DE CANADESE ERFENIS
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
1
KONINGIN JULIANA
dank.
Opheffing Burgerlijk Armbestuur te Sneek
en Installatie leden van de Gemeentelijke
Instelling voor Sociale Zorg.
3e JAARGANG No. 7Z
zijn
van
J
1
Soest dijk, 2 October 1948.
(w.g.) JULIANA.
VIJF EN TWINTIG TEXTIEL
PUNTEN.
Met ingang van 1 October zjjn weer
25 textielpunten van de kaart VA 804
geldig verklaard. Het zjjn de bonnen:
textiel N vijf punten, textiel reserve
N ter waarde van 10 punten, textiel
N één punt en textiel P één punt.
Wij vestigen er nog de aandacht op,
dat de bonnen P vijf punten en re
serve P dus voorlopig nog niet aan
gewezen zijn. Deze bonnen dienen wel
bewaard te worden. De bonnen L vijf
punten en M vijf punten, reserve L en
reserve M zullen niet worden aange
wezen en kunnen dus vernietigd wor
den.
HET VLEESKANTSOEN
HERSTELD.
Met onmiddellijke ingang is de bon
245 Vlees (A-, B- en C-kaarten) aan
gewezen voor het kopen van 100 gram
vlees en vleeswaren. Deze bon is gel
dig tot en met 9 October 1948. Door
deze aanwijzing en die van 27 Sept.
(100 gram vlees voor alle leeftijds
groepen) is, dank zij de verbeterde
jl. af het normale .vleesrantsoen van
200 gram vlees per week hersteld.
EXTRA-KOLEN
GROTE GEZINNEN.
Voor een extra-rantsoen van twee
eenheden vaste brandstoffen zullen in
aanmerking komen gezinnen die op
1 October uit acht of meer personen
bestaan (inwonend personeel en ge
zinsleden, die op het tijdstip van uit
reiking in gemeenschappelijke verzor
ging zijn, inbegrepen). Belanghebben
den moeten zich tussen 4 en 23 Oct.
op plaatselijk nader te bepalen dagen
tot de distributiedienst wenden onder
overlegging van alle stamkaarten.
WAARDEBONNEN VOOR
CONSUMENTENCREDIET GELDIG
Wethouder de Groot
aan het woord.
Wethouder de Groot herinnerde
eveneens aan de grote verandering die
de armenzorg in de loop van de tien
tallen jaren die achter ons liggen
heeft ondergaan. Heei vroeger was
het de vrees dat de arme, die niet in
zijn onderhoud kon voorzien, tot dief
stal zou overgaan. De hulp die op die
manier aan de armen werd gegeven
was dus meer een hulp voor het over
blijvende gedeelte van de bevolking.
Spr. kwam dezer dagen nog een ge
schrift tegen uit 1813, gericht aan de
directeur van het postkantoor, die een
gift kreeg van 100 francs met het
verzoek die aan monsieur le maire
te overhandigen teneinde ze aan de
armen over te dragen. Dat was na
tuurlijk een druppel op de gloeiende
plaat want in die tijd telde Sneek
5500 inwoners, waarvan 600 op de
steun van de Armvoogdij waren aan
gewezen. En er zijn tjjden geweest
dat dat aantal nog veel groter was.
Sinds die tijd is er echter veel veran
derd, maar zijn er ook veel ups en
downs in de armenzorg geweest. Ook
het oude Armbestuur heeft heel veel
meegemaakt, o.a. de werklozensteun
die hoge eisen aan de leden stelde.
