„Alarm in de Oriënt”
door
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRHSERADEEL en IJLST
Raadsvergadering Sneek
DINSDAG 20 APRIL 1948
3e JAARGANG No. 31
■I
FEUILLETON
SCHIPPER NAAST GOD.
Donderdagavond ging in A mini Ha
voor een talrijk publiek, opnieuw de
Hartogs „Schipper naast God” en we
der met groot succes. Het publiek was
even enthousiast over stuk als spelers
en aan het slot ging vele malen het
doek uiteen om de laatsten in staat te
stellen een ovatie van het publiek m
ontvangst te nemen, welke speciaal de
speler van de hoofdrol de onvolpre
zen Cort v. d. Lugt Melsert gold.
geschieden als we dit terrein niet
hebben, voor de riolering zullen we
dan weer een tijdelijke voorziening
moeten treffen of Groninger zal moe
ten toestaan dat we ze door zijn land
leggen. Spr. kan de politiek van de
heer Blok, die eigenlijk hierop neer
komt „de grond is niet duur, en toch
doen we het niet”, niet volgen. Men
kan nu kijken naar een uitbreiding in
Wijmbritseradeel, maar dat zal nog
wel wat duren en intussen moet er
gebouwd en het is niet verantwoord
de logische uitbreiding volgens het
uitbreidingsplan tegen te gaan om
redenen, welke een behoorlijke onder
grond missen. De heer K o o 1 m o e s
is wel voor het voorstel van B. en
W., maar komt er nu ook land voor
de kleine boeren beschikbaar? De
V o o r z. B. en W. hebben zich nog
niet beraden hoe met de 4 pdm. los
land welke van de gemeente loskomt
te handelen, maar zij willen streven
naar een rechtvaardige oplossing, al
kunnen zij thans geen concrete toe
zeggingen doen. De heer D i s s e ver
klaart dat zijn fractie, mede in aan
merking genomen de aanvullende no
ta, voor het voorstel van B. en W.
zal stemmen, omdat zij dit in het
belang der gemeente acht. De heer
Vis heeft vorige keer voor het voor-
stel-Groeneveld gestemd, omdat hij
het voorstel van B. en W. toen niet
kon overzien. Het zwaartepunt er van
ligt volgens spr. hierin dat de ge
meente nu in staat is een compensa
tie te geven, welke gelegenheid zich
niet gauw weer zal voordoen, dit in
aanmerking nemende, terwijl spr. ook
de situatie ter plaatse heeft opgeno
men, zal hij zijn stem aan het voorstel
van B. en W. geven. De heer D o k-
k u m echter acht de geboden oplos
sing niet zeer bevredigend. Spr. er
kent dat het noodzakelijk is dat de
gemeente tijdig voorzieningen treft in
verband met de uitbreiding van de
stad. Maar dat is toch niet het enige
wat ter sprake komt. Het gaat niet
alleen om een prijs welke men de ver
koper biedt maar ook om de voorde
len welke deze krijgt doordat hem de
boerderij aan de Leeuwarderweg in
pacht ter beschikk;ng wordt gesteld.
Spr. meent dat bij de onderhandelin-
gen deze zaken niet voldoende onder
scheiden zijn en blijkbaar niet alle mo
gelijkheden zijn overwogen en heeft
vooralsnog geen vrijmoedigheid voor
het voorstel van B. en W. te stemmen.
De V o o r z. zou van de heer Dokkum
wel eens willen hebben gehoord, welke
andere mogelijkheden de onderhande-
lingen nog konden bieden. B. en W.
hebben een stuk grond te koop ge
vraagd, dat zij voor de stadsuitbrei
ding nodig achtten. De eigenaar wilde
niet verkopen. Men kan dan onteige
ning toepassen, maar de ervaring
leert, dat dit een sprong in het duis
ter is. Daarmee was dus de zaak af.
