Franls Race naar het Geluk
Buitenlands Overzicht
P. SIKKES 70 JAAR
De Nederlandse actie tegen de Republiek
Officieel Orgaan van de gemeenten SNEEK, WYMBRITSERADEEL en IJLST
3e JAARGANG No. 100
feuilleton.
15
Een roman uit de automobie'wereld
door STAN VAN KAMPEN.
VRIJDAG 24 DECEMBER 1948
Het Sneeker Nieuwsblad is een gecombineerde uitcrave van Nieuwe Sneeker Courant, Sneeker Courant en Drijfhouts Nieuwsblad
-
het
Wordt vervolgd.
Ab.prijs ƒ2.50 per half jaar
Franco per post
3.75 per half jaar
HOOFDSTUK VL
Het nieuwe type.
De grote dag was aangebroken. Op het proefterreln
van de fabriek stond de grote slanke racewagen, de
nieuwe „Evelyne”. Er stonden ca. 50 mensen om heen,
monteurs, ingenieurs, arbeiders, die aan de wagen ge-
Kantoor voor Abonnementen
Fa. KIEZEBRINK Co.
KLEINZAND 7 Tel. 2872
LOONTOESLAG OOK VOOR
GEHUWDEN BENEDEN 23 JAAR.
Minister Joekes heeft in de Tweede
Kamer de bereidheid van de regering
betuigd, alsnog ook de gehuwden bene
den 23 jaar voor de loontoeslag van 1
per week in aanmerking te doen komen.
Dit zal echter niet voor kostwinners
kunnen gelden.
Verschijnt
DINSDAGS en VRIJDAGS
Bureau voor Advertenties:
Fa. DRIJFHOUT
GROOTZAND 55
Telefoon 3005
Advertentieprijs 15 ct. per
jn.m. Bjj contract (handels-
adv.) lager.
Er kwam een droeve blik in haar ogen, terwijl ze zich
op de lippen beet.
„Laten we daar niet over spreken, Frank. Waarom
zouden we ons kwellen met het verleden? Lees door”.
Op deze wijze leefde Frank zich meer en meer in de
nieuwe wereld van de rusteloze arbeid in en kwam hij
in de ban van het dreunen van de hamers, het suizen
van de motoren, het zingen van de machines, de gehele
geweldige symphonic van de techniek. En er was nog
iets. Als Frank van zijn kantoor uit op de grote binnen
plaats keek, zag hij dikwijls tussen blauwe overalls een
vlasblond kopje opduiken en op een dag betrapte hij
zich zelf er op, dat hij op een vel papier gedachtenloos
de naam „Evelyne” krabbelde. Snel streepte hij hem
door, tot er niets meer van te zien was. Hij schreef er
Sonja over heen, verkreukelde dan, geërgerd over zijn
eigen kinderachtig gedoe, het papier, wierp het weg in
de prullemand en boog zich weer over zijn arbeid.
Op een keer, het was de tweede week, dat hij op kan
toor was, ging de deur open en trad Evelyne binnen.
Zij wendde zich tot Frank.
„Mijnheer Horn, ik heb een bijzondere opdracht voor
U. Wij zijn nu klaar met de nieuwe wagen en morgen
zal zij ten doop worden gehouden en tegelijk zal dan
de eerste proefrit plaats hebben. Wilt u nu met direc
teur Millner de snelheidsberekeningen maken en deze
WOUDENBERG LEVENSLANG.
De vroegere leider van het N.A.F.,
Woudenberg, is tot levenslang veroor
deeld.
KERKNIEUWS.
PATER N. VERHEY. f
Na een langdurig ziekbed is Woens
dagmorgen in het R. K. Ziekenhuis St.
Johs. de Deo te Den Haag op ruim 71-
jarige leeftijd overleden pater N. Verhey
van de Congregatie Mill Hill, rector aan
het Sint Bonlfatiusgesticht alhier. Pater
N. Verhey werd, nadat hij jarenlang in
de missie op de Philippijnen was geweest
en vandaar om gezondheidsredenen naar
ons land terugkeerde, in 1924 als rector
aan het Bonifatiusgesticht benoemd.
Deze zomer ging zijn gezondheid zien
derogen achteruit en begin September
werd hij daarom opgenomen in het Zie
kenhuis te Den Haag waar hij nu is
overleden.