Maar aan het karakter van de steun
is eveneens heel veel veranderd Heel
veel arbeiders gingen vroeger de een
of andere keer gebukt onder de
werkloosheid en daardoor onder de
armoede, terwijl ook in de ziekten,
die destijc's veel in de arbeidersgezin
nen rondwaarden, door de hygiënische
maatregelen veel verandering is ge
komen. Waren het vroeger dus veelal
de werklozen die gesteund moesten
worden, op dit ogenblik is dat veel
minder het geval, omdat de werkloos
heid een steeds kleinere rol gaat spe
len. Een andere tak van de bevolking
die vroeger op. armenzorg was aange
wezen waren de ouden van dagen,
maar thans zijn deze gelukkig niet
meer in hoofdzaak van de steun van
het burgerljjk armbestuur afhanke
lijk, omdat de zorg voor de ouden van
dagen, dank zjj de maatregelen van
de regering, ook op een ander plan is
gekomen. Het karakter van het arm
huis, thans Stadsverzorgingshuis, is
daardoor thans ook, èn hopeljjk voor
goed, veranderd. De evolutie van de
tijd heeft op dit alles haar stempel ge
drukt, en daarom is het goed 3ien
Kantoor /oor Abonnementen
j?a_ KIEZEBRXNK Co.
KT .TCTNTZAND 1 TeL 2872
Ab.prfls 2.50 por bail jaar
B'ranoo per post
ƒ8.75 per half jaar
Verschijnt
DINSDAGS en VRIJDAGS
Bureau voor Advertenties:
Pa. DRLTFHOUT
GROOTZAND 55
Telefoon 3005
Advertentieprijs 15 ct. per
m.m. B(j contract (handels-
adv.) lager.
Het Centraal Bureau voor het con-
sumentencrediet vestigt er de aan
dacht op, dat de nieuwe- waardebon
nen voor het consumentencrediet met
ingang van 1 Oct. 1948 geldig zijn.
EI ERLE VERING.
De Provinciale Voedselcommissaris
voor Friesland maakt bekend dat in
gevolge het „Inleveringsbesluit Eie-
den 1948-1949” elke pluimveehouder
verplicht is in het tijdvak van 26
September 19481 Maart 19^9 alle
leverbare eieren, die zijn kippen of
eenden produceren, in te leveren bij
een verzamelaar, behalve de eieren
welke bestemd zijn voor eigen gezins-
verbruik.
Hare Majesteit Koningin Juliana
brengt het volgende ter kennis van
de bevolking:
Iet is mij een behoefte allen van
harte dank te zeggen, die in zo
velerlei vorm getoond hebben, mee
te leven met mijn beëdiging en in
huldiging.
Het zeer grote aantal gelukwensen
uit Nederland, de Overzeese Ge
biedsdelen en het buitenland,
maakt het practisch niet mogelijk,
ieder persoonlijk te bedanken, zo
als ik zo gaarne had gedaan, doch
u moogt ervan overtuigd zijn, hoe
zeer deze dingen ons allen goed
hebben gedaan en gesterkt heb
ben, waardoor de voorbije weken
voor ons onvergetelijk werden.
46
Een ogenblik later boldert het Fordje naar beneden.
Midden op de helling ligt een plek sneeuw. Hardgereden
door de auto’s. Met een flinke vaart stuift Evelyn er
overheen.
„Kijk”, zegt ze, „nu kun je ons land beter zien”, en
zwaait met haar rechterarm langs Erics gezicht. Speels
houdt hjj haar arm vast en als ze die terugtrekt,
zwenkt onwillekeurig het stuur. De auto draait plotse
ling scheef op de spiegelgladde weg. Evelyn gooit het
stuur om en de lichte wagen maakt een volle slag rond.
Verstrakt van schrik zitten ze op eens beiden doodstil,
hun voeten trappen krampachtig tegen het houten
schot van de cabine aan, alsof ze de dolle beweging
daarmee kunnen stuiten. Als een tol draait de Ford in
het rond, glijdt al draaiend van de weg af, wordt even
geremd door de rulle sneeuw op de berm enplompt
dan in een diepe kuil ter zijde, die volgestoven is met
losse sneeuw.
Eric knippert even met de ogen. Hij ziet niets dan een
witte massa aan alle kanten. Naast hem zit Evelyn
doodsbleek.
„Mankeert jou iets?”
„Ik weet ’t niet”.
„Ik geloof, dat er niets gebeurd is”.
„De motor draait nog!”
„Weet jij, vat onder en wat boven is?”
„Nee, maar we staan in ieder geval niet op ons hoofd,
want dan zouden we in de kap liggen”.
