DE CANADESE ERFENIS
Bestrijding van de Malariamug en
andere ziekten verspreidende dieren
n
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRiTSERADEEL en IJLST
Waar is de Rembrandt?
3e TAARGANG No. 46
DINSDAG 15 JUNI 194S
FEUILLETON
io
ïi
7
8
een
sent voor de terugreis.
15
IV
Geen halfheden.
Wordt vervolgd.
KMp-klap, klip-klap, klipgingen de hoeven.
Beaver Creek lag achter hem.
Golvend was het land, strak was de lucht. Blauw van
einder tot einder, slechts aangestipt met wolkentoppen,
9
2
3
4
5
6
Ato-prijs f2.50 per hah jeer
Franco per post
f3.75 per Kok rear
xantoor rooi Abonnementen
,’a. afiZEBiUflJe.
KLHNZAND 7 - Tel 2872
SNEKER PADVINDER VOOR
MOEDIGE DAAD BELOOND.
Op 22 Februari van dit jaar heeft
de 16-jarige Jan Schurer tijdens een
schaatstochtje twee meisjes van resp.
10 en 11 jaar, die op de Woud vaart
door het ijs waren gezakt en in levens
gevaar verkeerden, gered. Het feit,
dat Jan padvinder is hij is verken
ner Van de President Rooseveltgroep
had tot gevolg, dat er Donderdag
avond in het troephuis van de St. Ni-
colaasgroep in het Josephgebouw een
korte plechtigheid plaats had. In het
bijzijn van zijn makkers en ouders en
in de sfeer der padvinderij werd hem
hier door de wnd. districtscommissa
ris, de heer Coppy van Franeker, de
gouden medaille voor moed uitge
reikt. Hopman J. Toor sprak een kort
welkomstwoord tot de genodigden en
deelde mede, dat het Hoofdkwartier
de daad van Jan Schurer zeer ge
waardeerd heeft en hem daarvoor de
onderscheiding, waarvan er thans
circa 2500 aan padvinders zijn uitge
reikt, heeft toegekend. De heer Cop
py richtte zich daarop tot de jonge
redder en schetste de betekenis van
zijn daad in het licht der padvinderij,
die er steeds op gericht is de paraat
heid onder de leden aan te kweken.
Toen Jan in de gelegenheid was
iemand te helpen, heeft hij dit direct
gedaan en daarmede onze leus „weest
paraat en weest bereid” in toepassing
gebracht. Hij heeft dit niet gedaan
om zich te onderscheiden, maar om
anderen van dienst te zijn en hij is
daardoor ons allen tot voorbeeld ge
weest. Namens het Hoofdkwartier
overhandigde hij Jan de medaille,
waarmede hij hem van harte geluk
wenste. De vader van de geredde
meisjes, de heer H. de Vries, dankte
Jan daarna voor zijn prachtige en
moedige daad, waarop achtereenvol
gens nog de vertegenwoordigers van
de Leeuwarder en Eelder groep de
laatste namens het gehele district
Groningen en de districtscomman
dante van het meisjesgilde, het woord
voerden en Jan Schurer met zijn on
derscheiding feliciteerden. Met het
zingen van het Wilhelmus werd de bij
eenkomst besloten.
grilligheid was weg, maar een nieuwe schoonheid lag’
voor zijn voeten. De open vlakten, die hij nu doortrok,
voelde'hij, die de ganse winter geleefd had in de be
klemming der bossen, plotseling als een bevrijding. Op
akker na akker gingen de paarden af en aan, de aarde
openleggende en het graan zaaiende. Die vlakte was
niet leeg, zij leefde! Op iedere glooiing en langs iedere
welving bewogen figuurtjes, die hun kracht paarden
aan de onmetelijke rijkdom van de grond, die hen
droeg. Waren zij aan die bodem gekluisterd? Neen, zij
wekten iets in die sluimerende aarde, zij maakten er
iets los, zij brachten haar van dromen tot daden. De
boer leek Eric nu toch niet de aarde-slaaf, waarvoor
hij hem altijd gehouden had; niet de grond was de
meester, maar de bóér, die een greep doet naar de
natuurkrachten, zoals een schipper tracht de wind te
vangen in de brede boiling van het zeil.
