Graaf Sernadotte vermoord.
DE CANADESE ERtENIS
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
3e TAARGANG No. 73
DINSDAG 21 SEPTEMBER 1948
i
HET COMMUNISME TRACHT DE
MACHT IN DE INDONESISCHE
REPUBIEK IN HANDEN
TE NEMEN
OPENINGSAVOND
GEREF. JEUGD-CENTRALE.
FEUILLETON.
AFSCHEIDSAVOND S. PLAT.
Benoemd tot directeur van de
voile opstand tegen de
42
VRIJZ. CHR. JEUGD CENTRALE.
Op 16 Sept, is de V.O»J.C. haar win
terseizoen wee: begonnen, de bene
denzaal van Hanenburg was geheel
gevuld, toen de heer Henk Stuurop
een causerie over zijn belevenissen in
Indië begon. Stuurop wist zijn gehoor
te boeien door zijn vlotte en geestige
manier van vertellen. Van de hak op
de tak springende gaf hg zijn publiek
een beeld van het leven in Indië, van
de vele moeilijkheden die de militairen
daar moeten overwinnen en van de
dankbaarheid van de jongens die op
de ver verwijderde buitenposten zitten
en bezocht werden door hun variété-
gezelschap. In de pauze toonde de
heer Stuurop een prachtige collectie
Indisch handwerk, vol bewondering
bekeek men die voorwerpen waaraan
soms maandenlang gewerkt is. Nadat
nog enkele vragen waren beantwoord
werd deze buitengewoon goed ge
slaagde avond gesloten.
Verschijnt
DINPDAGS en VRIJDAGS
Bureau voor Advertenties:
Fa. DRIJFHOUT
GROOTZAND 55
Telefoon 3005
Advertentieprijs 15 ct per
m.m. Bij contract (handels-
adv.) lager.
XI
Dakloos.
Kantoor voor Abonnementen
Fa. RTFZTCRRTNK CO.
KJjEINZAND 7 - Tel 2872
A.b,prjjs 2.50 per half jaar
Franco per post
ƒ3.75 per half jaar
Archibald Stormdyke Hague VIH was een persoonlijk
heid. En het was hem aan te zien. De korte, rechte
neus, het brede voorhoofd, de sterke rug, zij getuig
den van ras en kracht. En ras had hijeen eerbied
waardige stamboom stond achter hem, een stamboom
met vele vertakkingen en zijlijnen, maar Archibald was
de jongste regelrechte afstammeling en dat op zichzelf
was een kapitaal waard. Nu was hij op reis en hij reisde
dan ook in zijn eigen wagon, zij het vergezeld van
zijn gevolg.
De jonge erfgenaam had ook een huisknecht en die was
zijn beste vriend. Hij kon zijn naam wel niet onthouden,
maar hg kende hem toch onmiddellijk uit de vele hon
derden mensen, die naar de trein kwamen om hem te
zien. Als zijn huisknecht dan eindelijk vrij baan ge
maakt had door de menigte heen, die zich voor en op de
wagon verdrong, stak Archibald zijn tong uit en likte
Erics hand, waaruit hg gewoonlijk zijn dagelijkse portie
Ignkoek kreeg. Want op koek verzot was het jonge
stamboekstiertje, dat onze jonge Zweed van Birch-
Beach Ranch in Alberta naar Glenora-lane Farm in
Ontario moest brengen.
Archibald had een ruime wagon met het stro er een
meter dik in. Hij werd gevoerd en gedrenkt, gerost en
gekamd, zoals het een edel dier betaamt, want Edward
G. Shapewell, de eigenaar, koesterde grote verwach
tingen van hem en aangezien de nieuwtjesjagers van de
kranten hem bij geen station wilden missen, moest hij
steeds in topvorm voor de dag komen. Hij verscheen in
zware koppen op de voorpagina’s:
AFSCHEID DS. G. W. MOLLEMA.
