o sk Buitenlands Overzicht Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST Dinsdag 23 December. Ook in de daarop volgende week komt het Sneeker Nieuws blad slechts één keer uit en wel op Woensdag 31 December. Abonné’s en adverteerders ge lieven hiermede rekening te houden. r 5’ „EEN GLIMLACH 2e JAARGANG No. 98 DE UITGEVERS. FEUILLETON n J5 a, 8X Heeg; Elisa- rl. te 3 jr„ lit, 63 pen te r DADERS VAN BOMAANSLAG GEARRESTEERD. VRIJDAG 19 DECEMBER 1947 ns blad zal volgende week slechts éénmaal verschijnen n.l. op (Aan door GERARD REVERS Party van 274. 23 HOOFDSTUK 17. Ct ct Stilstaande bij een ander punt, dat de laatste tijd aan de orde kwam, nl. de spreiding van bezit, dus het streven dat ieder bezit krijgt, betoogt spr. dat dit streven bevorderd dient; het uit geven van kleinere coupures van ef fecten, de mogelijkheid ook een ge deelte van een huis te kopen kan in deze nuttig werken. Er is ook bij de arbeider een streven naar bezit, ego- isme is de mens aangeboren, dient binnen de perken gehouden, maar niet haar eigen land wel totaal ontgroeid zijn. Zij behoort tot de kaste van de Kshathriyas, dat is de kaste der Ab.-prijs 12.50 per half jaar Franco per post 13.75 per half jaar Ct ct ct ct ct ct Verschijnt: DINSDAGS en VRIJDAGS FR. bon )or- :11e, op ct ct en, :elf lie de leeg; erhof send; Hiske d. v. i der 'obias rs te „En wat gaat ge nu doen?” vraagt mijn gastheer, als ik hem het verhaal van mijn wederwaardigheden heb ge daan. „Mijn eerste daad zal zijn, mijn verblijfplaats bekend te maken”, ant woord ik. „Er moet onmiddellijk een telegram weg”. Mijn gastheer weet wel waar hij dat telegram heen moet brengen. Het moet naar het gebouw van de London Mission, naar de zetel van de zending, daar zal men het wel het best weten hoe een telegram naar Bombay het snelst ter plaatse komt. Het gebouw van de zending is minstens een paar uur hier vandaan, maar ik heb ge zegd, dat het nodig was en dus moet het gebeuren... Mijn gastheer vertelt in enkele woorden aan zijn dochter hoe de zaken er bij staan. Zij knikt zwijgend en dient het avondeten op. een rol is toebedeeld in de Amerikaanse strategische omsingeling van de Russi sche kolos. „Strategische omsingeling” is ’n oorlogsterm, maar de breuk te Londen maakt het gebruik er van ge wettigd. Die breuk geeft ook het Mars- hall-plan meer het karakter van een mobilisatiemaatregel, dan van een zui ver economische hulpactie, terwijl de Kominform niet anders gezien kan wor den dan als een Russische poging het Marshall-plan te vernietigen. Bureau voor Advertenties Fa. DRIJFHOUT GROOTZAND 55 lel. 3005 Kantoor voor Abonnementen! Fa. KIEZEBRINK Co. KLEINZAND 7 - Tel. 2872 tenslotte toch aanvaardt. Ik verzoek hem over de hele zaak voorlopig te zwijgen. Dat zal slechts ten goede ko men aan het onderzoek en aan de ver volging van de schuldigen. Het is beter, dat men gelooft, dat ik dood ben... De Mohammedaan belooft te zullen zwijgen... Ik spreek met mijn gastheer, ik verzeker hem, dat ik niet ondankbaar zal zijn, niet tegenover hem en ook niet tegenover zijn dochter. Maar hij weigert elke beloning. Geroerd neem ik afscheid van hem en als ik mijn lieve verpleegster de hand druk, zie ik tranen in haar ogen, ze kust mijn handen... „Ik kom spoedig terug”, zeg ik ge troffen, „heel spoedig...” Dan begeef ik mij in de auto en i :t een flinke vaart vliegen we langs de weg. i men zich bij de naoorlogse opbouw op s het standpunt van de vrijheid moeten stellen, spr. weet dat daarin het ge- vaar schuilt dat het egoisme de bo- ventoon gaat voeren, maar aan onge- remde ordening kleeft een groter ge- vaar, dat van de overheersing van het i ambtelijk apparaat, machtswellust, dictatuur. De uitwassen van de ego- i istische