Eric klom op de rug van de oude Turk om een beter
uitzicht te hebben. Klip-klap, kUp-klap, klipgingen
de hoeven.
Hij genoot van de zon en de wind en de bruine aarde
en van de mensen, die erop werkten en kreeg een wild
verlangen om naast hen te beginnen. Wat stapten die
paarden toch langzaam; zestien mijl stapvoets, dat
was een terging Klip-klap, het tempo was niet
te versnellen. Niet vóór de avond zou hij op de ont-
ginning zijn. Voor het eerst van zijn leven voelde hij
zich met kracht tot het boerenleven aangetrokken.
Morgen zou hij zijn paarden voor de ploeg zetten en,
net als deze mannen hier, bij het wenden een zonne
straal in het blanke ijzer vangen om het als een signaal
over de vlakte te laten scheren. Vore na vore zou hij
trekken en het land zou onder zijn handen opbloeien.
PROTESTANTS INTERKERKELIJK
THUISFRONT.
Vrijdagavond werd een bijeenkomst
gehouden van belangstellenden,
ouders en verloofden in de eerste
plaats, in het lot en welzijn van onze
jongens in Indië. De hoofdveldpredi
ker kol. ds. A. T. W. de Kluis, heeft
in een vlotte, meermalen met humor
gekruide causerie, een en ander ver
teld over de geestelijke verzorging en
wat daarmee samenhangt in Indië.
Toen spr., die oorspronkelijk predi
kant was in Rotterdam, in 1943 naar
de krijgsgevangenkampen in Duitsland
vertrok, heeft hij daar het leven met
onze mannen gedeeld en nadat de be
vrijding was gekomen, had hij ge
hoopt weer in zijn ambt te kunnen
terugkeren, doch hij werd al spoedig
geroepen tot het veldpredikerschap.
Hij is een keer in Indië geweest en
vertelt, dat velen van zijn medepas
sagiers Jast hadden van de lucht
ziekte. In Siam moest men door een
tropisch onweer een dag overblijven,
en kreeg hij gelegenheid het Engels
koloniaal beheer te leren kennen, en
bij een vergelijking met ons beheer,
heeft hij de verzuchting geslaakt,
waarom de Engelsen zich zo druk ma
ken over onze zaken, waar ze genoeg
zgn niets in te ademen, dan binden
we een zakdoek of een klein lapje tij
dens het werk losjes voor neus en
mond.
Nu willen we iets vertellen over het
aanbrengen. Voor huishoudelijk ge
bruik hebben we in ons land voorlo
pig alleen, nog de beschikking over
pompjes van het type van de ouder
wetse flitspuit. Sommige gelukkige
bezitters van een stofzuiger met zuig-
èn afblaas-systeem kunnen de hierbij
dikwijls geleverde, eenvoudige vloei-
stofverstuivers zeer goed gebruiken.
In Amerika heeft men voor het in
klein gebruik sproeien van DDT-
vloeistoffen reeds enige keuze in
goedkope handpomp jes. Verwacht
mag worden, dat ze spoedig geïmpor
teerd worden en dan algemeen ver
krijgbaar zullen zijn. Modellen of be
schrijvende brochures van importeurs
ontvingen we nog niet.
Met DDT-oplossingen kunnen zon
der angst voor blijvende vlekken
worden bevochtigd: behangsels, ge
verfde of gestucadoorde plafonds of
wanden, houtwerk al of niet geschil
derd, gordijnen enz. Eerst kortgeleden
behangen, gestukadoorde of geschil
derde kamers bi. ..andele men de eer
ste weken niet, omdat hier het gevaar
van vlekken wèl bestaat. Alvorens te
spuiten brengen we onze gelakte en
gepolitoerde meubelen, schilderijen,
spiegels en alles, wat we niet met
DDT in contact willen hebben, in het
midden van de kamer en bedekken
dit, evt. uit een oogpunt van veilig
heid, met een paar lakens. Levensmid
delen worden vanzelfsprekend goed
opgeborgen en om brandgevaar tij
dens het spuiten, door morsen, te
voorkomen, (kerosine is een verbin
ding, verwant met petroleum) doven
we vuren, theelichtjes enz. gedurende
de behandeling. Wanneer een druppel
oplossing in een stopcontact of tussen
een lampfitting zou komen, bestaat
gevaar voor kortsluiting. Wij spuiten
dus niet te dicht bij electrische con
tacten of bedekken deze altijd op een
of andere manier. Op glas en spiegel
ruiten blijft DDT altijd als een zeer
zichtbare laag achter, daarom wor
den ze nooit bespoten.
