leder’and’ndonesië Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WY MERIT SERU DEEL en IJLST „EEN GLIMLACH man Xo4iana^ 3e JAARGANG No. 6 J FEUILLETON Het is plicht dat iedere Nederlander. r Wordt veryolgd. DINSDAG 20 JANUARI 1948 door GERARD REVERS f 5 1 30 HOOFDSTUK 21. Ik voel de schommelgang van een Ab.-prijs 12.50 per half jaar Franco per post f3.75 per half jaar Bureau voor Advertenties Fa. U RaJFBODT GROOTZAND 55 fel. 3005 t Verschijnt: DINSDAGS en VRIJDAGS Kantoor voor Abonnementen* Fa. KIEZEBRINK Co. KLEINZAND 7 - Tel. 2872 Dadelijk ging het licht uit. Ik klopte opnieuw heel zacht. Toen werd behoedzaam de waranda- deur geopend. „Ik ben het!” fluisterde ik. Een onderdrukte kreet, Ira had me herkend. Nu werd de deur geheel ge opend en ik werd binnengelaten. Het volgende ogenblik lag Ira in mijn armen. „Een dwaasheid zonder voorbeeld”, zei Sakyamoena. Maar ze was blij, zoals Ira en ik blij waren, alleen dachten wij niet aan de gevolgen, ons verheugend in het grote moment, dat wij beiden zo lang nabij hadden gewenst. Het licht werd niet weer opgesto ken, we zaten in het donker en voer den fluisterend ons gesprek. We had den elkander veel te vertellen, daar om liet Sakyamoena ons alleen, ze ging naar haar kamer. Ze reikte mjj de hand. bemerkt, mijn ontvoerders hebben al hun aandacht nodig voor de vervol gers. Ik blijf als bewusteloos liggen en wacht op een gunstige gelegenheid,, dan zal ik om hulp roepen. Zwijgend gaan we voort, de boot wordt voortgeboomd, het gaat lang zaam en stil, er wordt geen woord gesproken. Ik kan de prins in het ge laat zien, hij ziet er uit alsof hij in zijn woede hele volkeren zou willen uitroeien. Dit is stellig een voor mijn ontvoerders gevaarlijke plaats... Ik vul mijn longen met lucht en plotseling met inspanning van al mijn krachten brul ik: „Help!... Help!...” Dadelijk wierp een der mannen zich op mij. De prop werd weer in mijn mond geduwd, ook liet men het niet ontbreken aan geniepige slagen en stoten cm mij voor mijn daad te straffen. Maar niettemin had mijn ge roep de voorzorgsmaatregelen van mijn vijanden teniet gedaan. Het wa ter klotste, de stilte was verbroken geweest, nu luisterden allen in span ning, ik niet het minst... Maar er was niets te horen Ik keek naar het gezicht van de prins, het droeg een triomfantelijke uitdrukking. De prins liet de ketting, waaraan zijn dolk bevestigd was, door n g’ijden, bij haalde de dolk Het is de plicht van iedere Neder lander, d t hij zich schaart achter de actie van de Nationale Monumenten Commissie, welke actie 1 Februari a.s. afloopt. Iedere Nederlander mag een voudig de vijf zware oorlogsjaren van ’40-’45 niet vergeten. Die jaren liggen nog te vers in ons geheugen. Hon derden prachtige vaderlanders zijn door de Duitsers tegen de muur gezet. Duizenden zijn in de concentratiekam pen om het leven gekomen. Het zijn barre jaren geweest. Wij hebben dat stuk voor stuk al te duidelijk onder vonden. Er zijn diepe wonden in ons vol! geslagen en aan de heling kun nen wij allemaal mee doen. Vergeten is menselijk en begrijpelijk. Onmense lijk en onbegrijpelijk zou het echter zijn, wanneer wij hen zouden vergeten die zich spontaan en zonder bedenken voor Nederland, voor ons dus, gaven. Zij haalden de kastanjes der vrijheid uit het Duitse vuur. Zij, jonge en oudere vrouwen en mannen hebben nabestaanden achtergelaten, die voor de toekomst op hen hadden gerekend. Zij mogen niet onverzorgd worden achtergelaten. Dat zou een schande voor het gehele Nederlandse volk zijn en hun offer, een