NN
wardia
I
Levensvreugde
LEN’S
ÏRÜM
HET NATIONAAL MONUMENT
svee
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
Buitenlands Overzicht
it
k-
i
Minister Drees leidt actie van
monumenten-commissie in
„EEN GLIMLACH
j-an Eliana
eeringa’s
irichfing Boisward
Zondagmiddag en
nd naar Heeringa.
oet Bob van Dijk
ys-
ïklessen
i belangstellenden
lag 20 en Vrijdag
I
FEUILLETON
WW
I
I
VREDEKERK
ig en Woensdag
’ERPOORT
FRIJDAG 14 NOVEMBER 1947
Ze JAARGANG No. 88
I
wen,
I
l
R-05
K
ik
geen
HOOFDSTUK 11.
Wordt vervolgd.
R.H.
Ab.-prijs f2.50 per half jaar
Franco per post
f3.75 per half jaar
sloten een
soort triple
nisme geen kans, het bleek uit de Fran
se verkiezingen en vok uit de actie wel
ke thans in het Franse Vakverbond
wordt gevoerd tegen de overheersende
positie welke de communisten daarin in
nemen. Voor de zoveelste maal komt
dan ook Lippmann -ot de conclusie, dat
al wat de Russen thans in Oost-Europa
doen in Roemenië is thans de liberale
invloed ook uit de regering verdwenen
en deze practisch geheel communistisch
geworden waar zij alle aangrenzende
landen tot vazalstaten trachten te ma
ken, slechts ingegeven wordt door wan
trouwen jegens het Westen en dat ook
het oprichten van de Cominform slechts
beoogt Westerse invloed in het Oosten
zoveel mogelijk te voorkomen. Lipp-
Urenlang had ik wakker gelegen,
eindelijk echter voelde ik de vermoeid
heid komen en begon ik de schomme
ling van het schip en het eentonig
geluid van de machines aangenaam te
vindennu kwam het evenwicht terug
en bevond ik mij in die toestand van
kalmte, die nodig is om de slaap te
Wij moeten, aldus Marshall, echter niet
toestaan dat de vrije Europese gemeen
schap uitgeroeid wordt. Tot 1 April 1948
wordt voorgesteld Frankrijk tijdelijk te
helpen met 327 millioen dollar, Italië
met 228 en Oostenrijk met 42 millioen.
De Fransen zijn wat teleurgesteld, om
dat president Truman eerst een iets ho
ger bedrag had genoemd. Marshall wil
ook China helpen, waar „Tsjang Kai
Sjek nog immer als wettig regerings
hoofd door de Ver. Staten wordt erkend,
al pogen de communisten gewapender
hand het bewind te veroveren”. Volgens
Truman zelf zalook Griekenland nog
extra hulp nodig ’’ebben, hij beschuldig
de opnieuw de Noorderburen van dat
land van inmenging. Zowel China als
Griekenland doen overigens zien, dat
ook al wordt Amerikaanse financiële
steun zonder politieke voorwaarden ver
leend, ze toch door de loop der gebeur
tenissen ook een politiek karakter kan
krijgen.
ingei de
Aha ha,
lerteken,
VEREENVOUDIGING IN DE
BONAANWIJZING VOOR BROOD.
Met ingang van 23 November zul
len, zoals werd aangekondigd, bon
kaarten van vereenvoudigd model in
gebruik worden genomen. Tezelfder
tijd zal ook een aanzienlijke vereen
voudiging in de bonaanwijzing voor
brood worden ingevoerd.
Van genoemde datum af zullen de
broodbonnen van de gewone bonkaar
ten per week worden aangewezen en
wel als volgt:
Op de A-kaarten per week één bon
voor 2000 gram.
Op de B-kaarten per week één bon
voor 2000 gram en eén voor 800 gram.
Op de C-kaarten per week één bon
voor 2000 gram en één voor 400 gram.
Op de D-kaarten per week één bon
voor 800 gram en één voor 400 gram.
