)t
„Alarm in de Oriënt”
door
Buitenlands Overzicht
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
M
Partij van de Arbeid
I
3e TAARGANG No. 23
16
FÜIE LLE TON
io
>ler
el
EK
EMS I. H. VAN SOEST
VRIJDAG 19 MAART 1948
tie
HOOFDSTUK XH.
karretje van
>g»»
kgk! De Commandant
Ab.-prijs >2.50 per batt jaar
Franco per post
I 3.75 per batt jaer
TSJECHO-SLOWAAKSE KWESTIE
OP AGENDA VEILIGHEIDSRAAD.
De Veiligheidsraad heeft Woensdag
besloten de Tsjecho-Slowaakse kwestie
op de agenda te plaatsen. Rusland en de
Oekraine stemden tegen.
sen de Ver. Staten en Rusland in zou
staan, wel hebben opgegeven. De be
narde en gevaarlijke toestand van het
ogenblik eist nu eenmaal dat Europa
steunt op de Ver. Staten en het lijkt
niet gewenst dat met een ander diplo
matiek spel te doorkruisen. Hoezeer de
Engelse regering overigens van de ge
varen der huidige situatie overtuigd is
blijkt uit het feit dat zij besloten heeft
communisten en fascisten uit functies,
die van belang zijn voor de veiligheid
van de staat, te verwijderen. Daartoe
gaan de Engelsen niet gerpakkelijk over
en er wordt dan ook al van tal van
zijden in Engeland aangedrongen op
voorzichtige hantering van dit besluit.
hem oplaait,
de ellendige
je.
ok
Verschijnt)
DINSDAGS
GESCALPEERD’
Een 39-jarige vrouw werd in een was
serij te Middelburg, toen zij met het
hoofd te dicht bij de electrische mangel
kwam, haar en hoofdhuid afgerukt In
ernstige toestand is zij naar het zieken
huis vervoerd.
ENGELSE TRAWLER LIJDT
SCHIPBREUK.
Veertien leden der bemanning van
de trawler Epine uit Huil zijn omge
komen bij de stranding van het schip
op klippen aan de Westkust van Ijs
land. Vier man zijn van de kust uit
gered. Een spoelde levend aan.
verbreken. Het verbieden van de comm.
partij zou spr. echter een onjuiste poli
tiek achten. Van bepaalde zijde wordt
de partij v. d. arbeid al maar een zeep
bel genoemd, welke zal uiteen barsten.
De ervaring hier en elders bewijst de
onjuistheid van een dergelijke voorstel
ling, zond .r er moeite voor te doen heeft
de afd. hier sedert October 109 leden
gewonnen. Voorts deelde spr. mede dat
hier thans ook een afd. is opgericht van
de dem. soc. jongeren ver. de Nieuwe
Koers. Een koortje zong enkele liederen,
de heer Dorenspleet declameerde op
deze avond, welke het slot vormde van
het seizoen.
<antoo> voo> Abonnementen)
ilEZEBRINi Jo.
KLE1NZAND 7 - Tel. 2872
Met René heeft ze gisteren gespro
ken over haar jeugd en hij heeft ver
teld van de zijne. Hun idealen, hun
werk, hun dromen hebben ze uitge
wisseld, soms vaag aanduidend met
een enkel woord.
Boven de glooiing ziet ze plotseling
een blonde kruin, dan een hoofd, ten
slotte René’s schouders.
„Goede morgen”, roept ze hem vro
lijk toe. „Heeft de Baas goed gesla
pen?”
Zo gemelijk beantwoordt hij haar
groet, dat ze op haar lip bijt. Is dat
nu alleen gegriefdheid, omdat zij de
eerste is geweest, die hun „huwelijk”
heeft verloochend? Maar kijkend naar
zijn gezicht verwerpt zij die gedachte.
Intuïtief voelt ze de strijd aan, welke
René deze nacht heeft gevoerd. Dom
me liefste! Waarom wil hij toch strij
den tegen wat overmachtig is? Tegen
de liefde verlies je het altijd!
„Hoe gaan we nu naar huis? Met
een taxi?” vraagt Monica. De two-
seater zal volgen met de eerstvolgen
de K.P.M.-boot.