offer waardoor wij nu weer vrij kunnen ademen, zou ge heel tevergeefs zijn gebracht. De Nationale Monumenten Com- missie heeft een grote landelijke actie opgezet, want door het gehele land zijn er slachtoffers gevallen. Elke stad, elk dorp of gehucht heeft mee gewerkt om Nederland weer Neder land te doen zijn, een vrij land wars van vreemde ideologie;.. Daarom moet de actie van de genoemde commissie slagen. De gemeente Amsterdam heeft in de strijd een grote rol ge speeld. Het bestuur van onze hoofd stad heeft het Damplantsoen ter be schikking van de Nationale Monu menten Commissie gesteld en dit Dam plantsoen, dat uit twaalf millioen vierkante centimeters bestaat, wordt aan het gehele Nederlandse volk op symbolische wijze verkocht. Het kleinste kind en de oudste man of vrouw kan voor vijftig cents een certificaat kopen voor één van die vierkante centimeters. Honderddui zenden hebben fit reeds gedaan. Een industriële onderneming te Amsterdam heeft alleen reeds voor 100.000.aan vierkante centime ters gekocht. Meerdere bijdragen van deze omvang en groter zijn toegezegd. Het is dus prachtig dat klein en groot, ieder naar draagkracht, mee werken. Familie van een bij een bombarde ment aan de overkant van het IJ om gekomen zoon heeft door hem ge spaarde koperen centen in certificaten omgezet. Te zijner nagedachtenis. Er zijn moeders, die certificaten hebben gekocht voor kinderen, die binnenkort eerst het levenslicht zullen zien en er zijn 700 ouden van dagen in Amster dam, waaronder bijna honderdjarigen, die dubbeltjes en stuivers bij elkaar hebben gebracht cm voor een bedrag van 225.aan certificaten te kun nen kopen. Zo zijn er honderden voor beelden. Het zijn ontroerende voor beelden, die navolging verdienen. Ne derland moet zijn doden eren door de nabestaanden van zorgen te vrijwaren. Dit is geen liefdadigheid, doch een dure plicht. Het is de plicht van iedere Nederlander SCHIPPER NAAST GOD. Wij hebben reeds vermeld dat op Maandag 26 Januari „Het Neder- landsch Tooneel” in Amicitia komt met Jan de Hartog’s stuk „Schipper naast God”. Thans enkele recensies: „Trouw” (Alg. Editie): Van dit stuk kan gezegd worden, dat het heimwee vertolkt naar een leven voor Gods aangezicht... Ik aarzel niet dit stuk het belangrijkste te noemen dat hier sinds jaren is opgevoerd... In hoge mate actueel. „Het Vrije Volk” (Rotterdam) De opvoering bevestigde de eerst verkre gen indruk dat het Nederlandsch Too neel met dit tijdsdrama van Jan de Hartog rechtuit een juweel van een toneelstuk op zijn repertoire heeft ge kregen. „De Maasbode”: Niet ten onrechte dankte het publiek, dat de Kon. Schouwburg in Den Haag geheel vulde, Cor van der Lugt Melsert met een ovationeel applaus. Als regisseur komt Cor v. d. Lugt alle lof toe, want van de executanten was er geen, die niet door goede typering tot welsla gen bijdraagt. „Ik hoop u morgen weer terug te zien”, zei ze. „Ik maak me bezorgd over u... Maar als ge hier gekomen zijt, dan zal het u ook wel gelukken om hier weer vandaan te komen...” Hoe lang waren wij bij elkander ge bleven Het was Ira’s stem, dezelfde die mij had bekend, dat ze van mij hield, die mij nu maande om te vertrekken. „Liefste”, zei ze, „het is spoedig dag... O, ik dank je dat je gekomen bent... Maar nu zal ik geen gerust ogenblik meer hebben, voordat ik ze ker weet, dat je hier veilig vandaan gekomen bent... Laat het me zo spoe dig mogelijk door Sakyamoena weten, dat het gelukte...” Nog enkele dagen”, zei ik, „dan kom ik je halen, en dan wordt je mijn vrouwtje voor goed...” Ira