Op de E-kaarten per week één bon
voor 800 gram.
Het nieuwe systeem heeft tot ge
volg, dat in plaats van 51% millioen
slechts 29% millioen bonnen per 14
dagen in omloop worden gebracht.
Dit houdt in, dat de bakkers elk
veertien dagen 22 millioen bonnen
minder behoeven te plakken dan thans
het geval is, d.w.z., dat zij elke 14 da
gen tenminste 250.000 opplakvellen
minder zullen behoeven te gebruiken.
De consument zal nan de nieuwe re
geling geen moeilijkheid ondervinden.
Hij zal nl. vrijwel steeds „wisselbon-
nen” terug kunnen krijgen. Van de
per 14 dagen in omloop komende 29%
millioen bonnen zijn nL bijna 13 mil
lioen (of ongeveer 44 bonnen van
800 en 400 gram, t.w. de bonnen van
de D- en E-kaarten, de aanvullende
bonnen van de B- en C-kaarten, alle
bonnen van de kaarten voor bijzon
dere arbeid en rantsoenbonnen.
Een tweede wijziging is koorts, dat
i
i
Varsehljrrt
DINSDAGS en VKIJDAGt
kaarten voor voedingsmiddelen na 23
November één week geldig zullen zijn.
De broodbonnen van de toeslagkaar-
ten voor bijzondere arbeid enz. wor
den, als tot dusver, eens per 14 dagen
aangewezen
ONTHULLING GEDENKTEKEN.
Naar het Fr. Dagblad meldt zal vol
gende week (19 Nov.) te 3.00 uur
’s namiddags te Sneek een eenvoudig
gedenkteken worden onthuld.
Dit monument zal een vertolking
zijn van de dank der Amsterdamse
bevolking voor de zo spontaan gebo
den Friese hulp in de hongerwinter
1944—1945. x
die
in
die
het
in
De
Vlees
t.e.m.
Bureau tooi Advertentie»
Fa. JRiJFHOVT
GROOTZAND 55
fel. 3005
ontvangen...
Ik was nu zeker spoedig in slaap te
zullen vallen.
Toen werd er driemaal op de deur
van mijn hut geklopt.
Ik luisterde, daar was iemand... ik
sprong op.
„Wat is-er?... Wie is daar?...”
„Bent u wakker?”
Ik deed de deur van mijn hut een
weinig open en keek in de fonkelende
ogen van een Indiër.
„Sahib meekomen... Sakyamoena
roepen”, zei de man zacht, terwijl hij
op mij wees.
Ik deed de deur weer dicht en trok
mijn jas aan. Mijn browning stak ik in
mijn rechter jaszak en terwijl ik met
de rechterhand in mijn zak de revol
ver gereed hield, opende ik met de
linkerhand de deur van mijn hut en
liet de man binnenkomen. Ik wilde het
licht omdraaien.
„Neen”, zei de Indiër, „neen... niet
licht!...”
Ik trok mijn hand van het knopje
terug.
„Wat is uw boodschap? Van wie
komt ge?”
„Sakyamoena u roepen, heer!”
Ik haalde de schouders op.
„Zij... u... spreken, heer... vijf mi
nuten..."
Nu aarzel ik niet langer. Sakya
moena is het, die me laat roepen, wie
weet in welke moeilijkheden ze ge
raakt is...
Kantoor voor Abonnementen:
Fa. KIEZEBRINK Co.
KLEINZAND 7 - Tel. 2872
Massaal getuigenis van het
Nederlandse volk.
Geen drie inzamelingen zullen wor
den gehouden, doch één. De Commis
sies voor Monumenten, Oorlogsslacht
offers en Oorlogsgraven hebben elkan
der gevonden en zijn tot combinatie
besloten. Eén idéé omstrengelt dit
alles:
Het Nederlahdse volk wordt geroe
pen tot een massaal getuigenis vam
het besef, dat de jaren 19401945 in
de geschiedenis van zijn volksbestaan
een diepte-punt, maar tevens een
hoogtepunt zijn geweest. Het wordt
geroepen om zich te bezinnen op de
betekenis van die jaren voor zijn vrij
heden, zijn rechten, voor zijn eenheid
ook, die in grote ogenblikken boven
alle verdeeldheid uitrijst.