tendenzen in het stelsel van de vrijheid zijn door gematigde orde- ning te bestrijden, maar principieel zij ons standpunt: vrijheid. Spr. wijst er i nog op dat bij de onderhandelingen over de samensmelting van P. v. d. V. en groep-Oud geen enkel verschil van mening omtrent het program bestond, dat is gebaseerd op het begrip: vrij- heid. Wij passen ons aan aan de erva- ringen van de laatste tijd, maar onze grondslag is: vrijheid, en daarvoor moet gestreden omdat ze de laatste tijd belaagd wordt. Nadat spr. ^og enige vragen be- antwoord had, sloot de voorz., de heer J. N a u t a, die bij de opening had i meegedeeld, dat er deze winter meer openbare vergaderingen zullen zijn i van de Partij van de Vrijheid, de bij- I eenkomst met een woord van dank tot de spreker. Aan onze postabonné’s! Tot 25 December a.s. geven wij gaarne aan onze postabonné’s de ge legenheid het abonnementsgeld voor het eerste halfjaar 1948 ad 3.75 op onze girorekening 50748 (ten name van Firma E. J. Drijfhout) bij te schrijven. Na deze datum zal door ons wor den gedisponeerd. De Administratie. In het gebouw van de London Mis sion, een luchtig huisje op een heuvel en omgeven door cocospalmen, had ik een uitvoerig gesprek met de leider, „dan zal ze aan de gewoonten van Het was een ferme sportieve man, en naar ik had gehoord was hij twintig mijlen in het rond overal bij vernietigd, want dan vernietigt men de natuur van de mens. Vervolgens bespreekt inleider de verhouding der begrippen vrijheid en ordening tot dat der geleide economie. Onder geleide economie versta men niet de progno se, die de zakenman of een groep za kenlieden opstelt voor hun politiek in de naaste toekomst, maar de leiding van het zakenleven onder dwang van de staat. Dat moeten wij in deze tijd van nood aanvaarden, maar uit prin cipieel oogpunt dient deze staatsbe moeiing zoveel mogelijk geremd. De vrijheid op dit terrein had ook tot uit wassen geleid, die terecht door de overheid werden bestreden (met warenwet, keuringsdienst, ijkwet enz. enz.) maar onze grote vooruitgang, sedert de gilden verdwenen, welke ook verstarrend werkten, hebben we te danken aan het feit dat het bedrijfs leven kon produceren, wat en kon ver kopen waar het wilde, door die vrij heid ook konden tal van kleine bedrij ven tot grote gemaakt worden, niet omdat hun leiders in de eerste plaats naar meer geldelijk gewin streefden, maar omdat het hun eerzucht was hun bedrijf groot .e maken. Inderdaad deze vrijheid voerde tot crises, maar daardoor werd het evenwicht hersteld. Na de eerste wereldoorlog is het echter nimmer gelukt weer tot het oude stelsel terug te keren, en thans grijpt de overheid door haar vele instanties diep in het bedrijfsleven in, maar grof werk blijft het en daar om tot schade van dat fijne rader werk, dat elke individuele onderne ming weer van een andere onder scheidt. Al kunnen we deze ordening thans niet missen, ze werkt remmend omdat een ambtenaren-apparaat niet soepel kan zijn en principieel achten, we haar onjuist. Als de overheid lei ding geeft bij productie en distributie, worden alle ondernemingen van een bepaalde bedrijfstak in eenzelfde rich ting gedreven, blijkt die richting na derhand verkeerd, komt dus een cri sis, dan gaat het over de hele linie fout, waren de ondernemers vrij ge weest, dan had ‘eder ondernemer naar individueel inzicht gehandeld, de een zou verkeerd, de ander goed gehan deld hebben, zodat zeker evenwicht over de gehele bedrijfstak gezien, zou blijven bestaan. Geleide economie laat geen plaats aan de baanbrekers en is in principe onaanvaardbaar. Tenslotte roert spr. ook even aan de betekenis van de begrippen vrijheid en ordening voor het geestelijk gebied. Nat.socia lisme en