René knikt, maar op hetzelfde mo
ment draven twee rickshawcoolies
naderbij. „Take a rickshaw, Mister!
Much more quick than taxi, much
more better!” (Neem ’n rickshaw,
Mister! Veel meer vlug dan taxi, veel
meer beter!)
„O, ja, dol... eigenlijk heb ik altijd
gepopeld om in zo’n wagentje te zit
ten!” roept Monica en dit geeft de
doorslag. René helpt haar in het
lichte voertuigje stappen, waarvan de
Chinees de bomen langs zijn zijden
trekt en het zo in horizontale stand
brengt. Een rukje... en licht als een
HET VERDRAG DER VIJF LANDEN.
Woensdag is te Brussel het verdrag
tussen Engeland, Frankrijk en de Be-
neluxlanden getekend. Het bevat 10 ar
tikelen. De eerste drie daarvan zijn ge
wijd aan de economische, maatschappe
lijke en culturele samenwerking, bij de
volgende verplichten de 5 landen zich
tot directe militaire hulpverlening, over
eenkomstig het handvest der Ver. Na
ties, aan een der verdragsluitende par
tijen, die zou worden aangevallen. Deze
hulp zal eindigen op het moment dat de
Veiligheidsraad er in geslaagd is door
zijn maatregelen de vrede weer te ver
zekeren. Er zal een consultatieve raad
der vijf landen worden ingesteld. Iedere
andere staat kan tot toetreding worden
uitgenodigd op nader te bepalen voor
waarden.
In de Tweede Kamer heeft dr. Beel
mededeling van de ondertekening van
het verdrag gedaan dat dient ter be
scherming van de beschaving en de be
vordering der gemeenschappelijke be
langen der vijf landen. Daar de ver
plichte directe militaire bijstand niet
geldt bij de verbreking van de vrede
buiten Europa, is de instelling van de
bovengenoemde Raad van grote beteke
nis voor een land als Nederland, in ver
band met zijn overzeese gebied, omdat
dan in die Raad overleg kan gepleegd.
De debatten over de verklaring van
dr. Beel in de Tweede Kamer zijn reeds
begonnen.
PRESIDENT TRUMAN VOOR
HET CONGRES.
Weer militaire dienstplicht in
de Verenigde Staten.
Woensdag heeft president Truman in
een rede voor het Congres dit verzocht
tijdelijk de militaire dienstplicht weer in
de Ver. Staten in te voeren, een stap
welke spoed eist en de vrede kan be
vorderen. Het hulpprogramma voor
Europa dient zo snel mogelijk te worden
afgewerkt. De toestand in Europa is
kritiek en dit is hoofdzakelijk te wijten
aan een land, dat de vrede saboteert.
Amerika moet bereid zijn de prijs voor
de vrede te betalen om niet die van de
oorlog te moeten opbrengen. Het moet
sterk zijn om te voorkomen dat de vrije
democratieën in Europa tot communis
tische politiestaten worden gemaakt.
De president begroette het verdrag der
vijf landen te Brussel gesloten met in
stemming, de Ver. Staten moeten alles
doen het te steunen. Truman deed als
nog een beroep op Rusland zijn noodlot
tige houding te laten varen en mee te
werken de vrede in de wereld te ves
tigen.
die van Cairnhill zijn, waarvan ze zich
steeds verder verwijderen. Indien er
maar iemand passeerde! Een auto of
een voetganger, hetzij Europeaan of
Chinees, die hij te hulp kon roepen!
Maar de weg is zo ontzettend een
zaam, een verdwaalde hond is het
enige levende wezen, dat te bekennen
valt. Had hij de goede gewoonte maar
van Oscar overgenomen om altijd een
wapen bij zich te stekenMaar als het
moet, zal hij ook zó weten te vech
ten! Hij zal Monica verdedigen met
de blote vuist en met alle ontembare
vechtwoede, die nu m
De verwenste duivels,
schobbejakken, de
Plotseling houdt het
Monica stil en vlak daarop stopt het
zijne. Hét komt hem voor, dat ze pal
voor een groene heuvel tot staan zijn
gqkomen.