UITWELLINGERGA. Ned. Herv. Kerk.
Herkozen als Kerkvoogd U. R. de Jong;
als Notabel C<?rn. Landman en in de
vacature-A. L. Atsma gekozen Tj. A. de
Jong.
welke de tegenspeelster van koning Ab-
doellah is. En Abdoellah heeft nu prompt
een andere Moefti van Jeruzalem, nl.
zekere sjeik Jarrallah, die zeer gebeten
is op de ex-Moefti, benoemd
terugtrek-
onze troepen
opmars in de
TOCH GEEN MARSHALL-HULP
MEER VOOR CHINA.
De administrateur van het Marshall
plan, Paul Hoffman, heeft naar aanlei
ding van een persoonlijk onderzoek de
hulp aan China opgeschort.
wat er na
Wanneer er
schendingen zijn geweest, dan had Ne
derland ze direct aan de Veiligheidsraad
moeten rapporteren. Hij diende een door
Columbia en Syrië gesteunde resolutie
in waarin directe staking van de vijan-
SNEEKER NIEUWSBLAD
achter zit, dan zo maar losweg een
waarschuwing. Zoals bekend had men
van Engelse militaire zijde aanvankelijk
het plan een eventuele vijand die met
groter troepenmachten dan de Atlan
tische Unie aanvankelijk daartegenover
zou kunnen stellen, uit het Oosten
kwam aanstormen, eerst vanuit de flan
ken, nl. de Pyreneën en Noorwegen te
bestoken tot de Westelijke Unie en haar
bondgenoten krachten genoeg hadden ver
zameld om een tegenoffensief te ont
ketenen. Op protesten van Frankrijk en
de Benelux is daar later een ander plan
voor in de plaats gekomen. Het hoofd
kwartier van Montgomery werd ten be
wijze daarvan in vredestijd in Fontaine
bleau in Frankrijk gevestigd en we
horen nu dat de Westelijke Unie bij een
eventuele aanval zal worden verdedigd
aan de Rijn. Dat betekent dus in Duits
land. Ook dan lijkt dit plan niet erg
aantrekkelijk. Men behoeft alleen maar
te overwegen dat op deze wijze blijkbaar
het Roergebied aan de vijand zou worden
overgelaten. Deze zou er misschien niet
veel mee kunnen doen omdat dat Roer
gebied voortdurend doelwit van lucht
aanvallen zou zijn, maar de Westelijke
Unie zou beroofd zijn van een geweldig
productiegebied. Militaire deskundigen
achten het echter waarschijnlijk dat de
uitdrukking „aan de Rijn” moet ver
staan als een „over de Rijn” en de ver
dediging dus zal worden gevoerd tussen
Elbe en Rijn. Er is echter ook een nog
beperkter uitlegging van het begrip
„verdediging aan de Rijn” mogelijk, nl.
verdediging langs de gehele Rijn, dus
tot de riviermonden in Nederland, ter
wijl alles wat van Nederlands gebied
Noordelijk daarvan ligt voorlopig prijs
zou worden gegeven aan de vijand;
m.a.w. een toestand als bestond in de
winter 1944’45 toen de geallieerden
zich zuidelijk van de Rijn in Nederland
gereed maakten voor de stoot naar het
Oosten en Noorden. Het is nu niet ón
mogelijk dat Montgomery met zijn woor
den „de consekwenties van een even
tueel onvoldoende bijdrage van Neder
land aan de defensie der Westelijke
Unie” er op gedoeld heeft dat dan een
dergeltfk voor Nederland zeer weinig
aantrekkelijk plan zou moeten worden
uitgevoerd. Intussen zouden de grote
Westelijke geallieerden, als zij er thans
van spreken dat Nederland eigenlijk de
zwakke stee in het Westelijk verdedi
gingssysteem is, er ook eens aan moeten
denken dat zij ons jarenlang in Indone
sië in de steek lieten niet alleen, maar
totnogtoe ook geen spoor van bereidheid
tonen Nederland dergelijke correcties
van zijn grenzen ten koste van Duits
land toe te staan, dat zijn verdediging
vergemakkelijkt wordt. Dat de Ver. Sta
ten en Engeland daarvoor alsnog te vin-
d<'” zouden zijn, nu zij, we zouden bijna
willen zeggen, een wit voetje bij Duits
land trachten te krijgen, is vermoedelijk
een illusie. Men kan zich die houding
der grote Westelijke geallieerden, ge
geven de huidige toestand, wel voorstel
len, maar dan dienen ook verwijten dat
Nederland zich eigenlijk niet zelf kan
verdedigen, achterwege te blijven. Ove
rigens behoeft niet alleen Nederland zich
achtergesteld te voelen in de gunst der
grote geallieerden, vergeleken bij Duits
land, men weet hoe Frankrijk over de
Amerikaans-Engelse Roerpolitiek denkt!