„Ja, dat is zo”. Nu trekt er een glimlach over Evely
gezicht. „Dan zijn we loodrecht naar beneden geval!
„En de sneeuw heeft ons opgevangen”,
„In een donzen bedje”.
Plotseling schateren ze belden van het lachen.
Eric en ze springen ieder aan een kant in het oude
wagentje, lat verder naar omlaag zeilt, alsof er geen
onderbreking is geweest.
Maar er schijnen nieuwe passagiers in te zitten. In
plaats van de twee gewild vrolijke gezichten van vóór
de tuimeling, toen geen van beiden precies wist welke
houding aan te nemen. Nu stralende ogen, hoge kleuren
en een lichte, welhaast roekeloze aanslag van het
stuurwiel, die het Fordje bijna elegant over de winterse
weg drijft.
Zo komen ze op de boerderij aan, waar Jack spot
tende glimlach op ’t gezicht met de armen over
elkaar op zjjn spijker staat te kluiven. „Ik ben nieuws
gierig”, denkt hij, „hoe ’t deze keer zal aflopen”. Maar
hjj is dankbaar, dat Eric komt. Nu kunnen ze de hele
zaak meteen regelen; Evelyn heeft immers eindelijk de
boerderij verkocht aan Edmond. En opgewekt begroet
hij de veelbenijde, veel vervloekte.
schikbaar stelt. HarteHjk dank bracht
spr. vervolgens aan de leden van het
voormalige Armbestuur, van wie de
drie oudsten hier helaas niet aanwezig
zijn, maar die lang dienst hebben ge
daan. Eén van hen, de heer Zandstra,
zelfs vanaf 1922, en in al die jaren
heeft hij zijn ziel in dat werk gelegd.
Maar ook de heren Piersma en Hof-
stra hebben heel veel goed werk ge
daan, waarbij de heer Hofstra altijd
geprobeerd heeft de mensen tevens
omhoog te halen. En de beide heren,
die mee overgaan, treden wij met ver
trouwen tegemoet, omdat ook zij hun
werk steeds op voorbeeldige wijze heb
ben verricht. Maar ook zij, die voor
de tijd zijn heengegaan hebben hun
vaak ondankbare taak met ere ver
vuld, ofschoon ze daarvoor niet altijd
waardering hebben ondervonden. Het
werk dat wij thans gaan doen leidt
echter ook niqt altijd tot dankbaar
heid. Daarom moet het trouwens ook
niet gebeuren; wij moeten het doen
uit innerlijke aandrang en medege
voelen met hen die in nood verkeren.
Spr. eindigde met de hoop uit te spre
ken dat het de nieuwe instelling ge
geven zal zijn veel voor hen, die op
haar zijn aangewezen te doen, en dat
er ook resultaten geboekt zullen wor
den, in ’t bijzonder in de a-sociale ge
zinnen.
De heer B o e ij e n g a bracht nog
in het midden dat de commissie nog
niet volledig is, daar de heei Hiem-
stra, die in de laatste raadsvergade
ring werd benoemd, op het aller
laatste ogenblik heeft bedankt, zodat
voor het 5e lid een nieuwe benoeming
moet plaats hebben. Na het drinken
van een kopje thee, werd het open
bare gedeelte van de bijeenkomst ge
sloten.
PRIJZEN VAN SCHEERMESJES,
INLANDSE SIGARETTEN EN
KERFTABAK VRIJ.
De prijzen van scheermesjes, in
landse sigaretten en kerftabak
thans vrijgelaten.
VRIJ BROOD TE PARIJS.
De Franse bakkers hebben een op
lossing gevonden voor het brood-
probleem. In bijna geheel Frankrijk,
vleesaanvoer, te rekenen van 19 Sept, ook te Parijs, hebben zij besloten, dat
de klanten in het vervolg in het begin
van de maand hun bonnen zullen kun
nen inleveren bij de bakkerij hunner
keuze en dan de rest van de maand
net zoveel brood zullen kunnen kopen
als zij willen. De bakkers zijn nl. van
mening dat het rantsoen 350 gram
per dag groot genoeg is om in aller
behoefte te voorzien.
mede nemen wij afscheid van het
oude bestuur. In het nieuwe keren
niet terug de heren Zandstra, Pier
sma en Hofstra, mannen vergrijsd in
het mooie werk der armenverzorging,
arbeid die helaas ook vele teleurstel
lingen kent. Zij gaven tot op gevor
derde leeftijd belangloos veel tijd en
moeite, waarvoor warme dank na
mens Gemeentebestuur en burgerij.