„Monica! Ik kom bij je!” roept hij
luid en geruststellend, terwijl hij uit
het karretje springt. Maar voordat hjj
een pas heeft kunnen verzetten komt
met geweldige kracht iets op zijn
hoofd en schouders neer en heel het
zonovergoten landschap verzinkt in
de diepste duisternis...™.
veer zweven de wagentjes voort. De
sensatie van, gewichtloos te zijn en
zonder schokken voort te bewegen
zou Monica volmaakt toeschijnen,
wanneer de gedachte aan het mense
lijke lastdier haar niet hinderde. Maar
hoe vreemd, deze richting moeten ze
toch niet uit! Ze wenkt verwonderd
naar René. Ook deze begrijpt er niets
van. Hij heeft toch duidelijk gezegd,
waar ze heen moesten!
„Hei you, coolie!” schreeuwt hij
kwaad. „I said Cairnhill Road! You
take the wrong way! Stop, I say,
stop!” (Ik zei Cairnhill Road. Je gaat
verkeerd! Stop, zeg ik, stop!)
Maar zijn roepen schijnt vergeefs
en ook Monica’s pogingen in die rich
ting falen. De koelies knikken en
grijnzen vriendelijk: „Yes, yes, all
right!” maar ze draven verder in de
verkeerde richting.
Van het oponthoud bij een weg-
kruising maakt René gebruik om nog
maals zijn aanwijzing te brullen. Een
Engelse politie-agent wordt opmerk
zaam. Hij komt met lange passen op
de karretjes toe. „What is the mat
ter?” vraagt hij bedaard.
„We want to go to Cairnhill Road
and they persist in going the wrong
way” (Wij willen naar Cairnhill Road
en zjj blijven de verkeerde weF vol-
heeft er geen gras over laten groeien
De marine is paraat, dat waren geen
holle woorden!”
Met bonzend hart ziet Monica, hoe
het ene blanke oorlogsschip in de ha
ven van Soerabaja is vermeerderd
met een ganse vloot van oorlogs
bodems, waarvan de kanonnen uit
steken als armen in grimmige drei
ging!
RESOLUTIE VAN DE K.V.P.
TEGEN DE C.P.N.
In de vergadering van de partij
raad van de K.V.P. is een ontwerp
resolutie n.a.v. de gebeurtenissen in
Tsjecho-Slowakije ingediend, die met
algemene stemmen werd goedge
keurd. Daarin zegt de partijraad o.m.,
dat zij met voldoening het besluit van
de regering begroet om het machts
apparaat der overheid te versterken;
er met klem bij de regering op aan
dringt, door wettelijke maatregelen
de openbare veiligheid ook verder te
waarborgen; krachtig de versterking
van vrijheid en veiligheid en het her
stel der welvaart, door internationale
regionale overeenkomsten onder
steunt; het partijbestuur opdraagt te
bevorderen dat aan alle samenwer
king met communisten een einde
wordt gemaakt.
Vervolgens roept zij geheel Neder
land op om steun te verlenen aan de
door de regering te treffen maatre
gelen, bij de komende verkiezingen
een nederlaag aan de C.P.N. toe te
brengen en op alle terreinen van het
leven het communisme daadwerkelijk
te bestrijden.
NEDERLAND—INDONESIË.
De regering der republiek heeft bij
de Commissie van Goede Diensten
geprotesteerd tegen de vorming van
een voorlopige federale regering voor
Indonesië, zonder dat de republiek er
in gekend werd. De Commissie wei
gerde dit protest door te zenden aan
de Veiligheidsraad; nu zal de repu
bliek het direct aan die raad toe
zenden.
DE WEST-INDISCHE STAATS
REGELINGEN.
De Tweede Kamer heeft de staats
regelingen voor Suriname en de Antil
len aangenomen. De ontwerpen voorzien
o.a. in een algemeen mannenkiesrecht
maar bij amendement is in dat voor
Curacao ook het alg. vrouwenkiesrecht
opgenomen.
noten in het verdrag voorlopig geen be-
hoefte hebben aan opname daarin van
landen, die hoewel nog niet uitgehold
door het communisme, verder oost
waarts gelegen zijn en dus de rand na-
deren van een nog altijd niet afgeba
kende Russische invloedssfeer. Dezer
dagen heeft de Zweedse opperbevelheb
ber in een rapport aan zijn regering nog
verklaard, dat hij niet geloofde dat Rus
land binnenkort een algemene oorlog
zou ontketenen doch dat plaatselijke
acties mogelijk moesten worden geacht.