deed behoedzaam de deur open. Nog een laatste afscheid en ik was weer buiten en ging dezelfde weg, die ik gekomen was. Ik zag nergens iets verdachts en ik wenste mijzelve geluk met de goede afloop van dit avontuur. In mijn gedachten liet ik alles nog eens weer de revue passeren stopt, nog een andere keer zie ik, dat we varen in een boot tussen waringin- bomen, die de rivier geheel overdek ken... Hier was het dat ik één moment tot helder bewustzijn kwam en met schrik bedacht „Dit is de derde maal!...” Alsof men mijn gedachten had ge raden, zei een der mannen, die in de boot zaten en naar mij keken, in het Engels „Voor de derde maal ontkomt ge ons niet!...” De spreker boog zich over mij heen, en dwong mij hem in het gelaat te zien. Het bloed verstijfde mij in de aderen, ik keek in het gezicht van een duivel, wien wreedheid een genot is... Het was de broer van de prins. En toch: ik koester hoop. Ik be speur tot mijn eigen verbazing, ik heb alle hoop nog lang niet opgegeven. Ik zie dat mijn ontvoerders zich haas ten, ze hebben een ongerustheid in hun handelen, die ganselijk niet Oos ters is; ze voelen zich bedreigd. We worden vervolgd... Ik ben niet bij machte deze span ning te dragen, ik kronkel als een worm-op de bodem van de boot en als ik de verstikking nabij ben, gelukt fhet mij tenslotte toch om de prop uit de mond te krjjgen... Het wordt niQ^zyn har D.U.W., ROHEL. Hoewel niet langs de gewoon ge bruikelijke organisatorische weg tot ons gekomen, hebben wij toch de klacht van de heer De Jong, voor komende in Uw blad van Vrijdag 9 Jan. jl., doorgezonden aan het Ne derlands Verbond van Vakverenigin gen (N.V.V.), zoals dat in het ver leden betreffende klachten bij de werkverschaffing tot onze taak be hoorde en ook nu weer voor wat be- vaak niet W ACHTGELD DISTRIBUTIE- AMBTENAREN. Voor distributie-ambtenaren, zowel van het Centraal Distributiekantoor als van de plaatselijke distributie- diensten, is een nieuwe wachtgeld regeling opgesteld. Hierin wordt on derscheid gemaakt tussen kostwin ners en niet-kostwinners. De eerste categorie ambtenaren krijgt, na het ontslag, een uitkering gedurende het tijdvak gelijk aan éénzesde deel van hun diensttijd, maar voor ten hoogste twee jaar. De eerste twee maanden ontvangen zij het volle salaris, de twee maanden hierop volgend 85 pro cent en de volgende acht maanden 70 procent. De rest van de wachttijd krijgen zij een uitkering van 60 pro cent van hun salaris. Niet-kostwinners krijgen een uit kering gedurende een twaalde deel van hun diensttijd voor ten hoogste een jaar. Zij ontvangen hun volle sa laris gedurende een maand. De vol gende maand krijgen zij 85 procent dan nog gedurende 4 maanden 70 pro cent en de rest 60 procent. Voor beide groepen geldt als voorwaarde, dat zij ten minste drie jaar in dienst van de distributiedienst zijn geweest. Deze regeling geldt alleen voor personen, die geen pensioen ontvangen. Mocht de nieuwe regeling voor de betrok kene ongunstiger zijn dan de oude, dan zal voor hem de oude regeling van toepassing blijven. De regeling treedt in werking met terugwerkende kracht van 1 Juli 1947 af. KRENTEN VOOR BOKKING. Het stoomschip Orion is met 35000 kisten gerookte bokking op weg naar Griekenland. In ruil er voor krijgen wij een partij Griekse krenten. te voorschijn uit de schede en pro beerde de scherpte van het wapen op zijn nagels. Tegelijkertijd wierp hij mij een blik toe van de dodelijkste haat, zijn ogen boorden zich in de mijne en ze zeiden mij, dat er van die man geen genade te verwachten was... Ook