Maar er was een tweede mogelijk
heid. Groninger was bereid tot een
transactie, welke de gemeente niets
kostte, en langs die weg kon de ge
meente op redelijke voorwaarden en
zonder risico terrein in handen krij
gen voor een stadsuitbreiding welke
er toch moet komen. Nu kost deze
zaak de gemeente geen financiële of
fers, laat men ze nu lopen, wie weet
hoe dan over 5 of 10 jaar de toestand
zal zijn. Zeker, wij hebben de koop
van de grond en de verpachting van
„Welgelegen” niet gescheiden gehou
den ,doch bewust naast elkaar ge
plaatst, ze horen bij elkaar. Het ge
meentebelang vorderde dat o.i. en op
de duur zou men B. en W. wel eens
daarvoor spr.’s compliment. Zich tot
de nieuwe bestuursleden wendend
hoopt spr. dat zij met grote trouw
zullen doorzetten. Wij leven in een
bewogen tijd en de leden van het
C.N.V. zijn in beweging gekomen,
want op de brief van het C.N.V. zijn
reeds 2000 leden gewonnen. Als de
leden niet actief zijn, zijn ze niet veel
waard en niet waard de christelijke
naam te dragen. Overal wordt brand
stof verzameld voor de revolutie; wij
willen samenwerking tussen patroon
en arbeider en zo pal staan tegen hen
die alles om willen keren. Wij zijn nu
op weg naar de bedrijfsorganisatie en
het komt er op aan, dat straks de
mannen en vrouwen klaar zullen
staan daarin zitting te nemen. Spr.
eindigt met de hoop uit te spreken,
dat men opnieuw zal beginnen om het
werk dat God bezig is in ons land te
doen, krachtig te steunen (applaus).
De heer T j. v. d. W e r f sprak als
voorzitter van de feestcommissie zijn
grote dank en waardering uit voor
wat de scheidende vrienden hadden
gedaan voor de chr. sociale actie,
waarna hij de heer Reehoorn een
schilderij en de heer v. d. Horst een
lampekap aanbood, terwijl de echtge
noten met bloemen werden vereerd.
Aan de heer Reehoorn werd namens
zijn patroon, de heer G. H. Krommen
dijk, een mand bloemen aangeboden.
De heer Reehoorn sprekende
ook namens de heer v. d. Horst, be
tuigde zijn grote dank voor deze feest
avond en de prachtige cadeaux. Zij
hadden gedacht aan een afscheid in
klein comité, dat heeft niet zo mogen
zijn. Ook deze spr. vestigt in een korte
terugblik de aandacht op de noodza
kelijkheid van de trouw en toewijding
der leden, anders kan het bestuur
niets doen.
De zangver. Excelsior onder leiding
van de heer J. Nauta verleende op
keurige wijze haar medewerking, ter
wijl de heer H. G. de Boer met enkele
voordrachten zorgde voor de nodige
afwisseling. Na een kort slotwoord
van de voorzitter sloot de heer Schip
per met dankgebed.
in gebreke hebben kunnen stellen als
zij thans van deze mogelijkheid geen
gebruik hadden gemaakt. Deze trans
actie is o.i. zeer in het belang der ge
meente.
Het voorstel van B. en W. wordt als-
nu in stemming gebracht en aange- In de jaren 19321938 was het ook
nomen met 13 tegen 2 st. (de h.h. voor hen een moeilijke tijd, de grote
I werkloosheid werkte deprimerend op
I hen in. Zij hebben volgehouden en
het Lot gebruikt is als werktuig om
een groot onheil te keren. Maar zal ze
van lange duur zijn, deze rust in de
Oriënt? Zal de vijand, eenmaal in de
kaart gekeken, zich gewonnen geven
of een nieuwe poging wagen?
De vraag behoeft eigenlijk niet
overwogen te worden. Niet van hier
uit, doch vanuit Soerabaja zal een
maal het alarm slaan! De Nederlands-
Indische Regering is het spel moe. De
onderhandelingen met de huichelende
gele handelsgenoot zijn afgebroken.