Daargelaten dat dergelijke plaatselijke
acties toch tot een algemene oorlog zou
den kunnen voeren, omdat ze konden
betreffen landen, welke de Ver. Staten
niet aan de Russen ten prooi zouden
willen laten, is het toch duidelijk dat
men zijn verdragsvennoten liever niet
zoekt in een gebied dat door dergelijke
plaatselijke acties bedreigd wordt. Om
al deze redenen is het te verwachten dat
het vijflandenverdrag voorlopig tot En
geland, Frankrijk en de Benelux be
perkt zal blijven en dat er snel aan zijn
inwendige kracht zal worden gebouwd.
Op de duur kan het dan misschien kern
van een groter verbond worden. Wat dit
laatste betreft, kan ook de bijeenkomst
der 16 landen, die van de Marshall-hulp
profiteren, nuttig werk doen. Om deze
hulp, waarvan de eerste termijn nu door
de senaat is goedgekeurd, maar die het
Huis van Afgevaardigden nog moet
passeren, tot volle vrucht te brengen,
zullen deze landen toch een of andere
organisatie moeten vormen waartoe
trouwens reeds in principe besloten is,
en het is zeer goed mogelijk dat daarin
dan een verdere politieke en economi
sche samenwerking kan worden voorbe
reid. De Amerikanen zullen ook stellig
op een dergelijke organisatie voor de
Marshall-hulp, waarin dan ook West-
Duitsland zal moeten worden opgeno
men, staan. Wellicht zal Truman in zijn
rede tot het Congres, welke reeds zal
zijn gehouden als dit overzicht ver
schijnt ook dit punt aanroeren evenals
de kwestie van een Amerikaanse mili
taire garantie aan West-Europa of lan
den, die daar een onderling verbond
hebben aangegaan. De Amer. militaire
leiders moeten Truman gewaarschuwd
hebben, dat Ruslands druk op Tsjecho-
Slowakije, Finland en misschien ook op
Noorwegen strategische bedoelingen
heeft en dat als Italië ook aan het com
munisme ten prooi valt de Russische po
sitie zo sterk wordt dat een oorlog kan
worden verwacht. Men vermoedde ook
dat hij m verband met de kritieke bui
tenlandse toestand over de wederinstel
ling van de algemene dienstplicht zou
spreken, een gevaarlijk onderwerp voor
een man, die dit jaar weer herkozen wil
worden tot president der Ver. Staten.
Want de dienstplicht is weinig populair
in de Ver. Staten, en bovendien heeft
Truman, wie het niet aan zedelijke moed
ontbreekt, de sympathie van het Zuiden,
waar de democratische partij grote aan
hang heeft, al verspeeld doordat hij voor
de negers jjezelfde rechten en dezelfde
behandeling eist als de blanken genie
ten. In hoeverre Truman, dus de Demo
cratische partij, ook de stemmen van de
Amerikaanse joden zal verspelen door
de houding der Ver. Staten in de Pa-
lestina-kwestie zal nog moeten worden
afgewacht omdat men nog niet weet hoe
het met die kwestie zal gaan. Het ont
breekt bij de grote mogendheden aan
alle doortastendheid in deze. Zoals de
zaken thans staan lijkt het er veel op
dat men eenvoudig Joden en Arabieren
hun gang zal laten gaan met elkaar uit
te moorden, zodra de Engelse troepen
zijn teruggetrokken, om, als men ten
slotte daarvan moe is het nog eens met
een plan te proberen. De Engelsen to
nen geen neiging langer in Palestina te
blijven dan ze destijds hebben verklaard
en trachten nog altijd de Arabieren
wat te bevoordelen. Toch zullen ze
gaandeweg de hersenschim de Arabi
sche staten met West-Europa op t* ne
men in een zg. Derde Macht, welke tus-
SNEEKER NIEUWSBLAD
Redacteuren: L. KIEZFBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 - SNEEK
OP HET RANDJE VAN DE DOOD.
