Departement Sneek
Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen
DE CANADESE ERFENIS
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRIISERADEEL en IJLST
150-jarig bestaan herdacht
3e JKARG1NG Ko. 33
A
SCHARNEGOUTUM. Voor een ge-
i
J
2
I
dat de jongens straks anders zullen
terug komen. Dat komt best terecht.
Zij hebben een groot aanpassingsver
mogen gekregen. (Applaus). Mevr.
Castelein deed enige mededelingen
over de Mevr. Spoor-actie en over een
familiedag in Leeuwarden te houden.
Luit, de Vries beantwoordde daarop
tal van vragen, waarop hem door de
voorzitter hartelijk dank voor zijn
boeiende causerie werd gebracht en
hem een boekwerk werd aangeboden.
Na het? zingen van het Fries Volks
lied werd de vergadering gesloten.
grote aandacht werd het spel ge
volgd. Ook gaven enige leden nog
voordrachten en zang ten beste. Alles
viel zeer in de smaak en er was vaak
daverend applaus. Veel te gauw was
de buitengewoon geslaagde avond ten
einde.
IJLST. Geslaagd te Leeuwarden
voor het muziekdiploma A: G. Hee-
ringa, piston, T. Heeringa, bugle, S.
F. Bakker, alt, allen leden van de
Chr. muziekver. Concordia.
I
te gaan helpen.
L; deze laatste maanden was een plan in haar gerijpt.
Ze zou al was Daan er dan niet meer tóch gaan
en Jan overhalen mee te komen. Dan zouden ze samen
het bedrijf weer op gang kunnen brengen. Haar broer
was die ontginning begonnen en zjj zou eens laten zien,
dat een Noordhollander wist van doorzetten.
Er was verzet geweest van vader en moeder. Natuur
lijk Ze wilden niet nóg eens twee kinderen afstaan aan
een land, lat hun reeds de oudste zoon ontnomen had.
Maar Jan was voor Eefs plan gewonnen en beiden
hadden dezelfde koppigheid, die de oudelui indertijd in
staat had gestelo zich van landarbeider tot kleine boer
op te werken.
Zij gingen. Beiden snakten naar een leven van groter
formaat dan ze in Holland te verwachten hadden, maar
ieder leefde met zijn dromen in geheel andere sfeer.
Eef zag land en bossen en veeze zag een boerderij ont
staan, groter, vrijer, moderner dan hun propere Noord-
hollandse plaatsje. Ze kende de vreugde van de arbeid
op het land, de vreugde van planten en dieren te ver
zorgen, de vreugde van arbeidende handen, waarmee
de wind speelt en waarover de zon streelt. Ze genoot
van de versgeploegde aarde, van de tere ontkieming,
van groei en rijping, van oogst en uiteindelijke ver
stilling van het land. Ze was een geboren boerin.
Jans Amerikaanse dromen waren uit een andere geest
ontsproten. Canada, Noord-Amerika, betekende voor
hem tractors, maaimachines. Dat betekende fabrieken,
mijnen, auto’s! Dat betekende verfijnde technische in
strumenten, die een mens krachten in de hand gaven,
duizenden, millioenen malen sterker dan hij zelf was.
Hij dacht aan de hete adem van motoren en hoogovens
en aan het snelle rhythme der industrie, terwijl Eef
mijmerde over de vertrouwde streling van een paarde-
kop, de zachte blik der koeien en de aandoenljjk stunte
lige bewegingen der jonge kalveren.
Hoe was Canada hun tegengevallen! Verveloze huizen
Jack schrééuwde dan bijna met de heftigheid van een
twintigjarige, op wie Evelyn moederlijk wijs, zoals een
drie en twintigjarige vrouw betaamt, min of meer be
grijpend neerzag.
Zo’n jongen! Kom! Het werk moest gedaan worden
al had ze zelf meer dan eens op het punt gestaan in te
storten. Want het was geen gemakkelijke erfenis, die
de dood van hun oudste broer hun op de schouders had
gelegd. Daan, „Don” zeiden de Canadese buren,
die de naam van Donald wilden afleiden, zou nu
acht en twintig geweest zijn. Ruim anderhalf jaar
geleden was hij omgekomen bij het vellen van een
grote boom. Hij had het karweitje weer alleen willen
opknappen, zoals hij altijd een neiging had gehad om
zoveel mogelijk werk te verzetten in zijn eentje. Hij
deed het om de pure vreugde van de inspanning. Sterk
als een beer, was hem niets liever dan zijn krachten te
meten aan de weerbarstige dingen.