Het wordt in de gelegenheid ge
steld door een klein offer te doen blij
ken zich bewust te zijn van de grote
offers, die toen gebracht zijn, toen zo-
velen vrijheid, gezondheid, gezinsge
luk en het leven zelf zonder aarzeling
op het spel zetten.
zeer
Is regel
eoefend
ten be-
of een
j is dan
iet nut
ichaam
t komt
5n doel
iekver-
alleen
i open-
>r zich
en wat
:r mu-
Cereni-
n hare
elang-
1 stel-
mnas-
in de
□r een
ihting
unnen
>odza-
•pvoe-
tim-
s, die
ioefe-
door
•r se-
e be
ieren
ames
weer
met
Aan het slot van ons tweede arti
keltje beloofden we u te zullen spre
ken over de werkinrichting, o.a. als
middel om de dure gestichtsverpleging
zo mogelijk te vermijden.
Het grote middel daartoe is regel
matige arbeid, waarop de betrokkene
de aandacht kan concentreren.
Naast het geldelijk voordeel, zal de
geregelde gang naar het werk een
zeer weldadige invloed uitoefenen op
het karakter en de omgang met deze
misdeelden minder moeilijk maken.
En nu bestaan er zeer eenvoudige
vormen van arbeid, die onder behoor
lijke leiding door deze „grote kinde
ren” kunnen worden geleerd. Aange
zien dit echter niet mogelijk is in het
vrije bedrijf, zal voor hen een werkge
legenheid nodig zijn, waar onder tact
volle leiding en nauwgezet toezicht
hun de nodige vaardigheid wordt bij
gebracht.
Als eerste werd de werkinrichting
te Dordrecht in 1920 opgericht en
thans bezit bijna elke plaats in ons
land, waar een school voor Buitenge
woon Onderwijs is gevestigd, zo’n in
richting. Ze is als het ware een ver
lengstuk van de school en voorkomt
heel vaak de gestichtsverpleging.
Duidelijk blijkt dit uit het volgende,
overgenomen uit een reeds oud jaar
verslag van de Inrichting voor Ge
stichtsverpleging te Ermelo: „Het
meest opmerkelijk is het feit, dat de
toevloed van verpleegden lang zo
groot niet meer is als enige jaren ge
leden. Vroeger kwam het voor, dat we
immer een groot aantal aanvragen
op de lijst hadden, zodat de candida-
ten maanden en maanden moesten
wachten op plaatsing. Die tijden zijn
voorbij”.
Als oorzaak noemt het verslag de
oprichting van werkinrichtingen in de
steden.
In onze stad bestaat werkelijk een
achterstand, maar als er geen oorlog
was geweest, bezaten velen van u stel
lig al nuttige gebruiksvoorwerpen, af
komstig van de plaatselijke werk
inrichting.
We willen u daarom allereerst ver
tellen, wat er al zo gemaakt kan wor
den. Uiteraard is lat voor elke werk
inrichting verschillend. Het hangt o.a.
ten nauwste samen met de mogelijk
heden die een bepaalde streek of stad
biedt. Zo worden b.v. op de werk
inrichting te Delft veel tuindersriet-
matten gemaakt voor het Westland.
Dan kan de plaatselijke industrie mo
gelijkheden bieden, (plak-, lak-, sor-
teerwerk, enz.) De meeste werkinrich
tingen nemen behalve geestelijk ook
lichamelijk minderwaardigen op (b.v.
blinden), waardoor groter arbeids-
variatie mogelijk Weer andere in
richtingen beschikken over tuingrond,
pluimvee enz.
Hoofdzaak is evenwel het maken
van borstelwerk, bezems, pantoffels,
stoelzittingen, (biezen matten en
gaatjesmatten), cocos-, rooster-, W.