communisme leren ons dat de geestelijke vrijheid langs de weg der ordening geheel kan worden opgehe ven, en er zijn tekenen die er op wij zen dat ten deze ook thans nog niet alles veilig is. Concluderend, betoogt spr. dat vrijheid en ordening eikaars tegengestelden zijn, de ware vrijheid kan zonder zekere ordening niet be staan, wel de ordening zonder vrij heid. Ze moeten elkaar aanvullen, ze zijn twee kanten van de medaille der hem van verantwoordelijkheid ontlast, gerechtigheid, waarbij de zijde der vrijheid de belangrijkste is. Het gaat er tenslotte om ieder individu die plaats te verzekeren, waar hij karak- dit rapport getroffen, dat onze ver- ter en verstand kan ontplooien, daar zal hij gelukkig zijn en daarop is het hoogste streven van de mens gericht. Wil men alleen voorziening van de materiële behoeften van de mens, dan kan men zelfs slavernij aanvaarden, maar beseft men dat de mens geeste lijk voedsel vooral behoeft, dan zal men hem vrijheid gunnen. Daarom zal In het Nieuwjaarsnummer dat 31 December a.s. verschijnt, bestaat ge legenheid tot het plaatsen van een NIEUWJAARSGROET van 4 regels voor 1.50. Inzending gaarne vóór 27 Dec. a.s. Bureau: Grootzand 55. tegenwoordigers te Lissabon zodanig kibbelden, dat van samenwerking geen sprake vas, er heerste een be dorven, soms kinderachtige sfeer. Oud-minister van Boeijen getuigde, dat de heer v. H. een weinig sociale natuur heeft, die zich niet kan in leven. Warmte was een erg zwak punt, niet alleen bij hem, maar bij de onderwerp een verga dering van de afd. Sneek van de Partij van de Vrijheid mr. H. S. S i e- b e r s te Groningen. Bij het leggen van de basis voor de opbouw van de na-oorlogse maatschappij spelen de begrippen vrijheid en ordening een belangrijke rol, aldus betoogde spr. Deze begrippen zijn echter niet te definiëren, ze zijn niet absoluut en de persoonlijke visie bepaalt hun inhoud. Eis voor het leven in een gemeen schap is, dat het individu een deel zijner absolute vrijheid afstaat, er moeten regels zijn, ojf straffe van het ontstaan van een chaos, maar niet overal en niet altijd zijn die regels de zelfde. Principieel deed het begrip dat alle mensen dezelfde rechten moeten hebben, in Europa zijn intrede met de Franse revolutie. De ontwikkeling van de industrie schiep echter nieuwe problemen, door de ongebreidelde economische vrijheid geraakte de ar beider in ’t gedrang, de ervaring noopte, hoewel men node het vrij- heidsprincipe prijs gaf, tot de opbouw van een sociale wetgeving, in wezen een ordening op het terrein van de arbeid en vele dezer wetten zijn een zegen voor het Nederlandse volk, ze leidden tot een krachtige arbeiders stand. Een nadeel blijft dat de prikkel zelf verantwoordelijkheid te dragen min of meer wegviel; de verantwoor delijkheid voor zich zelf te zorgen sta voorop, ontbreekt de mogelijkheid daaztoe buiten eigen schuld dan vor dert de gerechtigheid dat de overheid bijspringt. Een dergelijke ordening, dus beperking der vrijheid, is aan vaardbaar. Had men voor de oorlog het overleg tussen werkgevers en -ne mers over de lonen, hetgeen veel heeft bijgedragen tot de bedrijfsvrede, thans kwam er een ander stuk orde ning bij, de overheid schuift als zij het nodig oordeelt het resultaat van dat overleg terzijde en stelt zelf de lonen vast. Men kan dat aanvaarden in ,een tijd van nood, maar men dient zich er bewust van te blijven, dat we hiervan zo spoedig mogelijk af moeten. Spre kers conclusie ten opzichte van dit alles is, dat op het gehele hierboven genoemde terrein zekere ordening eis van gerechtigheid is, doch dat ze niet zover mag gaan, dat ze de zelfstan digheid van het individu aantast en gehele dienst”. Ons hebben deze op merkingen vooral