Heden, Dinsdagmorgen, is uit onze
stad vertrokken zendeling-predikant
G. W. Mollema, die bestemd is voor
het zendingswerk op Z.O. Celebes. Za
terdagmorgen zijn we enige ogenblik
ken bg hem geweest, waar wij hem
vroegen hoe hij tot de zending was
gekomen en wat zijn belevenissen wa
ren geweest, nadat hij voor de eerste
maal was uitgezonden als zendeling
naar Indië. Hij deelde ons in h^t kort
daarop het volgende mede: Als kind
was hij getroffen door een zendings-
toespraak van de voor 14 dagen door
een auto-ongeval om het leven geko
men zendeling J. H. Blinde. Hij zag in
zijn jeugd geen kans om tot het doel,
zendeling te worden, te geraken en
bewaarde zijn verlangen als een ge
heim, waarover hij met niemand
sprak. Na het beëindigen van zijn
schooltgd kreeg hij een plaats in het
boerenbedrijf, waarvan hij zoveel als
mogelijk was wilde leren en waarin
hij met hart en ziel aanpakte. In zijn
vrije tijd deed hij aan zelfstudie, waar
toe de mensen, bij wie hij inwoonde,
hem ruimschoots gelegenheid gaven
en deze studie zoveel doenlijk bevor
derden. Hierdoor namen de plannen
om in de zending te gaan vastere vor-
doen afkondigen. Madioen is in han
den van de communisten en de toe
stand in Soerakarta, waar de onlus
ten begonnen, is onzeker. Soekarno
heeft een oproep tot de bevolking der
republiek gericht zich tegen de com
munisten te verfletten. Zoals bekend
staan de laatsten onder leiding van
Moeso, die in Moskou is opgeleid.
De onrust in de republiek heeft aan
de grenzen ook geleid tot botsingen
van Nederlandse troepen en benden
Indonesiërs. Bij Bobotsari zgn daarbij
4 Nederlanders gedood en 7 gewond.
Onze minister van buitenlandse za
ken de heer Stikker heeft te Washing
ton een onderhoud met minister
Marshall oVer de activiteit van het
communisme in het Verre Oosten ge
had. In Batavia verwacht men dat de
communisten een guerilla tegen de
republikeinse regering zullen begin
nen.
Soekarno heeft van de republikein
se regering gedurende 3 maanden de
vrije hand gekregen oi„ de communis
ten te bestrijden.
Graaf Folke Bernadotte, de bemid
delaar van de Ver. Naties in Palesti
na en de Franse kolonel André Serot,
hoofdwaarnemer van de Ver. Naties
in Jeruzalem en voormalig hoofd van
de Franse luchtmacht, zgn Vrijdag
middag in de Jeruzalemse wijk Kata-
man met schoten uit een stengun ver
moord. Uit een jeep, die de auto van'
Bernadotte de weg versperde, stapten
4 mannen, die de schoten losten en
daarna wegreden. De daders behoren
vermoedelijk tot de Joodse terreur
organisatie de Stemgroep. Hoewel de
ze groep vijandig staat tegenover de
Joodse regering van Israël, heeft de
Veiligheidsraad, welke Zaterdag in
spoedvergadering te Parijs bijeen
kwam, terecht deze regering verant
woordelijk gesteld voor het gebeurde,
daar zij geen voldoende maatregelen
had genomen Bernadotte op haar ge
bied te beschermen en buitendien ha-,
rerzijds kritiek op Bernadottes optre
den had geoefend op een wijze, welke
gevoelens van vijandschap bij de Jo
den jegens de Zweedse bemiddelaar
konden aanwakkeren. De regering
van Israël die dit ontkent doch de
ernst van het gebeurde ten volle
bleek te beseffen, spant zich thans in
de Joodse illegale actie uit te roeien
en de daders der moorden in handen
te krijgen. Vele arrestaties hebben
reeds plaats gevonden. Welke gevol
gen de moord op Bernadotte voor de
ontwikkeling van de toestand in Pa
lestina zal hebben dient afgewacht.
Wel tragisch is het einde van graaf
Folke Bernadotte die zijn leven had
gewijd aan de vrede.
Graaf Folke Bernadotte was de
jongste zoon van prins Oscar Ber
nadotte en een neef van koning Gus-
taaf van Zweden. Hij was geen prins
omdat zijn moeder niet van koninklij
ke bloede was. Hij is 53 jaar oud ge
worden. In 1928 trad hij met de Ame
rikaanse millionnairsdochter Estelle
Manville in het huwelijk. Zij hadden
vier kinderen, van wie er twee jong
gestorven zijn. Gedurende de tweede
wereldoorlog organiseerde hij de uit
wisseling van noncombattanten en
daarna van gewonde geallieerde en
Duitse krijgsgevangenen. In het laat
ste stadium van de oorlog bracht hg
de vredesvoorstellen van Himmler
over naar de geallieerde gezanten te
Stockholm. Thans bemiddelde hij en
naar het scheen niet zonder enig suc
ces tussen Joden en Arabieren in Pa
lestina.