Dat had hem er ook toe gebracht een stuk land te
kopen in het ruwe noorden van Ontario. Voor 80 dollar
kocht hij 160 acres land! Denk eens aan: dat kwam
op drie gulden de hectare! En het bedrijfskapitaal
hakte je zelf bij elkaar, want het land was begroeid
met bos. Voor de helft hoog hout, dat gedeeltelijk ge
schikt was voor de houtzagerij en gedeeltelijk voor de
papiermolen. De rest van zijn „Quarter-section” was
een flauw hellend dal, dat begroeid was met ruw gras,
hier en daar onderbroken door struikgewas. Hij was
eerst een jaar in de buurt gaan werken als houthakker,
had goed uit zijn ogen gekeken en ten slotte een
gunstig gelegen stuk land genomen. Zijn grond grensde
gebracht. Rest ons nog te vermelden,
dat in de commissie personen uit
V.V.V., Prov. Bestuur, Horeca (ver-
en
bosgebieden, de eilanden en de ste
den) Vervoersmaatschappijen, Etif,
Icobé, de Nederl. Jeugdherbergcen-
trale en het Geldwezen zijn opgeno
men. Wij wensen de commissie veel
succes met haar mooie, doch zware
taak.
een kort welkomst-
propagandistisch woord gespro-
UITVOERING GEREF. GEM.
ZANGVER. „SURSUM CORDA”.
Als men als dirigent van een klein
koor met beperkte mogelijkheden eens
wat anders wil brengen dan de be
kende composities uit bestaande lie
derenbundels, is de keus niet zo heel
groot. De meeste grotere koorwerken
zijn technisch te moeilijk en eisen in
ieder geval geschoolde, en dus dure
solisten en begeleiders. De enkele
werken, die wel binnen het bereid lig
gen, zijn vaak onbelangrijk en kunnen
het verwedde publiek van tegenwoor
dig niet meer boeien. De heer Tuin-
stra had voor de uitvoering met de
Geref. gem. zangver. „Sursum Corda”
het oog laten vallen op een onbekende
compositie van Passie- en Paaskoor-
klanken („Triptychon”) van van der
Put. Triptychon is een driedelig werk
voor koor, solisten en orkest, waarin
en
Dinsdag 20 April slaagde te
’s-Gravenhage voor adjunct-commies
bij de P.T.T.-dienst de heer J. de
Jong, werkzaam op het P. en T. kan
toor alhier.
De Hamletfiguur.
Het verdere deel van de avond was
gewijd aan een causerie van d r. H.
C. Koek uit Heerenveen over de
Hamletfiguur, waarbij dr. B. Dijkstra,
eveneens uit Heerenveen, op meester
lijke wijze een aantal fragmenten uit
het Hamletdrama voordroeg in de
magistrale Friese vertaling van Hol-
trop. Dr. Koeks causerie beoogde een
verklaring te zoeken van de figuur
van deze prins van Denemarken die
geroepen aan zijn oom de moord op
zijn vader te wreken, en dus een voor
die tijd heilige roeping volgend, niet
in staat blijkt die daad te volvoeren
en steeds talmt. Eerst in het laatste
bedrijf, zelf reeds dodelijk gewond,
steekt hij zijn oom overhoop. Dit tal
men dat noch voortspruit uit lafheid,
noch uit zedelijke motieven, zoals spr.
uit Shakespeare’s stuk aantoont,
roept om een verklaring. Deze dau
moet men zoeken in Hamlets ogen
blikkelijke geestelijke gesteldheid, die
geheel in het teken van de rouw
staat. Ook om de dood van zijn vader,
maar vooral om zijn moeder, die reeds
enkele maanden na die moord, de be
drijver daarvan huwt. Hamlet’s innig
geloof aan zijn moeder is daardoor
vernietigd en deze zedelijke ontgoo
cheling doet hem dan alles als ver
dorven zien, het is de geestesgesteld
heid der melancholie. En het is deze
zwaarmoedigheid welke leidt tot het
talmen met de daad, de moord op
zijn oom, zij voert immers tot on
macht omdat zij een motorische rem
ming veroorzaakt. Hamlet kon niet
handelen, omdat zijn ervaringen zijn
psychische gesteldheid zo op de kop
gezet hadden, dat hij tot melancholie
moest vervallen. Maar ook deze kent
vaak haar motorische ontladingen in
een plotseling ontspoorde agressivi
teit en het is deze welke de moord
partij aan het slot, welke zo melodra
matisch lijkt, inderdaad tot het enige
aannemelijke einde maakt, zij treedt
hier als een almachtig noodlot naar
voren.