Het merkwaardige '’conomische herstel
van West-Duitsland zal trouwens straks
nog wel aanleiding tot meer ongenoegen
geven, daar deze voor een deel de uit
breiding der’ zo nodige industrialisatie
in de buurlanden zal drukken en in ieder
geval de concurrentie op de wereldmarkt
groter zal doen worden. Dezer dagen
hebben zowel de Benelux als Engeland
hun productieplannen tot 1952 gepubli
ceerd. Op papier zitten zij prachtig in
Vertrouwen van de Kamer
de Ver. Staten eisen in de
V eiligheidsraad
king van
snelle opmars in de repu
bliek, geringe verliezen.
De regeringsverklaring, welke minis
ter Drees Maandag in de Tweede Ka
mer aflegde, bracht uiteraard geen
nieuws en de Kamer stemde algemeen
in met het gevoerde beleid, met 80 te
gen 8 stemmen der communisten, werd
een motie der laatsten om de actie der
troepen direct stop te zetten verworpen.
Voor heter vuren kwam Nederland ech
ter in de vergadering van de Veilig
heidsraad, welke Woensdag een aan-
aan de pers ter hand stellen? Zoudt u dat kunnen?”
Frank had zich snel van zijn verwondering hersteld
en haastte zich te antwoorden: „Ik dank u voor uw
vererende opdracht. Ik zal mij echter vooraf in de zaak
enigermate moeten inwerken”.
„U kunt u to? uw chef, mr. Millner, wenden. Die zal
u dan de nodige aanwijzingen geven. Goedenmiddag!”
De deur viel achter haar in het slot. Met geen woord
had het trotse meisje verraden, dat Frank blijkbaar
deze bevooi rechting aan haar te danken had. Geen blik
had hem laten vermoeden, dat zij zich voor hem in
teresseerde.
Frank leunde achterover in zijn stoel. Hij was als be
toverd en zich nauwelijks meester. Het bescheiden par
fum, dat er van Evelyne uitstraalde, hing nog in de
lucht en bracht hem steeds weer haar slanke gestalte
voor de geest, het edele beschaafde gezicht met de
blauwe ogen, de fijn besneden lippen en het prachtige
golvende blonde haar.
„Hé Hom. Ze bevalt je wel, hè?”
De zalvende stem van zijn buurman verbrak de
droomtoestand, waarin hij zich bevond.
Frank mompelde iets onverstaanbaars en ging, on
aangenaam getroffen, weer aan het werk. Altijd hier
onder deze alledaagse mensen te blijven, zou hij ook
nooit uithouden. Wat dat betrof, had Sonja gelijk.
SonjaHij plaatste in gedachten de donkere schoon
heid van Sonja tegenover het onbevangen blonde type
van Evelyne.
RedacteurL. KIEZEBRINK Redactie-adresKLEINZAND 7 - SNEEK
elkaar. Maar er zijn zo talloos^vele on
zekere elementen welke ze in de praktijk
zullen beïnvloeden, dat men er niet te
zeer op mag vertrouwen dat ze ook wer
kelijk volledig zullen kunnen worden uit
gevoerd en dat in 1952 deze landen zich
zelf zullen kunnen redden >en geen
Marshallhulp meer behoeven. Er zijn
trouwens geruchten dat het zelfs ’t vol
gend jaar al enige moeite zal kosten
van het Amerikaanse Congres de nieuwe
toewijzing van Marshallhulp los te krij
gen. De Amerikaanse industrie komt
meer en meer in actie tegen het plan
omdat zij zich op de wereldmarkt be
concurreerd voelt door landen, die dat
alleen dank zij de Marshallhulp kunnen.