De tijding van zijn dood kwam voor
zijn gezin wreed en onverwacht, door
dat de jongste, 13-jarige, zoon het
toevallig over de radio hoorde en het
zijn moeder moest meedelen.
voor het prachtige avondmaalstel dat
hij van de classis Sneek mocht ont
vangen en voor de bekers met inscrip
tie, welke hij van de gemeente te
Scharnegoutum ontving. Ook voor de
andere talrgke cadeaux, die hem en
zijn vrouw van verschillende zijden
gewerden, is hij zeer erkentelijk. Prof,
dr. C. G. Wagenaar van Leeuwarden
sprak namens de classis Leeuwarden,
omdat ds. Mollema een deel van haar
zendingsterrein zal bearbeiden, over
Hand. 13 2, waarbij hij er op wees,
dat het de H. Geest is die uitzendt.
De bekende zegenbede uit Ps. 121 4
werd de scheidende leraar en gezin
toegezongen. Tal van predikanten uit
de classis woonden deze plechtigheid
bij.
Hageman haalt als oude vriend
enige herinneringen op en hoopt dat
het thans afgetreden hoofd nog veel
zal kunnen doen, want rust roest.
Mej. Langenberg, hoofd der chr.
Fröbelschool, wenst de heer Plat
Gods zegen op zgn verdere levensweg
en spreekt een kort woord van wel
kom tot diens opvolger. Ook de heer
Dr. H. H o f s t r a spreekt als vriend
een woord van dank voor wat de heer
Plat voor zijn leerlingen is geweest en
hoopt dat hij nog lang in Sneek mag
blijven wonen. Na een korte pauze
zegt de heer Plat alle sprekers har
telijk dank voor hun goede woorden
en de prachtige geschenken hem ge
geven. Hij hoopt dat het de Juliana-
school goed moge gaan, dat het vaan
del van het chr. onderwgs hoog zal
worden gehouden, dan zal Gods zegen
mogen worden verwacht. De heer D e
G r o o t h is dankbaar voor zijn be
noeming; zijn taak zal na een voor
ganger als de heer Plat niet gemak
kelijk zijn. Deze is een uitstekend per
soon en spr. hoopt op een goede ver
standhouding met hem. Spr. roept de
steun van de beide inspecteurs in,
vraagt de collega’s om een prettige
samenwerking, zegt ds. de Ruiter
dank voor de toezegging van de mede
werking der kerken, zegt de ouders
dank dat zij hun kinderen aan hem
witlen toevertrouwen en vraagt enig
geduld met hem te willen hebben, hg
moet nog in het werk hier ingroeien.
Samen zullen wij er naar streven de
kinderen tot Jezus te brengen en
daarvoor kunnen wij Gods zegen vra
gen voor ons onderwijs. Na een kort
slotwoord van de voorzitter,
ging de heer Plat in dankgebed voor.
had Eric op een gegeven moment driemaal het stations
plein rondgesleurd. Het dier had reeds een lasso om de
horens, maar rukte zich los en Eric, die dit werk nog
nooit had meegemaakt, greep het afhangende touw en
zorgde voor kosteloos amusement voor de verenigde
veedrijvers, die niet gewend waren, dat iemand zich
druk maakte over zo’n alledaags voorval. Je moest nu
weer een groen hebben om te proberen met je handen
een halfwilde os te grijpen! Als ze niet zo gelachen
hadden, zou Eric misschien wel losgelaten hebben,
maar nu hield hij vas*- en werkte zich geleidelijk naar
de kop van het dier. Een paar maal slingerde hij ge
vaarlijk dicht langs een muur, maar toen de vluchte
ling een ogenblik stopte om op adem te komen, wist hij
hem een lus om de neus te slaan en een ogenblik later
klaterde het applaus op, toen de os snuivend op de
knieën zakte. Een paar koeiendrijvers, die tot nu toe
slechts toeschouwers waren geweest, schoten daarop
toe en het gevangen rund verloor zijn laatste kans om
nog ooit op de wijde prairie terug te keren. Dat inladen
was het zwaarste geweest; onderweg beperkte de ver
zorging zich tot water geven en oppassen, dat er geen
dieren doodgedrukt werden. Verder hadden de drie
mannen alle tgd het landschap en de stopplaatsen te
bekijken; maar van Chicago had Eric niets gezien. De
trein was er in de nacht binnengekomen en rechtstreeks
naar de veekwartieren gereden. Met het lossen hadden
ze niets te maken en-met de eerste trein waren ze weer
naar Alberta teruggekeerd. Hij behield slechts een her
innering aan eindeloze emplacementen, veestallen, vuile
fabrieken en trieste woonkazernes.