C.- Japan- en biezenmatten.
„Dat is allemaal mannenwerk,
wordt er voor de meisjes niks ge
daan”, denken de vrouwelijke lezers.
Stellig wel, maar de urgentie voor het
SNEEKER NIEUWSBLAD
Bij de viering van de dertigste ver
jaardag van de October-revolutie heeft
de Russische minister van buitenlandse
zaken Molotoff een rede gehouden,
waarvan één zinsnede de bijzondere aan
dacht heeft getrokken nl. deze dat „de
politiek der Ver. Staten gebaseerd is op
het alléénbezit van het geheim van de
atoombom, ofschoon dit geheim als niet
bestaand mag worden beschouwd”. Som
migen leiden hieruit af dat Rusland ook
al atoombommen maakt, wat Molotoff
echter niet heeft gezegd. Men kan ook
uit het gesprokene afleiden, dat het
theoretisch geheim van de atoombom
algemeen bekend is, maar dat in het
practisch vervaardigen er van de Ver.
Staten nog steeds vooraanstaan. Hoe
dit zij, het spreekt dat het geheim van
de bom niet altijd het bezit van een
enkele natie kan blijven; sedert jaren
zjjn overal ter wereld de geleerden bezig
met de onderzoekingen op het gebied
der atoom-energie en vroeg of laat zal
ook Rusland deze nieuwe krachtbron
voor wapenfabricage kunnen gebruiken.
Maar noch de rede van Molotoff noch
het gesprek dat Stalin kort geleden met
linkse leden der Engelse Arbeiderspartij
had, geven de indruk dat Rusland thans
al zover is dat het de wapenen tegen de
Ver. Staten zou durven opnemen. Stalin
pleitte, al waren dan de economische
stelsels verschillend, voor samenwerking
op economisch gebied tussen Oosten en
Westen en in zijn boven aangehaalde
rede zeide Molotoff »dat de Sovjet
unie tot het uiterste de belangen van de
wereldvrede zou verdedigen”. Als bewijs
voor die vredeswil noemde hij de vijf
jarenplannen, de Sovjet-Unie heeft be
lang bij een duurzame vrede en evenals
Stalin, zeide hij dat hoewel de economi
sche systemen verschillen, Rusland, de
Ver. Staten en Groot Brittannië in de
oorlog hebben samengewerkt, waarom
zou dat thans onmogelijk zijn Wel deed
Molotoff meteen een scherpe aanval op
de Ver. Staten, die hij een der imperia
listische landen noemde, die nieuwe mi
litaire en maritieme bases aan het vor
men zijn, niet ter verdediging, maar met
aanvallende bedoelingen. Rusland, dat
in een vijandige kapitalistische omge
ving is geplaatst, moest er op bedacht
zijn terug te kunnen slaan bij een aan
val, daarom werd ook voorrang aan de
ontwikkeling der zware industrie gege
ven. Uit deze uitlatingen blijkt inder
daad niet dat de Sovjet-Unie aanvals-
bedoelingen heeft, eer blijkt er uit dat
het bevreesd is voor een aanval. De be
kende Amerikaanse journalist Lippmann
is ook dat oordeel toegedaan; volgens
hem zijn de Russen allang tot de con
clusie gekomen dat zij met de wapenen
toch niets tegen de Ver. Staten ver
mogen, en dat zij er ook niet op kunnen
rekenen dat West-Europa door het
communisme veroverd zou kunnen wor
den, er mogen daar stakingen en andere
economische moeilijkheden zijn, op
het kritieke moment zwaait het volk
2 rantsoenen cigaretten daar naar rechts en geeft het commu-
us, G. lapiexstr.
imest., W.Fred.str, J.l
j
uur, bijeenkomst l
lokaal Sperkhem.
door GERARD REVERS
s, kalftijd tot
en Stamboek,
ckrum of aan
Tel. No. 2
>6.