Het is nl. zo dat terwijl in het eerste
jaar de geholpen landen voor een zeer
belangrijk deel levensmiddelen enz. als
Marshallhulp betrokken, zij deze dank zij
toegenomen eigen productie minder no
dig hebben en liever machines hebben,
die voor de export werken en dus voor
de concurrentie met de Amerikanen zelf.
Men moet de moeilijkheden die hieruit
kunnen voortvloeien niet te licht schat
ten. De Amerikanen beginnen ten deze
wat minder gemakkelijk te worden. Dat
ondervindt ook Japan, dat dezer dagen
een waarschuwing uit Washington kreeg
dat het soberder moet leven en zich in
spannen, wil het verzekerd blijven van
Amerikaanse steun. Overigens zal het
met het intrekken van die steun niet
zo’n vaart lopen, want Amerika heeft
Japan meer dan ooit nodig, nu de Ame
rikaanse invloed in China taant. Daar
is nog geen verbetering voor Tsjang
Kai Sjeks positie ingetreden. Wel is er
nu een nieuw kabinet gevormd, waarin
ook figuren zitting hebben, die ook bij
de Chinese communisten enig vertrou
wen genieten. Het is dus mogelijk dat
dit nieuwe kabinet, al belooft het de
strijd te zullen voortzetten, op een com
promis zal aansturen, al blijft het twij
felachtig of de communisten daarvoor
nu te vinden zullen zijn. De Ver. Staten
hebben toegezegd hun hulp aan Tsjang
Kai Sjek te zullen voortzetten. Wellicht
enigszins onder invloed van het gebeu
ren in China is het besluit van de Na
tionale congrespartij m India tot stand
gekomen, om de regering van dat rijk
volledig vrijheid te geven haar tegen
woordig plan uit te voeren om India
binnen het kader van het Britse Ge
menebest te houden. Nu door het ge
beurde in China het communistisch ge
vaar ook India’s grens wat meer na
dert, heeft aansluiting in een groter
verband betekenis De regering van In
dia tracht voorts haar aandeel om de
rust in Azië te verzekeren bij te dragen
door een groot aantal aanhangers van
de extremistische Hindoe-beweging, wel
ke sterk tegen de Mohammedanen is,
achter slot en grendel te zetten. Nu de
verhouding van India tot de Mohamme
daanse buurstaat Pakistan toch al niet
verbetert, is dat van betekenis. In een
ander deel van de
Op Zondag 26 De
cember a.s. hoopt
onze stadgenoot
de heer P. Sikkes
zijn zeventigste
verjaardag te vie
ren. We schrijven
„stadgenoot”, we
mogen ook schrij
ven onze „erebur
ger”, immers de
heer Sikkes werd
destijds, toen hij
afscheid nam als
gemeente-secreta-
ris, de gouden ere
penning van Sneek
aangeboden als
blijk van waarde
ring voor zijn vele
verdiensten voor
onze stad. Waar
dering niet alleen
verworven in zijn
ambt, maar ook
op velerlei ander
terrein, hier bren
gen we slechts in
herinnering de pe
riode van zijn re
gentschap van het
Old Burger Wees
huis; voortreffe
lijk werk deed hij
ook in vele vereni
gingen. Maar de
a.s. jubilaris is een
man van groot, in
een stad van klein
formaat. Groter gemeenschappen legden dus beslag op hem. Hij is lid van de
Provinciale Staten geweest, Gedeputeerde zowel als Eerste Kamerlid; ridder is
hij in de orde van de Nederlandse Leeuw. Eenmaal vooraanstaande figuur in de
voormalige S.D.A.P., was hij het later in de Partij v. d. Arbeid; het Instituut v.
Arbeidersontwikkeling heeft prettige herinneringen aan. hem. Erkend autoriteit
op het gebied der gemeente-administratie, is hij vice-voorzitter. van de Ned.