De v o o r z. bracht dr. Koek en dr.
Dijkstra ten slotte hartelijk dank
voor het ten beste gegevene.
moet gezet om iets te doen voor onze
jongens. De geestelijke verzorging
doir predikanten en aalmoezeniers i&
een andere belichting van de moeilijk
heden der soldaten. Zondag kent men
in Indië practisch niet. Wat moeten
de jongens nu met hun Zondag doen?
De geestelijken zijn daar echte ka
meraden voor hen en bij moeilijkheden
doen zij hun uiterste best de ontspoor
den weer op de rechte lijn terug te
en schuren, slecht bewerkt land, armelijke gewassen,
verlaten hoeven en kerkhoven van verroeste werk
tuigen en auto’s waren overal te zien langs de spoor
lijn, die hen het land invoerde.
En een heel gewóón volk. Ze hadden gedacht sportieve
typen te ontmoeten: slanke, pittige vrouwen, kwieke
kerels. Maar deze plaatjesfiguren uit tijdschriften en
kranten en films waren hier even zeldzaam als thuis en
mensen met een natuurlijke, frisse kleur op het gezicht
kwamen hier heel wat minder voor dan in Noord-
Holland.
Die eerste indrukken waren reeds lang vervaagd. Wat
leek hun aankomst al weer een ontzaglijke tijd geleden!
In weinige maanden waren ze sterk onder Canadese
invloed gekomen; hun Hollands was doorspekt met
Engelse woorden en Amerikaanse uitdrukkingen. Ze
zagen het verveloze reeds niet meer, ze verbaasden zich
niet meer over het gebrek aan verzorging van huizen
en dieren en lachten een beetje laatdunkend over het
gepeuter in „the old country”. Het opwekkende klimaat
van Canada had hen gevangen. Hier kon je nog eens
werken! Geen gezeur over het wegvegen van het
laatste strootje bij de schuurdeur, maar een scherpe
blik voor wat wèl en wat niet de moeite waard was.
Dat hadden ze zich in hun eerste harde jaar in Mac
Intosh Valley verworven. Ook de mensen bleken toch
heel anders te zijn, dan ze in hun eerste teleurstelling
hadden gemeend. Er zat meer gang in. Alles ging snel
ler; er waren geen remmende tradities en geen onver
anderlijke gebruiken, die iemand beletten op te schieten
of nieuwe dingen toe te passen. Deze mensen wisten
hun nuchtere bestaan, hun dagelijkse strijd om het
brood vrij te houden van onzakelijke invloeden. Wie dat
niet leerde, kon hier niet leven. Bij het werk slechts
feiten, feiten en gezond verstand! Dat was de richtlijn,
waarvan niet afgeweken mocht worden in een land,
waar alleen met hard werken en open ogen een bestaan
is te verdienen. WtWif L
FRIESLAND EN HET
VREEMDELINGENVERKEER.
Onder leiding van de voorzitter van
de Prov. Friese V.V.V. mr. A. A.
M. van der Meulen, burgemeester van
Leeuwarden werd dezer dagen een
commissie voor Toerisme en Ontspan
ning geïnstalleerd. Deze commissie
zal, mèt de van provinciewege inge
stelde commissie voor het Recreatie-
vraagstuk, alle aspecten van het toe
risme moeten bestuderen. Friesland
en z’n eilanden komen nL hoe langer
hoe meer op als geliefkoosd oord voor
vacantiegangers. De Nederlanders zjjn
voor wat het besteden van hun va-
cantie betreft tegenwoordig practisch
aangewezen op het eigen land. Boven
dien heeft een ieder gelukkig
tegenwoordig recht op vacantie. Door
deze beide factoren èn de snelle be
volkingstoename kunnen de oude ge
bieden lang niet alle gasten meer op
vangen en dus zoekt men nieuwe re
creatieoorden. Wij kunnen verheugd
zijn, dat Friesland één van deze ge
bieden is, want het verhoogt zonder
twijfel de bestaansmogelijkheid van
velen. Van zjjn kant zal Friesland er
echter klaar voor moeten zjjn deze
vergrote toeloop van gasten op te
vangen. Daarvoor is nodig, dat de
hotel- en pensioncapaciteit in bepaal
de gebieden aanmerkelijk dient te
worden uitgebreid. Verder zal het
verkeersnet alhoewel er reeds veel
verbetering is ingetreden uitge
breid moeten worden. Hiermede
hangt ten nauwste samen de toestand
van de wegen, vooral die der tertiaire.