getroffen, omdat zij bewijzen dat er kennelijk iets ha pert bij ons diplomatieke corps. Juist van een diplomaat mag geëist worden dat hij sfeer en vertrouwen weet te scheppen. Zes leden van het oud-bestuur van het Rode Kruis, in de oorlogstijd in functie, hebben een gezamenlijk pro test opgesteld tegen het rapport van de commissie-Vorrink. Zij verzoeken de commissie de conclusies en be schuldiging van het Rode Kruis in het algemeen en het oude dagelijks be stuur daarvan la het bijzonder, vol komen te wijzigen of anders het pro test in haar rapport op te nemen. Twee mannen, de gebroeders G. M. en A. M., zijn op aanwijzing van de Bredase politie te Raamsdonkveer ge arresteerd onder de verdenking, dat zij op 9 Juli in hotel Suisse te Breda een bomaanslag hebben gepleegd, waarvan de 24-jarige de L. het slacht offer is geworden. Gebleken is, dat het noodlottige projectiel bestemd was voor de dienstbode van het hotel, die haar verkering met G. M. had ver broken. De politie is de gebroeders op het spoor gekomen, doordat dezer dagen een van hen afkomstig pakje voor de dienstbode werd bezorgd, dat bij een voor net openen ingesteld on derzoek een scherp gestelde hand granaat bleek te bevatten. DOODGESCHOTEN. Door een Duitse grenswacht dood geschoten zijn twee jongemannen uit Kruchten (D.) dat even over de Ne derlandse grens bij Roermond ligt. Een van hen werd reeds geruime tijd wegens diefstal en smokkelarij ge zocht. Engelse en Duitse instanties stellen een onderzoek in. NAAR AANLEIDING VAN HET „PAKKETTENRAPPORT”. In verband met de beschuldigingen in het rapport-Vorrink over het te kort schieten van het Rode Kruis in bezettingstijd, geuit aan het adres van mr. B. Ph. baron van Harinxma thoe Slooten als commissaris voor de vluchtelingenaangelegenheden te Lis sabon, is thans gepubliceerd het rap- port-Cleveringa over deze diplomaat, die thans onze ambassadeur in België is. Dit rapport zegt als samenvattend oordeel: Van de gegrondheid voor ernstige klachten is niet gebleken. De heer Van Harinxma heeft in uiterst moeilijke omstandigheden stellig werk verricht, dat gewaardeerd verdient te worden. Dat hij hier of daar een steek heeft laten vallen is mogelijk, gelijk wel niemand in zijn omstandigheden de volmaaktheid had kunnen berei ken; doch er is niet gebleken van eni ge aanleiding de staf over zijn werk te breken. Wellicht is het mogelijk, dat hij op twee, mogelijk met elkaar samenhangende punten van bijkomsti ge, doch in de gegeven omstandighe den toch wel belangrijke aard te kort is geschoten, doch er kan achteraf hieromtrent te weinig tastbaars wor den vastgesteld di.n dat een afkeuring gerechtvaardigd kan worden geacht. De twee' punten waarop de heer Van Harinxma wellicht te kort is ge schoten zijn: zijn bejegening van uit gewekenen te Lissabon, waarin wel licht soms een toon van wat meer ge duldige vriendelijkheid en bereidheid tot uitlegging, wat meer hartelijkheid en menselijke belangstelling hadden kunnen doorklinken; en zijn gebrek aan goede samenwerking met andere te Lissabon gestationneerde ambtena ren. Maar wat dit laatste betreft is hij allerminst de enige schuldige. Ons hebben vooral de zinsneden in VRIJHEID EN ORDENING. Vergadering de Vrijheid. Over bovengenoemd sprak Woensdagavond in De besprekingen der Grote Vier te Londen zijn Maandag voor onbepaalde tijd verdaagd. Dat wil dus zeggen, dat ze zijn mislukt. En daar van den beginne af niet anders werd verwacht, kwam dit bericht ook niet als een verrassing, al blijft het een teleurstelling. Men is het niet eens geweest over de agenda bij het begin der conferentie en men kon het ook niet eens worden over het slot stuk der conferentie, waarin de verda ging officieel zou worden medegedeeld. En