De techniek van een bespuiting is
heel eenvoudig. We hebben gekocht
een 3 -oplossing, d.w.z. dat we dus
over 30 gr. DDT per liter oplosmiddel
beschikken. Een goed resultaat, dat
maanden lang werkzaam blijft, be
reikt men door het aanbrengen van 1
gr. per m2 oppervlak. Als regel zul
len we dus, alvorens te beginnen, een
schatting maken omtrent de benodig
de hoeveelheid, door na te gaan, hoe
groot het oppervlak is, waarop de te
vernietigen insecten als regel zitten.
We nemen ons voor op druk bezochte
plaatsen wat meer te spuiten.
Na afloop van de behandeling ma
ke men zich niet ongerust, als het be
hangselpapier, door *t opgenomen
vocht, van iets andere kleur lijkt. Na
het drogen blijven er geen sporen
meer achter en is de dunne laag DDT-
kristallen onzichtbaar. Natuurlek
moet men het residu nu rustig laten
zitten. Behandelde plaatsen moeten
Uitermate voldaan, in zijn handen wrijvend en nu eens
op het ene been, dan weer op het andere balancerend,
genoot Eric var zijn schitterend effect.
„Waarom heb je dat gedaan?” vroeg ze, de paarden
loslatend.
„Wel, ik had een bankier nodig, zie je. Ik was bang,
dat mijn geld hier op die doodgewone banken niet vei
lig was. Toen dacht ik, dat jij het beter voor me be
waren kon en omdat je toch zo iets nodig had, heb ik
maar meteen een span gekocht”.
Toen was het Evelyns beurt om haar armen om Eric
te slaan. Ze zoende hem eerst aarzelend op de wangen
en daarna heftig op de mond.
„Stop”, riep Mrs. Collins hevig verontwaardigd, „kom
Binnen”. Heel haar Britse ingetogenheid kwam in op
stand tegen een dergelijke vertoning in bet openbaar.
Haar huis was een onbesproken huis en dat zou het
blijven! Ze moest voor de manieren en de naam van
haar Hollandse dochter waken. Tactvol beheerste ze de
situatie. De felle blos, die even op haar appelwangetjes
verschenen was bij het schandelijke schouwspel, ver
dween. „Kom binnen”, zei ze, „Mr. Lindquist, bind je
paarden aan het hek en kom ontbijten. AHes staat
klaar”.
Het was met een zocht van verlichting, dat ze enkele
ogenblikken later de voordeur zorgvuldig stoot, na
eerst nog met een steelse blik de straat geïnspecteerd
te hebben. Niemand toonde gelukkig belangstelling.
Met stralende ogen zat Evelyn aan tafel Weer kon ze
SNEEKER NIEUWSBLAD
Redacteuren: L. KIFZEBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 SNEEK
aan eigen hebben. In Batavia moest
hg in de Willemskerk preken en het
verbaasde hem, dat deze grote kerk
tjokvol militairen was, niet alleen sol
daten, doch alle rangen. Ook de Mar-
va-meisjes waren er, en spr. wil een
lans voor haar eken, want ’t is ab
soluut onwaar, wat over haar verteld
wordt; ze zijn gerecruteerd uit de
beste families en moeten hard wer
ken, wat van alle thuiszittende meis
jes niet gezegd kan worden. Het trof
spr. dat de jongens zo’n zin voor hui
selijkheid hebben, dat ze overal een
stukje Holland weten te scheppen. De
kerk heeft spr., door een groot be
drag in geld te schenken, in de gele
genheid gesteld, een hele stapel boe
ken naar de jongens te zenden en het
Ned. Bijbelgenootschap gaf een ruime
voorraad N. T. in nieuwe vertaling,
en telkens vindt je die op de schapjes
bij hun harmonicabed terug, geflan
keerd door de portretten van ouders
en hun „Griet”. Waren er thuis wel
jongens, die onhebbelijk waren, nu
spreken ze met grote eerbied over
hun moeders, de trek naar hun
ouders leeft zeer sterk bij hen. Het is
dan ook een praatje, dat er zoveel
jongens naar de kelder gaan. Overal
vindt je deugnieten, maar het groot
ste percentage zijn flinke kerels. Er
zijn drie dingen, waar je ze mee kunt
verblijden, dat is: veel brieven, siga
retten en andere kleinigheden. Breng
ze de dingen uit je omgeving over,
vertel ze dagelijkse kleinigheden, b.v.