De twee jongste leden van het oude
bestuur gaan n het nieuwe over.
Daarin ligt enerzijds eerbied voor het
werk onder de oude bestuursvorm,
anderzijds de wenselijkheid om de op
gedane ervaring in het nieuwe college
te benutten. Met de wens dat het
nieuwe bestuur even vruchtbaar mag
zijn, verklaren wij dit voor geïnstal
leerd.
SUIKER NOG NIET VRIJ
IN BELGIE.
De Belgische regering was
plan de suiker van de bon te brengen,
de prijs zou dan 30 ct. per K.G. ho
ger worden. On protesten van werk-
nemerszijde tegen deze verhoging
heeft zij besloten de suiker voorlopig
op de bon te houden.
Ook de werknemersorganisaties
hier te lande hebben de kwestie der
verlaging der subsidies op verbruiks-
goederen en de daaruit voortvloeien
de prijsstijging onder het oog geno
men. Zij hebben onze regering er op
gewezen dat de prijsverhoging niet
ten laste mag komen van de arbei
dende bevolking, noch dat een dusda
nige prijspolitiek gevoerd mag wor
den, die tengevolge zou hebben, dat
bepaalde artikelen van betere kwali
teit alleen binnen het bereik vallen
van de koopkracht der beter gesitu
eerden.
SCHEERZEEPBONNEN
ONGELDIG.
De bonnen Reserve E Tabak der
tabakskaarten QA 808, die recht ge
ven op een rantsoen scheerzeep, zijn
na 9 October a.s. niet meer geldig.
Eric trekt zijn hoofd weer naar binnen. „Kom, Evelyn,
we moeten zien, dat we uit dit sneeuwgat komen. Kun
jij de deur openkrijgen aan jouw kant?”
„Dat zal wel gaan”.
„Vooruit dan maar. Ik had helemaal vergeten, dat we
hier naar beneden getuimeld waren. Maai’ ik durf er zo
maar niet uit. Geef me eerst nog een zoen”.
Lachend steekt Evelyn hem haar lippen toe.
„En nu proberen we ieder aan een kant uit de sneeuw
te komen”.
Rood en vrolijk worstelen ze zich door de droge, lichte
sneeuw heen, die een opwekkende tinteling in gezicht
en handen geeft. Even later staan ,;e weer op de berm,
een vijftien meter lager dan de plek, waar ze van de
weg afgegleden zijn.
Als de chauffeur het paartje tegen de sneeuwbank op
ziet klauteren, trekt een brede ach over zijn gezicht.
„Jullie wilden zeker vrijende doodvriezen. Heb je geen
sneeuwkettingen
„Nee”, zegt Evelyn.
„Nou, zelfs mét sneeuwkettingen is chaufferen levens
gevaarlijk, als je verliefd bent”.
Eric doet, of hij niets hoort. „We hebben, geloof ik,
wel een deken in de wagen, is ’t niet, Evelyn?”
„Ja, die kunnen we onder de wielen leggen*.
„Laat maar. Ik heb wel een lange sleepketting bjj me.
Ik trek je er wel uit”.
Met handen en voeten maken ze met hun drieën ruim
baan en enkele minuten later komt het Fordje weer
bibberend op de weg. Op zijn gemak haakt de chauffeur
de ketting los en bergt hem op. Dan stapt hij in zjjn
wagen, zwaait nog eens en gooit de zware motor in
zijn eerste versnelling.
„Bedankt hoor!"
„Niet te danken, maar leg een beetje sneeuw op je
hoofd. Dat helpt wel eens, als je ’t erg te pakken hebt”.