Ook op dit punt valt er in Friesland
nog wel het een en ander te verbete
ren. Werden er hier zo terloops enige
problemen van materiële aard aange
haald, er zijn ook nog problemen van
culturele aard en dan wel speciaal het
ontspanningsvraagstuk. Natuur- en
cultuurmonumenten (wij noemen in
dit verband alleen de onvolprezen
schoonheid van onze meren, de bos
sen van Gaasterland en de Zuid-Oost-
hoek, de Waddeneilanden; onze oude
kerken, musea, stadhuizen, het pla
netarium, de Waterpoort, de steden
enz.) zijn er te over, maar wij hebben
een groot tekort aan goede ont
spanningsmogelijkheden. Vooral deze
kwestie zal veel studie van de com
missie vragen, want Friesland is op
dit gebied onbedorven en er zal angst
vallig voor dienen te worden gewaakt,
dat dit zo blijft Verder mag het cul-
DINSDAG 27 APRIL 1^48
ReJacteuren. L. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactie-aóresKLEINZAND 7 - SNEEK
naam
aria’s, als ik de solo-gedeelten zo noe
men mag, leken minder geslaagd en
soms onbevredigend oppervlakkig. Als
geheel voor kleinere koren een ge
schikt werk, dat in zijn eenvoud het
verheven onderwerp waardig en vrij
van onecht gevoel weergeeft. De heer
Tuinstra wist in de uitvoering van
Donderdagavond een behoorlijk resul
taat te bereiken. „Sursum Corda” is
vooral bij de tenoren en bassen wat
mager bezet, maar het klankgehalte
is beschaafd en, een enkele onzekere
inzet daargelaten, kwamen de koren
er dan ook goed uit. De solisten, een
viertal amateur-zangers uit Heeren
veen, vervulden hun taak heel aardig.
Vooral de sopraan en de bas deden
vaak goede dingen. De begeleiding
werd vol toewijding verzorgd door
een groepje strijkers van Symphonia.
Aan het begin van de avond werd
door deze musici nog een tweetal wer
ken zelfstandig uitgevoerd: de sonate
van Corelli en het Largo van Handel.
De belangstelling voor deze goede uit
voering was gering. Er waren een
honderdtal mensen in de Zuiderkerk
aanwezig. L. G.
BAND NEDERLAND—INDIE,
AFD. SNEEK.
Woensdagavond vergaderde boven
genoemde afd. in Aere Perennius on
der leiding van de heer B ij 1 s m a,
die bij de opening allen hartelijk wel
kom heette, inzonderheid le luitenant
K. de Vries, die zou spreken over:
Het leven van onze militairen in In
dië. De voorzitter deelde mee, dat
men de jongens overzee bij hun ver
jaring een pakje wil zenden; nodig is
dat men hun geboortedatum en adres
weet. Mevr. Jongejans vraagt daar
voor bonnen, De O.V.W. komen suc
cessievelijk terug. Men wil hen een
verrassing bereiden, maar daarvoor
moet het bestuur de datum van te
rugkeer weten. Aller medewerking
wordt ingeroepen. Het bestuur wordt
uitgebreid met de heren J. A. Wier
sma, H. Bakker en mej. J. A. Wijnja.
De kascommissie wordt gevormd door
de heren Kingma en H. Bakker.
Voorts moet er nog een feestcommis-'
sie komen om de jongens een waar
dige ontvangst te bereiden, wanneer
zij terugkomen. In een vlotte, gezel
lige causerie sprak le luitenant K.
de Vries toen over zijn onderwerp.
Onder de talloze problemen, zorgen,
genoegens en allerhande dagelijkse
dingen, rijst telkens de vraag: Hoe
lost de soldaat die op. Daar is eerst
bv. de warmte. De keuring maakt uit
of men voor de tropen geschikt is.