dat je een rode kop van de zon hebt
gekregen, maar zanik niet, vertel niet
dat'tante Piet en Dirkje met elkaar
overhoop liggen, want dat kan hun
geen biet schelen. Maar wees bovenal
eerlijk. Als het thuis niet goed gaat,
windt er geen doekjes om, want an
ders gaan ze daarover piekeren. De
jongens kankeren graag, maar als ze
’t niet doen zijn ze niet gezond; je
moet dat maar met een korreltje zout
nemen. De kerk, vooral die in het
Noorden, loopt niet warm voor het
leveren van veldpredikers. De Geref.
Kerk maakt nog de beste beurt. Spr.
heeft nu 86 dominees, maar hij moet
er nog 28 bij hebben. Onze jongens
hebben ze broodnodig en hier kan
men wel èens preeklezen. In Indië zijn
ze kameraden, waar de jongens gaan
gaat de veldprediker mee, beide doen
ze wat van hen verlangd wordt. Er
zijn veldpredikers, die niet kunnen
preken, maar het zijn prachtkerels in
de omgang met de jongens. Ze zoeken
ze op in hun moeilijkheden en als te
genprestatie willen de jongens Zon
dags hun de klandizie niet opzeggen.
Ze rijden meermalen 3 uur op een
truck, om een dienst te kunnen bijwo
nen. Het onderscheid in allerlei ker
ken vindt men er niet; ze zijn allen
één. De verhouding met de inlandse
bevolking is uitstekend. Voor de oor
log waren de Hollanders alleen toe
ans, nu hebben ze gezien, dat de jon
gens kunnen en willen werken. De In
dische kwestie is veel moeilijker dan
de doorsnee Hollander zich voorstelt,
maar onze jongens hebben op hun
manier een oplossing gevonden. Waar
zij zijn is rust en orde en bloeit de
handel weer op. Spr. heeft zelf gezien
hoe de extremisten hele gebieden on
der water zetten, waar vroeger drie
maal geoogst werd en welke enorme
moeite en inspanning onze jongens
aanwenden om de zaak wéér voor
elkaar te krijgen. En als men dan
weet dat er een actie zal worden in
gezet en er slachtoffers zullen vallen,
niet eten, niet beter dan enkele minuten geleden. Maar
toen was het van zorg en nu van vreugde. Eric redde
echter Mrs. Collins’ goede humeur door alles, wat ze
ter tafel bracht, schoon op te maken. Zijn ontbijt in
het hotel was hij al lang en breed vergeten. De oude
dame glom van plezier; voor zo’n man loonde het nog
eens de moeite iets extra’s klaar te maken!
„Nu”, zei Eric ten slotte, „pak jij de wagen en rij naar
huis. Ik volg met de paarden; in de loop van de mid
dag ben ik op de boerderij”.
Deze keer had Evelyn geen opwekking nodig. Eric ging
eerst met de wagen zijn bagage uit het hotel halen en
afrekenen, terwijl zij bij de paarden stond, ze streelde,
er rond omheen liep, brokjes brood voerde. „Jullie
moet nog namen hebben”, zei ze. „Jij met je witte
sokjes om de hoeven van je achterpoten, jij heet Wit
voet. En jij donkere, wat voor naam is voor jou ge
schikt? Je bent helemaal effen; neen je hebt een
wit halfmaantje op je voorhoofd. Goed! Jij zal Turk
heten”. De doopplechtigheid was verricht.
Een half uurtje later stoof ze zingend het stadje uit,
zonder zich te storen aan kruisingen, kuilen of wat dan
ook. De wereld leek haar één bloeiende weide, één en al
warme weelde en één roep om arbeid.