Grinnekend start de chauffeur, de twee gestranden
kjjken hem lachend na. „Daar gaan we weer”, roept
DINSDAG 5 OCTOBER 1948
Redacteuren: L. KIEZEBRINK en C. SMIT Redactie-adresKLEINZAND 7 - SNEEK
’s Middags lopen ze met hun drieën over het land. Ze
bekijken de stal met de beesten, de voorraden winter-
voer, de besneeuwde velden. Maar over de boerderij
wordt niet gesproken. Het is Eric, die aan het woord
is. Hij vertelt hohderd uit van zijn ervaringen en
avonturen; hjj haalt geschiedenissen op, die anderen
hem weer verteld hebben. Evelyn en Jack luisteren.
Gezamenlijk lopen ze over erf en land zonder er bij
zondere aandacht aan te schenken. Vooral Evelyn
schjjnt een onverzadigbare nieuwsgierigheid te hebben
naar verhalen uit het ruwe trekkersleven, zo zelfs, dat
Jack er zich over verwondert. Hij vraagt zichzelf af,
of dat nu belangstelling voor Erics omzwervingen is of
dat ze werkelijk een hevige sympathie voor de beweging
van rollende stenen blijkt te bezitten. Jack verbaast
zich, maar zegt niets. Hij hoort liever Eric vertellen,
van wat buiten in de wereld gebeurt, dan het over
bekende relaai n h.i z1.. jrg op de boerderjj.
Wordt vervolgd.
Met Ingang van 1 Oct. jl. werd de
opheffing van het Burg. Armbestuur,
waartoe de Raad onzer gemeente on
langs besloot, een feit, en op dat
zelfde tijdstip trad de Gemeentelijke
Instelling voor Sociale Zorg in wer
king.
Ter gelegenheid van deze overgang
werd Donderdagavond in de kleine
Raadszaal van het Stadhuis een bij
eenkomst gehouden, waarbij aanwe
zig waren de loco-buigemeester F.
Boeijenga, wethouder J. de Groot,
voorzitter van de nieuwe Instelling,
de gemeente-secretaris K. Koster, de
leden van de commissie voor sociale
zorg, mevr. SpaanderKok en de
heren Bakker en Ringnalda, alsmede
de heren Trenning, commies van de
afd. sociale zaken, tevens secretaris
penningmeester van de nieuwe Instel
ling, en v. d. Meulen, v.m. secr.-boek-
houder van het B.A., thans eveneens
als ambtenaar aan de nieuwe instan
tie verbonden.
Nadat de heer Boeijenga had
medegedeeld, dat de bedoeling van
deze bijeenkomst is om het publiek te
vertellen dat hier op 1 October een
verandering heeft plaats gehad, hield
hij de volgende rede:
Rede loco-burgemeester
Boeijenga.
Het Dag. Bestuur heeft in deze ver
gadering bijeen geroepen: het funge
rend Burg. Armbestuur, met de secr.-
boekhouder en het bestuur van de
nieuwe „Instelling voor Sociale Zorg”
met de secr.-penningmeester. Wij zijn
hier bijeen om een begin te maken
met de uitvoering van ’s raads be
sluiten, tot reorganisatie van het
Armwezen en tot coördinatie van de
onderscheidene vormen van Over
heidssteun. Dat brengt mee dat wij
afscheid nemen van het oude bestuur
en overgaan tot installatie van het
nieuwe. Ik moge beginnen met een
woord van grote dank aan de Burg.
Armbesturen, die gedurende een
reeks van jaren met de secr.-boek-
houders, op zo uitnemende wijze hun
taak hebben vervuld. Armver
zorging is een van de moeilijkste be
zigheden in het publieke leven. Er
behoort toe wijsheid, mensenkennis,
sociaal gevoel, bewogenheid, maar
ook, zo nodig, een strakke corrige
rende hand. Aan die opdracht hebt
gij, mijne heren en vele van uw voor
gangers, voldaan en daarvoor breng
ik u, namens het Gemeentebestuur
hulde. De overgang naar een nieuwe
bestuursvorm heeft dan ook niet een
persoonlijke, maar een zakelijke
grondslag. Zij is gekozen overeenkom
stig de behoefte van de tijd. Een over
gang overigens die geen principiële
maar practische betekenis heeft. Im
mers is gehandhaafd een Burgerlijke
instelling van weldadigheid. Waarom
dan een andere vorm? Al vele jaren
werd in de kring van de raad er op
gewezen dat het gemeentebestuur
weinig of geen invloed had op de be
steding der armengelden. De enige
taak was het goedkeuren van begro
ting en rekening. Gezien de grote
omvang v. d. armenzorg in de laatste
FEUILLETON.