224 (Winsum).
in, Tel. No. 170
215
1. No. 10
)ER BOEK l
s weer gereed. J
door
trecht
G te Hengelo (O.)
eek.
iendelijk uit deze
IGANG VRIJ!
Opgericht 1897 L
„Nu begrijpen wij elkaar beter
zegt de prins lachend.
We begaven ons met ons drieën
naar dat gedeelte van het schip, dat
voor de prins en zijn gevolg was in
gericht. In de buitengewoon luxueus
ingerichte cabine van de prins voer
den we toen een zeer, zéér diep
gaand gesprekHet draaide ech
ter maar om één onderwerp hoe
het te bewerken zou zijn, dat ik Ira
zou ontmoeten, dat ik mij met haar
zou verstaan en dat ik tenslotte met
haar zou kunnen trouwen.
Om kort te gaan we
drievoudig verbond^ een
alliantie 1 We beloofden elkander te
helpen waar we slechts konden en
dat de prins niet weinig zou kunnen
doen, daar was ik van overtuigd
Maar het kwam er op aan de prins
tot doorzetten te bewegen en daar
voor rekende ik op Sakyamoena.
De prins intussen en ook Sakya
moena lieten me niet in twijfel over
de moeilijkheden, die wij zouden
moeten overwirmen. De prins schets
te mij het conservatisme van de
priesterkaste, die voor een groot
deel de staatszaken in zijn land be
heersteVoor die telde een men
senleven minder dan dat van het een
of ander heilig d - uit hun tempels.
En voor die priesters was het vast
staand, dat de 'is met Ira zou
trouwen, daartoe troffen re nu reeds
de voorbereidingen en hun verbit
tering zou grenzeloos zijn, zodra ze
Oorlog, bezetting en verzet hebben
ons volk zo sterk getroffen, en heb
ben zo diepe sporen nagelaten, dat
thans alom de behoefte gevoeld is om
onze herinnering aan strijd, leed en
bevrijding, de herinnering bijzonder
ook aan wie als slachtoffer van de
Duitse terreur gevallen zijn, blijvend
vast te leggen in gedenktekenen. Der
gelijke gedenktekenen zijn in tal van
plaatsen reeds verrezen of in voorbe
reiding. In brede kringen is echter
gevoeld, dat ook een groot nationaal
monument dient te verrijzen, dat de
eenheid van ons land, dat de strijd
van ons volk als een geheel symboli
seert.
Aldus sprak Maandagavond minis
ter Drees over Hilversum I, die daar
mede de actie van de nationale mo
numenten-commissie inleidde. Het
centrale monument is gedacht op het
Dam-plantsoen te Amsterdam.
De Dam is het historische hart van
’s Lands hoofdstad. Amsterdam, dat
de zwaarste tol aan mensenlevens
heeft betaald juist doordat de daar
zo talrijke Joodse bevolkingsgroep
vrijwel geheel naar het Oosten de
dood ingejaagd is de Dam, waar
in de dageraad der bevrijding de laat
ste schoten knalden en de laatste
slachtoffers vielen.
Een stuk nationale bodem bij uit
stek. Het doen verrijzen van dit mo
nument èn van de andere gedenkteke
nen van wijder dan plaatselijke of re
gionale betekenis, is een nationale
taak.
En inzonderheid degrond die het
centrale monument als nationaal sym
bool zal dragen moet worden een stuk
nationale bodem bij uitstek. Daarom
is de gedachte gerezen de bedragen te
vragen in de vorm van symbolische
aankoop van een stukje van die
grond, waarvoor men dan een certi
ficaat ontvangt. Het terrein is twaalf
millioen vierkante centimeters groot,
1 vierk. cm. zal tegen 50 cent worden
aangeboden. De certificaten zijn te
verkrijgen van 50 cent tot 1000 gul
den. Grote bedreven, scholen, groe
pen, clubs e. d. kunnen collectief een
aantal vierk. centimeters kopen,
waarvoor zij een op naam gesteld cer
tificaat ontvangen.