Met de K.L.M. is uit Zweden naar
Frankrijk teruggekeerd de 24-jarige
Parijzenaar Raymond Havard. Hjj
leed aan een vernauwing van de grote
lichaamsslagader en de Franse dok
toren hadden hem opgegeven. Een
Zweeds chirurg dr. Graaford, specia
list op dit gebied, verrichtte echter
een operatie en de man is hersteld.
Een soortgelijk geval doet zich voor
met een Belgische baby René Mi
chels, die met zijn ouders met de
Nieuw Amsterdam te New York is
aangekomen. Het kind lijdt aan een
hartmisvorming, en kan daarvan al
leen afgeholpen worden door Ameri
kaanse chirurgen, die in deze een
nieuwe techniek ontwikkelden.
In een openbare vergadering van de
afd. Sneek van de Partij van de Arbeid
sprak Maandagavond in de foyer van
Amicitia de heer Meyer de Vries,
ambtenaar in buitengewone dienst van
minister Drees over „Sociale politiek
voorheen, thans en in de toekomst”.
Wat het verleden betreft wijst spr. er
op dat nog tijdens de eerste wereld
oorlog de armenzorg, met de armmees-
ter, het brood, het spek en de daalder,
een voorname rol in de sociale voorzie
ningen speelde. En in 1848 was volgens
de heer Heldring het gezinsbudget voor
een gezin van 6 personen per week: 12
pond brood, 1 pond vet, 1 pond boter,
50 cent aardappelen, wat meel, melk,
karnemelk, zeep, brandstof, huishuur en
wat kleinere dingen, totaal ter waarde
van 5.42. De inkomsten waren bijna
nog kleiner, want ƒ1.per dag loon
behoorde tot de zeldzaamheden. Een
spoor van sociale zorg was niet te be
speuren. Aan de woorden alleen: arm-
meester armbestuur maatschappe
lijk hulpbetoon dienst voor sociale
zaken, kan men al nagaan hoeveel er in
betrekkelijk korte tijd is veranderd.
Voor de oorlog was Nederland rijk, bij
een totaal bezit van 26 milliard gulden,
had het een schuldenlast van 4 4 5 mil
liard, (als men bij de eerste minuut van
onze jaartelling 1 gulden zou hebben
kunnen neertellen en dat elke minuut
kon herhalen zou men tot 1930 werk
hebben om een milliard gulden te tel
len). Onze staatsbegroting bedroeg toen
ongeveer 800 millioen met een min of
meer kunstmatig gekweekt tekort van
50 millioen om de sociale wensen te
remmen. Toen waren er tijden dat we
400.000 werklozen hadden te onderhou
den, d.w.z. met him gezinnen mee
1.200.000 mensen van onze bevolking
van 8 millioen. Wij kwamen met onze
sociale politiek niet verder en toen is
hier de voedingsbodem voor het natio-
naal-socialisme gelegd. We konden niets
bereiken in het rijke Nederland. Toen
kwam de oorlog en de bezetting met al
hun ellende, die spr. niet wil pogen te
schetsen, laat ons echter niet vergeten
wat er gebeurd is en waakzaam zijn
voor wat nog gebeuren kan. De Duit
sers richtten hier een materiële schade
van 25 milliard in tegenwoordige gul
dens aan, onze rijksbegroting bedraagt
nu 3 4 milliard met tekorten van 1 A
2 milliard. Deze schade door de Duitsers
aangericht en de opgelopen tekorten
mag men samen ramen op 40 milliard,
we zijn dus straatarm en zonder de
Marshall-hulp komen we er niet. Een
deel daarvan zullen we moeten terug
betalen en ook daarom is het bedroe
vend dat de arbeidsproductiviteit slechts
van voor de bezetting is, terwijl ze
hoger dan destijds moest zijn omdat on
ze bevolking intussen met 10 toe
nam. Maar ziet wat er ondanks het feit
dat we straatarm zijn, na de bevrijding
al op sociaal gebied gedaan is: voor de
oorlog hadden 330.000 arbeiders een
collectieve overeenkomst met enige da
gen of een week vacantie, nu 1% milli
oen, met 1 a 2 weken vacantie en va-
cantietoeslag. Toen werden de ouden
van dagen afgescheept met een fooi van
een paar gulden, zodat de armbesturen
millioenen moesten bijpassen, thans ge
lukte het minister Drees practisch met
alg. st een noodregeling voor de ouden
van dagen te verkrijgen, die nog niet
ideaal in dit straatarme land kan zijn,
maar in ieder geval er toe heeft geleid
dat de Armbesturen 40 van hun uit
gaven niet meer behoeven te doen, en
die tienduizenden de gang naar 't arm-
bestuur bespaart. De minder valide ar-
beidskrachten worden op grote schaal
in het bedrijfsleven opgenomen, wie zou i
daaraan voor de oorlog hebben ge
dacht? Voor die oorlog kwam men in- 1
zake de werkloosheid niet verder dan
steunregeling en werkverschaffing.