Ver. v. Gemeentebelangen, voorzitter van verschillende examencommissies,
docent aan cursussen voor gemeente-administratie, schrijver van tal van toon
aangevende werken op dit gebied. Ook is hij nog hoofdredacteur van het Tijd
schrift voor Overheidsadministratie. We zijn niet volledig, maar we sluiten ook
geen rekening af. Terwijl we de a.s. zeventigjarige nu reeds onze hartelijke
felicitatie aanbieden spreken we de wens uit dat hij nog vele jaren in goede
gezondheid zijn velerlei werk zal mogen voortzetten. Wij geloven dat de man,
die de vader van ons gemeentelijk reservefonds is, dat zo nuttig werkte in voor
oorlogse tijd en waarvan de omvang aan het eind van een somber lijkend be
grotingsjaar toch altijd weer meeviel, ook zelf over voldoende „stille reserves”
beschikt om de gemeenschap in de meest brede zin nog lang van zijn grote
capaciteiten te doen profiteren. De gemeenschap, die hem kan gelukwensen op
een receptie a.s. Maandag van 3 tot 5 in café Piso.
delijkheden en terugtrekking van dè
troepen op hun uitgangsstellingen werd
geëist. Dr. van Royen had in zijn rede
reeds aangekondigd, dat Nederland niet
van zijn koers zal afwijken.
Donderdag werd de bespreking voort
gezet en verwacht werd dat heden de
beslissing zou vallen. Het is wel duide
lijk dat de toestand zeer ernstig is en
dat we misschien aangewezen zullen zijn
op het vetorecht van Frankrijk om het
allerergste de eis tot terugtrekking
van onze troepen te voorkomen. De
eis, inzake het staken van het vuren zal
misschien niet zo belangrijk meer
zijn, omdat onze troepen geweldige vor
deringen maken en spoedig alle belang
rijke punten in handen zullen hebben.
Tot eergisteren waren onze verliezen
totaal 8 man aan doden. Intussen heb
ben de Ver. Staten hun Marshall-hulp
aan Indonesië stopgezet, op het moment
is dat niet zo belangrijk als een even
tueel stopzetten van die hulp aan Ne
derland, waarmede officieel nog niet is
gedreigd. In Australië boycotten de ha
venarbeiders onze schepen voor Indone
sië weer. Trouwens de Australische af
gevaardigde in de Veiligheidsraad is ook
hevig tegen ons te keer gegaan en
dreigde als wij de orders van de V.R.
niet opvolgden, met uitstoting uit de
V. N.
STRIJDKRACHTENPROGRAMMA
BRENGT LAATSTE NIEUWS.
In verband met de ontwikkeling van
de situatie in Indonesië yestigt de Le-
gervoorlichtingsdienst de aandacht op
het radioprogramma voor de Ned.
Strijdkrachten, dat dagelijks nieuws
over de troepen overzee brengt. Dit
programma is elke dag van 18.3019.00
uur te beluisteren via Hilversum I.
Bovendien kan men dagelijks van
17.0017.30 een rechtstreekse uitzen
ding uit Batavia horen op golflengte
1875 m., welke uitzending tevens door
de radiodistributie-centrales in vele
plaatsen wordt doorgegeven op de derde
lijn. Het belangrijkste uit deze uitzen
ding wordt herhaald in het Strijd
krachtenprogramma.
Verder geeft het Strijdkrachtenpro
gramma elke Zaterdag van 13.0013.30
uur via Hilversum I een rechtstreekse
uitzending uit Batavia door.
Langzaam rolde de wagen, terwijl de motor zacht
ronkte, op de ingang van de eigenlijke renbaan toe,
welke wijd open stond.
De toeschouwers rekten in gespannen afwachting
hun halzen uit. Duncker stuurde het monster langzaam
de baan op, waar Frank op hem wachtte.
„Alles Ó.K., mr. Duncker, u kunt starten!”
„Allright”.
De motor ronkte iets luider, een ruk en weg vloog de
machine. Dr. Woodley had zijn gasten naar de eerste
bocht gebracht, want hier moesten zij zien, hoe de
„Evelyne” de bocht nam.
De wagen kwam in een tempo van 100 K.M. nader.
Niemand sprak een woord. Vijftig harten klopten bijna
hoorbaar. In een dergelijk tempo door de bocht! Enke
len verloren plotseling het vertrouwen in de mogelijk
heden van de racewagen en de journalisten zochten
reeds uitdrukkingen alsde onmogelijkheid na
tuurwetten te breken is weer eens gebleken”. Doch er
bleef geen tijd tot denken overdaar was de wagen
al in de bocht-ogen vol angstige spanning staar
den over de bocht, daar kwam hij aan, vloog er
dooren reed in een steeds vlugger wordend tem
po op de rechte baan verder. Er was geen woord van
instemming te horenhet was veel te snel gegaan.