De wateren zijn ontoegankelijk voor
de als eerzaam visser vermomde spi
on. Verbittering heeft de plaats inge
nomen van vertrouwen en éénmaal
zal de alarmkreet weerklinken: Ne-
derlands-Indië verklaart de oorlog
aan Japan! Dan zal de Schout-bij-
Nacht het sein tot de aanval geven
en de vloot zal volgen met de ver
bitterde leuze: Eén Japans schip per
dag!
Hij schudt het visioen van zich af.
Het past niet bij deze gloriedag en
het past niet bij Monica! Wat nu past,
is een opgaan in het grote geluk van
hun kleine levens.
„Monica, lieveling”, fluistert hij
daar op de voorplecht van die kruiser
in haar oor, terwjjl de tropenzon hun
witte kleding doet lijken op blanke
banieren tegen het stralende blauw:
hoorlijk naar eigen inzicht zijn ver
werkt, ten volle mee spreekt in zijn
werk. Het is alles spontaan, open en
fris. Vlot en gevoelig is bv. het prach
tige „Ontbijt” no. 4); bijzonder har
monisch van kleursamenstelling het
ietwat Frans aandoende ,Strijkstertje’
(no. 14). Ook de bloemstukken (nos.
1, 2, 3, 9) zijn van ’n ver boven het ge
middelde uitstekend gehalte! In zijn
„Chrysanthen” is b.v. het tinnen
schaaltje met appels buitengewoon
knap van toon. Zijn portretten zijn
evenals het andere werk knap van
kleur, maar naar onze smaak iets min-
,der levendig met uitzondering van no.
10, een damesportret van bijzondere
charme. Een enkel stadsgezicht (no.
8) bekoorde weer door opvatting en
juist afgewogen kleurtegenstelling.
In dit laatste genre zouden wij gaarne
iets meer hebben gezien. De tekenin
gen, vooral „Jongenskopje” (no. 13)
en no. 17 „Baby” zijn prachtig ge
daan. De enige pastel.welke aanwezig
was, viel o.i. iets uit de toon en had
naar ons gevoel en gezien het overi
ge, spontaan-fleurige werk, een iet
wat „dode” kleur.
Deze tentoonstelling, die van Za
terdag jl. voor het publiek geopend is
tot aan 2 Mei a.s. verdient de volle
dige belangstelling van ieder in Sneek
en omstreken, die ook maar iets voor
schilderkunst voelt. Wij kunnen dan
ook niet nalaten iedereen aan te ra
den deze expositie te bezoeken, mede
om daardoor de jonge kunstenaar te
tonen dat zijn streven fen zeerste
wordt gewaardeerd en in de hoop dat
onze stad hierdoor toont dat het mo
gelijk is om ook in de toekomst ge
regelder goede kunst te exposeren.
B.
CHRISTELIJKE BESTURENBOND.
Vrijdagavond was het voor de C.B.
B. een belangrijke avond. Toen toch
zou afscheid genomen worden van de
oud-bestuursleden G. Reehoorn en J.
v. d. Horst, die als voorzitter en pen
ningmeester resp. 30 en 25 jaar de
zaak van de christelijke vakbeweging
hadden gediend. Na samenzang, ge
bed en Schriftlezing, heette de nieuwe
voorzitter, de heer L. W ij t s m a al
len harteijjk welkom, inzonderheid de
beide jubilarissen met hun echtgeno
ten. Zij zijn nu teruggetreden uit hun
bestuursfuncties en men heeft ge
meend hun werk op bescheiden wijze
te moeten gedenken. Zij hebben de
hitte van de strijd meegemaakt en
spr. wijst er op, dat die strijd alleen
goed kan worden gestreden als ieder
zijn plicht doet. Spr. verheugde zich
dat vr. Schipper, de secretaris van
het C.N.V., van zijn ernstige ziekte is
hersteld en nu hier is om een kort
woord te spreken.