Toen minister Romme in 1938 wat an- i
ders wilde maakte minister Colijn een
kabinetscrisis. Na de oorlog kwamen de
overbruggingsregeling en andere zaken, partijbestuur de samenwerking met de
nog niet ideaal, maar beter. Vroeger communisten in de vrije organisaties te
„Monica”, zegt René kortaf, „we
vertrekken. Direct. Er gaat om elf
uur een vliegtuig van Soerabaja naar
Singapore!”
„Nu direct? Het lijkt wel een
vlucht!” roept ze boos, maar plots
houdt ze in. Zijn ontreddering wekt
haar deernis.
Ze springt van het paaltje en strijkt
haar japon glad.
„Goed, René. We hebben geen recht
op vacantie, zolang de zaak in Singa
pore nog niet is opgelost”, zegt ze
sterk en ze gaat hem voor naar het
hotel. Er is tijd genoeg hem tot het
inzicht te laten rijpen, dat hij op de
vlucht is voor zichzelf.
„O, Monica!” zegt René dankbaar.
Ze haalt met een onwillig lachje de
schouders op. Nu moet hij haar ge
duld niet al te zwaar beproeven, want
ze is ook maar een vrouw!
Een uur later verheft de Havik
zich in de blauwe lucht. Vanuit het
raampje der cabine kijkt Monica neer
op de blanke stad, die daar als een
opaal schijnt te rusten op een bed van
grijsgroen satijn.
Uit het andere raampje kijkt René.
En plotseling voelt ze zijn hand op
haar schouder, hoort ze zijn opge
wonden stem:
„Monica,
kreeg men door de ziekteregeting
jaar 80 uitkering, nu 1 jaar. Er komt
een belangrijke verbetering voor de
rentetrekkers, en een radicale inzake de
werkloosheids- en wachtgeldverzeke-
ring. Dit alles moet ons toch veel zeg
gen. Al te vaak neemt men echter al die
vooruitgang als vanzelfsprekend aan,
vooral de jongeren beseffen niet hoe
zwaar de ouderen hebben moeten strij
den om de weg naar dit alles te effenen.
In enkele jaren zijn beloften ingelost
die dingen betreffen welke het noodza
kelijkst waren. Maar veel moet er nog
gebeuren: zuigelingenzorg, voorberei
dend lager onderwijs, speelplaatsen voor
de jeugd, beroepskeuze, de vrije jeugd-
vorming met de noodzakelrjke over
heidszorg voor gebouwen, waar de
jeugd geestelijke en lichamelijke ont
spanning kan vinden, de vacantiebeste-
ding (leeszalen, wijkgebouwen), rust
huizen voor ouden van dagen, dat alles
zal de aandacht der overheid in de toe
komst moeten hebben. Bij een aantal
van die maatregelen zal de politieke- en
vakbeweging ook een rol moeten spe
len, staat en gemeente zijn soms niet de
eerst aangewezenen. Ook dient aan
dacht geschonken aan de ontwortelden,
die weer terugkomen en opgenomen die
nen in het productieproces. Het is moei
lijk de verschijnselen van de eigen tijd
oprecht te beoordelen. Spr. hoopt dat hij
zich vergist, maar hg ziet de toestand
somberder dan in 1938 en 1939. Wij
staan voor zeer ernstige gebeurtenissen
in West-Europa, wij staan tussen het
wonderlijke Amerika en het ondoor
grondelijke Rusland. Als nu de vrees
voor het communisme over de wereld
hangt, dienen wij te beseffen dat dit is
gegroeid door de ongerechtigheden van
het kapitalisme, wij hebben daar steeds
voor gewaarschuwd. Alleen door onder
ling overleg en samenwerking kunnen
die overwonnen. Thans moet neutrali
teit en souvereiniteit ter zijde gesteld
en aanvaard wat wij socialisten altijd
hebben gewild: samenwerking, maar
dan ook ene, waarin wij volle medezeg-
gingschap hebben. Willen wij deze we
reld vooruitbrengen en onze kinderen en
kleinkinderen vrede, welvaart en rust
verzekeren, dan zullen echter man en
vrouw in deze maanden voor de verkie
zingen van huis tot huis moeten gaan
met de roep: de redding kan alleen ko
men van het democratisch socialisme.