tussen agenda en slotstuk lag een reeks van onenigheden over schier alle punten, welke te berde werden ge bracht. Het punt waarbij de onderhan delingen werden afgebroken, was dat der herstelbetalingen. Terwijl de Russen voor zich en Polen 10 milliard dollar van Duitsland uit de lopende productie eis ten, waartegen Engeland en de Ver. Staten zich verzetten, omdat zij er in hun zónes nog steeds geld bijleggen, beschuldigde MolOtoff deze landen zich op verkapte wijze de zakken te spekken in die zónes. Deze totaal ongegronde be schuldiging, kennelijk beogend Amerika en Engeland bij het Duitse volk in een kwaad daglicht te stellen, deed de deur toe. Nadien is er eigenlijk geen officieel verkeer meer tussen Russen en de an deren geweest behalve op de slotzitting. Wat nu Officiële gegevens daarom trent zijn nog niet bekend. We mogen echter wel aannemen, dat de Ver. Sta ten, Engeland en Frankrijk thans hun eigen weg zullen gaan, en Rusland ook. De breuk is thans volkomen. Misschien zullen de drie eerstgenoemde landen nu een conferentie van alle landen welke met Duitsland in oorlog waren bijeen roepen, en zullen die landen voorzover ze niet tot de Russische invloedssfeer behoren, daaraan ook deelnemen. Daar zal men dan moeten spreken over de verhouding tot West-Duitsland; het lijdt nauwelijks twijfel of Frankrijk zal zijn zóne thans ook doen opnemen in de samenwerkende AmerikaansBritse zónes. Wellicht zal die conferentie dan vooral economische zaken bespreken, want de Europese deelnemers zullen zo lang mogelijk de deur willen open hou den voor Rusland om aan de politieke oplossing van het Duitse probleem mee te werken. Het is echter mogelijk dat de Ver. Staten druk zullen uitoefenen om alles nu maar zonder Rusland af te doen en dat zij de consekwentie uit de breuk te Londen willen trekken. Die conse kwentie is dat op de duur een gewapen de botsing tussen Westen en Oosten mo gelijk moet worden geacht en dat daar om zo spoedig mogelijk dat gedeelte van Duitsland dat in handen van het Westen is zo moet georganiseerd dat het een b’ ffer tussen Rusland en het meer Westelijke deel van Europa vormt. Voor deze inschakeling is de medewerking van de West-Europese kleine landen evenzeer nodig als een welwillende hou ding tegenover Duitsland, zodat we vre zen dat van schadeloosstellingen voor die kleine landen ten koste van Duits land dan wel heel weinig zal komen. Dat het de Ver. Staten ernst is met de mobilisatie van het niet-communistisch deel van Europa tegen Rusland, blijkt wel uit het feit dat president Truman Zondag, toen de laatste Amerikaanse bezettingstroepen Italië verlieten, ver klaarde: „dat de Ver. Staten belang stelling blijven koesteren voor het be houd van een vrij en onafhankelijk Italië. Mocht de vrijheid of onafhanke lijkheid van dat land rechtstreeks of in direct worden bedreigd, dan zullen de V. S. als ondertekenaar van het vredes verdrag en als lid der V. N. zich ver plicht gevoelen maatregelen te beramen ter handhaving van vrede en veilig heid”. Ongetwijfeld koesteren de Ver. Staten dezelfde gevoelens ten opzichte van Frankrijk. Het West-Europese blok mag onder de gegeven omstandigheden niet verder afbrokkelen. De tussentijdse wel versterken, omdat ook aan dat land De volgende avond reeds kwam het antwoord. De auto van de London Mission hield stil voor de woning van mijn gastheer en ik had een lang ge sprek met de missionaris. Hij komt mij halen, telegrammen liggen op mij te wachten en morgen zullen er ook vrij zeker brieven voor mij zijn, want mijn adres is nu by de London Mis sion... Op dit moment komt een man bin nen, een Mohammedaan... Hij legt een pak voor mij neer en zegt op mij met de plaatselijke gesteldheid op de