„Naar huis, naar huis, naar huis”, zong het in haar
binnenste. „We kunnen weer werkenWij blijven
wij blijven met zijn drieën!”
Verschijnti
DINSDAGS en VRIJDAGS
Bureau voor Advertenties
F». DRIJFHOUT
GROOTZAND 95
Telefoon 3005
Advertentieprijs 15 ct, per DL tn-
Bij contract (handeisadv.lager
wel ondernomen worden tegen mug
gen en vliegen. De gevaarlijke mala
riamug tracht in de herfst een don
ker, ietwat verborgen hoekje te vin
den om te overwinteren; zulke schuil
plaatsen zal men dus willen behande
len. Vliegen zoeken gaarne hoekjes
op bij de lamp, de kachel en de ven
sterbanken en ook zitten ze veel op
allerlei van de zolder neerhangende
voorwerpen. Het is een voordeel, dat
een vlieg zeer beweeglijk is; de kans
dat hij dus op een met DDT behan
deld vlak of voorwerp komt te zitten,
is daardoor veel groter, dan bij de
lang op één plaats rustende muggen.
De ervaring heeft geleerd, dat de in
secten door de met DDT behandelde
plaatsen niet worden af geschrikt; er
dus gewoon op gaan zitten.
Met 1 liter 3 oplossing kan men
ruim 20 m2 oppervlak goed behande
len. Ter bestrijding van vliegen is een
behandeling van bovengenoemde,
druk bezochte plaatsen, gewoonlijk
af doende. Voor hen, die in een uitge
sproken malaria-fioek wonen is het
raadzaam om ter bescherming tegen
de malariamug kort voor de herfst de
plafonds en bovenste hoeken van de
slaapkamers, voorts donkere hoeken
achter balken op zolder enz. in hun
geheel te bespuiten. Natuurlijk wil
len de huisvrouwen de motten ook
graag kwijt. Welnu, er is niets tegen
om, wanneer dé kleerkasten eens een
dag worden uitgeruimd, de wanden en
de deur van binnen te bespuiten. Ook
zonder spuit kan men de vloeibare
DDT-oplossingen zeer goed gebrui
ken. Indien U de vloeistof op venster
banken e.d. met een kwast in een dun
ne laag uitstrijkt, blijft na verdam
ping ook het werkzame DDT achter.
In „De Boerderij” beveelt Dr. Hem
mes terecht ook aan enige stukken dik
gordijnkoord in de DDT-oplossing te
drenken en in de kamer op te hangen.
Ook hierin blijft de DDT dan achter
en doodt de vliegen, die er op rond
wandelen. Het handig in de kamer
ophangen van een eind koord is altijd
een nog minder storend en aangena
mer gezicht dan het hebben hangen
van een lelijke, kleverige vliegenvan
ger.
Met de DDT-kerosine-oplossingen
kan men ook nog andere insectenpla
gen ver weg houden, het succes is
daarbij echter dikwijls niet zo groot
als tegen muggen en vliegen. Stal-
proeven tezamen met Dr. Cseh Firtos
te Franeker ondernomen, hebben ons
geleerd, dat men door het middel toe
te passen, in door vliegen en müggen
druk bezochte stallen ook spinnen,
pissebedden en andere minder alge
mene insecten kan uitroeien. Het be
handelen van de stallen met DDT
komt, zoals Dr. Wartena reeds eerder
opmerkte, het vee ten goede. De be
handeling van het vee zelf zullen we
later nog even ter sprake brengen.
Helaas blijken dieren als kakker
lakken en oorwormen bestand te zijn
tegen DDT. Tegerr wandluizen wordt
het spuiten met DDT, ook weer in
grote concentratie, aanbevolen. Zelf
hebben we hieromtrent geen ervarin
gen. Uit de literatuur weten we, dat
ook hier het middel met succes wordt
toegepast. Daarnaast is ons een geval
bekend, waarbij een DDT-behandeling
niet voldoende was om een wandlui-
zenplaag voor goed uit te roeien. De
tijd zal moeten leren, of de DDT-toe-
passing het moeilijke en gevaarlijke
cyaneren van de wandluishuizen kan
verdringen.