Nu was hg uitgekozen om Archibald naar Ontario te
brengen en als hij wilde, kon hij daar op de Glenora-
lane Farm blijven.
„Een beste baan”, had Owen Manfield, de rentmeester
gezegd, „je krijgt er alleen het toezicht op de tentoon-
stellingsdieren. Mooie stallen, veel reizen en tentoon
stellingen en behoorlgk loon”.
Eric had nog niet gehapt, al vond hij het een buiten-
Voordat de verschillende Geref.
Jeugdorganisaties hun werkzaamhe
den voor de komende winter aanvan
gen, hield de Geref. Jeugd-Centrale
een openingsavond onder leiding van
Ds. E. N. van Loo. Deze sprak een
kort propagandawoord, waarin gewe
zen werd op de grote betekenis van
de Geref. Jeugdbeweging. De jeugd
heeft zich bewust te zijn van de roe
ping die van Godswege tot haar komt
om getuigen van Jezus Christus te
zgn. Als in de Olympische spelen ge
streden wordt voor een vergankelijke
kroon, zo heeft de christen te strijden
voor de onvergankelijke kroon, die
God geeft aan ieder die waarlgk
strijdt voor Gods eer en heerlijkheid.
Het programma voor deze avond was
afwisselend samengesteld. Een decla-
matorium „De grote Dag” gaf in
beeld episoden uit het Oranjehuis,
met name de regeringsperiode van
H.M. Koningin Wilhelmina. Burgraaf
van Bekkum gaf een goed geslaagd
I pianonummer „De klokken van Vene
tië”. Door enige leden van de jon
gens- en meisjesclubs werd een reci-
teerwedstrijd gehouden. Van de jon
gens werden de le en 2e prijs gewon
nen resp. door Germ Dgkstra en Otto
de Jong, van de meisjes resp. door
Agenietje Meiles en Ida Dijkstra.
waar hg op Sanggona geplaatst werd,
een zendingsterrein dat enige jaren
eerder door zendeling N. J. Gouwe
loos was geopend. Tot Juni 1940
heeft hg in dit centrum met zijn gezin
gewoond, toen zij door de inmiddels
opgetreden oorlogsomstandigheden
werden overgeplaatst naar Kalabaki
op het eiland Alor ten N.O. van het
meer bekende eiland Timor. Op 7
Maart 1942 werd hij door een muiten
de bende van het K.N.I.L. gevangen
genomen, en na 6 weken uitgeleverd
aan de Japanners. Zijn vrouw en kin
deren konden zich nog vrgelijk bewe
gen en na 2 maanden kon hij deze in
het interneringskamp te So E in
Timor ontmoeten. Na een 1%-jarig
verblijf aldaar werd hg overgebracht
naar Paré Paré, terwijl zijn vrouw en
kinderen werden gevoerd naar Kam-
pili op Z.O. Celebes. 12 Sept. 1945 be
leefden zij het gelukkige ogenblik van
hun gezinshereniging. Hierna werden
direct pogingen aangewend om weer
naar het zendingsveld op Alor terug
te kunnen keren, waarheen zij op 2
Dec. op een Japans schip met een Ja
panse bemanning zonder enige Hol
landse bewaking werden overge
bracht. Van dat ogenblik tot eind
Augustus 1946 heeft hij het genoegen
mogen smaken het kerkewerk daar
weer op gang te mogen brengen. In
October 1946 ontmoetten hij en zgn
gezin hun familie en vrienden in Hol
land. Gedurende zijn verblijf in het
vaderland heeft hg vele spreekbeur
ten betreffende de zendingsarbeid in
Indonesië in gemeente-avonden, cur
sussen en kerkdiensten vervuld en
voorts aan zendingstentoonstellingen
meegewerkt. Op dezelfde datum waar
op ds. Mollema met zijn jonge echt
genote in 1933 naar het zendingsveld
vertrok zal hg nu weer vertrekken
om het eens door hem verlaten ar
beidsveld in ogenschouw te mogen
nemen. Helaas gaat hij nu alleen, wat
hem en zijn gezin zwaar drukt. Wat
de arbeid daar zal zijn is nog niet ge
heel duidelijk, aangezien er eerst een
oriëntatie van het terrein moet plaats
vinden. In grote Ignen is de opzet de
half-nomadische bevolking in dorps-
verband samen te brengen, rondom
de zendingspost Lamboeia, welke zich
aan de grote weg DikendariKolaka
bevindt, zulks met volle medewerking
van de Oost-Indische regering. In
laatstgenoemde plaats is een oplei
dingsschool verrezen om te voorzien
in de geestelijke en maatschappelijke
behoeften van het volk. Van zijn be
vindingen hoopt ds. Mollema t.z.t. ge
regeld verslag te doen in het Zen-
dingsblad van de classis Sneek.