dwong hij me naar de dolk te kijken, zodat ik er wel aan denken moest, hoe dit scherpe wapen in mijn lichaam zou doordringen; ik zag dat dit wrede spel aan de prins een intens genot verschafte. Toen klonk een schot. De knal da verde over het water en verschrikte mijn ontvoerders in ontzaglijke mate. Ik was plotseling weer geheel en al bij.bewustzijn en ik zag, hoe het schot de prins de dolk uit handen had ge slagen, alleen de greep hield hij nog in zijn hand. De triomfantelijke uitdrukking van zijn gezicht was verdwenen. Nerveuze trekken om zijn mond getuigden van zijn schrik, in zijn ogen lichtte iets van angst, en plotseling werd het in mij tot zekerheid: deze man is on danks zijn wreedheid en ondanks al zijn fanatisme een... lafaard. Nu zocht ik zijn blik te ontmoeten om hem te doen gevoelen, dat ik hem had doorzien en gepeild. Maar hij waagde het niet mij aan te zien. ma. Henk Stuurop nam zelf het leeu wenaandeel voor zijn rekening en hij oogstte een uitbundig succes, vooral met zijn nummer „Gait Jan op de praatstoel”. Daar dit het tweede op treden was van het gezelschap, kun nen wij ons gevoeglijk van een be spreking van alle nummers onthou den, doch we willen een uitzondering maken voor Rudi Carré, die de vorige keer niet van de partij was; hij liet werkelijk fenomenaal werk zien. Het hoofdbestuurslid, Kapt. A. Bos, hield een toespraak. De Band, aldus spr., wil één grote familie zijn, waar in wij die achtergebleven zijn elkaar moeten steunen en al het mogelijke moeten doen voor onze jongens in In- dië, die na zelf vijf jaar gekrenkt te zijn, daarginds een grootse taak heb ben. Een broedervolk verkeert er in dezelfde omstandigheden en zij zijn er om er vrede, welvaart en rust te bren gen. Drie dingen hebben onze jongens van node, brieven, sigaretten en eten en wij moeten er vooral voor zorgen, dat zij daar op vaak eenzame posten veel brieven krijgen. Wij dienen steeds opgewekt te schrijven en nooit mag in onze brieven iets over onze moei lijkheden staan. Wij hebben hier de Band en kunnen de moeilijkheden ge zamenlijk uit de weg ruimen. Ook wanneer onze jongens iets minder vaak schrijven, moeten wij er steeds voor zorgen, dat zij geregeld post ont vangen. Op hoogtijdagen en verjaar dagen missen wij onze jongens het meest en daarom dienen wij elkaar zoveel mogelijk te steunen. Onze kracht ligt niet in de contactvergade- ringen, doch wij moeten elkaar in kleine wijken bezoeken. De vrouwen en verloofden zijn het zwaarst getrof fen, omdat haar man en jongen weg zijn en wij dienen haar in de lange tijd van scheiding op te beuren en te hel pen. Een grootse taak wacht ons, wan neer de jongens straks terugkeren. Er wordt wel eens beweerd, dat is de taak der regerino en de Sociale Dienst, maar die kunnen het niet al leen af. Wij moeten met de plaatse lijke commissies, die door de burge meesters worden gevormd, samen werken om het beste voor onze jon gens te bereiken en spr. deed in dit verbarid nog een ernstig beroep op de werkgevers om gedemobiliseerde jon gens aan werk te helpen, waarbij voor al de invaliden onder hen niet mogen worden vergeten. Zij in de eerste plaats hebben recht op een goede plaats. Spr. besprak daarna de ver houding tot de andere groepen, die met hetzelfde doel werken en besloot zijn toespraak met op de geestelijke belangen van de jongens overzee te wijzen. Aan het slot van de avond richtte de heer Bijlsma, naast een opwekking tot de aanwezigen om als lid of do nateur toe te treden, hsi’telijke woor den van dank tot het gezelschap Stuurop