jaren en het hoge bedrag der subsidie
over 1947 1%, ton werd dit min
der juist geacht. Nu bij de reorgani
satie een lid van het Dag. Bestuur
met het voorzitterschap wordt belast,
komt er nauwer contact met B. en
W. en de Raad. En daardoor de zo
zeer gewenste invloed op de gang van
zaken. Naast de gewone armenzorg
bestaan er momenteel nog vele andere
vormen van Overheidssteun: de over-
bruggings- en sociale bijstandregeling,
hulp aan oorlogsslachtoffers, gede-
mobiliserden enz. Het is practisch
zeer nodig gebleken al deze diensten
onder één dak te verzorgen, al blijft
er de gewenste scheiding. En zo wordt
dan de nieuwe „Instelling voor soci
ale zorg” (uitvoering der Armenwet)
administratief ondergebracht bij de
afd. Sociale Zaken der Gemeente
secretarie. Het ligt voorts in de be
doeling de Armenwet uit te voeren
overeenkomstig de behoeften van de
tijd. De oude Armenwet beschouwde
deze zorg als politiemaatregel. Een
arme moest wel worden geholpen,
anders kon hij zich eens vergrijpen
aan eens anders goed. Die opvatting
behoort gelukkig reeds lang tot het
verleden. Daarna was de leidende ge
dachte „het noodzakelijk verschaffen
van levensonderhoud”. In onze tijd is
er terecht een streven dat verder
rejkt, namelijk de mensen zo mogelijk
op te heffen, om hen weer in staat te
stellen zichzelf geheel of ten dele te
verzorgen. Daarbij zal meer aandacht
moeten worden besteed aan kinder
bescherming en aan de a-sociale ge
zinnen, om die, als het kan, opvoe
dende leiding te geven. Hulp van een
sociale werkster is daarbij onontbeer
lijk. Mevr, en heren van het nieuwe
bestuur! Namens B. en W. wens ik u
geluk met uw benoeming en spreek de
wens uit, dat gij met uw secr.-penn.
de taak die u is opgedragen met tact
en onderscheiding moogt vervullen.
Moge Gods zegen op uw arbeid rusten.
Het is voorts zonder twijfel ons aller
wens, dat eenmaal de tijd mag aan
breken, dat al wie werkt, van zjjn ar
beid kan leven,> niet alleen in dagen
van gezondheid, maar ook van lang
durige ziekte, invaliditeit, werkloos
heid, ouderdom. Een deugdelijke or
dening van het maatschappelijk leven
en het bedrijfsleven, zou ten slotte de
armenzorg tot een minimum kunnen
herleiden. Voor het tegenwoordige
hebben wij ons eindelijk te realiseren,
dat de overheidsarmenzorg altijd een
subsidiair karakter draagt. Daarvan
gaat ook de Armenwet uit. Hulp voor
wie nood heeft kome allereerst var^de
familie. Daarna van de Kerk en de
particuliere instellingen. Pas wan
neer deze natuurljjke en Schriftuurlij
ke bronnen niet meer vloeien treedt
de overheid op. Vooral de Kerken mo
gen nimmer verslappen, hun leden
die in nood zijn te helpen. Immers,
het offeren voor de armen is een we
zenlijk bestanddeel van de Eredienst.
In een welvarende gemeente als Sneek
mogen de Kerken in staat worden ge- ,van het gemeentebestuur dat de Raad
acht, hun opdracht in volle omvang
te vervullen. Worde dit in de kring
der Kerken al meer verstaan. En hier-
PR1NSES WILHELMINA
TREKT ZICH TERUG
Als beschermvrouwe van
verenigingen.