De heer J. Schipper zegt dat
het een feest is voor hem hier te zijn,
omdat hij in een woord van afscheid
de waardering van het C.N.V. kan
uitspreken voor het werk dat de beide
scheidende vrienden voor de arbeid
van de chr. vakbeweging hebben ver
richt. Zij hebben dat niet altijd met
opgewektheid kunnen doen, er was
vaak lauwheid en inzinking bij de le
den, zij hebben zichzelf niet gezocht,
maar uit liefde voor anderen gearbeid.
Het werk voor de vakbeweging wordt
niet aan de hoge top, maar door de
leden en de besturen van gewone af
delingen verricht. Namens het bestuur
van het C.N.V. zegt"Spr. de scheiden
de vrienden daarvoor hartelijk dank.
Vergadering van de raad der ge
meente Sneek op Vrijdag 16 April
’s avonds 8 uur. Voorzitter: burge
meester L. Rasterhoff; secretaris: de
heer K. Koster. Aanwezig bij de ope
ning 14 leden, afwezig de h.h. Groe-
neveld en v. d. Molen, 1 vac. (Stel-
lingsma).
Installatie dhr. Stoelwinder.
Aan de orde is de installatie van de
heer L. Stoelwinder als raads
lid in de vacature-Stellingsma. Nadat
de secretaris de nieuwbenoemde heeft
binnengeleid, legt de heer Stoel
winder in handen van de V o o r z.
de vereiste beloften af, waarna laatst
genoemde hem mede namens de raad
hartelijk gelukwenst met zijn benoe
ming. Reeds tweemaal verliet de heer
Stoelwinder deze raad, maar keerde
telkens tot zijn oude liefde terug, de
herinnering aan hem hier is nog niet
verbleekt en we hopen opnieuw op
een prettige samenwerking met hem.
Nadat de notulen van de vergade
ring van 31 Maart jl. onveranderd
zijn vastgesteld, verleent de raad op
voorstel van B. en W. en op haar ver
zoek eervol ontslag aan mej. dr. F.
Szper als lerares aan het gymnasium
met ingang van 1 Sept. a.s.
Nadat een commissie bestaande uit
de h.h. Dokkum, v. d. Veen en
V i s de geloofsbrieven van de nieuw
benoemde leden, de h.h. M. Knol en
K. Schaper heeft onderzocht advi
seert deze bij monde van de heer
Dokkum tot toelating, daar alle
stukken in orde zijn bevonden. De
raad besluit z. h. s. tot toelating.
Tot lid der commissie bedoeld in
art. 8, le lid der Woonruimte wet 1947
ter voorziening in de vacature-F. K.
Groeneveld wordt met 9 st. benoemd
de heer S. Douma, nr. 2 der door B.
en W. aanbevolenen, de heer M. Op
penhuizen, had 6 st.
Zonder discussie of stemming nam
de raad het voorstel van B. en W.
aan tot vaststelling van het gemid
deld bedrag in 1947 per leerling aan
de openbare scholen uitgegeven als
beloning aan vakonderwijzers en dat
betreffende de op dit bedrag geba
seerde voorschotten over 1948 te ver
lenen aan de bijzondere scholen. Voor
de bedragen zie men ons vorig nr.
Landaankoop van de heer
S. Groninger en verpach
ting sathe Welgelegen.
In de vorige vergadering werd een
voorstel van de heer Groeneveld tot
aanhouding van het voorstel van B.
en W. betreffende deze zaak tot een
volgende vergadering aangenomen.
Bij de stukken hebben B. en W. thans
een nadere nota voor de leden ter in
zage gelegd.