voor de belangloze medewer king, terwijl hij eveneens Kapt. Bos dank bracht voor zijn interessante toespraak. Hij liet deze woorden ver gezeld gaan van een kleine attentie in de vorm van een Friese koek. Ook de oorlogsvrijwilligers werden niet ver geten, zij kregen als herinnering aan hun verblijf in de tropen een in koper gedreven sigarettenblaadje, waarin de periode van dit verblijf was gegra veerd. Het was een zeer geslaagde avond en de talrijke aanwezigen, het waren er pl.m. 850, gingen voldaan huiswaarts. zen kregen goud-gekartelde randen, de teerste kleuren speelden om de bergtoppen, er was al een bleek licht op mijn weg, toen ik het ravijn af daalde. Ik bereikte de diepte zonder moeilijkheden en ik dacht alle belem meringen reeds te hebben overwon nen, toen ik plotseling omringd was door een viertal mannen, die mij aan grepen. Ondanks mijn hevig verzet, werd ik overmand. Ik had met mijn hakmes, een mijner aanvallers de schedel gekloofd, maar ik kon mijn revolver niet voor de dag halen. Een hevige slag met een knods of een knuppel op mijn hoofd, stelde mij buiten gevecht, ik viel half bewuste loos neer. Ik werd gebonden en mee gevoerd. Ik bevond mij weerloos in handen mijner vijanden. reeds aangegeven politieke bepalingen zouden kunnen ontstaan. De commissie van goede diensten zou bij het plebisciet, indien een der partijen dit wenst, als waarneemster dienst kunnen doen, doch het staat beide partijen vrij tot overeenstem ming te komen over een andere methode om de wil van de volken vast te stellen. Volgens de beginselen wordt ook bepaald, dat er na vaststelling van de volkswil een constitutionele conventie zal worden bijeengeroepen, waarin de verschillende staten vertegenwoor digd zullen zijn op basis van hun be volkingscijfer en dat deze conventie de grondwet van de Ver. Staten van Indonesië zal opstellen. In de beginselen zijn ook opgeno men bepalingen voor de vrijheid van spreken en van vergadering, persvrij heid en het recht tot vorming van po litieke partijen. De politieke onderhandelingen tussen Nederland en de re publiek. Aan boord van de Renvillt hebben de Nederlandse en republikeinse dele gaties de punten van de Commissie van Drie betreffende de politieke on derhandelingen aanvaard. De Neder landse echter onder het voorbehoud, dat ze er nader commentaar op zal le veren. De republikeinse volksverte genwoordiging heeft intussen een vriendschapsverdrag met Egypte aan vaard, wat‘ men van Nederlandse zijde in volstrekte tegenstelling met de bepaling acht dat Nederland ge heel Indonesië in de buitenlandse po litiek vertegenwoordigt, zolang de Ver. Staten van Indonesië niet ge vormd zijn. Soekarno en Sjarifoeddin over de overeenkomst. Zowel Soekarno als Sjarifoeddin hebben hun vertrouwen'uitgesproken dat de te houden volksstemming gunstig voor de republiek zal uit vallen. De Wapenstilstand treedt op 31 Jan. a.s. in werking. Het wapenstilstandsverdrag is Za terdag aan boord van de Renville ge tekend. Op verzoek van de republiek zal het echter eerst op 31 Jan. a.s. in Working treden. Dit vermoedelijk om dat de republikeinen dan eerst al hun troepen en benden hebben ingelicht, of door persoonlijk bezoek hebben overtuigd dat ze de order „Staakt het 'vuren” nu hebben op te volgen. Hun opperbevelhebber Soedirman, zowel als generaal Spoor hebben zich intus sen reeds Zaterdag via de radio tot de wederzijdse troepen gewend, om hun te bevelen de strijd te staken. Dat het de republikeinse regering niet gemakkelijk gevallen is de wapen stilstandsvoorwaarden te