Naar aanleiding van een aantal vragen
zeide spr. nog dat inderdaad ook men
sen als Talma en Aalberse goed werk
deden, doch door eigen kring verhinderd
werden het gebouw van hun sociale
zorg te voltooien. De noodvoorziening
ouden van dagen is inderdaad niet ide
aal, maar thans worden eigen inkom
sten niet afgetrokken, en nu is een
recht, wat vroeger een bescheiden gunst
was. Het grote aantal ambtenaren is
niet het gevolg van een geleide econo
mie, die we eigenlijk niet hebben, maar
nodig om een distributie-apparaat te
handhaven, omdat de vrije krachten in
tijden van schaarste onbekwaam zijn de
goederen rechtvaardig te verdelen. Wij
willen een maatschappij zonder exces
sen van te veel of te weinig, met een
beetje geluk voor allen, vrij van werk
loosheid, met zorg voor de zieken en
ouden van dagen. De middenstand zal
in eigen kring middelen moeten zoeken
zich bij de moeilijke omstandigheden
van deze tijd aan te passen. De land-
arbeiderslonen zijn in verhouding meer
gestegen dan die van de industrie-arbei-
ders, nu krijgen ze een pensioenfonds
waarvoor ook de gemeenschap grote of
fers moet brengen en we zullen de ge
lijkheid in loon tussen industrie- en
landarbeider bereiken als de rechtvaar
dige politiek nu gevoerd, door een goede
stembusuitslag wordt gesteund.
De v o o r z., de heer F. v. d. Veen
bracht de spr. dank. Brj de opening had
de voorz. de heer Meyer de Vries geluk
gewenst met zijn benoeming tot voorz.
van de raad van arbeid te Utrecht en
meegedeeld dat bestuur en afd. zich ge
heel stellen achter het besluit van het
Het verdrag, dat thans tussen Enge
land, Frankrijk en de Beneluxlanden ge
sloten is, de conferentie te Londen over
West-Duitsland, welke tot April uiteen
gegaan is, de conferentie te Parijs van
de 16 landen welke de Marshall-hulp
zullen ontvangen, de behandeling in de
Veiligheidsraad van het verzoek van
Chili om de gebeurtenissen in Tsjecho-
Slowakije, als een bedreiging van de al
gemene vrede, op zijn agenda te plaat
sen (wat de Ver. Naties op haar grond
vesten kan doen trillen) kan men alle in
verband zien en als een teken dat het
Westen ontwaakt is voor de gevaren,
welke het uit het Oosten bedreigen.
Ook het voorstel van 73 Britse parle
mentsleden van allerlei schakering
het zijn er intussen al 150 geworden
bij het Engelse Lagerhuis ingediend om
een West-Europese raad op te richten
kan men als een dergelijk teken be
schouwen. Deze parlementsleden is het
vijflandenverdrag voor een Westerse
Unie niet voldoende, nauwelijks gesloten
noemen ze het al „ouderwets”, geen der
staten geeft immers iets van zijn sou
vereiniteit prijs, de raad die zij voor
stellen zou de 16 landen, welke aan het
Marshall-plan deelnemen moeten om
vatten en hij zou een West-Europese
Unie moeten voorbereiden, gebaseerd op
een gemeenschappelijk staatsburger
schap, en sterk genoeg om de Europese
democratie en de waarden van de Wes
terse beschaving te verdedigen. Er zit
iets aanlokkelijks in dit plan maar de
grote vraag is of het snel zou kunnen
worden uitgevoerd en inderdaad ook tot
een hechte eenheid zou leiden. Gezien de
moeizame onderhandelingen, welke veel
kleinere ondernemingen al vergen mag
daaraan getwijfeld. De 16 betrokken
landen hebben zozeer uiteenlopende be
langen en verschillen ook zozeer in in
nerlijke kracht en in visie op de buiten
lands politieke verhoudingen, dat de
onderhandelingen eindeloos zouden zijn
en als er een resultaat werd verkregen
dit waarschijnlijk grote zwakheid zou
vertonen. Beter is het daarom, ook al
omdat de organisatie van zo’n kern
haast heeft, met een bescheiden begin
zoals het verdrag dat de Benelux met
Engeland en Frankrijk sloot, aan te
vangen, en met betrouwbare deelge
noten. Terwijl we dit schrijven is de of
ficiële tekst van dit verdrag nog niet
bekend, maar uit wat er over is uit
gelekt, bleek dat een bepaling dat ook
andere landen konden toetreden heel
wat voeten in de aarde heeft gehad.