In de Zondagavond in de Ned. Herv.
Kerk gehouden godsdienstoefening
vond de afvaardiging en het afscheid
van de classis Sneek plaats. Ds. J. N.
de Ruiter sprak allereerst over Hand.
26 17b en 18 en behandelde de vra
gen wie de Zender is en waaruit de
boodschap bestaat. Ds. Mollema
sprak over Ps. 50 115 en wees er
men aan, zodat hij na het volbrengen 1 op dat het in deze psalm om God gaat
van zijn militaire dienst op 24-jarige
leeftijd de deuren van het zendings-
huis kon binnenstappen om na een
volledige opleiding van zes jaar on
22 September 1933 in Genua aan
boord te gaan, na getrouwd te zijn,
om te vertrekken naar Z.O. Celebes,
Het bestuur van de Ver. voor Chr.
Schoolonderwijs alhier had Donder
dagavond de ouders der leerlingen
van de Julianaschool, de leden der
vereniging en oud-leerlingen van die
school ter vergadering genodigd om
officieel afscheid te nemen van de
heer S. Plat, die wegens het bereiken
van de pensioengerechtigde leeftijd
ontslag heeft genomen als hoofd der
Julianaschool. Reeds vroeger had dit
afscheid plaats van de leerlingen en
het onderwijzend personeel. De voor
zitter der ver., de heer J. B 1 o k F z n.,
heette na gebed en samenzang alle
aanwezigen hartelijk welkom. Wjj zijn
hier gekomen om afscheid te nemen
van de heer Plat en om zijn opvolger,
de heer K. de Grooth, voor te stellen
en een hartelijk welkom toe te roe
pen. Spr. stelt het buitengewoon op
prijs, dat de heer Sipkes, inspecteur
van het l.o. in de ’nspectie Sneek, zo
vriendelgk is geweest aan onze uit
nodiging deze vergadering te willen
bijwonen, gehoor heeft gegeven. Er is
een band tussen de staat en ons on
derwijs en deze inspecteur draagt ons
onderwijs een goed hart toe. Ook de
heer F. Boeijenga heet spr. hartelijk
welkom. Als oud-voorzitter der ver.
had deze eigenlijk de leiding dezer
vergadering moeten hebben. Spr. wijst
er*op dat in vroeger jaren de bijbel
en de catechismus de voornaamste
leerboeken op de scholen waren. Toen
het verval kwam werden deze leer
boeken niet meer gebruikt. Nu mogen
we dankbaar zijn aan hen die voor
christelijk onderwijs hebben ge
ijverd, waarvan wij nu de vruchten
mogen plukken. De heer Plat heeft de
groei mogen meemaken van het aan
tal leerlingen en het .verrijzen van
mooie schoolgebouwen. Door het
volkspetitionnement is jaren geleden
veel élan en ijver aan het licht geko
men, terwijl het nu ogenschijnlijk lijkt
alsof er niet zoveel liefde meer voor
ons onderwijs is. Doch in de bezet
tingstijd is duidelijk gebleken dat de
SNEEKER NIEUWSBLAD
Redacteuren: L. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 - SNEEK
Woord als richtsnoer voor zijn leven
en daardoor ontving hij kracht om
ook bij persoonlijk leed door'te gaan.