Redacteuren: L. KIEZFBPINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 - SNEEK
manneljjk deel is gro'ter. In verschil
lende plaatsen zijn voor meisjes o.a.
weefkamers ingericht.
Een volgende maal zullen we u ver
tellen, welke plannen er voor uw
eigen stad gereed liggen.
BONNENLIJ ST
voor het tijdvak van 1629 Nov. ’47.
Elk der volgende bonnen geeft recht
op het kopen van:
Bonkaarten KA, KB, KC 711
(Serie R)
R-04 Diversen 500 gram suiker, bo-
terhamstrooisel enz., of 1000
gram jam, stroop enz., of
500 gram versnaperingen
Diversen 225 gram huishoud
zeep of 180 gram toiletzeep
Bonkaarten KI). KE 711
(Serie R)
R-ll, R-12 Diversen 250 gram sui
ker, boterhamstrooisel enz.,
of 500 gram jam, stroop enz.
of 250 gram versnaperingen
R-13 Diversen 450 gram huishoud
zeep of 360 gram toiletzeep
R-16 Reserve 500 gram bloem of
zelfrijzend bakmeel of kin
dermeel (alle soorten)' of
kinderbiscuits
Bonkaarten MA, MD, MH 712
(bijz. arbeid, a.s. moeders
en zieken) (Serie R)
R ”1 Suiker 250 gram suiker, boter-
In December zullen de gezamenlijk» j
Commissarissen der Koningin grond
van een gedenkwaardige plek in elk
hunner provincies naar Amsterdam
brengen. Die grond zal in urnen op
het Damplantsoen worden bijgezet.
Ook dit zal die plaats nog te meer tot
nationale grond stempelen en de her
innering van alle gewesten bundelen.
Wij mogen vertrouwen, dat het Ne
derlandse volk bereid zal wezen deze
treffende gedachte met volle kracht te
steunen. Het zal daardoor en het tot
stand komen van het centrale monu
ment en dat van de andere belang
rijke gedenktekenen helpen verzeke- I
ren.
13
Als ik daar enige minuten -
staan heb, komt er iemand naar me
toe. die mijn arm aanraakt.
„Meneer Spalker 1”
Ik draai me om het is Sakyamoe
na Ze lacht om de weinig intelli
gente uitdrukking, die mijn verbaasd
gezicht ongetwijfeld heeft. Dan zegt
ze zacht
„Wilt u niet even meekomen
Ik volg haar. Ze brengt me bij
haar partner het ic de prins. Zon
der te vermoeden wie die beide per
sonen waren, ha. ik zoeven naar
hun gesprek geluisterd. Als ik niet
in het licht bij de verschansing was
gaan staan, zou Sakyamoena me niet
hebben herkend
De prins en ik begroeten elkaar
hartelijk. Sakyamoena is er blijkbaar
in geslaagd de prins volkomen van
de situatie op de hoogte te brengen.
Als hij toch nog ietwat verlegen, op
half schertsende toon een paar ver
ontschuldigingen prevelt over ons
jongste onderhoud in Amsterdam,
dan ga ik daar onmidellijk op in en
sluit ik mij aan bij zijn schertsende
toon.
hamstrooisel enz., of 500
gram jam, stroop enz., of
250 gram versnaperingen
Tabak- en versnaperingenkaarten
enz. QA, QB, QC 711.
R-01, R-02 Tabak 1 rantsoen ciga
retten of kerftabak
R-03 Tabak
of kerftabak
R-01 Versnaperingen 200 gram ver
snaperingen of 200 gram
suiker, boterhamstrooisel
enz., of 400 gram jam,
stroop enz.
isnaperingen 100 gram ver
snaperingen of 100 gram
suiker, boterhamstrooisel
enz., of 200 gram jam,
stroop enz.
reeds aangewezen bon R-03
voor 100 gram vlees is geldig
22 November. De niet aange
wezen bonnen van serie Q kunnen
worden vernietigd.