Ontnuchtering over het bijna vanzelfsprekende verloop
van wat zoeven nog onmogelijk had geschenen, tekende
zich op veler gezichten af.
De wagen was intussen reeds bij de tweede bocht
aangekomen. Sealson wierp een blik op de snelheids
meter, die op 150 stond. Duncker schakelde op automa
tisch en in snel, doch regelmatig tempo, liep de wijzer
terug op 110 1O- 120. Zij waren reeds door de bocht.
Mohammedaanse
wereld, de Arabische landen, wordt de
verdeeldheid over Palestina steeds
scherper. Terwijl koning Abdoellah van
Transjordanië, tegen de wil der andere
Arabische landen, blijft streven naar het
koningschap van Palestijns Arabië, is hij
nu ook met vredesonderhandelingen met
de Joodse staat Israël begonnen, die
tussen twee haakjes, door de Veilig
heidsraad nog niet als lid tot de Ver.
Naties is toegelaten. Er waren te wei
nig voorstemmers, maar zowel de Ver.
Staten als Rusland varen voor toelating,
hierin waren ze het dus eens, en men zal
Israël stellig ook niet lang meer buiten
de V. N. kunnen houden. Wel schijnt
echter de sympathie van Rusland voor
deze Joodse staat wat te bekoelen en be
gint Moskou nu vooral aandacht te
schenken aan de ex-moefti van Jeruza
lem, fel vijand van Engeland, eenmaal
de grote vriend van Hitler en hoofd van
de zg. Palestjjns-Arabischo regering,
Onder de commentaren van Engelse
bladen op de gebeurtenissen in Indonesië
trof er ons één waarin zeker verband
werd gelegd tussen het Nederlandse mi
litaire optreden daar en de militaire
paraatheid der Westelijke Unie. Het blad
betoogde dat in Indonesië het grootste
deel van het Nederlandse leger nl. on
geveer 100.000 man werd vastgehou
den en dat de militaire actie er mis
schien toe kan leiden tot daar spoedig
meer rust kwam 'en een groot deel van
dit leger naar het vaderland zou kunnen
terugkeren, waar het een welkome bij
drage tot de militaire kracht van de
Westelijke Unie zou zijn. Of inderdaad
het verloop der gebeurtenissen zal leiden
tot een spoedige terugkeer van een
groot deel van ons leger is een vraag,
welke niemand op dit moment kan be
antwoorden, maar juist is stellig dat een
pacificatie in Indonesië een versterking
van de Westelijke Unie ten gevolge zou
hebben, niet alleen trouwens op militair
gebied maar zeker ook op economisch
terrein. Niet alleen zouden de grote eco
nomische mogelijkheden van Indonesië
dan tot hun recht komen, maar de hui
dige toestand stelt ook zeer zware finan-
tiële en economische eisen aan Neder
land en doen de pogingen van ons land,
om er met behulp van het Marshallplan
bovenop te komen, afbreuk. En ook dat
betekent tenslotte een ernstige verzwak
king van de Westerse Unie. Het is dan
ook begrijpelijk dat kort geleden van
half-officiële Nederlandse zijde er op
werd gewezen dat Nederland rekende,
wat er dan ook In Indonesië zou ge
beuren, op steun vr zijn bondgenoten
in West-Europa, zowel omdat zijn zaak
rechtvaardig was als omdat die zaak
eigenlijk alle partners van de Westelijke
Unie aanging. Terwijl we dit schrijven
weten we nog niet hoe het precies in de
Veiligheidsraad met de Indonesische
kwestie zal gaan en of de Nederlandse
hoop op steun van zijn partners
waarbij eigenlijk ook de Ver. Staten nog
horen als deelhebber in het a.s. Atlan
tisch pact in vervulling zal gaan. Het
verband echter dat het bovenaangehaal
de Engelse blad legde tussen onze actie
in Indonesië en onze militaire paraat
heid in eigen vaderland, dient ook gezien
in het licht van het bezoek dat Mont
gomery kort geleden aan de bondgeno
ten op het West-Europese vasteland
bracht. Montgomery heeft toen ook in
Den. Haag een onderhoud met de voor
onze defensie verantwoordelijke autori
teiten gehad en daarbij welomschreven
verlangens kenbaar gemaakt over een
naar zijn mening in Nederland noodza
kelijke troepenmacht en de periode, waar