Hij was altijd goed gezond en wij zijn
dankbaar dat hij zo lang voor ons ge
spaard is. Nu is het afscheid gekomen
en is de heer De Grooth al reeds in
zijn plaats getreden, die wij met
groot vertrouwen ontvangen hebben
en in wie wij geloven een goede
keuze gedaan te hebben. Een grote
rij sprekers volgde de voorzitter op.
Allereerst sprak de heer D e t fa
me r s in een humoristisch getint
speechje woorden van dank tot de
heer Plat, waarbij hij namens het be
stuur een staande leeslamp aanbood.
De inspecteur l.o., de heer Sipkes,
wijst er op, dat in de school van de
heer Plat een rustige sfeer heerste,
welke niet gemakkelijk te bereiken is.
De heer Plat was een aangenaam
mens en deze avond zal voor hem niet
gemakkelijk zijn. Hg mag dankbaar
zijn dat hij dit werk heeft mogen doen
en dat hij er naar gestreefd heeft het
goed te doen. Spr. hoopt dat de heer
De Grooth het werk van zijn voorgan
ger op de juiste wijze zal weten voort
te zetten. De heer W ij t z e s wgst op
de samenwerking „Is leraar aan de
Normaalschool, later aan de kweek
school; als vader is hij dankbaar voor
het onderwijs aan zijn kinderen. De
heer Plat is een gverig man en hg zal
door kerk en school wel spoedig ge
vonden worden. Ook als inspecteur
van Chr. Nat. onderwijs heeft spr. de
prettigste herinneringen aan de heer
Plat. De heer F. Boeijenga stemt
mee in de lof aan de heer Plat. Hij
wijst op de aangename samenwerking
het gering aantal klachten, op de
voorbeeldige orde en huiselijke toon
in de klas en hoopt dat zijn opvolger
in zijn voetsporen zal mogen treden.
Gods zegen moge hem in zijn levens
avond vergezellen. De heer W. N a u-
t a wijst op de prettige samenwerking
en de bereidheid'moeilijkheden, voor
al in de bezettingstijd, tot een goede
oplossing te brengen. Wij danken de
heer Plat voor wat hij voor ons is ge
weest en hopen dat wij in de toekomst
met zijn opvolger even prettig zullen
kunnen opschieten. Namens de colle
ga’s hoofden biedt spr. de aftredende
een boekwerk aan. Ds. J. N. d e R u i-
t e r is overtuigd namens de kerken
in Sneek te spreken, wanneer hij de
heer Plat dankt Voor wat deze voor
de jeugd heeft gedaan. Hij heeft de
ogen der kinderen op Jezus doen rich
ten en het is een grote genade dat hij
dat heeft mogen doen. Spr. heet zijn
opvolger hartelijk welkom en hoopt
dat deze in de bijbelse lijn zijn onder
wijs zal geven, dan zal de zegen niet
uitblijven. De heer R. A 11 a spreekt
namens de commissie uit het bestuur
voor de Julianaschool, en zegt dat er
nimmer klachten bij het bestuur in
kwamen, wijst op de grote netheid in
en om de school en hoopt dat het
nieuwe hoofd in dezelfde lijn zal mo
gen arbeiden. De heer E e k i u s van
Gauw spreekt namens de chr. onder-
wijzersver. woorden van dank tot
hun afgetreden voorzitter voor wat
hij voor de ver. heeft gedaan. Hij
stootte niet af maar trok aan. Hij
mag zich nu een oud man voelen,
maar spr. heeft goede hoop dat dit
nog wel mee zal vallen. De heer W.
„Stierkalf reist in privé-wagon”„Tienduizend-
dollar-kalf in passagierstrein”„Hoogste verzeke
ring ooit op een kalf afgesloten”. De eigenaar van
de ranch in Alberta en van de farm in Ontario weet
wat reclame waard is in dit land en hij maakt er een
ruim gebruik van. De tocht van Archibald van het
westen, waar hij opgegroeid is, naar het oosten, waar
hij zijn zonder twijfel roemrijke loopbaan zal beginnen,
moet een triomftocht worden. Een intocht, die de naam
en de faam van dit prinsje van het Friese stamboek in
Canada hooghoudt.