De V o o r z. zegt dat B. en W. het
niet nodig hebben geacht met een
nieuw voorstel bij de raad te komen,
zij hebben alleen een nota met enige
feitelijke "egevens bij de stukken ge
voegd. Tot die feitelijke gegevens be
hoort een overzicht van de prijzen
welke de gemeente in de jaren 1926
1944 besteedde voor aankoop van ter
rein, dat ongeveer vergeleken kan
met wat thans voorgesteld wordt aan
te kopen. Uit dat overzicht blijkt dat
2.10 tot 0.74 werd besteed en dus
een prijs van 80 ct. per m2, geenszins
buitensporig is. Uit de nota blijkt ook
dat B. en W. het land nog eens door
twee deskundigen, onafhankelijk van
elkaar hebben doen schatten, beide
kwamen tot de conclusie dat de prijs
zeker niet aan de hoge kant is. Ten
slotte is in de nota meegedeeld, dat
gelden en dat niet alleen, want de
hier geboren blanken, de zogenaamde
„witte kakkerlakken”, moeten het nèt
zo hard ontgelden, nu, René... waar
blijft dan de menselijke waarde?”
„O, er zijn onverstandige dwazen,
die in de tropen hun superioriteitslust
botvieren. En in hun verblinding la
ten ze dan wèl „gekleurd volk” toe in
de oorden van vermaak, waar een op
eengepakte donkere menigte de ver
richtingen van blanke revue-girls
gadeslaat?”
„Heerst er dan een grote haat tus
sen blank en bruin?” vraagt Monica
geïnteresseerd.
„Wacht eens af, meisje. Als ooit
een noodsein gegeven wordt, als er
ooit oorlog komt, wat de hemel ver
hoede, dan zul je het meemaken! Dan
strijdt de Eurasian schouder aan
schouder met de Brit. Dan maken
juist zij een kranig figuur in het
leger!”
Monica ziet hem aan met glanzende
ogen. „Weet je, dat ik jou al bij Vader
heb geïntroduceerd?” vraagt ze plot
seling.
„En hoe heb je mij wel afgeschil
derd?” vraagt hij met zijn jongens
achtige lach.
Monica schudt het hoofd, haar
ogen tintelen. Zij heeft vader geschre
ven. dat zü hier in de Oriënt het beste
fle heer Groninger bereid is, van een
2-tal percelen weiland, welke hij van
de gemeente en het O.B.W. in pacht
heeft, de huur op te zeggen, dat hij
door het pachten van Welgelegen
maar 5% H.A. meer land krijgt, dan
hij nu tot zijn beschikking heeft en
dat hij na de bevrijding de huur van
15 pdm. los land van de gemeente is
kwijt geraakt. De heer Lindeman
is er verheugd over dat er wat meer
land beschikbaar komt voor verpach
ting aan kleine boeren, maar zijn
hoofdbezwaar.blijft nog altijd dat er
door deze transactie een landbouwbe
drijf verloren gaat. Spr. is echter na
alle belangen tegen elkaar afgewogen
te hebben, tot de conclusie gekomen
dat het voorstel van B. en W. aan
vaardbaar is en zal dus voorstemmen.
De heer Blok spgt het dat B. en W.
geen volledig plan van de bebouwing
der gemeente aan de raad hebben
overgelegd, dan eerst krijgt men een
goed overzicht en spr. meent dat het
tijd wordt dat de raad het plan voor
zich krijgt. De zaak waarom het hier
gaat heeft 2 kanten. Men kan discus
siëren over de prijs, maar ook over de
omstandigheden, waaronder deze
grond zal worden aangekocht. Het
Prijzenbureau te Leeuwarden schrijft
in zijn rapport dat het er rekening
mee houdt dat de gemeente Sneek tot
aankoop wenste over te gaan, spr.
vindt het een eigenaardig standpunt
dat men bij een taxatie rekening
houdt met een bepaalde koper, dat
maakt dit rapport niet erg objectief.