In de praktijk zijn de DDT-oplos
singen van veel grotere betekenis ge
worden dan de poeders. Maar, dat wil
len we er direct aan toevoegen, bij de
toepassing moet men zich ook terdege
bewust zijn met een gif te werken!
Gelukkig is het niet zo, dat ook de
oplossingen niet aan particulieren ter
beschikking zouden kunnen worden
gesteld. Voor een klein gebruik in wo
ningen leent zich de 3%-oplossing
van DDT in kerosine uitstekend.
Voorlopig achten wij het nog raad
zaam om bij eigen gebruik in huis
geen sterkere concentratie toe te pas
sen. Een dergelijke opmerking öchrikt
U misschien af, daarom willen we een
en ander nader toelichten. De DDT-
oplossingen zijn te gebruiken als
spuitvloeistoffen, die in de vorm van
kleine druppeltjes vanaf korte af
stand (enkele decimeters) tegen het
te behandelen vlak worden aange
bracht. DDT-oplossingen mogen dus
in woningen en stallen niet verneveld
worden, zoals wij dat vroeger met de
Shelltox en de Flit deden. Volgen we
dit voorschrift niet op en vernevelen
we toch, dan gaat er zeer veel vloei
stof, zonder ook maar enig nuttig
effect door nawerking te geven, ver
loren. (Residu-werking van enige be
tekenis kan men van vernevelde DDT
nl. niet verwachten). Bovendien ko
men we zelf in de nevel te staan en
ademen de kerosine-damp met de
DDT-deeltjes in. Dit inademen en
staan in de nevel is, indien het niet
bij herhaling gebeurt, niet direct ge
vaarlijk, maar wel onaangenaam! De
gevolgen zijn: branderige, rode ogen,
prikkelende slijmvliezen, vochtig wor
den van de huid en, al is het mis
schien zeer weinig, we krijgen iets van
de giftige stof in onze maag. Bij het
DDT-spuiten in onze woning en in
stallen laten we de ramen tijdens de
behandeling openstaan. Gemorste
druppels op handen of gezicht wor
den na afloop van de bespuiting door
goed wassen met water en zeep weg
genomen. Willen we tenslotte zeker
school aan verbonden. De meesten
der bezoeksters namen een aanden
ken mee naar huis. Volgde voor ont
spanning nog een tochtje naar Ap
pelscha. Voor de volgende middag
stond er een rondvaart op het pro
gramma. De tocht ging over het Snee-
ker meer naar de Goingarijpster poe
len. Dit viel bij de gasten zeer in de
smaak. Om drie uur was er een fees
telijke vergadering, waar mej. Braam
sprak over „Boerenleven in Denemar
ken”. Spreekster had dat zelf meege
maakt en vertelde veel over de inrich
ting van de boerderij, de maaltijden
e.d. iets wat de vrouwen nu eenmaal
erg interesseert. Mevr. Heeringa
sprak zeker namens allen toen ze
mej. Braam voor haar causerie har
telijk dankte. De middag werd opge
luisterd door pianospel van de dames
Brekeveld en Steensma en het was er
zee. gezellig. Mevr, de Pree dankte
de gastvrouwen namens de gasten en
hoopte haar in Zeeland terug te zien.
Tot slot werd de huishoudschool nog dus niet na afloop met water en zeep,
bezichtigd. De volgende morgen wa- andere schoonmaakmiddelen, of schu
ren allen weer om 8 uur in Sneek pre-1 rende borstels worden afgenomen.
De meeste spuitcampagnes zullen
daar waar in grauwblauwe schemer de verre bossen
lagen.
Klip-klap, klip
Naast hem schoot de rivier weg; haastig en zwijgend
spoedde het vuilbruine water zich naar een nog onge
weten monding, alsof het zich schaamde over zijn troe-
i bele last en een drang naar reiniging en rast het over
steen en stronken joeg.
Als een waaier ontplooide zich het land met de lang-
gestrekte kam van Newmans Hill als hoogste punt.
Eric stapte dat land binnen met de klepperende paar
den achter zich aan en trachtte zich voor te stellen, hoe
eens in vroeger jaren de eerste blanken dit land ge
vonden zouden hebben. Hij schiep zich een beeld van
dezelfde streek, maar dan zónder huizen, zónder fa
brieken, zónder spoorlijn. En natuurljjk zonder mensen.