aanvaarden, blijkt wel uit het feit, dat de Moham medaanse partij Masjoemi er tegen was en dan ook nu haar 5 ministers uit de regering terugtrok. De Ameri kaanse vertegenwoordiger in de Commissie van Drie tracht dat ge schil te Djocja bij te leggen. Sjari foeddin verklaarde weliswaar teleur gesteld te zijn, door de wapenstil standsvoorwaarden, welke, zoals be kend, o.a. de Van Mooklijn als demar catielijn voorschrijven, zodat de repu blikeinse troepen de zakken welke achter de van Mooklijn liggen, moe ten verlaten, maar deze te hebben aanvaard onder voorwaarde dat de politieke onderhandelingen direct zouden beginnen. Dat is blijkbaar ook de bedoeling en wel op basis van een aantal grondslagen welke de Commis sie van Drie had opgesteld, en onder deel van de wapenstilstandsvoorwaar den vormden. De politieke grondslagen. De republiek heeft de positie van staat binnen het raam der Verenigde Staten van Indonesië aanvaard, en wel in de vorm, zoals de Verenigde Staten van Indonesië zullen worden georganiseerd op de grondslag van achttien staatkundige grondbeginse len over welke grondbeginselen een informele overeenstemming tussen beide bij de wapenstilstand betrokken partijen bestaat. Als een uitvloeisel van deze achttien grondslagen zou de souvereiniteit over het gehele grond gebied van Indonesië worden uitge oefend door Nederland, tot het tijd stip, waarop Nederland haar zal over dragen aan de Verenigde Staten van Indonesië. Aan alle deelstaten al dus de N.R.Crt. verder zou ’n repre sentatieve vertegenwoordiging wor den aangeboden in enigerlei voorlopi ge federale regering, gevormd voor de ratificatie ener grondwet voor de Verenigde Staten van Indonesië. Bin nen niet minder dan zes maanden en niet meer dan een jaar na de onder tekening van de politieke overeen komst zal door volksstemming dienen te zijn uitgemaakt, of de bevolkingen van Java, Sumatra en Madoera haar respectieve gebieden deel wensen te doen uitmaken van het gebied der re publiek of van een der andere staten. Zolang de commissie van goede diensten blijft bestaan, zal elk van bei de partijen vóór de vorming van de Ver. Staten van Indonesië, haar hulp kunnen inroepen bij de regeling van geschillen die met betrekking tot DE TERUGBETALING OP KOLENPRIJS. De restitutie op de per 1 Juli 1947 verhoogde kolenprijs aan de houders van een kolenkaart TA 707 en TB 707 zal geschieden van 19 Januari tot en met 25 Februari. Ee terugbetaling zal door de P.T.T.-kantoren worden ver richt tegen inlevering van de bonnen 78 BV en 81 BV van de brandstoffen kaarten TA 707, waarop resp. 2.40 en 1.60 zal worden uitgekeerd en tegen inlevering van de bonnen 78 BV van de brandstoffenkaarten TB 707, waarop 2.40 zal word- uitgekeerd. De terugbetaling door de P.T.T.-kan toren volgens onderstaande letter- indeling zal geschieden op de daar voor aangewezen dagen van 9 tot 15 uur. Januari 19: A t.e.m. Ba; 20: Be t.e.m. BI.; 21: Bo t.e.m. Bre; 22: Bri t.e.m. Co; 23: Cr t.e.m. Dri; 26: Dro t.e.m. Fa27Fe t.m. Go28Gr t.e.m. Ha; Februari, 4: He t.e.m. Ho; 5: Hu t.e.m. Ka; 6: Ke t.e.m. Ko; 9: Kr t.e.m. Le; 10: Li t.e.m. Me; 11: Mi t.e.m. No; 12: Nu t.e.m. PI; 13: Po t.e.m. Rod; 16: Roe t.e.m. Scha; 17: Sche t.e.m. SI; 18: Sm t.e.m. Sto; 19: Str t.e.m. Tij; 20: U t.e.m. Vir; 23: Vis t.e.m. War; 24: Was t.e.m. Woe; 25: Wof t.e.m. Z. SCHOENENBONNEN. In het tijdvak van 19 Januari tot en met 13 Maart aal een schoenenbon naar keuze worden verstrekt aan hen, wier stamkaartnummer eindigt op het cijfer 0, dan wel op de cijfercombina tie 54, 64, 74, 84 en 