Blijkt in Indië. dat men er niet tegen
kan, dan wordt men afgekeurd en te
rug gezonden of naar hogere streken
overgeplaatst. De zwaar lijkende helm
is van papier maché, de ijzeren helm
draagt men practisch nooit. In de kle
ding is niet veel variatie, zoals bij de
Amerikanen. De pakken zijn licht en
poreusmen moet de absorberende
onderkleding niet uit doen, want dan
ontstaat ringworm. Het lessen van de
dorst is een ander vraagstuk. Water
drinken uit de kali of waterleiding is
verkeerd, want het water is veront
reinigd. De cocosnoten geven een op
lossing, maar dan alleen de oudere
vruchten, de jongere bevatten alco
hol, waarvan men het lelijk in de be
nen krijgt. Kan men niet anders dan
opstanding van water krijgen, dan moet men dat ont-
dat het Nut ook hier zijn eigen Christus bezongen worden. De koren smetten met twee soorten pillen, wit-
plaats blijve innemen. I
FEUILLETON
Te Groningen is geslaagd voor
’t examen apothekers-assistente mej. tureel-eigene niet in gevaar worden
D. Cuperus te Hommerts.
leen in gelegenheden komen, waarop i toneelstukken in studie te nemen. Het
voor een toneel
avond was het ook wel wat ver in het
seizoen toonde zich zeer voldaan.
TONEELGROEP „ANIMO”.
De comedie „Excuseerik ben heel gevulde zaal van Elim gaf de 1 tegenwoordigers uit de watersport-
m’n zus” van W. Dumont, waarmee 1 krite It Pompeblêd een dorpsavond,
de Toneelgroep Animo Donderdag- welke geopend werd door voorz. R.
avond in het St. Josephgebouw voor Heeringa, die het doel der krite nog
het voetlicht trad, is een heel aardig 1 eens uiteenzette, men wil de Friese
stuk, dat in de tegenwoordige tijd op taal en gewoonten hoog houden. De
een klein Brabants dorp speelt en de leden der krite voerden op: „De faem
geschiedenis behandelt van de onder- er üt” en „Leafde siket list”. Met
wijzeres Rita Rensdaal, die uit geld
nood meedoet aan een prijsvraag en
onder pseudoniem van Gerard Land
een bekroond scenario schrijft voor
een film, waarin zij to^ grote ergernis
van dezen de achtenswaardige notabe
len een rol laat spelen. Men zoekt de
schrijver in eigen omgeving en ver
denkt tenslotte de dierenarts Boer-
have van de „misdaad” tegen het
dorp. Er ontstaan tal van verwikke
lingen welke nog groter worden
doordat Rita Rensdaal het tegen de
directeur der filmmaatschappij, die
evenals Boerhave liefde voor haar
heeft opgevat, laat voorkomen, dat zij
een tweelingzuster van Rita is. In het
laatste bedrijf komt natuurljjk alles
op zijn pootjes terecht. Het stuk stelt
aan een pas begonnen amateursgezel-
schap nogal hoge eisen, doch over het
algemeen slaagde Animo er Uitste
kend in aan deze eisen te voldoen.
Speciaal Rita Rensdaal en Mijntje
vooral de laatste was kostelijk in haar
rol van huishoudster hebben veel
tot het succes van de avond bijgedra
gen, maar ook de anderen we willen
niet alle namen noemen eisten hun
klinkende muziekstukken. De half uur drinkbaar maken. Ananas is
ook goed, maar gevaarlijk om de be
smetting als men een aangesneden
vrucht koopt. Wonden moeten direct
door de dokter behandeld worden om
de infectie tegen te gaan. Dysenterie
komt veel voor; men drinke de koffie
of thee door de kok gereed gemaakt.