„Aan mijn daden valt niets te be
wonderen”, zei ze, „ik doe ze een
voudig, omdat ik niet anders zou
kunnen. Met u”, vervolgde ze, „is
het niet an,ders. Of dacht ge, dat u
geen even grote gevaren dreigen
Toch gaat ge. hebt ge vaderland en
verwanten verlaten’ om de vre :w
uwer keuze... Zo sterk is de macht
van de liefde
Ze glimlachte.
Toen op de gewoonste toon van
de wereld het gesprek vervolgende,
drukte ze mij op het hart om alles
streng geheim te houden, niemand
te vertrouwen en geduldig te wach
ten tot we in Indore zouden zijn om
met Ira te kunnen spreken. Het ver
dere zou dan wel nader kunnen
worden geregeld
„Ook hier op het schip moeten we
zorg dragen, dat niemand iets van
onze verhouding bespeurt”, zei Sa
kyamoena.
„En het feit dan. dat we hier in
deze cabine zijn vroeg ik glim
lachend.
Sakyamoena knikte bezorgd.
„Ge hebt gelijk", zei ze en keek
naar de prins met dezelfde bezorgde
blik. De prins echter maakte een af
werende beweging.
„Ik ben geen gevangene”, zei hij
trots, „en ik wil in mijn cabine ont
vangen wie ik wii.
Zwijgend zaten we bij elkander.
De prins en Sakyamoena keken
elkander in de ogen met die uitdruk
king van hevig verlangen, die een
lang onderdrukte hartstocht ken
merkt. Sakyamoena lag meer dan ze
zat op een divan, de prins zat vlak
bij haar
„Wij zijn nooit alleen”, zuchtte
Sakyamoena. „we moeten als het
ware altijd een masker voordoen...”
De prins knikte.
Beiden vonden het blijkbaar pret
tig over hun liefde met een ver
trouwd vriend te spreken.
„Voor mij behoeft ge u
dwang op te leggen”, zei ik hartelijk.
„Dat doen we ook niet”, zei Sa
kyamoena, en ze trok de prins naar
zich toe, en drukte de beminde man
tegen zich aan
Ik besefte, dat ik hier teveel was,
Ik stond op om naar mijn hut te
gaan. Ik wilde gaan slapen, want
terwijl men slaapt vergaat de tijd en
behoeft men niet te denken aan zijn
verlangen.
De slaap vatte ik niette hevig
brandde in mij het verlangen naar
Ira
mann acht daarom, nu z.i. de Russen in
de verdediging zijn gedrongen, de tijd
gekomen voor de Ver. Staten om te
trachten met Rusland tot overeenstem
ming te komen opdat herstel van geheel
Europa mogelijk wordt. Dat lijkt echter
gemakkelrjker gezegd dan gedaan.
Want de Russen zitten zo vol wantrou-
dat er nauwelijks één punt is,
waar men elkaar politiek kan naderen.
Toegegeven moet dat de besprekingen
inzake Palestina in de Ver. Naties nu
tot een overeenstemming hebben geleld;
uit Russische en Amerikaanse voorstel
len is nu eindelijk een compromis ont
staan, volgens hetwelk Palestina op 1
Mei door de Britten ontruimd zal wor
den, een commissie uit de Ver. Naties
zal onder toezicht van de Veiligheids
raad zich dan tot Juli met het beheer
belasten, waarna de Joodse en Arabi
sche staat voor zich zelf zouden moeten
zorgen. Maar wat is er terecht gekomen
van alle andere grote vraagstukken in
de V. N. behandeld? Het Amerikaanse
voorstel om een commissie der V. N.
waarin alle landen zitting hebben het ge
hele jaar te doen vergaderen om netelige
zaken te behandelen is weliswaar aan
genomen maar Rusland en alle andere
Slavische staten nemen er geen zitting
in, boycotten haar en maken haar dus
machteloos. De Russen blijven het een
poging der Ver. Staten achten de Vei
ligheidsraad en het vetorecht aan kant
te zetten. Een toetssteen voor mogelijke
overeenstemming tussen Rusland en de
Ver. Staten is ook het Duitse vraagstuk.