hoogte waren... De Mohammedaan vertelt, dat hij de hele beek heeft doorzocht, maar hij heeft niets gevonden, maar toen hij hoorde, dat hier een vreemde Sa hib... Ja, toen had hy onmiddellijk al een nieuwe schurkenstreek van de Brahmanen vermoed... De man sprak met drukke gebaren, men vertaalde mij wat hij allemaal had verteld... Ik informeerde naar de tempel... Waar stond die tempel? Ik kreeg ten antwoord, dat er geen eigenlijke tempel in de buurt was, wel een heilige plaats, waar de gelo vigen één keer per jaar heentrokken om de grote Hindoe-god Shiwa te eren... Shiwa de grote verwekker en vernietiger en zijn vrouw Kali, werd mij gezegd... „In die heilige plaats zat ik gevan gen”, zeg ik. De Mohammedaan trilde van ver ontwaardiging. „En wat zult u nu doen?” Ik haalde de schouders op. Ook de vertegenwoordiger van de London Mission zegt, dat er weinig kans is de schuldigen te vinden. Ik geef de Mohammedaan een ruime beloning, die hij eerst weigert, maar SNEEKER NIEUWSBLAD Redacteuren L. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactic-adresKLEINZAND 7 SNEEK de bevolking populair... Ik zat tegenover hem in zijn kamer, het was er heet, de ventilator draaide wel, en deed de haren op het hoofd van de missionaris wel wapperen en tevens de panden van zijn witte jas, maar koelte bracht die luchtstroom niet... De missionaris dacht na. „Dat meisje”, zei hij, „houdt dus van u?” Hij keek me met zijn ernstige ogen onderzoekend aan. „Ja”, zei ik, „ik vlei mij met de gedachte, dat ze van mij houdt... hoe wel ik het uit haar eigen mond nog niet met zoveel woorden heb ge hoord”. Even lichtte er een verbazing in de ogen van de missionaris. Daarop ver volgde hij: „En zij werd opgevoed in Holland?” „Ja”, antwoordde ik, „zij heeft een groot deel van haar opvoeding al thans in Holland verkregen, ze spreekt trouwens de taal van mijn land alsof ze er geboren en getogen is...” „Ja”, zei de missionaris peinzend, wijzend „Zijn dit uw kleren?” Ik kijk in het pak en inderdaad vind ik er al mijn kleren in, al mijn papieren, ongeschonden, zelfs mijn hulp aan Frankrijk is door de Ver. Sta ten niet in de laatste plaats verschaft om te verhinderen dat de communisten er de macht in handen kregen, Washing ton heeft ook de overtuiging gekregen dat de regering-Schuman het communis me aandurft. Tussen haakjes zij er op gewezen dat de breuk te Londen de kan sen dat het Marshallplan zelve ook door het Amerikaanse Congres zal worden aangenomen, heeft doen toenemen. De tussentijdse hulp aan enige landen liep maar over ruim een half milliard dollar, het Marshallplan vordert echter onge veer 20 milliard en tal van Congresleden schijnen daartegen bezwaren te hebben, waarvan echter wordt vermoed dat ze terzijde zullen worden gezet, nu over eenstemming met Rusland niet mogelijk bleek. Er leefde in het Congres de ge dachte dat door samenwerking tussen West en Oost-Europa de Amerikaanse hulp geringer kon zijn inderdaad heeft Engeland door het in beginsel af sluiten van een handelsverdrag met Rusland kans chans bijv, belangrijke hoeveelheden Russisch graan te krijgen maar de Congresleden zullen nu al licht tot de conclusie komen dat het niet wijs zou zijn West-Europa van Russische economische steun afhankelijk te maken. Ook wordt de gedachte ge opperd dat de Ver. Staten thans het Duitse en Oostenrijkse vraagstuk bij de Ver. Naties aanhangig zullen maken, waardoor de mogelijkheid bestaat ook de Zuid-Amerikaanse landen stêviger in de slagorde tegenover Rusland in te schakelen. Het huidig moment is echter niet zeer geschikt om deze zaak in de Ver. Naties te brengen, omdat de Ara bische leden juist hevig vertoornd zijn over haar besluit inzake de verdeling van Palestina. De