Alcoholische dranken zijn gevaarlijk,
omdat er veel inlands maaksel bij is,
dat zeer slecht is. Tegen de besmet
ting worden de jongens als ’t ware
geperforeerd door de talloze inentin
gen. Spr. had er zelf maar 19 prikjes
gekregen, en dit moet gedurig her
haald, waaraan de jongens zich gewil
lig onderwerpen. Zindelijkheid is alles
en de strijd tegen de vetlappen wordt
met kracht doorgezet. Baden is een
eerste vereiste. Etensresten moeten
direct opgeruimd, want dat zijn be
smettingshaarden. Voor de gezellig
heid moeten de jongens vrijwel zelf
zorgen. Zij wonen het liefst in de
kampongs, waar ze van de huizen zo
goed en zo kwaad iets maken. Dan
krjjgen zij periodiek verlof om naar
Bandoeng of Batavia te gaan voor
ontspanning. Men gaat in gemeen
schap, want gaat één alleen, dan is er aandeel in dit succes op. Vast staat
iets mis met hem. De rand van de jat regisseur Muurling met deze to-
stad levert gevaren voor ze op, 1 neelgroep op de goede weg is en wan-
waarom deze verboden voor militai- neer door vaker spelen de toneel-
ren zijn, waarop de M. P. streng toe-j routine van enkelen is opgevoerd, is
zicht houdt. De soldaten mogen al- het gezelschap zeker in staat goede
een bordje staat: alleen toegestaan kleine publiek
voor militairen. Dit in verband met
zedelijke gevaren. De bioscoop is
practisch de enige ontspanning. Ga- j Voordat het doek opging, had de heer
melan en wajang-voorstellingen du-I r. h. Ferwerda -x
ren te lang en -vorden niet altijd be- en propagandistiscn woora gespro-
grepen. In het begin van de maand ken, waarin hij er op wees dat Animo
zijn deze uitvluchten, evenals een keer wil trachten door ernstige studie en
lekker eten, mogelijk, omdat men dan 1 jjver het toneelspel in Sneek op hoger
tractement heeft. Het leven is er ont- i peii te brengen, doch dat de poging
zettend duur en daar kan men zich om jit doel te bereiken staat of valt
hier geen voorstelling van maken. I met de financiële uitkomsten der
Het werk van de band Nederlandavonden en aan het houden van to-
Indië wordt zeer gewaardeerd; dan is neelavonden is veel geldelijk risico
er de radio en de vele brieven, waar- verbonden. Daarom deed hij een drin-
op de jongens leven. Alles op alles gend beroep op de aanwezigen dona
teur te worden teneinde daardoor een
hecht fundament te vormen. Ten
slotte deelde hij mede dat het in het
voornemen van Animo ligt volgend
seizoen twee grote avonden in Ami-
citia te geven.
JUBILEUM.
Zaterdag 24 April was het 25 jaar
- - geleden dat J. de Boer Dejjnum in
brengen. Men moet niet bevreesd zijn, 1 dienst trad bij de firma Johs. Tromp
alhier, ’s Morgens werd de jubilaris
in een bijeenkomst van directie en
personeel hartelijk toegesproken en
toegezongen en werden hem van beide
zijden geschenken aangeboden.
De laatste bijeenkomst in dit sei-
zoen van de leden van het dept. Sneek
van de Maatschappij tot Nut van ’t
Algemeen in de foyer van Amicitia op
Vrijdagavond werd geopend met een
korte rede van de voorzitter, d s. J. P.
J. Palmboom gewijd aan het 150-
jarig bestaan van het dept, op 25
April j.l. Spreker deelde mede dat het
hoofdbestuur zijn schriftelijke geluk
wensen had doen vergezeld gaan van
een cheque en betoogde dat al zijn
Maatschappij en departement niet ’t
een en ’t al, zij toch hun bescheiden
plaats in de gemeenschap hebben ver
diend en nog verdienen. Spr. wijst als
bewijs daarvoor thans slechts op één
aspect van de veelzijdige belangstel
ling der Maatschappij, nl. die voor het
onderwijs. Meer dan welke instelling
van algemene aard ook, heeft zij het
onderwijs consequent en duidelijk in
al zijn vormen voorgestaan. Zo noemt
spr. slechts het Nutsseminarie voor
paedagogiek, een veredelingsbedrijf
waarvan de jeugd ook in de toekomst
nog in ruime mate zal profiteren
evenals het cultuurleven in ’t alge
meen, dat ondenkbaar is zonder de
brede basis van het onderwijs. Daar
om alleen al zijn wij er allen trots op
lid van het Nut te zijn, dat al meer
dan IV2 eeuw zo prachtig op dit ge
bied werkt. En daarom gaat het be
stuur gaarne met zijn taak voort,
overtuigd dat nog een uitgebreid en
veelzijdig werkterrein voor onze in
stelling openligt. Het wenst bijeen
komsten als deze niet als amusement,
zeker niet als verstrooiing te zien,
maar ook daarin de eervolle traditie
van het verleden te handhaven, tot
nut van ’t algemeen.
Burgemeester Rasterhoff
biedt zijn gelukwensen aan.