De plaatsvervangers der Grote Vier zijn
thans te Londen bijeen om voorbereidin
gen te treffen voor besprekingen van de
Raad van Vier zelf, welke over dit pro
bleem 25 Nov. beginnen. Ook bij die
voorbereidingen zijn reeds moeilijkheden
aan het licht gekomen, laat staan wat
er zal geschieden als het straks menens
wordt. En welk een schone gelegenheid
ware er geweest voor samenwerking
tussen de Ver. Staten en Rusland op
basis van het plan Marshall. De Russen
hebben dat afgewezen, en hun buursta
ten daartoe ook genoopt met het argu
ment dat dit plan Europa slaaf van het
Amerikaanse kapitalisme zou maken,
de Amerikanen beweren, dat de Russen
bang zijn de Amerikaanse hulp voor
hun invloedssfeer aan te nemen omdat
ze -de volken daar zou overtuigen dat
het Amerikaanse economische stelsel de
voorkeur verdient boven het Russische.
Hoe dit ook zij Oost-Europa blijft ver
stoken van deze hulp, waarnaar de 16
Europese landen die wel toetraden reik
halzend uitzien. Het moet ook de Russen
wat te zeggen hebben dat de commissie
van Amerikaanse deskundigen aanbe
veelt dat aan de hulp geen politieke
voorwaarden en eisen moeten worden
verbonden al acht z(j het Amerikaanse
stelsel van economische vrijheid zelf het
juiste. Marshall heeft thans het ont
werp van wet betreffende deze hulp bij
het Congres ingediend. Over 4 jaar zal
totaal 16 20 milliard nodig zijn. Voor-de broodbonnen van de gewone bon-
gesteld wordt nu eerst van 1 April 1948
tot 1 Juli ’48 1% milliard dollar uit te
trekken, en 6 milliard van Juli 1948
Juli 1949. Naar gelang van de draag
kracht der verschillende landen zullen
de bedragen worden geschonken of ge
leend, in ieder geval schijnen voedsel,
kunstmest, brandstof te zullen worden
geschonken, en goederen, waarmee in
dustrieën worden opgebouwd, welke dus
later renderend worden, geleend. Er zal
uiteraard een lich .am worden gevormd
dat toezicht houdt op de verlening van
de hulp, de Ver. Staten beogen niet er
speciale voordelen mee te verwerven. In
zijn voorstel, zegt Marshall ook nog, dat
de Sovjet-Unie haar eigen redenen had
om niet aan het plan deel te nemen.
zouden vernemen, dat deze dingen
zich anders zouden voltrekken, dan
zoals zij dat nu eenmaal als vast
staand hadden aangenomen
„Maar waarom toch vroeg
verbaasd.
De prins glimlacht
„Begrijpt ge dan niet, dat
priesters reden hebben om de
vloed te vrezen van een prins,
zo zelfstandig optreedt, dat hij
waagt om zich zelf een vrouw te
zoeken
Ook Sakyamoena zei, dat ik er
stellig geen begrip van had van welk
een omvang de tegenv’erking zou
zijn van al die conservatieve elemen
ten tegen een verbinding van haar
met de prins.
Zij huiverde, blijkbaar dacht
ze aan de talloze gevaren, aan de
sombere machten, die niets zouden
nalaten om haar huwelijk met de
prins te belettenEen mensen
leven telt voor hen niets en wie zal
hen ter verantwoording roepen
Straffeloos zijn ze, ook voor de erg
ste misdaden.
Ik luisterde naar haar met de
grootste verbazing. Ze zei dat alle
maal zo eenvoudig weg. Dat was
het dus wat ze bedoelde, toen ze zei,
dat er gestreden moest worden voor
hetgeluk. Zij trotseerde de dood
voor het bezit van de geliefd'*
Zó sterk is de macht van de liefde.
Ik probeerde uiting te geven aan
deze gedachten.