Wie weet, misschien had eens op de hoge heuvel
achter de plaats, waar nu Beaver Creek lag, een afge
dwaalde jager gestaan met een geweer in de hand;
en de andere hand boven de ogen om de ganse vallei
te kunnen overzien. Daar had de man gestaan, ver
rukt over de wijdheid van het land, bevreesd voor
de zwijgzaamheid der wouden, die wellicht verbitterde
„Rode Mannen” verborgen.
Nog was de streek wijd en groots, nog zwegen de bos
sen; het moest zijn dat een fluistering van voor-
jaarsverwachting van boom tot boom sloop.
Doch het land was niet ongerept meer. Het was ver
deeld in Wokken, doorsneden met wegen, bespikkeld
met huizen, opengescheurd met ploegen, gekrabd met
eggen en eindelijk had de zaaimachine er kaarsrechte
lijnen over getrokken, die prilgroene streepjes op het
bruine land toverden, waar verbaasd het eerste voor-
jaarsgraan uit de kluiten brak.
Eric, die aanvankelijk de verknipping van het land als
een nrWhdatering had gevoeld, vertederde. Iets van de
Panis Angelicus
Vlieger-mars
With Sword and Lance (mars)
Herm. Starke
Pauze
Mars et Vita uit Judex
Chr. Gounod
Bella Bianca Ouverture
J. Watelli
Carmen Sylva Wals J. Ivanovici
Over de Top mars H. J. Crosby
Koraal.
B.V.O.L. „SNEEK EN OMSTR.”
Men schrijft ons: Op de avond van
31 Mei arriveerden onze Zeeuwse gas
ten, er waren 29 met vier Zwitserse
meisjes. Ze werden door de diverse
gastvrouwen afgehaald en naar de
plaats van bestemming meegenomen.
De eerste dag werd in eigen omge
ving doorgebracht. Op 2 Juni werd
gezamenlijke excursie gemaakt
naar de tuinbouwschool in Frederiks-
oord, waar men door de directeur
rondgeleid werd en o.a. tal van tropi
sche gewassen zag. ’s Middags bracht
men ëen bezoek aan de rietvlecht-
school in Noordwolde. Hier vertelde
een lerares iets over het ontstaan van
de school. Er worden daar heel mooie
voorwerpen gevlochten. Er is een
timmerwerkplaats en een huishoud-
Heden, Dinsdag 15 Juni zal de
AVRO een heruitzending geven
van de luisterwedstrijd voor
UN AC. Er is een Rembrandt ver
dwenen, Paul Vlaanderen neemt de
verhoren af, en U moet antwoor
den op de vraag „Waar is de
Rembrandt
Oplossingen per briefkaart inzen
den aan UNAC Den Haag. U
moet boven het gewone porto 50
cent extra bijplakken ten bate
van UNAC (z.g. duifjes-zegels zijn
ongeldig!).
Er zijn prachtige prijzen beschik
baar: een geschenk naar keuze ter
waarde van 2500.reizen per
K.L.M. naar Stockholm en Schot
land voor twee personen, en nog
497 andere waardevolle prijzen.
De heruitzending vindt plaats om
kwart voor tien ’s avonds.
dan is het moeilijk er niet over te
spreken. Zijn ze gevallen, dan is dat
om het leven van duizenden inlanders
te sparen en om orde, veiligheid en
recht te brengen. Wij moeten de
mond niet zo vol hebben, dat de jon
gens straks bij teragkeer zich maar
bij ons moeten aanpassen. Het zou
wel eens kunnen zijn, dat wij ons bij
hen moeten aanpassen. Want het zijn
kerels geworden, die geleerd hebben
de handen uit de mouwen te steken.
Er werden verschillende vragen ge
steld, waarna ds. de Ruiter de spr.
hartelijk dankte voor deze goede bij
eenkomst en deze laatste in dankge
bed voorging.
TWEEDE VOLKSCONCERT
uit te voeren door de Chr. Muziek
vereniging „Harmonie” te Sneek in
de muziektent op het Martiniplein op
17 Juni ’s avonds 8 uur.
Programma
Koraal
Titanenmars K. Stork
Watermuziek (2e deel)
G. Fr. Handel
César Franck
Herm. Dostal