Burgemeester Rasterhoff
biedt gaarne namens het gemeente
bestuur zijn gelukwensen bij een zo
zeldzaam- jubileum aan, en de dank
voor wat het Nut ook plaatselijk
heeft gedaan in al die 150 jaar van
zijn bestaan. Het is eigenlijk verba
zingwekkend dat een instelling die al
150 jaar bestaat bij al de zo ver
anderde omstandigheden nog een gaaf
en levend geheel is en een zo eigen
plaats inneemt. Geboren in de tweede
helft van de 18e eeuw uit allerlei cul
turele noden, had de Maatschappij al
spoedig succes dank zij ook de grote
innerlijke gaven van de stichter. Veel
wat de Maatschappij ter hand nam,
kwam in de loop der tijden binnen
het bereik van de overheidszorg, Spr.
behoeft slechts op het onderwijs te
wijzen, maar ook het bibliotheek- en
spaarwezen, dat het Nut te dezer ste
de o.m. zo krachtig bevorderde. Is er
dus veel veranderd sedert het Nut
ontstond, deze veranderingen bewij
zen tevens hoe dynamisch onze
maatschappij is, en stellig zal het Nut
zich daarin dan ook steeds nieuwe
arbeidsvelden weten te openen. Zo
gezien is er nog een belangrijke taak
voor uw instelling ,/eggelegd en het
zij spr. veroorloofd op deze dag de
hoop uit te spreken, dat departement,
leden en bestuur aan dit werk steeds
krachtig zullen mogen deelnemen, op- Itfden, sterven
en koralen zjjn eenvoudige, aange-1 te en blauwe, die het water na een
aan een spoorlijn, was niet ver van een riviertje en de
ligging van het dal maakte de streek ■•oorbeschikt om
metttertijd een knooppunt van verkeer te worden.
Inmiddels hakte hij, dat het een lieve lust was. Je had
maar bomen te vellen en naar de houtzagerij te
transporteren om te bestaan. In samenwerking met de
enkele andere kolonisten, die zich in de streek vestig
den, werden eenvoudige huizen en schuren gebouwd.
Het leek» alsof Daan aan het begin stond van een
waarachtig pioniersleven, waarin hij al zjjn arbeids
vreugde kon uitleven.
Toen kwam in Holland het telegram van zijn ver
wonding en later van zijn dood. Een week daarna
volgde de laatste brief van de jongen, die hij de dag
voor het ongeluk had verstuurd en waarin hij vertelde,
hoe goed het werk opschoot. „Als Eef er plezier in
heeft, moet ze overkomen in het volgend voorjaar”,
schreef hij. „Ze zal zich hier best thuis voelen en we
kunnen stevige jonge vrouwen wel gebruiken”. Daarop
volgde een brief van de Canadese buurman met een
relaas van het gebeurde. Een zware stam was bij het
vellen eerder afgeknapt dan Daan gedacht had en
daarbij in de verkeerde richting gevallen. Daan was
blijkbaar opzij gesprongen, maar een zware tak had
hem een klap gegeven. Twee dagen had hij daar be
wusteloos en zwaar gewond gelegen toen de buur
man hem vond, was hij stervende.
Dj oudelui waren een paar weken volkomen verdoofd
geweest; niemand dorst er thuis over te spreken.
Vaders stille wanhoop snoerde hun allen de keel dicht.
Toen er na twee maanden weer een brief kwam van de
buurman met de vraag, wat er met de erfenis moest
gebeuren, zei Evelyn: „Ik ga er volgend voorjaar zelf-
naar toe en regel de zaak”. Ze had al die tijd, dat Daan
op zijn ontginning had gewerkt, innig meegeleefd met
zjjn strijd tegen de onbarmhartige woonplaats, die hij
zichzelf had uitgekozen. In vele opzichten leek ze sterk
op haar oudste broer en ze had er naar verlangd hem
i
I
At>,-prijs 12.50 per het* jea»
Franco per po»»
f3.75 per heM foo»
Kantoor moo» Abonnementen.
j XIEZEB&INk
KLEINZANO 7 - Tel. 2072
SHEERER NIEUWSBLAD
Verschijnt»
DINSDAGS en VRIJDAGS
Bureaa voor Advertenties»
Fa. DRIJFHOUT
GROOTZAND $5
Telefoon 3005
Advertentieprijs 15 ct. per m.m.
Bij contract (handelsadv.) lager
