt over ons jongste onderhoud in Amsterdam, dan ga ik daar onmidellijk op in en sluit ik mij aan bij zijn schertsende toon. hamstrooisel enz., of 500 gram jam, stroop enz., of 250 gram versnaperingen Tabak- en versnaperingenkaarten enz. QA, QB, QC 711. R-01, R-02 Tabak 1 rantsoen ciga retten of kerftabak R-03 Tabak of kerftabak R-01 Versnaperingen 200 gram ver snaperingen of 200 gram suiker, boterhamstrooisel enz., of 400 gram jam, stroop enz. isnaperingen 100 gram ver snaperingen of 100 gram suiker, boterhamstrooisel enz., of 200 gram jam, stroop enz. reeds aangewezen bon R-03 voor 100 gram vlees is geldig 22 November. De niet aange wezen bonnen van serie Q kunnen worden vernietigd. „Aan mijn daden valt niets te be wonderen”, zei ze, „ik doe ze een voudig, omdat ik niet anders zou kunnen. Met u”, vervolgde ze, „is het niet an,ders. Of dacht ge, dat u geen even grote gevaren dreigen Toch gaat ge. hebt ge vaderland en verwanten verlaten’ om de vre :w uwer keuze... Zo sterk is de macht van de liefde Ze glimlachte. Toen op de gewoonste toon van de wereld het gesprek vervolgende, drukte ze mij op het hart om alles streng geheim te houden, niemand te vertrouwen en geduldig te wach ten tot we in Indore zouden zijn om met Ira te kunnen spreken. Het ver dere zou dan wel nader kunnen worden geregeld „Ook hier op het schip moeten we zorg dragen, dat niemand iets van onze verhouding bespeurt”, zei Sa kyamoena. „En het feit dan. dat we hier in deze cabine zijn vroeg ik glim lachend. Sakyamoena knikte bezorgd. „Ge hebt gelijk", zei ze en keek naar de prins met dezelfde bezorgde blik. De prins echter maakte een af werende beweging. „Ik ben geen gevangene”, zei hij trots, „en ik wil in mijn cabine ont vangen wie ik wii. Zwijgend zaten we bij elkander. De prins en Sakyamoena keken elkander in de ogen met die uitdruk king van hevig verlangen, die een lang onderdrukte hartstocht ken merkt. Sakyamoena lag meer dan ze zat op een divan, de prins zat vlak bij haar „Wij zijn nooit alleen”, zuchtte Sakyamoena. „we moeten als het ware altijd een masker voordoen...” De prins knikte. Beiden vonden het blijkbaar pret tig over hun liefde met een ver trouwd vriend te spreken. „Voor mij behoeft ge u dwang op te leggen”, zei ik hartelijk. „Dat doen we ook niet”, zei Sa kyamoena, en ze trok de prins naar zich toe, en drukte de beminde man tegen zich aan Ik besefte, dat ik hier teveel was, Ik stond op om naar mijn hut te gaan. Ik wilde gaan slapen, want terwijl men slaapt vergaat de tijd en behoeft men niet te denken aan zijn verlangen. De slaap vatte ik niette hevig brandde in mij het verlangen naar Ira mann acht daarom, nu z.i. de Russen in de verdediging zijn gedrongen, de tijd gekomen voor de Ver. Staten om te trachten met Rusland tot overeenstem ming te komen opdat herstel van geheel Europa mogelijk wordt. Dat lijkt echter gemakkelrjker gezegd dan gedaan. Want de Russen zitten zo vol wantrou- dat er nauwelijks één punt is, waar men elkaar politiek kan naderen. Toegegeven moet dat de besprekingen inzake Palestina in de Ver. Naties nu tot een overeenstemming hebben geleld; uit Russische en Amerikaanse voorstel len is nu eindelijk een compromis ont staan, volgens hetwelk Palestina op 1 Mei door de Britten ontruimd zal wor den, een commissie uit de Ver. Naties zal onder toezicht van de Veiligheids raad zich dan tot Juli met het beheer belasten, waarna de Joodse en Arabi sche staat voor zich zelf zouden moeten zorgen. Maar wat is er terecht gekomen van alle andere grote vraagstukken in de V. N. behandeld? Het Amerikaanse voorstel om een commissie der V. N. waarin alle landen zitting hebben het ge hele jaar te doen vergaderen om netelige