in dit leger gereed zou moeten zijn. Hij
moet hebben verklaard dat het aan pit
rusting niet zou ontbreken en dat de fi
nanciële voorwaarden billijk zouden zijn,
doch dat, wanneer Nederland in gebreke
mocht blijven, de consekwenties daarvan
voor eigen rekening waren. Blijkbaar
naar aanleiding van dit overleg met
Montgomery kon men dezer dagen in de
memorie van toelichting op onze be
groting van buitenlandse zaken lezen
dat Nederland niets onbeproefd zou la
ten om de Westelijke Unie zoveel mo
gelijk te versterken en dat onze re
gering zolang zij in verband met de toe
stand in Indonesië daar een belangrijke
troepenmacht nodig heeft, overweegt
Nederland een extra offer op te leggen
teneinde de belangen van de Westelijke
Unie niet te kort te doen. Men ziet dus
dat onze regering overtuigd is van de
noodzakelijkheid haar aandeel tot de
kracht van de Westelijke Unie te leve
ren. Dit is te meer van belang omdat
als Montgomery er op wijst dat bij een
in gebreke blijven onzerzijds de conse
kwenties voor onze eigen rekening zou
den blijven, daar waarschijnlijk meer
werkt hadden, journalisten, persfotografen en natuur
lijk ook de onvermijdelijke politie. In hun midden, vlak
bij de auto, stonden dr. Woodley, Duncker en Sealson.
De laatste verklaarde juist in een korte toespraak het
ontstaan van het nieuwe type en zijn bijzondere eigen
schappen.
„Nog is de nieuwe vinding van de automatische
schakeling niet volkomen geperfectioneerd”, zei hij
onder meer. „Misschien zouden wij het doel, waaraan
wij met de grootste energie werken, de optische in
schakeling van de curve, hebben bereikt, als niet een
afschuwelijke misdaad ons van de man had beroofd,
in wiens plaats ik vandaag het woord voer”.
De journalisten noteerden ijverig. Sealson sprak snel
en toen hij uitgesproken had, werd er krachtig ge-
applaudiseerd.
Nu trad Evelyne naar voren. Ademloze stilte heerste
er, en toen Duncker haar een glas champagne reikte,
sprak ze met een duidelijke stem: „Three cheers for
England!
Klaterende bijval volgde op haar woorden. Het
kristallen champagneglas versplinterde. Toen
applaus was geluwd, nodigde Woodley de aanwezigen
uit hem naar het proefterrein te volgen en de eerste
start van de racewagen bjj te wonen. Opgetogen volg
den allen hem in levendig gesprek. Dr. Woodley en zijn
dochter waren door een twaalftal persvertegenwoordi
gers omringd, die over verschillende dingen ingelicht
wensten te worden. De dikke fabrikant transpireerde,
doch ondanks de drukte, gaf hij alle gewenste inlich
tingen.
Duncker, Sealson en een paar monteurs bleven bij de
wagen. Duncker, reeds in race-costuum, ging achter
het stuur zitten. Sealson deed zijn colbert en vest uit
en stapte in de klaarliggende overall. Daarna nam hij
naast Duncker plaats.
„Vooruit dan maar”,
vang nam, te staan. Onze vertegenwoor
diger, dr. van Royen, sprak het eerst
en in een uitstekend betoog belichtte hij
alle aspecten van de Indonesische kwes
tie om aan het slot in een juridische
uiteenzetting te doen uitkomen waarom
Nederland dit een binnenlandse kwestie
acht en dus de Veiligheidsraad niet be
voegd. Palar, de vertegenwoordiger van
de republiek, kwam vervolgens aan het
woord, uitte allerlei beschuldigingen te
gen Nederland en kondigde een guerilla-
strijd aan en de politiek van de ver
schroeide aarde. Vervolgens was het
de vertegenwoordiger van de Ver. Sta
ten prof. Jessup, die van mening was,
dat de politiële actie wel een ernstige
bedreiging van de vrede was en een
^overtreding van vroegere voorschriften
van de Raad. Er zijn onvoldoende pogin
gen gedaan om onder auspiciën van de
commissie van goede diensten een op
lossing te vinden en hij wou gaarne een
rapport van deze commissie hebben over
12 December is gebeurd,
inderdaad zoveel bestands-