94 voor zover de bon 612 zich nog aan hun inlegvel bevindt. De tweede distributiestamkaart moet worden overgelegd, evenals het inlegvel, waarvan bon 612 zal worden verwijderd. Omtrent de regeling voor kinderschoenen volgen binnenkort nog nadere mededelingen. BROODBONNENSYSTEEM ONMOGELIJK. De Nederlandse Bakkersbond te ’s-Gravenhage heeft een telegram ge zonden aan de minister van Land bouw, Visserij en Voedselvoorziening waarin wordt verzocht om een onder houd op korte termijn. De bakkers bond acht deze bespreking nodig in het belang van een ordelijke distribu tie van brood welke onmogelijk wordt door ’t nieuwe broodbonnen-systeem. SNEEKER NIEUWSBLAD Redacteuren: L. KIFZFBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 SNEEK BONTE AVOND BAND NEDERLAND—INDIE. Er heerst wel activiteit by de afd. Sneek van de Band, want jl. Vrijdag werd reeds de tweede feestavond ge houden ten bate van de jongens over zee, ditmaal in het Gebouw voor Chr. Belangen. Spontaan had onze stad genoot Henk Stuurop, die tussen haakjes de volgende maand weer naar Indië vertrekt voor een nieuwe Niwin- tournée, zich bereid verklaard de ver zorging van het programma op zich te nemen en hij op zijn beurt verkreeg van de andere artisten een even spontane medewerking. De avond droeg door de aanwezigheid van en kele gerepatrieerde oorlogsvrijwilli gers uit Sneek en omgeving, een bij zonder karakter. De voorz., de heer K. Bijlsma, ging in zijn openingswoord in het kort de geschiedenis van de Band, waarvoor- destijds in Sneek de grondslag werd gelegd, na en deelde mede, dat zij thans 200 afdelingen telt, waarvan 19 in Frieslr--’. Tussen de 25 en 30.000 mensen zijn reeds aan gesloten en er komen nog steeds af delingen bij. Henk Stuurop voerde daarop in vlot ter’po zijn artisten, het waren ditmaal de Rhythm Tigers, Mr. Martolini als goochelaar, Frans Her merg, violist, de Wailuki Hawaiians en de jongleur Rudi Carré, ten tonele en dit gezel schap bracht een uitstekend program- Ik wordt meegevoerd. Men heeft mij aan handen en voeten gebonden. Ook heeft men gezorgd, dat het mij onmogelijk werd enig geluid te geven. Ik ben meer dood dan levend en ik in gedachten beleefde ik alles no nderga alles in een soort verdoving, eens opnieuw. Ik bereikte de rand van het park olifant, waarop men mij vervoert, ik toen in het Oosten de dageraad aan heb momenten waarop ik vaag zie ge- de kim verrees. De donkere bergreu-[beuren, dat men mjj in een automobiel treft de D.U.W. onze aangename taak is. In de beantwoording deelt het N.V.V.-Bestuur ons mede: „Wij zijn het met de schrijver van het ingezonden stuk eens, dat de toe standen, waaronder de arbeiders bij de winterdag in de D.U.W. moeten werken, niet van aangename aard zijn. De thans bijna onafgebroken re genval maakt, dat de grond heel moei lijk te verwerken is, waardoor een mogelijke accoordoverschrijding ge woonlijk wegvalt. Bovendien wordt het loon ongunstig beïnvloed door de regenverletvergoeding van 70 On zerzijds worden thans pogingen aan gewend, om in de loonregeling ver schillende verbeteringen aangebracht te krijgen. In hoeverre of wij ertoe in staat zijn om op korte termijn een verbetering voor de mensen in te voe ren, valt op dit ogenblik nog niet te overzien. Wij zullen echter onze uiter ste best doen en hopen U binnenkort een gunstig resultaat te kunnen mede delen”. Mogen wij U danken voor opname van deze regelen? Voor de Sneker Bestuurders- bond (N.V.V.) P. VAN DER VEEN, Secr.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1948 | | pagina 1