Over het bezwaar van de prijs zou
spr. echter heenstappen als de aan
koop dringend noodzakelijk was voor
de gemeente, hoewel toch ook uit de
nota blijkt, dat door de gemeente aan
gekochte terreinen goedkoper werden
naarmate ze verder van het centrum
lagen, aan Leeuwarderweg en Emma-
straat werd meer voor de grond be
steed dan aan de Kapelstraat, en
waar nu voorgesteld wordt te kopen
zijn we wel aan de rand der gemeen
te. Maar is het wel noodzakelijk nu
land te kopen. We hebben nog 64000
m2, achter de Kerkhofslaan, dat zal
in de eerste jaren niet allemaal be
bouwd worden. Het spijt spr. ook dat
het bebouwingsplan niet aan de raad
is overgelegd omdat daarin ook een
stuk van Wijmbritseradeel is begre
pen, krijgt men dat dan is er nog
enorm veel terrein beschikbaar. Maar
niet alleen willen B. en W. nu van
Groninger een terrein kopen, dat
spr. niet direct nodig acht, het kan
z.i. nog wel enige jaren wachten, doch
bovendien willen zij hem een boerderij
verpachten, welk voordeel voor hem
bijna niet in geld is uit te drukken.
Gezien het een en ander kan spr. niet
voor het voorstel stemmen. De
V o o r z. is dankbaar dat de heer
Lindeman zich nu met het voorstel
kan verenigen en betreurt dat de heer
Blok met argumenten, die geen hout
snijden, het voorstel toch nog be
strijdt. Wat de prijs betreft, als het in
de nota gegeven overzicht aantoont
dat in 1933 prijzen van 78, 75, 74 ct.
aan de Kapelstraat werden besteed, is
80 ct. voor dit terrein zeker niet te
hoog. Eigenlijk heeft de heer Blok de
prijs ook niet bestreden, maar toch
wil hij de aankoop uitstellen, maar
dan zal de prijs juist hoger zijn, om
dat deze grond midden in de bebou
wing komt te liggen. Het volgend
jaar zullen we de bebouwing achter de
Kerkhofslaan moeten uitbreiden en
dat zal niet op normale wijze kunnen
„Monica, wanneer trouwen we? Ik
kan wérkelijk niet langer wachten!
We trouwen zo spoedig mogelijk, is
het niet, Monica?”
„Ja, maar niet hier!” zegt Monica
met een tinteling in haar ogen, terwijl
ze haar hoofd achterover drukt tegen
zijn schouder.
„Waar dan, meisje van me?”
vraagt hij met gretige verbazing.
„In een land, waar de huwelijks
wetgeving niet zo gemakkelijk is,
mijn jongen!” zegt ze met uitdagende
tederheid. „We trouwen op Java, in
Soerabaja en we maken onze huwe
lijksreis naar Patjét!”
„O, natuurlijk!” zegt hij verrast.
„Er is geen andere oplossing moge
lijk! Ik schik me helemaal naar je
wensen, lieve tyran!”
„Toch zou ik, als we op droge toon
de formules horen aflezen, misschien
wel door een ambtenaar, die gebroken
Nederlands spreekt, graag hebben,
dat ook jg dacht aan een formule uit
de Engelse wetgeving, die ik prachtig
vind...” zegt ze dromerig.
„En die is, mijn kleine meisje?*’
vraagt hg, zgn blonde kop naar haar
overbuigend. Ontroerd hoort hij haar
gefluisterd antwoord:
„For better and for Worse?” (In
Geluk en Tegenspoed).
- EINDE.
heeft gevonden, wat zij zich ooit heeft
kunnen wensen: Een man als René!
„Ik kwam jou eigenlijk vertellen,
dat ik een villa rijker ben, namelijk
een bij de Botanical Garden”, zegt
René met kwajongensachtig gegrin
nik. „Hoe denk je daarover, Monica?
Je zult die met mij moeten delen!”
„Ik vind het een verontrustend ca
deau”, zegt Monica ernstig. „Hoe zal
ik zo’n ding ooit kunnen bestieren,
zélfs met twee zulke voortreffelijk
heden als Tséhong Nio en Wung
Ho?”
„O, jij kan alles, wat je wilt”, zegt
René in vol vertrouwen. „Verder heb
ik salarisverhoging en ik krijg va-
cantie... ruim genomen!”