mogelijkheid zou be staan dat dit afbreuk deed aan de eensgezindheid, waarmee men partij koos tegen Rusland en z’n aanhang. Het is trouwens hoogst twpfelachtig of de Ver. Naties in haar huidige vorm de behandeling van dit conflict zou over leven. Inzake de Palestina-kwestie is nog vermeldenswaard, dat ofschoon de heerser van Saoedi Arabië het eens is met de andere Arabische vorsten, hij er niet aan denkt de Amerikaanse maatschappijen haar olieconcessies op te zeggen, hoezeer zijn vrienden er ook op aandrongen. Maar Saoedi Arabië ver dient dan ook enorme sommen aan die concessies. Het Perzische parlement deed ten opzichte der Russen, die in Azerbeidsjan dergelijke concessies eisten om een reserve te vormen tegen de tijd dat hun eigen bronnen in Kaukasië zijn uitgeput en te verhinderen dat Ameri kaanse en Engelse petroleumbelangen zich in Noord-Perzië vestigen, anders. Het stuurde de eerste minister Qavam weg, die deze concessies destijds aan de Russen had beloofd, toen ze Azerbeids jan ontruimden. Men weet dat ook toen de Ver. Staten Rusland in de weg tra den en verklaarden, dat de aanwezigheid van Russische troepen in een Perzische provincie Washington niet onverschillig kon laten. De Russen trokken toen te rug. Waimeer we nog vermelden dat In dia en Pakistan thans hun onderlinge geschillen alle behalve dat omtrent Kasjmir op vredelievende wijze heb ben geregeld, blijft ten slotte de vraag hoe het met Japan zal gaan nu over de Duitse kwestie de breuk tussen Rusland en het Westen er is. Ook Japan heeft nog steeds geen vredesverdrag, een po ging van Washington om alle elf staten die in oorlog met het land van de Rij zende Zon waren, aan een vredesconfe rentie te doen deelnemen stuitte destijds af op Russisch verzet. De Amerikanen willen ook deze zaak gaarne afdoen, omdat Japan hun nu, evenals Duitsland, nog geld kost. De breuk met Rusland zal het verlangen van de Ver. Staten om ook in Japan de zaak te regelen, geld is niet aangeraakt... De ogen van de Mohammedaan fon kelen. Hij draagt de Brahmanen een felle haat toe. En hy vertelt, dat hij de kleren heeft gevonden bij een beek, ze lagen daar zó, alsof iemand ze had uitge trokken om een bad te nemen in die beek... Dat was een verraderlijk wa ter vol draaikolken... De opzet was dus duidelijk genoeg; men had de schijn willen wekken alsof de man aan wie deze kleren toebehoorden in de beek verdronken zou zijn... Het moeten dus mensen zijn geweest, die krijgslieden en der vorsten en deze sluiten naar Mohammedaans voorbeeld hun vrouwen meestal op in de ze- nana’s, waar de oude grootmoeders de scepter zwaaien en alles doen om de oude zeden en gewoonten te handhaven...” „Dus u denkt, dat Ira op dit mo ment opgesloten zal zitten in zo’n zenana?...” „Dat lijkt me wel zeker, en dat ze zich daar weinig op haar plaats zal gevoelen is dunkt me eveneens aan geen twijfel onderhevig...” Het was voor mij weinig troostvol dit te horen. Hoe zou ik er ooit in sla gen Ira uit die omgeving te bevrij den?... Ik zuchtte. De missionaris besefte, dat hij iets moest zeggen om mij op te beuren: „Het is nog een groot geluk”, zei hij, „dat Ira ook op dit moment ver gezeld is van haar moeder, ze is wel zo goed als zeker, met haar samen, dunkt mij... U moet het natuurlijk ook niet als zó erg voorstellen... In de laatste jaren zijn er heel wat ver anderingen gekomen in de levensver houdingen, ook in de zenana’s en als het meisje, dat gij tot vrouw begeert er reeds in geslaagd is om haar jeugd buiten de zenana door te brengen, dan lijkt het mij toch tamelijk waar schijnlijk, dat zij er nu ook niet in zo een strenge afzondering zal leven...” Wordt vervolgd.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1947 | | pagina 1