Eric had het met dit ene beestje nog drukker dan met
de trein vol slachtvee, dat hij enkele weken eerder naar
Chicago heeft gebracht. Dat was ruwer en zwaarder
werk, hun reis was minder comfortabel geweest en het
inladen was niet zonder gevaar, maar er waren geen
hinderlijke kijkers geweest, geen fotografen en stukjes
in de kranten. Eric kreeg nu een beetje begrip van de
bezwaren van populariteit en bekendheid. En als het op
een station erg druk liep met bezoekers, benijdde hij
Archibald wel eens, die de enige was, wie de opge
schroefde belangstelling van het publiek volkomen
koud liet. Een kalf kon de beroemdheid gemakkelijker
dragen dan een mens. Hij likte met evenveel plezier zijn
slobberemmer schoon en ging rustig in een hoekje lig
gen herkauwen, al stond er nog zo’n menigte zich voor
zijn deur te vergapen.
Het vak van impressario lag Eric niet. Hij vond de be
langstelling alleen maar vervelend. Dan was die eerste
tocht, die hij in gezelschap van twee anderen had ge
maakt, heel wat gemoedelijker geweest. Het bijeen-
drijven en inladen van de beesten was toen al een heel
avontuur op zichzelf. De koeienjongens hadden bg de
najaars „round-up” het slachtrijpe vee uitgeschift en
naar de ranch gedreven. Vandaar ging het in grote
troepen naar het station.
Tot op dat moment waren de dieren bijna zonder uit
zondering nog vrgwel nooit door een mensenhand aan
geraakt en het was een krachttoer de sterke beesten in
In de republiek Indonesië zijn de
communisten, naar wie ook enige
leger-afdelingen zijn overgelopen, in liefde niet gestorven is. De heer Plat
regering- heeft naar zijn beste vermogen zijn
Hatta, die de staat van beleg heeft arbeid verricht. Hij aanvaardde Gods
en voor ons de vraag rijst: Wie is
God en hoe kunnen wij Hem kennen,
om er bij stil te staan dat God Zich
zelf openbaart en dat als er iets van
ons werk terecht komt, dit geschiedt
ondanks ons zelf. Aan het einde van 1 Chr. gymn.ver. „Advendo” de heer
zijn toespraak dankte spr. hartelijk 1 L. Canrinus alhier.
oosten terug kon keren. Hij kon nu eindelijk naar Mac
Intosh Valley gaan, die voortdurend door zijn ge
dachten spookte, al had hij al die tijd niet geschreven.
Van week tot week stelde hg het uit met het motief,
dat hij eerst precies wilde weten-, wat hg in de toe
komst zou gaan doen. Maar als hij in Ontario terug
was, zou hij het schrijven toch niet langer achterwege
laten. Evelyn zou wel opkijken, als ze plotseling hoorde,
dat hij weer in de buurt was. De verbazing van Evelyn
zou echter niet zo groot geweest zijn, want zelfs in
Mac Intosh Valley kwamen kranten en Archibald was
er met zijn verzorger herhaaldelijk in afgebeeld.
„Dat is Eric”, had Jack op een goede avond uitge
roepen, toen hij de krant openvouwde.
„Wat? Ja werkelijk, dat is ’m!”
Evelyn zat naast hem met haar ellebogen op de tafel
en bekeek nauwkeurig het plaatje. Twee, driemaal las
ze het artikel, dat er bij stond. „Hij komt deze kant
uit”.
„Wat een reis heeft ie gemaakt!” Er klonk afgunst in
de stem van de jonge Hollander.
„Hij schgnt ons helemaal vergeten te zijn”.
,,’t Heeft er veel van”.
Evelyn schoof de krant van zich af; maar later op de
dag, toen Jack in de stal was, zocht ze het blad weer
op en keek lang naar het vertrouwde gezicht, totdat
haar hart pijn deed van verlatenheid. Ze huilde nu niet
meer, maar een bitterheid welde in haar op om het ver
loren geluk, dat haar met een vleugeltip geraakt had,
om dan weer in de warrelige lucht van een onbestemde
toekomst uit het gezicht te raken. Liefst was ze er niet
meer aan herinnerd, en toch voelde ze een kleine vol
doening, omdat ze nu wist, waar Eric was en wat hg
deed.
Maar ’s avonds komt Edmond de boerderij op om nog
eens te praten over de verkoop en dafi heeft ze niet
meer de lust of de kracht om zich te bleven verzetten.
„Heb je je gedachten er nog eens over laten gaan,
Evelyn?” begint Edmond.