De secretarie van Prinses Wilhel
mina deelt het volgende mede:
„Gedurende haar regering is Prin
ses Wilhelmina -van vele verenigingen
beschermvrouwe geworden.
Met vreugde zal zij steeds terug
denken aan het contact, dat zij hier
door gedurende vele jaren met het
Nederlandse verenigingsleven heeft
gehad.
Pri).ses Wilhelmina acht het thans
echter minder passend, deze functie
die zij als Koningin heeft aanvaard,
te blijven vervullen. Zjj heeft derhalve
opdracht gegeven de toetrokken ver-,
enigingen m kennis te stellen van
haar voon emen zich als bescherm
vrouwe terug te trekken”.
NEDERLANDSE HAVENS
INGESCHAKELD IN
VERKEER MET DUITSLAND.
Er is thans een regeling bereikt
waardoor de Nederlandse en Belgi
sche havens zullen worden ingescha
keld bij het Amerikaanse doorvoer-
verkeer naar Duitsland. Al 2% jaar
is tegen de systematische bevoorde
ling van de Duitse havens ten koste
van het Nederlandse Rijnverkeer ge
protesteerd, doch de Amerikaanse be
velhebber in Duitsland wilde geen
andere regeling, tot hij blijkbaar ge
zwicht is voor het feit dat het econo
misch herstel van Nederland en Bel
gië gedeeltelik gemoeid is met het
herstel van het Rijnverkeer via de
havens van deze landen. Er. wordt nu,
uit de Marshal Ifondsen 5 millioen dol
lar per jaar voor Bizonia, dus de
Amerikaanse en Britse bezettings-.
zónes van Duitsland beschikbaar ge
steld, om de vrachten in deze munt
aan Nederland en België te betalen.’
Nederland heeft met België overeen-;
stemming bereikt over de verdeling
van de doorvoer, die per jaar 1.7 mil
lioen ton zal bedragen.
thans meerdere invloed krijgt op de
besteding van de gelden, die de ge
meente jaarlijks voor dit doel be-
„Je bent een kraan van een chauffeur, Evelyn!”
„Omdat jij mijn arm vasthield”.
„O, dat is waar ook. Waar zijn je armen?” En Eric
trekt het meisje naar zich toe, slaat zijn armen om
haar heen en ze zoeken elkaar in de vreugde van de
onverwacht goede afloop. En zo breekt de onzichtbare
scheiding, die tussen hen hing.
„Ik heb zo verschrikkelijk naar je verlangd, Eric!”
„Ik naar jou ook”.
„Had maar meei geschreven”.
„Dat is soms zo moeilijk”.
„Ieder bericht van jou was beter geweest dan hele
maal geen bericht”.
„Vergeet dat nu maar. Nu ben ik weer bij je”.
„Ik ben ’t al vergeten”.
„Ik heb aldoor jou en het huisje voor mijn ogen gehad.
En als dat ’t niet geweest was, zou ik zeker daar in
het westen gebleven zijn”.
„O Eric!”
„Maar nu blijf ik bij jou, hier in Mac Intosh Valley”.
Even snerpt een pijn door Evelyn. Ze heeft immers de
boerderij verkocht? Maar ze wil genieten van dit ogen
blik. Nee, nu zal ze nog niet aan Eric vertellen, dat
Edmond Beautier hun boerderij krijgt. Stil nestelt ze
zich in zijn arm. Ze zullen wel een huis vinden.
Dan horen ze een stem roepen: „Hallo, is daar
iemand?”
„Ze roepen ons!” Eric werkt met moeite zijn hoofd
door het wrakke zijscherm. 1
„Ja, we leven nog”, roept hij naar boven. Daar staat
een man, blijkbaar een chauffeur van een vrachtauto.
„Ik zag zo’n raar spoor op de weg en het gat in de
sneeuw”, zegt de man, „ik dacht, dat er een over de
kop geslagen was”.
„Dat scheelde niet veel, maar we zijn er goed af ge
komen”.
„Heb je hulp nodig?”
i „Graag!”
SNEEKER NIEUWSBLAD