Tenslotte schijnt overeengekomen dat
dit alleen kan met goedkeuring van
alle deelnemende staten. Hieruit blijkt
reeds dat uitbreiding van een dergelrjk
verdrag een netelige kwestie is, laat
staan het tot stand brengen van een zo
groot lichaam als de Engelse parle
mentsleden zich voorstellen. Zelfs
Frankrijk is nauwelijks over de grens,
waarbij men van een betrouwbare deel
genoot kan spreken, gezien de sterke
communistische invloeden welke er nog
werken. Men kan redeneren dat dit niet
hindert en dat wanneer de communisten
bij zo’n partner de baas worden, men
hem eenvoudig overboord en uit het
verbond gooit. Maar zo eenvoudig ligt
de zaak niet, iedere deelgenoot in een
verdrag heeft immers een rol te spelen,
zowel op economisch als militair terrein,
valt er een uit dan valt daarmee het
gehele verdrag of wordt het in ieder ge
val zeer kwetsbaar. Wanneer bijv. Italië
direct tot het vijflandenverdrag zou wil
len toetreden, zouden we ons kunnen
voorstellen dat daartegen minstens en
kele partners bezwaren zouden hebben.
Ook in dat land is de communistische
invloed immers aanzienlijk, de verkie
zingen in April zullen eerst maar eens
moeten aantonen, dat deze invloed is
afgenomen die nu in ieder geval nog zo
groot wordt geacht dat de Amerikaanse
regering heeft verklaard dat aan een
communistisch Italië geen Marshall
hulp zal worden verleend. Men zou zich
ook kunnen voorstellen dat de deelge-
en VRIJDAGS
Bureau voor Advertenties:
Fa. DRIJFHOUT
GROOTZAND 55
Telefoon 3005
Advertentieprijs 15 ct. per m.tn.
Bij contract (handelsadv.) lager
gen!) zegt René rood van kwaadheid.
„The gentleman want to go to
Cairnhill Road this way!” (Deze
heer wil naar de Cairnhill Road
deze weg!) wijst de politieman. Nu
knikken de ronde koppen met nóg
meer animo: „O yes, yes, Holland
Kongsie, yes!” En vol ijver vangen ze
de tocht opnieuw aan, thans in de
goede richting.
René is nog altqd kwaad. Die ke
rels zijn toch anders pienter genoeg
en hij spreekt toch waarachtig duide
lijk genoeg Engels! Maar wat is dat
nu? Nauwelijks zijn ze uit het gezicht
van de agent, of de draf wordt ge
temperd en bliksemsnel wordt het
wagentje gekeerd. René krijgt plotse
ling argwaan. Dit is geen vergissing
meer! Hier is opzet in het spel! Hij
overweegt snel de kans om uit het
karretje te springen zonder zijn benen
te breken. Maar Monica! Haar kar
retje flitst voor bet zijne uit en wan
neer hij de sprong deed, zou dit be
tekenen, dat hjj haar weerloos aan de
wachtende gevaren overliet! Dat er
gevaar dreigt, heeft hij nu begrepen.
Dit is een ontvoering naar een onbe
kend oord. Duizenden gedachten
doorkruisen zijn brein.
Hij tracht de omgeving te herken
nen. De heuvels in de verte moeten