zaken te behandelen is weliswaar aan genomen maar Rusland en alle andere Slavische staten nemen er geen zitting in, boycotten haar en maken haar dus machteloos. De Russen blijven het een poging der Ver. Staten achten de Vei ligheidsraad en het vetorecht aan kant te zetten. Een toetssteen voor mogelijke overeenstemming tussen Rusland en de Ver. Staten is ook het Duitse vraagstuk. De plaatsvervangers der Grote Vier zijn thans te Londen bijeen om voorbereidin gen te treffen voor besprekingen van de Raad van Vier zelf, welke over dit pro bleem 25 Nov. beginnen. Ook bij die voorbereidingen zijn reeds moeilijkheden aan het licht gekomen, laat staan wat er zal geschieden als het straks menens wordt. En welk een schone gelegenheid ware er geweest voor samenwerking tussen de Ver. Staten en Rusland op basis van het plan Marshall. De Russen hebben dat afgewezen, en hun buursta ten daartoe ook genoopt met het argu ment dat dit plan Europa slaaf van het Amerikaanse kapitalisme zou maken, de Amerikanen beweren, dat de Russen bang zijn de Amerikaanse hulp voor hun invloedssfeer aan te nemen omdat ze -de volken daar zou overtuigen dat het Amerikaanse economische stelsel de voorkeur verdient boven het Russische. Hoe dit ook zij Oost-Europa blijft ver stoken van deze hulp, waarnaar de 16 Europese landen die wel toetraden reik halzend uitzien. Het moet ook de Russen wat te zeggen hebben dat de commissie van Amerikaanse deskundigen aanbe veelt dat aan de hulp geen politieke voorwaarden en eisen moeten worden verbonden al acht z(j het Amerikaanse stelsel van economische vrijheid zelf het juiste. Marshall heeft thans het ont werp van wet betreffende deze hulp bij het Congres ingediend. Over 4 jaar zal totaal 16 20 milliard nodig zijn. Voor-de broodbonnen van de gewone bon- gesteld wordt nu eerst van 1 April 1948 tot 1 Juli ’48 1% milliard dollar uit te trekken, en 6 milliard van Juli 1948 Juli 1949. Naar gelang van de draag kracht der verschillende landen zullen de bedragen worden geschonken of ge leend, in ieder geval schijnen voedsel, kunstmest, brandstof te zullen worden geschonken, en goederen, waarmee in dustrieën worden opgebouwd, welke dus later renderend worden, geleend. Er zal uiteraard een lich .am worden gevormd dat toezicht houdt op de verlening van de hulp, de Ver. Staten beogen niet er speciale voordelen mee te verwerven. In zijn voorstel, zegt Marshall ook nog, dat de Sovjet-Unie haar eigen redenen had om niet aan het plan deel te nemen. zouden vernemen, dat deze dingen zich anders zouden voltrekken, dan zoals zij dat nu eenmaal als vast staand hadden aangenomen „Maar waarom toch vroeg verbaasd. De prins glimlacht „Begrijpt ge dan niet, dat priesters reden hebben om de vloed te vrezen van een prins, zo zelfstandig optreedt, dat hij waagt om zich zelf een vrouw te zoeken Ook Sakyamoena zei, dat ik er stellig geen begrip van had van welk een omvang de tegenv’erking zou zijn van al die conservatieve elemen ten tegen een verbinding van haar met de prins. Zij huiverde, blijkbaar dacht ze aan de talloze gevaren, aan de sombere machten, die niets zouden nalaten om haar huwelijk met de prins te belettenEen mensen leven telt voor hen niets en wie zal hen ter verantwoording roepen Straffeloos zijn ze, ook voor de erg ste misdaden. Ik luisterde naar haar met de grootste verbazing. Ze zei dat alle maal zo eenvoudig weg. Dat was het dus wat ze bedoelde, toen ze zei, dat er gestreden moest worden voor hetgeluk. Zij trotseerde de dood voor het bezit van de geliefd'* Zó sterk is de macht van de liefde. Ik probeerde uiting te geven aan deze gedachten.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1947 | | pagina 1