„O, lieve jongen, voor dat laatste
moet ik je omhelzen!” roept Monica
en ze slaat haar armen onstuimig om
zijn hals.
En juist op dit moment komen twéé
reporters binnen, op de voet gevolgd
door de luid protesterende Mevrouw
Witte.
„Schandaal toch deze...!” roept ze
verontwaardigd uit.
Maar een vergenoegde stem zegt:
„Thank you!” en de fotoverslaggever
van het blaadje „The Mosquito” klapt
zijn camera toe. Hét moment is op de
gevoelige plaat vastgelegd.
—Q. Monic&l Die arme JmMx«4*"lxk»-t;ade. Hii denkt eraan- dat hii door
18
„Bereid je voor op erger”, zegt
René. Juist op dit moment komt
Mevrouw Witte, de donkere eigena
resse van het hotel, binnen.
„Wéér van die krantenmensen voor
n, toch te bar!” zegt ze met levendig
meevoelen.
„Poeier ze af, Mevrouw Witte, dan
is u een beste!” verzoekt René sme
kend. Mevrouw Witte lacht en zucht,
verdwijnt dan hoofdschuddend. Ze
horen haar even later, schel en ge
biedend, zoals ze gewoon is haar be
dienden te regeren.
„Weet je, wat ze zoëven zei naar
aanleiding van het stuk over Thalu-
lah? Dat ze die vrouw natuurlijk
slecht vond, maar haar tóch begrijpen
kon. Het moet hier in Singapore
vreemd toegaan tegenover de mensen
van gemengd bloed”, zegt Monica.
„Mevrouw Witte vertelde, dat zelfs de
dominé haar niet onder zijn gehoor
wilde hebben, want hij preekte niet
voor „coloured people”! Als zelfs een
dominé het verschil in huidskleur laat
EMS I. H. VAN SOEST
JEUGDMIDDAG
„KUNST AAN ALLEN”,
De vereniging „Kunst aan Allen”
heeft de jeugd en ook de aanwezige
ouders Zaterdag in Amicitia een pret
tige en kunstzinnige middag bezorgd
met de opvoering van' het bekende
sprookje van Grimm „Zeven in één
klap”. Er is zeer genoten van de reeks
avonturen, die het dappere kleerma-
kertje, door Ina Krediet subliem ge
speeld, beleefde voordat hij koning
was. Doch niet alleen Ida Krediet, ook
de andere leden van het gezelschap
„De Sprookjesspelers” vertolkten him
rol uitstekend, zodat een prachtig ge
heel werd verkregen. Het mooie weer
zorgde voor de enige dissonant in de
vorm van een zeer matig bezoek, het
geen te betreuren was én voor het
optredende ensemble, én voor het
wakkere bestuur van Kunst aan
Allen.
Redacteuren: L. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 - SNEEK
HOOFDSTUK XXVI.
Zó groot is het contrast, dat het
Monica stil maakt.
Het Igkt nog zo kort geleden, dat
zij aan de reling stond van het pas
sagiersschip, een onbekend meisje,
dat de haven van Singapore binnen
gleed met gemengde gevoelens van
angst en verwachting. En nu staat ze
op de voorplecht van een kruiser en
het imposante schouwspel van een
kolossale vloot, welke uitvaart om op
de oceaan manoeuvres te houden, ver
toont zich aan haar geboeide blik.
Geen jonk is er op het water te be
kennen. Geen motorboot, geen schip,
alles is ingenomen door de oorlogs
bodems, die zich fier verheffen als
heersers van de zee!
Hoeveel hebben René en zij nog in
het vooruitzicht! Maar boven de over
weldigende vloed van indrukken in de
Straits, heft zich haar trots om de
dankbetuiging van de Nederlands-
Indische regering en het persoonlijk
woord van de Vlootcommandant. Hoe
verrukkelijk is de erkenning van haar
geluk met René.
René is op een andere manier on
der de indruk van de grote vloot-
TENTOONSTELLING
SCHILDERIJEN EN TEKENINGEN
DICK OSINGA.
Vrijdagavond werd bovengenoemde
tentoonstelling in het Friesch Scheep
vaart Museum officieel geopend door
de voorzitter van dat museum de heer
Joh. Halbertsma, die het een
voorrecht achtte deze tentoonstelling
van een beroepsschilder en stadge
noot bij de genodigden te mogen inlei
den, al wordt zij dan niet onder auspi
ciën van het museum gehouden, doch
wordt enkel een zaal ter beschikking
gesteld, wat de ver. gaarne doet, om
dat op die manier een steentje wordt
bijgedragen tot de bevordering van de
schilderkunst. Na even stilgestaan te
hebben bij de betekenis van de Neder
landse en Friese schilderkunst, herin
nerde spr. er aan dat zijn eerste ken
nismaking met de heer Osinga da
teert van de opvoering van het
sjongspul „Roaitske”, waarvoor hij
de décors schilderde, en zo fraai als
alleen iemand het kan, die hier gebo
ren en getogen is, en het landschap
liefheeft. Even schoon is het water
en weidelandschap als achtergrond
van het diorama in het Friesch Na
tuurhistorisch Museum te Leeuwar
den, dat ook van Osinga’s penseel is.
Spr. zag ook illustratiewerk en ex
libris van de heer Osinga, die van
jongs af er naar verlangde schilder
en tekenaar te worden, doch eerst
eindexamen H.B.S. haalde, waarna hij
aan de Rijks-academie van Beeldende
Kunsten te Amsterdam lessen van een
aantal professoren volgde, om daarna
een jaar lang bij prof. Opsomer te
Antwerpen te werken. Toen kwam de
tweede wereldoorlog en in Frankrijk
maakte de schilder alle ellende daar
van mede, en ten slotte heeft hg nog
geruime tgd met Piet van der Hem op
diens atelier te den Haag gewerkt,
waarna hij onze stadgenoot werd.
Moge hij steeds blijven groeien in zijn
werk, zodat hij een der fakkeldragers
van de Friese schilderkunst zal wor
den, en zijn tentoonstelling de aan
dacht van vele stadgenoten genieten.
De mogelijkheid om in onze stad
goede beeldende kunst te zien, komt
zo goed als nooit voor. Het is daar
om buitengewoon verheugend dat on
ze plaatsgenoot, de jonge kunstenaar
Dick Osinga, hierin de volle steun
genietend van het bestuur van het
Scheepvaartmuseum, het initiatief
heeft genomen om ons van zijn werk
te laten genieten. Het is moderne,
maar daarom geen onbegrijpelijke
kunst die ons uit zijn werken tege
moet treedt. Het grootste gedeelte
van de wanden van het gezellige bo
venzaaltje van bovengenoemd mu
seum wordt ingenomen door schilde
rijen, met hier en daar een enkele
tekening en pastel. Voor ons gevoel
zijn zijn laatste werken wel de beste,
hoewel wij er direct aan menen te
moeten toevoegen dat alle stukken
het aanzien meer dan waard zijn. Ons
dunkt dat de persoon van de schilder,
hoewel niet altijd vrg gebleven van
bepaalde invloeden, die echter wel be-
Dokkum en Blok).
Hierna sluiting.
zegt René met goedgehuichelde deer
nis.
tf
Ab<-pr$s 12.50 per h*li jeer
Franco per post
(3.75 per helt jaar
<antoo> rooi Abonnementen
KIEZEBRINK Jo.
KLHMZAND 7 - Tel. 2872
W j
SNEEKER NIEUWSBLAD
Verschijnt:
DINSDAGS en VRIJDAGS
Bureau voor Advertenties:
Fa. DRIJFHOUT
GROOTZAND 55
Telefoon 3005
Advertentieprijs 15 ct. per m.m.
Bij contract (handelsadv.) lager
